लूका 18
1 फिरी यीशुऐ अपणे चेलयां जो इदे बारे बोलया की रोज प्राथना करणा कने कदी हिम्मत नी छडणी चाईदी, इस तांई उना ने ऐ कहाणी सुणाई:
અપરઞ્ચ લોકૈરક્લાન્તૈ ર્નિરન્તરં પ્રાર્થયિતવ્યમ્ ઇત્યાશયેન યીશુના દૃષ્ટાન્ત એકઃ કથિતઃ|
2 “कुसकी शेहरे च इक न्यायधीश रेंदा था; सै ना परमेश्वरे ला डरदा था ना कुसी माणुऐ दी परवाह करदा था।”
કુત્રચિન્નગરે કશ્ચિત્ પ્રાડ્વિવાક આસીત્ સ ઈશ્વરાન્નાબિભેત્ માનુષાંશ્ચ નામન્યત|
3 कने उसी शेहरे च इक बिधवा भी रेंदी थी: जड़ी उदे बाल आई करी बोलदी थी, की मेरा न्याय करी के मिंजो दुशमणे ला बचाई ले।
અથ તત્પુરવાસિની કાચિદ્વિધવા તત્સમીપમેત્ય વિવાદિના સહ મમ વિવાદં પરિષ્કુર્વ્વિતિ નિવેદયામાસ|
4 कने बड़े दिना दीकर तां मनया नी पर आखरी च मने च सोची करी बोलया, मैं ना परमेश्वरे ला डरदा, कने ना आदमियां दी परवाह करदा है;
તતઃ સ પ્રાડ્વિવાકઃ કિયદ્દિનાનિ ન તદઙ્ગીકૃતવાન્ પશ્ચાચ્ચિત્તે ચિન્તયામાસ, યદ્યપીશ્વરાન્ન બિભેમિ મનુષ્યાનપિ ન મન્યે
5 तमी ऐ बिधवा मिंजो तंग करदी रेंदी है, इस तांई मैं इसा दा न्याय करणा है, कुथी इयां ना हो की बार-बार आई करी आखरी च मिंजो बुरी तरह थकाई दे।
તથાપ્યેષા વિધવા માં ક્લિશ્નાતિ તસ્માદસ્યા વિવાદં પરિષ્કરિષ્યામિ નોચેત્ સા સદાગત્ય માં વ્યગ્રં કરિષ્યતિ|
6 प्रभु ने बोलया, सुंणा, की इनी अधर्मी न्यायधीशे क्या बोलया है, उस बारे च ध्याने ने सोचा।
પશ્ચાત્ પ્રભુરવદદ્ અસાવન્યાયપ્રાડ્વિવાકો યદાહ તત્ર મનો નિધધ્વં|
7 क्या परमेश्वर अपणे चुणयो लोकां दा न्याय नी करणा, जड़े रात-दिन उदे सामणे रोंदे न; परमेश्वरे उना दी मदद करणे च देर नी करणी है?
ઈશ્વરસ્ય યે ઽભિરુચિતલોકા દિવાનિશં પ્રાર્થયન્તે સ બહુદિનાનિ વિલમ્બ્યાપિ તેષાં વિવાદાન્ કિં ન પરિષ્કરિષ્યતિ?
8 “मैं तुसां ने बोलदा है; उनी झट उना दा न्याय करणा; तमी जालू मैं, माणुऐ दे पुत्रे बापस धरती ओंणा, तां मिंजो हेरानी होंदी है की क्या मिंजो धरतिया पर ऐसा माणु मिलगा जड़ा मिंजो पर भरोसा करदा हो।”
યુષ્માનહં વદામિ ત્વરયા પરિષ્કરિષ્યતિ, કિન્તુ યદા મનુષ્યપુત્ર આગમિષ્યતિ તદા પૃથિવ્યાં કિમીદૃશં વિશ્વાસં પ્રાપ્સ્યતિ?
