< लूका 1 >
1 श्रीमान थियुफिलुस तांई मतयां लोकां साड़े बिच होइयां घटना दे बारे च इक दस्ताबेज लिखणे दी कोशिश कितियो है।
प्रथमतो ये साक्षिणो वाक्यप्रचारकाश्चासन् तेऽस्माकं मध्ये यद्यत् सप्रमाणं वाक्यमर्पयन्ति स्म
2 उना बिलकुल सेई लिखया जड़ा सान्झो उना लोकां दसया था, जिना शुरू ला ही यीशुऐ दी सेबकाई जो अपणी हखी ने दिखया था कने जड़े बादे च परमेश्वरे दे बचने दे सेवक बणे।
तदनुसारतोऽन्येपि बहवस्तद्वृत्तान्तं रचयितुं प्रवृत्ताः।
3 इस तांई श्रीमान थियुफिलुस मैं भी इना सारियां गल्लां दी जांच परख किती कने मिंजो ऐ ठीक लग्गा की तुहाड़े तांई इना घटना जो क्रमानुसार लिखें।
अतएव हे महामहिमथियफिल् त्वं या याः कथा अशिक्ष्यथास्तासां दृढप्रमाणानि यथा प्राप्नोषि
4 मैं ऐ इस तांई करा दा ताकि तुहांजो हर उसा गल्ला दा पता पुरिया सचाइया ने लग्गे जड़ियां लोकां तुहांजो दसियां न।
तदर्थं प्रथममारभ्य तानि सर्व्वाणि ज्ञात्वाहमपि अनुक्रमात् सर्व्ववृत्तान्तान् तुभ्यं लेखितुं मतिमकार्षम्।
5 जालू हेरोदेस यहूदिया प्रदेश दा राजा था, अबिय्याह दी टोलिया च जकर्याह नाऐ दा इक याजक था, कने उदी घरे बालिया दा ना एलीशिबा था कने सै भी इस्राएल दे पेहले याजक हारून दे बंशे ला थी।
यिहूदादेशीयहेरोद्नामके राजत्वं कुर्व्वति अबीययाजकस्य पर्य्यायाधिकारी सिखरियनामक एको याजको हारोणवंशोद्भवा इलीशेवाख्या
6 सै दोयो ही परमेश्वरे दे सामणे धर्मी थे, कने सै प्रभु दे सारे हुकम कने नियम पर सच्चे चलणे बाले थे।
तस्य जाया द्वाविमौ निर्दोषौ प्रभोः सर्व्वाज्ञा व्यवस्थाश्च संमन्य ईश्वरदृष्टौ धार्म्मिकावास्ताम्।
7 पर उना दी कोई ओलाद नी थी, क्योंकि एलीशिबा बच्चा पैदा नी करी सकदी थी, कने सै दोयो ही बुड्डे थे।
तयोः सन्तान एकोपि नासीत्, यत इलीशेवा बन्ध्या तौ द्वावेव वृद्धावभवताम्।
8 इक दिन जालू जकर्याह यरूशलेम शेहरे दे मंदरे च परमेश्वरे दे सामणे याजके दे रुपे च सेबा करा दा था, क्योंकि उस हफ्ते उदिया टोलिया दी याजक सेबा दी बारी थी।
यदा स्वपर्य्यानुक्रमेण सिखरिय ईश्वास्य समक्षं याजकीयं कर्म्म करोति
9 याजकां दे पर्ची पाणे बाले रिबाजे दे हिसावे ने जकर्याह दे नाऐ दी पर्ची निकली की प्रभु दे मंदरे च जाई करी धूप बाल्ले।
तदा यज्ञस्य दिनपरिपाय्या परमेश्वरस्य मन्दिरे प्रवेशकाले धूपज्वालनं कर्म्म तस्य करणीयमासीत्।
10 जालू सै धूप लगाणे दे बेले सारे लोक बाहर अंगणे च खड़ोई करी प्राथना करा दे थे।
तद्धूपज्वालनकाले लोकनिवहे प्रार्थनां कर्तुं बहिस्तिष्ठति
11 तालू जकर्याह जो प्रभु दा स्वर्गदूत धुपे दिया बेदिया दे सजे पासे खड़ोतया दुसा।
सति सिखरियो यस्यां वेद्यां धूपं ज्वालयति तद्दक्षिणपार्श्वे परमेश्वरस्य दूत एक उपस्थितो दर्शनं ददौ।
12 कने जकर्याह उसयो दिखीकरी घबराई गिया कने सै बड़ा भरी डरी गिया।
तं दृष्ट्वा सिखरिय उद्विविजे शशङ्के च।
