लूका 15
1 सारे कर लेणेबाले कने पापी लोक यीशु बाल ओंदे थे ताकि उदी सुणन।
Es pflegten aber zu ihm zu kommen die Zöllner insgesamt und die Sünder, ihn zu hören.
2 कने फरीसी कने व्यवस्था जो सिखाणे बाले बोलणा लग्गे, “ऐ तां पापी लोकां ने मिलदा है कने उना सोगी खाणा खांदा है।”
Und die Pharisäer und die Schriftgelehrten murrten darüber, und sagten: dieser nimmt die Sünder an, und ißt mit ihnen.
3 तालू उनी उना जो ऐ कहाणी सुणाई;
Er sagte aber zu ihnen folgendes Gleichnis:
4 “अगर तुसां चे कुसी बाल सो भेडां होन, कने उना चे इक गबाची जाये तां सै उना नड़िनुऐ भेडां जो सुनसान जगा च छडी करी, उसा गवाचिया जो तालू दीकर तोपे जालू दीकर सै मिल्ली न जा।”
Welcher von euch, wenn er hundert Schafe hat, und verliert eines von ihnen, läßt nicht die neunundneunzig in der Wüste, und gehet dem verlorenen nach, bis er es findet?
5 कने जालू मिली जांदी है, तां सै बड़िया खुशिया ने उसा जो मुंडे पर चुकी लेंदा है।
Und wenn er es gefunden, legt er es auf seine Schulter mit Freuden,
6 कने अपणे घरे आई करी दोस्तां कने पड़ोसियां जो गिठे करी के बोलदा है, मेरे सोगी खुशी मना क्योंकि मेरी गबाचियो भेड मिली गेई है।
geht nach Haus, ruft Freunde und Nachbarn zusammen, und sagt zu ihnen: freuet euch mit mir, ich habe mein verlorenes Schaf gefunden.
7 मैं तुसां ने बोलदा है; की इयां ही इक मन बदलने बाले पापिये दे बारे च स्वर्गे च इतणी ही खुशी होणी, जितनी की उना नड़िनुए धर्मियां दे बारे च नी होंदी जड़े सोचदे न की सै धर्मी न, कने जिना जो पश्चाताप दी जरूरत नी है।
Ich sage euch, so wird Freude im Himmel sein über einen Sünder, der Buße thut, mehr als über neunundneunzig Gerechte, die da keine Buße nötig haben.
8 तालू यीशुऐ इक होर कहाणी सुणाई अगर कुसी जनानिया बाल दस चांदी दे सिक्के होन, कने उना चे इक सिक्का गबाची जाऐ; तां सै दिय्या वाली करी कने पूरे घरे च बोंखरिया ने सोतया, तालू दीकर सै ध्यान लगाई करी तोपदी रेई जालू दीकर तोपी ना ले।
Oder, welche Frau, die zehn Drachmen hat, wenn sie eine verliert, zündet nicht Licht an und scheuert das Haus und sucht sorgfältig, bis sie dieselbe findet?
9 कने जालू मिली जांदा है, तां सै अपणियां सेलियाँ कने पड़ोसियां जो गठेरी करी बोलदी है, की ओआ मरे सोगी खुशी मना क्योंकि मेरा गबाचया सिक्का मिली गिया है।
Und wenn sie sie gefunden, ruft sie Freundinnen und Nachbarinnen zusammen und sagt: freuet euch mit mir, denn ich habe die Drachme gefunden, die ich verloren hatte.
10 “मैं तिजो ने बोलदा है; की इयां ही इक पापी माणु जालू अपणे पापां जो मन्नी लेदां है, तां परमेश्वरे दे स्वर्गदूत उस पापी तांई खुशी मनादे न।”
So sage ich euch, gibt es Freude vor den Engeln Gottes, über einen einzigen Sünder, der Buße thut.
11 फिरी उनी इक होर कहाणी सुणाई, इकी माणुऐ दे दो पुत्र थे।
Er sagte aber: ein Mensch hatte zwei Söhne.
