प्रकाशित वाक्य 5
1 ज़ै तखते पुड़ बिशोरो थियो, मीं तैसेरे देइने हथ्थे मां अक किताब लाई, ज़ै अन्त्रमेईं त कने बेइरमेईं लिखोरी थी, ते तै सत मोहरां लेइतां बन्द कियोरी थी।
୧ଜେ ବସ୍ବା ଜାଗାଇ ବସିରଇଲା ତାର୍ ଉଜା ଆତେ ଗୁଡିଆଇଅଇରଇବା ଗଟେକ୍ ପୁର୍ନା କାଗଜ୍ ଦେକ୍ଲି । ସେଟା ଦୁଇବାଟେ ଲେକା ଅଇରଇଲା । ଆରି ସାତ୍ଟା ସିଲ୍ ମାରି ଡାବିରଇଲାଇ ।
2 फिरी मीं अक ताकतबर स्वर्गदूत लाव, ज़ै ज़ोरे ज़ोरे सेइं ई प्रचार केरतो थियो। “इस किताबारो खोल्लने ते इसेरी मोहरां ट्लोड़नेरे काबल कौने?”
୨ଆରି ଗଟେକ୍ ବେସି ବପୁରଇବା ଦୁତ୍କେ ଦେକ୍ଲି । ସେ ଆଉଲିଅଇ କଇଲା “ଏ ସାତ୍ଟା ସିଲ୍ ପିଟାଇକରି କେ, ଏ କାଗଜ୍ ମେଲାକରି ପାର୍ସି?”
3 पन न स्वर्गे मां, न धेरती पुड़ न धेरतारे बुन कोई तैस किताबी खोल्लने या तैस पुड़ नज़र केरनेरे काबल मैलो।
୩ମାତର୍ ସର୍ଗେ କି ମଚ୍ପୁରେ କି ପାତାଲେ କେ ମିସା ସେ କାଗଜ୍ ମେଲାକରି ଦେକି ନାପାର୍ଲାଇ ।
4 ते अवं ज़ोरे-ज़ोरे सेइं लेरां देने लव, किजोकि तैस किताबरे खोल्लनेरे या तैस पुड़ नज़र केरनेरे काबल कोई न मैलो।
୪ସେ କାଗଜ୍ ମେଲାକରି ବିତ୍ରର୍ଟା ଦେକ୍ବାକେ କେ ନାପାର୍ଲାଇଜେ ମୁଇ ବେସି ମନ୍ଦୁକ୍ କରି କାନ୍ଦ୍ଲି ।
5 तैखन तैन बुज़ुर्गन मरां एक्के मीं सेइं ज़ोवं, “लेरां न दे, तक, तै ज़ैस जो यहूदारे गोत्रेरो शेर ज़ोतन, ज़ै दाऊद राज़ेरे खानदाने मरांए तैने तै किताबी खोल्लनेरे ते सत्ते मोहरां ट्लोड़नेरे लेइ शैतान हारावरोए।”
୫ତାର୍ପଚେ ଗଟେକ୍ ପାର୍ଚିନ୍ ମକେ କଇଲା, “କାନ୍ଦ୍ନାଇ, ଏଦେ ଦେକା! ଜିଉଦା ବଁସେଅନି ଆଇବା ସିଅଁ, ଜେ କି ଦାଉଦର୍ ଗଟେକ୍ ଡାକ୍ପୁଟାର୍ ନାତିତିତି, ସେ ଜିତ୍ଲାଆଚେ । ସେ ସାତ୍ଟା ସିଲ୍ ବାଙ୍ଗାଇସି ଆରି କାଗଜ୍ ମେଲାକରି ପାର୍ସି ।”
6 तैखन मीं तखत ते च़ेव्रे प्राणी त कने तैन बुज़ुर्गां केरे मझ़ाटे अक मारोरू गबड़ू लाव। तैसेरां सत शिन्गाँ ते सत एछ़्छ़ी थी; इना परमेशरेरी सते आत्मान, ज़ैना सैरी धेरतली पुड़ भेज़ोरिन।