13 पर स्वर्गदूते उसयो बोलया, “ओ जकर्याह डर मत क्योंकि परमेश्वरे तेरी प्राथना सुणी लिइयो है, तेरिया घरे बालिया एलीशिबा इक जागत जमणा है, कने तू उदा ना यूहन्ना रखयां।
तदा स दूतस्तं बभाषे हे सिखरिय मा भैस्तव प्रार्थना ग्राह्या जाता तव भार्य्या इलीशेवा पुत्रं प्रसोष्यते तस्य नाम योेहन् इति करिष्यसि।
14 कने तिजो खुशी होणी: कने मते लोकां उदे पैदा होंणे दिया बजा ने खुश होणा।
किञ्च त्वं सानन्दः सहर्षश्च भविष्यसि तस्य जन्मनि बहव आनन्दिष्यन्ति च।
15 क्योंकि उनी परमेश्वरे दे सामने बड़ा महान होणा; कने उनी कदी भी कोई ऐसी चीज नी खाणी पिणी जिसने कोई नशा होंदा है; कने उनी अपणे पैदा होणे ला पेहले ही पबित्र आत्मा ने परिपूर्ण होई जाणा है।
यतो हेतोः स परमेश्वरस्य गोचरे महान् भविष्यति तथा द्राक्षारसं सुरां वा किमपि न पास्यति, अपरं जन्मारभ्य पवित्रेणात्मना परिपूर्णः
16 कने उनी इस्राएलियां च मतयां लोकां जो उना दे प्रभु परमेश्वरे दे बाल बापस लोणा है।
सन् इस्रायेल्वंशीयान् अनेकान् प्रभोः परमेश्वरस्य मार्गमानेष्यति।
17 यूहन्ना इक ऐसा माणु होणा है उनी परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले एलिय्याह सांई आत्मा च शक्तिया ने भरपूर होणा है कने प्रभु दा रस्ता तैयार करणा है। ताकि माता पिता दा मन बाल बचयां दे पासे फेरी दे, कने हुकम नी मनणे बालयां जो धर्मियां सांई जीणा सिखाणा; कने प्रभु तांई इक खरी प्रजा तैयार करे।
सन्तानान् प्रति पितृणां मनांसि धर्म्मज्ञानं प्रत्यनाज्ञाग्राहिणश्च परावर्त्तयितुं, प्रभोः परमेश्वरस्य सेवार्थम् एकां सज्जितजातिं विधातुञ्च स एलियरूपात्मशक्तिप्राप्तस्तस्याग्रे गमिष्यति।
18 जकर्याह स्वर्गदूते ला पुछया, ऐ मैं कियां यकीन करे की साड़े ने ऐसा होणा? क्योंकि मैं तां बुड्डा है, कने मेरी घरे बाली भी बुड्डी होई गियो है।”
तदा सिखरियो दूतमवादीत् कथमेतद् वेत्स्यामि? यतोहं वृद्धो मम भार्य्या च वृद्धा।
19 स्वर्गदूते उसयो जबाब दिता, “मैं जिब्राईल है, जड़ा परमेश्वरे दे सामने खड़ोई रेंदा है, कने मिंजो तेरे ने गल्लां करणा कने तिजो ऐ शुभसमाचार सुणाणें तांई भेजया है।
ततो दूतः प्रत्युवाच पश्येश्वरस्य साक्षाद्वर्त्ती जिब्रायेल्नामा दूतोहं त्वया सह कथां गदितुं तुभ्यमिमां शुभवार्त्तां दातुञ्च प्रेषितः।
20 कने दिख जीस दिने दीकर ऐ बच्चा पैदा नी होंगा कने मेरियां बोलियां गल्लां सही बकत पर पुरियां नी होंगिया उसी रोजे दीकर तिजो ला बोली नी होंणा, क्योंकि जड़ियां गल्लां मैं तिजो बोलियां न तू उना गल्लां दा भरोसा नी किता।”
किन्तु मदीयं वाक्यं काले फलिष्यति तत् त्वया न प्रतीतम् अतः कारणाद् यावदेव तानि न सेत्स्यन्ति तावत् त्वं वक्तुंमशक्तो मूको भव।
21 लोक जकर्याह जो निय्याला दे थे क्योंकि याजक मंदरे च धुप लगाणे बाद बाहर आई करी लोकां जो आशीर्वाद दिन्दा था, पर उसयो बड़ी देर होई गेई थी अंदर, तां लोक बड़े हेरान होऐ?
