< प्रेरितां दे कम्म 8 >

1 शाऊल स्तिफनुसे दिया हत्या च पूरा सहमत था। उसी रोजे ला यरूशलेम शेहरे दिया कलीसिया पर बड़ा जुल्म होणा लग्गा कने प्रेरितां जो छडी करी सारे दे सारे यहूदिया प्रदेशे च कने सामरिया प्रदेशां च तितर बितर होई गे।
tasya hatyAkaraNaM shaulopi samamanyata| tasmin samaye yirUshAlamnagarasthAM maNDalIM prati mahAtADanAyAM jAtAyAM preritalokAn hitvA sarvve. apare yihUdAshomiroNadeshayo rnAnAsthAne vikIrNAH santo gatAH|
2 कने कुछ मर्दां जड़े परमेश्वरे दी इज्जत करदे थे उना स्तिफनुसे जो दफनाई दिता, कने उदे तांई मते रोये।
anyachcha bhaktalokAstaM stiphAnaM shmashAne sthApayitvA bahu vyalapan|
3 शाऊल कलीसिया जो सता दा था, कने घरे-घरे जाई करी विश्वासी मर्दां कने जनानिया जो घसीटी-घसीटी करी जेलां च पाई दिन्दा था।
kintu shaulo gR^ihe gR^ihe bhramitvA striyaH puruShAMshcha dhR^itvA kArAyAM baddhvA maNDalyA mahotpAtaM kR^itavAn|
4 जड़े भरोसा करणे बाले तितर बितर होयो थे, सै जिथू कुथु भी गे लगातार शुभसमाचार सुणादे गे।
anyachcha ye vikIrNA abhavan te sarvvatra bhramitvA susaMvAdaM prAchArayan|
5 कने फिलिप्पुस सामरिया प्रदेशे दे इक शेहरे च जाई करी लोकां च मसीह दा प्रचार करणा लग्गा।
tadA philipaH shomiroNnagaraM gatvA khrIShTAkhyAnaM prAchArayat;
6 जालू उना फिलिप्पुसे जो बोलदे सुणया कने उदे कितयो चिन्हा जो दिखया, तां उना सारयां मिलिकरी उदे संदेशे जो ध्याने ला सुणया।
tato. ashuchi-bhR^itagrastalokebhyo bhUtAshchItkR^ityAgachChan tathA bahavaH pakShAghAtinaH kha njA lokAshcha svasthA abhavan|
7 क्योंकि जालू फिलिप्पुसे हुकम दिता तां मतयां चे बुरियां आत्मा जोरे ने चिलांदियां होइयां निकली गियां कने मते लकवे दे रोगी कने लंगड़े भी ठीक होए।
tasmAt lAkA IdR^ishaM tasyAshcharyyaM karmma vilokya nishamya cha sarvva ekachittIbhUya tenoktAkhyAne manAMsi nyadadhuH|
8 तां उस शेहरे दे मते सारे लोक खुश होऐ।
tasminnagare mahAnandashchAbhavat|
9 उस शेहरे च इक शमौन नाऐ दा माणु था, कने सै काफी बकत ला सामरियां दे लोकां पर जादू टोंणा करा दा था, सै उदी काबिलियत ला बड़े हेरान थे, कने सै दावा करदा था की सै इक महान आदमी है।
tataH pUrvvaM tasminnagare shimonnAmA kashchijjano bahvI rmAyAkriyAH kR^itvA svaM ka nchana mahApuruShaM prochya shomiroNIyAnAM mohaM janayAmAsa|
10 कने सारे छोटयां ला लेईकरी बड्डे दीकर उसयो इज्जता ने बोलदे थे, “ऐ माणु परमेश्वरे दी सै शक्ति है, जिसयो महान बोलदे न।”
tasmAt sa mAnuSha Ishvarasya mahAshaktisvarUpa ityuktvA bAlavR^iddhavanitAH sarvve lAkAstasmin manAMsi nyadadhuH|
11 उनी मते रोजां ला उना जो अपणे जादूऐ दे कम्मा ने हेरान करी रखया था, तांई तां सै उसयो बड़े मंदे थे।
