< ଲୁକ 7 >

1 ଜିସୁର୍‌ କଃତା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ସୁଣ୍‌ତି ରିଲାବଃଳ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ସଃର୍ନେ କଃତା କୟ୍‌ ସଃରାୟ୍‌କଃରି କପୁର୍ନାହୁମ୍‌ ଗଃଳେ ଗଃଲା ।
ज़ैखन तैनी लोकन एपनी सब गल्लां शुनेई छ़ैडी, त तै कफरनहूम नगर मां अव।
2 ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସଏ ସଃଇନାର୍‌ ଉହ୍ରେ ବଃଡ୍ ସଃଇନାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ମଃଳୁ ହଃଳି ରିଲା । ସେ ତାକ୍‌ ବଃଡେ ଲାଡ୍‌ କଃର୍ତିରିଲା ।
तैड़ी केन्ची सूबेदारेरो अक ट्लारो सेवक बिमार थियो ते मरने बालो थियो।
3 ସେ ଜିସୁର୍‌ ବିସୟେ କବୁର୍‌ ହାୟ୍‌ ସେ ଜଃନ୍‌କଃରି ଆସି ତାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାର୍‌ ଜିବନ୍ ଉଜ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ଆର୍‌ ଗିନେ ତାର୍‌ ହାକ୍‌ ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ କଃତେକ୍‌ ପାରାଚିନ୍‌ମଃନ୍‌କେ ହଃଟାୟ୍‌ ଗଃଉଆରି କଃଲା ।
तैनी यीशुएरी मुशूरी शुन्तां यहूदी केरे किछ बुज़ुर्ग तैस कां मिनत केरनेरे लेइ भेज़े, कि तै एइतां मेरो सेवक बज़्झ़ाए।
4 ସେମଃନ୍ ଜିସୁର୍‌ ଚଃମେ ହଚି ତାକ୍‌ ବଃଡେ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌, “ତୁୟ୍‌ ତାର୍‌ ଗିନେ ଇରି କଃର୍ସି, ସେ ସେତାର୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ଆଚେ ।
तैना यीशु कां आए ते तैस कां मिनत केरने लगे, “तै इस काबले, कि तू तैसेरेलेइ इन केरस।
5 କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସେ ଅଃମାର୍‌ ଜିଉଦି ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଲାଡ୍‌ କଃରୁଲା ଆର୍‌ ସେ ନିଜେ ଅଃମାର୍‌ ଗିନେ ପାର୍ତ୍‌ନା ଗଃର୍‌ ବାନ୍ଦି ଦଃୟ୍‌ ଆଚେ ।”
किजोकि ते इश्शी कौमी सेइं बड़ी हमदरदी रखते, ते इश्शू प्रार्थना घर तैन्नी बनेवरुए।”
6 ସେତାକ୍‌ ଜିସୁ ସେମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲା, ସେ ଗଃରାର୍‌ ଅଃଳକ୍‌ ଲଃଗେ ହଚ୍‌ଲାକ୍‌, ସଃଇନ୍ ମଃନାର୍‌ ବଃଡ୍ ସଃଇନ୍ ତାର୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ହଃଟାୟ୍‌ ଜିସୁକେ କୟ୍‌ଲା, “ମାପ୍ରୁ କଃସ୍ଟ୍‌ କଃର୍‌ ନାୟ୍‌ ନି, ବଃଲେକ୍‌ ତୁୟ୍‌ ଜେ ମର୍‌ ଗଃରେ ହାଦ୍‌ ହଃକାଉସି ମୁଁୟ୍‌ ଅଃନ୍‌କା ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ନାୟ୍‌ ।
यीशु तैन सेइं साथी-साथी च़लो जेव, पन ज़ैखन तैस घरे नेड़े पुज़ो त सूबेदारे होरि दोस्तन सेइं समाद भेज़ो कि, “प्रभु तकलीफ न केर, किजोकि अवं एस काबल नईं कि तू मेरे घरे मां एज्जी सखत।
7 ଇତାକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ଲଃଗେ ଜଃଉଁକେ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ବଃଲି ମଃନେ ନଃବାବ୍‌ଲେ, ମଃତର୍‌ ହଃଦେକ୍‌ ଆଦେସ୍‌ ଦଃୟ୍‌ କଃଉ, ମର୍‌ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ଉଜ୍‌ ଅଃଉଅ ।
एस्से वजाई सेइं अवं भी अपनो आप तीं कां एजनेरे काबल न सेमझ़ी बल्के अपनि ज़बानी सेइं ज़ोस त मेरो नौकर बेज़्झ़ोइ सकते।
