प्रकाशित वाक्य 1
1 यीशु मसीहेरो प्रकाशितवाक्य, ज़ै परमेशरे तैस एल्हेरेलेइ दित्तो कि तै अपने सेवकन तैना गल्लां हिराए, ज़ैन केरू जल्दी भोनू ज़रूरीए। यीशु मसीहे अपनो स्वर्गदूत भेज़तां तैसेरे ज़िरिये अपने दास यूहन्ना इना गल्लां ज़ोई,
| هَذِهِ رُؤْيَا أَعْطَاهَا اللهُ لِيَسُوعَ الْمَسِيحِ، لِيَكْشِفَ لِعَبِيدِهِ عَنْ أُمُورٍ لابُدَّ أَنْ تَحْدُثَ عَنْ قَرِيبٍ. وَأَعْلَنَهَا الْمَسِيحُ لِعَبْدِهِ يُوحَنَّا عَنْ طَرِيقِ مَلاكٍ أَرْسَلَهُ لِذَلِكَ. | ١ |
2 अवं यूहन्ना तैन सब लिखने लोरोईं ज़ैन मीं लवं, अवं इस मां परमेशरेरू वचन ते यीशु मसीहेरी सच़्च़ी शिक्षारी गल्लां लिखने लोरोईं ज़ैना तैनी मीं सेइं ज़ोई।
| وَقَدْ شَهِدَ يُوحَنَّا بِكَلِمَةِ اللهِ وَبِشَهَادَةِ يَسُوعَ الْمَسِيحِ، بِجَمِيعِ الأُمُورِ الَّتِي رَآهَا. | ٢ |
3 परमेशर तैन सेब्भी लोकन बरकत देलो ज़ैना इस भविष्यिवैनरे वचने पढ़तन, ते कने ज़ैना शुन्तन ते इस मां लिखोरी गल्लन मन्तन, किजोकि इन गल्लां पूरी भोनेरो वक्त नेड़ो ओरोए।
| طُوبَى لِلَّذِي يَقْرَأُ كِتَابَ النُّبُوءَةِ هَذَا وَلِلَّذِينَ يَسْمَعُونَهُ، فَيُرَاعُونَ مَا جَاءَ فِيهِ، لأَنَّ مَوْعِدَ إِتْمَامِ النُّبُوءَةِ قَدِ اقْتَرَبَ! | ٣ |
4 अवं यूहन्ना आसिया इलाकेरे सत कलीसियान जो लिखने लोरोईं। परमेशरे ज़ै आए ते ज़ै हमेशा थियो, ते ज़ै एजनेबालो आए; ते तैन सत आत्मां केरे तरफां ज़ैना तैसेरे तखतेरे सामनेन तुसन अनुग्रह ते शान्ति मैलती राए।
| مِنْ يُوحَنَّا، إِلَى الْكَنَائِسِ السَّبْعِ فِي مُقَاطَعَةِ آسْيَّا: لَكُمُ النِّعْمَةُ وَالسَّلامُ مِنَ الْكَائِنِ وَالَّذِي كَانَ وَالَّذِي سَيَأْتِي، وَمِنَ الأَرْوَاحِ السَّبْعَةِ الْمَاثِلَةِ أَمَامَ عَرْشِهِ، | ٤ |
5 ते यीशु मसीहेरे तरफां, ज़ै वफादार गवाह ते मुड़दन मरां ज़ींतो भोने बालन मरां पेइलोए त कने धेरतरे राज़ां केरो प्रधाने तुसन अनुग्रह ते शान्ति मैलती राए। यीशु मसीहे असन सेइं प्यार कियो, त कने तैने अपने खूने सेइं अस पापन करां छुटाए।
| وَمِنْ يَسُوعَ الْمَسِيحِ الشَّاهِدِ الأَمِينِ، بِكْرِ الْقَائِمِينَ مِنْ بَيْنِ الأَمْوَاتِ، مَلِكِ مُلُوكِ الأَرْضِ، ذَاكَ الَّذِي بِدَافِعِ مَحَبَّتِهِ لَنَا مَاتَ لأَجْلِنَا فَغَسَلَنَا بِدَمِهِ مِنْ خَطَايَانَا، | ٥ |
6 तैने अस अक राज़ ते अपने बाजी परमेशरेरी सेवा केरनेरे लेइ याजक भी बनाए; तैसेरी महिमा ते हकोमत हमेशा भोती राए। आमीन। (aiōn g165)
| وَجَعَلَ مِنَّا مَمْلَكَةً، وَكَهَنَةً لِلهِ أَبِيهِ، لَهُ الْمَجْدُ وَالسُّلْطَانُ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. آمِين! (aiōn g165) | ٦ |
