प्रेरितां दे कम्म 25
1 उना रोजां बाद राज्यपाल फेस्तुस दे रुपे च यहूदिया प्रदेश च आया। फिरी सै कैसरिया शेहरे ला यरूशलेम शेहरे जो गिया।
अब, फेस्तस त्यस प्रान्तमा प्रवेश गरेको तीन दिनपछि, उनी कैसरियाबाट यरूशलेमस पुगे ।
2 तालू बड्डे याजकां, कने यहूदियां दे अगुवां, उदे सामणे पौलुसे पर दोष लाऐ;
प्रधान पूजाहारी र विशिष्ट यहूदीहरूले फेस्तसकहाँ पावलका विरुद्ध अभियोगहरू प्रस्तुत गरे, र तिनीहरूले फेस्तससँग कडा रूपमा कुरा गरे ।
3 कने उसला बिनती किती की उना दा समर्थन करे कि सै पौलुस जो यरूशलेम शेहरे च सदे, क्योंकि उना उसयो रस्ते च ही मारी देंणे थी योजना बणाईयो थी।
र तिनीहरूले पावलको विषयमा सहायताको निम्ति फेस्तससँग अनुरोध गरे, कि तिनले उनलाई यरूशलेममा बोलाउन्, ताकि तिनीहरूले उनलाई बाटोमा नै मर्न सकून् ।
4 फेस्तुसे जबाब दिता, “पौलुस कैसरिया शेहरे च केदी है, कने मैं अपु जल्दी ओथु जाणा है।”
तर पावल कैसरियाको कैदी थिए, र तिनी आफैँ पनि चाँडै त्यहाँ फर्कनु थियो भनी फेस्तसले जवाफ दिए ।
5 फिरी बोलया, “तुसां ने जड़े बड्डे माणु न, सै मेरे सोगी चलन, कने अगर उनी माणुऐ कुछ गलत कम्म कितया है, तां उस पर दोष लगान।”
उनले भने “यसकारण जान सक्नेहरू हामीसँगै जानुपर्छ । यदि त्यो मनिसमा कुनै गल्ती छन् भने, तिमीहरूले दोष लगाउनुपर्छ ।”
6 यरूशलेम शेहरे च कोई अठ दस रोज रेईकरी सै कैसरिया शेहरे जो गिया: कने दुऐ रोजे न्याय-आसने पर बेईकरी पौलुसे जो लोंणे दा हुकम दिता।
आठ वा दश दिन अझ बसेपछि फेस्तस कैसरियातिर गए । र अर्को दिन उनी न्यायको आसनमा बसे र पावललाई तिनीकहाँ ल्याइयोस् भनी आदेश दिए ।
7 जालू सै आया, तां यहूदी अगुवे जड़े यरूशलेम शेहरे ला आयो थे, उना अखे बखे खड़ोई करी उदे पर बड़े भरी दोष लाऐ, पर उना बाल इना दोषां जो सच्च साबित करणे तांई कोई सबूत नी था।
जब उनी आइपुगे यरूशलेमका यहूदीहरू नजिकै उभिए र तिनीहरूले साबित नै गर्न नसक्ने गम्भीर अभियोगहरू ल्याए ।
8 पर पौलुसे जबाब दिता, “मैं ना तां यहूदियां दिया व्यवस्था दे कने ना मंदरे दे, कने ना महाराजा कैसरे दे खिलाफ कोई अपराध कितया है।”
पावलले आफ्नो बचाउ गरे र भने, “यहूदीहरूको नामको विरुद्ध होइन, नत कुनै मन्दिरको विरुद्धमा र न त कैसरको विरुद्धमा, मैले कसैको विरुद्धमा गल्ति गरेको छैनँ ।”
9 तालू फेस्तुसे यहूदी अगुवां जो खुश करणे दिया इच्छा ला पौलुसे जो पुच्छया, “क्या तू चांदा है की तेरे इना दोषां दी सुणवाई मेरे सामणे यरूशलेम शेहरे च हो?”
तर फेस्तसले यहूदीको समर्थन पाउन चाहन्थे र उनले पावललाई जवाफ दिए र भने, “के तिमी यरूशलेम गएर यी कुराहरूको इन्साफ मद्वारा गरिएको चाहन्छौ?”
