लूका 5
1 इक दिन जालू यीशु गलील दे झिला दे कंडे पर खड़ोतया था, तां भीड़ परमेश्वरे दा बचन सुणने तांई उस पर डेई पोआ दी थी।
Es begab sich aber, als das Volk sich zu ihm drängte, um das Wort Gottes zu hören, stand er am See Genezareth;
2 की उनी झिला दे बखे दो किस्तिया लगियां दिखियां, कने मछबारे उना ला उतरी करी मच्छियां पकड़णे बाले जाले जो धोआ दे थे।
und er sah zwei Schiffe am Ufer liegen; die Fischer aber waren ausgestiegen und wuschen die Netze.
3 उना किस्तिया चे इकी पर, जड़ी शमौने दी थी, चढ़ी करी यीशुऐ उसला बिनती किती की, किनारे ला थोड़ी हटाई ले, तालू सै किस्तिया पर बेईकरी लोकां जो उपदेश देणा लग्गा।
Da trat er in eines der Schiffe, das Simon gehörte, und bat ihn, ein wenig vom Lande wegzufahren; und er setzte sich und lehrte die Menge vom Schiffe aus.
4 जालू यीशु लोकां ने गल्लां करी बैठा, तां उनी शमौने जो बोलया, “डुगे पांणिऐ च लेई चल, कने मच्छियां पकड़ने तांई अपणे जाले जो फेंक।”
Als er aber zu reden aufgehört hatte, sprach er zu Simon: Fahre hinaus auf die Höhe und lasset eure Netze zu einem Fang hinunter!
5 शमौने उसयो जबाब दिता, “हे मालिक, असां सारी रात मेहनत किती कने कुछ नी पकड़या; पर तेरे बोलने ने असां जाल फेंका दे न।”
Und Simon antwortete und sprach: Meister, wir haben die ganze Nacht hindurch gearbeitet und nichts gefangen; aber auf dein Wort will ich das Netz auswerfen!
6 जालू पतरस कने उदे साथियां जाल पाया, तां मतियां भरी मछियां जाले च फसी गियां, कने उना दे जाल फटणा लग्गी पिया थे।
Und als sie das getan, fingen sie eine große Menge Fische; aber ihr Netz zerriß.
7 इस पर उना अपणे साथियां जो इशारा किता जड़े दुईयां किस्तिया पर थे, ताकि आई करी साड़ी मदद करा: कने उना आई करी, दोनो किस्तिया मच्छियां ने इतणियां भरी लियां की सै डूबणा लगी पियां थियां।
Da winkten sie den Gefährten, die im andern Schiffe waren, daß sie kämen und ihnen hülfen; und sie kamen und füllten beide Schiffe, so daß sie zu sinken begannen.
8 ऐ दिखीकरी शमौन पतरस यीशुऐ दे पैरां च पेई गिया, कने बोलया, “प्रभु जी, मेरे बखे ला चली जा, क्योंकि मैं पापी माणु है।”
Als aber Simon Petrus das sah, fiel er zu den Knien Jesu und sprach: Herr, gehe von mir hinaus; denn ich bin ein sündiger Mensch!
9 क्योंकि इतणियां मछियां पकड़णे ने उसयो कने उदे साथियां जो बड़ी हेरानी होई;
Denn ein Schrecken kam ihn an und alle, die bei ihm waren, wegen des Fischzuges, den sie getan hatten;
10 कने तियां ही उदे साथी जब्दी दे पुत्र याकूब कने यूहन्ना भी बड़े हेरान होऐ। तालू यीशुऐ शमौने ने बोलया, “डरा मत, हुण ला तुसां माणुआं जो मेरे चेले बणना सिखाणा है।”
gleicherweise auch Jakobus und Johannes, die Söhne des Zebedäus, die Simons Gehilfen waren. Und Jesus sprach zu Simon: Fürchte dich nicht; von nun an sollst du Menschen fangen!
11 कने सै किस्तिया जो किनारे पर लेई आऐ, कने सब कुछ छडी करी उदे पिच्छे चली पे।
Und sie brachten die Schiffe ans Land, verließen alles und folgten ihm nach.
12 जालू यीशु कुसी शेहरे च था, तां दिखा, ओथु इक माणु था, जिसयो कोढ़ होया था कने सै यीशुऐ जो दिखीकरी मुऐ दे भार पेई गिया, कने बिनती करणा लगा कि, “प्रभु जी अगर तू चा तां मिंजो ठीक करी सकदा है।”
Und es begab sich, als er in einer der Städte war, siehe, da war ein Mann voll Aussatz. Da er aber Jesus sah, warf er sich auf sein Angesicht, bat ihn und sprach: Herr, wenn du willst, so kannst du mich reinigen!
13 यीशुऐ हथ अग्गे करी के उसयो छुता कने बोलया, “मैं चांदा है की तू ठीक होई जा” कने तालू ही उदा कोढ़ ठीक होई गिया।
Da streckte er die Hand aus, rührte ihn an und sprach: Ich will es, sei gereinigt! Und alsbald wich der Aussatz von ihm.
