< प्रकाशित वाक्य 14 >

1 एसेरे बाद, मीं किछ लाऊं, मीं गबड़ू सिय्योन पहाड़े पुड़ खड़ू लाऊं। ते तैस सेइं साथी 144000 लोक थिये, ज़ैन केरे कुपाए पुड़ तैसेरू ते कने तैसेरे बाजेरू नवं लिखोरू थियूं।
ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇ ସିୟନ୍‌ ପର୍‌ବତେ ମେଣ୍ଡାପିଲା ଟିଆଅଇରଇବାଟା ଦେକ୍‌ଲି । ତାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ୧୪,୪୦୦୦ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ରଇଲାଇ । ତାକର୍‌ କାପାଲେ ମେଣ୍ଡାପିଲାର୍‌ ନାଉଁ ଆରି ତାର୍‌ ବାବାର୍‌ ନାଉଁ ଲେକିରଇଲାଇ ।
2 ते स्वर्गेरां एरी आवाज़ शुनोई, ज़ै बड़े पैनेरी ते बड़े गुड़नेरी ज़ेरि आवाज़ थी, ते ज़ै आवाज़ मीं शुनी; तै एरी थी ज़ेन्च़रे कोई सारंगी बाज़ाने बालो सारंगी बज़ाने लोरोए।
ଆରି ସର୍‌ଗେ ଅନି ମୁଇ ଗଟେକ୍‌ ସବଦ୍‌ ସୁନ୍‌ଲି । ସେଟା ଗଟେକ୍‌ ଜବର୍‌ ଗଡ୍‌ଗଡି ଅଇ ବଡ୍‌ ସବଦର୍‌ ପାରା ଆରି ଜବର୍‌ ପାନି ଅଦର୍‌ଲାପାରା ରଇଲା । ବିଣା ବାଜ୍‌ଲେ ସବଦ୍‌ ଅଇବା ଗିତ୍‌ପାରା ସୁନି ଅଇଲା ।
3 144000 लोक तखतेरे सामने, ते प्राणी ते कने बुज़ुर्गां केरे सामने खड़े थिये; तैना अक नंव्वू गीत ज़ोने लोरे थिये, तैन गीत सिर्फ तैन लोकेईं शिखोरू थियूं। तैना लोक इना आन ज़ैना सिर्फ इस दुनियाई मां रानेबाले लोकन मरां परमेशरे छुटोरे थिये।
ସେ ୧୪୪,୦୦୦ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବସ୍‍ବା ଜାଗାର୍‍ ଚାର୍‌ଟା ବଁଚିରଇବା ପସୁମନର୍‌, ପାର୍‌ଚିନ୍‌ମନର୍‌ ମୁଆଟେ ଟିଆଅଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ନୁଆ ଗିତ୍‌ କଇତେରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ଆକା ସେ ଗିତ୍‌ ଜାନିରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ସେ ମୁକ୍‌ତି ପାଇରଇବା ଲକ୍‌ମନ୍‌ ।
4 इना तैना लोक आन, ज़ैना कुआन्शन सेइं अशुद्ध नईं भोरे, पन कुवारेन, इना तैना आन, ज़ेरां भी गबड़ू गाते तैना भी तैस पत्ती च़लतन, इना त परमेशरेरे लेइ पेइले फल भोनेरे लेइ मैनन् मरां घिने जोरेन।