तदानीं ये ये लोकाः सिखरियमपैक्षन्त ते मध्येमन्दिरं तस्य बहुविलम्बाद् आश्चर्य्यं मेनिरे।
22 जालू सै मंदरे ला बाहर आया, तालू सै उना ने बोली नी सकया, तालू सै समजी गे, की इसयो मंदरे च कोई दर्शण होया है, कने सै उना ने इशारे च गल्लां करा दा था, सै गूंगा होई गिया।
स बहिरागतो यदा किमपि वाक्यं वक्तुमशक्तः सङ्केतं कृत्वा निःशब्दस्तस्यौ तदा मध्येमन्दिरं कस्यचिद् दर्शनं तेन प्राप्तम् इति सर्व्वे बुबुधिरे।
23 जालू मंदरे च उदिया याजक सेबा दे दिन पूरे होई गे, तां सै यरूशलेम शेहरे ला अपणे घरे जो चली गिया।
अनन्तरं तस्य सेवनपर्य्याये सम्पूर्णे सति स निजगेहं जगाम।
24 कुछ दिना बाद उदी घरे बाली एलीशिबा लेरथी होई; कने पंज महीने दीकर अपणे आपे जो लोकां ला लुकाई रखया।
कतिपयदिनेषु गतेषु तस्य भार्य्या इलीशेवा गर्ब्भवती बभूव
25 की प्रभुऐ मेरे तांई भला कम्म किता है, माणुआं च मेरिया बांजपन दिया बदनामिया जो दुर करणे तांई इना दिना च प्रभुऐ मेरे उपर कृपा करिके मिंजो तांई ऐसा किता है।
पश्चात् सा पञ्चमासान् संगोप्याकथयत् लोकानां समक्षं ममापमानं खण्डयितुं परमेश्वरो मयि दृष्टिं पातयित्वा कर्म्मेदृशं कृतवान्।
26 जालू एलीशिबा जो छेमा मिना लगया था तालू परमेश्वरे दिया तरफा ला जिब्राईल स्वर्गदूत गलील प्रदेश दे नासरत शेहरे च इक कुवारिया बाल गिया,
अपरञ्च तस्या गर्ब्भस्य षष्ठे मासे जाते गालील्प्रदेशीयनासरत्पुरे
27 जिसा दी मंगणी राजा दाऊदे दे बंशे दे यूसुफ नाऐ दे इक मरदे ने होईयो थी; उसा कुवारिया दा ना मरियम था।
दायूदो वंशीयाय यूषफ्नाम्ने पुरुषाय या मरियम्नामकुमारी वाग्दत्तासीत् तस्याः समीपं जिब्रायेल् दूत ईश्वरेण प्रहितः।
28 कने स्वर्गदूते अन्दर आई करी उसा जो बोलया, “खुशी कने तेरी जय हो, परमेश्वरे तिजो पर कृपा किती है! परमेश्वर तेरे सोगी है।”
स गत्वा जगाद हे ईश्वरानुगृहीतकन्ये तव शुभं भूयात् प्रभुः परमेश्वरस्तव सहायोस्ति नारीणां मध्ये त्वमेव धन्या।
29 सै इस बचने ला बड़ी घबराई गेई, कने सोचणा लग्गी की इसा गल्ला दा क्या मतलब है?
