Matthieu 22
1 Jezuz o komz, a lavaras a-nevez dezho dre barabolennoù:
Isus im ponovno prozbori u prispodobama:
2 Rouantelezh an neñvoù a zo heñvel ouzh ur roue hag a reas ur goan-eured evit e vab.
“Kraljevstvo je nebesko kao kad neki kralj pripravi svadbu sinu svomu.
3 Kas a reas e vevelien da c'hervel ar re a oa bet pedet d'an eured; met ne felle ket dezho dont.
Posla sluge da pozovu uzvanike na svadbu. No oni ne htjedoše doći.
4 Kas a reas adarre mevelien all, en ur lavarout: Lavarit d'ar re a zo bet pedet: Setu, va lein am eus fichet, lazhet em eus va ejened ha va loened lard, pep tra a zo prest, deuit d'an eured.
Opet posla druge sluge govoreći: 'Recite uzvanicima: Evo, objed sam ugotovio. Junci su moji i tovljenici poklani i sve pripravljeno. Dođite na svadbu!'”
5 Met ne rejont van ebet ouzh kement-se, hag ez ejont, unan d'e bark, unan all d'e genwerzh,
“Ali oni ne mareći odoše - jedan na svoju njivu, drugi za svojom trgovinom.
6 ha re all a grogas en e vevelien, o gwallgasas hag o lazhas.
Ostali uhvate njegove sluge, zlostave ih i ubiju.
7 Ar roue a yeas droug ennañ, hag o vezañ kaset e soudarded, e lakaas da vervel al lazherien-se, hag e tevas o c'hêr.
Nato se kralj razgnjevi, posla svoju vojsku i pogubi one ubojice, a grad im spali.”
8 Neuze e lavaras d'e vevelien: An eured a zo prest, met ar re a oa bet pedet dezhi ne oant ket din anezhi.
“Tada kaže slugama: 'Svadba je, evo, pripravljena ali uzvanici ne bijahu dostojni.
9 It eta er c'hroazhentoù, ha galvit d'an eured an holl re a gavot.
Pođite stoga na raskršća i koga god nađete, pozovite na svadbu!'”
10 E vevelien, o vezañ aet dre an hentoù, a zastumas kement a gavjont, mat ha fall, ha sal an eured a voe leuniet gant tud ouzh taol.
“Sluge iziđoše na putove i sabraše sve koje nađoše - i zle i dobre. I svadbena se dvorana napuni gostiju.
11 Ar roue, o vezañ deuet evit gwelout ar re a oa ouzh taol, a welas eno un den n'en devoa ket gwisket un dilhad eured.
Kad kralj uđe pogledati goste, spazi ondje čovjeka koji ne bijaše odjeven u svadbeno ruho.
12 Lavarout a reas dezhañ: Va mignon, penaos out deuet amañ hep kaout un dilhad eured? Eñ a chomas mut.
Kaže mu: 'Prijatelju, kako si ovamo ušao bez svadbenoga ruha?' A on zanijemi.
13 Neuze ar roue a lavaras d'ar vevelien: Ereit e zaouarn hag e dreid, ha taolit eñ en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
Tada kralj reče poslužiteljima: 'Svežite mu ruke i noge i bacite ga van u tamu, gdje će biti plač i škrgut zubi.'
14 Rak kalz a zo galvet, met nebeut a zo dibabet.
Doista, mnogo je zvanih, malo izabranih.”
15 Neuze ar farizianed a yeas d'en em guzuliañ war an doare d'e dapout en e gomzoù.
Tada farizeji odoše i održaše vijeće kako da Isusa uhvate u riječi.
16 Kas a rejont d'e gavout o diskibien gant an herodianed, da lavarout dezhañ: Mestr, gouzout a reomp penaos out gwirion ha penaos e kelennez hent Doue hervez ar wirionez, hep ober van eus den ebet, rak ne sellez ket ouzh diavaez an dud.
Pošalju k njemu svoje učenike s herodovcima da ga upitaju: “Učitelju! Znamo da si istinit te po istini putu Božjem učiš i ne mariš tko je tko jer nisi pristran.
17 Lavar deomp eta petra a soñjez: Ha dleet eo paeañ ar gwir da Gezar, pe n'eo ket?
Reci nam, dakle, što ti se čini: je li dopušteno dati porez caru ili nije?”
18 Met Jezuz, oc'h anavezout o fallentez, a lavaras dezho: Perak e temptit ac'hanon, pilpouzed?
Znajući njihovu opakost, reče Isus: “Zašto me iskušavate, licemjeri?
19 Diskouezit din ar moneiz ma vez paeet ar gwir gantañ. Hag e rojont dezhañ un diner.
Pokažite mi porezni novac!” Pružiše mu denar.
20 Goulenn a reas outo: Eus piv eo ar skeud hag ar skrid-mañ?
On ih upita: “Čija je ovo slika i natpis?”
21 Int a lavaras dezhañ: Eus Kezar. Neuze e lavaras dezho: Roit eta da Gezar ar pezh a zo da Gezar, ha da Zoue ar pezh a zo da Zoue.
Odgovore: “Carev.” Kaže im: “Podajte dakle caru carevo, a Bogu Božje.”
22 Souezhet eus ar pezh a glevjont, e lezjont anezhañ hag ez ejont kuit.
Čuvši to, zadive se pa ga ostave i odu.
