प्रकाशित वाक्य 4

1 इना गल्लां हेरनेरां पत्ती, मीं स्वर्गे मां अक दार खुल्लोरू लाव। ते मीं सेइं कोई गल्लां केरने लाव ई तैए थियो ज़ैने मीं सेइं पेइली गल्लां की, तैसेरी आवाज़ नड़शिनगेरे ज़ेरि थी। तैने मीं सेइं ज़ोवं, “इड़ी बा एई: अवं तीं तैना गल्लां हिरेइलो, ज़ैन केरू इन गल्लां केरे पत्ती पूरू भोनू ज़रूरीए।”

Dann hatte ich ein Gesicht: Siehe, im Himmel stand eine Tür offen und die Stimme, die ich wie eine Posaune vorhin mit mir hatte reden hören sprach:"Komm hier herauf; ich will dir zeigen, was hernach geschehen muß."

2 अकदम पवित्र आत्मां अवं अपने कैबू मां कियो; ते मीं स्वर्गे मां अक तखत लाव ते तैस तखते पुड़ कोई बिशोरो लाव।

Sofort ward ich verzückt: Siehe, da stand ein Thron im Himmel, und auf dem Throne saß Einer.

3 ते ज़ै तैस तखते पुड़ बिशोरो थियो, तै यशब ते मानिक कीमती घोड़ां केरो ज़ेरो लेइहोतो थियो। ते तैस तखते च़ेव्रे पासन भुन्ज़ल्लैठ थी, ज़ै मरकत घोड़ेरी ज़ेरि लेइहोती थी।

Der dasaß, sah wie Jaspis und wie Sardis aus; ein Regenbogen erstrahlte rings um den Thron herum, der wie ein Smaragd aussah.

4 तैस तखतेरे च़ेव्रे पासन चोब्ही तखत थिये; ते तैन तखतन पुड़ चोब्ही बुज़ुर्ग छ़ित्तां लिगड़ां लेइतां बिश्शोरे थिये, ते तैन केरे दोगन पुड़ सोन्नेरां ताजां थियां।

Und vierundzwanzig andere Throne waren rund um den Thron, und auf den Thronen saßen vierundzwanzig Älteste mit weißen Kleidern angetan und goldenen Kränzen auf ihren Häuptern.

5 ते तैस तखते मां बिजली ते गुड़ने ते तखतेरे सामने अगारे सत दीवट बलने लोरे थिये, इन परमेशरेरे सत आत्मा आन।

Vom Throne gehen Blitze, Tosen, Donnerschläge aus. Sieben Fackeln brannten vor dem Throne; das sind die sieben Geister Gottes.

6 ते तैस तखतेरे सामने शीशेरो साफ समुन्द्र थियो ज़ै बरफारो ज़ेरो थियो, ते तखतेरे मझ़ाटे ते तखतेरे च़ेव्रे पासन प्राणी थिये, तैन केरे सैरे जानी पुड़ एछ़्छ़ी-एछ़्छ़ी थी।

Dann war vor dem Throne noch etwas wie ein gläsernes Meer, ähnlich wie Kristall. Und mitten vor dem Thron und rund um den Thron herum waren vier lebendige Wesen voller Augen vorn und hinten.

7 पेइलो प्राणी शेरेरो ज़ेरो थियो, ते दुइयोवं प्राणी दाँतेरो ज़ेरो, ट्लेइयोवं प्राणी मैनेरो ज़ेरो थियो, ते च़ेवरोवं प्राणी उडरने बाले उकाबेरो ज़ेरो थियो।

Das erste Wesen glich einem Löwen, das zweite Wesen glich einem Rind, das dritte Wesen hatte ein Antlitz wie ein Mensch, das vierte Wesen glich einem fliegenden Adler.

8 ते च़ेव्रे परैणी केरां शा-शा फंगां थियां ते तैन पुड़ एछ़्छ़ी थी इड़ी तगर कि फंगन अन्तर भी एछ़्छ़ी थी, तैना रात दिहाड़ी बगैर आरामे इन ज़ोते रातन, “पवित्र, पवित्र, प्रभु-परमेशर, सर्वशक्तिमान, ज़ै थियो, ज़ै आए, ते ज़ै एजनेबालोए।”

Jedes der vier Lebewesen hatte sechs Flügel, außen wie innen voller Augen; sie haben keine Ruhe Tag und Nacht; sie rufen: "Heilig, heilig, heilig ist Gott, der Herr, der Allbeherrscher, der war, der ist, der kommen wird."

9 ज़ै तखते पुड़ बिशोरो ज़ै हमेशा-हमेशा ज़ींतोए, तैना प्राणी तैसेरी महिमा ते आदर ते शुक्र केरेले, (aiōn g165)

Und sooft die Lebewesen Ruhm und Ehre und Dank dem dargebracht hatten, der auf dem Throne saß, der von Ewigkeit zu Ewigkeiten lebt, (aiōn g165)

10 ज़ैखन चोब्ही बुज़ुर्ग तखतन पुड़ बिशने बाले कां मथ्थो टेकेले, ते तैसेरी आराधना केरेले। ते तैना अपना-अपना ताजां तखतेरे सामने इन ज़ोइतां रखेले: (aiōn g165)

werfen sich die vierundzwanzig Ältesten vor dem, der auf dem Throne saß, zu Boden und beten den an, der lebt von Ewigkeit zu Ewigkeiten; sie legen ihre Kränze vor dem Throne nieder und rufen: (aiōn g165)

11 “हे इश्शे प्रभु-परमेशर, तींए सैरी चीज़ां बनेइ। तेरे मेर्ज़ी सेइं सब चीज़ां बनेइ जेई ते वजूदे मां एई। एल्हेरेलेइ तूए महिमा, आदर ते शेक्तरे काबलस।”

"Würdig bist Du, unser Herr und Gott, Ruhm, Macht und Ehre zu empfangen; denn Du hast das All erschaffen, durch Deinen Willen wurde es und ist es entstanden."