ପେରିତ୍ 26
1 ସେତାକ୍ ଆଗ୍ରିପା ପାଉଲ୍କେ କୟ୍ଲା, “ତକ୍ ନିଜାର୍ ବିସୟେ କଃଉଁକେ ସୁବିଦା ଦିଆ ଅୟ୍ଲି, ସଃଡେବଃଳ୍ ପାଉଲ୍ ଆତ୍ ସାଗ୍ୟାକଃରି ସେ ନିଜାର୍ କଃତା କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା ।”
Agrippa aber sprach zu Paulus: Es ist dir erlaubt, für dich selbst zu reden. Da streckte Paulus die Hand aus und verantwortete sich:
2 “ଏ ମଃହାରଃଜା ଆଗ୍ରିପା ଜିଉଦିମଃନ୍ ମର୍ ବିରଦେ ଜୁୟ୍ ସଃବୁ ମିଚ୍ ଦସ୍ମଃନ୍ କଃଉଁଲାୟ୍, ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ଜେ ତର୍ ତଃୟ୍ ମର୍ ନିଜାର୍ ସାକି ଦେଉଁକ୍ ସୁବିଦା ହାୟ୍ ଆଚି ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ନିଜ୍କେ ବାୟ୍ଗ୍ ମଃନେକଃରୁଲେ,
Ich schätze mich glücklich, König Agrippa, daß ich über alles, dessen ich von den Juden angeklagt werde, mich heute vor dir verantworten soll;
3 କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ତୁୟ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ସଃବୁ ରିତିବିଦି ଆର୍ କଃତା ସଃବୁ ନିକକଃରି ଜାଣ୍ସି, ଇତାକ୍ ମଃନ୍ ଦଃୟ୍ ମର୍ କଃତା ସୁଣୁକ୍ ତକେ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ ।”
besonders weil du [O. weil du am meisten] von allen Gebräuchen und Streitfragen, die unter den Juden sind, Kenntnis hast; darum bitte ich dich, mich langmütig anzuhören.
4 “ହିଲାବଃଳ୍ ହୁଣି ନିଜାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଆର୍ ଜିରୁସାଲମେ ମର୍ ଜିବନ୍ କାଟ୍ତାର୍ ଜିଉଦିମଃନ୍ ସଃବୁ ଜାଣିଆଚ୍ତି ।
Meinen Lebenswandel nun von Jugend auf, der von Anfang an unter meiner Nation in Jerusalem gewesen ist, wissen alle Juden,
5 ସେମଃନ୍ ହଃର୍ତୁ ହୁଣି ମକ୍ ଜାଣି ଆଚ୍ତି, ଜଦି ମଃନ୍କଃର୍ତି ତଃବେ ସାକି ଦେଉଁକେ ହାର୍ତି ଜେ ମୁୟ୍ଁ ଅଃମାର୍ ଦଃର୍ମାର୍ ସଃବ୍କେ ଜିଣ୍ତେ କଃସ୍ଟ୍ ମାନିକଃରି ସେ ହଃର୍କାରେ ମୁୟ୍ଁ ପାରୁସି ଅୟ୍ ଜିବନ୍ କାଟ୍ଲେ ।
die mich von der ersten Zeit her kennen [wenn sie es bezeugen wollen], daß ich nach der strengsten Sekte unserer Religion, als Pharisäer, lebte.
6 ଅଃମିମଃନାର୍ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍ ଟାଣେ ଇସ୍ୱର୍ ଜୁୟ୍ ସଃୟ୍ତ୍ କଃରିରିଲା ସେ ସଃୟ୍ତାର୍ ସଃତ୍କଃରି ମୁୟ୍ଁ ବିଚାର୍ ହାଉଁକେ ମୁୟ୍ଁ ଟିଆ ଅୟ୍ ଆଚି ।
Und nun stehe ich vor Gericht wegen der Hoffnung auf die von Gott an unsere Väter geschehene Verheißung,
7 ଅଃମାର୍ ବାର ଗସ୍ଟି ସଃୟ୍ତାର୍ ହଃଳ୍ ହାଉଁକେ ଆସା ବଃର୍ସା କଃରି ଦିନ୍ ରାତି ଏକ୍ମଃନେ ଇସ୍ୱରାର୍ ହୁଜା କଃରୁଲାୟ୍, ଏ ମଃହାରଃଜା ସେ ସଃୟ୍ତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରାୟ୍ ଅଃଉଁଲେ ।
zu welcher unser zwölfstämmiges Volk, unablässig Nacht und Tag Gott dienend, hinzugelangen hofft, wegen welcher Hoffnung, o König, ich von den Juden angeklagt werde.
