ଲୁକ 8
1 ଆର୍ ଅଃଳକ୍ ବେଳ୍ ହଃଚେ, ଜିସୁ ଗଃଳେ ଗଃଳେ ଆର୍ ଗାଉଁ ଗାଉଁ ବୁଲି ମାପ୍ରୁର୍ ରାଇଜାର୍ ନିକ କବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା । ଆର୍ ବାର ଗଟ୍ ଚେଲା ତାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ରିଲାୟ୍ ।
Sodann zog Jesus durch das Land: er ging von Stadt zu Stadt, von Dorf zu Dorf, und überall verkündigte er die Frohe Botschaft von Gottes Königreich. Er wurde begleitet von den Zwölf
2 ଆର୍ ଜୁୟ୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍ ବୁତ୍ଆତ୍ମା, ଆର୍ ରଗେ ହୁଣି ଉଜ୍ କଃରାୟ୍ ଅୟ୍ରିଲାୟ୍, ସେମଃନ୍ ହେଁ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲାୟ୍, ମରିୟମ୍ ଜାକେ ମଗ୍ଦଲିନି ମରିୟମ୍ ବଃଲି କଃଉତି, ଜାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସାତ୍ ବୁତ୍ ବାରାୟ୍ ଜାୟ୍ରିଲାୟ୍;
und auch von einigen Frauen, die er von bösen Geistern und von Krankheiten befreit hatte. Darunter waren Maria mit dem Beinamen Magdalena, von der sieben böse Geister ausgefahren waren,
3 ହେରଦାର୍ ଗୁମୁସ୍ତା କୁଜାର୍ ଡକୁର୍ସି, ଜହନା, ସସନା, ଆରେକ୍ କଃତେକ୍ ମାୟ୍ଜିମଃନ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରଃୟ୍ ଅଃହ୍ଣା ଅଃହ୍ଣାର୍ ଦଃନ୍ ବିତ୍ ଦଃୟ୍, ଜିସୁର୍ ଆର୍ ଚେଲାମଃନାର୍ ସେବା କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
Johanna, die Frau Chuzas, eines Verwalters des Herodes, Susanna und viele andere, die ihn aus ihren Mitteln unterstützten.
4 ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡ୍ଲାକ୍, ଆର୍ ଗଃଳ୍ମଃନ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ତଃୟ୍ ଆୟ୍ଲାକ୍, ଜିସୁ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା,
Als einst viel Volk zusammenkam und die Leute aus den Städten zu ihm eilten, trug er dies Gleichnis vor:
5 “ଗଟେକ୍ ବିଆନ୍ ବୁଣ୍ତା ଲକ୍ ଅଃହ୍ଣାର୍ ବିଆନ୍ ଦଃରି ବୁଣୁକ୍ ବାରାୟ୍ଲା, ସେ ବୁଣ୍ତା ବଃଳ୍ କଃତେକ୍ ବିଆନ୍ ବାଟେ ଅଦୁର୍ଲି ଆର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ମାଡାଚଃଗା ଅୟ୍ଲି, ଆରେକ୍ ଅଃଗାସ୍ ଉହ୍ରାର୍ ଚେଳେମଃନ୍ ସେରିସଃବୁ କାୟ୍ଲାୟ୍ ।
"Es ging ein Sämann aus, um seinen Samen auszustreuen. Beim Säen fielen einige Körner an den Weg: die wurden zertreten, und die Vögel unter dem Himmel pickten sie auf.
6 ଆରେକ୍ କଃତେକ୍ ଚଃଚ୍ରା ଉହ୍ରାର୍ ବୁୟେଁ ଅଦୁର୍ଲି, ଆରେକ୍ ଗଃଜା ଅୟ୍ ରଃସ୍ ନଃହାୟ୍ଲାକେ ସୁକି ଗଃଲି,
Andere Körner fielen auf steinigen Boden: die gingen auf; aber die Halme verdorrten, weil sie keine Feuchtigkeit hatten.
7 ଆର୍ କଃତେକ୍ ବିଆନ୍ କାଟା ବୁଟା ବିତ୍ରେ ଅଦୁର୍ଲି, ଆରେକ୍ କାଟା ଗଃଚ୍ମଃନ୍ ବାଡି ସେ ସଃବ୍କେ ଡାହି ହଃକାୟ୍ଲି;
Andere Körner fielen mitten unter Dorngestrüpp: da wuchsen die Dornen mit auf und erstickten die Saat.