ସେମନ୍‌ ନିଜେ ସୁକଲ୍‌ ରଇଲାଇ । ମାଇଜି ମନର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‍ ମିସାବିଡା ଅଇକରି ନିଜ୍‌କେ ଅସୁକଲ୍‌ ଅଇ ନ ରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ପିଲାବେଣ୍ଡିଆ ପାରା ରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ସବୁବେଲେ ମେଣ୍ଡାପିଲାର୍‌ ସଙ୍ଗ୍‌ ଜାଇତେରଇଲାଇ । ସେମନ୍‌ ମୁନୁସ୍‌ଜାତିର୍‌ ବିତ୍‌ରେ ପର୍‌ତୁମ୍‌ ତର୍‌ ମୁକ୍‌ତି ପାଇକରି ପର୍‌ମେସରର୍‌ପାଇ ଆରି ମେଣ୍ଡାପିଲାର୍‌ପାଇ ନିଜ୍‌କେ ସର୍‌ପି ଅଇଆଚତ୍‌ ।
5 तैनेईं कधी झूठ नईं जोरू, ते तैना बेइलज़ामन।
ସେମନ୍‌ କେବେ ମିସା ମିଚ୍‌ ନ କଅତ୍‌ । କେ ମିସା ସେମନ୍‌କେ ଦସ୍‌ ଦେଇନାପାରେ ।
6 फिरी मीं अक होरो स्वर्गदूत अम्बरे मझ़ामेई उडरतो लाव ज़ैस कां धेरतली पुड़ रानेबालां केरि हर अक कौम, कुल, ते कने भाषारे लोकन शुनानेरे लेइ हमेशारी खुशखबरी थी ज़ै कधे न बेदलोए। (aiōnios g166)
ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇ ଆରିଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌କେ ଆକାସେ ଉଡି ଜିବାଟା ଦେକ୍‌ଲି । ଏ ଜଗତର୍‌ ସବୁ ରାଇଜେଅନି, ବାସାଇଅନି, ବଁସେଅନି, ଜାତିଅନି ଆଇବା ସବୁ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ଜାନାଇବା ପର୍‌ମେସରର୍‌ କେବେ ନ ସାର୍‌ବା ସୁବ୍‌କବର୍‌ ଜାନାଇତେରଇଲା । (aiōnios g166)
7 तैने बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “परमेशरे करां डरा; ते तैसेरी बड़याई केरा; किजोकि तैसेरो इन्साफ केरनेरो वक्त पुज़ोरोए, ते तैसेरी आराधना केरा, ज़ैने स्वर्ग, धरती, समुन्द्र, पैनेरे नाग बनोरेन।”
ସେ ଆଉଲିଅଇକରି କଇଲା “ପର୍‌ମେସର୍‌କେ ଡାକ୍‌ପୁଟା କରା । ତାର୍‌ ବଡ୍‌ ବଡ୍‌ କାମର୍‌ ପାଇ ତାକେ ଆରାଦନା କରା । ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ବିଚାର୍‌ କର୍‌ବାକେ ତାର୍‌ ବେଲା କେଟ୍‌ଲାଆଚେ । ସରଗ୍‌, ଦର୍‌ତନି, ସମ୍‌ଦୁର୍‌, ଆରି ପାଜ୍‌ରା ପାନି ସବୁଜାକ ସେ ତିଆର୍‌କଲାଆଚେ, ତାକେ ଜୁଆର୍‌ କରା ।”
8 फिरी तैसेरां पत्ती अक होरो स्वर्गदूत इन ज़ोतो अव, “कि झ़ड़ू, तैन बाबेल नगर झ़ड़ू, तैने सारे कौमन अपनि शराबी पियाई, ज़ेसेरो मतलब ई आए कि तैने सैरी लोकन मूरती केरि पूज़ा केरनि शिखाली।”
ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ପର୍‌ତୁମର୍‌ ଦୁତ୍‌ ପଚେ ଗାଲା । ସେ କଇଲା “କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ ଅଇଲା । ବେସି ଡାକ୍‌ପୁଟାରଇବା ବାବିଲନ୍‍ କୁରୁପ୍‌ନାସ୍‌ ଅଇଲା ।” ତେଇର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ବିନ୍‌ ଦେସର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌କେ ତାକର୍‌ ମଦ୍‌ କୁଆଇଲାଇ । ତାର୍‌ ଅରତ୍‌ ଅଇଲାନି, ତାକର୍‌ ପାରା କାରାପ୍‌ ଚଲାଚଲ୍‌ତି କରାଇଲା ।
9 फिरी एसेरां पत्ती अक होरो स्वर्गदूत बड़े आवाज़ी सेइं इन ज़ोतो अव, “कि ज़ै कोई इस हैवाने ते तैसेरी मूरतरी पूज़ा केरे, ते अपने कुपाए या अपने हथ्थे पुड़ तैसेरी छाप लाए।
ସେ ଦୁଇଟା ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ପଚେପଚେ ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଆସିକରି ଆଉଲି ଅଇକରି କଇବାର୍‌ ଦାର୍‌ଲା, ଜେ ଜଦି ପସୁକେ କି ତାର୍‌ ମୁର୍‌ତିକେ ପୁଜା କର୍‌ସି ଆରି ନିଜର୍‌ କାପାଲେ କି ତାର୍‌ ଆତେ ତାର୍‌ ଚିନ୍‌ ଗଦାଇଅଇସି,
10 परमेशर तैन ट्लिठी शराबी पियालो ज़ैस मां पानी न भोए मिलावरू ज़ेसेरो मतलब परमेशरे तैन सेइं बड़ो क्रोधे मां आए ते तैन पुड़ दया न केरेलो, तैना लोक अग ते गन्धकेरे दुखे मां छ़डे गाले, ज़ैखन परमेशर तैन सज़ा देतो भोलो त पवित्र स्वर्गदूत गबड़ू लालू।
୧୦ସେମନ୍‌ ପର୍‌ମେସରର୍‌ ମଦ୍‌ କାଇବାଇ । ଜନ୍‌ଟାକି ପାନି ଗାବିକରି ଚପ୍‌ରା ନ କଲାଟା । ତାର୍‌ ଡର୍‌ ଲାଗ୍‌ବା ଡଣ୍ଡ୍‌ ଆରି ବଡ୍‌ ରିସା ସେମନ୍‌ ମୁରଚ୍‌ବାଇ । ସେମନ୍‌କେ କାଇ ଦୟା ନ ଦେକାଅତ୍‌ । ସୁକଲ୍‌ ଦୁତ୍‌ମନର୍‌ ମୁଆଟେ ଆରି ମେଣ୍ଡାପିଲାର୍‌ ମୁଆଟେ ଗନ୍ଦ୍‌ଟାନେ ପଡିକରି ବେସି ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ପାଇବାଇ ।
11 ते तैन केरे दुखेरो तू सदा उठतो रालो, ते ज़ैना तैस हैवाने ते तैसेरे मूरतरी पूज़ा केरेले, ते ज़ैना तैसेरे नंव्वेरी छाप नेतन, तैन रात दिहाड़ी चैन न मैलेलो।” (aiōn g165)
୧୧ଜଇଟାନେଅନି ଆଇବା ଦୁଆଁ, ଜନ୍‌ଟାକି ସେମନ୍‌କେ ଦୁକ୍‌ କସ୍‌ଟ ଦେଲାନି, ସେଟା କାଲ୍‌ କାଲ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଜୁଗ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ଜାଇତେ ରଇସି । ପସୁକେ କି ତାର୍‌ ମୁର୍‌ତିକେ ପୁଜାକର୍‌ବା ଲକ୍‍ ଦିନ୍‌ରାତି ପୁଣ୍ଡି ନାପାରତ୍‌ । ଜେନ୍ତିକି ତାର୍‌ ନାଉଁର୍‌ ନେଇରଇବା ଲକ୍‌ମନର୍‌ପାଇ ମିସା । (aiōn g165)
