< प्रेरितां दे कम्म 25 >

1 उना रोजां बाद राज्यपाल फेस्तुस दे रुपे च यहूदिया प्रदेश च आया। फिरी सै कैसरिया शेहरे ला यरूशलेम शेहरे जो गिया।
Als nun Festus in der Provinz angekommen war, zog er nach drei Tagen von Cäsarea nach Jerusalem hinauf.
2 तालू बड्डे याजकां, कने यहूदियां दे अगुवां, उदे सामणे पौलुसे पर दोष लाऐ;
Da wurden die Hohenpriester und die Vornehmsten der Juden bei ihm vorstellig gegen Paulus,
3 कने उसला बिनती किती की उना दा समर्थन करे कि सै पौलुस जो यरूशलेम शेहरे च सदे, क्योंकि उना उसयो रस्ते च ही मारी देंणे थी योजना बणाईयो थी।
redeten ihm zu und baten es sich als eine Gunst wider ihn aus, daß er ihn nach Jerusalem holen ließe; dabei planten sie einen Anschlag, um ihn unterwegs umzubringen.
4 फेस्तुसे जबाब दिता, “पौलुस कैसरिया शेहरे च केदी है, कने मैं अपु जल्दी ओथु जाणा है।”
Da antwortete Festus, Paulus werde in Cäsarea in Verwahrung gehalten, er selbst aber werde in Bälde wieder abreisen.
5 फिरी बोलया, “तुसां ने जड़े बड्डे माणु न, सै मेरे सोगी चलन, कने अगर उनी माणुऐ कुछ गलत कम्म कितया है, तां उस पर दोष लगान।”
So lasset nun, sprach er, eure Bevollmächtigten mit hinabziehen; und wenn eine Schuld an diesem Manne ist, sollen sie ihn anklagen!
6 यरूशलेम शेहरे च कोई अठ दस रोज रेईकरी सै कैसरिया शेहरे जो गिया: कने दुऐ रोजे न्याय-आसने पर बेईकरी पौलुसे जो लोंणे दा हुकम दिता।
Nachdem er aber nicht mehr als acht oder zehn Tage bei ihnen gewesen war, zog er nach Cäsarea hinab, und am folgenden Tage setzte er sich auf den Richterstuhl und ließ den Paulus vorführen.
7 जालू सै आया, तां यहूदी अगुवे जड़े यरूशलेम शेहरे ला आयो थे, उना अखे बखे खड़ोई करी उदे पर बड़े भरी दोष लाऐ, पर उना बाल इना दोषां जो सच्च साबित करणे तांई कोई सबूत नी था।
Und als dieser erschien, umringten ihn die Juden, die von Jerusalem herabgekommen waren, und brachten viele und schwere Klagen gegen ihn vor, die sie nicht beweisen konnten,
8 पर पौलुसे जबाब दिता, “मैं ना तां यहूदियां दिया व्यवस्था दे कने ना मंदरे दे, कने ना महाराजा कैसरे दे खिलाफ कोई अपराध कितया है।”
während Paulus sich also verteidigte: Weder gegen das Gesetz der Juden, noch gegen den Tempel, noch gegen den Kaiser habe ich etwas verbrochen!
9 तालू फेस्तुसे यहूदी अगुवां जो खुश करणे दिया इच्छा ला पौलुसे जो पुच्छया, “क्या तू चांदा है की तेरे इना दोषां दी सुणवाई मेरे सामणे यरूशलेम शेहरे च हो?”
Festus aber, der sich die Juden zu Dank verpflichten wollte, antwortete dem Paulus und sprach: Willst du nach Jerusalem hinaufziehen und dich dort hierüber von mir richten lassen?
10 पौलुसे बोलया, “मैं महाराजा कैसरे दे न्याय-आसने सामणे खड़ोतया है: ठीक ऐई है की मेरे मुकद्दमे दी सुणवाई ऐथू ही होणा चाईदी। मैं यहूदी लोकां दे खिलाफ कोई भी अपराध नी कितया है, कने इसा गल्ला जो तू भी अच्छे ला जाणदा है।
Aber Paulus sprach: Ich stehe vor dem Richterstuhl des Kaisers, da muß ich gerichtet werden! Den Juden habe ich kein Unrecht getan, wie du selbst am besten weißt.