8 ବିନ୍ କଃତେକ୍ ନିକ ବୁୟେଁ ଅଦୁର୍ଲି, ଆର୍ ବାଡି ସଏ ଗୁଣ୍ ହଃଳ୍ ହଃଳ୍ଲି ।” ଜିସୁ ଇରି କୟ୍ କୟ୍ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ଜାର୍ ସୁଣୁକ୍ କାନ୍ ଆଚେ ସେ ସୁଣ ।”
Andere Körner fielen auf guten Boden: die gingen auf und trugen hundertfältige Frucht." Bei diesen Worten rief er aus: "Wer Ohren hat zu hören, der höre!"
9 ଜିସୁର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଇ କଃତାର୍ ବାବ୍ କାୟ୍ରି ବଃଲି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍ ।
Da fragten ihn seine Jünger nach der Bedeutung dieses Gleichnisses.
10 ସେତାକ୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “ମାପ୍ରୁ ରାଇଜାର୍ ବୁଜୁ ନଃହାର୍ତା କଃତା ଜାଣୁକେ ତୁମିମଃନ୍କେ ଗ୍ୟାନ୍ ଦିଆ ଅୟ୍ଆଚେ, ମଃତର୍ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃତା କୟ୍ ବୁଜାଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍, ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍ ଦଃକୁ ଦଃକୁ ନଃଦେକ୍ତି ଆର୍ ସୁଣୁ ସୁଣୁ ନଃବୁଜ୍ତି ।”
Er antwortete: "Euch ist die Fähigkeit verliehen, in die Geheimnisse des Königreiches Gottes einzudringen. Die anderen aber werden nur durch Gleichnisse unterwiesen, denn: Sie sollen sehen und nicht beachten, sie sollen hören und nicht verstehen.
11 “ବିଆନ୍ ବୁଣୁର୍ ବାବ୍ ଅୟ୍ଲି, ବିଆନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା
Dies ist die Deutung des Gleichnisses: Der Same ist das Wort Gottes.
12 ଆର୍ ବାଟ ଲଃଗେ ରିଲା ବିଆନ୍ ଇବାନ୍ୟା ଲକ୍କେ ବୁଜାୟ୍ଦ୍, ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ତି, ତାର୍ହଃଚେ ସୟ୍ତାନ୍ ଆସି, ସେମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ବିସ୍ୱାସ୍କଃରି ହାହେହୁଣି ମୁକ୍ତି ହାୟ୍ ବଚୁ ନଃହାର୍ତି, ଇତାକ୍ ସୟ୍ତାନ୍ ଆସେଦ୍ ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ମଃନ୍ ବିତ୍ରେ ହୁଣି ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ଚରି ନଃୟ୍ଦ୍ ।
Bei denen der Same an den Weg fällt, die hören wohl das Wort; dann aber kommt der Teufel und nimmt es weg aus ihrem Herzen, damit sie nicht zum Glauben kommen und gerettet werden.
13 ଆର୍ ଚଃଚ୍ରା ବୁୟାଁୟ୍ ବିଆନ୍ ଇବାନ୍ୟା ଲକ୍କେ ବୁଜାୟ୍ଦ୍, ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ବଃଚନ୍ ସୁଣି ବଃଡେ ସଃର୍ଦାୟ୍ ମଃନେ ଦଃର୍ତି, ମଃତର୍ ସେମଃନାର୍ ଚେର୍ ବିତ୍ରେ ଜାୟ୍ ନଃରିଲାକ୍, ସେମଃନ୍ ଚଃନେକାର୍ ଗିନେ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତାକ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ତି ଆର୍ ପରିକ୍ୟା ବଃଳ୍ ଦଃର୍ମ୍ ଚାଡ୍ତି ।
Bei denen der Same auf steinigen Boden fällt, die nehmen zwar das Wort, wenn sie es hören, mit Freuden auf; es schlägt jedoch in ihnen keine Wurzel: sie glauben nur eine Zeitlang; aber wenn Prüfung kommt, fallen sie ab.
