रोमियों 8

1 एल्हेरेलेइ हुनी ज़ैना मसीह यीशु मां आन, तैन पुड़ सज़ारो हुक्म नईं।

So gibt es also in jenen, die in Christus Jesus sind und nicht nach dem Fleische wandeln, jetzt nichts mehr, was zur Verdammung führte.

2 किजोकि पवित्र आत्मा तुसन ज़िन्दगी देलो, ज़ै यीशु मसीह करां एइती ते तै तुसन पाप ते मौती करां आज़ाद केरेलो।

Das Gesetz des Geistes, das Leben spendet, hat mich befreit in Christus Jesus von der Macht der Sünde und des Todes.

3 किजोकि ज़ैन कम कानूने इश्शे पापी सुभावेरे वजाई सेइं कमज़ोर भोइतां न केरि बटु, तैन परमेशरे कियूं, मतलब अपने मट्ठे इश्शे पैपी केरो ज़ेरो भोनेरे लेइ, ते पापेरे बलिदानेरे लेइ भेज़ू, परमेशरे मसीहेरे जिसमे मां पापेरी सज़ा दित्ती।

Was das Gesetz nicht fertigbrachte, wozu es wegen der Sinnlichkeit der Menschen viel zu schwach gewesen war, hat Gott vermocht. Er sandte seinen eigenen Sohn, dem sündigen Fleische ähnlich und um der Sünde willen, und er verurteilte an seiner menschlichen Natur die Sünde.

4 परमेशरे एन एल्हेरेलेइ कियूं ताके अस अपने पापी सुभावेरे मुताबिक नईं, पन पवित्र आत्मारे मुताबिक च़ेलतां ज़ै हुक्म कानून देते तैस केरि बटम।

Es sollte demnach die Rechtsforderung des Gesetzes an uns vollendet werden, die nicht mehr sinnlich, vielmehr geistig wandeln.

5 किजोकि ज़ैना लोक पापी सुभावेरे मुताबिक ज़िन्दगी बीतातन, तैना पापेरे बारे मां सोचतन, पन ज़ैना लोक पवित्र आत्मारे मुताबिक ज़िन्दगी बीतातन, तैना आत्मिक गल्लां केरे बारे मां सोचतन।

Denn wer sinnlich lebt, denkt an die Forderungen des Fleisches, wer aber geistig lebt, an die des Geistes.

6 अगर इश्शो मन इश्शे पापी सुभावेरे मुताबिक च़लते त अस मरमेले, पन अगर इश्शो मन आत्मारे मुताबिक च़लते त असन कां ज़िन्दगी ते शान्ति मैलेली।

Des Sinnenmenschen Sinnen führt zum Tode, doch das des geistigen zum Leben und zum Frieden.

7 किजोकि पापी सुभावेरे मुताबिक च़लनू परमेशरे सेइं बैर रखनोए, किजोकि न त पापी सुभाव परमेशरेरे कानूनेरे अधीने, ते न कानूनेरे मुताबिक च़ेलि बटते।

Darum bedeutet auch des Sinnenmenschen Sinnen Feindschaft gegen Gott; es ordnet sich ja keinesfalls dem Gesetze Gottes unter, und es vermag es auch nicht.

8 ते ज़ैना पापी सुभावेरे मुताबिक च़लतन तैना परमेशरे खुश न केरि बटन।

Die aber sinnlich leben, können Gott nicht gefallen.

9 पन ज़ैखन परमेशरेरो आत्मा तुसन मां बस्सते, ते तुस पापी सुभावेरे मुताबिक न च़लथ बल्के पवित्र आत्मारे मुताबिक च़लतथ, अगर कोन्ची मां पवित्र आत्मा नईं त तै मसीहेरो मैन्हु नईं।

Ihr aber lebt nicht mehr im Machtbereich der Sinnlichkeit, vielmehr in dem des Geistes, wenn wirklich Gottes Geist in euch wohnt. Wer aber den Geist Christi nicht hat, gehört ihm auch nicht an.

10 ते अगर मसीह तुसन मांए, त जिसम पापेरे वजाई सेइं मरेलो, पन आत्मा धार्मिकतारे वजाई सेइं ज़ींतीए।

Ist aber Christus in euch, so ist der Leib zwar dem Tode verfallen durch die Sünde, der Geist jedoch bestimmt für das Leben infolge der Rechtfertigung.

