मत्ती 24
1 जालू यीशु मंदरे ला निकली करी जा दा था, तां उदे चेले उसयो मंदरे दी बनाबटा जो दसणे तांई उदे बाल आये।
Jesus verließ dann den Tempel und wollte weitergehen; da traten seine Jünger zu ihm heran, um ihn auf den Prachtbau des Tempels aufmerksam zu machen.
2 उनी उना जो बोलया, “क्या तुसां ऐ सारा कुछ दिखा दे न। मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, ऐथू इक भी पथरे पर पथर नी रेंणा है, जड़ा ढाया नी जाणा है।”
Er aber antwortete ihnen mit den Worten: »Ja, jetzt seht ihr dies alles noch. Wahrlich ich sage euch: Es wird hier kein Stein auf dem andern bleiben, der nicht niedergerissen wird!«
3 जालू सै जैतून रुखां दे पाहड़े पर बैठया था, तां चेलयां उदे बाल आई करी उसला पुछया, “सांझो दस ऐ सब कुछ कालू होणा है? कने जालू ऐ सब कुछ पूरा होणेबाला होंगा तां उदा क्या निशाण होणा है?” (aiōn g165)
Als er sich dann auf dem Ölberg niedergesetzt hatte, traten die Jünger, als sie für sich allein waren, an ihn mit der Bitte heran: »Sage uns doch: wann wird dies geschehen? Und welches ist das Zeichen deiner Ankunft und der Vollendung der Weltzeit?« (aiōn g165)
4 यीशुऐ उना जो जबाब दिता, “ध्यान रख्यो कि तुहांजो कोई भटकाई न दे।”
Jesus antwortete ihnen: »Sehet euch vor, daß niemand euch irreführe!
5 क्योंकि मते सारे लोकां मेरे नाए ने दाबा करिके ओणा है। उना बोलणा है, मैं मसीहा हूँ कने उना मतयां लोकां जो भटकाणा है।
Denn viele werden unter meinem Namen kommen und behaupten: ›Ich bin der (wiederkehrende) Christus‹, und werden viele irreführen.
6 जालू तुसां लड़ाईयां, कने लड़ाईयां दियां गल्लां सुणगे तां डरदे मत; क्योंकि इना दा होणा जरूरी है, पर तालू संसारे दा खात्मा नी होणा है।
Ihr werdet ferner von Kriegen und Kriegsgerüchten hören: gebt acht, laßt euch dadurch nicht erschrecken! Denn das muß so kommen, ist aber noch nicht das Ende.
7 क्योंकि जातियां ने जातियां कने राज्य ने राज्यां ने इक दुजे ने लड़ाईयां करणियां न। कने हर कुथी हिलण होणे न कने अकाल पोणे न।
Denn ein Volk wird sich gegen das andere erheben und ein Reich gegen das andere; auch Hungersnöte werden eintreten und Erdbeben hier und da stattfinden;
8 ऐ तकलीफ कने दुख इयां होणा जियां इक माँ जो बच्चे दे जन्म देणे दिया शुरूआत च होंदा है।
dies alles ist aber erst der Anfang der Wehen.«
9 “तालू सै लोक जड़े तुहाड़े खिलाफ न, उना तुहांजो दुख देणे तांई पकड़ाई देणा है, कने तुहांजो मारी देणा है, कने सारियां जातियां दे लोकां तुसां ने दुशमणी रखणी है क्योंकि तुसां मिंजो पर भरोसा रखदे न।”
»Hierauf wird man schwere Drangsale über euch bringen und euch töten, und ihr werdet allen Völkern um meines Namens willen verhaßt sein.
10 तालू मतयां मिंजो पर भरोसा करणा बंद करी देणा, कने इक दुज्जे जो पकड़ाणा कने इक दुजे ने दुशमणी रखणी।
Alsdann werden viele Anstoß nehmen und sich einander ausliefern und einander hassen.
11 मतयां परमेश्वरे दे संदेश देणेबालयां झूठे लोकां ओणा है, कने उना मतयां जो भटकाणा।
Auch falsche Propheten werden in großer Zahl auftreten und viele irreführen;
12 पाप बदणे दिया बजा ने मतयां इक दुज्जे ला प्यार करणा बंद करी देणा है।
und weil die Gesetzlosigkeit überhand nimmt, wird die Liebe in den meisten erkalten;
13 पर जड़ा जिंदगी दे अंत दीकर मिंजो पर भरोसा रखगा सै ही बचाया जाणा है।
wer jedoch bis ans Ende ausharrt, der wird gerettet werden.
