< मत्ती 4 >

1 तैल्ला पत्ती, पवित्र आत्मा यीशु सुनसान ठैरी मां नीयो, ताके शैतान तैसेरी अज़मैइश केरे।
ثُمَّ صَعِدَ الرُّوحُ بِيَسُوعَ إِلَى الْبَرِّيَّةِ، لِيُجَرَّبَ مِنْ قِبَلِ إِبْلِيسَ.١
2 40 दिहाड़े ते 40 रातन किछ न खानेरां पत्ती तैस ढ्लुख लग्गी।
وَبَعْدَمَا صَامَ أَرْبَعِينَ نَهَاراً وَأَرْبَعِينَ لَيْلَةً، جَاعَ أَخِيراً،٢
3 त तैखन शैताने ज़ैस जो अज़माने बालो भी ज़ोतन, तैस कां एइतां ज़ोवं, “अगर तू परमेशरेरू मट्ठू आस, त इन घोड़न जो हुक्म देइतां साबत केर, कि एना रोट्टी बनन् ताके तू खेइ सकस।”
فَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ الْمُجَرِّبُ وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَقُلْ لِهَذِهِ الْحِجَارَةِ أَنْ تَتَحَوَّلَ إِلَى خُبْزٍ!»٣
4 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “अवं न केरेलो किजोकि परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए, ‘मैन्हु सिर्फ रोट्टेइं सेइं ज़ींतो न राए, बल्के तै हर गल मन्ने सेइं ज़ींतो राते, ज़ै परमेशर ज़ोते।’”
فَأَجَابَهُ قَائِلاً: «مَكْتُوبٌ: لَيْسَ بِالْخُبْزِ وَحْدَهُ يَحْيَا الإِنْسَانُ، بَلْ بِكُلِّ كَلِمَةٍ تَخْرُجُ مِنْ فَمِ اللهِ!»٤
5 फिरी शैताने तै पवित्र नगर यरूशलेमे मां नीयो ते मन्दरेरी उच्ची छ़म्पी पुड़ नेइतां खड़ो कियो।
ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ إِلَى الْمَدِينَةِ الْمُقَدَّسَةِ، وَأَوْقَفَهُ عَلَى حَافَةِ سَطْحِ الْهَيْكَلِ،٥
6 तैखन तैनी यीशु सेइं ज़ोवं, “अगर तू हकीक्ति मां परमेशरेरू मट्ठू आस त इट्ठां बिछ़ड़तां साबत केर, किजोकि पवित्रशास्त्रे मां लिखोरूए, ‘तै तेरे लेइ अपने स्वर्गदूतन हुक्म देलो, ते तैना तीं अपने हथ्थन मां ट्लाले, ताके तेरे पावन केन्ची घोड़न सेइं ठोकर न लग्गे।’”
وَقَالَ لَهُ: «إِنْ كُنْتَ ابْنَ اللهِ، فَاطْرَحْ نَفْسَكَ إِلَى أَسْفَلُ، لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: يُوصِي مَلائِكَتَهُ بِكَ، فَيَحْمِلُونَكَ عَلَى أَيْدِيهِمْ لِكَيْ لَا تَصْدِمَ قَدَمَكَ بِحَجَرٍ!»٦
7 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “(नईं, अवं छाल न मारेलो, किजोकि) परमेशरेरी किताबी मां एन भी लिखोरूए, ‘तू प्रभु अपने परमेशरे अज़मेइतां इन साबत केरनेरी कोशिश न केर कि तै अपने वादे पूरे केरते या नईं।’”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «وَمَكْتُوبٌ أَيْضاً: لَا تُجَرِّبِ الرَّبَّ إِلهَكَ!»٧
8 तैखन शैताने, यीशु एक्की बड़े उच्चे पहाड़े पुड़ नीयो, ते तैड़ी दुनियारां सारां राज़्ज़ां ते तैन केरि धन दौलत तैस हिराई।
ثُمَّ أَخَذَهُ إِبْلِيسُ أَيْضاً إِلَى قِمَّةِ جَبَلٍ عَالٍ جِدّاً، وَأَرَاهُ جَمِيعَ مَمَالِكِ الْعَالَمِ وَعَظَمَتَهَا،٨
9 तैखन तैनी यीशु सेइं ज़ोवं, “अगर तू मीं कां मथ्थो टेकस ते मेरी आराधना केरस, त अवं इन सब किछ तीं देलो।”
وَقَالَ لَهُ: «أُعْطِيكَ هَذِهِ كُلَّهَا إِنْ جَثَوْتَ وَسَجَدْتَ لِي!»٩
10 यीशुए तैस जो ज़ोवं, “हे शैतान! दूर भो, किजोकि परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए, ‘तू सिर्फ प्रभु अपने परमेशरे कां मथ्थो टेक ते तैसेरी आराधना केर!’”
فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «اذْهَبْ يَا شَيْطَانُ! لأَنَّهُ مَكْتُوبٌ: لِلرَّبِّ إِلهِكَ تَسْجُدُ، وَإِيَّاهُ وَحْدَهُ تَعْبُدُ!»١٠
11 तैखन शैतान तैस करां च़लो जेव, ते अकदम किछ स्वर्गदूत यीशु कां एइतां तैसेरी सेवा केरने लग्गे।
فَتَرَكَهُ إِبْلِيسُ، وَإذَا بَعْضُ الْمَلائِكَةِ جَاءُوا إِلَيْهِ وَأَخَذُوا يَخْدِمُونَهُ.١١
12 एक्सां केन्चे यीशु जो ज़ोवं, कि यूहन्ना ज़ै बपतिस्मो देनेबालो थियो, कैद कियोरोए त यीशु यहूदिया इलाकेरां, गलील इलाके मां वापस अव।
وَلَمَّا سَمِعَ يَسُوعُ أَنَّهُ قَدْ أُلْقِيَ الْقَبْضُ عَلَى يُوحَنَّا، عَادَ إِلَى مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ.١٢
13 ते नासरत नगर शैरतां कफरनहूम नगरे मां राने लगो, ज़ैन समुन्दरेरे बन्ने पुड़ आए, ज़ैड़ी जबूलून ते कने नप्ताली गोट्लेरे लोक राते थिये।
وَإِذْ تَرَكَ النَّاصِرَةَ، تَوَجَّهَ إِلَى كَفْرَنَاحُومَ الْوَاقِعَةِ عَلَى شَاطِئِ الْبُحَيْرَةِ ضِمْنَ حُدُودِ زَبُولُونَ وَنَفْتَالِيمَ، وَسَكَنَ فِيهَا،١٣
14 ताके तैन वचन ज़ैन यशायाह नेबे ज़ोरू थियूं पूरू भोए, तैनी ज़ोवं,
لِيَتِمَّ مَا قِيلَ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ الْقَائِلِ:١٤
15 “ज़ैना लोक जबूलून ते नप्ताली गोत्रां केरे इलाके मां आन, ज़ैना गलील समुन्दरेरे नेड़े यरदन दरियारे उस पार, गलील इलाके मां आन, ज़ैड़ी गैर यहूदी लोक भी रातन,
«أَرْضُ زَبُولُونَ وَأَرْضُ نَفْتَالِيمَ، عَلَى طَرِيقِ الْبُحَيْرَةِ مَا وَرَاءَ نَهْرِ الأُرْدُنِّ، بِلادُ الْجَلِيلِ الَّتِي يَسْكُنُهَا الأَجَانِبُ،١٥
16 (तैना लोक) ज़ैना पापेरे आंधरे मां बिश्शोरेन, तैनेईं बड्डी लौ लई। तै लौ तैन पुड़ चमकी ज़ैना हमेशारे मौतारे आंधरेरे मुलखे मां बिश्शोरेन।”
الشَّعْبُ الْجَالِسُ فِي الظُّلْمَةِ، أَبْصَرَ نُوراً عَظِيماً، وَالْجَالِسُونَ فِي أَرْضِ الْمَوْتِ وَظِلالِهِ، أَشْرَقَ عَلَيْهِمْ نُورٌ!»١٦
17 तेइसेरू देंतू यीशुए परमेशरेरी खबर लोकन शुनानेरी सेवा शुरू की। तैनी लोकन ज़ोवं, “अपने पापन करां मनफिराथ, किजोकि स्वर्गेरू राज़ नेड़े ओरूए।”
مِنْ ذلِكَ الْحِينِ بَدَأَ يَسُوعُ يُبَشِّرُ قَائِلاً: «تُوبُوا، فَقَدِ اقْتَرَبَ مَلَكُوتُ السَّمَاوَاتِ!»١٧
18 एक्सां ज़ैखन यीशु गलील समुन्दरेरे बन्ने च़लोरो थियो, त तैनी दूई मैन्हु लाए ज़ैना मेछ़ली ट्लानेबाले थिये। तैना मेछ़ली ट्लानेरे लेइ समुन्दरे मां ज़ाल छ़ेड्डी राओरे थिये। तैन मरां एक्केरू नवं शमौन, ज़ैस जो पतरस भी ज़ोतन, ते तैसेरो ढ्ला ज़ेसेरू नवं अन्द्रियास थियूं।
