प्रेरितां दे कम्म 22

1 “हे भाईयों कने बजुर्गो सुणा, जड़े इल्जाम मिंजो पर लगयो न, उदे बचाव च मैं कुछ तुहाड़े सामणे बोलणा है।”

”אחי ואבותיי, הקשיבו נא לדברי ההגנה שלי.“

2 सै ऐ सुणीकरी कि सै सांझो ला इब्रानी भाषा च बोला दा है, सै होर भी चुप होई गे। तालू उनी बोलया:

כששמעו שהוא מדבר עברית נפלה דממה כבדה עוד יותר.

3 मैं यहूदी है, मेरा जन्म किलिकिया प्रदेशे दे तरसुस शेहरे च होया है; पर इस शेहरे च गमलीएल दे पैरां बाल बेईकरी शिक्षा लियो है, कने पूर्वजां दी व्यवस्था भी मिंजो ठीक रीतिया ला सिखाई; कने हुण जदिया उत्साह परमेश्वरे तांई तुहाड़ा है, तदिया ही मेरा भी था।

פולוס המשיך:”אני יהודי, יליד טרסוס שבקיליקיה, אולם חונכתי כאן בירושלים, בבית־מדרשו של רבן גמליאל, והוא שלימד אותי לשמור בקפידה את כל חוקי התורה ומצוותיה. הייתי קנאי לה׳ בכל מעשי, ממש כשם שאתם קנאים לו היום.

4 मैं प्रभु यीशु मसीह दे रस्ते जो खत्म करणे तांई इदे चेलयां जो बड़ा सताया। मैं मर्द कने जनानिया दोनो जो बन्नी करी, जेला च पाई करी, उना जो मरवाई भी दिता।

בזמנו רדפתי את המשיחיים עד מוות, כבלתי גברים ונשים והשלכתי אותם לכלא.

5 खुद महायाजक कने अगुवां दी सारी सभा भी गबाह न कि, मैं उना ला यहूदी भाईयां तांई चिठियां लेईकरी दमिश्क शेहरे जो चलया था, ताकि जड़े ओथु न उना जो सजा देंणे तांई बन्नी करी यरूशलेम शेहरे जो लेई ओऐ।

הכהן הגדול וכל אחד מחברי הסנהדרין יוכלו להעיד על כך, משום שביקשתי מהם מכתבים אל ראשי הקהילה היהודית בדמשק. מכתבים אלה העניקו לי את הסמכות לכבול כל משיחי שאמצא, ולהביאו לירושלים כדי שייענש.

6 जालू मैं चलदे-चलदे दमिश्क शेहरे बखे पुज्जा, तां इयां होया कि लगबग दोपहर दे बकते अचानक अम्बरे ला मेरे चारो पासे इक लौ चमकी।

”יום אחד בשעת הצהריים, כשהייתי בדרכי לדמשק, האיר עלי לפתע אור חזק מן השמים.

7 कने मैं जमिना पर पेई गिया: कने ऐ अबाज सुणोई, हे शाऊल, हे शाऊल, तू मिंजो कजो तंग करदा है?

נפלתי על הארץ ושמעתי קול:’שאול, שאול, מדוע אתה רודף אותי?‘

8 मैं जबाब दिता, हे प्रभु जी, तू कुण है? उनी मिंजो बोलया, मैं नासरत शेहरे दा रेणे बाला यीशु है, जिसयो तू तंग करदा है।

”’מי אתה, אדוני?‘שאלתי.“”והקול ענה:’אני ישוע מנצרת שאותו אתה רודף!‘

9 कने मेरे साथियां लौ चमकदी तां दिखी, कने जड़ा मिंजो सोगी बोला था उना उदी अबाज सुणी, पर सै समझी नी सके की अबाजा मिंजो ला क्या बोलया।

האנשים שהיו איתי ראו את האור, אך לא הבינו את הנאמר.

10 तालू मैं बोलया, प्रभु जी मैं क्या करे? प्रभुऐ मिंजो ने बोलया, उठी करी दमिश्क शेहरे जो जा कने जड़ा कुछ तू करणा है सै तिजो ओथु दसी देणा है।

”’מה עלי לעשות, אדוני?‘שאלתי.”והאדון ענה:’קום ולך לדמשק, ושם ייאמר לך מה צפוי לך בעתיד‘.