14 कने स्वर्गे दे राज्य दा ऐ शुभसमाचार दा प्रचार सारे संसारे च करणा है, ताकि सारे देशां दियां सारियां जातियां जो इसयो मनणे दा मोका मिल्ले, तालू अंत होई जाणा है।
Und diese Heilsbotschaft vom Reich wird auf dem ganzen Erdkreis allen Völkern zum Zeugnis gepredigt werden, und dann wird das Ende kommen.«
15 “इस तांई जालू तुसां इक उजाड़ने बाली बड़ी बुरी चिजा जो यरूशलेम मंदिर च खड़ोतयो दिखगे, जिदी चर्चा परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले दानिय्येले किती थी, (जड़े पढ़न, सै समझन)।”
»Wenn ihr nun den Greuel der Verwüstung, der vom Propheten Daniel angesagt worden ist, an heiliger Stätte stehen seht – der Leser merke auf! –,
16 तालू यहूदिया प्रदेशे दे लोकां जो जान बचाणे तांई पहाड़ा जो नसणा पोणा।
dann sollen die (Gläubigen), die in Judäa sind, ins Gebirge fliehen!
17 जड़े छती पर होंगे, सै अपणे घरे चे समान लेंणे तांई थले मत उतरदे।
Wer sich alsdann auf dem Dache befindet, steige nicht erst noch hinab (ins Haus), um seine Habseligkeiten aus dem Hause zu holen;
18 कने जड़े खेतरां च होंगे, सै अपणे कपड़े लेंणे तांई बापस मत जांदे।
und wer auf dem Felde weilt, kehre nicht zurück, um sich noch seinen Mantel zu holen.
19 उना रोजां च उना जनानिया तांई बड़ा बुरा बकत होणा जड़ियां लैरथियां होणियां न, कने उना जनानियां तांई जड़ियां नियाणे जो दूध पियादियां होंगियां।
Wehe aber den Frauen, die guter Hoffnung sind, und denen, die ein Kind in jenen Tagen zu nähren haben!
20 इस तांई प्राथना करा कि ऐ बुरा बकत सर्दियां दे दिना च या सब्ते दे दिना ना हो, जालू सफर करणा मुशकिल हो।
Betet nur, daß eure Flucht nicht in den Winter oder auf den Sabbat falle!
21 क्योंकि उना दिना लोकां जो बड़े दुख होणे न, जदिया संसार दे शुरू ला हुणे दीकर कदी नी होया कने ना कदी होणा।
Denn es wird alsdann eine schlimme Drangsalszeit eintreten, wie noch keine seit Anfang der Welt bis jetzt dagewesen ist und wie auch keine wieder kommen wird;
22 “अगर परमेश्वरे उसी बुरे बकते जो नी घटादां, तां कोई भी माणु नी बचदा। पर उना चुणयो होए लोकां दिया बजा ला, जिना जो परमेश्वरे चुणयां है, बकत घटणा है।”
und wenn jene Tage nicht verkürzt würden, so würde kein Fleisch gerettet werden; aber um der Auserwählten willen werden jene Tage verkürzt werden.«
23 “उस बेले तुसां जो कोई बोले, कि दिखा, मसीह ऐथू है! या ओथु है! तां भरोसा मत करदे।”
»Wenn dann jemand zu euch sagt: ›Seht, hier ist Christus!‹ oder: ›Dort (ist er)!‹, so glaubt es nicht!
24 क्योंकि झूठे मसीह कने परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले झूठे लोकां मतयां ओणा है, कने उना बड़े चमत्कार कने अनोखे कम्म दसणे न, ताकि होई सके तां जड़े चुंणयो न उना जो भटकाई देंन।
Denn es werden falsche Christusse und falsche Propheten auftreten und werden große Zeichen und Wunder verrichten, um womöglich auch die Auserwählten irrezuführen.
25 मैं पेहले ला ही तुसां ने ऐ सब कुछ बोली दिता है।
Seht, ich habe es euch vorhergesagt. Wenn man also zu euch sagt:
26 इस तांई अगर सै तुसां ने बोलन, कि दिखा, सै सुनसान जगा च है, तां बाहर मत निकलदे; दिखा, सै कोठढ़ियां च है, तां भरोसा मत करदे।
›Seht, er ist in der Wüste!‹, so geht nicht hinaus; und (sagt man: ) ›Seht, er ist in den Gemächern (dieses oder jenes Hauses)!‹, so glaubt es nicht!
