< मरकुस 13 >
1 जालू यीशु मंदरे ला निकला दा था, तां उदे चेलयां चे इकी उसयो बोलया, “गुरू जी, दिख, कितणियां छेल ईमारता न कने बड्डे-बड्डे पत्थरां ने बणियां न कने कितणे-कितणे बड्डे घर न।”
Og da han gik ud af Helligdommen, siger en af hans Disciple til ham: „Mester, se, hvilke Stene og hvilke Bygninger!‟
2 यीशुऐ उसयो बोलया, “तुसां इना बड्डे-बड्डे घरां जो दिखा दे न, इक दिन इना चे ऐथू इक भी घर नी बचणा है, ऐथू दीकर की इक पथरे उपर पथर नी रेंणा है, जड़ा डाया नी जांणा।”
Og Jesus sagde til ham: „Ser du disse store Bygninger? der skal ikke lades Sten paa Sten, som jo skal nedbrydes.‟
3 जालू यीशु मंदरे ला जैतून रुखां दे पाहड़े पर चली गिया कने मंदरे दे सामणे बेई गिया, तां पतरस, याकूब, यूहन्ना कने अन्द्रियास यीशुऐ बाल आये कने तालू यीशुऐ बाल कोई नी था, कने उसला पुछया,
Og da han sad paa Oliebjerget, lige over for Helligdommen, spurgte Peter og Jakob og Johannes og Andreas ham afsides:
4 “सांझो दस ऐ सब कुछ कालू होणा है? कने जालू ऐ सब कुछ पूरा होणेबाला होंगा तां उदा क्या निशान होणा है?”
„Sig os, naar skal dette ske, og hvilket er Tegnet, naar alt dette skal til at fuldbyrdes?‟
5 यीशुऐ उना ने बोलया, ध्यान रख्यो की तुहांजो कोई धोखा न दे।
Men Jesus begyndte at sige til dem: „Ser til, at ingen forfører eder!
6 मते सारे लोकां मेरे नाए ने दाबा करिके ओणा है। उना बोलणा है, मैं मसीहा हूँ कने उना मतयाँ लोकां जो भटकाणा है।
Mange skulle paa mit Navn komme og sige: Det er mig; og de skulle forføre mange.
7 जालू तुसां लड़ाईयां, कने लड़ाईयां दियां गल्लां सुणगे तां डरदे मत; क्योंकि इना दा होणा जरूरी है, पर तालू संसारे दा खात्मा नी होणा है।
Men naar I høre om Krige og Krigsrygter, da lader eder ikke forskrække, thi det maa ske; men Enden er ikke endda.
8 क्योंकि जातियां ने जातियां कने राज्य ने राज्यां इक दुज्जे ने लड़ाईयां करणियां न। कने हर कुथी हिलण होणे न कने अकाल पोणे न। ऐ तकलीफ कने दुख ऐदिया होणा जदिया की जालू माँ बच्चे जो जन्म देणा लगदी है।
Thi Folk skal rejse sig mod Folk, og Rige mod Rige, og der skal være Jordskælv her og der, og der skal være Hungersnød og Oprør. Dette er Veernes Begyndelse.
9 “पर तुसां जो हमेशा चौकने रेणा चाईदा, क्योंकि लोकां तुहांजो कैदी बणाना कने यहूदी जंज घरा च देणा कने तुहांजो मार पोंणी, कने मेरिया बजा ने तुहांजो हाकिमा कने राजयां सामणे न्याय तांई महासभा च पेश करणा है, ताकि तुसां उना जो मेरे तांई गबाई देन।
Men I, tager Vare paa eder selv; de skulle overgive eder til Raadsforsamlinger og til Synagoger; I skulle piskes og stilles for Landshøvdinger og Konger for min Skyld, dem til et Vidnesbyrd.
10 कने सारे देशां च, तुहांजो कने होर जड़े मिजों उपर भरोसा करदे न, तुहांजो संसारे दे अंत होणे दे पेहले सारयां लोकां जो शुभसमाचार सुणाणा है।
Og Evangeliet bør først prædikes for alle Folkeslagene.
11 जालू तुहांजो कैदा च पाणा है, तां तुसां इदी चिंता मत करदे, की असां क्या बोलणा है। क्योंकि उस बेले पबित्र आत्मा तुसां दे जरिये गल्लां करणियां न।
Og naar de føre eder hen og overgive eder, da bekymrer eder ikke forud for, hvad I skulle tale; men hvad der bliver givet eder i den samme Time, det skulle I tale; thi I ere ikke de, som tale, men den Helligaand.