10 पौलुसे बोलया, “मैं महाराजा कैसरे दे न्याय-आसने सामणे खड़ोतया है: ठीक ऐई है की मेरे मुकद्दमे दी सुणवाई ऐथू ही होणा चाईदी। मैं यहूदी लोकां दे खिलाफ कोई भी अपराध नी कितया है, कने इसा गल्ला जो तू भी अच्छे ला जाणदा है।
पावलले भने, “म कैसरको न्यायको आसनको सामु खडा छु, जहाँ मेरो इन्साफ गरिनुपर्छ । जसरी तपाईंलाई पनि थाहा छ कि मैले कुनै पनि यहूदीलाई खराबी गरेको छैनँ ।
11 अगर अपराधी है कने मौत दी सजा देंणे जोगा कोई कम्म कितया है, तां मैं मरणे ला नी मूकरदा है; पर जिना गल्लां दा ऐ मिंजो पर दोष ला दे न, अगर उना चे कोई गल्ल सच्च नी है, तां कुसी जो भी ऐ हक नी है की मिंजो इना दे हथे देई दे। मेरी बिनती है की मेरा न्याय महाराजा दे हथे ला होणा चाईदा।”
तैपनि यदि मैले गल्ती गरेको छु र यदि मैले मृत्युको योग्य केही कुरा गरेको छु भने, म मर्नलाई इन्कार गर्दिनँ । तर यदि तिनीहरूका आरोपहरू केही पनि छैनन् भने, कसैले पनि मलाई तिनीहरूको हातमा सुम्पन सक्दैन । म कैसरलाई गुहार्छु ।
12 तालू फेस्तुसे अपणिया सभा सोगी बिचार करिरी जबाब दिता, “तू महाराजा केसरे दे हथे ला न्याय होंणे दी मांग किती है, तां तिजो महाराजा कैसरे बाल ही भेजणा है।”
त्यसपछि फेस्तसले परिषद्मा कुरा गरे र जवाफ दिए, “तिमीले कैसरसँग गुहार माग्यौ; तिमी कैसरकहाँ नै जानेछौ ।”
13 थोड़े रोज होणे बाद राजा अग्रिप्पे कने उदी छोटी बेहण बिरनीके कैसरिया शेहरे च आई करी राज्यपाल फेस्तुसे ला मिल्ले।
अब केही दिनपछि राजा अग्रिपा र बर्निकी कैसरियामा फेस्तसलाई कामकाजी भेटघाट गर्न आइपुगे ।
14 उना जो ओथु मते रोज रेहणे बाद फेस्तुसे उना ने पौलुसे दे बारे च दसया, “इक माणु है, जिसयो फेलिक्स केदी छडी गिया है।
उनी त्यहाँ धेरै दिनसम्म बसेपछि, फेस्तसले पावलका मुद्दाहरू राजाका अघि प्रस्तुत गरे । तिनले भने, “फेलिक्सले एक जना मानिसलाई कैदीको रूपमा छोडेका थिए ।
15 जालू मैं यरूशलेम शेहरे च था, तां बड्डे याजकां कने यहूदी अगुवां उस पर दोष लाऐ कने चांदे थे, कि उसयो मौत दी सजा हुकम मिल्ले।
जब म यरूशलेममा थिएँ, मुख्य पूजाहारी र यहूदीहरूका अगुवाहरूले यो मानिसको विरुद्ध मकहाँ आरोपहरू ल्याए, र तिनीहरूले उसको विरुद्ध दण्डको लागि अनुरोध गरे ।
16 पर मैं उना जो जबाब दिता, कि रोमियां दा ऐ रिबाज नी है, कि कुसी माणुऐ जो सजा देंणे तांई सौंपी देंन, जालू दीकर आरोपी जो अपणे दोष लांणे बालयां सामणे खड़े होईकरी दोषां दे जबाब देंणे दा मोका ना मिल्ले।
यसमा मैले यस्तो जवाफ दिएँ, “एउटा मानिसलाई कृपाको रूपमा कसैलाई सुम्पने रोमी प्रचलन छैन, बरु, दोष लगाइएको मानिसले उसलाई दोष लगाउनेहरूको सामना गर्न र आरोपहरूको विरुद्ध बचाउ गर्ने मौका पाउनु पर्छ ।”
17 इस तांई जालू यहूदी अगुवे मेरे सोगी ऐथू कैसरिया शेहरे च आये, तां मैं कोई देर नी किती, कने दुऐ ही रोजे न्याय-आसने पर बेईकरी, पौलुसे जो अदालता च लोंणे दा हुकम दिता।
यसकारण जब तिनीहरू सँगै यहाँ आए, मैले पर्खिनँ, अर्को दिन म न्याय आसनमा बसेँ र त्यो मानिसलाई भित्र ल्याउने आदेश दिएँ ।
18 जालू उस पर दोष लांणे बाले खड़ुते, तां उना ऐसिया बुरियां गल्लां दा दोष नी लाया, जदिया मैं समजदा था।
जब अभियोक्ताहरू उठे र अभियोग लगाए, तिनीहरूले ऊसको विरुद्ध लागाएको कुनै पनि आभियोगहरू मलाई गम्भीर लागेन ।