sa bahukAlAn mAyAvikriyayA sarvvAn atIva mohayA nchakAra, tasmAt te taM menire|
12 पर जालू लोकां परमेश्वरे दे राज्य कने यीशु मसीह दे ना दा शुभसमाचार फिलिप्पुस ला सुणया कने भरोसा किता, तालू सारे मर्दां कने जनानिया बपतिस्मा लिया।
kintvIshvarasya rAjyasya yIshukhrIShTasya nAmnashchAkhyAnaprachAriNaH philipasya kathAyAM vishvasya teShAM strIpuruShobhayalokA majjitA abhavan|
13 तालू शमौने अपु भी फिलिप्पुसे दे शुभसमाचार पर भरोसा किता कने बपतिस्मा लेईकरी हर जगा फिलिप्पुसे सोगी जाणा लग्गा कने चमत्कार कने बड्डे-बड्डे कम्म होंदे दिखीकरी सै हेरान होंदा था।
sheShe sa shimonapi svayaM pratyait tato majjitaH san philipena kR^itAm AshcharyyakriyAM lakShaNa ncha vilokyAsambhavaM manyamAnastena saha sthitavAn|
14 जालू यरूशलेम शेहर च प्रेरितां सुणयां की सामरिया प्रदेश दे लोकां परमेश्वरे दा बचन मन्नी लिया है तां पतरसे कने यूहन्ना जो उना बाल भेजया।
itthaM shomiroNdeshIyalokA Ishvarasya kathAm agR^ihlan iti vArttAM yirUshAlamnagarasthapreritAH prApya pitaraM yohana ncha teShAM nikaTe preShitavantaH|
15 कने उना ओथु जाई करी उना तांई प्राथना किती ताकि उना जो पबित्र आत्मा मिल्ले।
tatastau tat sthAnam upasthAya lokA yathA pavitram AtmAnaM prApnuvanti tadarthaM prArthayetAM|
16 क्योंकि पबित्र आत्मा हले दीकर उना च कुसदे पर भी नी उतरया था, उना तां बस यीशुऐ दे नाऐ ने बपतिस्मा लिया था।
yataste purA kevalaprabhuyIsho rnAmnA majjitamAtrA abhavan, na tu teShAM madhye kamapi prati pavitrasyAtmana AvirbhAvo jAtaH|
17 तालू पतरस कने यूहन्ने तिना पर हथ रखे कने उना जो पबित्र आत्मा मिल्ली।
kintu preritAbhyAM teShAM gAtreShu kareShvarpiteShu satsu te pavitram AtmAnam prApnuvan|
18 जालू शमौने दिखया की प्रेरितां दे हथ रखणे ने पबित्र आत्मा मिलदी है, तां उनी पेसे देईकरी बोलया,
itthaM lokAnAM gAtreShu preritayoH karArpaNena tAn pavitram AtmAnaM prAptAn dR^iShTvA sa shimon tayoH samIpe mudrA AnIya kathitavAn;
19 “ऐ शक्ति मिंजो भी दिया, ताकि मैं जिसदे पर हथ रखें, उसयो पबित्र आत्मा मिल्ले।”
ahaM yasya gAtre hastam arpayiShyAmi tasyApi yathetthaM pavitrAtmaprApti rbhavati tAdR^ishIM shaktiM mahyaM dattaM|
20 पतरसे उसयो बोलया, “तू कने तेरे पैसे दोनों नाश होन, क्योंकि तू परमेश्वरे दा दान पैसयां ने खरीदणे दा बिचार किता।
kintu pitarastaM pratyavadat tava mudrAstvayA vinashyantu yata Ishvarasya dAnaM mudrAbhiH krIyate tvamitthaM buddhavAn;
21 इसा सेबा च ना तेरी हिस्सेदारी है, ना हिस्सा है; क्योंकि तेरा मन परमेश्वरे दे सामणे सच्चा नी है।
IshvarAya tAvantaHkaraNaM saralaM nahi, tasmAd atra tavAMsho. adhikArashcha kopi nAsti|