11 ते अगर तैसेरी आत्मा ज़ैने यीशु मुड़दन मरां ज़ींतो कियो तुसन मांए। ते ज़ै मसीह तैने मुड़दन मरां ज़ींतो कियो, तैए तुश्शे भी नाश भोनेबाले जिसमे अपनि आत्मा सेइं ज़ींतो केरेलो, ज़ै तुसन मांए।

Wenn weiter der Geist dessen in euch wohnt, der Jesus von den Toten auferweckt hat, so wird er, der Christus von den Toten auferweckt hat, auch eure sterblichen Leiber erwecken durch seinen Geist, der in euch wohnt.

12 हे ढ्लाव ते बेइनव, असेईं एन्च़रे न लोड़े ज़ीयेरू ज़ेन्च़रे अस अपने पापी सुभावेरे मुताबिक ज़ीनू चातम, पन असेईं एन्च़रे ज़ीयोरू लोड़े ज़ेन्च़रे परमेशरेरो आत्मा चाते।

So sind wir es also, Brüder, keineswegs der Sinnlichkeit schuldig, in Sinnlichkeit zu leben.

13 किजोकि अगर तुस अपने पापी सुभावेरे मुताबिक ज़ीले त तुस मरेले, पन अगर तुस पवित्र आत्मारे मुताबिक च़लेले त तुस अपने पापी सुभावेरां कम्मां केरनां बंद केरेले ते फिरी तुस ज़ींते राले।

Denn wenn ihr sinnlich lebt, dann müßt ihr sterben. Doch wenn ihr durch den Geist die Werke des Leibes tötet, werdet ihr leben.

14 किजोकि ज़ेत्रे परमेशरेरे आत्मारे च़लाने सेइं च़लतन तैन्ना परमेशरेरे बच्चेन।

Alle, die sich vom Geiste Gottes leiten lassen, sind Kinder Gottes.

15 किजोकि ज़ै आत्मा तुसन मैलोरोए तुसन फिरी गुलाम बेनतां रानेरे लेइ नईं, बल्के तै तुसन परमेशरेरे बच्चे बनाते। तैसेरे ज़िरिये अस परमेशरे जो हे अब्बा, हे बाजी ज़ोतम।

Ihr habt doch nicht den Geist der Knechtschaft empfangen, so daß ihr euch von neuem fürchten müßtet. Nein! Ihr habt den Geist der Annahme als Kind empfangen, in dem wir rufen: Abba, Vater.

16 पवित्र आत्मा एप्पू इश्शी आत्मा सेइं मिलतां गवाही देते, कि अस परमेशरेरे बच्चेम।

Der Geist bezeugt es selbst mit unserem Geist zusammen, daß wir Kinder Gottes sind.

17 किजोकि अस परमेशरेरे बच्चेम ते असां तैना बरकतां हासिल केरमेले ज़ैना परमेशर अपने लोकां केरे लेइ रेखोरिन, ते मसीहेरे लेइ भी ज़ैन परमेशरे रखोरूए, तैन भी अस मसीह सेइं साथी हासिल केरमेले; किजोकि अगर अस मसीहेरे ज़ेरे दुःख झ़ैलमेले त अस भी मसीहे साथी महिमा हासिल केरमेले।

Und sind wir Kinder, alsdann sind wir auch Erben: Erben Gottes und zugleich mit Christus Erben; nur müssen wir mit ihm auch leiden, um mit ihm verherrlicht zu werden.

18 मीं पूरू याकीने, कि ज़ैना दुःख अस झ़ैल्लने लोरेम, तैस महिमारे सामने, ज़ै परमेशर असन देनेबालोए, किछ भी नईं।

Ich bin jedoch der festen Überzeugung, daß die Leiden dieser Zeit nicht zu vergleichen sind mit der Herrlichkeit, die an uns offenbar wird.

19 किजोकि सैरी रच़नारी चीज़ां बड़े बे सबरी सेइं तैस वक्तेरो इंतज़ार केरने लोरिन, कि ज़ेइस परमेशरे इन बांदो केरनू तैसेरे सच़्चे बच्चे कौन आन।

Und so erwartet auch die ganze Schöpfung in heißer Sehnsucht die Offenbarung der Kinder Gottes.