12 एल्हेरेलेइ परमेशरेरे लोकां केरे लेइ ज़रूरी आए कि ज़ैना भी दुःख तैन पुड़ एज्जन तैन सबरी सेइं झ़ैल्लन, परमेशर ज़ैन केरनेरो हुक्म तैन दे तैनेईं तैन कियोरू लोड़े, ते तैनेईं यीशु पुड़ विश्वास केरनो न लोड़े शारोरो।
୧୨ପର୍‌ମେସରର୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ ଜନ୍‌ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କି ତାର୍‌ ଆଦେସ୍‌ ନାମ୍‌ବାଇ, ଆରି ଜିସୁକେ ବିସ୍‌ବାସ୍‌ କରି ଆଚତ୍‌, ସେମନ୍‌ ମୁର୍‌ଚିକରି ରଇବାର୍‌ ଆଚେ ।
13 मीं स्वर्गेरां ई आवाज़ शुनी, “लिख; ज़ैना मुड़दे प्रभु मां मरतन, तैना धन आन।” पवित्र आत्मा पक्कू केरते, “तै ज़ोते, तैन सच़्च़े। हाँ किजोकि तैना अपने मेहनती करां आराम हासिल केरेले, ते ज़ैन तैनेईं कियूं तैसेरे बदले तैन इनाम मैलेलू।”
୧୩ତାର୍‌ପଚେ ସର୍‌ଗେଅନି ମୁଇ ଏନ୍ତାରି ସୁନ୍‌ଲି । “ଏଟା ଲେକି ସଙ୍ଗଇର । ଏବେଅନି ମାପ୍‌ରୁଟାନେ ମିସ୍‌ଲାପଚେ ମରିଜିବାଇ ସେ ଲକ୍‌ମନ୍‌ କେଡେକ୍‌ କରମର୍‌ ଲକ୍‌ । ଉଁ ବଲି ଆତ୍‌ମା କଇଲାନି । ଏଟା ସତଇସେ ଗଟ୍‌ସି, ତାକର୍‌ ଆବଡ୍‌ କାମେଅନି ଚନେକ୍‌ ପୁଣ୍ଡ୍‌ବାକେ ସେଟା ତାକର୍‌ ବେଲା ରଇସି । କାଇକେବଇଲେ ସେମନ୍‌ କରିରଇବା ନିକ କାମର୍‌ ଲାଗି ସେମନ୍‌ ପୁରୁସ୍‌କାର୍‌ ପାଇବାଇ ।”
14 फिरी मीं अक छ़िती बिदलार लाई, ते तैस बिदलारी पुड़ मैनेरू ज़ेरो कोई बिशोरो लाव, तैसेरे दोग्गे पुड़ सोन्नेरू ताज ते हथ्थे मां तिखी ड्लातीए।
୧୪ତାର୍‌ପଚେ ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି, ଏଦେ ଦେକା! ଗଟେକ୍‌ ଦବ୍‌ ବାଦଲ୍‌ ଡିସ୍‌ଲା । ଆରି ଗଟେକ୍‌ ନର୍‌ପାରା ଡିସ୍‌ବା ବାଦଲ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ବସିରଇଲା । ତାର୍‌ ମୁଣ୍ଡେ ସୁନାର୍‌ ମୁକୁଟ୍‌ ଆରି ଆତେ ଗଟେକ୍‌ ଗଜିଆ ଇଲା ଦାରିରଇଲା ।
15 फिरी अक होरो स्वर्गदूत मन्दरे मरां निस्तां, तैने ज़ै बिदलारी पुड़ बिशोरो थियो, तैस बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “कि अपनि ड्लाती च़ला किजोकि कटनेरो वक्त ओरोए।”
୧୫ତାର୍‌ ପଚେ ମନ୍ଦିରେଅନି ଆରି ଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ବାରଇ ଆଇଲା । ଆରି ବାଦଲ୍‌ ଉପ୍‌ରେ ବସିରଇଲା ଲକ୍‌କେ ଆଉଲିଅଇକରି କଇଲା “ବେଲା କେଟ୍‌ଲାବେ ।” ତମର୍‌ ପସଲ୍‌ ପାଚ୍‌ଲାଆଚେ । ତର୍‌ ଇଲାସଙ୍ଗ୍‍ ସେଟା କାଟ୍‌ ।
