मत्ती 22
1 यीशु फिरी मसाल देइतां ज़ोने लगो।
Og Jesus tog til Orde og talte atter i Lignelser til dem og sagde:
2 “स्वर्गेरू राज़ एक्की राज़ेरू ज़ेरूए, ज़ैनी अपने मट्ठेरे ड्ला बनाव।
„Himmeriges Rige lignes ved en Konge, som gjorde Bryllup for sin Søn.
3 ते अपने नौकर भेज़े कि तैना लोकन ज़ैन जेई ड्लाएरी धाम बनोरी थी, तैन कुजान पन तैना न आए।
Og han udsendte sine Tjenere for at kalde de budne til Brylluppet; og de vilde ikke komme.
4 तैखन तैनी अपने नौकर एन ज़ोइतां भेज़े, कि ज़ैन जेई ड्लाएरी धाम बनेवरीए, तैन ज़ोथ, रोट्टी बनोरीए ते मीं बडे-बडे जानवर कट्टोरन, ते सब किछ तियार भोरूए, ते ड्लाएरी धामी मां शामल भोथ।
Han udsendte atter andre Tjenere og sagde: Siger til de budne: Se, jeg har beredt mit Maaltid, mine Okser og Fedekvæget er slagtet, og alting er rede; kommer til Brylluppet!
5 पन तैनेईं ध्यान न दित्तू ते कोई परवाह न की, कोई अपने ऊडारे मां च़लो जेव, ते कोई अपने कारोबारे मां लगो ते कोई कोरां च़लो जेव।
Men de brøde sig ikke derom og gik hen, den ene paa sin Mark, den anden til sit Købmandsskab;
6 किछेईं तैसेरे नौकर ट्लेइतां तैन तैना बेइज़त किये, ते जानां भी मैरी छ़ड्डे।
og de øvrige grebe hans Tjenere, forhaanede og ihjelsloge dem.
7 ज़ैखन राज़े एन शुनू त राज़े बड़ी सरक आई, ते तैनी अपनि फौज भेज़तां तैना कातली मैरी छ़ड्डे ते तैन केरां नगरां फुके।
Men Kongen blev vred og sendte sine Hære ud og slog disse Manddrabere ihjel og satte Ild paa deres Stad.
8 तैखन तैनी अपने नौकरन सेइं ज़ोवं, ड्लाएरी धाम तियार आए, पन ज़ैन कुजोरे थिये तैन एस काबल नईं।
Da siger han til sine Tjenere: Brylluppet er beredt, men de budne vare det ikke værd.
9 एल्हेरेलेइ तुस हर पासे गाथ ते ज़ेत्रे तुसन मैलतन, तैना सब इरां कुजाथ।
Gaar derfor ud paa Skillevejene og byder til Brylluppet saa mange, som I finde!
10 तैखन तैना नौकर च़ले जे ते हर पासे गेइतां ज़ेत्रे खरे बुरे तैन मैल्ले, सब अकोट्ठे ड्लाए मां आने ते मेहमानेइं सेइं घर भेरतां भोवं।
Og de Tjenere gik ud paa Vejene og samlede alle dem, de fandt, baade onde og gode; og Bryllupshuset blev fuldt af Gæster.
11 “ते राज़ो मेहमान सेइं मिलने अन्तर अव, त तैसेरी नज़र एक्की मैन्हु पुड़ पेई ज़ै ड्लाए मां ड्लेरां लिगड़ां लेइतां न थियो ओरो।”
Da nu Kongen gik ind for at se Gæsterne, saa han der et Menneske, som ikke var iført Bryllupsklædning.
12 राज़े तैस पुच़्छ़ू, हे दोस्त, तू ड्लाएरे लिगड़न मां की नईं ओरो? पन तैने किछ न ज़ोवं।
Og han siger til ham: Ven! hvorledes er du kommen herind og har ingen Bryllupsklædning paa? Men han tav.
13 “एस गल्ली पुड़ राज़े अपने नौकरन सेइं ज़ोवं, ‘एसेरे हथ पाव बेंधतां बेइर आंधरे मां छ़ड्डा ज़ैड़ी ए लेरां देंतो राए, ते दंत च़ापतो राए।’
Da sagde Kongen til Tjenerne: Binder Fødder og Hænder paa ham, og kaster ham ud i Mørket udenfor; der skal der være Graad og Tænders Gnidsel.
14 किजोकि परमेशरे हमेशारे ज़िन्दगरे लेइ त बड़े कुजोरेन पन च़ुनोरे थोड़ेन।”
Thi mange ere kaldede, men faa ere udvalgte.‟
15 तैखन फरीसी लोक तैट्ठां च़ले जे, ते एप्पू मांमेइं मुशोरो केरने लग्गे एस केन्च़रे गल्लन मां फसाम।
Da gik Farisæerne hen og holdt Raad om, hvorledes de kunde fange ham i Ord.