8 ଇସ୍ୱର୍ ଜେ ମଃଲା ଲକ୍କେ ଉଟାୟ୍ଦ୍ ଇରି କାୟ୍ତାକ୍ ତୁମାର୍ ବିଚାରେ ମିଚ୍ ବଃଲି ମଃନେ ବାବୁଲାସ୍?”
Warum wird es bei euch für etwas Unglaubliches gehalten, wenn Gott Tote auferweckt?
9 “ନାଜରିତାର୍ ଜିସୁର୍ ନାଉଁଏ ମର୍ ଗାଦେକ୍ କାମ୍ ତାର୍ ନାଉଁ ବିରଦେ କଃରୁକେ ଆଚେ, ଇରି ମୁୟ୍ଁ ନିଜେ ମଃନେ ବାବ୍ତିରିଲେ ।
Ich meinte freilich bei mir selbst, gegen den Namen Jesu, des Nazaräers, viel Widriges tun zu müssen,
10 ଆର୍ ଜିରୁସାଲମେ ମୁୟ୍ଁ ଇତି ହେଁ କୟ୍ରିଲେ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ଅଃଦିକାର୍ ହାୟ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍କେ ଜଃଇଲେ ହୁରାୟ୍ ରିଲେ ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ମଃର୍ନ୍ ଦଃଣ୍ଡ୍ ବଃଳ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେମଃନାର୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ ହାଉତା ଲକାର୍ ବିରଦେ ମର୍ ରାଜି ରିଲି ।
was ich auch in Jerusalem getan habe; und viele der Heiligen habe ich in Gefängnisse eingeschlossen, nachdem ich von den Hohenpriestern die Gewalt empfangen hatte; und wenn sie umgebracht wurden, so gab ich meine Stimme dazu.
11 ଆର୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଗଃରେ ତର୍କେ ତର୍ ସେମଃନ୍କେ ଡଃଣ୍ଡ୍ ଦଃୟ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜିସୁର୍ ଲିନ୍ଦା କଃରି ତାକେ ଚାଡୁକ୍ ବଃଳ୍ମାଡ୍ କଃର୍ତିରିଲେ ଆରେକ୍ ସେମଃନାର୍ ବିରଦେ ରିସା ଅୟ୍ ବିନ୍ ଦେସାର୍ ଗଃଳ୍ମଃନ୍କେ ହେଁ ଜାୟ୍ ସେମଃନ୍କେ କଃସ୍ଟ୍ ଦେତିରିଲେ ।”
Und in allen Synagogen [Eig. durch alle Synagogen hin] sie oftmals strafend, zwang ich sie zu lästern; und über die Maßen gegen sie rasend, verfolgte ich sie sogar bis in die ausländischen Städte.
12 “ଇ କାମ୍ କଃରୁକେ ବଃଡ୍ ଜାଜକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଅଃଦିକାର୍ ଲେକା ଦଃରି ଦମେସକ୍ ଜାତା ବଃଳ୍,
Und als ich, damit beschäftigt, mit Gewalt und Vollmacht von den Hohenpriestern nach Damaskus reiste,
13 ଏ ମଃହାରଃଜା, ମଃୟ୍ଦାନ୍ ବଃଳ୍ ବାଟେ ଅଃଗାସେ ହୁଣି ବେଳ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ବଃଳେ ଉଜାଳ୍ ମର୍ ସଃଙ୍ଗେ ରିଲା ଲକ୍ମଃନାର୍ ଚାରି ବେଳ୍ତ୍ ଉଜାଳ୍ ଅଃଉତାର୍ ଦଃକ୍ଲେ ।
sah ich mitten am Tage auf dem Wege, o König, vom Himmel her ein Licht, das den Glanz der Sonne übertraf, welches mich und die mit mir reisten umstrahlte.
