लूका 7
1 जालू सै लोकां जो अपणिया सारियां गल्लां सुणाई बैठा, तां कफरनहूम शेहर च आया।
Nachdem nun vor den Ohren des Volkes alle seine Reden beendet hatte, ging er hinein nach Kapernaum.
2 कने ओथु कुसकी सूबेदारे दा इक सेवक जड़ा उदा बड़ा खास सेवक था, सै बमारिया ने मरणे बाला था।
Eines Hauptmanns Knecht aber, der jenem wert war, lag krank und war am Sterben.
3 उनी यीशु मसीह दे बारे च सुणया कने सुणिकरी केई बड्डे यहूदी अगुवां जो उसला ऐ बिनती करणे तांई उदे बाल भेजया, की आई करी मेरे दासे जो ठीक करी दे।
Da er aber von Jesus hörte, sandte er Älteste der Juden zu ihm 7mit der Bitte, er möge kommen und seinen Knecht retten.
4 सै यीशु बाल आये कने उसला बड़ी बिनती करी के बोलणा लग्गे, “ऐ सेनापति इस काबील है की, तू उस तांई ऐ कम्म करे,
Als diese zu Jesus kamen, baten sie ihn angelegentlich und sprachen: Er ist es wert, daß du ihm das erzeigst;
5 क्योंकि सै साड़िया जातियां ने प्यार रखदा है, कने उनी ही साड़े यहूदी जंज घर जो बणाया है।”
denn er hat unser Volk lieb, und die Synagoge hat er uns erbaut.
6 यीशु उना सोगी-सोगी चलया, पर जालू सै घरे ला थोड़ी दूर था, तां सुबेदारे उसयो अपणे केई साथियां बाल बोली भेजया, प्रभु जी, इतणा कष्ट मत कर, क्योंकि मैं इस लायक नी है की, तू मेरे घर आये।
Da ging Jesus mit ihnen hin. Und als er schon nicht mehr fern von dem Hause war, schickte der Hauptmann Freunde zu ihm und ließ ihm sagen: Herr, bemühe dich nicht; denn ich bin nicht wert, daß du unter mein Dach kommst!
7 इसा बजा ला मैं अपणे आपे जो इसी लायक नी समझया की, तेरे बाल ओऐ, पर तू बचन ही बोली दे तां ही मेरा सेवके ठीक होई जांणा।
Darum hielt ich auch mich selbst nicht für würdig, zu dir zu kommen; sondern sprich nur ein Wort, so wird mein Knecht gesund!
8 मैं भी अधिकारियां दे थल्ले कम्म करणे बाला माणु है, कने मेरे अधीन सपाई कम्म करदे न, कने जालू इकी सपाईऐ जो बोलदा है कि, तू जा, तां सै चली जांदा है; कने दुऐ जो बोलदा है कि, तू ऐथू आ, तां सै आई जांदा है; कने जालू मैं अपणे नोकरे जो बोलदा, कि ऐ कर, तां सै करी दिन्दा है।
Denn auch ich bin ein Mensch, der einem Kommando untersteht, und habe Kriegsknechte unter mir; und sage ich zu diesem: Geh hin! so geht er; und zu einem andern: Komm her! so kommt er; und zu meinem Knecht: Tue das! so tut er's.
9 ऐ सुणिकरी यीशु हेरान होया, कने उनी मु फेरिकरी उसा भिड़ा ने जड़ी उदे पिच्छे ओआ दी थी बोलया, “मैं तुहांजो ने बोलदा है, कि मैं इस्राएल च भी ऐदिया भरोसा नी दिखया।”
Als Jesus das hörte, verwunderte er sich über ihn und wandte sich um und sprach zu dem Volk, das ihm nachfolgte: Ich sage euch, selbst in Israel habe ich einen so großen Glauben nicht gefunden!
10 कने जड़े साथी भेजयो थे सै घरे बापस आये, कने उस सेवके जो दिखया तालू सै ठीक होई गिया था।
Und als die Abgesandten in das Haus zurückkamen, fanden sie den krank gewesenen Knecht gesund.