8 କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ମର୍‌ ଉହ୍ରାର୍‌ ଅଃଦିକାରି ତଃଳେ ରେତା ଲକ୍‌ ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ମର୍‌ ତଃଳେ ସଃଇନ୍‌ମଃନ୍ ଆଚ୍‌ତି; ମୁଁୟ୍‌ ଗଟ୍‌ ଲକ୍‌କେ, ‘ଜାଆ!’ ବଃଲେକ୍‌ ସେ ଜାୟ୍‌ଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ଲକ୍‌କେ, ‘ଆଉ!’ ବଃଲେକ୍‌ ସେ ଆସେଦ୍‌; ଆର୍‌ ମର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌, ଇରି କଃର୍‌! ବଃଲେକ୍‌ ସେ କଃରେଦ୍‌ ।”
तै मैन्हु ज़ोने लगो कि अवं भी केन्चेरे अधिकारे मां कम केरताईं, ते सिपाही मेरे अधीन आन, ते ज़ैखन एक्की जो ज़ोतां कि ‘गा,’ त तै गाते, ते होरि जो ज़ोतां एई, त तै ‘एइते,’ ते अपने सेवके जो ज़ोताईं, ‘इन कम केर,’ त तै केरते।”
9 ଜିସୁ ଇ ସଃବୁ କଃତା ସୁଣି ବଃଡେ କାବା ଅୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ଲେଉଟି ଦଃକି ତାର୍‌ ହଃଚେ ଆସ୍ତା ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ ବିତ୍ରେ ହେଁ ଅଃଡେକ୍‌ ବଃଡ୍ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ନଃହାୟ୍‌ଁ ।
यीशु एन शुन्तां हैरान रेइ जेव, ते पत्रोवं लोकां केरे पासे लगो तकने ज़ैना तैस पत्पती ओरे थिये तैन जो ज़ोने लगो, “कि अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि मीं इस्राएल मुलखे मां इस गैर यहूदी मैनेरो ज़ेरो मैन्हु नईं लोवरो ज़ै मीं पुड़ एत्रो विश्वास केरे।”
10 ଆର୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଗଃରେ ବାଉଳି ଆସି ସେ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ ଉଜ୍‌ ଅୟ୍‌ଲାର୍‌ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
ते ज़ैना लोक यीशु कां भेज़ोरे थिये वापस ज़ैखन घरे आए त तै सेवक बेज़्झ़ोरो लव।
11 ଆର୍‌ ହଃଚେ ଜିସୁ ନାଇନ ନାଉଁଆର୍‌ ଗଃଳେ ଗଃଲା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ଆର୍‌ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାତିରିଲାୟ୍‌ ।
थोड़े च़िरेरां पत्ती एरू भोवं कि यीशु नाईन नव्वेंरे नगर मां च़लो जेव, ते तैसेरे चेले ते होरे भी बड़े लोक तैन सेइं साथी थिये।
12 ଜିସୁ ଗଃଳ୍‌ ଦୁଆର୍‌ ଚଃମେ ହଚ୍‌ଲାକ୍‌, ଦଃକା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଗଟେକ୍‌ ମଃଲା ଲକ୍‌କେ ସେ ଗଃଳେ ହୁଣି ହଃଦାୟ୍‌ ବୟ୍‌ ଆଣ୍‌ତି ରିଲାୟ୍‌, ସେ ଆୟ୍‌ସିର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବଃଲି ହୟ୍‌ସି ରିଲା, ଆରେକ୍‌ ସେ ମାଇଜି ରାଣ୍ଡି, ଆର୍‌ ସେ ଗଃଳାର୍‌ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲାୟ୍‌ ।
ज़ैखन तैना नगरेरे फाटके पुड़ नेड़े पुज़े, त हेरतन, कि अक मुड़दो बेइर जो च़लेवरोए, ते तैन अपनि अम्मारू अक्के मट्ठू थियूं, ते नगरेरे बड़े लोक तैस विधवा कुआन्शी सेइं साथी थिये।
13 ତାକ୍‌ ଦଃକି ମାପ୍ରୁ ତାକ୍‌ ଦଃୟା କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃରି କୟ୍‌ଲା, “କାନ୍ଦ୍‌ ନାୟ୍‌ଁ ।”
एन लेइतां प्रभुए बड़ो तरस अव, ते तैस जो ज़ोवं, “लेरां न दे।”
14 ଆର୍‌ ସେ ଚଃମେ ଜାୟ୍‌ ମଃଳାଡଃଣ୍ଡିଆକେ ଚୁୟ୍‌ଲା, ଆରେକ୍‌ ମଃଳ୍‌ ବୟ୍‌ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଟିଆ ଅୟ୍‌ଲାକ୍‌, ଜିସୁ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ବେଣ୍ଡ୍ୟା, ମୁଁୟ୍‌ ତକେ କଃଉଁଲେ ଉଟ୍‌ ।”
फिरी यीशु नेड़े एइतां शिड़ी सेइं हथ लाव, ते छ़ूनेबाले रुके, ते यीशुए ज़ोवं, “ए जवान, अवं तीं सेइं ज़ोतां, खड़ो उठ!”
