रोमियो 14
1 जड़ा मसीह भाई भरोसे च कमजोर है उदियां मानयता दे बारे च कुसी भी शके दे विना ही अपनाई लिया, उदे सोगी बेस मत करा की क्या करणा चाईदा या क्या नी करणा चाईदा।
યો જનોઽદૃઢવિશ્વાસસ્તં યુષ્માકં સઙ્ગિનં કુરુત કિન્તુ સન્દેહવિચારાર્થં નહિ|
2 क्योंकि इकी जो भरोसा है, की सब कुछ खाणां ठीक है, पर जड़ा भरोसे च कमजोर है, सै सिर्फ साग पत्ते ही खांदा है।
યતો નિષિદ્ધં કિમપિ ખાદ્યદ્રવ્યં નાસ્તિ, કસ્યચિજ્જનસ્ય પ્રત્યય એતાદૃશો વિદ્યતે કિન્ત્વદૃઢવિશ્વાસઃ કશ્ચિદપરો જનઃ કેવલં શાકં ભુઙ્ક્તં|
3 जड़े मास खांदे न, सै मास नी खाणे बालयां जो नीच ना समझन कने मास नी खाणे बाला, मास खाणे बालयां पर दोष ना लाऐ; क्योंकि परमेश्वरे दोनों जो अपनांदा है।
તર્હિ યો જનઃ સાધારણં દ્રવ્યં ભુઙ્ક્તે સ વિશેષદ્રવ્યભોક્તારં નાવજાનીયાત્ તથા વિશેષદ્રવ્યભોક્તાપિ સાધારણદ્રવ્યભોક્તારં દોષિણં ન કુર્ય્યાત્, યસ્માદ્ ઈશ્વરસ્તમ્ અગૃહ્લાત્|
4 इस तांई तिजो कुसी दे भी सेवके दा न्याय नी करणा चाईदा, उदा सफल होणा या नी होणा दोनों उदे मालिके ने ही सम्बन्ध रखदा है, उनी पक्का ही सफल होई जाणा क्योंकि प्रभु उसयो सफल करी सकदा है।
હે પરદાસસ્ય દૂષયિતસ્ત્વં કઃ? નિજપ્રભોઃ સમીપે તેન પદસ્થેન પદચ્યુતેન વા ભવિતવ્યં સ ચ પદસ્થ એવ ભવિષ્યતિ યત ઈશ્વરસ્તં પદસ્થં કર્ત્તું શક્નોતિ|
5 इयां ही कोई तां इक दिने जो दुज्जे दिने ला बदिया मंदा है, कने कोई सारे दिना जो इकोदे मंदा है, हर इक जो यकीन होणा चाईदा की जड़ा सै सोचदा है सै सही है या नी।
અપરઞ્ચ કશ્ચિજ્જનો દિનાદ્ દિનં વિશેષં મન્યતે કશ્ચિત્તુ સર્વ્વાણિ દિનાનિ સમાનાનિ મન્યતે, એકૈકો જનઃ સ્વીયમનસિ વિવિચ્ય નિશ્ચિનોતુ|
6 जड़ा कोई कुसी दिने जो मनदा है, सै इस तांई करदा है क्योंकि सै प्रभु दी इज्जत करणा चांदा है, जड़े मास खांदे न, सै भी प्रभु तांई खांदे न, क्योंकि सै परमेश्वरे दा धन्यबाद करदा है, कने जड़ा मास नी खांदा है, सै प्रभु तांई नी खांदा है कने परमेश्वरे दा धन्याबाद करदा है।
યો જનઃ કિઞ્ચન દિનં વિશેષં મન્યતે સ પ્રભુભક્ત્યા તન્ મન્યતે, યશ્ચ જનઃ કિમપિ દિનં વિશેષં ન મન્યતે સોઽપિ પ્રભુભક્ત્યા તન્ન મન્યતે; અપરઞ્ચ યઃ સર્વ્વાણિ ભક્ષ્યદ્રવ્યાણિ ભુઙ્ક્તે સ પ્રભુભક્તયા તાનિ ભુઙ્ક્તે યતઃ સ ઈશ્વરં ધન્યં વક્તિ, યશ્ચ ન ભુઙ્ક્તે સોઽપિ પ્રભુભક્ત્યૈવ ન ભુઞ્જાન ઈશ્વરં ધન્યં બ્રૂતે|
7 असां सारे प्रभु दे न। इस तांई साड़ी जिन्दगी च कने साड़िया मौत च सांझो सिर्फ प्रभु जो खुश करणा चाईदा ना की अपु जो।