27 क्योंकि जियां बिजली पूर्व ला निकली करी पश्चिम दीकर चमकदी जांदी है, तियां ही माणुऐ दे पुत्रे भी ओंणा है।
Denn wie der Blitz vom Osten ausgeht und bis zum Westen leuchtet, so wird es auch mit der Ankunft des Menschensohnes sein;
28 “जिथू लाश होऐ, ओथु ही इल्लां गिठियां होणा है।”
denn wo das Aas liegt, da sammeln sich die Geier.«
29 “उना दिना च, बुरा कने दुखे बाल बकत मुकी जाणे दे बाद, सूरजे च अंधेरा होई जाणा, कने चद्रमें रौशनी नी देणी। अम्बरे ला तारायां पेई जाणा, कने अम्बरे दियां शक्तियाँ हिलाईयां जाणियां।”
»Sogleich aber nach jener Drangsalszeit wird die Sonne sich verfinstern und der Mond seinen Schein verlieren; die Sterne werden vom Himmel fallen und die Kräfte des Himmels in Erschütterung geraten.
30 “तालू मैं, माणुऐ दे पुत्रे दा निशाण अम्बरे च मिलणा, तालू धरतिया दे सारे कुलां दे लोकां छाती पिटणी; कने माणुऐ दे पुत्रे जो बड़े सामर्थ्य कने महिमा सोगी बदलां पर ओंदे दिखणा।”
Und dann wird das Zeichen des Menschensohnes am Himmel erscheinen, und dann werden alle Geschlechter der Erde wehklagen und werden den Menschensohn auf den Wolken des Himmels mit großer Macht und Herrlichkeit kommen sehen.
31 “उनी तुरही दी जोरे दिया अबाजा ने अपणे स्वर्गदूतां जो भेजणा है, ताकि सै उना सारे लोकां जो गठेरी करी, जिना जो मैं चुणयां है कने उना संसारे दे चारों पासयां ला लोका जो गठेरणा है।”
Und er wird seine Engel unter lautem Posaunenschall aussenden, und sie werden seine Auserwählten von den vier Windrichtungen her versammeln, von dem einen Himmelsende bis zum andern.
32 “अंजीर दे रुखे दिया कहाणिया ला ऐ सिखा: जालू उदिया डालियाँ नरम होई जांदियां न कने पत्ते निकलना लगदे न, तां तुहांजो पता लगी जांदा है कि गर्मियां ओंणे बालियां न।
Vom Feigenbaum aber mögt ihr das Gleichnis lernen: Sobald seine Zweige saftig werden und Blätter hervorwachsen, so erkennt ihr daran, daß der Sommer nahe ist.
33 इयां ही जालू तुसां इना सारियां गल्लां जो होंदे दिखदे न, तां समझी जा कि मैं, माणुऐ दे पुत्रे दा ओणा नेड़े ही है, मतलब कि दरबाजे पर ही है।”
So auch ihr: wenn ihr dies alles seht, so erkennet daran, daß es nahe vor der Tür steht.
34 मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, कि जालू दीकर ऐ सारियां गल्लां पुरियां नी होई जांदियां न, तालू दीकर इसा पीढ़िया दा अंत नी होणा है।
Wahrlich ich sage euch: Dieses Geschlecht wird nicht vergehen, bis dies alles geschieht.
35 अम्बर कने धरती खत्म होई जाणे, पर मेरियां बोलियां गल्लां कदी नी टलनिया न, सै हमेशा रेंणियां न।
Himmel und Erde werden vergehen, meine Worte aber werden nimmermehr vergehen.
36 ऐ गल्लां कुसी रोजे या कुसा घड़िया होणिया न कोई भी नी जाणदा है, ना स्वर्गदूत कने ना ही मैं माणुऐ दा पुत्र, पर सिर्फ पिता ही उसी रोजे कने घड़िया जो जाणदा है।
Von jenem Tage aber und von jener Stunde hat niemand Kenntnis, auch die Engel im Himmel nicht, auch der Sohn nicht, sondern ganz allein der Vater.
37 “जियां नूह दे रोज थे, तियां ही माणुऐ दे पुत्रे दा ओंण भी होणा है।”
Denn wie es einst mit den Tagen Noahs gewesen ist, so wird es auch mit der Wiederkunft des Menschensohnes sein.