15 ସେତାକ୍‌ ମଃଲା ଲକ୍‌ ଉଟି ବଃସ୍‌ଲା, ଆର୍‌ କଃତା କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ଆରେକ୍‌ ଜିସୁ ତାକେ ତାର୍‌ ଆୟ୍‌ସିର୍‌ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ।
तैखन मुड़दो उठो, ते गल्लां लगो केरने, ते यीशुए तै तैसेरी अम्मा सोंफतां छ़डू।
16 ଇତାକ୍‌ ସଃର୍ନେ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଡିରି ଗଃଳାୟ୍‌, ଆର୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ କଃରି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ଅଃମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ବାବ୍‌ବାଦି ବାରାୟ୍‌ ଆଚେ, ଆର୍‌ ମାପ୍ରୁ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ମୁକ୍‌ଳାଉଁକେ ଆସି ଆଚେ ।”
इन हेरतां सब लोक डेरि जे, ते परमेशरेरी तारीफ़ केरने लगे, “अक महान नबी असन मां ओरोए, ते परमेशरे अपने लोकन पुड़ अपनि सिधी नज़र रखोरीए।
17 ଆରେକ୍‌ ଜିସୁର୍‌ କଃତା ସଃବୁ ଜିଉଦା ଦେସ୍‌ ଆର୍‌ ଚାରି ଦିଗାର୍‌ ସଃବୁ ହଲି ବାଟ ଉର୍ଜି ଅୟ୍‌ଲି ।
एस्से गल्लरी वजाई सेइं ए खबर यहूदियारे ते आसेपासेरे सेब्भी मुलखन मां फैली जेई।”
18 ଆରେକ୍‌ ଜହନାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍‌ ଇ ସଃବୁକଃତା ତାକ୍‌ ଜାୟ୍‌ ଜହନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
ते यूहन्ना तैसेरे चेलेईं एन सैरी गल्लां केरि खबर दित्ती।
19 ସେତାକ୍‌ ଜହନ୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଚେଲା ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଦୁୟ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଚଃମେ କୁଦି ମାପ୍ରୁ ହାକ୍‌ ଇରି କୟ୍‌ ହଃଟାୟ୍‌ଲା, “ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଆସେଦ୍‌ ବଃଲି ଜହନ୍‌ କୟ୍‌ରିଲା, ତୁୟ୍‌ କାୟ୍‌ ସେ ମାନାୟ୍‌? କି, ଅଃମିମଃନ୍‌ ଆରେକ୍‌ ବିନ୍ କାକେ ଜାଗୁନ୍ଦ୍‌?”
तैखन यूहन्ना एन शुन्तां दूई चेले कुजेइतां यीशु कां पुच्छ़ने भेज़े कि, “एजनेबालो तू आस, या असां होरि बलगम?”
20 ସେ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍‌ ଚଃମେ ହଚି କୟ୍‌ଲାୟ୍‌, “ବାପ୍ତିସମ୍‌ ଦେଉ ଜହନ୍‌ ଅଃମିକ୍‌ ତର୍‌ ଚଃମେ ଇରି କଃଉଁକେ ହଃଟାୟ୍‌ଲା ଆଚେ, ଜାର୍‌ ଆସୁକ୍‌ ଆଚେ ସେ ଲକ୍‌ କାୟ୍‌ ତୁୟ୍‌ କି ଅଃମିମଃନ୍‌ ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ ଲକ୍‌କେ ଜାଗୁନ୍ଦ୍?”
तैनेईं यीशु कां एइतां पुच़्छ़ू, “असां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले तीं कां पुच्छ़ने भेज़ोरेम, कि एजनेबालो तू आस, या असां होरि बलगम?”