11 जालू उसा लौई दिया चमका दिया बजा ला मिंजो कुछ भी मिल्ला दा नी था, तां मैं अपणे साथियां दा हथ पकड़ी करी दमिश्के शेहरे जो आया।

”האור החזק סנוור אותי עד עיוורון, והיה צורך להוביל אותי בידי לדמשק.

12 तालू हनन्याह नाऐ दा व्यवस्था दे अनुसार इक धर्मी माणु, जड़ा ओथु रेणेबाले सारे यहूदियां च इज्जतदार था, सै मेरे बाल आया,

”בדמשק בא אלי אדם צדיק וירא־אלוהים, חנניה שמו, אשר קיים את מצוות התורה והיה מקובל על כל היהודים.

13 कने मेरे बखे खड़ोई गिया कने मिंजो ला बोलया, हे भाई शाऊल, दुबारा दिखणा लग्गी पो। तालू ही मेरियां हखी खुली गियां कने मिंजो दुबारा मिलणा लग्गी पिया।

חנניה עמד לצדי ואמר:’שאול אחי, פקח את עיניך!‘ומיד נפקחו עיני ויכולתי לראות כמקודם.

14 तालू उनी बोलया, साड़े बाप दादयां दे परमेश्वरे तिजो इस तांई चुणया है ताकि तू उदिया इच्छा जो जांणे, कने उस धर्मी जन जो दिखे, कने उदी अबाज सुणे।

”לאחר מכן הוא אמר לי:’אלוהי אבותינו בחר בך לדעת את רצונו, לראות את המשיח הצדיק ולשמוע את קולו.

15 क्योंकि तू उदिया तरफा ला सारे माणुआं सामणे इना गल्लां दा गबाह होणा, जड़ियां तू दिखियां कने सुणियां न।

עליך לשאת את בשורת אלוהים לכל מקום, ולספר לכולם מה ששמעת וראית.

16 हुण कजो देर करा दा है? उठ, कने बपतिस्मा ले, कने प्रभु दा ना लेईकरी अपणे पापां जो धोई ले।

למה אתה מחכה עכשיו? לך להיטבל במים והתרחץ מחטאיך, בקראך בשם האדון!‘

17 मैं जालू फिरी यरूशलेम शेहरे च आई करी मंदरे च प्राथना करा दा था, तां मैं बेसुध होई गिया।

”יום אחד, לאחר שחזרתי לירושלים, דיבר אלי ה׳ בחזיון בשעה שהתפללתי בבית־המקדש.’הזדרז וצא מירושלים‘, הוא אמר אלי,’כי תושבי העיר לא יאמינו למה שתספר להם עלי‘.

18 कने मैं प्रभु जो दिखया कने उसयो ऐ बोलदे सुणया, “झट पट करिरी यरूशलेम शेहरे ला निकली जा; क्योंकि जड़े लोक ऐथू न उना मेरे बारे च तेरी गबाई नी मनणी है।”

19 मैं बोलया, प्रभु जी मिंजो समझ नी आया की यरूशलेम शेहरे च यहूदियां मिजों पर भरोसा कनी करणा क्योंकि सै तां अपु ही जाणदे न की मैं तिजो पर भरोसा करणे बालयां जो जेला च पांदा कने मारदे-मारदे यहूदी जंज घरां ला लेई जांदा था।

”’אבל אדון‘, מחיתי,’הם יודעים היטב שהלכתי לבית־הכנסת והכיתי את המאמינים בך, ואף השלכתי אותם לכלא.