तदानीं सा तं दृष्ट्वा तस्य वाक्यत उद्विज्य कीदृशं भाषणमिदम् इति मनसा चिन्तयामास।
30 स्वर्गदूते उसा जो बोलया, “हे मरियम, डर मत, क्योंकि तिजो पर परमेश्वरे दी कृपा होईयो है।
ततो दूतोऽवदत् हे मरियम् भयं माकार्षीः, त्वयि परमेश्वरस्यानुग्रहोस्ति।
31 कने दीख, तू लेर्थिया होणा है, कने तिजो इक जागत पैदा होणा है; कने तू उदा ना यीशु रखयां।
पश्य त्वं गर्ब्भं धृत्वा पुत्रं प्रसोष्यसे तस्य नाम यीशुरिति करिष्यसि।
32 कने उनी बड़ा महान होणा; कने उसयो परमेश्वरे दा पुत्र बोलया जाणा; कने प्रभु परमेश्वरे उसयो उदे पूर्वज दाऊदे सांई राजा बणाना है।
स महान् भविष्यति तथा सर्व्वेभ्यः श्रेष्ठस्य पुत्र इति ख्यास्यति; अपरं प्रभुः परमेश्वरस्तस्य पितुर्दायूदः सिंहासनं तस्मै दास्यति;
33 कने उनी इस्राएल दे लोकां पर हमेशा राज करणा; कने उदे राज्य दा कदी अंत नी होणा।” (aiōn )
तथा स याकूबो वंशोपरि सर्व्वदा राजत्वं करिष्यति, तस्य राजत्वस्यान्तो न भविष्यति। (aiōn )
34 मरियमा स्वर्गदूते जो बोलया, ऐ कियां होणा? मेरा तां अजे बियाह भी नी होया है।
तदा मरियम् तं दूतं बभाषे नाहं पुरुषसङ्गं करोमि तर्हि कथमेतत् सम्भविष्यति?
35 स्वर्गदूते उसा जो जबाब दिता, पबित्र आत्मा तिजो पर उतरणा है, कने परमेश्वरे दिया शक्तिया तिजो पर छां करणी है, तांई तां तेरा जन्म लेणे बाला जागत पबित्र होणा है, सै परमेश्वरे दा पुत्र बोलया जाणा।
ततो दूतोऽकथयत् पवित्र आत्मा त्वामाश्रायिष्यति तथा सर्व्वश्रेष्ठस्य शक्तिस्तवोपरि छायां करिष्यति ततो हेतोस्तव गर्ब्भाद् यः पवित्रबालको जनिष्यते स ईश्वरपुत्र इति ख्यातिं प्राप्स्यति।
36 कने सुण तेरी रिशतेदार एलीशिबा दे भी बुडे बारे बच्चा होणेबाला है, ऐ इसा दा छेमा महिना है जिसा जो लोक बांज बोलदे थे।
अपरञ्च पश्य तव ज्ञातिरिलीशेवा यां सर्व्वे बन्ध्यामवदन् इदानीं सा वार्द्धक्ये सन्तानमेकं गर्ब्भेऽधारयत् तस्य षष्ठमासोभूत्।
37 क्योंकि परमेश्वर सब कुछ करी सकदा है।
किमपि कर्म्म नासाध्यम् ईश्वरस्य।
38 मरियमा बोलया, “दीख, मैं प्रभु दी दासी है, जियां तू बोलया है सेई मेरे सोगी हो।” तालू स्वर्गदूत ओथु ला चली गिया।
तदा मरियम् जगाद, पश्य प्रभेरहं दासी मह्यं तव वाक्यानुसारेण सर्व्वमेतद् घटताम्; अननतरं दूतस्तस्याः समीपात् प्रतस्थे।
39 कुछ दिना बाद मरियम उठी करी यहूदिया प्रदेश दे इक पाहड़ी इलाके दे इकी ग्रां जो गेई।
अथ कतिपयदिनात् परं मरियम् तस्मात् पर्व्वतमयप्रदेशीययिहूदाया नगरमेकं शीघ्रं गत्वा
40 कने जकर्याह दे घरे पुजिकरी एलीशिबा जो नमस्ते किते।
सिखरिययाजकस्य गृहं प्रविश्य तस्य जायाम् इलीशेवां सम्बोध्यावदत्।
41 जियां ही एलीशिबा मरियमा दे नमस्ते सुणे, तियां ही बच्चा उसा दे पेटे च उछली पिया, कने इलीशिबा पबित्र आत्मा ने परिपूर्ण होई गेई।
ततो मरियमः सम्बोधनवाक्ये इलीशेवायाः कर्णयोः प्रविष्टमात्रे सति तस्या गर्ब्भस्थबालको ननर्त्त। तत इलीशेवा पवित्रेणात्मना परिपूर्णा सती
42 कने तिन्ना बड़े जोरे ने बोलया, “तू सारियां जनानिया चे बड़ी भरी धन्य है, कने जड़ा बच्चा तू जमणा है सै धन्य है।
प्रोच्चैर्गदितुमारेभे, योषितां मध्ये त्वमेव धन्या, तव गर्ब्भस्थः शिशुश्च धन्यः।
43 कने मैं बड़ी सोभाग्यशाली है, की मेरे प्रभु दी माँ मिंजो ने मिलणा आई है?
