< मत्ती 27 >

1 झ़ेझ़ भोंते सारे लोक ते प्रधान याजक, ते कौमरे बुज़ुर्गेईं मुशोरो कियो कि यीशुएरे कत्ल केरनेरो फैसलो कियो।
prabhAte jAte pradhAnayAjakalokaprAchInA yIshuM hantuM tatpratikUlaM mantrayitvA
2 ते यीशु बेंधतां नीयो, ते रोमी गवर्नर पिलातुसे कां नीयो।
taM badvvA nItvA pantIyapIlAtAkhyAdhipe samarpayAmAsuH|
3 ज़ैखन यहूदा ज़ैनी यीशु ट्लुवेवरो थियो तैस एसास भोव, कि यीशु मुर्ज़म बनोरोए त तैनी बड़ू पशतावं, ते तैना चैंदरे ट्लही सिक्के प्रधान याजक ते बुज़ुर्गन कां वापस आने।
tato yIshoH parakarevvarpayitA yihUdAstatprANAdaNDAj nAM viditvA santaptamanAH pradhAnayAjakalokaprAchInAnAM samakShaM tAstrIMshanmudrAH pratidAyAvAdIt,
4 ते ज़ोने लगो, “मीं पाप कियो, कि अक बेकसूर मैन्हु, मारने लेइ ट्लुवाव,” ते तैना ज़ोने लग्गे, “असन कुने? तू ज़ान ते तेरू कम ज़ांने।”
etannirAgonaraprANaparakarArpaNAt kaluShaM kR^itavAnahaM| tadA ta uditavantaH, tenAsmAkaM kiM? tvayA tad budhyatAm|
5 तैखन यहूदा तैना सिक्के मन्दरेरे अंगने मां शैरतां छ़डे, ते तैट्ठां गेइतां अपने आपे फांसी दित्ती।
tato yihUdA mandiramadhye tA mudrA nikShipya prasthitavAn itvA cha svayamAtmAnamudbabandha|
6 प्रधान याजकेईं तैना सिक्के सल्ले, ते ज़ोने लग्गे, “इन सिक्के इश्शे कानूनेरे मुताबिक मन्दरेरे खज़ाने मां रखने जेइज़ नईं, किजोकि ए कोन्ची मैन्हु मारनेरी कीमते।”
pashchAt pradhAnayAjakAstA mudrA AdAya kathitavantaH, etA mudrAH shoNitamUlyaM tasmAd bhANDAgAre na nidhAtavyAH|
7 एल्हेरेलेइ तैनेईं मुशोरो केरतां तैस रकमी सेइं कुम्हारे करां अक ऊडार घिन्नू, ताके परदेशी केरे लेइ कब्रास्तान बनावं गाए।
anantaraM te mantrayitvA videshinAM shmashAnasthAnAya tAbhiH kulAlasya kShetramakrINan|
8 तांए त अज़ तगर भी तैस ऊडारे जो खूनेरू ऊडार ज़ोतन।
ato. adyApi tatsthAnaM raktakShetraM vadanti|
9 तैखन तै गल पूरी भोइ ज़ै यिर्मयाह नेबे ज़ोरी थी, कि तैनेईं तैसेरी पूरी कीमत चैंदरे ट्लही सिक्के निये, ए कीमत इस्राएलेरे लोकेईं कियोरी थी।
itthaM sati isrAyelIyasantAnai ryasya mUlyaM nirupitaM, tasya triMshanmudrAmAnaM mUlyaM
10 ते तैन चैंदरे ट्लही सिक्केइं सेइं कुम्हारेरू ऊडार घिन्ने जो दित्ते ज़ेन्च़रे प्रभुए मीं हुक्म दित्तोरो थियो।
mAM prati parameshvarasyAdeshAt tebhya AdIyata, tena cha kulAlasya kShetraM krItamiti yadvachanaM yirimiyabhaviShyadvAdinA proktaM tat tadAsidhyat|
11 ज़ैखन यीशु हाकिमेरे तुत्तरे अगर खड़ो थियो, ते हाकिम तैस पुच़्छ़ू, “तू यहूदी केरो राज़ोस?” यीशुए जुवाब दित्तो, “तू एप्पू ज़ोने लोरोस।”
anantaraM yIshau tadadhipateH sammukha upatiShThati sa taM paprachCha, tvaM kiM yihUdIyAnAM rAjA? tadA yIshustamavadat, tvaM satyamuktavAn|
12 ते ज़ैखन प्रधान याजक ते बुज़ुर्ग तैस पुड़ इलज़ाम लाने लोरे थिये त यीशुए कोई जुवाब न दित्तो।
kintu pradhAnayAjakaprAchInairabhiyuktena tena kimapi na pratyavAdi|
13 तैखन पिलातुसे यीशु सेइं ज़ोवं, “हेर एना तेरे खलाफ केत्री गवाहैई लोरेन देने तू शुन्तस की नईं।”
tataH pIlAtena sa uditaH, ime tvatpratikUlataH kati kati sAkShyaM dadati, tat tvaM na shR^iNoShi?