20 कने जालू तेरे गबाह स्तिफनुसे जो मारा दे थे, तालू मैं भी ओथु खड़ोतया था, कने उसा गल्ला ला राजी था, कने उसयो मारणे बालयां दे कपड़यां दी रखवाली करा दा था।

וכשהרגו את עבדך סטפנוס, עמדתי שם בהסכמה לנעשה והשגחתי על מעיליהם של רוצחיו!‘

21 कने प्रभूये मिंजो बोलया, तू चली जा: क्योंकि मैं तिजो होरनी जातियां बाल दूर-दूर भेजणा है।

”אולם אלוהים אמר לי:’עזוב את ירושלים, כי אני שולח אותך הרחק אל הגויים!‘“

22 ऐथू दीकर तां लोक पौलुसे दिया गल्ला जो ध्याने ला सुणदे रे पर, फिरी सै जोरे ला बोलणा लग्गे, “ऐसे माणुऐ जो मारी दिया, इदा जिन्दा रेंणा ठीक नी।” उना ऐसा इस तांई बोलया क्योंकि सै नी मंदे थे की परमेश्वर यहूदियां जो छडी करी कुसी होरसी जातिया जो बचाई सकदा है।

הקהל הקשיב בתשומת לב עד שאמר פולוס את המשפט האחרון, ואז צעקו כולם פה־אחד:”סלקו אותו מכאן! הרגו אותו! הוא אינו ראוי לחיות!“

23 जालू सै चिलांदे कने अपणे कपड़े फेंकदे कने अपणा गुस्सा दसणे तांई होआ च धुड़ उडांदे थे;

הם צרחו, השליכו את מעיליהם וזרקו עפר כלפי מעלה.

24 तां पलटना दे सूबेदारे बोलया, “इसयो किले च लेई जा; कने कोड़े मारी करी परखा, ताकि मैं भी जांणे कि लोक कुसा बजा ला इदे खिलाफ ऐसा बोला दे न।”

המפקד ציווה על חייליו להכניס את פולוס לתוך המצודה ולהלקותו ברצועות, כדי לאלצו להתוודות על פשעו. המפקד רצה לדעת מדוע היה הקהל נרגש ופרוע כל־כך.

25 जालू सै उसयो कोड़े मारणे तांई बन्ना दे थे तां पौलुसे उस सुबेदारे ने बोलया जड़ा उदे बखे खड़ोतया था, “क्या ऐ ठीक कि तुसां इक रोमी माणुऐ जो, बिना दोष साबित होयो कोड़े मारन?”

בשעה שהחיילים כבלו את פולוס כדי להלקותו, הוא פנה אל הקצין שעמד לצדו ושאל:”האם מותר להלקות אזרח רומאי לפני שהעמדת אותו לדין?“

26 सूबेदारे ऐ सुणीकरी सरदारे बाल जाई करी बोलया, “तू ऐ क्या करा दा है? ऐ तां रोमी माणु है।”

הקצין ניגש אל מפקד החטיבה וקרא:”מה אתה עושה? האיש הזה אזרח רומאי!“

27 तालू सरदारे उदे बाल आई करी बोलया, मिंजो दस, क्या तू रोमी है? “उनी बोलया, हाँ।”

המפקד בא אל פולוס ושאל:”האם אתה באמת אזרח רומאי?“”כן, בהחלט.“

28 ऐ सुणीकरी सरदारे बोलया, मैं रोमी होणे दा पद मते पैसे देईकरी लिया है। पौलुसे बोलया, “मैं तां जमदा ही रोमी है।”

”גם אני והאזרחות הזאת עלתה לי הרבה כסף!“”אבל אני אזרח רומאי מלידה!“אמר פולוס.

29 तालू जड़े लोक उसयो परखा दे थे, सै झट उदे बखे ला हटी गे; कने सरदार भी ऐ जाणी करी कि ऐ रोमी है, कने मैं उसयो बनया है, सै डरी गे।

החיילים שעמדו להלקות את פולוס הרפו ממנו ברגע ששמעו שהוא אזרח רומאי, והמפקד נמלא פחד על־שום שציווה לאסרו ולהלקותו.

30 सूबेदार ऐ जाणना चांदा था कि यहूदी लोक उदे पर कजो दोष ला दे न, इस तांई उनी बड्डे याजकां कने सारिया महासभा जो गिठे होणे दा हुकम दिता। उना जो रिहा किता, पौलुसे जो थले आंणी करी उना दे सामणे खड़ा किता।

למחרת בבוקר שחרר אותו המפקד מכבליו וציווה על ראשי הכוהנים לכנס ישיבת סנהדרין. הוא הביא לפניהם את פולוס כדי לנסות לברר מה הייתה הסיבה לכל המהומה הזאת.