14 ଆର୍ କାଟା ଗଃଚ୍ ବିତ୍ରେ ଅଦ୍ରି ରିଲା ବିଆନ୍ ଇବାନ୍ୟା ଲକ୍କେ ବୁଜାୟ୍ଦ୍, ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ତି, ମଃତର୍ ସଂସାର୍ ଚିତା, ଦଃନ୍ ଆର୍ ସୁକ୍ ଲଳି ସଃବୁ ଦିନାର୍ ଜିବନ୍ କାଟୁ କାଟୁ ତଃଳେ ଚାହି ଅୟ୍ଜାତି, ଆର୍ ହଃଳ୍ ଦଃରୁନାହାର୍ତି ।
Was dorthin fällt, wo Dornen wachsen, das bedeutet solche, die das Wort wohl hören, dann aber hingehen und es von des Lebens Sorgen, Reichtum und Genüssen in sich ersticken lassen, so daß sie keine Frucht zur Reife bringen.
15 ଆର୍ ନିକ ବୁୟେଁ ଅଦ୍ରି ରିଲା ବିଆନ୍ ଇବାନ୍ୟା ଲକ୍କେ ବୁଜାୟ୍ଦ୍, ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ନିକକଃରି ଆର୍ ନିର୍ମାୟା ମଃନେ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ସୁଣି ଗଃର୍ବ୍ବିତ୍ରେ ଦଃର୍ତି ଆର୍ ସଃମ୍ବାଳି ରଃୟ୍ ହଃଳ୍ ହଃଳ୍ତି ।”
Was aber auf guten Boden fällt, bedeutet solche, die das Wort, das sie gehört, in einem guten, edlen Herzen bewahren und in beharrlicher Ausdauer Frucht bringen.
16 “କେହେଁ କୁପି ଲାଗାୟ୍ ମାଣ୍ ତଃଳେ ଡାହି ନଃସେଙ୍ଗାୟ୍ ଆର୍ କଃଟ୍ ତଃଳେ ନଃସେଙ୍ଗାୟ୍, ମଃତର୍ ଦିହ୍ରୁକା ଉହ୍ରେ ସଃଙ୍ଗାୟ୍ଦ୍, ଜଃନ୍କଃରି ବିତ୍ରେ ହୁର୍ତା ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଜାଳ୍ ଦଃକ୍ତି ।”
Niemand zündet eine Lampe an und bedeckt sie dann mit einem Gefäß oder stellt sie unter ein Bett, sondern er setzt sie auf einen Leuchter, damit alle, die eintreten, das Licht sehen.
17 “କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜାୟ୍ରି ହଃଦାୟ୍ ନଃଡିସେ ଇବାନ୍ୟା ଲୁକ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ହେଁ ନାୟ୍, ଆର୍ ଜାୟ୍ରି ଜାଣା ଜାୟ୍ ହଃଦାୟ୍ ଜାଣା ନଃହୟ୍, ଇବାନ୍ୟା ଲୁକ୍ଲାର୍ କାୟ୍ରି ନାୟ୍ ।”
Denn nichts ist so verborgen, daß es nicht einst offenbar würde; und nichts ist so versteckt, daß es nicht einst bekannt würde und ans Tageslicht käme.
18 “ବଃଲେକ୍ କଃନ୍କଃରି ସୁଣୁଲାସ୍ ସେତାକ୍ ଜଃଗ୍ରାତ୍, ବଃଲେକ୍ ଜାର୍ ଆଚେ ତାକ୍ ଦିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ଜାର୍ ନାୟ୍ ସେ ଜାୟ୍ରି ନିଜାର୍ ଆଚେ ବଃଲି ମଃନେକଃରେଦ୍, ସେରି ହେଁ ତାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ନିଆ ଅୟ୍ଦ୍ ।”
Achtet darum darauf, wie ihr hört! Denn wer (die rechte Aufmerksamkeit) hat, dem wird (Erkenntnis) mitgeteilt; wer (sie) aber nicht hat, soll sogar auch das, was er (an Erkenntnis) zu haben meint, genommen werden."
19 ଜିସୁର୍ ଆୟ୍ସି ଆର୍ ବାୟ୍ସିମଃନ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ଦା ଗିନେ ତାକେ ବେଟ୍ ଅଃଉଁ ନଃହାର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
Einst kamen seine Mutter und seine Brüder zu ihm; aber der vielen Leute wegen konnten sie nicht zu ihm gelangen.