21 ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଜିସୁ ଗାଦେକ୍‌ ଲକ୍‌କେ କେମା କଃରି ରଗ୍, ଦୁକାସୁକା, ଆରେକ୍‌ ବୁତ୍‌ଡୁମା ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଉଜ୍‌ କଃଲା, ଆରେକ୍‌ ଗାଦେକ୍‌ କାଣାକେ ଆକି ଦଃକାୟ୍‌ଲା ।
तैखन यीशुए बड़े लोक बिमैरन ते तकलीफ, ते भूतन करां छुटाए, ते बड़े काने लोकन एछ़्छ़न लौ दित्ती।
22 ଆର୍‌ ସେ ଜହନାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍‌କେ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ବାଉଳି ଜାହା ଆର୍‌ ଜାୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ସୁଣୁଲାସ୍‌ ଆର୍‌ ଦଃକୁଲାସ୍‌ ସେରି ସଃବୁ ଜହନ୍‌କେ ଜାଣାଉଆ, କାଣାମଃନ୍ ଦଃକୁ ହାରୁଲାୟ୍‌, ଚଟାମଃନ୍ ଇଣ୍ଡୁ ହାରୁଲାୟ୍‌, ବଃଡ୍‌ ରଗେ ହଃଳ୍‌ଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଅଃଉଁଲାୟ୍‌, ବଃୟ୍‌ରାମଃନ୍ ସୁଣୁ ହାରୁଲାୟ୍‌, ମଃଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଉଟୁଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ଦୁକିଦିନାରି ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହେଁ ନିକ କବୁର୍‌ ପର୍ଚାର୍‌ କଃରା ଅଃଉଁଲି ।
यीशु तैन ज़ोवं, “ज़ैन किछ तुसेईं लाहेरूए ते शुनेरूए गेइतां यूहन्ना सेइं ज़ोथ, कि काने लातन, ते टोंटे च़लतन, ते कोढ़ी केरू कोढ़ साफ भोते, ते टोंऊने शुन्तन, ते मुड़दे ज़ींते भोतन, ते गरीबन खुशखबरी शुनाई गाचे।
23 ଆର୍‌ ଜେ ମକ୍‌ ଅବିସ୍ୱାସ୍‌ ନଃକେରି, ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ତାର୍‌ ବାୟ୍‌ଗ୍‌ ।”
परमेशर तैस बरकत देते, ज़ै मीं पुड़ शक न केरे।”
24 ଜହନାର୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ ଜିସୁ ଜହନ୍‌ ବିସୟେ କଃତା କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ତୁମି କାୟ୍‌ରି ଦଃକୁକ୍‌ ସୁକ୍‌ଲା ବଃଟାୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ ରିଲାସ୍‌, କାୟ୍‌ ବାଉୟେ ଜଲ୍‌ତା ସୁର୍ଲିନଃଳା ବୁଟାକ୍‌?
ज़ैखन यूहन्नारे बिस्तार देनेबाले लोक वापस च़ले जे, त यीशु यूहन्नारे बारे मां गवाही देने लगो, “तुस जंगले मां कुन हेरने जोरे थिये? कुन हवाई सेइं हिलते निरैठरे डाल?