9 कने यीशुऐ उना लोकां ने जड़े अपणे बारे च सोचदे न, की असां धर्मी न, कने दुजयां जो निच बोलदे थे, ऐ कहाणी सुणाई
યે સ્વાન્ ધાર્મ્મિકાન્ જ્ઞાત્વા પરાન્ તુચ્છીકુર્વ્વન્તિ એતાદૃગ્ભ્યઃ, કિયદ્ભ્ય ઇમં દૃષ્ટાન્તં કથયામાસ|
10 “दो माणु मंदरे च प्राथना करणा गे; इक फरीसी था कने दूजा कर लेणे बाला था।
એકઃ ફિરૂશ્યપરઃ કરસઞ્ચાયી દ્વાવિમૌ પ્રાર્થયિતું મન્દિરં ગતૌ|
11 फरीसी खड़ोई करी अपणे मने च इयां प्राथना करणा लग्गा, की हे परमेश्वर, मैं तेरा धन्यबाद करदा है, की मैं होरनी माणुऐ सांई बुरा करणे बाला, अन्यायी कने व्यभिचारी नी है, कने ना ही इस कर लेणेबाले सांई है।
તતોઽસૌ ફિરૂશ્યેકપાર્શ્વે તિષ્ઠન્ હે ઈશ્વર અહમન્યલોકવત્ લોઠયિતાન્યાયી પારદારિકશ્ચ ન ભવામિ અસ્ય કરસઞ્ચાયિનસ્તુલ્યશ્ચ ન, તસ્માત્ત્વાં ધન્યં વદામિ|
12 मैं हफ्ते च दो बरी बरत रखदा है; मैं अपणिया कमाईया दा दसमां हिसा भी तुसां जो दिन्दा है।
સપ્તસુ દિનેષુ દિનદ્વયમુપવસામિ સર્વ્વસમ્પત્તે ર્દશમાંશં દદામિ ચ, એતત્કથાં કથયન્ પ્રાર્થયામાસ|
13 पर कर लेणेबाले दुर खड़ोई करी, स्वर्गे पासे दिखणा भी नी चाया, पर सै दुखे ने अपणिया छातिया पिटी-पिटी करी बोलणा लग्गा, हे परमेश्वर मैं पापी है, मिंजो पर दया कर, मिंजो माफ कर।
કિન્તુ સ કરસઞ્ચાયિ દૂરે તિષ્ઠન્ સ્વર્ગં દ્રષ્ટું નેચ્છન્ વક્ષસિ કરાઘાતં કુર્વ્વન્ હે ઈશ્વર પાપિષ્ઠં માં દયસ્વ, ઇત્થં પ્રાર્થયામાસ|
14 यीशुऐ बोलया मैं तुसां ने बोलदा है, की ऐ चुंगी लेणे वाला था ना की फरीसी माणु जड़ा परमेश्वरे सामणे धर्मी दसया; क्योंकि जड़ा कोई अपणे आपे जो बड़ा महान बणागा, सै छोटा करी देणा है; कने जड़ा अपणे आपे जो छोटा बणागा, उसयो आदर मान मिलणा।”
યુષ્માનહં વદામિ, તયોર્દ્વયો ર્મધ્યે કેવલઃ કરસઞ્ચાયી પુણ્યવત્ત્વેન ગણિતો નિજગૃહં જગામ, યતો યઃ કશ્ચિત્ સ્વમુન્નમયતિ સ નામયિષ્યતે કિન્તુ યઃ કશ્ચિત્ સ્વં નમયતિ સ ઉન્નમયિષ્યતે|
15 फिरी लोक अपणे बचयां जो यीशुऐ बाल लोणा लग्गे, ताकि सै उना पर हथ रखे; कने चेलयां दिखीकरी उना जो डांटया।
અથ શિશૂનાં ગાત્રસ્પર્શાર્થં લોકાસ્તાન્ તસ્ય સમીપમાનિન્યુઃ શિષ્યાસ્તદ્ દૃષ્ટ્વાનેતૃન્ તર્જયામાસુઃ,
16 यीशुऐ बचयां जो अपणे बाल सदीकरी बोलया, बचयां जो मना मत करा कने इना जो मेरे बाल ओंणा दिया, क्योंकि परमेश्वरे दा राज्य उना दा है जड़ा इना बचयां सांई है।