23 An hevelep devezh, ar sadukeiz, hag a lavar n'eus ket a adsavidigezh a varv, a zeuas da gavout Jezuz, hag a reas outañ ar goulenn-mañ:
Toga dana pristupiše k njemu saduceji, koji vele da nema uskrsnuća, i upitaše ga:
24 Mestr, Moizez en deus lavaret: Mar marv unan bennak hep bugale, e vreur a zimezo d'e intañvez, evit sevel lignez d'e vreur.
“Učitelju, Mojsije reče: Umre li tko bez djece, neka se njegov brat oženi njegovom ženom te podigne porod bratu svomu.
25 Bez' e oa en hon touez seizh breur. An hini kentañ a zimezas hag a varvas; hag evel n'en devoa ket a vugale, e lezas e wreg d'e vreur.
Bijaše tako u nas sedmero braće. Prvi se oženi i umrije bez poroda ostavivši ženu svom bratu.
26 En hevelep doare e c'hoarvezas gant an eil, an trede, betek ar seizhvet.
Tako i drugi i treći, sve do sedmoga.
27 Ha d'an diwezhañ-holl, ar wreg a varvas ivez.
A nakon svih umrije i žena.
28 Da behini ar seizh-se e vo gwreg, en adsavidigezh a varv? Rak eo bet dezho holl.
Kojemu će dakle od te sedmorice biti žena o uskrsnuću? Jer sva su je sedmorica imala.”
29 Jezuz, a respontas dezho: En dallentez oc'h, dre n'anavezit ket ar Skriturioù, na galloud Doue.
Odgovori im Isus: “U zabludi ste jer ne razumijete Pisama ni sile Božje.
30 Rak en adsavidigezh a varv, ar wazed n'o devo ket a wragez, nag ar gwragez a ezhec'h, met bez' e vint evel aeled Doue en neñv.
Ta u uskrsnuću niti se žene niti udavaju, nego su kao anđeli na nebu.
31 Met diwar-benn an adsavidigezh a varv, ha n'hoc'h eus ket lennet ar pezh en deus Doue lavaret deoc'h:
A što se tiče uskrsnuća mrtvih, zar niste čitali što vam reče Bog:
32 Me eo Doue Abraham, Doue Izaak, ha Doue Jakob? Doue n'eo ket Doue ar re varv, met Doue ar re vev.
Ja sam Bog Abrahamov, Bog Izakov i Bog Jakovljev? Nije on Bog mrtvih, nego živih!”
33 Ar bobl a selaoue, hag a voe souezhet gant kelennadurezh Jezuz.
Čuvši to, mnoštvo osta zaneseno njegovim naukom.
34 Ar farizianed, o vezañ klevet penaos en devoa lakaet da devel ar sadukeiz, en em zastumas,
A kad su farizeji čuli kako ušutka saduceje, okupiše se,
35 hag unan anezho, doktor eus al lezenn, a reas ar goulenn-mañ outañ, evit e demptañ:
a jedan od njih, zakonoznanac, da ga iskuša, upita:
36 Mestr, pehini eo ar brasañ gourc'hemenn eus al lezenn?
“Učitelju, koja ja zapovijed najveća u Zakonu?”
37 Jezuz a respontas dezhañ: Karout a ri an Aotrou da Zoue, eus da holl galon, eus da holl ene, hag eus da holl soñj.
A on mu reče: “Ljubi Gospodina Boga svojega svim srcem svojim, i svom dušom svojom, i svim umom svojim.
38 Hennezh eo ar c'hentañ hag ar brasañ eus ar gourc'hemennoù.
To je najveća i prva zapovijed.
39 Ha setu an eil a zo heñvel outañ: Karout a ri da nesañ eveldout da-unan.
Druga, ovoj slična: Ljubi svoga bližnjega kao sebe samoga.
40 Eus an daou c'hourc'hemenn-se, e talc'h an holl lezenn hag ar brofeded.
O tim dvjema zapovijedima visi sav Zakon i Proroci.”
41 Evel ma oa ar farizianed en em zastumet, Jezuz a reas ur goulenn outo,
Kad se farizeji skupiše, upita ih Isus:
42 o lavarout: Petra a soñjit eus ar C'hrist? Da biv eo mab? Int a lavaras dezhañ: Da Zavid.
“Što mislite o Kristu? Čiji je on sin?” Kažu mu: “Davidov.”
43 Jezuz a lavaras dezho: Penaos eta e c'halv David anezhañ, dre ar Spered, e Aotrou, pa lavar:
A on će njima: “Kako ga onda David u Duhu naziva Gospodinom, kad veli:
44 An Aotrou en deus lavaret da'm Aotrou: Azez a-zehou din, betek ma em bo graet eus da enebourien ur skabell dindan da dreid.
Reče Gospod Gospodinu mojemu: 'Sjedi mi zdesna dok ne položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojim?'
45 Mar galv eta David e-unan anezhañ Aotrou, penaos eo-eñ e vab?
Ako ga dakle David naziva Gospodinom, kako mu je sin?”
46 Ha den ne c'hellas respont ur ger dezhañ. Adalek an deiz-se, hini ne gredas mui ober goulenn ebet outañ.
I nitko mu nije mogao odgovoriti ni riječi, niti se od toga dana tko usudio upitati ga bilo što.