16 ते ज़ै बिदलारी पुड़ बिशोरो थियो, तैने धेरतली पुड़ अपनि ड्लाती लाई, ते धेरतलरी फसल केटोई।
୧୬ତାର୍‌ପଚେ ବାଦ୍‌ଲେ ବସ୍‌ଲା ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ଇଲା ଦର୍‌ତନି ଉପ୍‌ରେ ବୁଲାଇଲା । ଦର୍‌ତନିର୍‌ ଚାସ୍‌ ସବୁ କାଟାଅଇଲା ।
17 फिरी अक होरो स्वर्गदूत तैस मन्दरे मरां निस्सो, ज़ै स्वर्गे मांए, ते तैस कां भी तिखी ड्लाती थी।
୧୭ସରଗର୍‌ ମନ୍ଦିରେଅନି ଆରିଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ବାରଇ ଆଇବାଟା ମୁଇ ଦେକ୍‌ଲି । ତାର୍‌ ଆତେ ମିସା ଗଟେକ୍‌ ଲାଗନ୍‌ ଇଲା ରଇଲା ।
18 फिरी एक्की होरे स्वर्गदूत ज़ैस अग्गी पुड़ अधिकार थियो, बलिदान केरनेरी ठारी मरां निस्सो, ते ज़ैस कां तिखी ड्लाती थी, तैस सेइं ज़ोरे सेइं ज़ोवं; “अपने तिखे ड्लैइती लेइतां धेरतलरी दाछ़ कटी; किजोकि तैसेरी दाछ़ पकोरीए।”
୧୮ତାର୍‌ପଚେ ବେଦିଟାନେଅନି ଜଇ ଦେକାରକା କର୍‌ବା ଆରିଗଟେକ୍‌ ଦୁତ୍‌ ଆଇଲା । ସେ ଆଉଲିଅଇକରି ଲାଗନ୍‌ ଇଲା ଦାରିରଇବା ଦୁତ୍‌କେ କଇଲା “ଦର୍‌ତନିଟାନେ ରଇବା ଅଙ୍ଗୁର୍‌ବାଡର୍‌ ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ପାଚ୍‌ଲାଆଚେ । ତର୍‌ ଇଲାଦାରି କାଟିନେ ।”
19 ते तैने स्वर्गदूत धेरतली पुड़ अपनि ड्लाती रख्खी, ते धेरतलरे दाछ़ारे फल केटतां, अपने परमेशरेरे परकोपेरे बड़े रसेरे कुण्ड मां छ़डी।
୧୯ତେବର୍‌ପାଇ ସେ ଦୁତ୍‌ ଦର୍‌ତନି ଉପ୍‌ରେ ତାର୍‌ ଇଲା ବୁଲାଇଲା । ମାଲେଅନି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ କାଟ୍‌ଲା । ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍‌ ଆଜାଡ୍‌ବା କୁଣ୍ଡେ ଡାଲିଦେଲା । ସେ ଜାଗା ଅଇଲାନି ପର୍‌ମେସରର୍‌ ବଡ୍‌ ରିସାର୍‌ ଜାଗା ।
20 ते नगरेरे बेइर तैस रसेरे कुण्डे मां दाछ़ ढ्लेन्च़ी, ते रस कुण्ड मरां एत्रो खून निस्सो कि घोड़ां केरे लगामी तगर पुज़ो, ते 100 कोसे तगर रूड़ो।
୨୦ନଗରର୍‌ ବାଇରେ ରଇବା କୁଣ୍ଡେ ଚକ୍‌ଟାଗାଲା ଜାଗାଇ, ଅଙ୍ଗୁର୍‌ମନ୍‌ ପିଚକ୍‌ଲାଇ ଆରି ତେଇଅନି ବନି ବାରଇଲା । ସେ ବନି ତିନ୍‌ସ କିଲମିଟର୍‌ ଲମ୍‌, ଆରି ଦୁଇମିଟର୍‌ କାଲ୍‌ସେତ୍‌କି ବଇଗାଲା ।

< प्रकाशित वाक्य 14 >