୬ତାର୍ପଚେ ବସ୍ବା ଜାଗାର୍ ମଜାଇ ଗଟେକ୍ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଟିଆଅଇରଇବାଟା ଦେକ୍ଲି । ତାର୍ ଚାରିବେଟ୍ତି ଚାରିଟା ଜିବନ୍ ରଇବା ପସୁ ଆରି ପାର୍ଚିନ୍ମନ୍ ରଇଲାଇ । ମେଣ୍ଡାପିଲା ମରାଇରଇଲାଟା ପାରା ଡିସ୍ତେରଇଲା । ତାକେ ସାତ୍ଟା ସିଙ୍ଗ୍ ଆରି ସାତ୍ଟା ଆଁକି ରଇଲା । ସେଟା ପର୍ମେସରର୍ ସାତ୍ଟା ଆତ୍ମା ରଇଲା । ପର୍ମେସର୍ ସେ ସାତ୍ଟା ଆତ୍ମାକେ ଗୁଲାଇ ଜଗତେ ପାଟାଇରଇଲା ।
7 गबड़े अग्गर एइतां ज़ै तखते पुड़ बिशोरो थियो तैसेरे देइने हथ्थे मरां तै किताब नेही।
୭ଜେ ବସ୍ବା ଜାଗାଇ ବସିରଇଲା, ତାର୍ ଉଜାଆତେଅନି ସେ ମେଣ୍ଡା କାଗଜ୍ ନେଲା ।
8 ते ज़ैखन तैने किताब नेही, त तै च़ेव्रे प्राणी ते चोब्ही बुज़ुर्ग तैस गबड़ेरे सामने झुके; ते हर केन्चेरे हथ्थे मां बर्बत ते धूपे सेइं भरोरे सोन्नेरे कटोरे थिये, इना पवित्र लोकां केरि प्रार्थनान।
୮ସେ ସେନ୍ତାରି କଲାକେ ସେ ଚାରିଟା ଜିବନ୍ ରଇବା ପସୁ ଆରି କଡେଚାରିଟା ପାର୍ଚିନ୍ମନ୍ ମେଣ୍ଡାର୍ ମୁଆଟେ ଡାଣ୍ଡାସନ୍ ପଡି ଜୁଆର୍ କଲାଇ । ସେମନ୍କେ ସବୁ ଲକର୍ ଆତେ ଗଟେକ୍ ଗଟେକ୍ ଡୁଡୁଙ୍ଗା ଆରି ସୁନାର୍ ଗିନାମନ୍କେ ଗନ୍ଦ୍ରସ୍ ରଇଲା । ସେଟା ଅଇଲାନି ପର୍ମେସରର୍ ଲକ୍ମନ୍ ଗୁଆରି କର୍ବାଟା ।
9 त तैना इन नंव्वू गीत ज़ोने लगे, “तीं कां अधिकारे कि तू मोहरन ट्लोड़स ते इस किताबी खोल्लस, किजोकि तीं मेरतां अपने खूने सेइं परमेशरेरे लेइ हर एक्की कुले मरां, हर भाषाई मरां, हर लोकन मरां, ते कौमी मरां लोक घिन्नोरेन।”
୯ସେମନ୍ ଗଟେକ୍ ନୁଆ ଗିତ୍ କଇତେରଇଲାଇ । “ଗୁଡିଆଇଅଇରଇବା କାଗଜ୍ ସିଲ୍ ବାଙ୍ଗାଇକରି ନେବାକେ ତୁଇସେ ପାରୁସ୍ । କାଇକେବଇଲେ ତୁଇ ମରାଇଅଇଲୁସ୍ ଆରି ତର୍ ବଲି ଇସାବ୍ ମରନର୍ ଲାଗି, ସବୁ ବଁସେଅନି, ସବୁବାସାଇଅନି, ସବୁ ରାଇଜେଅନି ଆରି ଲକ୍ମନର୍ ଦଲେଅନି ପର୍ମେସରର୍ ପାଇ ତୁଇ ଲକ୍ମନ୍କେ ଆନ୍ଲୁସ୍ ।