11 थोड़े रोजां बाद सै नाईन नाऐ दे इक शेहरे जो गिया, कने उदे चेले कने बड़ी भरी भीड़ उदे सोगी चलियो थी।
Und es begab sich am folgenden Tage, daß er in eine Stadt namens Nain ging, und mit ihm zogen seine Jünger und eine große Volksmenge.
12 जालू सै शेहरे दे फाटके बखे पुज्जा, तां ओथु लोक इकी मुर्दे जो बाहर लेई चलयो थे कने सै अपणिया माऊ दा इकलोता पुत्र था, कने सै बिधवा थी, कने शेहरे दे मते लोक उसा सोगी थे।
Wie er sich aber dem Stadttore näherte, siehe, da wurde ein Toter herausgetragen, der einzige Sohn seiner Mutter, und sie war eine Witwe; und viele Leute aus der Stadt begleiteten sie.
13 उसा जो दिखीकरी प्रभु जो उसा पर बड़ा तरस आया, कने यीशुऐ उसा जो बोलया की, “रो मत।”
Und als der Herr sie sah, erbarmte er sich ihrer und sprach zu ihr: Weine nicht!
14 तालू यीशुऐ जाई करी अर्थिया जो छुता; कने जड़े अर्थिया लेईकरी चलयो थे सै रुकी गे, तालू यीशुऐ बोलया, “हे जवान, मैं तिजो बोलदा है, की उठ जा!”
Und er trat hinzu und rührte den Sarg an; die Träger aber standen still. Und er sprach: Jüngling, ich sage dir, stehe auf!
15 तालू सै मुर्दा जिंदा होई गिया, कने बोलणा लगी पिया: कने उनी उसयो उदिया माऊ जो देई दिता।
Und der Tote setzte sich auf und fing an zu reden; und er gab ihn seiner Mutter.
16 ऐ सब कुछ दिखीकरी सै सारे डरी गे; कने सै परमेश्वरे दी बड़ाई करी के बोलणा लग्गे, “साड़े बिच इक परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला बड़ा महान माणु आया है, कने परमेश्वर अपणे लोकां दी मदद करणे तांई आया है।”
Da wurden sie alle von Furcht ergriffen und priesen Gott und sprachen: Ein großer Prophet ist unter uns aufgestanden, und Gott hat sein Volk heimgesucht!
17 कने उदे बारे च ऐ गल्ल सारे यहूदिया प्रदेशे दे इलाके कने अखे-बखे दे देशे च फेली गेई।
Und diese Rede von ihm verbreitete sich in ganz Judäa und in die ganze Umgegend.
18 कने यूहन्ना जो उदे चेलयां इना सारियां गल्लां दी खबर दिती।
Und es berichteten dem Johannes seine Jünger von dem allem. Und Johannes rief zwei seiner Jünger zu sich,
19 तालू यूहन्ने अपणे चेलयां चे दो चेलयां जो सदीकरी प्रभु बाल ऐ पुछणे तांई भेजया, “की क्या तू ही मसीह है, जिसयो भेजणे दा बायदा परमेश्वरे कितया था या असां कुसी दुजे दी नियाल रखन?”
sandte sie zu Jesus und ließ ihn fragen: Bist du es, der da kommen soll, oder sollen wir auf einen andern warten?
20 उना यीशुऐ बाल जाई करी बोलया की, “यूहन्ना बपतिस्मा देणेबाले सांझो तेरे बाल ऐ पूछणे तांई भेजया है, की क्या तू ही मसीह है, जिसयो भेजणे दा बायदा परमेश्वर ने कितया था या असां कुसी दुजे दी नियाल रखन?”
Als nun die Männer zu ihm kamen, sprachen sie: Johannes der Täufer hat uns zu dir gesandt und läßt dich fragen: Bist du es, der da kommen soll, oder sollen wir auf einen andern warten?
21 उसी बेले यीशुऐ मतयां जो बिमारियाँ कने पीड़ा, कने बुरियां आत्मा ला छुड़ाया; कने मते अन्नयां जो हखी दितियां।
Zu jener Stunde aber heilte er viele von Krankheiten und Plagen und bösen Geistern und schenkte vielen Blinden das Gesicht.
