< 2 K'orontos 1 >

1 Ik' ettsok'on Iyesus Krstossh wosheets wottso P'awlosnat no eshuu T'imotiyosoke. K'orontos kitotse fa'a Ik' moonat Akayiyin fa'a Krstiyani wotts ash jamwotssh.
Ja, Paweł, powołany przez Boga na apostoła Chrystusa Jezusa, wraz z Tymoteuszem, uczniem Pana, piszę do kościoła Bożego w Koryncie oraz do wszystkich świętych w całej Achai.
2 No nihi Ik'oke, no doonz Iyesus Krstosoknowere s'aatonat jeenon itsh wotowe.
Niech Bóg, nasz Ojciec, i Jezus Chrystus, nasz Pan, obdarzają was swoją łaską i pokojem!
3 Maarts nihonat kup' jam imet Izar Izewer, no doonz Iyesus Krstos nihi Ik'osh údo wotowe,
Jakże wspaniały jest Bóg, Ojciec Jezusa Chrystusa, naszego Pana, będący źródłem miłości i zachęty!
4 Noo Ik'oke nodatsiru kúp'iyon gond bek'otse beyiru jamwotsi kúp'sho no falituwok'o Ik'o noon no gond bek' jamotse kúp'shitwe.
To On w każdej trudnej sytuacji dodaje nam otuchy, abyśmy i my mogli dodawać otuchy tym, którzy znajdują się w jakimś trudnym położeniu.
5 Krstos gond bek'o ayidek'at no kayidek'tsok'on hank'o Krstosn kúp'eyo ayide'er datsituwone.
Im więcej cierpimy dla Chrystusa, tym większego doznajemy od Niego pokrzepienia.
6 Noo gondo nobek'or it kúp'eyonat kashon daatsitute, no nokúp'iri itwere itkup'twok'owe. Kup'han b́datsewe no ats bodets gond bek'i naari k'amoon it itned'tsoshe.
Przykrości, które nas spotykają, służą waszej zachęcie i zbawieniu. A pocieszenie, którego doznajemy, jest zachętą również dla was, abyście wytrwale znosili cierpienia, podobnie jak my.
7 Noo gond bek'o it kayok'o mank'o no kúp'ono it kayituwok'o no dantsosh itatsere nodetsts jángo kúp'e.
W pełni ufamy wam, bo wiemy, że doświadczacie tych samych cierpień i doznajecie tej samej pociechy, co my.
8 T eshuwotso! Isiyi datskayotse no beyor no'ats bodts gond bek'o it danetuwok'o geefone, no'ats bodts gond bek'onuwere kurosh nofalitwoniyere bogo no'ats dihit b́ teshtsotse kashon beyosh nojangtso dab k'ut'dek're b́ teshi.
Przyjaciele, chcemy, abyście wiedzieli o trudnościach, z jakimi borykaliśmy się w prowincji Azja. Byliśmy nimi przytłoczeni ponad nasze siły i nie wiedzieliśmy, czy wyjdziemy z nich z życiem.
9 Mank'o k'iro no'ats angshetsok'owe noosh shiyeyat b́ teshi, jaman no'ats b́ boduwere no amaniruwo k'irts tizitu Ik'ona bako no took angon b́ woterawok'o nibn no dek'ishe.
Stanąwszy w obliczu śmierci, zrozumieliśmy jednak, że nie mamy polegać na sobie, ale na Bogu. On może przecież nawet ożywić umarłych!
10 Mansha bí noon hank'o een k'irosh betsit t'úp'er tawatse kashire, kashitwe, dabnwere b́ kashitwok'o bíne nojágiti.
To On ocalił nas od śmierci i wierzymy, że nadal będzie nas chronił,
11 It noosh Ik' k'onon it tep'o geyituwe, ayi ashuwots Ik' k'onatse tuutson noosh imets Ik' s'aatosh aywots udo t'intsitune.
bo o to właśnie do Niego się modlicie. Wielu ludzi będzie więc dziękować Bogu za wszystko, czego dla nas dokonał w odpowiedzi na wasze modlitwy.
12 No it'et keewo haniye, hanwere ar b́ wotok'o no nibo gawitwe, k'osh ashuwotsnat bítsnooru itnton nobeets beyo Ik'oke nodek'ts S'ayinonat kááwatse tuutsone, han b́ wotuwere Ik' s'aatone b́ teshi bako ash dani telefonaliye.
