लूका 10
1 इदे बाद प्रभुऐ सत्तर होर चेले रखे कने जीसी-जीसी शेहरे कने जगा पर उनी अपु जाणे दी योजना बणाईयो थी ओथु उना जो दो-दो करिके अग्गे भेजया।
તતઃ પરં પ્રભુરપરાન્ સપ્તતિશિષ્યાન્ નિયુજ્ય સ્વયં યાનિ નગરાણિ યાનિ સ્થાનાનિ ચ ગમિષ્યતિ તાનિ નગરાણિ તાનિ સ્થાનાનિ ચ પ્રતિ દ્વૌ દ્વૌ જનૌ પ્રહિતવાન્|
2 कने उनी उना जो बोलया, “पकियो फसला दे खेतर बड़े न; पर मजदूर थोड़े न: इस तांई खेतरे दे मालिके ने बिनती करा, की सै अपणे खेतरां जो बडणे तांई मजदूर भेजी दे।”
તેભ્યઃ કથયામાસ ચ શસ્યાનિ બહૂનીતિ સત્યં કિન્તુ છેદકા અલ્પે; તસ્માદ્ધેતોઃ શસ્યક્ષેત્રે છેદકાન્ અપરાનપિ પ્રેષયિતું ક્ષેત્રસ્વામિનં પ્રાર્થયધ્વં|
3 जा; दिखा मैं तुहांजो भेडां सांई भेड़ियां दे बिच भेजदा है।
યૂયં યાત, પશ્યત, વૃકાણાં મધ્યે મેષશાવકાનિવ યુષ્માન્ પ્રહિણોમિ|
4 इस तांई ना बटुआ, ना झोली, ना जुते; कने ना ही रस्ते च कुसयो नमस्ते करा।
યૂયં ક્ષુદ્રં મહદ્ વા વસનસમ્પુટકં પાદુકાશ્ચ મા ગૃહ્લીત, માર્ગમધ્યે કમપિ મા નમત ચ|
5 जिसदे भी घरे जा, पेहले बोला, इस घरे दा कल्याण हो।
અપરઞ્ચ યૂયં યદ્ યત્ નિવેશનં પ્રવિશથ તત્ર નિવેશનસ્યાસ્ય મઙ્ગલં ભૂયાદિતિ વાક્યં પ્રથમં વદત|
6 अगर ओथु कोई मेहमाना दा आदर करणे बाला होंगा; तां तुहाड़ी आशीष उस पर होणी, नी तां तुहाड़े बाल बापस आई जाणी।
તસ્માત્ તસ્મિન્ નિવેશને યદિ મઙ્ગલપાત્રં સ્થાસ્યતિ તર્હિ તન્મઙ્ગલં તસ્ય ભવિષ્યતિ, નોચેત્ યુષ્માન્ પ્રતિ પરાવર્ત્તિષ્યતે|
7 उसी घरे च रिया, उस घरे ला तुहांजो जड़ा कुछ मिलदा है, सेई खा पिया; क्योंकि मजदूरे जो तां अपणी मजदूरी मिलणा चाईदी; घरे-घरे मत फिरदे।
અપરઞ્ચ તે યત્કિઞ્ચિદ્ દાસ્યન્તિ તદેવ ભુક્ત્વા પીત્વા તસ્મિન્નિવેશને સ્થાસ્યથ; યતઃ કર્મ્મકારી જનો ભૃતિમ્ અર્હતિ; ગૃહાદ્ ગૃહં મા યાસ્યથ|
8 कने जिसी शेहरे च जांगे, कने ओथु दे लोक तुहांजो अपणे घरे खुशिया ने अपनांगे, तां जड़ा कुछ तुहाड़े सामणे रखगे सै ही खा।
અન્યચ્ચ યુષ્માસુ કિમપિ નગરં પ્રવિષ્ટેષુ લોકા યદિ યુષ્માકમ્ આતિથ્યં કરિષ્યન્તિ, તર્હિ યત્ ખાદ્યમ્ ઉપસ્થાસ્યન્તિ તદેવ ખાદિષ્યથ|