त्वं प्रभोर्माता, मम निवेशने त्वया चरणावर्पितौ, ममाद्य सौभाग्यमेतत्।
44 दिख जियां ही तेरे नमस्ते बोलणे दी अबाज मेरे कना च पेई तियां ही मेरे पेटे च बच्चा खुशिया ने उछली पिया।
पश्य तव वाक्ये मम कर्णयोः प्रविष्टमात्रे सति ममोदरस्थः शिशुरानन्दान् ननर्त्त।
45 कने तू धन्य है, क्योंकि तू भरोसा किता जड़ियां गल्ला प्रभुये दी तरफा ने बोलियां न, कने सै परमेश्वरे पुरियां करणियां न।”
या स्त्री व्यश्वसीत् सा धन्या, यतो हेतोस्तां प्रति परमेश्वरोक्तं वाक्यं सर्व्वं सिद्धं भविष्यति।
46 तालू मरियमा बोलया, मैं परमेश्वरे दी स्तुति करदी है।
तदानीं मरियम् जगाद। धन्यवादं परेशस्य करोति मामकं मनः।
47 कने मैं अपणे उद्धार करणे बाले परमेश्वरे ला बड़ी खुश है।
ममात्मा तारकेशे च समुल्लासं प्रगच्छति।
48 क्योंकि उनी मिंजो अपणिया दासियाँ दिया दीनता पर नजर किती है; इस तांई दिखा, हुण सारे युगां-युगां दे लोकां मिंजो धन्य बोलणा है।
अकरोत् स प्रभु र्दुष्टिं स्वदास्या दुर्गतिं प्रति। पश्याद्यारभ्य मां धन्यां वक्ष्यन्ति पुरुषाः सदा।
49 क्योंकि उनी अपणिया शक्तिया ने मिंजो तांई बड्डे-बड्डे कम्म कितयो न, कने उदा ना पबित्र है।
यः सर्व्वशक्तिमान् यस्य नामापि च पवित्रकं। स एव सुमहत्कर्म्म कृतवान् मन्निमित्तकं।
50 जड़े परमेश्वरे दा डर मंदे न, उना पर उदी दया पीढ़ियाँ ला पीढ़ियाँ दीकर बणी रेंदी है।
ये बिभ्यति जनास्तस्मात् तेषां सन्तानपंक्तिषु। अनुकम्पा तदीया च सर्व्वदैव सुतिष्ठति।
51 उनी अपणी महान शक्ति ने बड्डे-बड्डे कम्म किते न, कने जड़े बड़े घमंडी थे उना जो हराई दिता।
स्वबाहुबलतस्तेन प्राकाश्यत पराक्रमः। मनःकुमन्त्रणासार्द्धं विकीर्य्यन्तेऽभिमानिनः।
52 परमेश्वरे राजयां ला राज करणे दा हक लेई लेणा है; कने गरीबां जो उच्चा करदा है।
सिंहासनगताल्लोकान् बलिनश्चावरोह्य सः। पदेषूच्चेषु लोकांस्तु क्षुद्रान् संस्थापयत्यपि।
53 उनी भुखयाँ जो खरियाँ-खरियाँ चीजा ने रजाया, कने अमीरां जो खाली हथ कडी दिता।
क्षुधितान् मानवान् द्रव्यैरुत्तमैः परितर्प्य सः। सकलान् धनिनो लोकान् विसृजेद् रिक्तहस्तकान्।
54 परमेश्वरे साड़े पूर्वजां ने कितयो बायदे जो याद किता कने अपणे सेवक इस्राएल दे लोकां दी मदद करणा आया है।
इब्राहीमि च तद्वंशे या दयास्ति सदैव तां। स्मृत्वा पुरा पितृणां नो यथा साक्षात् प्रतिश्रुतं। (aiōn )
55 उनी अब्राहम जो कने उदे सारे बंशजा जो हमेशा तांई दया दसणे तांई याद कितया है! (aiōn )
इस्रायेल्सेवकस्तेन तथोपक्रियते स्वयं॥
56 मरियम पूरे तिन मिहने उसा सोगी रेईकरी घरे जो बापस गेई।
अनन्तरं मरियम् प्रायेण मासत्रयम् इलीशेवया सहोषित्वा व्याघुय्य निजनिवेशनं ययौ।