16 एल्हेरेलेइ तैनेईं अपने किछ चेले हेरोदेस राज़ेरे लोकन सेइं साथी यीशु कां भेज़े, ते तैनेईं ज़ोवं, “हे गुरू अस ज़ानतम कि तू सच़्चोस, ते परमेशरेरी बत सच़्च़ैइं सेइं शिखालतस ते कोन्चेरी परवाह न केरस किजोकि तू मैन्हु केरू तुतर हेरतां गल्लां न केरस।
Og de sende deres Disciple til ham tillige med Herodianerne og sige: „Mester! vi vide, at du er sanddru og lærer Guds Vej i Sandhed og ikke bryder dig om nogen; thi du ser ikke paa Menneskers Person.
17 एल्हेरेलेइ असन ज़ो, तू कुन सोचतस? महाराज़े जो चुंगी देनी जेइज़े की नईं?”
Sig os derfor: Hvad tykkes dig? Er det tilladt at give Kejseren Skat, eller ej?‟
18 यीशु तैन केरि चाल सेमझ़तां ज़ोवं, “हे पाखंडी लोकव मीं किजो अज़मातथ?
Men da Jesus mærkede deres Ondskab, sagde han: „I Hyklere, hvorfor friste I mig?
19 ज़ै सिको चुंगरे लेइ देतथ तैस मीं हिराथ, तैनेईं अक दीनार तैस कां आनो।
Viser mig Skattens Mønt!‟ Og de bragte ham en Denar.
20 यीशुए तैन पुच़्छ़ू, इस पुड़ कसेरी शकल ते कसेरू नवं लिखोरूए?”
Og han siger til dem: „Hvis Billede og Overskrift er dette?‟
21 तैनेईं जुवाब दित्तो महाज़ेरू, तैखन तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन महाराज़ेरूए तैन महारज़े जो देथ, ते ज़ैन परमेशरेरू ए तैन परमेशरे जो देथ।”
De sige til ham: „Kejserens.‟ Da siger han til dem: „Saa giver Kejseren, hvad Kejserens er, og Gud, hvad Guds er!‟
22 तैना एन शुन्तां हैरान रेइजे, ते तैस तैड़ी छ़ेडतां च़ले जे।
Og da de hørte det, undrede de sig, og de forlode ham og gik bort.
23 तैस्से दिहैड़ी किछ सदूकी लोक ज़ैना ज़ोते थिये कि मरनेरां बाद कोई ज़ींतो नईं भोनो, तैनेईं तैस पुच़्छ़ू,
Samme Dag kom der Saddukæere til ham, hvilke sige, at der ingen Opstandelse er, og de spurgte ham og sagde:
24 “हे गुरू मूसे ज़ोरूए कि, ‘अगर कोई मैन्हु बेऔलाद मेरि गाए, त तैसेरो ढ्ला तैसेरी कुआन्शी सेइं ड्ला बनाए ताके अपने ढ्लाएरे लेइ औलाद पैदा केरे।’
„Mester! Moses har sagt: Naar nogen dør og ikke har Børn, skal hans Broder for Svogerskabets Skyld tage hans Hustru til Ægte og oprejse sin Broder Afkom.
25 इश्शे इड़ी सत ढ्ला थिये, पेइले ड्ला बनेइतां मेरि जेव, तैस औलाद न थी तैनी अपनि कुआन्श अपने ढ्लाएरे लेइ छ़ेड्डी दित्ती।
Men nu var der hos os syv Brødre; og den første giftede sig og døde; og efterdi han ikke havde Afkom, efterlod han sin Hustru til sin Broder.
26 ए वजा आए तैसेरे दुइयोवं ते ट्लेइयोवं भी एन्च़रे कियूं बल्के सत्ते ढ्लान सेइं एन्ने भोतू राऊं।
Ligesaa ogsaa den anden og den tredje, indtil den syvende;
27 आखर्कार तै कुआन्श भी मेरि जेई।
men sidst af alle døde Hustruen.
28 हुनी ज़ो तै कुआन्श मुड़दन मरां ज़ींते भोनेरे दिहाड़े तैन सत्ते ढ्लान मरां कसेरी कुआन्श भोली? किजोकि तै सेब्भी केरि कुआन्श बनोरी थी।”
Hvem af disse syv skal nu have hende til Hustru i Opstandelsen? thi de have alle haft hende.‟
29 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “तुस न पवित्रशास्त्र ते न परमेशरेरी शक्ति ज़ानथ, ते एस्से वजाई सेइं तुस टेपलोरेथ।
Men Jesus svarede og sagde til dem: „I fare vild, idet I ikke kende Skrifterne, ej heller Guds Kraft.