20 କେ ଅଲେ ଜିସୁକେ ଇ କବୁର୍ ଦିଲାୟ୍, “ତର୍ ଆୟ୍ଦି ଆର୍ ବାୟ୍ଦିମଃନ୍ ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ବେଟ୍ ଅଃଉଁକେ ମଃନ୍ କଃରି ହଃଦାୟ୍ ଟିଆ ଅୟ୍ ଆଚ୍ତି ।”
Da wurde ihm gemeldet: "Deine Mutter und deine Brüder stehen draußen und wünschen dich zu sehen."
21 ମଃତର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଜୁୟ୍ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ କଃତା ସୁଣ୍ତି ଆର୍ ମାନ୍ତି ସେମଃନ୍ ମର୍ ଆୟା ଆର୍ ବାୟ୍ମଃନ୍ ।”
Darauf gab er zur Antwort: "Meine Mutter und meine Brüder sind alle, die Gottes Wort hören und befolgen."
22 ସଃଡେବଃଳ୍ ଗଟ୍ଦିନ୍ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଗଟେକ୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଆସା ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ସେହାଟି ଜୁଆଁ,” ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଡଙ୍ଗା ମେଲ୍ଲାୟ୍ ।
Eines Tages stieg er mit seinen Jüngern in ein Boot und sprach zu ihnen: "Wir wollen an das andere Ufer des Sees fahren." Sie fuhren ab.
23 ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ଡଙ୍ଗା ଗାଟି ଜାତା ବଃଳ୍ ଜିସୁ ସୟ୍ ରିଲା, ସଃଡେବଃଳ୍ ସଃମନ୍ଦେ ବାଉହାଣି ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ହାଣି ହୁରୁକ୍ ଦଃର୍ଲି ଆର୍ ସେମଃନ୍ ବଃଡେ ଜଃଞ୍ଜାଳେ ହଃଳ୍ଲାୟ୍ ।
Während der Fahrt schlief er ein. Da kam ein Sturmwind über den See; das Boot füllte sich mit Wasser, und sie schwebten in (großer) Gefahr.
24 ସେତାକ୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାକେ ଉଟାୟ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ଏ ଗୁରୁ, ଅଃମିମଃନ୍ ମଃଲୁ,” ଇତାକ୍ ସେ ଉଟି ବାଉ ଆର୍ ଉଲାଳ୍କେ ଦଃମ୍କାୟ୍ଲା, ଆର୍ ସେ ସଃବୁ ତୁନ୍ହାଳ୍ଲି ଆର୍ ତିର୍ ଅୟ୍ଲି ।
Da traten die Jünger zu ihm und weckten ihn mit dem Ruf: "Meister, Meister, wir ertrinken!" Da stand er auf und schalt den Wind und die Wasserwogen. Nun legten sie sich, und es ward still.
25 ଆରେକ୍ ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନାର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃୟ୍?” ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ ଡିରି ଜାୟ୍ କାବା ଅୟ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍, “ତଃବେ ଏ କେ ଜେ ସେ ବାଉହାଣିକେ ହେଁ ଆଦେସ୍ ଦିଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ତାର୍ ବଲ୍ ମାନୁଲାୟ୍ ।”
Dann sagte er zu ihnen: "Wo ist denn euer Glaube?" Sie aber waren voll Furcht und Staunen und sprachen zueinander: "Wer ist doch dieser Mann, daß er sogar den Winden und Wogen gebietet und sie ihm gehorchen?"
26 ତାର୍ହଃଚେ ଜିସୁ ଆର୍ ତାର୍ ଚେଲାମଃନ୍ ଗାଲିଲି ମୁଁଆଟିର୍ ଗରାସିୟମଃନାର୍ ହଲି ତଃୟ୍ ହଚ୍ଲାୟ୍,
Sie fuhren dann in das Gebiet der Gergesener, das Galiläa gegenüberliegt.
27 ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ହୁଣି ବାରାୟ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ଉତୁର୍ଲାକ୍, ସେ ଗଃଳାର୍ ଗଟେକ୍ ବୁତ୍ ଡଃସିରିଲା ଲକ୍ ତାକ୍ ବେଟ୍ ଅୟ୍ଲା, ସେ କଃତେକ୍ କାଳ୍ ହଃତେକ୍ ହଃଚ୍ୟା ନଃହିନ୍ଦି ଗଃରେ ନଃରେୟ୍ ମଃସ୍ଣେ ରେତିରିଲା ।
Als er dort ans Land gestiegen war, trat ihm ein Mann aus der Stadt entgegen, der von bösen Geistern besessen war. Der trug schon lange keine Kleider mehr und hatte auch keine bestimmte Wohnung, sondern hauste in den Gräbern.