14 ଅଃମିମଃନ୍ ସଃବୁ ବୁୟେଁ ଅଦୁର୍ଲାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ଏବ୍ରି ବାସାୟ୍ ମର୍ ଗିନେ ଇ କଃତା କଃଉଆ ଅୟ୍ଲି, ସାଉଲ୍, କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲିସ୍ ତିତିର୍ ହିଲେ ବଃୟ୍ଲ୍ ଲାତ୍ ମାର୍ଲେକ୍ ବଃୟ୍ଲ୍କେ ଜଃନ୍କଃରି କଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍, ତକ୍ ହେଁ ସେନ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଅୟ୍ଦ୍ ।
Als wir aber alle zur Erde niedergefallen waren, hörte ich eine Stimme in hebräischer Mundart zu mir sagen: Saul, Saul, was verfolgst du mich? Es ist hart für dich, wider den Stachel [W. wider Stacheln] auszuschlagen.
15 ସେତାକ୍ ମୁୟ୍ ହଃଚାର୍ଲେ, ‘ମାପ୍ରୁ ତୁୟ୍ କେ?’ ସେତାକ୍ ମାପ୍ରୁ କୟ୍ଲା, ‘ଜୁୟ୍ ଜିସୁକେ ତୁୟ୍ କଃସ୍ଟ୍ ଦେଉଁଲିସ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେ,’
Ich aber sprach: Wer bist du, Herr? Der Herr aber sprach: Ich bin Jesus, den du verfolgst;
16 ମଃତର୍ ଉଟ୍ କୁତ୍ମାଡି ଟିଆ ଅଃଉ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ତକ୍ ମର୍ କାମ୍ କଃରୁକେ ଆର୍ ତୁୟ୍ ମର୍ ଜାୟ୍ଜାୟ୍ରି ଦଃକି ଆଚ୍ସି ଆରେକ୍ ଦଃକ୍ସି, ସେସଃବୁ କଃତାର୍ ବିନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କଃଉଁକେ ତକ୍ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ ଆଚି ।
aber richte dich auf und stelle dich auf deine Füße; denn hierzu bin ich dir erschienen, dich zu einem Diener und Zeugen zu verordnen, sowohl dessen, was du gesehen hast, als auch worin ich dir erscheinen werde,
17 ଦିଉଦି ଆର୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନ୍ ଚଃମେ ମୁୟ୍ ତକେ ହଃଟାୟ୍ନ୍ଦ୍ । ସେମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହୁଣି ମୁୟ୍ଁ ତକେ ବାଚାୟ୍ନ୍ଦ ।
indem ich dich herausnehme aus dem Volke und den Nationen, zu welchen ich dich sende,
18 ତୁୟ୍ ସେମଃନାର୍ ଆକି ଦଃକାଉଁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ଅଃନ୍ଦାରେ ହୁଣି ଉଜାଳେ ଆର୍ ସୟ୍ତାନ୍ ଅଃଦିକାରେ ହୁଣି ମାପ୍ରୁ ହାକ୍ ବାଉଳାୟ୍ ଆଣୁକେ ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ଜଃନ୍କଃରି ମର୍ ତଃୟ୍ ବିସ୍ୱାସାର୍ ଗିନେ ସେମଃନାର୍ ହାହ୍ କେମା ଅୟ୍ଦ୍ ଆର୍ ମାପ୍ରୁର୍ ବାଚ୍ଲା ଲକ୍ ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ସେମଃନ୍ ଟାଣ୍ ହାଉତି ।”
ihre Augen aufzutun, auf daß sie sich bekehren von der Finsternis zum Licht und von der Gewalt des Satans zu Gott, auf daß sie Vergebung der Sünden empfangen und ein Erbe unter denen, die durch den Glauben an mich geheiligt sind.