22 इस तांई तू अपणे मने ला इसा बुरिया सोचा जो कडी दे कने प्रभु ने प्राथना कर, तां होई सकदा प्रभु तेरी इसा बुरिया सोचा तांई तिजो माफ करे।
ata etatpApahetoH khedAnvitaH san kenApi prakAreNa tava manasa etasyAH kukalpanAyAH kShamA bhavati, etadartham Ishvare prArthanAM kuru;
23 तू अपणे पापां ला पश्चाताप कर क्योंकि तू कड़वाट ने भरुया है कने पाप ने जकड़या होया है।”
yatastvaM tiktapitte pApasya bandhane cha yadasi tanmayA buddham|
24 शमौने जबाब दिता, “तुसां मेरे तांई प्राथना करा ताकि जड़ियां गल्लां तुसां बोलियां न, ऐसा कुछ भी मेरे सोगी न हो।”
tadA shimon akathayat tarhi yuvAbhyAmuditA kathA mayi yathA na phalati tadarthaM yuvAM mannimittaM prabhau prArthanAM kurutaM|
25 पतरस कने यूहन्ना उस शेहरे च गबाई दिती कने प्रभु दे बचना दा प्रचार किता कने फिरी यरूशलेम शेहरे जो बापस चली गे। कने जांदे-जांदे बेले सामरिया प्रदेशे दे मतयां ग्रां च शुभसमाचार दा प्रचार किता।
anena prakAreNa tau sAkShyaM dattvA prabhoH kathAM prachArayantau shomiroNIyAnAm anekagrAmeShu susaMvAda ncha prachArayantau yirUshAlamnagaraM parAvR^itya gatau|
26 फिरी प्रभु दे इकी स्वर्गदूते फिलिप्पुसे जो बोलया, “उठी करी दक्षिणे पासे उस रस्ते पर जा, जड़ा यरूशलेम शेहरे ला गाजा शेहर जो जांदा है, ऐ रेगिस्तानी रस्ता है।”
tataH param Ishvarasya dUtaH philipam ityAdishat, tvamutthAya dakShiNasyAM dishi yo mArgo prAntarasya madhyena yirUshAlamo. asAnagaraM yAti taM mArgaM gachCha|
27 फिलिप्पुस उठी करी चली पिया, कने उसयो रस्ते च इक माणु मिल्ला सै इक खोजा कने कूशियों दी राणी कन्दाके दा मंत्री कने खजांची था, कने भक्ति करणे तांई यरूशलेम शेहर आया था।
tataH sa utthAya gatavAn; tadA kandAkInAmnaH kUshlokAnAM rAj nyAH sarvvasampatteradhIshaH kUshadeshIya ekaH ShaNDo bhajanArthaM yirUshAlamnagaram Agatya
28 कने सै रथे पर अपणे देशे जो बापस चलया था, कने परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले यशायाह दी कताबा जो जोरे ने पढ़ा दा था।
punarapi rathamAruhya yishayiyanAmno bhaviShyadvAdino granthaM paThan pratyAgachChati|
29 तालू पबित्र आत्मा फिलिप्पुसे ने बोलया, “नेड़े होईकरी इसी रथे ने चली पो।”
etasmin samaye AtmA philipam avadat, tvam rathasya samIpaM gatvA tena sArddhaM mila|
30 फिलिप्पुस दोड़ी करी उस रथे बखे आया कने उसयो परमेश्वरे दा संदेश देणेबाले यशायाह दी कताबां जो पढ़दे सुणाया, तां उसला पुछया, “तू जड़ा पढ़ा दा है क्या उसयो समझदा भी है?”
tasmAt sa dhAvan tasya sannidhAvupasthAya tena paThyamAnaM yishayiyathaviShyadvAdino vAkyaM shrutvA pR^iShTavAn yat paThasi tat kiM budhyase?