25 ସେରି ନୟ୍‌ଲେକ୍‌ ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍‌ରି ଦଃକୁକେ ବାରାୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ରିଲାସ୍‌? କାୟ୍‌ ମଃସ୍‌ଣି ବଃସ୍ତର୍‌ ହିନ୍ଦି ରିଲା ମାନାୟ୍‌କେ? ଦଃକା ଜୁୟ୍‌ମଃନ୍‌ ବୁତେକ୍‌ ମଲାର୍‌ ବଃସ୍ତର୍‌ ହିନ୍ଦି ସୁକେ ରେତି, ସେମଃନ୍ ରଃଜାର୍‌ ନଃଉଁରେ ରେତି ।
त फिरी तुस होरू कुन हेरने जोरे थिये? कुन रोड़ां लग्गोरां लिगड़न बालो मैन्हु? हेरा, ज़ैना मगां लिगड़ां लाने बाले मैन्हु, ते ज़ैना एश केरनेबाले लोक भोतन। तैना राज़ महलन मां रातन,
26 ମକ୍‌ କଃଉଆ, ସେରି ନୟ୍‌ଲେକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ଦଃକୁକ୍‌ ଜାୟ୍‌ରିଲାସ୍‌, କାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବାବ୍‌ବାଦିକେ? ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିକେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ବାବ୍‌ବାଦି ତଃୟ୍‌ହୁଣି ସଃବ୍‌କେ ବଃଡ୍ ଲକ୍‌କେ,
त फिरी तुस होरू कुन हेरने जोरे थिये? कुन कोई नबी? हाँ, अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, नेबी करां बड्डे।
27 ଜାର୍‌ ବିସୟେ ଦଃର୍ମ୍‌ ସାସ୍ତରେ ଲେକାଆଚେ, ‘ମାପ୍ରୁ କୟ୍‌ଲା, ଦଃକା ଅଃମାର୍‌ କବୁର୍‌କାରିଆ ତୁମାର୍‌ ଆଗ୍‌ତୁ ହଃଟାଉଁଲୁ, ସେ ତୁମାର୍‌ ଚଃମେ ତୁମାର୍‌ ବାଟ ହାଜେଦ୍‌, ଇରି ସେମାନାୟ୍‌ ଜହନ୍‌ ।’
ए तैए, ज़ेसेरे बारे मां लिखोरूए, ‘हेर, अवं अपनो बिस्तार देनेबालो तीं अग्री-अग्री भेज़ताईं, ज़ै तेरी बत अग्रोवं तियार केरेलो।’”
28 ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ମାୟ୍‌ଜି ହେଟେହୁଣି ଜଃଲମ୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ବାପ୍ତିସମ୍‌ ଦେତା ଜହନ୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବଃଡ୍ କେ ନାୟ୍‌, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ମାପ୍ରୁର୍‌ ରାଇଜେ ଜେ ସାନ୍, ସେ ତାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବଃଡ୍ ।”
यीशुए ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कुआन्शन करां ज़रमोरोए, तैन मां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां बड्डो कोई नईं। पन ज़ै परमेशरेरे राज़्ज़े मां निकड़ोए, तै यूहन्ना करां बड्डोए।”
29 ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଇସଃବୁ କଃତା ସୁଣ୍‌ତି ରିଲାୟ୍‌, ସେମଃନ୍, ମୁଳ୍‌କଃରି ରିବ୍‌ନିମଃନ୍‌, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ବିଦି ହୁରୁଣ୍‌ କଃରି ଜହନ୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବାପ୍ତିସମ୍‌ ନଃୟ୍‌ ରିଲାୟ୍‌ ।
ज़ैखन तैन लोकेईं एन गल्लां शुनी त धड़त नेनेबालेईं भी यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां बपतिस्मो नेइतां परमेशर धर्मी मन्नो।
30 ମଃତର୍‌ ପାରୁସି ଆର୍‌ ବିଦି ସିକାଉମଃନ୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ଜିବନାର୍‌ ଗିନେ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଇଚାକ୍‌ ଅମାନ୍ୟା କଃରି ଜହନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବାପ୍ତିସମ୍‌ ନଃୟ୍‌ ନଃରିଲାୟ୍‌ ।
पन फरीसी लोकेईं ते शास्त्री लोकेईं तैस करां बपतिस्मो न नेइतां परमेशरेरी मर्ज़ी अपने बारे मां टाली।
31 ଜିସୁ ଆରେକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତଃବେ ମୁଁୟ୍‌ କାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଅଃବାର୍‌ ଜୁଗାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ତୁଳ୍‌ନା କଃରିନ୍ଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ସେମଃନ୍ କାର୍‌ ହର୍‌ ।
“बस्सा, अवं इस ज़मानेरे लोकां केरि मिसाल केस सेइं देईं, तैना केसेरे ज़ेरेन?
32 ଜୁୟ୍‌ ହିଲାମଃନ୍‌ ଆଟ୍‌ ବଃଜାରେ ବଃସି ତାକାର୍‌ ତାକାର୍‌ ବିତ୍ରେ କୁଦି କଃଉତି, ଅଃମିମଃନ୍‌ ତୁମାର୍‌ ଚଃମେ ସୁର୍ଲି ହୁକ୍‌ଲୁ, ତୁମିମଃନ୍ ନଃନାଚ୍‌ଲାସ୍‌, ଅଃମିମଃନ୍‌ ଦୁକେ ଦୁକ୍‌ ଗିତ୍‌ କୟ୍‌ଲୁ, ତୁମିମଃନ୍ ନଃକାନ୍ଦ୍‌ଲାସ୍‌, ସେମଃନ୍, ସେ ହିଲାମଃନାର୍‌ ହର୍‌ ।
तैना तैन मट्ठां केरे ज़ेरेन ज़ैना बज़ारे मां बिशोरां एक्की होरि जो हक देइतां ज़ोतन, ‘असेईं तुश्शे लेइ बेंशोई बज़ाइ, ते तुस न नच़्च़े, असेईं शौग मनाव, पन तुसेईं लेरां न दित्ती!’