28 ସେ ଜିସୁକେ ଦଃକି କିର୍କିରି କଃରି ତାର୍ ଗଡ୍ ତଃଳେ ଡୁଳି ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ସଃବ୍କେ ଉହ୍ରାର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୟ୍ସି ଜିସୁ, ତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମର୍ କାୟ୍ରି ଆଚେ? ମୁଁୟ୍ ତକେ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ ମକେ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦେନାୟ୍,”
Als dieser Mann Jesus sah, warf er sich schreiend vor ihm nieder und rief mit lauter Stimme: "Was habe ich mit dir zu schaffen, Jesus, du Sohn Gottes, des Höchsten? Ich bitte dich: Quäle mich doch nicht!"
29 କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିସୁ ବିଟାଳ୍ ବୁତ୍ ଆତ୍ମାକେ ସେମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାରାୟ୍ ଜଃଉଁକେ ଆଦେସ୍ ଦେଉଁକ୍ ଜାତିରିଲା, ସେ ବୁତ୍ ଆତ୍ମା କଃତେକ୍ ତର୍ ତାକ୍ ଡଃସି ରିଲି, ଆରେକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକ୍ ସିକ୍ଳି ସଃଙ୍ଗ୍ ବାନ୍ଦି ରେତିରିଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେ ବାନ୍ଦୁଣ୍ ସଃବୁ ଚିଡାୟ୍ କଃରି ବୁତ୍ ତାକ୍ ସୁକ୍ଲା ବଃଟାୟ୍ ନେତିରିଲି ।
Jesus wollte nämlich gerade dem unreinen Geist gebieten, von dem Menschen auszufahren. Der war schon lange in der Gewalt des bösen Geistes; und wenn man ihn zur Sicherheit an Händen und Füßen binden wollte, so zerriß er jedesmal die Fesseln und wurde von dem bösen Geist in abgelegene Gegenden getrieben.
30 ଜିସୁ ତାକ୍ ହଃଚାର୍ଲା, “ତର୍ ନାଉଁ କାୟ୍ରି?” ସେ କୟ୍ଲା, “ବାହିନି, ବଃଲେକ୍ ବୁତେକ୍,” ତାକ୍ ବୁତେକ୍ ବୁତ୍ ତାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁରି ରିଲାୟ୍ ।
Jesus fragte ihn nun: "Wie heißt du?" Er antwortete: "Legion". Denn viele böse Geister waren in ihn gefahren.
31 ଆରେକ୍ ଜିସୁ ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍କେ ହଃତାଳେ ଜଃଉଁକେ ଆଦେସ୍ ନଃଦେୟ୍, ଇତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍ । (Abyssos g12)
Die Geister aber baten Jesus, er möge ihnen nicht befehlen, in den Abgrund zu fahren. (Abyssos g12)
32 ସେତି ଡଙ୍ଗୁର୍ କଃଳ୍କାୟ୍ ଗଟେକ୍ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ଚଃର୍ତି ରିଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ସେ ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍କେ ସେ ଗୁସ୍ରାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁରୁକ୍ ଆଦେସ୍ ଦଃୟ୍ଦ୍ ଇତାକ୍ ସେମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
Nun war dort am Bergeshang gerade eine große Herde Schweine auf der Weide. Da baten ihn die bösen Geister, er möge ihnen erlauben, in die Schweine zu fahren. Das erlaubte er ihnen.
33 ଜିସୁ ସେମଃନ୍କେ ଆଦେସ୍ ଦିଲାକ୍, ବୁତ୍ମଃନ୍ ସେ ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବାର୍ ଅୟ୍ ଗୁସ୍ରାମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ହୁର୍ଲାୟ୍, ସେତାକ୍ ସେ ଗୁସ୍ରା ମଃନ୍ଦା ସଃଙ୍ଗେ ସଃଙ୍ଗେ ଡଙ୍ଗୁର୍ ଉହ୍ରେ ହୁଣି ଦଃବ୍ଳି ଜାୟ୍ ସଃମ୍ନ୍ଦେ ଅଦ୍ରି ବୁଡି ମଃଲାୟ୍ ।
Nun fuhren die bösen Geister von dem Menschen aus und gingen in die Schweine. Da stürmte die Herde den Abhang hinunter in den See und ertrank.