38 क्योंकि जियां जल-प्रलय ला पेहले दे दिना च, जिस रोजे दीकर नूह जहाजे पर नी चढ़या था, तालू दीकर लोक खांदे पिंदे थे, कने उना चे बियाह होंदे थे।
Denn wie sie es in den Tagen vor der Sintflut gehalten haben: sie aßen und tranken, sie heirateten und verheirateten (ihre Töchter) bis zu dem Tage, als Noah in die Arche ging,
39 कने जालू दीकर जल-प्रलय आई करी उना जो रूड़ाई नी लेई गेई, तालू दीकर उना जो कुछ भी पता नी था, तियां ही मैं माणुऐ दे पुत्रे भी ओणा है।
und wie sie nichts merkten, bis die Sintflut kam und alle hinwegraffte, ebenso wird es auch mit der Zeit der Ankunft des Menschensohnes der Fall sein.
40 उस बेले दो जणे खेतरे च होणे न, इक लेई लेंणा है कने दूजा छडी जाणा है।
Da werden zwei (Männer zusammen) auf dem Felde sein: der eine wird angenommen, der andere zurückgelassen;
41 दो जनानिया चक्की पिसा दियां होणिया, इक लेई जांणी, कने दुई छडी देंणी है।
zwei (Frauen) werden (zusammen) an der Handmühle mahlen: die eine wird angenommen, die andere zurückgelassen.«
42 “इस तांई जागदे रिया, क्योंकि तुहांजो नी पता है कि तुहाड़े प्रभुये कुस रोजे ओणा है।”
»Seid also wachsam, denn ihr wißt nicht, an welchem Tage der Herr kommt.
43 पर ऐ जाणी लिया कि अगर घरे दे मालिके जो पता होंदा कि चोरे कालू ओंणा है, तां सै जागदा रेंदा, कने अपणे घरे चोरी नी होणा दिन्दा।
Das aber seht ihr ein: Wenn der Hausherr wüßte, in welcher Stunde der Nacht der Dieb kommt, so würde er wach bleiben und keinen Einbruch in sein Haus zulassen.
44 इस तांई तुसां भी तैयार रिया, क्योंकि जिसा घड़िया दे बारे च सोचदे भी नी न, उसा घड़िया माणुऐ दे पुत्रे आई जाणा है।
Deshalb haltet auch ihr euch bereit; denn der Menschensohn kommt zu einer Stunde, wo ihr es nicht vermutet.«
45 सै भरोसे जोगा कने अकला बाला नोकर कुण है, जिसयो मालिके अपणे नोकारां चाकरां दा सरदार बणाया है, ताकि बकते पर उना जो खांणा खाणे दे?
»Wer ist demnach der treue und kluge Knecht, den sein Herr über seine Dienerschaft gesetzt hat, damit er ihnen die Speise zu rechter Zeit gebe?
46 धन्य है सै दास, जिसयो उदा मालिक आई करी उसयो ऐदिया करदा दिखे।
Selig ist ein solcher Knecht (zu preisen), den sein Herr bei seiner Rückkehr in solcher Tätigkeit antrifft.
47 मैं तुसां ने सच्च बोलदा है; सै उसयो अपणिया सारिया संपतिया दा अधिकारी बणाणा है।
Wahrlich ich sage euch: Er wird ihn über seine sämtlichen Güter setzen.
48 “पर अगर सै बुरा नोकर सोचणा लग्गे, कि मेरे मालिके जो ओंणे जो देर है।”
Wenn aber ein solcher Knecht schlecht ist und in seinem Herzen denkt: ›Mein Herr kommt noch lange nicht!‹,
49 कने अपणे सोगी नोकरां जो कूटणा लग्गे, कने शराबियां सोगी खा पिऐ।
und wenn er seine Mitknechte zu schlagen beginnt und mit den Trunkenen ißt und trinkt,
50 तां उस नोकरे दे मालिके ऐसे रोजे बापस ओणा है, जिस रोजे सै उदी राह नी दिखा दा हो, कने ऐसी घड़ी कि उसयो पता ना हो,
so wird der Herr eines solchen Knechts an einem Tage kommen, an dem er es nicht erwartet, und zu einer Stunde, die er nicht kennt,
51 कने उसयो सकत सजा देईकरी, उदा हिस्सा कपटियां सोगी जोड़े, तालू उनी रोंणा कने दंद पिणे।
und er wird ihn zerhauen lassen und ihm seinen Platz bei den Heuchlern anweisen: dort wird lautes Weinen und Zähneknirschen sein.«