કિન્તુ યીશુસ્તાનાહૂય જગાદ, મન્નિકટમ્ આગન્તું શિશૂન્ અનુજાનીધ્વં તાંશ્ચ મા વારયત; યત ઈશ્વરરાજ્યાધિકારિણ એષાં સદૃશાઃ|
17 मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, परमेश्वरे अपणे राज्य च सिर्फ उना लोकां जो ओणा देणा है जड़े परमेश्वरे दे राज्य जो बचयां सांई अपनांदा है।
અહં યુષ્માન્ યથાર્થં વદામિ, યો જનઃ શિશોઃ સદૃશો ભૂત્વા ઈશ્વરરાજ્યં ન ગૃહ્લાતિ સ કેનાપિ પ્રકારેણ તત્ પ્રવેષ્ટું ન શક્નોતિ|
18 कुंनकी यहूदी अधिकारिये उसला पुछया, “उत्तम गुरू जी, मैं क्या कम्म करां की परमेश्वर मिंजो हमेशा दी जिन्दगी दे?” (aiōnios g166)
અપરમ્ એકોધિપતિસ્તં પપ્રચ્છ, હે પરમગુરો, અનન્તાયુષઃ પ્રાપ્તયે મયા કિં કર્ત્તવ્યં? (aiōnios g166)
19 यीशुऐ उसयो बोलया, तुसां मिंजो कजो उत्तम बोलदे न, उत्तम तां सिर्फ इक ही है, सै परमेश्वर है।
યીશુરુવાચ, માં કુતઃ પરમં વદસિ? ઈશ્વરં વિના કોપિ પરમો ન ભવતિ|
20 तू परमेश्वरे दे हुक्मा जो तां जाणदा है की: “व्यभिचार नी करणा, झूठी गबाई नी देंणी, अपणे माता पिता दा आदर करणा।”
પરદારાન્ મા ગચ્છ, નરં મા જહિ, મા ચોરય, મિથ્યાસાક્ષ્યં મા દેહિ, માતરં પિતરઞ્ચ સંમન્યસ્વ, એતા યા આજ્ઞાઃ સન્તિ તાસ્ત્વં જાનાસિ|
21 उनी बोलया, “मैं तां इना सबना हुक्मा जो तां बचपन ला मनदा आया है।”
તદા સ ઉવાચ, બાલ્યકાલાત્ સર્વ્વા એતા આચરામિ|
22 ऐ सुणीकरी, यीशुऐ उसला बोलया, तिजो च अजे भी इक गल्ला दी कमी है, जा, कने जड़ा कुछ तेरा है उसयो बेची करी गरीबां जो देई दे, तां तिजो स्वर्गे दा धन मिलणा, इयां करणे बाद आ कने मेरा चेला बणिया।
ઇતિ કથાં શ્રુત્વા યીશુસ્તમવદત્, તથાપિ તવૈકં કર્મ્મ ન્યૂનમાસ્તે, નિજં સર્વ્વસ્વં વિક્રીય દરિદ્રેભ્યો વિતર, તસ્માત્ સ્વર્ગે ધનં પ્રાપ્સ્યસિ; તત આગત્ય મમાનુગામી ભવ|
23 सै ऐ सुणीकरी बड़ा उदास होई गिया, क्योंकि सै बड़ा अमीर था।
કિન્ત્વેતાં કથાં શ્રુત્વા સોધિપતિઃ શુશોચ, યતસ્તસ્ય બહુધનમાસીત્|
24 यीशुऐ उसयो दिखीकरी बोलया, अमीरां दा परमेश्वरे दे राज्य च जाणा बड़ा मुशकिल है।
તદા યીશુસ્તમતિશોકાન્વિતં દૃષ્ટ્વા જગાદ, ધનવતામ્ ઈશ્વરરાજ્યપ્રવેશઃ કીદૃગ્ દુષ્કરઃ|
25 ऊंटे दा सुइया दे नाके चे निकलना असान है, पर अमीरां दा परमेश्वरे दे राज्य च जाणा बड़ा भरी मुशकिल है।
ઈશ્વરરાજ્યે ધનિનઃ પ્રવેશાત્ સૂચેશ્છિદ્રેણ મહાઙ્ગસ્ય ગમનાગમને સુકરે|
26 कने सुणने बालयां बोलया, “अगर ऐसा है तां कुण अपणे पापां दी सजा मिलणे ला बची सकदा है?”