22 कने यीशुऐ उना ने बोलया, जड़ा कुछ तुसां दिखया कने सुणाया है, जाई करी यूहन्ना जो बोली दिया, “की जड़े अन्ने थे उना जो मिलणा लग्गी पिया, कने जड़े लंगड़े थे सै चलदे फिरदे न, कने कोढ़ियां दा कोढ़ ठीक होइ गिया है, कने जड़े टोंणे थे सै सुणना लगी पे, कने मुर्दे जिन्दे होई जांदे न, कने कंगालां जो शुभसमाचार सुणाया जांदा है।
Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Gehet hin und verkündiget dem Johannes, was ihr gesehen und gehört habt: Blinde werden sehend, Lahme wandeln, Aussätzige werden rein, Taube hören, Tote werden auferweckt, Armen wird das Evangelium gepredigt,
23 धन्य न सै, जड़े मिंजो पर शक नी करदे न।”
und selig ist, wer sich nicht an mir ärgert!
24 जालू यूहन्ना दे भेजयो संदेश देणेबाले दूत चली गे, तां यीशु यूहन्ना दे बारे च लोकां ने बोलणा लग्गा, की तुसां सुनसान जगा च क्या दिखणा गियो थे? क्या होआ ने हिलदे होऐ सरकंडे जो?
Und als die Boten des Johannes weggegangen waren, fing er an zum Volke zu reden über Johannes: Was seid ihr in die Wüste hinausgegangen, zu sehen? Ein Rohr, das vom Winde bewegt wird?
25 तां फिरी तुसां क्या दिखणा गियो थे? क्या नरम कपड़े लायो माणु जो? जड़ा मेंगे कपड़े पांदा है, कने ठाठ-बाठ ने मेहलां च रेंदा है।
Oder was seid ihr hinausgegangen, zu sehen? Einen Menschen, mit weichen Kleidern angetan? Siehe, die in herrlicher Kleidung und Üppigkeit leben, sind an den königlichen Höfen!
26 तां फिरी क्या दिखणा गियो थे? क्या कुसी परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले जो? हां, मैं तुहांजो ने बोलदा है, की तुसां परमेश्वरे दे संदेश देणेबाले ला भी बड्डे जो दिखया है।
Oder was seid ihr hinausgegangen, zu sehen? Einen Propheten? Ja, ich sage euch, einen, der noch mehr ist als ein Prophet.
27 ऐ सै ही है, जिसदे बारे च पबित्र शास्त्रां च लिखया है: “दिख, मैं अपणे संदेश देणेबाले दूते जो तेरे अग्गे-अग्गे भेजदा है, जिनी तेरा अग्गे दा रसता तैयार करणा है।”
Dieser ist's, von dem geschrieben steht: «Siehe, ich sende meinen Boten vor deinem Angesichte her, der deinen Weg vor dir bereiten soll.»
28 “मैं तुहांजो ने बोलदा है, जड़े जनानिया ला जमयो न, उना च यूहन्ना ला बडा कोई नी: पर जड़ा परमेश्वरे दे राज्य च छोटे ला छोटा है, सै उसला भी बडा है।”
Denn ich sage euch: Unter denen, die von Frauen geboren sind, ist keiner größer, als Johannes. Doch der Kleinste im Reiche Gottes ist größer als er.
29 जालू उना यीशुऐ दियां बोलियां गल्लां जो सुणया, तां सारयां लोकां ऐथू दीकर की कर लेणेबालयां भी यूहन्ना ला बपतिस्मा लेईकरी परमेश्वरे जो सच्चा मनी लिया है।
Und alles Volk, das ihn hörte, und die Zöllner gaben Gott recht, indem sie sich taufen ließen mit der Taufe des Johannes;
30 पर फरीसियां कने व्यवस्था जो सिखाणे बालयां उसला बपतिस्मा लेणे ला मना करी दिता कने परमेश्वरे दिया मर्जिया जो जड़ी उना तांई थी उसा जो अपनाणे ला मना करी दिता।
die Pharisäer aber und die Schriftgelehrten verwarfen den Rat Gottes, sich selbst zum Schaden, und ließen sich nicht von ihm taufen.
