< मत्ती 3 >

1 तैन दिहाड़न मां यूहन्ना नंव्वेरो मैन्हु, ज़ै बपतिस्मो देनेबालो थियो, यहूदिया इलाकेरे सुनसान ठैरी मां अव। तै लोकन ज़ैना तैस कां एइते थिये, तैन ई प्रचार केरतो थियो,
त्या दिनमा बाप्तिस्मा करनारा योहान हाऊ, यहूदीयाना जंगलमा ईसन अशी घोषणा देवाले लागना की,
2 “अपने पापन करां मनफिराथ, किजोकि स्वर्गेरू राज़ नेड़े ओरूए!”
“पापसपाईन फिरा कारण स्वर्गनं राज्य जोडे येल शे!”
3 ई तैए ज़ेसेरे बारे मां यशायाह नेबे एन ज़ोरू थियूं, “कोई सुनसान ठैरी मां लोकन, ज़ैना तैस कां गातन, तैन उच्ची आवाज़ी सेइं ज़ोलो कि ‘तुसन कां प्रभु एजनेबालो आए, एल्हेरेलेइ तैसेरी बत तियार केरा ते कने तैसेरेलेइ सड़कां सिद्धी केरा।’ (यानी, प्रभुएरे लेइ तुस अपने दिल साफ केरा)”
त्यानाबद्दल यशया संदेष्टानी सांगेल व्हतं की, “जंगलमा घोषणा करनारानी वाणी व्हयनी की, परमेश्वरनी येवानी वाट तयार करा, अनी परमेश्वर जी वाट वरतीन जावाव शे, ती वाट नीट करा.”
4 यूहन्ना आम लिगड़ां लातो थियो ज़ैना लिगड़ां ऊँटेरे बालन सेइं बनोरां थियां। तै अपनि कमरी पुड़ चमड़ेरू मज़ बंधतो थियो। ते तै टिट्टां त कने जंगलेरू माछ़ी खातो थियो।
योहानना कपडा ह्या उंटसना केससपाईन बनाडेल व्हतात. त्याना कंबरले कातडाना पट्टा व्हता, त्यानं जेवण रानमध अनं टोळ व्हतं.
5 तैखन यरूशलेम नगरेरे बड़े लोक ते यहूदिया इलाकेरे बड़े लोक ते यरदन दरियारे आसे-पासेरे इलाकन मरां लोक यूहन्नारी गल्लां शुन्नेरे लेइ तैस कां एइते थिये।
तवय त्याना संदेश ऐकाकरता यरूशलेम, सर्वा यहूदीयाना प्रदेश अनी यार्देन नदी, त्याना जवळपासना सर्व प्रदेशना सर्वा लोके त्यानाजोडे वनात.
6 ते तैनेईं अपने पाप मेन्तां यूहन्ना करां यरदन दरियाए मां बपतिस्मो नीयो।
त्या लोकसनी पाप कबुल करं, म्हणजे तो त्यासले यार्देन नदीमा बाप्तिस्मा दे.
7 पन ज़ैखन तैनी हेरू कि बड़े फरीसी ते सदूकी लोक बपतिस्मो नेनेरे लेइ तैस कां एजने लोरेन, त तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “तुस ज़ेहरीले सप्पेरे ज़ेरे बुरे आथ! तुसन केनि ज़ोवं कि, एजनेबाले परमेशरेरे कोपे करां नश्शा?
पण परूशी अनी सदुकी पंथना लोकसपैकी बराच जणसले आपलाकडे बाप्तिस्मा लेवाकरता येतांना दखीन, त्यानी त्यासले सांगं, “अरे सापसना पिल्लासवन!” देवना येनारा क्रोधपाईन पळी जावाले तुमले कोणी सावध करं.
8 सज़ाई करां बच़नेरे लेइ तैना कम्मां केरा, ज़ैन सेइं पतो लग्गे तुसेईं सच़्च़े पापन करां मन फिरावरोए।
बाप्तिस्मा लेवाना पहिले पापसपाईन फिरा शोभी असा सत्कर्म करा,
9 ते अपने-अपने दिले मां एन न सोचा कि ‘अब्राहम इश्शो बाजी आए’ (परमेशर तुश्शे पाप सिर्फ एल्हेरेलेइ माफ़ न केरेलो कि तुस अब्राहमेरी औलाद आथ), किजोकि अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि परमेशर इन घोड़न मरां भी अब्राहमेरे लेइ औलाद पैदा केरि सकते!
अनं अब्राहाम आमना बाप शे, अस मनमा आणु नका; कारण मी तुमले सांगस की, देव अब्राहाम करता दगडसपाईन संतती उत्पन्न कराले समर्थ शे!