12 उसी बेले, जड़े लोक मिजों पर भरोसा नी करदे न, उना अपणे भाईयां जो जेला च करी लेणा, जड़े मिजों पर भरोसा करदे ने सै मरवाई देणे न। पिता अपणे बचयां सोगी इयां ही करणा है, कने बचयां मां-प्यो दे खिलाफ होईकरी उना जो मारी देणा है।
Og Broder skal overgive Broder til Døden, og Fader sit Barn; og Børn skulle staa op mod Forældre og slaa dem ihjel.
13 क्योंकि तुसां मेरे चेले न उदिया बजा ने सारे लोकां तुसां ने बैर करणा है, पर जड़े लोक मिजों पर भरोसा रखदे न कने आखरी दीकर सेहन करगा, उना दा ही उद्धार होणा है।”
Og I skulle hades af alle for mit Navns Skyld; men den, som holder ud indtil Enden, han skal blive frelst.
14 जालू तुसां इक मसीह बिरोधी जो यरूशलेम मंदरे च खड़ोतयो दिखणा, जिथू उसयो नी होणा चाईदा। यहूदिया प्रदेशे दे लोकां जो जान बचाणे तांई पाड़ा पर नसणा पोणा।
Men naar I se Ødelæggelsens Vederstyggelighed staa, hvor den ikke bør, (den, som læser det, han give Agt!) da skulle de, som ere i Judæa, fly til Bjergene;
15 जड़ा कोई अपणी घरे दिया छती पर हो, तां सै समान लेणे तांई थले ना उतरे, ना ही अंदरे जो जा।
men den, som er paa Taget, stige ikke ned eller gaa ind for at hente noget fra sit Hus;
16 कने जड़ा खेतरां च होऐ, सै अपणे कपड़े लेंणे तांई मुड़ी करी घरे ना ओऐ।
og den, som er paa Marken, vende ikke tilbage for at hente sine Klæder!
17 ऐ उना जनानिया तांई बड़ा बुरा बकत होणा जड़ियां लैरथियां न, कने उना जनानियां तांई जड़ियां नियाणे जो दूध पियादियां न, उना जो अपणी जान बचाणे तांई नसणा बड़ा मुशकिल होई जाणा।
Men ve de frugtsommelige og dem, som give Die, i de Dage!
18 इस तांई प्राथना करा की ऐ बुरा बकत सर्दियां च ना हो, जालू सफर करणा मुशकिल हो।
Men beder om, at det ikke skal ske om Vinteren;
19 क्योंकि उना दिना लोकां जो बड़े दुख होणे न, उना लोकां कदी भी ऐसे दुखां दा सामणा नी कितया होणा, जालू ला परमेश्वरे संसार बणाया है।
thi i de Dage skal der være en saadan Trængsel, som der ikke har været fra Skabningens Begyndelse, da Gud skabte den, indtil nu, og som der heller ikke skal komme.
20 अगर परमेश्वरे उस बुरे बकते जो नी घटादां, तां कोई भी माणु नी बचदा। पर उना चुणयो होए लोकां दिया बजा ला, जिना जो परमेश्वरे चुणयां है, बकत घटाणा है।
Og dersom Herren ikke afkortede de Dage, da blev intet Kød frelst; men for de udvalgtes Skyld, som han har udvalgt, har han afkortet de Dage.
21 अगर उस बेले कोई तुसां जो बोले, की दिखा, मसीह ऐथू है। या दिखा, ओथु है। तां उदा भरोसा मत करदे।
Og dersom nogen da siger til eder: Se, her er Kristus, eller se der! da tror det ikke.
22 क्योंकि झूठे मसीह कने झूठे परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां ओणा है, उना लोकां जो धोखा देणे तांई जिना जो परमेश्वरे चुणयां है, उना चमत्कार कने अनोखे कम्म दसणे न।
Thi falske Krister og falske Profeter skulle fremstaa og gøre Tegn og Undergerninger for at forføre, om det var muligt, de udvalgte.
23 पर तुसां चौकने रिया, दिखा मैं तुहांजो सारियां गल्लां होणे ला पेहले ही बोली दितियां न।
Men I, vogter eder; jeg har sagt eder alt forud.‟
24 “उना दिना च, बुरा कने दुखे बाल बकत मुकी जाणे दे बाद, सूरजे च अंधेरा होई जाणा, कने च चद्रमें लौ नी देणी।
Men i de Dage, efter den Trængsel, skal Solen formørkes, og Maanen ikke give sit Skin,
25 अम्बरे ला तारायां पेई जाणा, कने अम्बरे दियां शक्तियाँ हिलाईयां जाणियां।
og Stjernerne skulle falde ned fra Himmelen, og de Kræfter, som ere i Himlene, skulle rystes.