અપરમ્ અસ્માકં કશ્ચિત્ નિજનિમિત્તં પ્રાણાન્ ધારયતિ નિજનિમિત્તં મ્રિયતે વા તન્ન;
8 क्योंकि अगर असां जिंदे न, तां प्रभु तांई जिंदे न, अगर असां मरदे न, तां प्रभु तांई मरदे न; तां असां जिन या मरन, असां प्रभु दे ही न।
કિન્તુ યદિ વયં પ્રાણાન્ ધારયામસ્તર્હિ પ્રભુનિમિત્તં ધારયામઃ, યદિ ચ પ્રાણાન્ ત્યજામસ્તર્હ્યપિ પ્રભુનિમિત્તં ત્યજામઃ, અતએવ જીવને મરણે વા વયં પ્રભોરેવાસ્મહે|
9 क्योंकि मसीह इसी तांई मरया कने फिरी जिन्दा होई गिया क्योंकि सै सेई है, सै जिन्दे कने मरयो दोनों दा प्रभु है।
યતો જીવન્તો મૃતાશ્ચેત્યુભયેષાં લોકાનાં પ્રભુત્વપ્રાપ્ત્યર્થં ખ્રીષ્ટો મૃત ઉત્થિતઃ પુનર્જીવિતશ્ચ|
10 तू कजो अपणे मसीह भाईऐ पर दोष लगांदा है? या तू कजो अपणे मसीह भाई जो बुरा समझदा है? साड़ा सारयां दा परमेश्वरे न्याय करणा।
કિન્તુ ત્વં નિજં ભ્રાતરં કુતો દૂષયસિ? તથા ત્વં નિજં ભ્રાતરં કુતસ્તુચ્છં જાનાસિ? ખ્રીષ્ટસ્ય વિચારસિંહાસનસ્ય સમ્મુખે સર્વ્વૈરસ્માભિરુપસ્થાતવ્યં;
11 क्योंकि पबित्र शास्त्र च लिखया है, “प्रभु बोलदा है, मैं अपणी जिन्दगी दी कसम खांदा है की हर इकी माणुऐ मेरे सामणे गोडे टेकणे न, कने हर इक माणुऐ परमेश्वरे जो अपनाणा।”
યાદૃશં લિખિતમ્ આસ્તે, પરેશઃ શપથં કુર્વ્વન્ વાક્યમેતત્ પુરાવદત્| સર્વ્વો જનઃ સમીપે મે જાનુપાતં કરિષ્યતિ| જિહ્વૈકૈકા તથેશસ્ય નિઘ્નત્વં સ્વીકરિષ્યતિ|
12 असां चे हर इकी जणे जो अपणे-अपणे करमा दा लेखा परमेश्वरे जो देणा पोंणा।
અતએવ ઈશ્વરસમીપેઽસ્માકમ્ એકૈકજનેન નિજા કથા કથયિતવ્યા|
13 तां असां अग्गे ला इकी दुज्जे पर दोष नी लान, पर तुसां ऐई ठांणी लिया की कोई भी अपणे भाई या बेहणा दे पाप करणे दी बजा ना बणे।
ઇત્થં સતિ વયમ્ અદ્યારભ્ય પરસ્પરં ન દૂષયન્તઃ સ્વભ્રાતુ ર્વિઘ્નો વ્યાઘાતો વા યન્ન જાયેત તાદૃશીમીહાં કુર્મ્મહે|
14 मैं जाणदा है, कने प्रभु यीशु ला मिंजो ऐ पक्का होया है, की सारे खाणे बालियां चीजां ठीक न, पर जड़ा उसयो अशुद्ध समझदा है, उदे तांई अशुद्ध है।
કિમપિ વસ્તુ સ્વભાવતો નાશુચિ ભવતીત્યહં જાને તથા પ્રભુના યીશુખ્રીષ્ટેનાપિ નિશ્ચિતં જાને, કિન્તુ યો જનો યદ્ દ્રવ્યમ્ અપવિત્રં જાનીતે તસ્ય કૃતે તદ્ અપવિત્રમ્ આસ્તે|
15 अगर तेरा भाई या बेहण तेरे खांणे दिया बजा ला उदास होंदा है तां तेरे अंदर प्रभु दा प्यार नी है, तां अपणे खाणे दिया बजा ला उदा विनाश मत कर, जिदे तांई मसीह मरी गिया था।