9 ओथु दे बिमारां जो ठीक करा: कने उना जो बोलणा, परमेश्वरे दा राज्य तुहाड़े बखे आई रिया है।
તન્નગરસ્થાન્ રોગિણઃ સ્વસ્થાન્ કરિષ્યથ, ઈશ્વરીયં રાજ્યં યુષ્માકમ્ અન્તિકમ્ આગમત્ કથામેતાઞ્ચ પ્રચારયિષ્યથ|
10 पर जिस शेहरे च जांगे, कने ओथु दे लोक तुहांजो अपनांगे नी, तां उना दे बजारां च जाई करी बोला,
કિન્તુ કિમપિ પુરં યુષ્માસુ પ્રવિષ્ટેષુ લોકા યદિ યુષ્માકમ્ આતિથ્યં ન કરિષ્યન્તિ, તર્હિ તસ્ય નગરસ્ય પન્થાનં ગત્વા કથામેતાં વદિષ્યથ,
11 तुहाड़े शेहरे दी धुड़ भी, जड़ी साड़े पैरां च लगियो है, असां तुहाड़े सामणे झाड़ी दिन्दे न, तमी ऐ समझी लिया, की परमेश्वरे दा राज्य तुहाड़े बखे आई रिया है।
યુષ્માકં નગરીયા યા ધૂલ્યોઽસ્માસુ સમલગન્ તા અપિ યુષ્માકં પ્રાતિકૂલ્યેન સાક્ષ્યાર્થં સમ્પાતયામઃ; તથાપીશ્વરરાજ્યં યુષ્માકં સમીપમ્ આગતમ્ ઇતિ નિશ્ચિતં જાનીત|
12 “मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, की न्याय बाले रोजे सै शेहरे जिथू दे लोक परमेश्वरे दा बचन नी मंदे, उना दी हालत सदोम दे लोकां दी हालत ला भी जादा भयानक होणी है।”
અહં યુષ્મભ્યં યથાર્થં કથયામિ, વિચારદિને તસ્ય નગરસ્ય દશાતઃ સિદોમો દશા સહ્યા ભવિષ્યતિ|
13 “हाय! खुराजीन शेहर कने बैतसैदा शेहर दे लोको! जड़े अनोखे कम्म तुहाड़े शेहरे च कितयो न, अगर सै कम्म सूर कने सैदा शेहरे च किते जांदे, तां सै ऐ दसणे तांई की उना अपणे पापां ला पश्चाताप करी लिया है, तां बड़े पेहले टाट ओढ़ी लेंदे, कने धुड़ी अपणे उपर छिड़की लेंदे।”
હા હા કોરાસીન્ નગર, હા હા બૈત્સૈદાનગર યુવયોર્મધ્યે યાદૃશાનિ આશ્ચર્ય્યાણિ કર્મ્માણ્યક્રિયન્ત, તાનિ કર્મ્માણિ યદિ સોરસીદોનો ર્નગરયોરકારિષ્યન્ત, તદા ઇતો બહુદિનપૂર્વ્વં તન્નિવાસિનઃ શણવસ્ત્રાણિ પરિધાય ગાત્રેષુ ભસ્મ વિલિપ્ય સમુપવિશ્ય સમખેત્સ્યન્ત|
14 की परमेश्वरे दे न्याय दे रोज जड़ी सजा सूर कने सैदा शेहरे दे लोकां जो देणी है, सै सजा तुहाड़िया सजा ला घट होणी है।
અતો વિચારદિવસે યુષ્માકં દશાતઃ સોરસીદોન્નિવાસિનાં દશા સહ્યા ભવિષ્યતિ|