31 उनी बोलया, “मैं इसयो नी समझी सकदा जालू दीकर मिंजो कोई इसयो समझांगा नी।” कने उनी फिलिप्पुसे ने बीनती किती की, रथे पर चढ़ी करी मेरे बखे बो।
tataH sa kathitavAn kenachinna bodhitohaM kathaM budhyeya? tataH sa philipaM rathamAroDhuM svena sArddham upaveShTu ncha nyavedayat|
32 पबित्र शास्त्रे दा जड़ा अध्याय सै पढ़ा दा था, सै ऐ था, “उसयो भेडां सांई मारणे तांई लेई गे, कने जियां मेमना ऊन कतरने बाले दे सामणे चुपचाप रेंदा है, तियां ही जालू लोकां उसयो दुख दिता तां उनी भी अपणा मु नी खोलया,
sa shAstrasyetadvAkyaM paThitavAn yathA, samAnIyata ghAtAya sa yathA meShashAvakaH| lomachChedakasAkShAchcha meShashcha nIravo yathA| Abadhya vadanaM svIyaM tathA sa samatiShThata|
33 उदिया दीनता दिया बजा ला उदी बेईजती किती कने उसयो न्याय नी मिल्ला, शायद कोई भी उदे बंशजा दे बारे च नी दस्सी सकदा है, क्योंकि इदे ला पेहले की धरती पर उदा कोई बंश होंदा, लोकां उसयो मारी दिता।”
anyAyena vichAreNa sa uchChinno. abhavat tadA| tatkAlInamanuShyAn ko jano varNayituM kShamaH| yato jIvannR^iNAM deshAt sa uchChinno. abhavat dhruvaM|
34 इसी पर खोजे फिलिप्पुसे ला पुछया, “मैं तिजो ने बिनती करदा है, मिंजो ऐ दस की परमेश्वरे दा संदेश देणेबाला कुसदे बारे च बोला दा है, अपणे या कुसी होरसी दे बारे च?”
anantaraM sa philipam avadat nivedayAmi, bhaviShyadvAdI yAmimAM kathAM kathayAmAsa sa kiM svasmin vA kasmiMshchid anyasmin?
35 तालू फिलिप्पुसे बोलणा शुरू किता, कने इस पबित्र शास्त्रे ला शुरू करिरी उसयो यीशुऐ दा शुभसमाचार सुणाया कने उनी खोजे ऐ गल्लां समझी लियां कने यीशुऐ पर भरोसा किता।
tataH philipastatprakaraNam Arabhya yIshorupAkhyAnaM tasyAgre prAstaut|
36 रस्ते च चलदे-चलदे सै कुसकी तलाबे बाल पुज्जे, तालू खोजे बोलया, “दिख ऐथू तलाब है, हुण मिंजो बपतिस्मा लेणे तांई क्या कमी है?”
itthaM mArgeNa gachChantau jalAshayasya samIpa upasthitau; tadA klIbo. avAdIt pashyAtra sthAne jalamAste mama majjane kA bAdhA?
37 फिलिप्पुसे बोलया, “अगर तू सारे मने ने भरोसा करदा है तां लेई सकदा है।” उनी जबाब दिता “मैं भरोसा करदा है की यीशु मसीह ही परमेश्वरे दा पुत्र है।”
tataH philipa uttaraM vyAharat svAntaHkaraNena sAkaM yadi pratyeShi tarhi bAdhA nAsti| tataH sa kathitavAn yIshukhrIShTa Ishvarasya putra ityahaM pratyemi|
38 तालू उनी रथ खरेड़ने दा हुकम दिता, कने फिलिप्पुस कने खोजा दोनो तलाबे दे पांणिऐ च उतरी गे, कने फिलिप्पुसे उसयो बपतिस्मा दिता।
tadA rathaM sthagitaM karttum AdiShTe philipaklIbau dvau jalam avAruhatAM; tadA philipastam majjayAmAsa|
39 जालू सै तलाबे ला निकली करी उपर आये, तां प्रभुऐ दी आत्मा फिलिप्पुसे जो चुकी लेई गेई, कने खोजे उसयो दोबारा नी दिखया, कने सै खुश होया की प्रभुऐ उसयो बचाया है कने अपणे देशे जो बापस चली गिया।
tatpashchAt jalamadhyAd utthitayoH satoH parameshvarasyAtmA philipaM hR^itvA nItavAn, tasmAt klIbaH punastaM na dR^iShTavAn tathApi hR^iShTachittaH san svamArgeNa gatavAn|
40 फिरी फिलिप्पुस अशदोह शेहर च प्रगट होया कने तालू ओथु ला यात्रा शुरू किती कने ग्रां-ग्रां च कने नगरां-नगरा च शुभसमाचार दा प्रचार करदा रिया जालू दीकर सै कैसरिया शेहरे च नी पूजी गिया।
philipashchAsdodnagaram upasthAya tasmAt kaisariyAnagara upasthitikAlaparyyanataM sarvvasminnagare susaMvAdaM prachArayan gatavAn|

< प्रेरितां दे कम्म 8 >