34 ଗୁସ୍ରା ଚଃରାଉତା ଲକ୍ମଃନ୍ ସେ ଗଃଟ୍ଣା ଦଃକି ହଃଳାୟ୍ ଜାୟ୍ ଗଃଳେ ଆର୍ ଗାଉଁଏମଃନ୍ ଜାଣାୟ୍ଲାୟ୍ ।
Als die Hirten sahen, was geschah, da flohen sie und erzählten den Vorfall in der Stadt und auf dem Land.
35 ସେତାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ସେ ଗଃଟ୍ଣା ଦଃକୁକ୍ ବାରାୟ୍ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆରେକ୍ ଜିସୁର୍ ଚଃମେ ଆୟ୍ଲାୟ୍, ଆର୍ ଜୁୟ୍ ମାନାୟ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତ୍ମଃନ୍ ବାରାୟ୍ ଜାୟ୍ରିଲାୟ୍, ତାକେ ହଃଚ୍ୟା ହିନ୍ଦି ନିକ ମଃନେ ଜିସୁର୍ ହାଦ୍ ତଃଳେ ବଃସି ରିଲାର୍ ଦଃକି ଡିରି ଗଃଲାୟ୍ ।
Da eilten die Leute herbei, um zu sehen, was sich begeben hatte. Als sie zu Jesus kamen und den Mann, von dem die bösen Geister ausgefahren waren, bekleidet und vernünftig zu Jesu Füßen sitzend fanden, da wurden sie von Furcht ergriffen.
36 ଆର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଦଃକିରିଲାୟ୍ ସେମଃନ୍ ସେ ବୁତ୍ ଡଃସ୍ଲାର୍ ଲକ୍ କଃନ୍କଃରି ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲା, ସେରି ସଃବୁ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଜାଣାୟ୍ଲାୟ୍ ।
Die Augenzeugen erzählten ihnen, wie der Besessene gesund geworden sei.
37 ସେତାକ୍ ଗରାସିୟ୍ ମଃନାର୍ ହଲିର୍ ଚାରିବାଟ୍ ରିଲା ସଃବୁ ଲକ୍ ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଜଃଉଁକେ ଜିସୁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ସେମଃନ୍ ବଃଡେ ଡିରି ଜାୟ୍ ରିଲାୟ୍, ଆର୍ ସେ ଗଟେକ୍ ଡଙ୍ଗାୟ୍ ଚଃଗି ବାଉଳିଗଃଲା ।
Da bat ihn die ganze Bevölkerung in der Gegend von Gergesa, er möge sie verlassen; denn sie waren von großer Furcht ergriffen. Er stieg nun wieder ins Boot und fuhr zurück.
38 ମଃତର୍ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବୁତ୍ମଃନ୍ ବାରାୟ୍ ଜାୟ୍ ରିଲାୟ୍ ସେ ଜିସୁର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରେଉଁକ୍ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା ।
Der Mann aber, von dem die bösen Geister ausgefahren waren, bat ihn um die Erlaubnis, daß er bei ihm bleiben dürfe. Doch Jesus entließ ihn mit den Worten:
39 ମଃତର୍ ସେ ତାକେ ହଃଟାୟ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, “ତୁୟ୍ ଗଃରେ ବାଉଳି ଜା, ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍ ତର୍ ଗିନେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃରିଆଚେ ସେରିମଃନ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃର୍,” ସେତାକ୍ ସେ ଗଃଲା ଆର୍ ଜିସୁ ତାର୍ଗିନେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃରିରିଲା ଗଃଳ୍ଜାକ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ।
"Kehre nach Hause zurück und erzähle dort alles, was Gott an dir getan!" Da ging er hin und verkündigte in der ganzen Stadt, was Jesus ihm erwiesen hatte.
40 ଜଃଡେବଃଳ୍ ଜିସୁ ସଃମ୍ନ୍ଦାର୍ ଇହାଟି ଆୟ୍ଲା, ଲକ୍ମଃନ୍ ତାକ୍ ସଃର୍ଦାମଃନେ ବେଟ୍ ଅୟ୍ଲାୟ୍, ବଃଲେକ୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ତାକ୍ ଜାଗି ରିଲାୟ୍ ।
Bei seiner Rückkehr (nach Kapernaum) wurde Jesus von dem Volk mit Jubel empfangen; denn alle warteten auf ihn.