અતએવ તવ ભક્ષ્યદ્રવ્યેણ તવ ભ્રાતા શોકાન્વિતો ભવતિ તર્હિ ત્વં ભ્રાતરં પ્રતિ પ્રેમ્ના નાચરસિ| ખ્રીષ્ટો યસ્ય કૃતે સ્વપ્રાણાન્ વ્યયિતવાન્ ત્વં નિજેન ભક્ષ્યદ્રવ્યેણ તં ન નાશય|
16 इस तांई भले ही जड़ा तुसां करा दे न सै खरा है, पर अगर कोई उसयो बुरा मनदा है, तां उस कम्मे जो मत करा।
અપરં યુષ્માકમ્ ઉત્તમં કર્મ્મ નિન્દિતં ન ભવતુ|
17 क्योंकि परमेश्वरे दा राज्य सिर्फ खांणे पिणे दे बारे च नी है, पर पबित्र आत्मा च धार्मिकता, शांति कने खुशी च है।
ભક્ષ્યં પેયઞ્ચેશ્વરરાજ્યસ્ય સારો નહિ, કિન્તુ પુણ્યં શાન્તિશ્ચ પવિત્રેણાત્મના જાત આનન્દશ્ચ|
18 जड़ा कोई इस तरीके ने मसीह दी सेबा करदा है, परमेश्वर उसला खुश होंदा है कने लोक भी उदे बारे च खरा बोलदे न।
એતૈ ર્યો જનઃ ખ્રીષ્ટં સેવતે, સ એવેશ્વરસ્ય તુષ્ટિકરો મનુષ્યૈશ્ચ સુખ્યાતઃ|
19 इस तांई सांझो हमेशा सेई करणे दी कोशिश करणी चाईदी जड़ा लोकां बिच शांति दी बजा बणे कने इक दुज्जे जो भरोसे च मजबूत करे।
અતએવ યેનાસ્માકં સર્વ્વેષાં પરસ્પરમ્ ઐક્યં નિષ્ઠા ચ જાયતે તદેવાસ્માભિ ર્યતિતવ્યં|
20 तुहाड़े खांणे पिणे दिया चिजां ला परमेश्वरे दा कम्म ना बिगड़े, सब कुछ ठीक तां है, पर कुछ ऐसी चीज खाणा गलत है अगर सै दुज्जे माणुऐ जो पाप करणे दी बजा बणे।
ભક્ષ્યાર્થમ્ ઈશ્વરસ્ય કર્મ્મણો હાનિં મા જનયત; સર્વ્વં વસ્તુ પવિત્રમિતિ સત્યં તથાપિ યો જનો યદ્ ભુક્ત્વા વિઘ્નં લભતે તદર્થં તદ્ ભદ્રં નહિ|
21 खरा तां ऐ है, की तू ना मांस खाये, कने ना दाखरस पिऐ, कने ना कुछ ऐसा करे, जिसने तेरा भाई या बेहण पाप करे।
તવ માંસભક્ષણસુરાપાનાદિભિઃ ક્રિયાભિ ર્યદિ તવ ભ્રાતુઃ પાદસ્ખલનં વિઘ્નો વા ચાઞ્ચલ્યં વા જાયતે તર્હિ તદ્ભોજનપાનયોસ્ત્યાગો ભદ્રઃ|
22 तुसां भरोसा करी सकदे न, की तुसां जड़ा करा दे न, उस सोगी कुछ भी गलत नी है, पर इसयो अपणे कने परमेश्वरे दे बिच रखा। धन्य है सै, जड़ा उसा गल्ला च, जिसयो सै ठीक समझदा है, अपणे आप जो दोषी नी बणादा।
યદિ તવ પ્રત્યયસ્તિષ્ઠતિ તર્હીશ્વરસ્ય ગોચરે સ્વાન્તરે તં ગોપય; યો જનઃ સ્વમતેન સ્વં દોષિણં ન કરોતિ સ એવ ધન્યઃ|
23 पर साड़े मने च कुछ भी खाणे दे बारे च शक है कने आखरी च अगर असां फिरी उसयो खाई लेंदे न, तां असां गलत न, क्योंकि सांझो जड़ा साड़े मने च भरोसा है उदे अनुसार नी किता है, कने अगर तुसां कुछ सै करदे न जड़ा तुसां जो लगदा है की ठीक नी है, तां तुसां पाप करदे न।
કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ સંશય્ય ભુઙ્ક્તેઽર્થાત્ ન પ્રતીત્ય ભુઙ્ક્તે, સ એવાવશ્યં દણ્ડાર્હો ભવિષ્યતિ, યતો યત્ પ્રત્યયજં નહિ તદેવ પાપમયં ભવતિ|