57 तालू एलीशिबा दा बच्चा पैदा करणे दा बकत पूरा होया, कने उना इक पुत्र जमया।
तदनन्तरम् इलीशेवायाः प्रसवकाल उपस्थिते सति सा पुत्रं प्रासोष्ट।
58 उसा दे पड़ोसियां कने रिश्तेदारां ऐ गल्ल सुणीकरी की प्रभुये उसा पर बड़ी बडी दया किती है, कने सै उसा सोगी बड़े खुश होऐ।
ततः परमेश्वरस्तस्यां महानुग्रहं कृतवान् एतत् श्रुत्वा समीपवासिनः कुटुम्बाश्चागत्य तया सह मुमुदिरे।
59 कने जालू सै अठमे रोजे उदा खतना करणे तांई आये। तालू सै उदा ना उदे पिता दे नाऐ पर जकर्याह रखणा लगे,
तथाष्टमे दिने ते बालकस्य त्वचं छेत्तुम् एत्य तस्य पितृनामानुरूपं तन्नाम सिखरिय इति कर्त्तुमीषुः।
60 तां उदिया माता एलीशिबा बोलया, “नी; इदा ना यूहन्ना रखा।”
किन्तु तस्य माताकथयत् तन्न, नामास्य योहन् इति कर्त्तव्यम्।
61 उना उसा जो बोलया, “ऐ ना तां तेरिया रिश्तेदारिया च कुसी दा भी नी है।”
तदा ते व्याहरन् तव वंशमध्ये नामेदृशं कस्यापि नास्ति।
62 तालू उना उदे पिता जो इशारा करी के पूछया की तू इदा ना क्या रखणा चांदा है?
ततः परं तस्य पितरं सिखरियं प्रति सङ्केत्य पप्रच्छुः शिशोः किं नाम कारिष्यते?
63 कने उनी लिखणे बाली पट्टी मंगाई करी लिख्या, इदा ना यूहन्ना है, कने सारे हेरान होऐ।
ततः स फलकमेकं याचित्वा लिलेख तस्य नाम योहन् भविष्यति। तस्मात् सर्व्वे आश्चर्य्यं मेनिरे।
64 तालू ही उदी अबाज बापस आई गेई; कने सै परमेश्वरे दा धन्यबाद करणा लग्गा।
तत्क्षणं सिखरियस्य जिह्वाजाड्येऽपगते स मुखं व्यादाय स्पष्टवर्णमुच्चार्य्य ईश्वरस्य गुणानुवादं चकार।
65 कने उदे अखे-बखे दे लोकां पर डर बेठी गिया; कने उना सारियां गल्लां दी चर्चा यहूदिया प्रदेशे दे पाहड़ी इलाकयां च फेली गेई।
तस्माच्चतुर्दिक्स्थाः समीपवासिलोका भीता एवमेताः सर्व्वाः कथा यिहूदायाः पर्व्वतमयप्रदेशस्य सर्व्वत्र प्रचारिताः।
66 कने सारयां सुणने बालयां लोकां अपणे मने च बिचार करिके बोलया, ऐ बच्चा कदिया होंगा? “क्योंकि इदे सोगी प्रभु दी शक्ति है।
तस्मात् श्रोतारो मनःसु स्थापयित्वा कथयाम्बभूवुः कीदृशोयं बालो भविष्यति? अथ परमेश्वरस्तस्य सहायोभूत्।
67 कने उदा पिता जकर्याह पबित्र आत्मा ने परिपूर्ण होई गिया, कने भविष्यवाणी करणा लग्गा।
तदा योहनः पिता सिखरियः पवित्रेणात्मना परिपूर्णः सन् एतादृशं भविष्यद्वाक्यं कथयामास।
68 प्रभु, इस्राएल दे परमेश्वर दी स्तुति करा, क्योंकि सै अपणे लोकां जो मिलणा आया है, कने अपणे लोकां जो छुड़ाया है।
इस्रायेलः प्रभु र्यस्तु स धन्यः परमेश्वरः। अनुगृह्य निजाल्लोकान् स एव परिमोचयेत्।
69 जड़ा प्रभु दे सेवक, राजा दाऊद दा बंशज है उनी साड़े तांई इक शक्तिशाली उद्धार करणे बाले जो भेजया है।
