ମାତିଉ 17
1 ଚଅ ଦିନାର୍ ହଃଚେ ଜିସୁ, ପିତର୍, ଜାକୁବକ୍ ଆର୍ ତାର୍ ବାୟ୍ସି ଜହନ୍କେ ସଃଙ୍ଗେ ଦଃରି ଅଃଲ୍ଗା ଅୟ୍ ଗଟେକ୍ ଉଚ୍ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ନିଲା ।
छे दिन को बाद यीशु न पतरस अऊर याकूब अऊर ओको भाऊ यूहन्ना ख अपनो संग ले क उन्ख एकान्त म कोयी ऊचो पहाड़ी पर ले गयो।
2 ସେତି ସେମଃନାର୍ ମୁଏଁ ଜିସୁ ବିନ୍ ରୁହ୍ ଅୟ୍ଲା, ତାର୍ ମୁଁ ବେଳ୍ ହର୍ ଉଜାଳ୍ ଆର୍ ତାର୍ ବଃସ୍ତର୍ ବେଳ୍ ଉଜାଳ୍ ହର୍ ଚିଟ୍ ଦବ୍ ଅୟ୍ଲି ।
उत उन्को आगु ओको रूप को बदलाव भयो अऊर ओको मुंह सूरज को जसो चमक्यो अऊर ओको कपड़ा प्रकाश को जसो उजलो भय गयो।
3 ଆରେକ୍ ମସା ଆର୍ ଏଲିୟ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତାବାର୍ତା କଃଉତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍କେ ଡିସ୍ଲି ।
अऊर मूसा अऊर एलिय्याह ओको संग बाते करतो हुयो उन्ख दिखायी दियो।
4 ସେତାକ୍ ପିତର୍ ଜିସୁକେ କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, ଅଃମିମଃନ୍ ଇଟାଣେ ଆଚୁ ଇରି ଅଃନାୟ୍ ନିକ, ତର୍ ମଃନ୍ ଅୟ୍ଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ଇତି ତିନିଗଟ୍ କୁଳିଆ କଃରିନ୍ଦ୍, ତର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍, ମସାର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ ଆର୍ ଏଲିୟର୍ ଗିନେ ଗଟେକ୍ ।”
येको पर पतरस न यीशु सी कह्यो, “हे प्रभु, हमरो इत रहनो अच्छो हय। यदि तोरी इच्छा हय त मय इत तीन मण्डा बनाऊं; एक तोरो लायी, एक मूसा लायी, अऊर एक एलिय्याह लायी।”
5 ପିତର୍ ଇ କଃତା କଃଉ କଃଉ କଃଣ୍ଡେକ୍ ଉଜାଳ୍ ମେଗ୍ ସେମଃନ୍କେ ଡାହ୍ଲି, ଆର୍ ସେ ମେଗେ ହୁଣି ଇ କଃତା କଃଉଆ ଅୟ୍ଲି, “ଇରି ଅଃମାର୍ ଲାଡାର୍ ହଅ, ଆର୍ ଉହ୍ରେ ଅଃମାର୍ ବଃଡେ ସଃନ୍ମତ୍, ଆର୍ କଃତା ସୁଣା ।”
ऊ बोलतच रह्यो होतो कि एक उज्वल बादर न उन्ख छाय लियो, अऊर ऊ बादर म सी यो आवाज निकली: “यो मोरो प्रिय बेटा आय, जेकोसी मय बहुत खुश हय: येकी सुनो।”
6 ଇରି ସୁଣି ଚେଲାମଃନ୍ ବେସି ଡିର୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ମୁଁ ତଃଳେ କଃରି ବୁୟେଁ ଡୁଳ୍ଲାୟ୍ ।
जब चेलावों न यो सुन्यो त हि मुंह को बल गिरयो अऊर बहुत डर गयो।
7 ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଆସି ସେମଃନ୍କେ ଚୁୟ୍କଃରି କୟ୍ଲା, “ଉଟା, ଡିରି ଜାହାନାୟ୍ ।”
यीशु न जवर आय क उन्ख छूयो, अऊर कह्यो, “उठो, डरो मत।”
8 ଆର୍ ସେମଃନ୍ ଉହ୍ରେ ଦଃକି ଜିସୁକେ ଚାଡି ଆରେକ୍ କାକେ ହେଁ ନଃଦେକ୍ଲାୟ୍ ।
तब उन्न ऊपर देख्यो अऊर यीशु ख छोड़ अऊर कोयी ख नहीं देख्यो।