31 मैं इस युगे दे लोकां दी तुलना कुसने दें कि सै कुदे सांई न।
Wem soll ich nun die Menschen dieses Geschlechts vergleichen? Und wem sind sie gleich?
32 सै उना जागतां सांई न, जड़े बजारां च बेईकरी इकी दुजे जो पुकारी करी बोलदे न। की असां तुहाड़े तांई खुशिया दे गाणे गाऐ, कने तुसां नचे नी; असां रोए, कने तुसां छाती नी पिटी।
Sie sind Kindern gleich, die am Markte sitzen und einander zurufen und sprechen: Wir haben euch aufgespielt, und ihr habt nicht getanzt; wir haben euch Klagelieder gesungen, und ihr habt nicht geweint!
33 क्योंकि यूहन्ना बार-बार बरत रखदा कने ना शराब पिन्दा था, कने सै बोलदे न कि उदे च बुरी आत्मा है।
Denn Johannes der Täufer ist gekommen, der aß kein Brot und trank keinen Wein; da sagt ihr: Er hat einen Dämon!
34 मैं माणुऐ दा पुत्र खांदा पिंदा है; कने तुसां बोलदे न, दिखा, पेटू कने शराबी माणु, कने कर लेणेबालयां दा कने पापियां दा साथी है।
Des Menschen Sohn ist gekommen, der ißt und trinkt; da sagt ihr: Siehe, wie ist der Mensch ein Fresser und Weinsäufer, der Zöllner und Sünder Freund!
35 “पर ज्ञान दी सच्चाई उदियां सारियां ओलादी दे सामणे आई है।”
Und doch ist die Weisheit von allen ihren Kindern gerechtfertigt worden.
36 फिरी कुनकी फरीसीऐ उसला बिनती किती, की मरे सोगी खाणां खा; कने यीशु उस फरीसिऐ दे घरे जाई करी रोटी खाणां बैठा।
Es bat ihn aber einer der Pharisäer, mit ihm zu essen. Und er ging in des Pharisäers Haus und setzte sich zu Tische.
37 कने दिखा, उस शेहरे दी इक पापी जनानिया जो जालू ऐ पता लग्गा की फरीसी दे घरे यीशु रोटी खाणां आया है, तां सै संगमरमर दे भांडे च बड़ा मेंगा इत्र लेई आई।
Und siehe, eine Frau war in der Stadt, eine Sünderin; und als sie vernahm, daß er in dem Hause des Pharisäers zu Tische wäre, brachte sie eine alabasterne Flasche voll Salbe
38 कने उदे पैरां बखे बेईकरी रोई-रोई करी, पैरां जो आंसुआं ने सेड़णा लग्गी कने अपणे बाला ने पुंजया कने उदे पैरां जो बार-बार चुमणा लग्गी कने इत्र यीशुऐ दे पैरां च मलया।
und trat hinten zu seinen Füßen, weinte und fing an, seine Füße mit Tränen zu benetzen, und trocknete sie mit den Haaren ihres Hauptes, küßte seine Füße und salbte sie mit der Salbe.
39 ऐ दिखीकरी, सै फरीसी जिनी यीशुऐ जो सदया था, अपणे मने च सोचणा लग्गा, “अगर ऐ परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला होंदा तां इसयो पता लगी जांदा, की ऐ जड़ी उसयो छुआ दी है, सै कुण है कने कदेई जनानी है? क्योंकि सै तां पापी जनानी है।”
Als aber der Pharisäer, der ihn geladen hatte, das sah, sprach er bei sich selbst: Wenn dieser ein Prophet wäre, so wüßte er doch, wer und was für eine Frau das ist, die ihn anrührt, daß sie eine Sünderin ist!