14 पन यीशुए तैस एक्की गल्लारो भी जुवाब न दित्तो; ते इड़ी तगर कि हाकिम बड़ो हैरान भोइ जेव।
tathApi sa teShAmekasyApi vachasa uttaraM noditavAn; tena so. adhipati rmahAchitraM vidAmAsa|
15 ते हाकिमेरो अक दस्तूर थियो, कि फ़सह तिहारेरे मौके पुड़ अक कैदी ज़ैस लोक चाते थिये तैस हथरां छ़डतो थियो।
anyachcha tanmahakAle. adhipateretAdR^ishI rAtirAsIt, prajA yaM ka nchana bandhinaM yAchante, tameva sa mochayatIti|
16 तैस मौके तैन केरो अक बड़ो मुशूर कैदी थियो, ज़ेसेरू नवं बरअब्बा थियूं।
tadAnIM barabbAnAmA kashchit khyAtabandhyAsIt|
17 ज़ैखन तैना लोक पिलातुसे कां जम्हां भोए, त पिलातुसे तैन पुच़्छ़ू, “तुस कुन चातथ, अवं केस हथरां छ़ेड्डी? बरअब्बा कि यीशु ज़ैस जो मसीह ज़ोतन?”
tataH pIlAtastatra militAn lokAn apR^ichChat, eSha barabbA bandhI khrIShTavikhyAto yIshushchaitayoH kaM mochayiShyAmi? yuShmAkaM kimIpsitaM?
18 किजोकि तै ज़ानतो थियो, कि तैनेईं सिर्फ जलनी सेइं तै ट्लुवोरोए।
tairIrShyayA sa samarpita iti sa j nAtavAn|
19 ज़ैखन तै आदालतरी तखते पुड़ बिशोरो थियो, त तैसेरी कुआन्शां तैस जो समाद भेज़ोरो थियो, “कि तू एस रोड़े मैनेरे बारे मां किछ न करां, किजोकि मीं अज़ राती एसेरी वजाई सेइं सुपने मां बड़ो दुःख भोरोए।”
aparaM vichArAsanopaveshanakAle pIlAtasya patnI bhR^ityaM prahitya tasmai kathayAmAsa, taM dhArmmikamanujaM prati tvayA kimapi na karttavyaM; yasmAt tatkR^ite. adyAhaM svapne prabhUtakaShTamalabhe|
20 पन प्रधान याजकेईं ते बुज़ुर्ग लोकेईं लोक बमकाए, कि तैना पिलातुसे करां बरअब्बा हथरां छ़डन ते यीशु मारन।
anantaraM pradhAnayAjakaprAchInA barabbAM yAchitvAdAtuM yIshu ncha hantuM sakalalokAn prAvarttayan|
21 ज़ैखन हाकिमे तैन लोकन पुच़्छ़ू, “कि तुस एन दुईन मरां केस चातथ, अवं तैस हथरां छ़ेड्डी,” तैन लोकेईं ज़ोवं, “बरअब्बा।”
tato. adhipatistAn pR^iShTavAn, etayoH kamahaM mochayiShyAmi? yuShmAkaM kechChA? te prochu rbarabbAM|
22 पिलातुसे तैन पुच़्छ़ू, “फिरी अवं यीशु ज़ैस जो मसीह ज़ोतन तैस सेइं कुन केरि?” सब लोक ज़ोने लग्गे “एस क्रूसे पुड़ च़ाढ़।”
tadA pIlAtaH paprachCha, tarhi yaM khrIShTaM vadanti, taM yIshuM kiM kariShyAmi? sarvve kathayAmAsuH, sa krushena vidhyatAM|
23 हाकिमे ज़ोवं किजो? “एनी कुन बुराई कियोरीए? पन तैना मना ज़ोरे-ज़ोरे ज़ोने लग्गे कि एस क्रूसे पुड़ च़ाढ़।”
tato. adhipatiravAdIt, kutaH? kiM tenAparAddhaM? kintu te punaruchai rjagaduH, sa krushena vidhyatAM|
24 ज़ैखन पिलातुसे हेरू कि किछ भी बन्ने बालू नईं बल्के उलटो फसाद भोने बालोए, त तैनी पानी मेगतां तैन मैन्हु केरे सामने हथ धोए ते ज़ोवं, “कि अवं एस एक्की धेर्मी मैनेरे खूने करां बरी भोइताईं, तुसे ज़ांना।”