विपक्षजनहस्तेभ्यो यथा मोच्यामहे वयं। यावज्जीवञ्च धर्म्मेण सारल्येन च निर्भयाः।
70 बड़े पेहले प्रभुये अपणे पबित्र परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले दे जरिये बोलया, जड़े संसार दे आदि ला होंदे आऐ न, मतलब की उनी सांझो साड़े दुशमणा ला कने उना सारियां शक्तियाँ ला बचाणा जड़े सान्झो ने नफरत करदे न। (aiōn )
सेवामहै तमेवैकम् एतत्कारणमेव च। स्वकीयं सुपवित्रञ्च संस्मृत्य नियमं सदा।
कृपया पुरुषान् पूर्व्वान् निकषार्थात्तु नः पितुः। इब्राहीमः समीपे यं शपथं कृतवान् पुरा।
72 उनी अपणे पबित्र बायदे जो याद करिके साड़े पूर्वजां पर दया करणी,
तमेव सफलं कर्त्तं तथा शत्रुगणस्य च। ऋृतीयाकारिणश्चैव करेभ्यो रक्षणाय नः।
73 उनी साड़े पूर्वज अब्राहम ने कसम खाई करी बायदा किता,
सृष्टेः प्रथमतः स्वीयैः पवित्रै र्भाविवादिभिः। (aiōn )
74 की उनी सांझो साड़े दुश्मणा ला बचाणा,
यथोक्तवान् तथा स्वस्य दायूदः सेवकस्य तु।
75 ताकि असां उदे सामणे पबित्रता, धार्मिकता कने बिना कुसी डरे जिन्दगी भर उदी सेबा करी सकन।
वंशे त्रातारमेकं स समुत्पादितवान् स्वयम्।
76 कने हे बच्चे, तिजो परम प्रधान परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला बोलया जाणा है क्योंकि तू प्रभु दे अग्गे-अग्गे चलणा कने माणुआं जो तैयार करणा,
अतो हे बालक त्वन्तु सर्व्वेभ्यः श्रेष्ठ एव यः। तस्यैव भाविवादीति प्रविख्यातो भविष्यसि। अस्माकं चरणान् क्षेमे मार्गे चालयितुं सदा। एवं ध्वान्तेऽर्थतो मृत्योश्छायायां ये तु मानवाः।
77 कने इनी अपणे लोकां जो सिखाणा की पापा दी माफी दे जरिये छुटकारा पाई सकदे न।
उपविष्टास्तु तानेव प्रकाशयितुमेव हि। कृत्वा महानुकम्पां हि यामेव परमेश्वरः।
78 ऐ साड़े परमेश्वरे दिया उसा दया ने होणा है; जियां सूरज सांझो रोशनी देणे तांई चमकदा है, तियां ही मसीह भी साड़े बाल स्वर्गे ला ओणा है।
ऊर्द्व्वात् सूर्य्यमुदाय्यैवास्मभ्यं प्रादात्तु दर्शनं। तयानुकम्पया स्वस्य लोकानां पापमोचने।
79 पाप च कने मौता दी छोआं च बोंणे बालयों जो रोशनी देणी है, इना रोशनिया सान्झो जिन्दगी च मार्गदर्शन करणा, जड़ा सांझो परमेश्वर सोगी शांति दिन्दा है।”
परित्राणस्य तेभ्यो हि ज्ञानविश्राणनाय च। प्रभो र्मार्गं परिष्कर्त्तुं तस्याग्रायी भविष्यसि॥
80 कने सै जागत यूहन्ना बडा होईकरी आत्मा च बलशाली होंदा गिया, कने इस्राएल दे लोकां दे सामणे ओणे दीकर सै सुनसान जगा च रिया।
अथ बालकः शरीरेण बुद्ध्या च वर्द्धितुमारेभे; अपरञ्च स इस्रायेलो वंशीयलोकानां समीपे यावन्न प्रकटीभूतस्तास्तावत् प्रान्तरे न्यवसत्।