20 किजोकि ज़ैन किछ परमेशरे बनाव, तैन सैरी चीज़ेइं अपनि कीमत गवाइ, एल्हेरेलेइ नईं कि तैना अपने आप चैती थी, पन परमेशरे एन भोने दित्तू। पन फिरी भी उमीदे।

Ist doch die Schöpfung der Vergänglichkeit unterworfen, nicht freiwillig, sondern um des willen, der sie unterwarf, mit der Hoffnung,

21 कि सृष्टि एप्पू भी खुश आए कि विनाशे करां छुटकारो हासिल केरतां, परमेशरेरे बच्चां केरे महिमारी अज़ैदी मां खुशी मनाली।

daß einst auch sie, die Schöpfung, von der Knechtschaft der Vergänglichkeit erlöst wird zur Freiheit der Herrlichkeit der Kinder Gottes.

22 किजोकि अस ज़ानतम कि सारी सृष्टि मिलतां हुना तगर कर लातीए ते तकलीफी मां तड़फतीए, ज़ेन्च़रे दोज़ींती गल्हे बिशनेरी तकलीफ भोतीए।

Wir wissen ja, daß die ganze Schöpfung voll Seufzen und Wehen ist bis auf diesen Tag.

23 सिर्फ तैन्ना नईं पन अस भी ज़ैन एजने बैली महिमारो पेइले फलेरो स्वाद च़खनेरे लेइ पवित्र आत्मा दित्तो, पन अस हेजू भी परमेशरेरे वक्ते बलगने लोरेम ज़ैखन परमेशर अपने बच्चे केरे रूपे मां कबूल केरेलो, ते असन जिसमेरे बुरैई करां छुटकारो देलो।

Und nicht nur sie allein; auch wir, die wir als Erstlingsgabe den Geist besitzen, seufzen in unserem Innern in der Erwartung dieser Annahme an Kindes Statt, nämlich der Erlösung unseres Leibes.

24 हुनी परमेशरे असन मुक्ति दित्तोरीए, असन ई उमीदे। पन अगर तुस कोन्ची चीज़ी हासिल केरनेरे लेइ उमीद केरथ ज़ै तुसन कां पेइली आए, त फिरी तै उमीद नईं। किजोकि ज़ैस चीज़ी कोई हेरने लोरोए तैसेरी उमीद कुन केरे?

Denn auf Hoffnung hin wurden wir gerettet. Nun ist eine Hoffnung, die man sieht, keine Hoffnung mehr. Wie könnte man noch hoffen, was man schon sieht.

25 पन ज़ैस चीज़ी अस न लहम, अगर तैसेरी उमीद रखतम, त सबरी सेइं तैस बलगते भी रातम।

Doch hoffen wir auf das, was wir nicht sehen, dann müssen wir eben in Geduld warten.

26 एन्च़रे पवित्र आत्मा इश्शी मद्दत केरते ज़ैखन अस परमेशरे पुड़ भरोसो रखने मां कमज़ोर भोतम, किजोकि अस न ज़ानम, कि प्रार्थना केन्च़रे केरतन; पन पवित्र आत्मा एप्पू कर लेइतां ज़ै बयानेरे बेइरे, इश्शे लेइ बिनती केरतीए।

Ebenso nimmt sich der Geist auch unserer Schwachheit an; wir wissen ja nicht, um was wir richtig beten sollen. Da tritt der Geist selbst für uns ein mit wortlosen Seufzern.

27 ते परमेशर ज़ै मनां केरो ज़ान्ने बालोए ज़ानते, कि पवित्र आत्मा कुन लोरो ज़ोने। किजोकि तै पवित्र लोकां केरे लेइ परमेशरेरे मेर्ज़ी सेइं बिनती केरते।

Und er, der die Herzen erforscht, weiß, was der Geist begehrt, daß er so, wie es Gottes Wille ist, für die Heiligen betet.

28 ते अस ज़ानतम, कि ज़ैना लोक परमेशरे सेइं प्यार केरतन, परमेशर तैन केरे लेइ सब गल्लां केरे ज़िरिये भलाई पैदा केरते; मतलब तैन केरे लेइ ज़ैना तैनी अपने मेरज़ारे मुताबिक च़ुनोरेन।

Wir wissen, daß jenen, die Gott lieben, alles zum Heile zusammenwirkt, weil sie nach seinem Ratschluß zu Heiligen berufen sind.

