रोमियों 10
1 हे ढ्लाव ते बेइनव मेरे मनेरी इच्छा ते इस्राएली लोकां केरे लेइ परमेशरे कां मेरी ई प्रार्थनाए, कि तैन मुक्ति मैल्ले।
| أَيُّهَا الإِخْوَةُ، إِنَّ رَغْبَةَ قَلْبِي وَتَضَرُّعِي إِلَى اللهِ لأَجْلِهِمْ، هُمَا أَنْ يَخْلُصُوا. | ١ |
2 अवं ज़ानताईं कि तैना परमेशरेरे लेइ जोशे मां रहतन, पन सच़्च़े ज्ञाने सेइं नईं।
| فَإِنِّي أَشْهَدُ لَهُمْ أَنَّ عِنْدَهُمْ غَيْرَةً لِلهِ، وَلكِنَّهَا لَيْسَتْ عَلَى أَسَاسِ الْمَعْرِفَةِ. | ٢ |
3 किजोकि तैना तैस धार्मिकताई करां अनज़ान राए ज़ै परमेशरे तरफां मैलतीए, ते तैनेईं अपनि धार्मिकता बनानेरी कोशिश की, एल्हेरेलेइ तैनेईं अपनो आप परमेशरेरी धार्मिकतारे अधीन न कियो।
| فَبِمَا أَنَّهُمْ جَهِلُوا بِرَّ اللهِ وَسَعَوْا إِلَى إِثْبَاتِ بِرِّهِمِ الذَّاتِيِّ، لَمْ يَخْضَعُوا لِلْبِرِّ الإِلهِيِّ. | ٣ |
4 किजोकि मसीहे तै मकसद पूरो कियोरोए ज़ेसेरे लेइ मूसेरो कानून दित्तोरो थियो, ताके ज़ै कोई मसीह पुड़ विश्वास केरे तै परमेशरेरी नज़री मां धर्मी भोए।
| فَإِنَّ غَايَةَ الشَّرِيعَةِ هِيَ الْمَسِيحُ لِتَبْرِيرِ كُلِّ مَنْ يُؤْمِنُ. | ٤ |
5 किजोकि मूसे इन लिखोरूए, “ज़ै मैन्हु तैस धार्मिकता मुताबिक च़लते ज़ै कानूनेरे ज़िरिये आए, तै तैसेरे ज़िरिये सेइं ज़ींतो रालो।”
| فَقَدْ كَتَبَ مُوسَى عَنِ الْبِرِّ الآتِي مِنَ الشَّرِيعَةِ: «إِنَّ الإِنْسَانَ الَّذِي يَعْمَلُ بِهذِهِ الأُمُورِ، يَحْيَا بِها». | ٥ |
6 पन ज़ै धार्मिकता विश्वासे सेइं आए, तैसेरे बारे मां पवित्रशास्त्र इन ज़ोते, “तू अपने मने मां इन न ज़ोइयां कि स्वर्गे पुड़ कौन च़ढ़ेलो?” (मतलब मसीह आन्ने)
| غَيْرَ أَنَّ الْبِرَّ الآتِيَ مِنَ الإِيمَانِ يَقُولُ هَذَا: «لا تَقُلْ فِي قَلْبِكَ: مَنْ يَصْعَدُ إِلَى السَّمَاوَاتِ؟» (أَيْ لِيُنْزِلَ الْمَسِيحَ)، | ٦ |
| وَلا: «مَنْ يَنْزِلُ إِلَى الأَعْمَاقِ؟» أَيْ لِيُصْعِدَ الْمَسِيحَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ! (Abyssos g12) | ٧ |
8 पन पवित्रशास्त्र इन ज़ोते “परमेशरेरू वचन तेरे नेड़े, ते तेरे ऐशी मां ते मने मां आए,” इन तैन वचने ज़ैन असन परमेशरे पुड़ विश्वास केरनेरे बारे मां ज़ोते, ज़ेसेरो अस प्रचार केरतम।