وَبَيْنَمَا كَانَ يَسُوعُ يَمْشِي عَلَى شَاطِئِ بُحَيْرَةِ الْجَلِيلِ، رَأَى أَخَوَيْنِ، هُمَا سِمْعَانُ الَّذِي يُدْعَى بُطْرُسَ وَأَنْدَرَاوُسُ أَخُوهُ، يُلْقِيَانِ الشَّبَكَةَ فِي الْبُحَيْرَةِ، إِذْ كَانَا صَيَّادَيْنِ.١٨
19 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एज्जा मेरे चेले बना। अवं तुसन शिखालेलो कि केन्च़रां होरे मैन्हु मेरे चेले बनानेन।”
فَقَالَ لَهُمَا: «هَيَّا اتْبَعَانِي، فَأَجْعَلَكُمَا صَيَّادَيْنِ لِلنَّاسِ!»١٩
20 तैना अकदम अपना ज़ालां छ़ेडतां यीशु पत्ती च़ले जे।
فَتَرَكَا الشِّبَاكَ وَتَبِعَاهُ حَالاً.٢٠
21 ते तैना तैट्ठां थोड़े ज़ेरे अग्गर जे, त यीशुए होरे दूई ढ्ला, यानी याकूब त कने तैसेरो ढ्ला यूहन्ना अपने बाजी जब्दी सेइं साथी किश्ती मां लाए। तैना किश्ती मां ज़ालां ठीक केरने लग्गोरे थिये। यीशुए तैना भी कुजाए (कि तैना तैसेरे चेले बनन्)।
وَسَارَ مِنْ هُنَاكَ فَرَأَى أَخَوَيْنِ آخَرَيْنِ، هُمَا يَعْقُوبُ بْنُ زَبَدِي وَيُوحَنَّا أَخُوهُ، فِي الْقَارِبِ مَعَ أَبِيهِمَا يُصْلِحَانِ شِبَاكَهُمَا، فَدَعَاهُمَا لِيَتْبَعَاهُ.٢١
22 ते तैना भी तैखने किश्ती ते अपने बाजी तैड़ी ज़ेरे छ़ेडतां यीशु सेइं साथी च़ले जे।
فَتَركَا الْقَارِبَ وَأَبَاهُمَا، وَتَبِعَاهُ حَالاً.٢٢
23 तैल्ला पत्ती, यीशु सारे गलील इलाके मां हंठतो फिरतो राव। तै तैन केरे प्रार्थना घरन मां लोकन शिक्षा देतो राव ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनातो राव। ते तै लोकां केरि हर किसमेरी बिमैरी ते कमज़ोरी दूर केरतो राव।
وَكَانَ يَسُوعُ يَتَنَقَّلُ فِي مِنْطَقَةِ الْجَلِيلِ كُلِّهَا، يُعَلِّمُ فِي مَجَامِعِ الْيَهُودِ، وَيُنَادِي بِبِشَارَةِ الْمَلَكُوتِ، وَيَشْفِي كُلَّ مَرَضٍ وَعِلَّةٍ فِي الشَّعْبِ،٢٣
24 यीशुएरे बारे मां ई खबर सारे सीरिया इलाके मां मुशूर भोइ जेई। एसेरे वजाई सेइं, ज़ैड़ी कोन्ची तै जेव, तैड़ी लोक सेब्भी बिमारन ज़ैना हर किसमेरी बिमैरी ते तकलीफन मां फसोरे थिये, ते ज़ैन लोकन पुड़ भूतां केरो सायो थियो, ते ज़ैना मिरगरे रोगी थिये, ते ज़ैना अधरंगेरे रोगी थिये, तैना यीशु कां आने ते यीशुए तैना सारे बज़्झ़ाए।
فَذَاعَ صِيتُهُ فِي سُورِيَّةَ كُلِّهَا. فَحَمَلُوا إِلَيْهِ مَرْضَاهُمُ الْمُصَابِينَ بِأَمْرَاضٍ وَأَوْجَاعٍ مُخْتَلِفَةٍ، وَالْمَسْكُونِينَ بِالشَّيَاطِينِ، وَالْمَصْرُوعِينَ، وَالْمَشْلُولِينَ، فَشَفَاهُمْ جَمِيعاً.٢٤
25 एसेरे वजाई सेइं मैन्हु केरि बड़ी भीड़ यीशु पत्ती च़ली। तैना लोक गलील, दिकापुलिस इलाकां केरे, यरूशलेम नगरेरे, यहूदिया इलाकेरे, ते यरदन दरियारे पैरीं पारेरे इलाकां केरां ओरे थिये।
فَتَبِعَتْهُ جُمُوعٌ كَبِيرَةٌ مِنْ مَنَاطِقِ الْجَلِيلِ، وَالْمُدُنِ الْعَشْرِ، وَأُورُشَلِيمَ، وَالْيَهُودِيَّةِ، وَمَا وَرَاءَ الأُرْدُنِّ.٢٥

< मत्ती 4 >