7 हेरा, मसीह बिदलारी सेइं साथी एजनेबालोए, ते हर कोई तैस लाएलो, बल्के ज़ैना लोक तैसेरे मौतरे लेइ ज़िमेवार थिये, तैना भी तैस लाएले, ते धेरतरे सारे लोक ज़ोरे-ज़ोरे सेइं लेरां देले। हाँ इन भोलू। आमीन।
| هَا هُوَ آتٍ مَعَ السَّحَابِ! سَتَرَاهُ عُيُونُ الْجَمِيعِ، حَتَّى أُولئِكَ الَّذِينَ طَعَنُوهُ، وَتَنُوحُ بِسَبَبِهِ قَبَائِلُ الأَرْضِ كُلُّهَا! نَعَمْ، آمِينَ! | ٧ |
8 प्रभु-परमेशर ज़ोते, “अव्वें अलफा ते ओमेगा आईं, (मतलब पेइलो ते आखर) अवं तै आईं, ज़ै आए, ज़ै हमेशा थियो, ते ज़ै एजने बालोईं, ते बड़ो शक्ति बालोईं।” तै इन ज़ोते,
| «أَنَا الأَلِفُ وَالْيَاءُ» (الْبِدَايَةُ وَالنِّهَايَةُ). هَذَا يَقُولُهُ الرَّبُّ الإِلهُ الْكَائِنُ الَّذِي كَانَ الَّذِي سَيَأْتِي، الْقَادِرُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ. | ٨ |
9 अवं यूहन्ना तुश्शो विश्वासी ढ्ला, ते कने यीशु मसीहेरे लेइ दुःखन मां, परमेशरेरे राज़्ज़े मां, ते सबरी मां तुसन सेइं साथी शामलाई। अवं पतमुस नंव्वेरे टैपू पुड़ परमेशरेरू वचन शुनानेरे त कने यीशुएरी गवाही देनेरे वजाई सेइं कैद थियो।
| أَنَا، يُوحَنَّا أَخَاكُمْ وَشَرِيكَكُمْ فِي الضِّيقَةِ وَالْمَلَكُوتِ وَالصَّبْرِ فِي يَسُوعَ، كُنْتُ مَنْفِيًّا فِي الْجَزِيرَةِ الَّتِي تُسَمَّى بَطْمُسَ، لأَجْلِ كَلِمَةِ اللهِ وَشَهَادَةِ يَسُوعَ. | ٩ |
10 हफतेरे पेइले दिहाड़े पवित्र आत्मां अवं अपने कैबू मां कियो, मीं एप्पू पत्र अक आवाज़ इन ज़ोते शुनी। तै आवाज़ नड़शिगेरी उच्ची आवज़री ज़ेरि थी।
| وَفِي يَوْمِ الرَّبِّ، صِرْتُ فِي الرُّوحِ، فَسَمِعْتُ مِنْ وَرَائِي صَوْتاً عَالِياً كَصَوْتِ الْبُوقِ | ١٠ |
11 “ज़ैन किछ तू लातस, तैस किताबी मां लिखतां सत नगरां केरे कलीसियान कां भेज़, मतलब इफिसुस, स्मुरना, पिरगमुन, थुआतीरा, सरदीस, फिलदिलफिया ते लौदीकिया नगरन मां आन।”
| يَقُولُ: «دَوِّنْ مَا تَرَاهُ فِي كِتَابٍ، وَابْعَثْ بِهِ إِلَى الْكَنَائِسِ السَّبْعِ: فِي أَفَسُسَ، وَسِمِيرْنَا، وَبَرْغَامُسَ، وَثِيَاتِيرَا، وَسَارْدِسَ، وَفِيلادَلْفِيَا، وَلاوُدِكِيَّةَ». | ١١ |
12 तैखन ज़ै मीं सेइं गल्लां केरने लोरो थियो तैस हेरनेरे लेइ तक्कू; ते पत्रोवं फिरतां मीं सोन्नेरे सत दीवट लाए।
| وَعِنْدَمَا الْتَفَتُّ نَحْوَ الصَّوْتِ، رَأَيْتُ سَبْعَ مَنَائِرَ مِنْ ذَهَبٍ، | ١٢ |
13 ते तैन दीवटां केरे मझ़ाटे मड़देरो ज़ेरो कोई लाव, तैने पवन तगर लम्मो चोगो लोरो थियो, ते तैसेरे छैती पुड़ सोन्नेरो पटको बंधोरो थियो।