15 हे कफरनहूम शेहरे दे लोको तुसां क्या स्वर्गे दीकर उच्चे किते जाणे न? तुसां तां पताल लोक दीकर थले किते जाणे न। (Hadēs g86)
હે કફર્નાહૂમ્, ત્વં સ્વર્ગં યાવદ્ ઉન્નતા કિન્તુ નરકં યાવત્ ન્યગ્ભવિષ્યસિ| (Hadēs g86)
16 “जड़ा तुहाड़ी सुणदा है, सै मेरी सुणदा है, जड़ा तुहांजो तुच्छ समजदा है, सै मिंजो भी तुच्छ समझदा है; कने जड़ा मिंजो तुच्छ समजदा है, सै मेरे भेजने बाले जो भी तुच्छ समजदा है।”
યો જનો યુષ્માકં વાક્યં ગૃહ્લાતિ સ મમૈવ વાક્યં ગૃહ્લાતિ; કિઞ્ચ યો જનો યુષ્માકમ્ અવજ્ઞાં કરોતિ સ મમૈવાવજ્ઞાં કરોતિ; યો જનો મમાવજ્ઞાં કરોતિ ચ સ મત્પ્રેરકસ્યૈવાવજ્ઞાં કરોતિ|
17 सै सत्तर चेले खुशिया ने बापस आई करी बोलणा लग्गे, प्रभु जी, बुरियां आत्मा भी साड़ी गल्ल मन्नी जालू असां उना जो तेरे नाऐ ने हुकम दिता।
અથ તે સપ્તતિશિષ્યા આનન્દેન પ્રત્યાગત્ય કથયામાસુઃ, હે પ્રભો ભવતો નામ્ના ભૂતા અપ્યસ્માકં વશીભવન્તિ|
18 यीशुऐ उना ने बोलया, जालू बुरियां आत्मा तुहाड़ा हुकम मनया, तां मैं शैताने जो बिजलिया सांई स्वर्गे ला पोंदे दिखया।
તદાનીં સ તાન્ જગાદ, વિદ્યુતમિવ સ્વર્ગાત્ પતન્તં શૈતાનમ્ અદર્શમ્|
19 मैं तुहांजो सपां कने बिच्छुआं जो मारणे, कने शैताने दी शक्तिया पर हक दितया है; कने कुसा भी चीजा ने तुहांजो कोई नुकसान नी होणा।
પશ્યત સર્પાન્ વૃશ્ચિકાન્ રિપોઃ સર્વ્વપરાક્રમાંશ્ચ પદતલૈ ર્દલયિતું યુષ્મભ્યં શક્તિં દદામિ તસ્માદ્ યુષ્માકં કાપિ હાનિ ર્ન ભવિષ્યતિ|
20 पर तुसां इसला खुश मत होआ, की बुरियां आत्मा तुहाड़ा हुकम मंदियां न, पर इसला खुश होआ की तुहाड़े ना स्वर्गे च लिखयो न।
ભૂતા યુષ્માકં વશીભવન્તિ, એતન્નિમિત્તત્ મા સમુલ્લસત, સ્વર્ગે યુષ્માકં નામાનિ લિખિતાનિ સન્તીતિ નિમિત્તં સમુલ્લસત|
21 तालू सै पबित्र आत्मा च होईकरी खुश होई गिया, कने बोलया, पिता जी, स्वर्गे कने धरतिया दे प्रभु, मैं तेरा धन्यबाद करदा है, की तू इना गल्लां जो ज्ञानिया कने समजदारां ला लुकाई रखया, कने बचयां पर प्रगट कितया है, पिता जी, क्योंकि तिजो ऐई खरा लग्गा।