9 ସେମଃନ୍ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ହୁଣି ଉତୁର୍ତା ବଃଳ୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଆଦେସ୍ ଦଃୟ୍ କୟ୍ଲା, “ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ମଃର୍ନେ ହୁଣି ଉଟି ନଃକେର୍ତା ହଃତେକ୍, ତୁମି ଇ ଦଃକ୍ଲା କଃତା କାକେ ହେଁ କଃଉଆ ନାୟ୍ ।”
जब हि पहाड़ी सी उतर रह्यो होतो तब यीशु न उन्ख यो आज्ञा दियो, “जब तक आदमी को बेटा मरयो हुयो म सी जीन्दो नहीं होवय, तब तक जो कुछ तुम न देख्यो हय कोयी सी मत कहजो।”
10 ଚେଲାମଃନ୍ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ତଃବେ ଦଃର୍ମ୍ଗୁରୁମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ କଃଉଁଲାୟ୍ ହଃର୍ତୁ ଏଲିୟ ଆସେଦ୍?”
येको पर ओको चेलावों न ओको सी पुच्छ्यो, “फिर धर्मशास्त्री कहाली कह्य हंय कि एलिय्याह को पहिलो आवनो जरूरी हय?”
11 ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଏଲିୟ ଆସିକଃରି ସଃବୁ କଃତା ଆରେକ୍ ଟିକ୍ଟାକ୍ କଃରେଦ୍ ।
ओन उत्तर दियो, “एलिय्याह जरूर आयेंन,” अऊर सब कुछ सुधारेंन।
12 ମଃତର୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିମଃନ୍କେ କଃଉଁଲେ, ଏଲିୟ ଆସି ସଃର୍ଲାନି, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକେ ନଃଚିନିକଃରି ଜାୟ୍ରି ମଃନ୍ ସେରି ତାକେ କଃରି ଆଚ୍ତି । ସେରଃକମ୍ ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ହେଁ ସେମଃନାର୍ ଆତେ ଦୁକ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉଁକ୍ ଜଃଉଁଲା ।”
पर मय तुम सी कहू हय कि एलिय्याह आय गयो हय, अऊर लोगों न ओख नहीं जान्यो; पर जसो उन्न चाह्यो वसोच ओको संग करयो। वसोच आदमी को बेटा भी उन्को हाथ सी दु: ख उठायेंन।
13 ଜିସୁ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉ ଜହନ୍ ବିସୟେ କୟ୍ଲା ବଃଲି ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ବୁଜ୍ଲାୟ୍ ।
तब चेलावों न समझ्यो कि ओन हमरो सी यूहन्ना बपतिस्मा देन वालो को बारे म कह्यो होतो।
14 ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ସେତି ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଜିସୁର୍ ଲଃଗେ ଆସି ମାଣ୍ଡିକୁଟା ଟେସି କୟ୍ଲା,
जब हि भीड़ को जवर पहुंच्यो, त एक आदमी यीशु को जवर आयो, अऊर ओको आगु घुटना टेक क कहन लग्यो,
15 “ଏ ମାପ୍ରୁ, ମର୍ ହଅକେ ଦଃୟା କଃର୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେ କୁନ୍ଦେଲ୍ମଃରି ବଃଡେ କଃସ୍ଟ୍ ହାଉଁଲା, ସେ କଃବେ କଃବେ ଜୟେ, କଃବେ କଃବେ ହାଣାୟ୍ କୁନ୍ଦେଲ୍ ମଃରୁଲା ।
“हे प्रभु, मोरो बेटा पर दया कर! कहालीकि ओख मिर्गी आवय हय, अऊर ऊ बहुत दु: ख उठावय हय; अऊर बार-बार कभी आगी अऊर कभी पानी म गिर पड़य हय।