tadA nijavAkyamagrAhyamabhUt, kalahashchApyabhUt, pIlAta iti vilokya lokAnAM samakShaM toyamAdAya karau prakShAlyAvochat, etasya dhArmmikamanuShyasya shoNitapAte nirdoSho. ahaM, yuShmAbhireva tad budhyatAM|
25 ते सारे लोकेईं जुवाब दित्तो, “एसेरो खून असन पुड़ ते इश्शी औलादी पुड़ भोए।”
tadA sarvvAH prajAH pratyavochan, tasya shoNitapAtAparAdho. asmAkam asmatsantAnAnA nchopari bhavatu|
26 तैखन पिलातुसे बरअब्बा हथरां छ़ड्डो, ते यीशुए कोड़े बावैहीतां तैन केरे हवाले कियो, ताके तैना तैस क्रूसे पुड़ च़ाढ़न।
tataH sa teShAM samIpe barabbAM mochayAmAsa yIshuntu kaShAbhirAhatya krushena vedhituM samarpayAmAsa|
27 ते तैखन हाकिमेरे सिपैहीयेइं यीशु महलेरे अंगने मां नेइतां सारे फौजरे सिपाही यीशुएरे च़ुफुरतां जम्हां भोए।
anantaram adhipateH senA adhipate rgR^ihaM yIshumAnIya tasya samIpe senAsamUhaM saMjagR^ihuH|
28 तैनेईं तैसेरां लिगड़ां खोल्लां ते तैस अक लाल रंगेरो चोगो लुवाव।
tataste tasya vasanaM mochayitvA kR^iShNalohitavarNavasanaM paridhApayAmAsuH
29 फिरी कंटां केरू ताज तैसेरे दोग्गे पुड़ रख्खू, ते तैसेरे देइने हथ्थे मां अक निरैठरी लैठ दित्ती, ते तैस कां मथ्थो टेकतां तैसेरी हासी बनाने लग्गे, ते ज़ोने लग्गे, “हे यहूदी केरे राज़ा नमस्कार।”
kaNTakAnAM mukuTaM nirmmAya tachChirasi daduH, tasya dakShiNakare vetramekaM dattvA tasya sammukhe jAnUni pAtayitvA, he yihUdIyAnAM rAjan, tubhyaM nama ityuktvA taM tirashchakruH,
30 तैना तैस पुड़ थुकते ते सोटी सेइं तैसेरे दोग्गे पुड़ बाते थिये।
tatastasya gAtre niShThIvaM datvA tena vetreNa shira AjaghnuH|
31 ज़ैखन तैनेईं तैसेरो मज़ाक बनाव, त तैसेरो चोगो खोल्लो, ते फिरी तैस तैसेरां लिगड़ां लुवां ते तैट्ठां च़ले, ताके तैस क्रूसे पुड़ च़ाढ़न।
itthaM taM tiraskR^itya tad vasanaM mochayitvA punarnijavasanaM paridhApayA nchakruH, taM krushena vedhituM nItavantaH|
32 ज़ैखन तैना तैट्ठां च़लोरे थिये, त तैन शमौन कुरेनी नंव्वेरो अक मैन्हु मैल्लो, तैन लोकेईं तै ट्लातो ताके यीशुएरू क्रूस छ़ुइतां च़लाए।
pashchAtte bahirbhUya kurINIyaM shimonnAmakamekaM vilokya krushaM voDhuM tamAdadire|
33 ते यीशु गुलगुता नंव्वेरी ठैरी पुज़े, ज़ेसेरो मतलबे खोपड़ारी ठार।
anantaraM gulgaltAm arthAt shiraskapAlanAmakasthAnamu pasthAya te yIshave pittamishritAmlarasaM pAtuM daduH,
34 तैड़ी तैनेईं यीशु दाछ़ारो रस ते ट्लिठो रस मिलेइतां पीने जेई दित्तो, पन तैनी पीनी न चाव।
kintu sa tamAsvAdya na papau|