19 पर उना बिच अपणे धर्मे जो लेईकरी कने यीशु नाऐ दे माणुऐ दे बारे च कुछ झगड़ा था, जड़ा मरी गिया था, पर पौलुस दाबा करदा था की यीशु जिन्दा है।
यसको सट्टामा, तिनीहरूको आफ्नै धर्म सम्बन्धी र मरेको कोही येशूको बारे तिनीहरूको विवाद थियो जसलाई पावलले जीवित छन् भनी दावी गर्थ्यो ।
20 क्योंकि मिंजो नी पता था की इना गल्लां दी जांच पड़ताल कियां करे, इस तांई मैं पौलुसे जो पुच्छया, क्या तू यरूशलेम च शेहरे च मुकदमे दी सुणवाई तांई राजी है।
म यो कुरामा कसरी अनुसन्धान गर्ने भनी अन्योलमा परेँ, र यी कुराहरूको बारेमा इन्साफ गरिनको निम्ति ऊ यरूशलेम जान्छ कि भनी मैले उसलाई सोधेँ ।
21 पर जालू पौलुसे बिनती किती की महाराजा कैसर ही मेरा न्याय करे, तां मैं हुकम दिता, कि जालू दीकर मैं उसयो महाराजा कैसरे बाल नी भेजें, उदी रखबाली किती जाऐ।”
तर पावलले सम्राटको फैसलाको निम्ति सुरक्षा पहरामा राखिनलाई इच्छा गरेपछि, मैले उसलाई कैसरकहाँ नपठाएसम्म राख्नलाई आदेश दिएँ ।”
22 तालू अग्रिप्पे फेस्तुसे जो बोलया, “मैं भी उस माणुऐ दी सुणना चांदा है।” उनी बोलया, “तू कल सुणी लियां।”
अग्रिप्पाले फेस्तससँग भने, “म पनि यो मानिसका कुराहरू सुन्न चाहन्छु ।” फेस्तसले भने, “उसको कुरा तपाईंले भोलि सुन्नुहुनेछ ।”
23 दुऐ रोजे, जालू अग्रिप्पे कने बिरनीके बड़ी धूम धाम ला आई करी पलटना दे सरदारां कने शेहरे दे खास-खास लोकां सोगी दरबारे च पुज्जे। तालू फेस्तुसे हुकम दिता, कि सै पौलुसे जो लेई ओआ।
यसरी अर्को दिन अग्रिप्पा र बर्निकी भव्य समारोहसँग आए; उनीहरू भवनभित्र सैनिक अधिकृतहरू र सहरका विशिष्ट व्यक्तिहरूसँग आए । र फेस्तसले आदेश दिएपछि पावललाई तिनीहरूकहाँ ल्याइयो ।
24 फेस्तुसे बोलया, “हे राजा अग्रिप्पे, हे सारे लोक जड़े ऐथू साड़े सोगी न, तुसां इसी माणुऐ जो दिखा दे न, जिदे बारे च सारे यहूदियां यरूशलेम शेहरे च कने ऐथू भी चिलाई-चिलाई करी मिंजो ला बिनती किती, कि इदा जिन्दा रेंणा ठीक नी है।
फेस्तसले भने, “राजा अग्रिप्पा, यहाँ हामीसँग हुनुभएका सबै मानिसहरू, तपाईंले यो मानिसलाई देख्नु हुन्छ; यरूशलेममा र यहाँ पनि कैयौँ यहूदीहरूले मसँग छलफल गरे, र ऊ जीवित रहनु हुँदैन भनी मसँग कराए ।
25 पर मैं जांणी लिया कि उनी ऐदिया कुछ नी कितया है कि इसयो मौत दी सजा मिल्ले; कने जालू की उनी अपु ही बिनती किती की महाराजा धिराज मेरा न्याय करे, तां मैं उसयो भेजणे दा फेसला किता।
तर मैले थाहा पाएँ कि यो मानिसले मृत्युको लायकको त्यस्तो कुनै गल्ती गरेका छैन; तर उसले सम्राटकहाँ जाने अपिल गरेकाले, मैले उसलाई पठाउने निर्णय गरेँ ।
26 पर मिंजो उदे बारे च कोई भी पक्की गल्ल नी लगी कि महाराजा जो लिखें, इस तांई तां मैं उसयो तुहाड़े सामणे कने खास करिरी राजा अग्रिप्पे तेरे सामणे लांदा है, ताकि जांचणे बाद मिंजो कुछ लिखणे जो मिल्ले।
तर मसँग सम्राटलाई लेख्ने कुनै निश्चित कुराहरू छैन । यसकारण मैले उसलाई तपाईंहरूकहाँ ल्याएको छु, विशेषगरी राजा अग्रिप्पाकहाँ, ताकि मसँग मुद्दाको बारेमा लेख्ने केही कुराहरू होस् ।
27 क्योंकि केदिये जो भेजणा कने जड़े दोष उदे पर लायो न, उना जो नी दसणा, मिंजो ठीक नी लग्गा दा है।”
किनभने एउटा कैदीलाई पठाउनु र उसको विरुद्धको आरोपहरू उल्लेख नगर्नु मलाई अनुपयुक्त जस्तो लाग्छ ।”