12 उना चे छोटे जागते पिता ने बोलया, पिता जी, की जड़ा हिसा मेरा जमीन जयादात च है, सै हुण मिंजो देई दिया। कने पिता उना जो अपणी सारी जमीन जयादाद दोनो जागतां बिच बंडी दिती।
Und der jüngere von ihnen sprach zum Vater: Vater, gib mir den Kindsteil, welcher mich trifft. Und er verteilte das Vermögen unter sie.
13 “कने कुछ दिना बाद की छोटा पुत्र सारा कुछ गठेरी करी दूर कुसी देशे जो चली गिया कने ओथु बुरे कम्मा कने खाणे पिणे च अपणी सारी धन दौलत उड़ाई दिती।”
Und wenige Tage nachher raffte der jüngere Sohn alles zusammen, und zog in ein fernes Land, und dort verschleuderte er seinen Teil mit liederlichem Leben.
14 जालू सै सारा कुछ खर्ची बैठा, कने उसी देशे बड़ा बडा अकाल पेई गिया, कने उस बाल खाणे पीणे जो कुछ नी बचया।
Nachdem er aber alles aufgebraucht, kam eine schwere Hungersnot über jenes Land, und er fieng an, Mangel zu leiden.
15 कने सै उसी देशे दे रेहणे बाले इक माणुऐ दे घरे कम्म करणे तांई गिया। उनी उसयो अपणे खेतरां च सूअरां जो चुगाणे तांई भेजया।
Und er gieng hin und hängte sich an einen von den Bürgern jenes Landes, der schickte ihn auf seine Felder, Schweine zu hüten.
16 कने सै इतणा भूखा था, की सै उना फलियाँ जो खाणे ने इतणा खुश था जिना जो सूअर खांदे थे, क्योंकि उसयो कोई कुछ नी दिन्दा दा खाणे जो।
Und er begehrte seinen Magen zu füllen mit den Schoten, welche die Schweine fraßen, und niemand gab es ihm.
17 जालू उसयो समझ आई तां सोचणा लग्गा कने बोलणा लग्गा, की मेरे पिता दे कितणे ही मजदुरां जो खाणे ला जादा रोटी मिलदी है, पर मैं ऐथू भूखा मरा दा।
Er gieng aber in sich und sprach: wie viele Taglöhner meines Vaters haben Brot die Fülle; ich aber gehe hier an Hunger zu Grunde.
18 मैं हुण उठी करी री अपणे पिता बाल जाणा है कने बोलणा की पिता जी मैं परमेश्वर दे खिलाफ च कने तेरिया नजरा च पाप कितया है।
Ich will mich aufmachen und zu meinem Vater gehen und zu ihm sagen: Vater ich habe gefehlt gegen den Himmel und vor dir,
19 हुण इसी जोगा नी है की तेरा पुत्र बणे, मिंजो अपणे इकी मजदूरे सांई ही रखी ले।
ich bin nicht mehr wert dein Sohn zu heißen; halte mich wie einen deiner Tagelöhner.
20 तालू उनी उस देशे जो छडी दिता कने अपणे पिता बाल जाणे तांई बापस चली पिया, सै अजे दूर ही था, की उदे पिता जो उसयो दिखीकरी तरस आई गिया, कने उस पासे दोड़ी करी उसयो गल्ले लाई लिया, कने बड़े चूमे ले।
Und er stand auf und gieng hin zu seinem Vater. Da er aber noch ferne war, sah ihn sein Vater, und hatte Mitleid, und lief herzu, fiel ihm um den Hals und küßte ihn.
21 पुत्रे उसला बोलया, पिता जी, मैं परमेश्वरे दे खिलाफ च कने तेरिया नजरा च पाप कितया है; कने मैं हुण तेरा पुत्र होणे जोगा नी रिया है।
Der Sohn aber sagte zu ihm: Vater ich habe gesündigt gegen den Himmel und vor dir; ich bin nicht mehr wert, dein Sohn zu heißen.