40 यीशुऐ उदे बिचारां जो जाणी करी उना जो जबाब च बोलया, हे शमौन, मिंजो तिजो ने कुछ बोलणा है। उनी बोलया, “गुरू जी, बोला।”
Da antwortete Jesus und sprach zu ihm: Simon, ich habe dir etwas zu sagen. Er sprach: Meister, sage an!
41 तालू यीशुऐ इक कहाणी सुणाई, “कुसकी महाजने दे दो देंणदार थे, इक पंजसो दिना दी मजदुरिया दा कने दुआ पंजा दिना दी दियाड़ी दा देंणदार था।”
Ein Gläubiger hatte zwei Schuldner. Der eine war fünfhundert Denare schuldig, der andere fünfzig.
42 पर जालू उना बाल बापस करणे जो कुछ नी रिया, तां उनी महाजने दोनो जणयां दा कर्ज माफ करी दिता। उना दोनों चे कुनी उस महाजने ने जादा प्यार रखणा।
Da sie aber nichts hatten zu bezahlen, schenkte er es beiden. Welcher von ihnen wird ihn nun am meisten lieben?
43 शमौने जबाब दिता, “मेरिया समझा च तां सै माणु जिदा जादा कर्ज माफ करी दिता।” यीशुऐ उसला बोलया, तू ठीक जबाब दिता है।
Simon antwortete und sprach: Ich vermute der, dem er am meisten geschenkt hat. Er sprach zu ihm: Du hast richtig geurteilt!
44 कने उसा जनानिया पासे फिरी करी उनी शमौने ने बोलया, “क्या तू इसा जनानिया जो दिखया इना क्या किता? मैं तेरे घरे जो आया पर तू मिंजो पैरां धोंणे तांई पाणी नी दिता, पर इना मेरे पैर आंसुआं ने धोते, कने अपणे बाला ने पूंजे।”
Und indem er sich zu der Frau wandte, sprach er zu Simon: Siehst du diese Frau? Ich bin in dein Haus gekommen, du hast mir kein Wasser für die Füße gegeben; sie aber hat meine Füße mit Tränen benetzt und mit den Haaren ihres Hauptes getrocknet.
45 तू गले लाईकरी मेरा स्वागत नी किता, पर जालू ला मैं आया है तालू ला इना मेरी इज्जत करणा नी छडी है।
Du hast mir keinen Kuß gegeben; sie aber hat, seit sie hereingekommen ist, nicht aufgehört, meine Füße zu küssen.
46 तू मेरे सरे च तेल नी मलया; पर इना मेरे पैरां च इतणा मेहंगा इत्र मली करी मेरा इज्जत मान किता है।
Du hast mein Haupt nicht mit Öl gesalbt, sie aber hat meine Füße mit Salbe gesalbt.
47 “तांई ता मैं तिजो ने बोलदा है; की मते सारे पाप जड़े इना कितयो न, सारे माफ होऐ, क्योंकि इना जादा प्यार किता है; पर जिदा थोड़ा माफ होया है, सै घट प्यार करदा है।”
Darum, sage ich dir, ihre vielen Sünden sind vergeben worden, denn sie hat viel Liebe erwiesen; wem aber wenig vergeben wird, der liebt wenig.
48 कने उनी जनानिया ने बोलया, “तेरे पाप माफ होऐ।”
Und er sprach zu ihr: Dir sind deine Sünden vergeben!
49 तालू जड़े लोक ओथु रोटी खाणां बैठयो थे, सै अपणे-अपणे मने च सोचणा लग्गे, “ऐ कुण ऐ जड़ा पापां जो भी माफ करदा है क्योंकि परमेश्वर ही ऐ करी सकदा है।”
Da fingen die Tischgenossen an, bei sich selbst zu sagen: Wer ist dieser, der sogar Sünden vergibt?
50 पर उनी जनानिये ने बोलया, “परमेश्वरे तिजो बचाई लिया है क्योंकि तू मिंजो पर भरोसा किता है, कने शांतिया ला चली जा।”
Er aber sprach zu der Frau: Dein Glaube hat dich gerettet; gehe hin in Frieden!