| فَمَاذَا يَقُولُ إِذاً؟ إِنَّهُ يَقُولُ: «إِنَّ الْكَلِمَةَ قَرِيبَةٌ مِنْكَ. إِنَّهَا فِي فَمِكَ وَفِي قَلْبِكَ!» وَمَا هذِهِ الْكَلِمَةُ إِلّا كَلِمَةُ الإِيمَانِ الَّتِي نُبَشِّرُ بِها: | ٨ |
9 अगर तू अपने ज़बाना यीशुए, प्रभु ज़ेनतां मन्नस ते अपने दिल सेइं विश्वास केरस, कि परमेशरे तै मुड़दन मरां ज़ींतो कियो, त तीं परमेशर पक्की मुक्ति देलो।
| أَنَّكَ إِنِ اعْتَرَفْتَ بِفَمِكَ بِيَسُوعَ رَبّاً، وَآمَنْتَ فِي قَلْبِكَ بِأَنَّ اللهَ أَقَامَهُ مِنَ الأَمْوَاتِ، نِلْتَ الْخَلاصَ. | ٩ |
10 किजोकि इश्शे विश्वासेरे ज़िरिये सेइं अस परमेशरेरी नज़री मां धर्मी भोतम, ते इश्शे इकरार केरने सेइं मुक्ति मैलोरीए।
| فَإِنَّ الإِيمَانَ فِي القَلْبِ يُؤَدِّي إِلَى الْبِرِّ، وَالاعْتِرَافَ بِالْفَمِ يُؤَيِّدُ الْخَلاصَ، | ١٠ |
11 किजोकि पवित्रशास्त्र इन ज़ोते, “ज़ै कोई तैस पुड़ विश्वास केरे, तै शरमिन्दो न भोलो।”
| لأَنَّ الْكِتَابَ يَقُولُ: «كُلُّ مَنْ هُوَ مُؤْمِنٌ بِهِ، لَا يَخِيبُ». | ١١ |
12 इन एल्हेरेलेइ आए कि यहूदन ते गैर कौमन मां कोई फर्क नईं, किजोकि परमेशर सेब्भी केरो प्रभुए; ते ज़ैना तैसेरू नवं घिन्तन तै तैन बरकत देते।
| فَلا فَرْقَ بَيْنَ اليَهُودِيِّ وَالْيُونَانِيِّ، لأَنَّ لِلْجَمِيعِ رَبّاً وَاحِداً، غَنِيًّا تُجَاهَ كُلِّ مَنْ يَدْعُوهُ. | ١٢ |
13 ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्र ज़ोते, “ज़ै कोई प्रभुएरू नवं घिन्नेलो, तैस मुक्ति मैलेली।”
| «فَإِنَّ كُلَّ مَنْ يَدْعُو بِاسْمِ الرَّبِّ يَخْلُصُ». | ١٣ |
14 पन प्रभु पुड़ लोकेईं विश्वास न कियो त तैना तैसेरू नवं किजो घिन्न? ते ज़ेसेरे बारे मां तैनेईं शुनोरू नईं तैस पुड़ केन्च़रां विश्वास केरेले? ते अगर तैसेरे बारे मां कोई प्रचार न केरे त तैना केन्च़रां शुनी बटतन?
| وَلكِنْ، كَيْفَ يَدْعُونَ مَنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يُؤْمِنُونَ بِمَنْ لَمْ يَسْمَعُوا بِهِ؟ وَكَيْفَ يَسْمَعُونَ بِلا مُبَشِّرٍ؟ | ١٤ |
15 ते अगर कोई प्रचार केरनेरे भेज़ो न गाए त तैना केन्च़रे शुनेई बटतन? ज़ेन्च़रे पवित्रशास्त्र ज़ोते, “तैन केरे पव केत्रे रोड़ेन, ज़ैना खुशखबरी शुनातन!”