તદ્ઘટિકાયાં યીશુ ર્મનસિ જાતાહ્લાદઃ કથયામાસ હે સ્વર્ગપૃથિવ્યોરેકાધિપતે પિતસ્ત્વં જ્ઞાનવતાં વિદુષાઞ્ચ લોકાનાં પુરસ્તાત્ સર્વ્વમેતદ્ અપ્રકાશ્ય બાલકાનાં પુરસ્તાત્ પ્રાકાશય એતસ્માદ્ધેતોસ્ત્વાં ધન્યં વદામિ, હે પિતરિત્થં ભવતુ યદ્ એતદેવ તવ ગોચર ઉત્તમમ્|
22 “मेरे पिता मिंजो सब कुछ देई दितया है; कने कोई नी जाणदा है की पुत्र कुण है सिर्फ पिता ही जाणदा है, कने पिता कुण है ऐ भी कोई नी जाणदा, सिर्फ पुत्र जाणदा कने सै जिदे पर पुत्र उसयो प्रकट करणा चांगा।”
પિત્રા સર્વ્વાણિ મયિ સમર્પિતાનિ પિતરં વિના કોપિ પુત્રં ન જાનાતિ કિઞ્ચ પુત્રં વિના યસ્મૈ જનાય પુત્રસ્તં પ્રકાશિતવાન્ તઞ્ચ વિના કોપિ પિતરં ન જાનાતિ|
23 तालू यीशुऐ चेलयां पासे मुड़ी करी उना जो एकांत च बोलया, “धन्य न सै हखी, जड़ियां गल्लां तुसां दिखदे न उना गल्लां जो सै भी दिखदियां न।
તપઃ પરં સ શિષ્યાન્ પ્રતિ પરાવૃત્ય ગુપ્તં જગાદ, યૂયમેતાનિ સર્વ્વાણિ પશ્યથ તતો યુષ્માકં ચક્ષૂંષિ ધન્યાનિ|
24 क्योंकि मैं तुहांजो ने बोलदा है, की परमेश्वरे दे संदेश देणेबाले मते लोक कने राजे चांदे थे, की जड़ियां गल्लां तुसां दिखदे न उना जो दिखा; पर नी दिखियां कने जड़ियां गल्लां तुसां सुणदे न उना जो सुंणा, पर नी सुणियां।”
યુષ્માનહં વદામિ, યૂયં યાનિ સર્વ્વાણિ પશ્યથ તાનિ બહવો ભવિષ્યદ્વાદિનો ભૂપતયશ્ચ દ્રષ્ટુમિચ્છન્તોપિ દ્રષ્ટું ન પ્રાપ્નુવન્, યુષ્માભિ ર્યા યાઃ કથાશ્ચ શ્રૂયન્તે તાઃ શ્રોતુમિચ્છન્તોપિ શ્રોતું નાલભન્ત|
25 इक दिन जालू यीशु लोकां जो सिखा दा था तां इक यहूदी मूसा दी व्यवस्था जो सिखाणे बालयां चे उठया; कने ऐ बोली करी उदी परख लेंणा लग्गा, “गुरू जी, हमेशा दी जिन्दगिया दा बारिस बणने तांई मैं क्या करे?” (aiōnios g166)
અનન્તરમ્ એકો વ્યવસ્થાપક ઉત્થાય તં પરીક્ષિતું પપ્રચ્છ, હે ઉપદેશક અનન્તાયુષઃ પ્રાપ્તયે મયા કિં કરણીયં? (aiōnios g166)
26 यीशुऐ उसयो बोलया, “मूसा दी व्यवस्था च क्या लिखया है? तू उना जो कियां समझदा है?”
યીશુઃ પ્રત્યુવાચ, અત્રાર્થે વ્યવસ્થાયાં કિં લિખિતમસ્તિ? ત્વં કીદૃક્ પઠસિ?