શ્રોતારઃ પપ્રચ્છુસ્તર્હિ કેન પરિત્રાણં પ્રાપ્સ્યતે?
27 यीशुऐ जबाब दिता, “जड़ा माणुऐ ला नी होई सकदा है सै परमेश्वरे ला होई सकदा है।”
સ ઉક્તવાન્, યન્ માનુષેણાશક્યં તદ્ ઈશ્વરેણ શક્યં|
28 पतरसे यीशुऐ जो पुछया, दिख, असां तां घर-बार छडी करी तेरे पिच्छे चलयो न।
તદા પિતર ઉવાચ, પશ્ય વયં સર્વ્વસ્વં પરિત્યજ્ય તવ પશ્ચાદ્ગામિનોઽભવામ|
29 यीशुऐ उना जो जबाब दिता, “मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, जिनी भी परमेश्वरे दे राज्य तांई घर, या घरे बाली, या भाई, या माता पिता, या बाल बचयां जो छडी दितया हो।
તતઃ સ ઉવાચ, યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ, ઈશ્વરરાજ્યાર્થં ગૃહં પિતરૌ ભ્રાતૃગણં જાયાં સન્તાનાંશ્ચ ત્યક્તવા
31 फिरी यीशुऐ बाहरां चेलयां जो एकांत च लेईजाई करी उना ने बोलया, दिखा, असां यरूशलेम शेहरे जो जाणा है, कने जितणियां भी गल्लां मेरे, माणुऐ दे पुत्रे तांई परमेश्वरे दा संदेश देणेबालयां लिखियां न सै सारियां पुरियां होणियां न।
અનન્તરં સ દ્વાદશશિષ્યાનાહૂય બભાષે, પશ્યત વયં યિરૂશાલમ્નગરં યામઃ, તસ્માત્ મનુષ્યપુત્રે ભવિષ્યદ્વાદિભિરુક્તં યદસ્તિ તદનુરૂપં તં પ્રતિ ઘટિષ્યતે;
32 “क्योंकि सै होर जातियां दे हथे देई देणा है। कने उना मेरा मजाक उड़ाणा है, कने मेरी निंदा करी के मिंजो पर थुकणा,
વસ્તુતસ્તુ સોઽન્યદેશીયાનાં હસ્તેષુ સમર્પયિષ્યતે, તે તમુપહસિષ્યન્તિ, અન્યાયમાચરિષ્યન્તિ તદ્વપુષિ નિષ્ઠીવં નિક્ષેપ્સ્યન્તિ, કશાભિઃ પ્રહૃત્ય તં હનિષ્યન્તિ ચ,
33 कने मिंजो कोड़े मारणे, कने मिंजो मारी देणा है, कने मैं तिजे दिने मैं मरयां चे जिंदे होई जाणा है।”
કિન્તુ તૃતીયદિને સ શ્મશાનાદ્ ઉત્થાસ્યતિ|
34 कने चेलयां इना गल्लां चे कोई भी गल्ल नी समझ आई: कने ऐ गल्ल उना च ही लुक्की रेई, कने जड़ा बोलया था सै उना दिया समझा च नी आया।
એતસ્યાઃ કથાયા અભિપ્રાયં કિઞ્ચિદપિ તે બોદ્ધું ન શેકુઃ તેષાં નિકટેઽસ્પષ્ટતવાત્ તસ્યૈતાસાં કથાનામ્ આશયં તે જ્ઞાતું ન શેકુશ્ચ|
35 जालू यीशु यरीहो शेहरे दे बखे पुज्जा, तां इक अन्ना सड़का कंडे बेईकरी भिख मंगा दा था।
અથ તસ્મિન્ યિરીહોઃ પુરસ્યાન્તિકં પ્રાપ્તે કશ્ચિદન્ધઃ પથઃ પાર્શ્વ ઉપવિશ્ય ભિક્ષામ્ અકરોત્
36 कने भिड़ा दी चलने दी अबाज सुणीकरी पुछणा लग्गा, ऐ क्या होआ दा है?