10 “तीं तैना राज़े बनाए, तीं तैना याजक बनाए ज़ैना इश्शे प्रभु परमेशरेरे लेइ सेवारू कम केरन, ते तैना धेरती पुड़ राज़ां केरू ज़ेरू राज़ केरतन।”
୧୦ତୁଇ ସେମନ୍କେ ଗଟେକ୍ ପୁଜାରିମନର୍ ରାଇଜ୍ କରି ଆଚୁସ୍ । ସେମନ୍ ଆମର୍ ପର୍ମେସର୍କେ ସେବା କର୍ବାଇ । ଆରି ଏ ଜଗତେ ସାସନ୍ କର୍ବାଇ ।”
11 मीं दुबारा तक्कू, त मीं बेशुमार स्वर्गदूतां त च़ेव्रे प्रणी ते बुज़ुर्गां केरि आवाज़ शुनी ज़ैना तखतेरे च़ेव्रे पासन थिये।
୧୧ମୁଇ ଆରିତରେକ୍ ଦେକ୍ଲି । ତେଇ ଅଜାର୍ ଅଜାର୍ ଦୁତ୍ମନର୍ ସବଦ୍ ସୁନ୍ଲି । ସେ ଦୁତ୍ମନ୍ ଚାରିଟା ପସୁମନର୍ ଆରି ପାର୍ଚିନ୍ମନର୍ ଚାରିବେଟ୍ତି ଟିଆ ଅଇଲାଇ ।
12 तैना ज़ोरे सेइं ज़ोते थी, “मारोरू गबड़ू समर्थ, धन, ज्ञान, शेक्ति, आदर, महिमा, ते कने शुक्रेरे काबले।”
୧୨ସେମନ୍ ଆଉଲି ଅଇକରି ଗିତ୍ କଇତେ ରଇଲାଇ, “ମରାଇଅଇରଇବା ମେଣ୍ଡାପିଲା, ସବୁ ବପୁ, ସବୁ ଦନ୍ସଁପତି, ସବୁ ଗିଆନ୍, ସବୁ ସକ୍ତି, ଡାକ୍ପୁଟା, ମଇମା, ଆରାଦନା ପାଇବା ଅଦିକାର୍ ତର୍ ଲଗେ ଆଚେ ।”
13 फिरी मीं स्वर्गे मां ते धेरतली पुड़ त कने धेरतलरे बुन, ते समुन्दरेरी सब चीज़ां, ते सब किछ ज़ैन तैन मांए, इन ज़ोते शुनू कि, “ज़ै तखते पुड़ बिशोरोए तैसेरू त कने गबड़ेरू शुक्र, आदर, महिमा ते राज़, हमेशा राए।” (aiōn g165)
୧୩ଜଗତେ ରଇବା ସବୁ ଜିବନ୍ ରଇବାଟାମନ୍ ଜେନ୍ତାରି କି ସର୍ଗେ ରଇବା ସବୁଜାକ, ଜଗତେରଇବା ସବୁଜାକ, ପାତାଲେ ରଇବା ସବୁଜାକ ଆରି ସମ୍ଦୁରେ ରଇବାଟାମନ୍ ଗିତ୍ ଗାଇତେରଇଲାଇ । ଜେ ବସ୍ବା ଜାଗାଇ ବସିଆଚେ ଆରି ମେଣ୍ଡାପିଲାକେ ଆରାଦନା, ଡାକ୍ପୁଟା, ମଇମା, ଆରି ବପୁ କାଲ୍ କାଲ୍ ଜୁଗ୍ ଜୁଗ୍ ଅ । (aiōn g165)
14 ते च़ेव्रे प्रेणेईं आमीन ज़ोवं, ते बुज़ुर्गेईं मथ्थो टेको।
୧୪ଚାରିଟା ଜିବନ୍ ରଇବା ପସୁମନ୍ କଇଲାଇ, ଆମେନ୍! ଆରି ପାର୍ଚିନ୍ମନ୍ ଡାଣ୍ଡାସନ୍ ପଡି ଜୁଆର୍କଲାଇ ।