14 तालू उनी उसयो समझाया, “कुसी ने कुछ मत बोलदा, पर जाई करी अपणे आपे जो याजकां जो दस, की तु खरा होईया कने परमेश्वरे जो भेंट चढ़ा जिदे बारे च मूसा हुकम दितया है, ताकि लोक जाणी सकन की तु खरा होई गिया।”
Und er befahl ihm, es niemand zu sagen, sondern gehe hin, [sprach er, ] zeige dich dem Priester und opfere für deine Reinigung, wie Mose befohlen hat, ihnen zum Zeugnis!
15 पर यीशु दे बारे च खबर होर भी जादा फेलदी गेई, कने भिड़ा दी भिड़ उसयो सुणने तांई कने अपणियां बिमारियाँ ला ठीक होणे तांई गिठी होई।
Aber die Kunde von ihm breitete sich desto mehr aus; und große Mengen kamen zusammen, um ihn zu hören und von ihren Krankheiten geheilt zu werden.
16 पर यीशु मसीह हमेशा सुनसान जगा च जाई करी किल्ला प्राथना करदा था।
Er aber hielt sich zurückgezogen an einsamen Orten und betete.
17 कने इक रोज ऐसा होया की सै उपदेश दे दा था, कने फरीसी कने व्यवस्था जो सिखाणे बाले ओथु बैठयो थे, जड़े गलील प्रदेश कने यहूदिया प्रदेशे दे इलाके दे हर इक ग्रां ला कने यरूशलेम शेहरे ला आयो थे; कने ठीक करणे तांई प्रभु दी शक्ति उस सोगी थी।
Und es begab sich an einem Tage, daß er lehrte; und es saßen Pharisäer da und Gesetzeslehrer, die aus allen Flecken von Galiläa und Judäa und von Jerusalem gekommen waren; und die Kraft des Herrn war [bereit], sie zu heilen.
18 कने दिखा लोक इक माणुऐ जो मंझे पर चुकी लेई आऐ, कने सै धंरगे दा मरीज था, कने सै उसयो अंदर लेई जाणे कने यीशुऐ दे सामणे रखणे दी तरकीब तोपा दे थे।
Und siehe, Männer trugen auf einem Bett einen Menschen, der gelähmt war; und sie suchten ihn hineinzubringen und vor ihn zu legen.
19 कने जालू भिड़ा दिया बजा ने अंदर नी लेईजाई सके तां उना छती पर चड़ी करी कने खपरैलां जो हटाई करी, उना उसयो मंझे समेत कमरे बिच यीशु दे सामणे उतारी दिता।
Und da sie wegen der Volksmenge keine Möglichkeit fanden, ihn hineinzubringen, stiegen sie auf das Dach und ließen ihn mit dem Bett durch die Ziegel hinunter in die Mitte vor Jesus.
20 उनी उना दा भरोसा दिखीकरी बोलया, “हे माणु, तेरे पाप माफ होऐ।”
Und als er ihren Glauben sah, sprach er zu ihm: Mensch, deine Sünden sind dir vergeben!
21 तालू व्यवस्था जो सिखाणे बाले कने फरीसी गल्लां करणा लग्गे, “ऐ कुण है, जड़ा परमेश्वरे दी निंदा करा दा है? परमेश्वरे जो छडी करी होर कुण पापां जो माफ करी सकदा है?”
Und die Schriftgelehrten und Pharisäer fingen an, sich darüber Gedanken zu machen, und sprachen: Wer ist dieser, der [solche] Lästerungen ausspricht? Wer kann Sünden vergeben, als nur Gott allein?
22 यीशुऐ उना दे मने दियां गल्लां जो जाणी करी बोलया, “की तुसां अपणे मने च क्या गल्लां करा दे न?
Da aber Jesus ihre Gedanken merkte, antwortete er und sprach zu ihnen: Was denkt ihr in euren Herzen?
23 क्या बोलणा असान है? क्या इयां बोलणा, की तेरे पाप माफ होये, या की इयां बोलणा की उठ कने हंड फिर?
Was ist leichter, zu sagen: Deine Sünden sind dir vergeben, oder zu sagen: Steh auf und wandle?
24 पर ऐ इस तांई की तुहांजो पता लग्गे की मिंजो, माणुऐ दे पुत्रे जो धरतिया पर पाप माफ करणे दा हक भी है।” उनी उस धंरगे दे मरिजे जो बोलया, “मैं तिजो ने बोलदा है, उठ कने अपणे मंझे जो चुकी करी अपणे घरे चली जा।”
Damit ihr aber wisset, daß des Menschen Sohn Vollmacht hat, auf Erden Sünden zu vergeben, sprach er zu dem Gelähmten: Ich sage dir, steh auf, nimm dein Bett und gehe heim!
25 सै झट पट उदे सामणे उठया, कने जिस पर सै लेटया था उसयो चुकी करी, परमेश्वरे दी बड़ाई करदा होया अपणे घरे जो चली गिया।
Und alsbald stand er auf vor ihren Augen, nahm das Bett, darauf er gelegen hatte, ging heim und pries Gott.