19 “ଏ ମଃହାରଃଜା ଆଗ୍ରିପା ମୁୟ୍ଁ ସେ ସଃର୍ଗାର୍ ଜାୟ୍ରି ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକି ଆଚି ତାର୍ ଅମାନ୍ୟାର୍ ନୟ୍ଲେ ।
Daher, König Agrippa, war ich nicht ungehorsam dem himmlischen Gesicht,
20 ମଃତର୍ ହଃର୍ତୁ ଦମେସକ୍ ଆର୍ ଜିରୁସାଲମାର୍ ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍, ହଃଚେ ଜିଉଦା ରାଜି ଆର୍ ସଃବୁ ହଲି ତଃୟ୍, ଆରେକ୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ହେଁ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲେ, ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍ ହାହେ ହୁଣି ମଃନ୍ ବାଦ୍ଲାୟ୍ କଃରି ଇସ୍ୱର୍ ହାକ୍ ବାଉଳି ଆସ୍ତି ଆର୍ ମଃନ୍ ବାଦୁଲାୟ୍ ଆଚୁ ବଃଲି ତାକାର୍ କାମେ ଦଃକାଉତି ।
sondern verkündigte denen in Damaskus zuerst und Jerusalem und in der ganzen Landschaft von Judäa und den Nationen, Buße zu tun und sich zu Gott zu bekehren, indem sie der Buße würdige Werke vollbrächten.
21 ଇତାର୍ ଗିନେ ଜିଉଦିମଃନ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ମକ୍ ଦଃରି ମଃର୍ନେ ମାରୁକ୍ ଉପାୟ୍ କଃର୍ତି ରିଲାୟ୍ ।
Dieserhalb haben mich die Juden in dem Tempel ergriffen und versucht, mich zu ermorden.
22 ତଃବେ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ଉହ୍କାର୍ ହାୟ୍ ମୁୟ୍ଁ ଆଜି ହଃତେକ୍ ସାନ୍ ବଃଡ୍ ସଃବ୍କାର୍ ତଃୟ୍ ସାକି ଦଃୟ୍ ଆସୁଲେ ଆରେକ୍ ବାବ୍ବାଦିମଃନ୍ ଆର୍ ମସା ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି ଗଃଟେଦ୍ ବଃଲି କୟ୍ରିଲାୟ୍ ସେରି ମୁୟ୍ଁ କଃଉଁଲେ ।
Da mir nun der Beistand von Gott zuteil wurde, stehe ich bis zu diesem Tage, bezeugend sowohl Kleinen [d. h. Geringen] als Großen, indem ich nichts sage außer dem, was auch die Propheten und Moses geredet haben, daß es geschehen werde,
23 ବଃଲେକ୍ କ୍ରିସ୍ଟ ବାୟ୍ଦ୍ରେ ଦୁକ୍ ବୟଃଗ୍ କଃରି ଆରେକ୍ ମଃଲା ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ହଃର୍ତୁ ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ ଜିଉଦି ଆର୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ମୁକ୍ତିର୍ ଉଜାଳ୍ ଦଃକାୟ୍ଦ୍ ।”
nämlich, daß [W. ob] der Christus leiden sollte, daß [W. ob] er als Erster durch [O. aus] Totenauferstehung Licht verkündigen sollte, sowohl dem Volke als auch den Nationen.
24 ଅଃନ୍କଃରି ସେ ନିଜାର୍ କଃତା ସୁଣାଉତା ବଃଳ୍ ପେସ୍ଟ ବଃଡ୍ ଟଣ୍ଡ୍ କଃରି କୟ୍ଲା, ପାଉଲ୍ ତୁୟ୍ ବଃୟାଅୟ୍ଲିସ୍ ଜଃବର୍ ଗିଆନ୍ ତକ୍ ବଃୟା କଃରି ଆଚେ ।
Während er aber dieses zur Verantwortung sagte, spricht Festus mit lauter Stimme: Du rasest, Paulus! Die große Gelehrsamkeit bringt dich zur Raserei.
25 ମଃତର୍ ପାଉଲ୍ କୟ୍ଲା, ଏ ମଃହାରଃଜା ପେସ୍ଟ୍ ମୁୟ୍ଁ ବଃୟା ନାୟ୍, ସଃତ୍ ଆର୍ ତିର୍ ବୁଦିର୍ କଃତା କଃଉଁଲେ ।
Paulus aber spricht: Ich rase nicht, vortrefflichster Festus, sondern ich rede Worte der Wahrheit und der Besonnenheit.