35 ज़ैखन तैनेईं यीशु क्रूसे पुड़ च़ाढ़ो त शर्त रेखतां चिट्ठी छ़ेडतां तैसेरां लिगड़ां भी एप्पू मांमेइं बंटा।
tadAnIM te taM krushena saMvidhya tasya vasanAni guTikApAtena vibhajya jagR^ihuH, tasmAt, vibhajante. adharIyaM me te manuShyAH parasparaM| maduttarIyavastrArthaM guTikAM pAtayanti cha||yadetadvachanaM bhaviShyadvAdibhiruktamAsIt, tadA tad asidhyat,
36 ते तैड़ी बिश्तां तैसेरो पैरहो केरने लग्गे।
pashchAt te tatropavishya tadrakShaNakarvvaNi niyuktAstasthuH|
37 ते तैनेईं तैसेरो जुर्म एक्की पेखड़ी पुड़ लिखतां तैसेरे दोग्गे करां बा लाई ज़ैस पुड़ एन लिखोरू थियूं, “ई यहूदी केरो राज़ो यीशु आए”
aparam eSha yihUdIyAnAM rAjA yIshurityapavAdalipipatraM tachChirasa Urdvve yojayAmAsuH|
38 तैखन तैस सेइं साथी दूई डैकू भी क्रूसे पुड़ च़ाढ़े, अक यीशुएरे देइने पासे, ते होरो बांए पासे।
tatastasya vAme dakShiNe cha dvau chairau tena sAkaM krushena vividhuH|
39 तैट्ठां गानेबाले सारे लोक दोग हिलेइतां गाते थिये ते तैसेरी तुहीन केरते थिये।
tadA pAnthA nijashiro lADayitvA taM nindanto jagaduH,
40 ते ज़ोते थी इस मन्दरे डोलने बाला ते ट्लेइ दिहड़न मां बनाने बाला, अपनो आप त बच़ा, “अगर तू परमेशरेरू मट्ठू आस त एस क्रूसे पुड़रां उन्ढो ओस।”
he Ishvaramandirabha njaka dinatraye tannirmmAtaH svaM rakSha, chettvamIshvarasutastarhi krushAdavaroha|
41 एन्च़रे प्रधान याजक ते शास्त्री ते बुज़ुर्ग भी तैसेरी हासी बनाते थिये, ते ज़ोते थिये।
pradhAnayAjakAdhyApakaprAchInAshcha tathA tiraskR^itya jagaduH,
42 “एनी होरे बच़ाए पन अपनो आप न बच़ेइ बटो, ‘ई त इस्राएलेरो राज़ो आए।’ अगर हुन्ना भी तू क्रूसे पुड़रां उन्ढो ओस्स, त अस तीं पुड़ विश्वास केरतम।
so. anyajanAnAvat, kintu svamavituM na shaknoti| yadIsrAyelo rAjA bhavet, tarhIdAnImeva krushAdavarohatu, tena taM vayaM pratyeShyAmaH|
43 एसेरो भरोसो परमेशरे पुड़े, अगर तै एस चाते त एस बच़ाए, किजोकि एनी ज़ोरू थियूं, ‘अवं परमेशरेरू मट्ठू आईं।’”
sa Ishvare pratyAshAmakarot, yadIshvarastasmin santuShTastarhIdAnImeva tamavet, yataH sa uktavAn ahamIshvarasutaH|
44 ते दूई डैकू भी ज़ैना तैस सेइं साथी क्रूसे पुड़ च़ाढ़ोरे थिये, तैना भी तैसेरी तुहीन केरते थिये।
yau stenau sAkaM tena krushena viddhau tau tadvadeva taM ninindatuH|
45 दीसेरे 12 बज़ेई सारे मुल्खे मां आंधरू भोवं ते ट्लेइ बज़न तगर रावं।
tadA dvitIyayAmAt tR^itIyayAmaM yAvat sarvvadeshe tamiraM babhUva,
46 ते ट्लेइ बाज़ां केरे लगभग यीशुए बड़े ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “एली, एली लमा शबक्तनी?” ज़ेसेरो मतलबे, “हे मेरे परमेशर, हे मेरे परमेशर, तीं अवं किजो शारो?”