41 ଆର୍ ଦଃକା ଜାଇରସ୍ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ଆୟ୍ଲା, ସେ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ମୁଳିକା ଲକ୍ ରିଲା, ସେ ଜିସୁର୍ ଗଡ୍ ତଃଳେ ଡୁଳି, ଅଃହ୍ଣାର୍ ଗଃରେ ଜଃଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲା ।
Da kam ein Mann mit Namen Jairus, einer von den Vorstehern der jüdischen Gemeinde. Der fiel Jesus zu Füßen und bat ihn, in sein Haus zu kommen;
42 ବଃଲେକ୍ ତାର୍ ବାର ବଃର୍ସାର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଲି ଜିସି ରିଲି, ଆର୍ ସେ ମଃରୁକ୍ କଃଣ୍ଡେକ୍ ରିଲି, ମଃତର୍ ଜିସୁ ଜାତାବଃଳ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତାର୍ ଉହ୍ରେ ମାଡାଚଃଗା ଅଃଉତି ରିଲାୟ୍ ।
denn er hatte eine einzige Tochter von etwa zwölf Jahren, und die lag im Sterben. Jesus machte sich auf den Weg, umdrängt von vielen Menschen.
43 ସଃଡେବଃଳ୍ ବାର ବଃର୍ସ୍ ହଃତେକ୍ ଗଃଗାଳ୍ଜାତା ରଗ୍ ଦଃରି ଜିବନ୍ କାଟ୍ତାର୍ ଗଟେକ୍ ମାୟ୍ଜି ଜେ କି ନିଜାର୍ ଦଃନ୍ବିତ୍ ସଃରାୟ୍କଃରି ହେଁ କାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଜ୍ ଅଃଉଁ ନାହାର୍ତି ରିଲି ।
Und eine Frau, die schon seit zwölf Jahren am Blutfluß litt, die ihr ganzes Vermögen für Ärzte ausgegeben und bei keinem hatte Heilung finden können,
44 ସେ ହଃଚ୍ବାଟ୍ୟା ଆସି ଜିସୁର୍ ହଃଚ୍ୟାର୍ ଆଚଳ୍ ଚୁୟ୍ଲି, ସେଦାହ୍ରେ ତାର୍ ଗଃଗାଳାର୍ ଗଃଗାଳ୍ ଜାତାର୍ ତେବଃଲି ।
die trat nun von hinten an ihn heran und berührte die Quaste seines Mantels; und augenblicklich stand ihr Blutfluß still.
45 ସେତାକ୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “କେ ମକ୍ ଚୁୟ୍ଲା?” ମଃତର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ନାୟ୍ ବଃଲ୍ଲାକ୍, ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ଏ ଗୁରୁ, ଲକ୍ମଃନ୍ ଟେଲା ଟେଲି ଅୟ୍ ତର୍ଉହ୍ରେ ମାଡା ଚଃଗା ଅଃଉଁଲାୟ୍ ।”
Da fragte Jesus: "Wer hat mich berührt?" Als sich keiner meldete, sagten Petrus und die anderen: "Meister, die Leute drängen dich doch von allen Seiten und stoßen."
46 ମଃତର୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “କେ ଅଲେ ମକ୍ ଚୁୟ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ସଃକ୍ତି ବାର୍ଲି ବଃଲି ମୁଁୟ୍ ଜାଣ୍ଲେ ।”
Jesus aber erwiderte: "Es hat mich jemand angerührt; denn ich habe gemerkt, daß eine Kraft von mir ausgegangen ist."
47 ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ମାୟ୍ଜି ଦଃକ୍ଲି ଜେ, ସେ ଲୁକି ରେଉଁ ନଃହାର୍ଲି, ସଃଡେବଃଳ୍ ସେ ତଃର୍ତଃରି ଜିସୁର୍ ଗଡ୍ ତଃଳେ ଡୁଳ୍ଲି ଆର୍ କାୟ୍ତାକ୍ ତାକ୍ ଚୁୟ୍ଲି ଆରେକ୍ କଃନ୍କଃରି ସେଦାହ୍ରେ ଉଜ୍ ଅୟ୍ଲି ସେରିସଃବୁ ଲକ୍ମଃନାର୍ ମୁୟେଁ କୟ୍ଲି ।
Als sich nun die Frau entdeckt sah, da kam sie zitternd herbei, fiel vor ihm nieder und bekannte vor allem Volk, weshalb sie ihn angerührt habe und wie sie sofort geheilt worden sei.