33 କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ବାପ୍ତିସମ୍‌ ଦେଉ ଜହନ୍‌ ଆୟ୍‌ଲା ଆର୍‌ ରୁଟି ନଃକାଇଲା କି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ରଃସ୍‌ ହେଁ ନଃକାୟ୍‌ଲା ଆର୍‌ ତୁମିମଃନ୍ କୟ୍‌ଲାସ୍‌ ସେ ବୁତ୍‌ ଦଃରାୟ୍‌ ଅୟ୍‌ଆଚେ ।
किजोकि यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालो न रोट्टी खांतो अव, न शराब पीतो अव, ते तुस ज़ोतथ, कि एस पुड़ भूतेरो सैयो आए।
34 ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆୟ୍‌ଲା ଆର୍‌ କାଉଆ ହିଉଆ କଃରୁଲା ଆର୍‌ ତୁମିମଃନ୍ କଃଉଁଲାସ୍‌ ଦଃକା, ଇମାନାୟ୍‌ କାଉରାହେଟା ଆର୍‌ ମଃଦୁଆ, ରିବ୍‌ନି ଆର୍‌ ହାହିମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗୁଆଳି ।
मैनेरू मट्ठू खातू पीतू अव, ते तुस ज़ोतथ, ‘हेरा, तै पेटू ते शराबी मैन्हु, कने धड़त नेनेबाले ते पापी लोकां केरो दोस्त।’
35 ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଗ୍ୟାନ୍ ସିକ୍‌ତି ସେମଃନାର୍‌ ଜିବନେ ତାର୍‌ ସଃତ୍‌ ହଃର୍‌ମାଣ ମିଳେଦ୍‌ ।”
पन अक्ल अपने सेब्भी मट्ठन करां जादे सच़्च़ी साबत भोइ।”
36 ଆର୍‌ ପାରୁସିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ଲକ୍‌ ଜିସୁକେ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ବଃସି କାଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃଲା, ସେତାକ୍‌ ଜିସୁ ପାରୁସି ଗଃରେ ଜାୟ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଁକେ ବଃସ୍‌ଲା ।
फिरी केन्चे फरीसे यीशु कां मिनत की, कि मीं सेइं साथी रोट्टी खा, बस्सा, तै तैस सेइं साथी तैसेरे घरे जेव, ते तैस सेइं साथी रोट्टी खांने लगो।
37 ଆର୍‌ ଦଃକା, ସେ ଗଃଳେ ଗଟେକ୍‌ ହାହି ମାଇଜିଟକି ରିଲି, ଜିସୁ ସେ ପାରୁସିର୍‌ ଗଃରେ କାଉଁକେ ବଃସି ରିଲା, ଇରି ଜାଣିକଃରି ସେ ଗଟେକ୍‌ କଣ୍ଡାୟ୍‌ ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍ ଦଃରି ଆୟ୍‌ଲି ।
त हेरा, अक बदचलन कुआन्श ज़ै तैस नगरेरी थी एन बुझ़तां कि यीशु फरीसेरे घरे रोट्टी खांने बिशोरोए, संगमरमरेरे एक्की भांडे मां इत्र आनो।