સ લોકસમૂહસ્ય ગમનશબ્દં શ્રુત્વા તત્કારણં પૃષ્ટવાન્|
37 उना उसयो दसया, “नासरत दा यीशु मसीह जा दा है।”
નાસરતીયયીશુર્યાતીતિ લોકૈરુક્તે સ ઉચ્ચૈર્વક્તુમારેભે,
38 तालू उनी अबाज लाईकरी बोलया, “हे यीशु, राजा दाऊदे दे बंशज, मिंजो पर दया कर।”
હે દાયૂદઃ સન્તાન યીશો માં દયસ્વ|
39 जड़े अग्गे-अग्गे चलयो थे, सै उसयो डांटणा लग्गे की चुप रे: पर सै होर जोरे ने बकणा लग्गा, “हे राजा दाऊदे दी बंशज मिंजो पर दया कर।”
તતોગ્રગામિનસ્તં મૌની તિષ્ઠેતિ તર્જયામાસુઃ કિન્તુ સ પુનારુવન્ ઉવાચ, હે દાયૂદઃ સન્તાન માં દયસ્વ|
40 तालू यीशुऐ ऐ सुणया कने रुकी करी बोलया, “उसयो ऐथू लोआ।” कने तालू सै बखे आया तां यीशुऐ उसयो पुछया,
તદા યીશુઃ સ્થગિતો ભૂત્વા સ્વાન્તિકે તમાનેતુમ્ આદિદેશ|
41 “तू क्या चांदा है की मैं तेरे तांई करे?” अन्ने उसने बोलया, गुरू जी, ऐ की मिंजो मिलणा लगी पोऐ।
તતઃ સ તસ્યાન્તિકમ્ આગમત્, તદા સ તં પપ્રચ્છ, ત્વં કિમિચ્છસિ? ત્વદર્થમહં કિં કરિષ્યામિ? સ ઉક્તવાન્, હે પ્રભોઽહં દ્રષ્ટું લભૈ|
42 यीशुऐ उसयो बोलया, “दिखणा लग, तेरे भरोसे जड़ा मिंजो पर है तिजो ठीक करी दिता है।”
તદા યીશુરુવાચ, દૃષ્ટિશક્તિં ગૃહાણ તવ પ્રત્યયસ્ત્વાં સ્વસ્થં કૃતવાન્|
43 कने सै झट मिलणा लगी पिया; कने परमेश्वरे दी बड़ाई करदा होया उदे पिच्छे चली पिया, कने सारे लोंका ऐ दिखीकरी परमेश्वरे दी स्तुति किती।
તતસ્તત્ક્ષણાત્ તસ્ય ચક્ષુષી પ્રસન્ને; તસ્માત્ સ ઈશ્વરં ધન્યં વદન્ તત્પશ્ચાદ્ યયૌ, તદાલોક્ય સર્વ્વે લોકા ઈશ્વરં પ્રશંસિતુમ્ આરેભિરે|