27 उनी जबाब दिता, “तू अपणे प्रभु परमेश्वरे सोगी अपणे सारे तन मन कने अपणे सारे प्राण कने अपणे सारे जोरे ने कने अपणिया सारिया अकला ने प्यार कर; कने अपणे पड़ोसिये ने अपणयां सांई प्यार रख।”
તતઃ સોવદત્, ત્વં સર્વ્વાન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વશક્તિભિઃ સર્વ્વચિત્તૈશ્ચ પ્રભૌ પરમેશ્વરે પ્રેમ કુરુ, સમીપવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમ કુરુ ચ|
28 यीशुऐ उसयो बोलया, “तू ठीक जबाब दिता, ऐई कर तां तिजो हमेशा दी जिन्दगी मिलणी।”
તદા સ કથયામાસ, ત્વં યથાર્થં પ્રત્યવોચઃ, ઇત્થમ્ આચર તેનૈવ જીવિષ્યસિ|
29 पर उनी अपणे कम्मा जो सही ठेहराणे तांई यीशुऐ ला पुछया, तां मेरा पड़ोसी कुण है?
કિન્તુ સ જનઃ સ્વં નિર્દ્દોષં જ્ઞાપયિતું યીશું પપ્રચ્છ, મમ સમીપવાસી કઃ? તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ,
30 यीशुऐ उसयो इक कहाणिया दे जरिये जबाब दिता, इक माणु यरूशलेम शेहर ला यरीहो शेहर जो चलया था, कने डाकुयाँ उस पर हमला करी दिता कने उदे कपड़े उतारी दिते, कने उसयो मारी-कुट्टी करी अदमरा करी के छडी गे।
એકો જનો યિરૂશાલમ્પુરાદ્ યિરીહોપુરં યાતિ, એતર્હિ દસ્યૂનાં કરેષુ પતિતે તે તસ્ય વસ્ત્રાદિકં હૃતવન્તઃ તમાહત્ય મૃતપ્રાયં કૃત્વા ત્યક્ત્વા યયુઃ|
31 कने इयां होया की उस रस्ते चे इक यहूदी याजक चलया था, पर याजके उसयो दिखीकरी उदी कोई मदद नी किती कने ओथु ला चली गिया।
અકસ્માદ્ એકો યાજકસ્તેન માર્ગેણ ગચ્છન્ તં દૃષ્ટ્વા માર્ગાન્યપાર્શ્વેન જગામ|
32 इयां ही इक लेवी जड़ा यहूदी मंदरे च कम्म करदा था उसा जगा पर आया, उनी भी उसयो दिखीकरी उदी कोई मदद नी किती कने दुज्जे पासे ला चली गिया।
ઇત્થમ્ એકો લેવીયસ્તત્સ્થાનં પ્રાપ્ય તસ્યાન્તિકં ગત્વા તં વિલોક્યાન્યેન પાર્શ્વેન જગામ|
33 पर इक सामरिया प्रदेश दा इक माणु उसा जगा ला निकलया जिथू सै जख्मी माणु पिया था, उसयो दिखीकरी उस पर तरस आई गिया।
કિન્ત્વેકઃ શોમિરોણીયો ગચ્છન્ તત્સ્થાનં પ્રાપ્ય તં દૃષ્ટ્વાદયત|
34 कने उदे बखे आई करी उनी उदे जखमा पर तेल कने दाखरस लाईकरी पट्टी बन्नी, कने अपणिया सवारिया पर चड़ाई करी उसयो संरा च लेई गिया, कने उदी सेबा किती।
તસ્યાન્તિકં ગત્વા તસ્ય ક્ષતેષુ તૈલં દ્રાક્ષારસઞ્ચ પ્રક્ષિપ્ય ક્ષતાનિ બદ્ધ્વા નિજવાહનોપરિ તમુપવેશ્ય પ્રવાસીયગૃહમ્ આનીય તં સિષેવે|
35 दूऐ रोजे उनी दो दीनार (दो दीनार मतलब दो दिना दी मजदूरी) देईकरी उसा सरां दे मालके जो दिते, कने बोलया, इसदी सेबा करनयो, कने जड़ा कुछ तेरा होर लगगा, सै मैं तिजो बापस आई करी देई दिंगा।
પરસ્મિન્ દિવસે નિજગમનકાલે દ્વૌ મુદ્રાપાદૌ તદ્ગૃહસ્વામિને દત્ત્વાવદત્ જનમેનં સેવસ્વ તત્ર યોઽધિકો વ્યયો ભવિષ્યતિ તમહં પુનરાગમનકાલે પરિશોત્સ્યામિ|
36 तालू यीशुऐ पुछया “हुण तेरिया समझा च जिस पर डाकुआं हमला कितया था, उदा इना तिन्ना चे पड़ोसी कुण होया?”