Mamy ogromną satysfakcję z tego, że w stosunku do wszystkich ludzi—także do was—zawsze postępowaliśmy otwarcie i uczciwie. Nie polegaliśmy bowiem na własnej mądrości, ale na łasce Boga.
13 Nababar t'iwintso it falit keewoniyere okoon k'osho eegoru guud'atsone,
A teraz nie piszemy wam nic, czego nie bylibyście w stanie zrozumieć i zaakceptować. Mam nadzieję, że w pełni to przyjmiecie.
14 no jangosh k'atso it dantsok'o mank'o s'eenon it danetwok'o amanitwe, manshowere doonzo Iyesus b́ weet aawor no itn noit'etuwok'o itwere noon it'etuute.
Częściowo zresztą już uznaliście, że przed Panem, w dniu Jego powrotu, będziemy wszyscy nawzajem z siebie dumni—wy z nas, a my z was.
15 Keewann arik twottsosh gitoto it t'ak'ametuwok'owa etaat shin shino iti s'ilosh geeyatniye tteshi,
Z taką myślą zamierzałem już wcześniej was odwiedzić, abyście ponownie doznali radości.
16 Itn s'ilosh tietwere Mk'odoniy datso maants it weeron t beshoronat bíyokere aanar twore b́ teshi, hank'onowere Yhud datso maantsan t sha'or taan it tep'etuwk'o gawatniye t teshi.
Chciałem zatrzymać się u was udając się do Macedonii, a także w drodze powrotnej, abyście mogli mnie wyprawić do Judei.
17 Hanowere t gawor t k'aliru danaw hake baka etirwok'o arefta itsha? Han t gawirwo iknon «ee, etonat iya'a» etaat ash gawirwok'o hake baka eton t k'altsok'o arefta itsha?
Czy byłem lekkomyślny, mając taki zamiar? Czy zmieniając go, postąpiłem jak ludzie, którzy mówią „tak”, a myślą „nie”?
18 Ik'o amanek b́ wottsotse no nokeewirwo, «ee wee iya'a» etiru hake baka eton keeweyiru aap'ok'oyiyaliye.
Bóg mi świadkiem, że nigdy was nie okłamaliśmy!
19 Taanat Silasn T'imotiyosu itsh nonabtso Ik' na'o Iyesus K'rstosi «ee wee iya'a» etonaliye b́teshi, ernmó ee eto bín wotere.
Jezus Chrystus, Syn Boży, o którym opowiadałem wam razem z Tymoteuszem i Sylwanem, nigdy nie kłamał i Jego „tak” zawsze znaczyło „tak”.
20 Ik'o noosh b́ jangits jamo, «ee» etiruwo Krstosne, mansh Ik' mangosh Krstosn «Amen» no etiri.
On jest spełnieniem wszystkich obietnic Boga. A my, potwierdzając to, oddajemy Bogu chwałę.
21 Noo itnton Krstosats no kúp'ituwok'o woshtso Ik'oniye, noon galdek' futtso bíne,
To On przecież dodał nam sił, wzmocnił naszą więź z Chrystusem i wybrał nas.
22 Bík nowotok'o kitsit mahatabon no'ats gedtsona shino maants noosh b́ imet gaalosh no níbots S'ayin shayiro agitok'o woshdek't imtso bíne.
On również oznaczył nas jako swoją własność—dał nam do serc Ducha Świętego jako gwarancję przynależności do Niego.
23 Taa K'orontos maants aanat woo t k'azitsi jango itn tshiyanirawok'o itsh maac'o keewatniye, hansh Ik'o gawosh s'eegetwe,
Bóg mi świadkiem, że chciałem zaoszczędzić wam przykrości i tylko z tego powodu nie przybyłem jeszcze do Koryntu.
24 It it imnetiyon kúp' it wottsotse it itgeneúitwok'o itnton finituwone boko it imnetiyon iti azazeratsone.
Nie chodzi przecież o to, żebyśmy udowadniali wam, że mamy nad wami władzę i możemy nauczać was, jak należy wierzyć. Chcemy przecież współdziałać z wami i pragniemy waszej radości, której podstawą jest wiara w Chrystusa.

< 2 K'orontos 1 >