16 ମୁଁୟ୍ ତର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ଟାଣେ ଆଣି ରିଲେ, ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ତାକ୍ ଉଜ୍ କଃରୁକେ ନଃହାୟ୍ଲାୟ୍ ।”
मय ओख तोरो चेलावों को जवर लायो होतो, पर हि ओख चंगो नहीं कर सक्यो।”
17 ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ଏରେ ଅବିସ୍ୱାସି ଆର୍ ବିନ୍ ବାଟେ ଜାତା ଲକ୍ମଃନ୍, କଃତି କାଳ୍ ହଃତେକ୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରଃୟ୍ନ୍ଦ୍? ଆର୍ କଃତେକ୍ କାଳ୍ ତୁମାର୍ ବେବାର୍ ସଃମ୍ବାଳିନ୍ଦ୍? ତାକ୍ ଇତି ମର୍ ଚଃମେ ଆଣା ।”
यीशु न उत्तर दियो, “हे अविश्वासी अऊर जिद्दी लोगों, मय कब तक तुम्हरो संग रहूं? मय कब तक तुम्हरी सहूं? ओख इत मोरो जवर लावो।”
18 ଜିସୁ ବୁତ୍କେ ଗଟ୍ ଦଃକା ଦିଲାକ୍, ବୁତ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାରାୟ୍ଗଃଲି, ଆର୍ ସେ ହିଲା ସେଦାହ୍ରେ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା ।
तब यीशु न दुष्ट आत्मा ख डाट्यो, अऊर वा ओको म सी निकल गयी; अऊर बेटा उच घड़ी चंगो भय गयो।
19 ଇତାର୍ହଃଚେ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଟାଣେ ଲୁକ୍ଣେ ଆସି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍, “ଅଃମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ସେ ବୁତ୍ ଚାଡାଉଁ ନଃହାର୍ଲୁ?”
तब चेलावों न एकान्त म यीशु को जवर आय क कह्यो, “हम दुष्ट आत्मा कहाली नहीं निकाल सक्यो?”
20 ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମାର୍ ଅଃଳକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ଗିନେ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁଁୟ୍ ତୁମିକେ ସଃତ୍ କଃଉଁଲେ, ଜଦି ଗଟେକ୍ ସଃର୍ସୁ ମୁଞ୍ଜି ହର୍ ତୁମାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ରଃୟ୍ଦ୍, ତଃବେ ଇ ଡଙ୍ଗୁର୍କେ, ‘ଇତିହୁଣି ସେତି ଗୁଚି ଜାଆ,’ ବଃଲି କୟ୍ଲେକ୍, ଗୁଚି ଜାୟ୍ଦ୍; ଆର୍ ବିସ୍ୱାସାର୍ ବଃଳେ କାୟ୍ରି ହେଁ ନଃହାର୍ତାର୍ ନାୟ୍ ।
ओन उन्को सी कह्यो, “अपनो विश्वास की कमी को वजह सी, कहालीकि मय तुम सी सच कहू हंय, यदि तुम्हरो विश्वास राई को दाना को बराबर भी हय, त यो पहाड़ी सी कहजो, ‘इत सी सरक क उत चली जा,’ त ऊ चली जायेंन; अऊर कोयी बात तुम्हरो लायी असम्भव नहीं होयेंन।
21 ମଃତର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଆର୍ ଉହାସ୍ ଚାଡି ବିନ୍ କାୟ୍ ଉପାୟେ ଇ ରଃକମ୍ ବୁତ୍ ବାରାୟ୍ ନଃଜାୟ୍ଁ ।”
पर यो जाति प्रार्थना अऊर उपवास को अलावा अऊर कोयी उपाय सी नहीं निकलय।”
22 ତାର୍ହଃଚେ ଚେଲାମଃନ୍ ଗାଲିଲିୟେ ଗଟ୍ଟାଣେ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାବଃଳ୍, ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ନଃରାର୍ ହୟ୍ସି ନଃର୍ମଃନାର୍ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଅଃଉଁକେ ଜଃଉଁଲା,