38 ଆର୍‌ ଜିସୁର୍‌ ହଃଚ୍‌ବାଟ୍‌ ଆସି ତାର୍‌ ହାଦ୍‌ ଚଃମେ ଟିଅୟ୍‌, କାନ୍ଦି କାନ୍ଦି ତାର୍‌ ଆସୁହାଣାୟ୍‌ ହାଦ୍‌ ବିଜାୟ୍‌ଲି ଆର୍‌ ତାର୍‌ ମୁଣ୍ଡାର୍‌ ବାଳ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ହୁଚୁକ୍‌ ଦଃର୍ଲି, ଆର୍‌ ତାର୍‌ ହାଦ୍‌ ଚୁମି ଚୁମି ବାସ୍ନା ଚିକଣ୍‌ ହାଦ୍‌ଳାଉଁକ୍‌ ଦଃର୍ଲି ।
ते यीशुएरे पावन कां नेड़े लेरां देंती खड़ी भोइ, ते तैसेरे पाव एंखेइं सेइं सेले ते अपने दोग्गेरे बालेईं सेइं पोंछ़ने लगी ते तैसेरे पावन फुम्मड़ी देने लगी कने पावन पुड़ इत्र लाव।
39 ସେରି ଦଃକି ଜୁୟ୍‌ ପାରୁସି ତାକେ କାଉଁକେ କୁଦି ରିଲା, ସେ ମଃନେ ମଃନେ କୟ୍‌ଲା, “ଏ ଜଦି ବାବ୍‌ବାଦି ଅୟ୍‌ରିଲେକ୍‌ ତାକ୍‌ ଜେ ଚିଉଁଲି ତଃବେ ସେ କେ ଆର୍‌ କଃନ୍‌କା ମାଇଜିଟକି, ବଃଲେକ୍‌ ସେ ହାହି ମାଇଜି ବଃଲି ଇରି ଜାଣୁ ହାର୍ଲା ହୁଣି ।”
ज़ैनी फरीसे यीशु कुजोरो थियो, तैनी एन लाव, त ज़ोने लगो, “अगर ए मैन्हु नबी भोथो त बुझ़ेथो कि ज़ै कुआन्श तैस कांए तै कौने ते ए केरि कुआन्शे? किजोकि ए बदचलने।”
40 ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ସିମନ୍, ତକ୍‌ ମର୍‌ ହଃଦେକ୍‌ କଃଉତାର୍‌ ଆଚେ ।” ସିମନ୍ କୟ୍‌ଲା, “ମାପ୍ରୁ କଃଉ ।”
यीशु तैसेरे इन खियाल ज़ैंनतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे शमौन, मीं तीं सेइं किछ ज़ोनूए।” फरीसे ज़ोवं, “हे गुरू ज़ो।”
41 “ଗଟେକ୍‌ ମାଜନାର୍‌ ଜଳେକ୍‌ ରିଣିଆ ରିଲାୟ୍‌, ଗଟେକ୍‌ ହାଁଚ୍ ସଅ ଟଃକା ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ଲକ୍‌ ଦୁୟ୍‌ କଳି ଦଃସ୍‌ଟଃକା ରିଣ୍ କଃରି ରିଲା ।
यीशुए तैस सेइं मिसाल देइतां ज़ोवं “केन्ची शोहुकारेरो केन्ची दूई ज़न्न कां कर्ज़ो थियो, एक्की कां 500 दीनार, ते होरि कां 50 दीनार थिये।
42 ରିଣ୍ ସୁଜୁକ୍‌ କାୟ୍‌ରି ହେଁ ନଃରିଲାକ୍‌ ସାଉକାର୍‌ ସେ ଦୁୟ୍‌ ଲକେ କେମା କଃରି ରିଣ୍ ଚାଡି ଦିଲା, ଇତାକ୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କେ ତାକ୍‌ ଅଃଦିକ୍‌ ଲାଡ୍‌ କଃରେଦ୍‌?”
ज़ैखन तैन कां देने जो किछ न राऊं, त तैनी शोहोकरे दुइने कर्ज़ो माफ़ कमाव। बस्सा, कौन तैन मरां जादे शोहुकारे सेइं प्यार केरेलो?”