26 ରଃଜା ତୁୟ୍ ତ ଇ ସଃବୁ କଃତା ଜାଣି ଆଚ୍ସି, ଆର୍ ତର୍ ଚଃମେ ହେଁ ସାସେ କଃତା କଃଉଁଲେ, କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଇ ସଃବୁ କଃତାର୍ କାୟ୍ କଃତା ତର୍ ନଃଜାଣ୍ଲାର୍ ନୟ୍ ବଃଲି ମର୍ ବିସ୍ୱାସ୍; ଇରି ତ ଲୁକ୍ଣେ କଃଲାର୍ ନୟ୍ ।
Denn der König weiß um diese Dinge, zu welchem ich auch mit Freimütigkeit rede; denn ich bin überzeugt, daß ihm nichts hiervon verborgen ist, denn nicht in einem Winkel ist dies geschehen.
27 ଏ ମଃହାରଃଜା, ଆଗ୍ରିପା, ତୁୟ୍ କାୟ୍ ବାବ୍ବାଦି ମଃନ୍କେ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଲିସ୍? ତୁୟ୍ ବିସ୍ୱାସ୍ କଃରୁଲିସ୍ ବଃଲି ମୁୟ୍ଁ ଜାଣି ।
Glaubst du, König Agrippa, den Propheten? Ich weiß, daß du glaubst.
28 ସେତାକ୍ ଆଗ୍ରିପା ପାଉଲ୍କେ କୟ୍ଲା, “କଃଡେକ୍ ବେଗି ତୁୟ୍ ମକ୍ କ୍ରିସ୍ଟାନ୍ କଃରିନ୍ଦ୍ ବଃଲି ବାବୁଲିସ୍ କି?”
Agrippa aber sprach zu Paulus: In kurzem [O. mit wenigem] überredest du mich, ein Christ zu werden.
29 ପାଉଲ୍ ଉତୁର୍ ଦିଲା “ଅଃଳକ୍ ବେଳା ଅଃଉଅ କି ବୁତେକ୍ ବେଳା ଅଃଉଅ” ତୁୟ୍ ହଃକା ନାୟ୍, ମଃତର୍ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ ଆଜି ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ “ମର୍ ପାର୍ତ୍ନା ସୁଣୁଲାୟ୍, ଜଃନ୍କଃରି ସେମଃନ୍ ସଃବୁ ହେଁ ମର୍ ହର୍ ଅଃଉଅତ୍, ମଃତର୍ ସେମଃନ୍କେ ଇ ବାନ୍ଦୁଣ୍ ନଃହେଳ, ଇରି ମୁୟ୍ଁ ଇସ୍ୱର୍ ତଃୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁଲେ ।”
Paulus aber sprach: Ich wollte zu Gott, daß über kurz oder lang [O. sowohl mit wenigem als mit vielem] nicht allein du, sondern auch alle, die mich heute hören, solche würden, wie auch ich bin, ausgenommen diese Bande. [O. Fesseln; so auch v 31]
30 ସେତାକ୍ ରଃଜା ଆର୍ ତାର୍ ତଃଳାର୍ ଅଃଦିକାରି ବର୍ନକି ଆର୍ ସେମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗେ ରିଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ଉଟ୍ଲାୟ୍ ।
Und der König stand auf und der Landpfleger und Bernice und die mit ihnen saßen.
31 ଆର୍ ଜାତା ବଃଳ୍ ତାକାର୍ ତାକାର୍ ବିତ୍ରେ କଃଉଆକଇ ଅୟ୍ଲାୟ୍, “ଇ ଲକ୍ ମଃର୍ନ୍ ଡଃଣ୍ଡ୍ କି ସିକ୍ଳି ତଃୟ୍ ବାନ୍ଦାୟ୍ ଅଃଉତା କାୟ୍ କାମ୍ ନଃକେରେ ।”
Und als sie sich zurückgezogen hatten, redeten sie miteinander und sagten: Dieser Mensch tut nichts, was des Todes oder der Bande wert wäre.
32 ଆର୍ ଆଗ୍ରିପା ପେସ୍ଟକେ କୟ୍ଲା, ଇ ଲକ୍ ଜଦି କାଇସର୍ ତଃୟ୍ ବିଚାର୍ କଃରାୟ୍ ଅଃଉଁକେ ଗଃଉଆରି କଃରି ନଃରିଲେକ୍ ତଃବେ ଚାଡି ଦିଆ ଅୟ୍ଲି ହୁଣି ।
Agrippa aber sprach zu Festus: Dieser Mensch hätte losgelassen werden können, wenn er sich nicht auf den Kaiser berufen hätte.