tR^itIyayAme "elI elI lAmA shivaktanI", arthAt madIshvara madIshvara kuto mAmatyAkShIH? yIshuruchchairiti jagAda|
47 ज़ैना लोक तैड़ी खड़खड़े थिये, तैन मरां किछ शुन्तां एन ज़ोने लग्गे, कि ए त एलिय्याह फुकारने लोरोए।
tadA tatra sthitAH kechit tat shrutvA babhAShire, ayam eliyamAhUyati|
48 तैखन अक मैन्हु देवड़तां जेव, ते अक गलास पैनी मां डोबतां ते निरैठरे सोटी पुड़ टकेइतां पीनेरे लेइ तैसेरे ऐशी सेइं हुरावं।
teShAM madhyAd ekaH shIghraM gatvA spa njaM gR^ihItvA tatrAmlarasaM dattvA nalena pAtuM tasmai dadau|
49 किछ ज़ोने लग्गे, “बलगा हुनी हेरतम, कि एलिय्याह एस बच़ाने एइते कि नईं।”
itare. akathayan tiShThata, taM rakShitum eliya AyAti naveti pashyAmaH|
50 ते यीशुए फिरी ज़ोरे सेइं चिन्ड मारी ते प्राण दित्ते।
yIshuH punaruchairAhUya prANAn jahau|
51 तैखन मन्दरेरो पड़दो बां देंता बुन तगर फेटतां दूई टुक्ड़े भोइ जे, ते पहाड़ां ते सारी ज़मीन हीलने लग्गी।
tato mandirasya vichChedavasanam UrdvvAdadho yAvat ChidyamAnaM dvidhAbhavat,
52 कब्रां खुल्ली जेई, ते बड़े पवित्र लोक ज़ैना मौतरी निड्ला मां झ़ुलोरे थिये, ज़ींते भोइ जे।
bhUmishchakampe bhUdharovyadIryyata cha| shmashAne mukte bhUripuNyavatAM suptadehA udatiShThan,
53 ते कब्रन मरां निस्तां ज़ींते भोनेरां पत्ती पवित्र नगर मां दाखल भोए, ते तैड़ी बड़े होरि लोकेईं भी लाए।
shmashAnAd vahirbhUya tadutthAnAt paraM puNyapuraM gatvA bahujanAn darshayAmAsuH|
54 तैखन तैनी सूबेदारे ते तैसेरे सैथेईं ज़ैन यीशुएरी निगरानी केरने लोरे थिये, भुंज़ल गांतो हेरो, त तैना डेरि जे, ते ज़ोने लग्गे, “सच़्च़े एन परमेशरेरू मट्ठू थियूं!”