43 ସିମନ୍ କୟ୍‌ଲା, “ମର୍‌ ବାବ୍‌ନାୟ୍‌ ସେ ଜାକେ କେମା କଃରି ଅଃଦିକ୍‌ ରିଣ୍ ଚାଡ୍‌ଲା ସେ ।” ଜିସୁ ସିମନ୍‌କ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତୁୟ୍‌ ଟିକ୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃଲିସ୍‌ ।”
शमौने जुवाब दित्तो, “मेरे समझ़ी सेइं त ज़ेसेरो जादे कर्ज़ो माफ़ कियो।” यीशुए ज़ोवं, “तीं ठीक फैसलो कियो।”
44 ଆର୍‌ ସେ ମାୟ୍‌ଜିଟକିକ୍‌ ଦଃକି ସିମନ୍‌କ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଇ ମାୟ୍‌ଜିକେ କାୟ୍‌ ଦଃକୁଲିସ୍‌? ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ଗଃରେ ଆୟ୍‌ଲେ, ତୁୟ୍‌ ମର୍‌ ହାଦାର୍‌ ଗିନେ ହାଣି ନଃଦିଲିସ୍‌, ମଃତର୍‌ ଇ ମାୟ୍‌ଜି ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଆସୁ ହାଣାୟ୍‌ ମର୍‌ ହାଦ୍‌ ବିଜାୟ୍‌ଲି, ଆର୍‌ ତାର୍‌ ମୁଣ୍ଡାର୍‌ ବାଳେ ହୁଚ୍‌ଲି ।
यीशु तैस कुआन्शरे पासे तेकतां शमौने ज़ोवं, “कुन तू इस कुआन्शरां तकतस? अवं तेरे घरे अव, तीं मीं (रीतरे मुताबिक) पव धोने जो पानी न दित्तू, पन इसां मेरे पाव एंखेइं सेइं पव धोए ते अपने दोग्गेरे बालेईं सेइं पौंछ़े।”
45 ତୁୟ୍‌ ମକ୍‌ ନଃଚୁମ୍‌ଲିସ୍‌, ମଃତର୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ଗଃର୍‌ ବିତ୍ରେ ଆୟ୍‌ଲାବଃଳ୍‌ ହୁଣି ଏ ମର୍‌ ହାଦ୍‌ ଚୁମୁକେ ବଃନ୍ଦ୍‌ ନଃକେରେ ।
तीं मीं (रीतरे मुताबिक) फुम्मड़ी न दित्ती, पन एसां ज़ैखनेरो अवं इड़ी ओरोईं मेरे पव्वन फुमड़ी देनी न उडैई।
46 ତୁୟ୍‌ ମର୍‌ ମୁଣ୍ଡେ ଚିକଣ୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ନଃକେଲିସ୍‌, ମଃତର୍‌ ଏ ମର୍‌ ହାଦେ ବାସ୍ନାଚିକଣ୍ ହାଦ୍‌ଳାୟ୍‌ଲି ।
तीं मेरे दोग्गे पुड़ तेल न मल्लो, पन एसां मेरे पावन पुड़ इत्र मल्लो।
47 ଇତାକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତକେ କଃଉଁଲେ, ଆର୍‌ ବୁତେକ୍‌ ହାହ୍‌ କେମା କଃରା ଅୟ୍‌ଲି, ବଃଲେକ୍‌ ସେ ମକ୍‌ ବୁତେକ୍‌ ଲାଡ୍‌ କଃଲି, ମଃତର୍‌ ଜାକେ ଅଃଳକ୍‌ ହାହ୍‌ କେମା କଃରା ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ସେ ଅଃଳକ୍‌ ଲାଡ୍‌ କଃରେଦ୍‌ ।”
“एल्हेरेलेइ अवं तीं सेइं ज़ोताईं कि, एसारे जादे पाप ज़ैना एसां कियोरे थिये, माफ़ भोए, किजोकि एसां जादे प्यार कियो, पन ज़ेसेरे थोड़े पाप माफ़ भोतन तै थोड़ो प्यार केरते।”
48 ଆର୍‌ ସେ ମାୟ୍‌ଜିକେ ଜିସୁ କୟ୍‌ଲା, “ତର୍‌ ସଃର୍ନେ ହାହ୍‌ କେମା କଃରା ଅୟ୍‌ଲି ।”
यीशुए तैस कुआन्शी जो ज़ोवं, “गा तेरे पाप माफ़ भोए।”
49 ସେତାକ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଁକେ ବଃସି ରିଲା ଲକ୍‌ମଃନ୍ ମଃନେ ମଃନେ କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲାୟ୍‌, “ହାହ୍‌ହେଁ ହେଁ କେମା କଃରୁଲା, ଏ ତଃବେ କେ?”
एस गल्ली पुड़ ज़ैना तैस सेइं साथी रोट्टी खांने बिश्शोरे थिये, अपने-अपने मने मां सोचने लगे, “ए कौने ज़ै पाप भी माफ़ केरते, पाप त सिर्फ परमेशर माफ़ केरते?”
50 ମଃତର୍‌ ଜିସୁ ସେ ମାୟ୍‌ଜିକେ କୟ୍‌ଲା, “ତର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ତକେ ବଚାୟ୍‌ ଆଚେ, ସୁସ୍ତାୟ୍‌ ଜା ।”
पन यीशुए तैस कुआन्शी सेइं ज़ोवं, “परमेशरे तू एल्हेरेलेइ बच़ाई कि तीं मीं पुड़ विश्वास कियो, हुनी तू खुशी सेइं गा।”

< ଲୁକ 7 >