26 तालू सारे हेरान होऐ कने परमेश्वरे दी बड़ाई करणा लग्गे, सारे डरीकरी बोलणा लग्गे, “अज असां बड़ियाँ अनोखियां गल्लां दिखियां।”
Da gerieten alle außer sich vor Staunen, und sie priesen Gott und wurden voll Furcht und sprachen: Wir haben heute Unglaubliches gesehen!
27 कने उदे बाद यीशु बाहर गिया, कने उनी लेवी नाऐ दे इक कर लेणेबाले जो चुंगिया दिया चोकिया पर बैठया दिखया, कने उसयो बोलया, “की मेरा चेला बण।”
Darnach ging er aus und sah einen Zöllner namens Levi beim Zollhaus sitzen und sprach zu ihm: Folge mir nach!
28 तालू सै सब कुछ छडी करी उठया कने उदे पिच्छे चली पिया।
Und er verließ alles, stand auf und folgte ihm nach.
29 कने लेवी अपणे घरे यीशुऐ तांई इक बड़ी बडी धाम दिती; कने चुंगी लेणेबाले कने होर मते भरी लोकां उदे सोगी खाणां खादा था।
Und Levi bereitete ihm ein großes Mahl in seinem Hause; und es saß eine große Schar von Zöllnern und andern, die es mit ihnen hielten, zu Tische.
30 कने फरीसी कने मूसा दी व्यवस्था जो सिखाणे बाले उदे चेलयां जो ऐ बोली करी गल्लां करणा लग्गे, “की तुसां चुंगी लेणेबाले कने पापियाँ सोगी कजो खांदे पिंदे न?”
Und die Schriftgelehrten und Pharisäer murrten wider seine Jünger und sprachen: Warum esset und trinket ihr mit den Zöllnern und Sündern?
31 यीशुऐ उना जो जबाब दिता, वैद्य भले चंगे लोका तांई नी होंदा, पर सै बिमारां तांई जरूरी होंदा है।
Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Nicht die Gesunden bedürfen des Arztes, sondern die Kranken;
32 मैं धर्मियों जो नी, पर पापियों जो मन बदलने तांई सदणा आया है।
ich bin nicht gekommen, Gerechte zu rufen, sondern Sünder zur Buße!
33 फरीसी कने मूसा दिया व्यवस्था जो सिखाणे बालयां यीशुऐ जो बोलया, “यूहन्ना दे चेले तां बराबर बरत रखदे कने प्राथना करदे न, कने तियां ही फरीसियाँ दे भी करदे न, पर तेरे चेले तां खांदे पिंदे न।”
Sie aber sprachen zu ihm: Warum fasten die Jünger des Johannes so oft und verrichten Gebete, desgleichen auch die der Pharisäer; die deinigen aber essen und trinken?
34 यीशुऐ उना जो बोलया, “क्या तुसां बरातियां ला बरत करवाई सकदे न जालू दीकर लाड़ा उना सोगी होऐ?
Und er sprach zu ihnen: Ihr könnt doch die Hochzeitsleute nicht fasten lassen, solange der Bräutigam bei ihnen ist!
35 पर सै दिन ओणे न, जिना च लाड़ा उना ला बख कितया जाणा है, तालू बरातियां उना रोजां च बरत रखणे न।”
Es werden aber Tage kommen, da der Bräutigam von ihnen genommen sein wird; dann werden sie fasten in jenen Tagen.
36 यीशुऐ उना ने इक होर कहाणी बोली: कोई भी माणु नोऐ कपड़यां जो फाड़िकरी पराणे कपड़यां च रफु नी लांदा है, अगर कोई इयां करदा है तां नोआ कपड़ा धोणे बाद छोटा होई जांदा है, जिसने पराणे कपड़े होर फटी जाणा कने सै पराणा कपड़ा उस सोगी मेल नी खाणां।
Er sagte aber auch ein Gleichnis zu ihnen: Niemand reißt ein Stück von einem neuen Kleide und setzt es auf ein altes Kleid; denn sonst zerreißt er auch das neue, und das Stück vom neuen reimt sich nicht zu dem alten.
37 नोऐ अंगूरा दे रसे जो परांणिया खलड़िया च कोई नी रखदा है नी तां नोआ अंगूर रस परांणिया खलड़िया जो फाड़ी करी निकली जांदा है, कने अंगूर रस खलड़िया जो बरबाद करी दिन्दा है,
Und niemand faßt neuen Wein in alte Schläuche; denn sonst wird der neue Wein die Schläuche zerreißen, und er selbst wird verschüttet, und die Schläuche kommen um;
38 तांई तां नोआ अंगूर रस नोईयां खलड़िया च ही रखणा चाईदा।
sondern neuen Wein soll man in neue Schläuche fassen, so werden beide erhalten.
39 कोई माणु पराणा अंगूर रस पी करी नौआ नी पिणा चांदा क्योंकि सै बोलदा है, की परांणा ही खरा है।
Und niemand, der alten trinkt, will neuen; denn er spricht: Der alte ist gesund!