11 अगर अपराधी है कने मौत दी सजा देंणे जोगा कोई कम्म कितया है, तां मैं मरणे ला नी मूकरदा है; पर जिना गल्लां दा ऐ मिंजो पर दोष ला दे न, अगर उना चे कोई गल्ल सच्च नी है, तां कुसी जो भी ऐ हक नी है की मिंजो इना दे हथे देई दे। मेरी बिनती है की मेरा न्याय महाराजा दे हथे ला होणा चाईदा।”
Bin ich aber im Unrecht und habe etwas begangen, was des Todes wert ist, so weigere ich mich nicht zu sterben. Ist aber nichts an dem, dessen diese mich anklagen, so kann mich niemand ihnen zu Gefallen preisgeben. Ich berufe mich auf den Kaiser!
12 तालू फेस्तुसे अपणिया सभा सोगी बिचार करिरी जबाब दिता, “तू महाराजा केसरे दे हथे ला न्याय होंणे दी मांग किती है, तां तिजो महाराजा कैसरे बाल ही भेजणा है।”
Da besprach sich Festus mit seinem Rat und antwortete: Du hast dich auf den Kaiser berufen; zum Kaiser sollst du ziehen!
13 थोड़े रोज होणे बाद राजा अग्रिप्पे कने उदी छोटी बेहण बिरनीके कैसरिया शेहरे च आई करी राज्यपाल फेस्तुसे ला मिल्ले।
Als aber etliche Tage vergangen waren, kam der König Agrippa mit Bernice nach Cäsarea, um Festus zu begrüßen.
14 उना जो ओथु मते रोज रेहणे बाद फेस्तुसे उना ने पौलुसे दे बारे च दसया, “इक माणु है, जिसयो फेलिक्स केदी छडी गिया है।
Und da sie sich mehrere Tage dort aufhielten, legte Festus dem König die Sache des Paulus vor und sprach: Es ist von Felix ein Mann gefangen zurückgelassen worden,
15 जालू मैं यरूशलेम शेहरे च था, तां बड्डे याजकां कने यहूदी अगुवां उस पर दोष लाऐ कने चांदे थे, कि उसयो मौत दी सजा हुकम मिल्ले।
wegen dessen, als ich in Jerusalem war, die Hohenpriester und Ältesten der Juden vorstellig wurden, indem sie seine Verurteilung verlangten.
16 पर मैं उना जो जबाब दिता, कि रोमियां दा ऐ रिबाज नी है, कि कुसी माणुऐ जो सजा देंणे तांई सौंपी देंन, जालू दीकर आरोपी जो अपणे दोष लांणे बालयां सामणे खड़े होईकरी दोषां दे जबाब देंणे दा मोका ना मिल्ले।
Denen antwortete ich, es sei nicht der Römer Brauch, einen Menschen preiszugeben, ehe der Angeklagte die Kläger vor Augen habe und Gelegenheit erhalte, sich der Klage wegen zu verteidigen.
17 इस तांई जालू यहूदी अगुवे मेरे सोगी ऐथू कैसरिया शेहरे च आये, तां मैं कोई देर नी किती, कने दुऐ ही रोजे न्याय-आसने पर बेईकरी, पौलुसे जो अदालता च लोंणे दा हुकम दिता।
Als sie nun hier zusammengekommen waren, machte ich keinen Aufschub, sondern setzte mich am folgenden Tage auf den Richterstuhl und ließ den Mann vorführen.
18 जालू उस पर दोष लांणे बाले खड़ुते, तां उना ऐसिया बुरियां गल्लां दा दोष नी लाया, जदिया मैं समजदा था।
Als nun die Kläger auftraten, brachten sie gar keine Klage wegen eines Verbrechens über ihn vor, wie ich vermutet hatte;
19 पर उना बिच अपणे धर्मे जो लेईकरी कने यीशु नाऐ दे माणुऐ दे बारे च कुछ झगड़ा था, जड़ा मरी गिया था, पर पौलुस दाबा करदा था की यीशु जिन्दा है।
dagegen hatten sie einige Streitfragen betreffend ihre Religion und einen verstorbenen Jesus, von welchem Paulus behauptete, er lebe.