जब हि गलील क्षेत्र म होतो, त यीशु न उन्को सी कह्यो, “आदमी को बेटा आदमियों को हाथ म पकड़ायो जायेंन;
23 ସେମଃନ୍ ତାକେ ମଃର୍ନେ ମାର୍ତି, ଆର୍ ତିନିଦିନାର୍ ହଃଚେ ସେ ଆରେକ୍ ଉଟେଦ୍ ।” ଇତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ବଃଡେ ଦୁକ୍ ଅୟଃଲାୟ୍ ।
हि ओख मार डालेंन, अऊर ऊ तीसरो दिन जीन्दो होयेंन।” यो बात पर चेला बहुत उदास भयो।
24 ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ କପୁର୍ନାହୁମ୍ ଆୟ୍ଲା ହଃଚେ, ମନ୍ଦିର୍ ସିସ୍ଟୁ ନେତା ଲକ୍ ପିତର୍ ଚଃମେ ଆସି ହଃଚାର୍ଲା, “ତୁମାର୍ ଗୁରୁ କାୟ୍ ମନ୍ଦିରାର୍ ସିସ୍ଟୁ ନଃଦେୟ୍?”
जब हि कफरनहूम पहुंच्यो, त मन्दिर को कर लेनवालो न पतरस को जवर आय क पुच्छ्यो, “का तुम्हरो गुरु मन्दिर को कर नहीं देवय?”
25 ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ହେଁ, ଦଃୟ୍ଦ୍ ।” ପିତର୍ ଗଃରେ ଆୟ୍ଲା ହଃଚେ, ଜିସୁ ଆଗ୍ତୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ସିମନ୍ ତୁୟ୍ କାୟ୍ରି ବାବୁଲିସ୍? ହୁର୍ତିବିର୍ ରଃଜାମଃନ୍ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସିସ୍ଟୁ କି ରଃଜାର୍ ବାଗ୍ ନେତି? ନିଜାର୍ ଦେସାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି କି, ବିନ୍ ଦେସାର୍ ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି?”
ओन कह्यो, “हव, देवय हय।” जब ऊ घर म आयो, त यीशु न पहिले ओको सी पुच्छ्यो, “शिमोन, तय का सोचय हय? धरती को राजा चुंगी यां कर कौन्को सी लेवय हंय, अपनो बेटा सी यां परायो सी?”
26 ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ବିନ୍ ଦେସାର୍ ଲକାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ।” ତଃବେ ଜିସୁ ତାକ୍ କୟ୍ଲା, “ତଃବେ ତ ନିଜାର୍ ଦେସାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଚାଡ୍ ହାଉତି ।
पतरस न ओको सी कह्यो, “परायो सी।” यीशु न ओको सी कह्यो, “त बेटा कर देनो सी बच गयो।
27 ମଃତର୍ ଅଃମିମଃନ୍ ସେମଃନାର୍ ବାଦା ନଃଦେଉଁଆ, ଇତାର୍ ଗିନେ ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଜାଆ ଆର୍ ବଃଳ୍ସି ହଃକାଉ, ଆର୍ ହଃର୍ତୁ ଜୁୟ୍ ମାଚ୍ ଲାଗେଦ୍, ତାକେ ଦଃରି ତାର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ମେଲା କଃଲେକ୍ ଗଟେକ୍ ରୁହା ଅଦ୍ଲି ହାଉସି, ସେରି ଆଣି ମର୍ ଗିନେ ଆର୍ ତୁମାର୍ ଗିନେ ସେମଃନ୍କେ ସିସ୍ଟୁ ଦେସ୍ ।”
पर असो नहीं होय कि हम उन्को लायी ठोकर को वजह बने, तय झील को किनार जाय क गरी डाल, अऊर जो मच्छी पहिले निकले, ओख ले; अऊर ओको मुंह खोलन पर तोख एक सिक्का मिलेंन, ओख ले क मोरो अऊर अपनो बदला को उन्ख दे देजो।”