29 किजोकि तैने ज़ैना पेइले च़ुने, ते पेइले ठहराए भी कि तैसेरे मट्ठरे रूपे मां भोन, ताके तै बड़े ढ्लान मां ज़ेठो भोए।

Denn die, die er vorhererkannte, hat er auch vorherbestimmt, dem Bilde seines Sohnes gleich zu werden, der dadurch der Erstgeborene unter vielen Brüdern wird.

30 फिरी ज़ैना तैने पेइले ठहराए, तैना च़ुने भी, ते ज़ैना च़ुने, तैना धर्मी भी ठहराए, ते ज़ैना धर्मी ठहराए तैन महिमा भी दित्तोरीए।

Die er vorherbestimmt hat, hat er auch berufen; die er berufen hat, hat er gerecht gemacht, und die er gerecht gemacht hat, hat er verklärt.

31 ते अस एन गल्लां केरे बारे मां कुन ज़ोम? अगर परमेशर इश्शे पासे, ते इश्शो खलाफ कौन भोइ बटते?

Was sollen wir zu alldem sagen? Wenn Gott für uns ist, wer ist dann gegen uns?

32 परमेशरे अपनू मट्ठू भी अपने लेइ न रख्खू, बल्के तैन इश्शे सेब्भी केरे लेइ तैसेरे दुश्मना केरे हवाले दित्तू, ते तै मसीह सेइं असन तैन सब किछ देलो ज़ेसेरो वादो तैने असन सेइं कियोरोए।

Er, der seines eigenen Sohnes nicht geschont, vielmehr ihn für uns alle hingegeben hat, wie sollte dieser uns nicht alles auch mit ihm in Gnaden schenken?

33 अस परमेशरेरे च़ुनोरम, कोई असन पुड़ परमेशरेरे सामने दोष न लेई बटे, किजोकि तैए ज़ैने अस धर्मी ठहरावरेम।

Wer sollte gegen Gottes Auserwählte klagen? Etwa Gott, der sie gerecht gemacht hat?

34 फिरी कौने ज़ै सज़ारो हुक्म देलो? कोई नईं, यीशु मसीह तैए ज़ै मरो, बल्के मुड़दन मरां ज़ींतो भोव, ते परमेशरेरे देइने पासे, ते इश्शे लेइ बिनती भी केरते।

Wer verurteilt? Etwa Christus Jesus, der starb, oder besser, der auferweckt wurde, der nun zur Rechten Gottes ist und auch für uns bittet?

35 कौन असन मसीहेरे प्यारे करां अलग केरि बटते? मुसीबत या तंगी, या ज़ुलम, या काल, या नगूपन, या खतरो, या तलवार? इन मरां कोई भी चीज़ असन मसीहेरे प्यारे करां अलग न केरि बटे।

Wer wird uns scheiden von der Liebe Christi? Trübsal, Bedrängnis und Verfolgung, Hunger oder Blöße oder Todesgefahr oder das Schwert?

36 ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, “तेरे लेइ अस हर वक्त मौतरे खतरे मां रातम; अस मैरोने बैली भैड्डां केरे ज़ेरे गने जोरेम।”

So steht es ja in der Schrift: "Stets sind wir deinetwegen in der Todesgefahr; Opferschafen sind wir gleichgeachtet."

37 पन ज़ैने असन सेइं प्यार कियोरोए, तैसेरे ज़िरिये असन पूरे तरीके सेइं एन सैरी बुरी गल्लां पुड़ ज़ीत हासिल आए।

Doch über all dies kommen wir siegreich hinweg durch ihn, der uns geliebt hat.

38 किजोकि मीं पूरू याकीने, कि न मौत, न ज़िन्दगी, न स्वर्गदूत, न हकोमतां, न ज़ै वक्त च़लोरोए, न एजनेबालो वक्त, न शेक्ति, न उचार,

Ich lebe der Überzeugung: Weder Tod noch Leben, nicht Engel und nicht Herrschaften, nicht Gegenwärtiges noch Kommendes, nicht Mächte,

39 न डुघार ते न कोई होरि सृष्टि, असन परमेशरेरे प्यारे करां ज़ै इश्शे प्रभु यीशु मसीह मांए अलग केरि सकेली।

nicht Höhe oder Tiefe noch sonst ein anderes Geschöpf wird uns scheiden können von der Liebe Gottes, die da ist in Christus Jesus, unserem Herrn.