48 ସେତାକ୍ ଜିସୁ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଜିଇ, ତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ ତକେ ଉଜ୍ କଃଲି ଆଚେ, ସୁସ୍ତା ଅୟ୍ ଜାଆ ।”
Da sprach er zu ihr: "Meine Tochter, dein Glaube hat dich gesund gemacht; geh hin in Frieden!"
49 ଜିସୁ ଇ କଃତା କଃଉତା ବଃଳ୍, ପାର୍ତ୍ନାଗଃରାର୍ ମୁଳିକାର୍ ଗଃରେହୁଣି ଗଟ୍ ଲକ୍ ଆସି ତାକେ କୟ୍ଲା, “ତର୍ ଜିଦି ମଃଲିନି, ଗୁରୁକ୍ ଆରେକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେସ୍ନାୟ୍ ।”
Während er noch so redete, erschien jemand aus dem Haus des Gemeindevorstehers und brachte diesem die Botschaft: "Deine Tochter ist schon gestorben; bemühe den Meister nicht weiter!"
50 ମଃତର୍ ଜିସୁ ଇରି ସୁଣି ଜାଇରସ୍କେ କୟ୍ଲା, “ଡିରା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃର୍ ଆର୍ ସେ ବଚେଦ୍ ।”
Als Jesus das hörte, sprach er zu ihm: "Fürchte dich nicht; glaube nur, und sie wird leben!"
51 ଆର୍ ଜିସୁ ଗଃରେ ଆସି, ପିତର୍, ଜହନ୍ ଆର୍ ଜାକୁବକ୍ ଆରେକ୍ ହିଲାର୍ ଉବାସି ଆୟ୍ସିକ୍ ଚାଡି, କାକେ ହେଁ ସଃଙ୍ଗେ ଜଃଉଁକେ ନଃଦିଲା ।
Als er dann zu dem Haus kam, ließ er niemand mit sich eintreten als Petrus, Jakobus und Johannes und des Kindes Eltern.
52 ମଃତର୍ ସଃବୁ ଲକ୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରାର୍ ମୁଳିକାର୍ ଜିସି ମଃଲାକ୍ ଉରେ ମାରିଅୟ୍ କାନ୍ଦ୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେତାକ୍ ଜିସୁ କୟ୍ଲା, “କାନ୍ଦା ନାୟ୍, ସେ ନଃମେରେ ମଃତର୍ ସଇ ଆଚେ ।”
Alle (im Haus) weinten und klagten laut um sie. Er aber sprach: "Weint nicht; sie ist ja nicht tot, sie schläft nur!"
53 ମଃତର୍ ସେ ମଃରି ଆଚେ ବଃଲି ଜାଣିରିଲାକ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଜିସୁକେ ଗେଙ୍ଗ୍ରାଉଁକ୍ ଦଃର୍ଲାୟ୍ ।
Da verlachten sie ihn; denn sie wußten wohl, daß sie tot war.
54 ମଃତର୍ ଜିସୁ ଟକିର୍ ଆତେ ଦଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ନୁନି ହିଲା ଉଟ୍ ।”
Er aber ergriff sie bei der Hand und rief: "Kind, steh auf!"
55 ସେତାକ୍ ତାର୍ ଆତ୍ମା ବାଉଳି ଆୟ୍ଲି ଆର୍ ସେ ସେଦାହ୍ରେ ଉଟ୍ଲି, ଆରେକ୍ ଜିସୁ ତାକ୍ କାୟ୍ରି କଃଣ୍ଡେକ୍ କାଉଁକେ ଦେଉଁକେ କୟ୍ଲା ।
Da kehrte ihr Geist zurück, und sie stand augenblicklich auf. Und er ordnete an, man solle ihr zu essen geben.
56 ଇତାକ୍ ତାର୍ ଉବାସି ଆୟ୍ସି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍, ମଃତର୍ ସେ ଗଃଟ୍ଣାର୍ କଃତା କାକେ ହେଁ କଃଉଆ ନାୟ୍ ବଃଲି ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା ।
Ihre Eltern waren vor Staunen ganz außer sich. Aber er gebot ihnen, niemand etwas von dem Vorfall zu erzählen.