30 किजोकि ज़ींते भोनेरां पत्ती तैना ड्ला न बनाले, पन तैना स्वर्गे मां परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे ज़ेरे भोनेन।”
Thi i Opstandelsen tage de hverken til Ægte eller bortgiftes, men de ere ligesom Guds Engle i Himmelen.
31 “पन मुड़दन मरां ज़ींते भोनेरे बारे मां कुन तुसेईं इन वचन नईं पढ़ेरू ज़ैन परमेशर तुसन सेइं ज़ोवं,
Men hvad de dødes Opstandelse angaar, have I da ikke læst, hvad der er talt til eder af Gud, naar han siger:
32 ‘अवं अब्राहमेरो परमेशर, ते इसहाकेरो परमेशर ते याकूबेरो परमेशर आई?’ तै मुवोरां केरो नईं बल्के ज़ींतां केरो परमेशरे।”
„Jeg er Abrahams Gud og Isaks Gud og Jakobs Gud.‟ Han er ikke dødes, men levendes Gud.‟
33 लोक तैसेरी ए शिक्षा शुन्तां हैरान रेइजे।
Og da Skarerne hørte dette, bleve de slagne af Forundring over hans Lære.
34 ज़ैखन फरीसी लोकेईं एन शुनू कि तैनी सदूकी केरू आशी बंद कियोरूए, त तैना तैस कां सब अकोट्ठे भोए।
Men da Farisæerne hørte, at han havde stoppet Munden paa Saddukæerne, forsamlede de sig.
35 तैन मरां अक शास्त्री तैस अज़मानेरे लेइ यीशुए पुच़्छ़ू।
Og en af dem, en lovkyndig, spurgte og fristede ham og sagde:
36 “हे गुरू, मूसेरे कानूने मां सेब्भन करां बड्डो हुक्म कौ आए?”
„Mester, hvilket er det store Bud i Loven?‟
37 तैनी ज़ोवं, “तू परमेशरे अपने प्रभु सेइं अपने सारे दिले सेइं ते अपनि सैरी जानी सेइं ते अपनि सैरी अक्ली सेइं प्यार केरा।
Men han sagde til ham: „Du skal elske Herren din Gud med hele dit Hjerte og med hele din Sjæl og med hele dit Sind.
38 सेब्भन करां बड्डो ते खास हुक्म ईए।
Dette er det store og første Bud.
39 एसेरो ज़ेरो ईए, ‘अपने पड़ोसी सेइं अपने बराबर प्यार केर।’
Men et andet er dette ligt: Du skal elske din Næste som dig selv.
40 इन्ना दूई हुक्म मूसेरे कानून ते नेबी केरो आधारे।”
Af disse to Bud afhænger hele Loven og Profeterne.‟
41 ज़ैखन फरीसी लोक भी तैड़ी जम्हां भोइजेइ, त यीशुए तैन पुच़्छ़ू।
Men da Farisæerne vare forsamlede, spurgte Jesus dem og sagde:
42 “मसीहेरे बारे मां तुश्शो कुन खियाले, कि तैन केसेरू मट्ठूए?” तैनेईं जुवाब दित्तो, “दाऊदेरू मट्ठू।”
„Hvad tykkes eder om Kristus? Hvis Søn er han?‟ De sige til ham: „Davids.‟
43 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “फिरी दाऊद आत्माई मां तैस जो प्रभु किजो ज़ोते?”
Han siger til dem: „Hvorledes kan da David i Aanden kalde ham Herre, idet han siger:
44 “प्रभुए मेरे प्रभु सेइं ज़ोवं, मेरे देइने पासे बिश ज़ां तगर अवं तेरे दुश्मन तेरे पावन हैठ न ढ्लेन्च़ेईं।
Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand, indtil jeg faar lagt dine Fjender under dine Fødder.
45 बस्सा, अगर दाऊद तैस जो प्रभु ज़ोते त तैन तैसेरू मट्ठू केन्च़रे सेइं भोइ सकते?”
Naar nu David kalder ham Herre, hvorledes er han da hans Søn?‟
46 तैन मरां केन्चे भी एक्की गल्लरो जुवाब न देइ बटो। पन तैस वक्तेरे बाद फिरी कोन्ची तैस पुच़्छ़नेरी हिम्मत न भोइ।
Og ingen kunde svare ham et Ord, og ingen vovede mere at rette Spørgsmaal til ham efter den Dag.