26 तालू लोकां मिजों, माणुऐ दे पुत्रे जो धरतिया पर बदलां उपर ओंदे कने उना मेरी शक्ति कने महिमा जो दिखणा।
Og da skulle de se Menneskesønnen komme i Skyerne med megen Kraft og Herlighed.
27 मैं अपणे स्वर्गदूतां जो धरतिया पर भेजगा, ताकि सै उना सारे लोकां जो गठेरी करी, जिना जो मैं चुणयां है, कने उना संसारे दे चारों पासयां ला लोका जो गठेरणा है।”
Og da skal han udsende sine Engle og samle sine udvalgte fra de fire Vinde, fra Jordens Ende indtil Himmelens Ende.
28 “अंजीर दे रुखे ला ऐ सिखा, जालू उदियां डालियाँ निकलदियां न कने पत्ते निकलना लगदे न, तां तुसां जो पता लगी जांदा है, की गर्मियां दी रित नेड़े ओआ दी है।”
Men lærer Lignelsen af Figentræet: Naar dets Gren allerede er bleven blød, og Bladene skyde frem, da skønne I, at Sommeren er nær.
29 जालू तुसां इना चिजां जो होंदे होये दिखगे, तां तुसां जाणी लेनयो, की सै माणुऐ दा पुत्र ओंणे बाला है, कने ऐ दुर नी है।
Saaledes skulle ogsaa I, naar I se disse Ting, skønne, at han er nær for Døren.
30 मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, इसा पीढ़िया दे सारे लोकां तालू दिकर नी मरणा है, जालू दिकर ऐ सब होई ना जा।
Sandelig, siger jeg eder, denne Slægt skal ingenlunde forgaa, førend alle disse Ting ere skete.
31 अम्बर कने धरती खत्म होई जाणे, पर मेरियां बोलियां गल्लां कदी नी टलनिया न, सै हमेशा रेंणियां न।
Himmelen og Jorden skulle forgaa, men mine Ord skulle ingenlunde forgaa.
32 “ऐ गल्लां कुसी रोजे या कुसा घड़िया होणिया न कोई भी नी जाणदा है, ना स्वर्गदूत कने ना ही मैं, माणुऐ दा पुत्र, पर सिर्फ पिता परमेश्वर ही उसी रोजे कने घड़िया जो जाणदा है।
Men om den Dag og Time ved ingen, end ikke Englene i Himmelen, heller ikke Sønnen, men alene Faderen.
33 दिखा, जागदे कने प्राथना करदे रिया; क्योंकि तुहांजो नी पता की कालू मैं मुड़ी करी ओणा।
Ser til, vaager og beder; thi I vide ikke, naar Tiden er der.
34 मेरा धरती छडणा कने बापिस ओणा इयां होणा है, जियां परदेस जांदे बेले अपणा घर छडी जाऐ, कने अपणे नोकरां जो हक दे, कने सारयां जो अपणा-अपणा कम्म दसी दे, कने द्वार पालां जो पेहरेदारी करणे दा हुकम दिता कने उदे वापिस ओणे तांई तैयार रे।
Ligesom en Mand, der drog udenlands, forlod sit Hus og gav sine Tjenere Fuldmagt, hver sin Gerning, og bød Dørvogteren, at han skulde vaage, —
35 तुसां नी जाणदे न कि घरे दे मुखिया कालू मुड़ी के ओणा है, तां तुसां पेरादारी करनयो, क्योंकि मैं घरे दा मुखिया संझा जो या अधिया राती जो, या मुर्गे दिया बांगा देंणे दे बेले या ब्यागा जो कालू भी आई सकदा है।
vaager derfor; thi I vide ikke, naar Husets Herre kommer, enten om Aftenen eller ved Midnat eller ved Hanegal eller om Morgenen;
36 इयां नी होऐ की मैं अचानक ओंऐ कने मैं इयां नी दिखणा चांदा की तुसां विना तयारी दे होन।
for at han ikke, naar han kommer pludseligt, skal finde eder sovende!
37 कने जड़ा मैं तुहांजो बोलदा है, सै ही सारायां जो बोलदा है, की मेरे ओणे दीकर तैयार रिया।”
Men hvad jeg siger eder, det siger jeg alle: Vaager!‟