yIshurakShaNAya niyuktaH shatasenApatistatsa Nginashcha tAdR^ishIM bhUkampAdighaTanAM dR^iShTvA bhItA avadan, eSha Ishvaraputro bhavati|
55 तैड़ी बेड़ि कुआन्शां ज़ैना गलील इलाके मरां यीशु सेइं साथी तैसेरी सेवा केरती तैस पत्ती ओरी थी, ते दूरेरां तकने लोरी थी।
yA bahuyoShito yIshuM sevamAnA gAlIlastatpashchAdAgatAstAsAM madhye
56 तैन मां मरियम मगदलीनी ते याकूब त योसेसेरी अम्मा मरियम ते जब्देरे मट्ठां केरि अम्मा साथी थी।
magdalInI mariyam yAkUbyoshyo rmAtA yA mariyam sibadiyaputrayo rmAtA cha yoShita etA dUre tiShThantyo dadR^ishuH|
57 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ त अरिमतियाहरो अक अमीर यूसुफ नंव्वेरो मैन्हु ज़ै एप्पू भी यीशुएरो चेलो थियो अव।
sandhyAyAM satyam arimathiyAnagarasya yUShaphnAmA dhanI manujo yIshoH shiShyatvAt
58 तैनी पिलातुसे कां गेइतां यीशुएरी लाश मगी, ते पिलातुसे लाश देनेरो हुक्म दित्तो।
pIlAtasya samIpaM gatvA yIshoH kAyaM yayAche, tena pIlAtaH kAyaM dAtum Adidesha|
59 यूसुफे लाश नेइतां एक्की रोड़ि ज़ेरि च़ादरी मां पलैटी।
yUShaph tatkAyaM nItvA shuchivastreNAchChAdya
60 ते तै लाश एक्की नव्वीं कब्री मां ज़ै शफ़ड़ी मां घड़ोरी थी रख्खी, ते तैस कब्री आग्रोरां अक बड्डो घोड़ तैस उबरो छ़ड्डो।
svArthaM shaile yat shmashAnaM chakhAna, tanmadhye tatkAyaM nidhAya tasya dvAri vR^ihatpAShANaM dadau|
61 ते मगदलीन ड्लव्वेरी मरियम ते होरि मरियम तैड़ी तैस कब्रारे सामने बिशोरी थी ज़ैस मां यीशुएरी लाश रखोरि थी।
kintu magdalInI mariyam anyamariyam ete striyau tatra shmashAnasammukha upavivishatuH|
62 होरसां तियैरारे दिहाड़ेरे बाद यहूदी केरे आरामेरे दिहाड़े प्रधान याजक ते फरीसी लोक मिलतां पिलातुसे कां पुज़े।
tadanantaraM nistArotsavasyAyojanadinAt pare. ahani pradhAnayAjakAH phirUshinashcha militvA pIlAtamupAgatyAkathayan,
63 ते ज़ोने लग्गे महाराज़ असन यादे कि तैनी धोखे बाज़े अपने ज़ींते सांसेइं ज़ोरू थियूं, “अवं मरनेरे ट्लेइ दिहाड़ां बाद फिरी ज़ींतो भोनोईं।
he mahechCha sa pratArako jIvana akathayat, dinatrayAt paraM shmashAnAdutthAsyAmi tadvAkyaM smarAmo vayaM;
64 एल्हेरेलेइ हुक्म दे ताके ट्लाई दिहाड़न तगर कब्री पुड़ पेरहो दित्तो गाए, कि एरू न भोए कि तैसेरे चेले एइतां तैसेरी लाश च़ोरन, ते लोकन सेइं ज़ोन कि तै मुड़दन मरां ज़ींतो भोरोए, ए धोखो पेइले धोखे करां भी जादे बुरो भोलो।”
tasmAt tR^itIyadinaM yAvat tat shmashAnaM rakShitumAdishatu, nochet tachChiShyA yAminyAmAgatya taM hR^itvA lokAn vadiShyanti, sa shmashAnAdudatiShThat, tathA sati prathamabhrAnteH sheShIyabhrAnti rmahatI bhaviShyati|
65 पिलातुसे जुवाब दित्तो, “तुसन कां पेरहो देनेबाले आन, गाथ ज़ेत्रू भोइसखे पेरहो देथ।”
tadA pIlAta avAdIt, yuShmAkaM samIpe rakShigaNa Aste, yUyaM gatvA yathA sAdhyaM rakShayata|
66 तैखन तैनेईं गेइतां घोड़े पुड़ मोहर लाई, ते कब्ररारे पेरहे लेइ पेरहेदार रख्खे।
tataste gatvA taddUrapAShANaM mudrA NkitaM kR^itvA rakShigaNaM niyojya shmashAnaM rakShayAmAsuH|

< मत्ती 27 >