10 ते हुन्ना त बुट्टां केरे ज़ीलन पुड़ परमेशरेरो मैक्कु रख्खोरोए, एल्हेरेलेइ ज़ै कोई तैस बुट्टेरो ज़ेरो भोते, ज़ै रोड़ो फल न दे, तै कटनोए ते अग्गी मां छ़डनोए।
आत्तेच झाडना मुळजोडे कुऱ्हाड ठेयेल शे, जे जे झाड चांगलं फळ देस नही, ते ते झाड तोडीसन अग्नीमा टाकामा येस.
11 अवं त तुसन पैनी सेइं बपतिस्मो देताईं किजोकि तुसेईं मनफिरोरोए, पन मसीह ज़ै मेरे बाद एजनेबालोए, तै मीं केरां भी महान आए। अवं त तैसेरो गुलाम भोनेरे काबल भी नईं कि तैसेरे बूट छ़ुई। तै तुसन पवित्र आत्माई सेइं ते अग्गी सेइं बपतिस्मो देलो (ज़ैना मन फिरान, तैनन्)।
मी पाणीघाई तुमना बाप्तिस्मा पापसपाईन फिराकरता करस हाई खरं शे; पण जो मना मांगतीन ई ऱ्हायना तो मनापेक्षा इतला समर्थ शे की, मी त्याना जोडा उचलीन चालानी पण मनी लायकी नही शे, तो पवित्र आत्माघाई अनी अग्नीघाई तुमना बाप्तिस्मा कराव शे.
12 तैसेरू छज्ज तैसेरे हथ्थे मां आए ते तै खलाड़ रोड़ेच़ारे साफ केरेलो, तै गेहुं अपने कोठारे मां रखेलो, पन झ़ाझ़ी तैस अग्गी मां फुकेलो ज़ै कधे न हिश्शे। (एल्हेरेलेइ पापन करां मनफिराथ नईं त परमेशर तुसन सज़ा देलो)”
त्याना हातमा त्यानं सुपडं शे, तो त्यानं खळं पुर्ण स्वच्छ करी, अनी आपला कोठारमा गहु गोया करीसन ठेई. पण जो भुस्सा राही त्याले नही वलावनारी अग्नीमा जाळी टाकी.
13 तैस मौके यीशु गलील इलाके मरां यरदन दरियारे बन्ने पुड़ यूहन्ना कां अव, ताके तैस करां बपतिस्मो ने।
तवय येशु योहान कडतीन बाप्तिस्मा करी लेवाकरता गालील प्रदेशमा यार्देन नदीवर त्यानाकडे वना;
14 पन यूहन्ना, यीशु जो इन ज़ोइतां रोकने लगो, “मीं तीं करां बपतिस्मो नीयोरो लोड़ते, फिरी किजो तू मीं करां बपतिस्मो नेने ओरोस?”
पण योहान त्याले मना करीसन बोलना, मी तुमना हाततीन बाप्तिस्मा लेवाले पाहिजे, पण तुम्हीन मनाकडे कशा काय ई राहीनात?
15 पन यीशुए तैस ई जुवाब दित्तो, “हुनी तू एन्च़रे भोने दे, किजोकि एन्च़रे केरतां अस तैन केरतम ज़ैन परमेशर चाते।” तैखन यूहन्ना तैसेरी गल मन्नी।
तवय येशु त्याले बोलना, आते हाई व्हऊ दे; कारण सर्व रिती प्रमाणे धार्मीक काम पुर्ण करनं हाई आपलाकरता चांगलं शे, तवय योहाननी तस व्हवु दिधं.
16 ते यीशु ज़ैखन बपतिस्मो नेइतां पैनी मरां बेइर अव, त तैस मौके हेरा अम्बर खुल्ली ज़ोवं। ते तैनी पवित्र आत्मा कबूतरेरी शकली मां एप्पू पुड़ एइती लाई।
मंग बाप्तिस्मा लेवावर येशु पाणीमाईन वर वना. अनी दखा, स्वर्ग उघडनं तवय परमेश्वरना आत्मा कबुतरना रूपमा उतरीन स्वतःवर ई राहिना अस त्याले दखायनं.
17 ते तैखन हेरा अम्बरे मरां ए आवाज़ आई (त यीशुएरे बारे मां ज़ोवं), “एन मेरू ट्लारू मट्ठू, अवं एस पुड़ बड़ो खुश आईं।”
अनी लगेच स्वर्गमाईन अशी वाणी व्हयनी की, हाऊ मना पोऱ्या माले परमप्रिय शे. मी त्यानावर संतुष्ट शे.

< मत्ती 3 >