| وَكَيْفَ يُبَشِّرُ أَحَدٌ إِلّا إِذَا كَانَ قَدْ أُرْسِلَ؟ كَمَا قَدْ كُتِبَ: «مَا أَجْمَلَ أَقْدَامَ الْمُبَشِّرِينَ بِالْخَيْرَاتِ!» | ١٥ |
16 पन सेब्भेईं तै खुशखबरी कबूल न की। यशायाह नबी ज़ोते, “हे प्रभु कोई इश्शे सन्देशे पुड़ विश्वास न केरे।”
| وَلكِنْ، لَيْسَ كُلُّهُمْ أَطَاعُوا الإِنْجِيلَ. فَإِنَّ إِشَعْيَاءَ يَقُولُ: «يَا رَبُّ! مَنْ صَدَّقَ مَا أَسْمَعْنَاهُ إِيَّاهُ؟» | ١٦ |
17 एल्हेरेलेइ मसीहेरे बारे मां सन्देश शुन्नेरे बगैर कोई भी तैस पुड़ विश्वास न केरि बटे।
| إِذاً، الإِيمَانُ نَتِيجَةُ السَّمَاعِ، وَالسَّمَاعُ هُوَ مِنَ التَّبْشِيرِ بِكَلِمَةِ الْمَسِيحِ! | ١٧ |
18 पन अवं पुछ़तईं, “कुन इस्राएली लोकेईं न शुनू?” हाँ तैनेईं ज़रूर शुनू, पन पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए “तैन केरू वचन सैरी ज़मीनी पुड़, ते तैन केरि गल्लां दुनियारे हर पासे पुज़ोरिन।”
| وَلكِنِّي أَقُولُ: أَمَا سَمِعُوا؟ بَلَى، فَإِنَّ الْمُبَشِّرِينَ «انْطَلَقَ صَوْتُهُمْ إِلَى الأَرْضِ كُلِّهَا، وَكَلامُهُمْ إِلَى أَقَاصِي الْعَالَمِ». | ١٨ |
19 अवं फिरी पुछ़तईं, कुन इस्राएली लोकेईं तैन वचन न समझ़ू? पेइलो त प्रभुए मूसेरे ज़िरिये ई जुवाब देते, “अवं तैन केरे ज़िरिये ज़ै कौम नईं, इस्राएली लोकन जलन करालो, अवं बेवकूफ गैर कौमां केरे लोकां केरे ज़िरिये तुसन सरकालो।”
| وَأَعُودُ فَأَقُولُ: أَمَا فَهِمَ إِسْرَائِيلُ؟ إِنَّ مُوسَى، أَوَّلاً، يَقُولُ: «سَأُثِيرُ غَيْرَتَكُمْ بِمَنْ لَيْسُوا أُمَّةً، وَبِأُمَّةٍ بِلا فَهْمٍ سَوْفَ أُغْضِبُكُمْ!» | ١٩ |
20 फिरी यशायाह बड़े दिलेरी सेइं परमेशरेरे लेइ ज़ोते, “ज़ैना मीं न थी तोपते, तैन अवं मैलो, ते ज़ैना मीं पुछ़ते भी न थी, तैन पुड़ अवं बांदो भोव।”
| وَأَمَّا إِشَعْيَاءُ فَيَجْرُؤُ عَلَى الْقَوْلِ: «وَجَدَنِي الَّذِينَ لَمْ يَطْلُبُونِي وَصِرْتُ مُعْلَناً لِلَّذِينَ لَمْ يَبْحَثُوا عَنِّي». | ٢٠ |
21 पन इस्राएलेरे बारे मां परमेशर इन ज़ोते, “अवं हुक्म न मन्नेबाले ते बेंस केरनेबाले लोकन सैरी दिहैड़ी कुजातो राव।”
| وَلَكِنَّهُ عَنْ إِسْرَائِيلَ يَقُولُ: «طُولَ النَّهَارِ مَدَدْتُ يَدَيَّ إِلَى شَعْبٍ عَاصٍ مُعَارِضٍ!» | ٢١ |