એષાં ત્રયાણાં મધ્યે તસ્ય દસ્યુહસ્તપતિતસ્ય જનસ્ય સમીપવાસી કઃ? ત્વયા કિં બુધ્યતે?
37 उनी बोलया, “सै ही जिनी उस पर तरस खादा था।” यीशुऐ उसयो बोलया, “जा, तू भी इयां ही कर।”
તતઃ સ વ્યવસ્થાપકઃ કથયામાસ યસ્તસ્મિન્ દયાં ચકાર| તદા યીશુઃ કથયામાસ ત્વમપિ ગત્વા તથાચર|
38 यीशु कने उदे चेले जालू चलयो थे, तां सै इक ग्रांऐ च गिया, ओथु मार्था नाऐ दी इकी जनानिया उसयो अपणे घरे ओंणे दा नियोता दिता।
તતઃ પરં તે ગચ્છન્ત એકં ગ્રામં પ્રવિવિશુઃ; તદા મર્થાનામા સ્ત્રી સ્વગૃહે તસ્યાતિથ્યં ચકાર|
39 कने मरियम नाऐ दी उसा दी इक बेंहण थी; सै प्रभु दे पैरां बखे बेईकरी उदी शिक्षा जो सुणा दी थी।
તસ્માત્ મરિયમ્ નામધેયા તસ્યા ભગિની યીશોઃ પદસમીપ ઉવવિશ્ય તસ્યોપદેશકથાં શ્રોતુમારેભે|
40 पर मार्था रोटियां बणादे-बणादे घबराई गेई कने उदे बखे आई करी बोलणा लग्गी, प्रभु जी, क्या तिजो जरा भी चिंता नी है की मेरिया बेंहणा मिंजो सारे कम्म करणे तांई किल्ला छडी दितया है? इस तांई उसा जो बोल, की मेरी मदद कर।
કિન્તુ મર્થા નાનાપરિચર્ય્યાયાં વ્યગ્રા બભૂવ તસ્માદ્ધેતોસ્તસ્ય સમીપમાગત્ય બભાષે; હે પ્રભો મમ ભગિની કેવલં મમોપરિ સર્વ્વકર્મ્મણાં ભારમ્ અર્પિતવતી તત્ર ભવતા કિઞ્ચિદપિ ન મનો નિધીયતે કિમ્? મમ સાહાય્યં કર્ત્તું ભવાન્ તામાદિશતુ|
41 यीशुऐ उसा जो जबाब दिता, “मार्था, हे मार्था; तू बड़ियां गल्लां तांई चिन्ता करदी कने घबरांदी है।
તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ હે મર્થે હે મર્થે, ત્વં નાનાકાર્ય્યેષુ ચિન્તિતવતી વ્યગ્રા ચાસિ,
42 पर इक ही गल्ला दी चिंता करणे दी जरूरत है, कने मरियमा से कम्म तोपी लिया है, कने इसा जो इसला दूर नी किता जाणा है।”
કિન્તુ પ્રયોજનીયમ્ એકમાત્રમ્ આસ્તે| અપરઞ્ચ યમુત્તમં ભાગં કોપિ હર્ત્તું ન શક્નોતિ સએવ મરિયમા વૃતઃ|