22 पर पिता अपणे नोकरां ने बोलया, झट छेल दे कपड़े कडी करी इसयो पेहना, कने इदिया उंगलियां च गुन्ठिया कने पैरां च जूतियां पेहना,
Der Vater aber sprach zu seinen Knechten: holet sogleich das beste Festkleid, und ziehet es ihm an, legt ihm einen Ring an die Hand, und Schuhe an die Füße,
23 कने इक बड़ी बडी धाम तैयार करा ताकि असां खाई करी खुशी मनान।
und bringet das Mastkalb und schlachtet es, und lasset uns essen und fröhlich sein;
24 क्योंकि मैं सोचया था की मेरा ऐ पुत्र मरी गिया है, पर ऐ मरया नी है: गवाची गिया था, पर हुण मिली गिया है। कने सै खुशी मनाणा लग्गे।
denn dieser mein Sohn war tot, und ward wieder lebendig; er war verloren und ward gefunden. Und sie fiengen an fröhlich zu sein.
25 जालू ऐ सब होआ दा था पर उदा जेठा पुत्र खेतरां च कम्म करा दा था। कने सै जालू घरे बखे पुज्जा, तां उनी गाणे-बजाणे कने नचणे दा रोल्ला सुणया।
Sein älterer Sohn aber war auf dem Felde, und wie er kam und sich dem Hause näherte, hörte er Musik und Gesang,
26 कने उनी इकी नोकरे जो सदीकरी पुछया, ऐ क्या होआ दा है?
und rief einen der Knechte und forschte, was das wäre.
27 उनी उसला बोलया, तेरा भाई घर बापिस आया है, कने तेरे पिता बड्डी धाम तैयार कितयो है, क्योंकि सै भला चंगा घर बापस आया है।
Der aber sagte ihm: dein Bruder ist da, da hat dein Vater das Mastkalb schlachten lassen, weil er ihn wohlbehalten wieder bekommen hat.
28 ऐ सुणिकरी उसयो बड़ा गुस्सा आई गिया कने सै घरे अंदर नी जादा था, इस तांई उदा पिता बाहर आई करी उसयो अंदर चलणे तांई मनाणा लग्गा।
Er aber ward zornig und wollte nicht hineingehen. Sein Vater aber kam heraus und redete ihm zu.
29 उनी पिता जो जबाब दिता, की दिख; की मैं इतणे सालां ला तेरी सेबा करा दा है, कने कदी तेरी गल्ल नी टाल्ली, तमी तू मिंजो अजे दीकर कदी तू मिंजो कुछ खरा नी दिता, की मैं अपणे दोस्तां सोगी खुशी मनां।
Er aber antwortete dem Vater: siehe, so viele Jahre diene ich dir, und noch nie habe ich ein Gebot von dir versäumt, und mir hast du noch nie einen Bock gegeben, daß ich mit meinen Freunden fröhlich sei.
30 पर जालू तेरा ऐ पुत्र आया, जिनी तेरी सारी धन दौलत कन्जरियां पिच्छे उड़ाई करी आया है, तां तू इदे तांई बडी धाम लगायी।
Da aber dieser dein Sohn gekommen ist, der dein Vermögen mit Dirnen verzehrt hat, da hast du ihm das Mastkalb geschlachtet.
31 “उनी उसला बोलया, मेरा पुत्र तू हेमेशा मेरे सोगी है; कने जड़ा कुछ मेरा है सै सब कुछ तेरा ही है।
Er aber sagte zu ihm: Kind, du bist allezeit bei mir, und alles das Meine ist dein.
32 पर हुण तिजो खुशी मनाणी कने मगन होणा चाईदा क्योंकि तेरा ऐ भाई मरी गिया था पर ऐ मरया नी है: गवाची गिया था, पर हुण मिली गिया है।”
Es galt aber fröhlich sein und sich freuen, weil dieser dein Bruder tot war und ist lebendig geworden, verloren war und ward gefunden.