20 क्योंकि मिंजो नी पता था की इना गल्लां दी जांच पड़ताल कियां करे, इस तांई मैं पौलुसे जो पुच्छया, क्या तू यरूशलेम च शेहरे च मुकदमे दी सुणवाई तांई राजी है।
Da ich aber nicht wußte, wie ich über solche Fragen ein Verhör anstellen sollte, fragte ich, ob er nach Jerusalem ziehen und sich dort hierüber richten lassen wolle.
21 पर जालू पौलुसे बिनती किती की महाराजा कैसर ही मेरा न्याय करे, तां मैं हुकम दिता, कि जालू दीकर मैं उसयो महाराजा कैसरे बाल नी भेजें, उदी रखबाली किती जाऐ।”
Da sich aber Paulus darauf berief, daß er in Erwartung der Entscheidung des Kaisers in Gewahrsam gehalten werde, befahl ich, ihn in Haft zu behalten, bis ich ihn zum Kaiser sende.
22 तालू अग्रिप्पे फेस्तुसे जो बोलया, “मैं भी उस माणुऐ दी सुणना चांदा है।” उनी बोलया, “तू कल सुणी लियां।”
Agrippa aber sprach zu Festus: Ich möchte den Menschen auch gerne hören! Er sprach: Morgen sollst du ihn hören!
23 दुऐ रोजे, जालू अग्रिप्पे कने बिरनीके बड़ी धूम धाम ला आई करी पलटना दे सरदारां कने शेहरे दे खास-खास लोकां सोगी दरबारे च पुज्जे। तालू फेस्तुसे हुकम दिता, कि सै पौलुसे जो लेई ओआ।
Am folgenden Tage nun kamen Agrippa und Bernice mit großem Gepränge und gingen mit den Obersten und den angesehensten Männern der Stadt in den Hörsaal, und auf Befehl des Festus wurde Paulus gebracht.
24 फेस्तुसे बोलया, “हे राजा अग्रिप्पे, हे सारे लोक जड़े ऐथू साड़े सोगी न, तुसां इसी माणुऐ जो दिखा दे न, जिदे बारे च सारे यहूदियां यरूशलेम शेहरे च कने ऐथू भी चिलाई-चिलाई करी मिंजो ला बिनती किती, कि इदा जिन्दा रेंणा ठीक नी है।
Und Festus sprach: König Agrippa und alle anwesenden Männer! Da seht ihr den, um dessentwillen die ganze Menge der Juden in Jerusalem und hier mich anging, indem sie schrieen, er dürfe nicht länger leben.
25 पर मैं जांणी लिया कि उनी ऐदिया कुछ नी कितया है कि इसयो मौत दी सजा मिल्ले; कने जालू की उनी अपु ही बिनती किती की महाराजा धिराज मेरा न्याय करे, तां मैं उसयो भेजणे दा फेसला किता।
Weil ich aber erkannte, daß er nichts getan hat, was des Todes würdig wäre, und auch er selbst sich auf den Kaiser berufen hat, so habe ich beschlossen, ihn abzusenden.
26 पर मिंजो उदे बारे च कोई भी पक्की गल्ल नी लगी कि महाराजा जो लिखें, इस तांई तां मैं उसयो तुहाड़े सामणे कने खास करिरी राजा अग्रिप्पे तेरे सामणे लांदा है, ताकि जांचणे बाद मिंजो कुछ लिखणे जो मिल्ले।
Ich weiß jedoch dem Herrn nichts Gewisses über ihn zu schreiben. Darum habe ich ihn euch vorgeführt, allermeist dir, König Agrippa, damit ich nach geschehener Untersuchung etwas zu schreiben wisse.
27 क्योंकि केदिये जो भेजणा कने जड़े दोष उदे पर लायो न, उना जो नी दसणा, मिंजो ठीक नी लग्गा दा है।”
Denn es dünkt mich unvernünftig, einen Gefangenen abzusenden, ohne die gegen ihn erhobenen Klagen anzugeben.

< प्रेरितां दे कम्म 25 >