| يَقِفُ وَسَطَهَا كَائِنٌ يُشْبِهُ ابْنَ الإِنْسَانِ وَيَرْتَدِي ثَوْباً طَوِيلاً إِلَى الرِّجْلَيْنِ، يَلُفُّ صَدْرَهُ حِزَامٌ مِنْ ذَهَبٍ. | ١٣ |
14 तैसेरे दोग्गे पुड़ तैसेरे बाल छ़िती उन्नी या हिंवेरे ज़ेरे थिये। तैसेरी एछ़्छ़ी अगारे लपारी ज़ेरि बेलती थी।
| شَعْرُ رَأْسِهِ نَاصِعُ الْبَيَاضِ كَالصُّوفِ أَوِ الثَّلْجِ، وَعَيْنَاهُ كَشُعْلَةٍ مُلْتَهِبَةٍ. | ١٤ |
15 ते तैसेरे पाव भेट्ठी मां गर्म कियोरे पितलरे ज़ेरे चमकते थिये, ते ज़ैखन तैने गल की तैसेरी आवाज़ बड़े ज़ोरे सेइं थी, ज़ेन्च़रे बड़े दरियां केरि ज़ेरि ज़ैना बड़े ज़ोरे सेइं च़लतन।
| رِجْلاهُ تَلْمَعَانِ كَأَنَّهُمَا نُحَاسٌ نَقِيٌّ مَصْقُولٌ بِالنَّارِ، وَصَوْتُهُ يُدَوِّي كَصَوْتِ شَلّالٍ غَزِيرٍ، | ١٥ |
16 ते तै अपने देइने हथ्थे मां सत तारे घिन्तां थियो, ते तैसेरे मुखे सेइं दूई धारण बाली तलवार निसती थी, तैसेरू तुतर एरू चमकतू थियूं, ज़ेन्च़रे दिहाड़ो भर-दुपारेईं चमकते।
| وَوَجْهُهُ يَتَوَهَّجُ بِالنُّورِ كَشَمْسِ الظَّهِيرَةِ. وَكَانَ فِي يَدِهِ الْيُمْنَى سَبْعَةُ نُجُومٍ، وَمِنْ فَمِهِ يَخْرُجُ سَيْفٌ قَاطِعٌ ذُو حَدَّيْنِ. | ١٦ |
17 ज़ैखन मीं तै लव, त तैसेरे पावन पुड़ मुड़देरो ज़ेरो पेव, ते तैने मीं पुड़ अपनो देइने हथ रखतां इन ज़ोवं, “डर न, अवं पेइलो त कने आखरी आईं।
| فَلَمَّا رَأَيْتُهُ ارْتَمَيْتُ عِنْدَ قَدَمَيْهِ كَالْمَيْتِ، فَلَمَسَنِي بِيَدِهِ الْيُمْنَى وَقَالَ: «لا تَخَفْ! أَنَا الأَوَّلُ وَالآخِرُ، | ١٧ |
18 ते ज़ींतो भी अवं आई, अवं एक्की बार मर्रो थियो, पन हुनी अवं ज़ींतोईं ते अवं हमेशा ज़ींतो रानोईं। मीं मौती पुड़ ते पाताले पुड़ ज़ै मर्रे लोकां केरि ठारे अधिकारे। (aiōn g165, Hadēs g86)
| أَنَا الْحَيُّ. كُنْتُ مَيْتاً، وَلَكِنْ هَا أَنَا حَيٌّ إِلَى أَبَدِ الآبِدِينَ. وَلِي مَفَاتِيحُ الْمَوْتِ وَالْهَاوِيَةِ. (aiōn g165, Hadēs g86) | ١٨ |
19 एल्हेरेलेइ ज़ैना गल्लां तीं हेरी ते ज़ैना गल्लां भोइ रेवरिन, ते ज़ैना इट्ठां बाद भोने बैलिन, तैना सब लिख।”
| دَوِّنْ مَا رَأَيْتَهُ، وَمَا يَحْدُثُ الآنَ، وَمَا يُوشِكُ أَنْ يَحْدُثَ بَعْدَهُ. | ١٩ |
20 मतलब तैन सत तारां केरो भेद ज़ैना तीं मेरे देइने हथ्थे मां लोरे थिये, ते तैन सत सोन्नेरे दीवटां केरो भेद, ते सत तारे सत कलीसियां केरे स्वर्गदूतन, ते तैना सत दीवट सत कलीसियान।
| وَهَذَا سِرُّ النُّجُومِ السَّبْعَةِ الَّتِي رَأَيْتَهَا فِي يَمِينِي، وَمَنَائِرِ الذَّهَبِ السَّبْعِ: النُّجُومُ السَّبْعَةُ تُمَثِّلُ مَلائِكَةَ الْكَنَائِسِ السَّبْعِ، أَمَّا الْمَنَائِرُ السَّبْعُ فَهِيَ تُمَثِّلُ الْكَنَائِسَ السَّبْعَ نَفْسَهَا. | ٢٠ |
