< मत्ती 11 >
1 ज़ैखन यीशुए अपने 12 चेलन हुक्म दित्तो, त तै तैट्ठां च़लो जेव, ताके चेलां केरे नगरन मां गेइतां शिक्षा दे ते प्रचार केरे।
मंग अस व्हयनं की, येशु आपला बारा शिष्यसले बोध करानंतर, तो तठेन नगरमा शिकाडाले अनं उपदेश कराले गया.
2 यूहन्ना नेबे कैदखाने मां मसीहेरे कम्मां केरे बारे मां शुन्तां तैस कां अपने चेले इन पुच्छ़ने भेज़े।
जवय कैदखानामा योहाननी ख्रिस्तनी चमत्कारबद्दल माहीती ऐकी, तवय आपला शिष्यसले त्यानाजोडे हाई ईचाराले धाडं,
3 “तैनी तैन सेइं ज़ोवं, एजनेबालो मसीह तू आस, ज़ेसेरे बारे मां परमेशरे वादो कियोरोए, या आस केन्ची होरि बलगम?”
जो येणारा व्हता तो तु शे, की आम्हीन दुसरानी वाट दखुत?
4 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “ज़ैन किछ तुस शुन्तन ते लातथ तैन गेइतां यूहन्ना सेइं ज़ोथ।
येशुनी त्यासले सांगं, जे तुम्हीन ऐकतस अनी दखतस ते योहानले जाईसन सांगा;
5 कि काने लातन, ते टोन्टे च़लतन, ते कोढ़ी केरू कोढ़ शुद्ध भोते, ते टोंऊने शुन्तन, ते मुड़दे ज़ींते भोतन, ते गरीबन खुशखबरी शुनाई गातीए
आंधया दखतस, पांगया चालतस कोडी बरा व्हतस, बहिरा ऐकतस, मरेल जिवत व्हतस अनं गरीबसले संदेश सांगामा येस;
6 परमेशर तैस बरकत देते, ज़ै मीं पुड़ शक न केरे।”
धन्य शे, तो जो मनाबद्दल शंका धरस नही.
7 ज़ैखन यूहन्नारे चेले तैट्ठां च़ले जे, त यीशु लोकन सेइं यूहन्नारे बारे मां ज़ोने लगो, “तुस सुनसान ठैरी कुन हेरने जोरे थिये? कुन हवाई सेइं हिलते निरैठरे डाले?
योहानना शिष्य जावावर येशु लोकसनी गर्दीले त्यानाबद्दल सांगु लागना, तुम्हीन जंगलमा योहानले दखाले जायेल व्हतात? तवय तो तुमले वाराना झोतघाई हालणारा गवतनामायक वाटी राहींता काय?
8 त फिरी होरू कुन हेरने जोरे थिये? माघां लिगड़ां लेइतां कोई? हेरा ज़ैन माघां लिगड़ां लेइतां भोतन तैना महलन मां रातन।
तर मंग तुम्हीन काय दखाले जायेल व्हतात? मऊ कपडा घालेल माणुसले का? दखा, मऊ कपडा वापरणारा तर राजवाडामाच राहतस.
9 फिरी तुस कुन हेरने जोरे थिये? कुन कोई नेबी? हाँ पन अवं तुसन सेइं ज़ोताईं कि नेबी करां भी बड्डे हेरने जोरे थिये।
तर मंग तुम्हीन कसाले जायल व्हतात? एखादा संदेष्टाले दखाले का? तर मी तुमले खरंखरं सांगस, संदेष्टापेक्षा जो मोठा माणुस त्याले दखाले तुम्हीन जायल व्हतात.
10 ई तैए यूहन्ना आए ज़ेसेरे बारे मां परमेशर पवित्रशास्त्रे मां ज़ोते, कि हेरा, ‘अवं अपने बिस्तार देनेबालो तीं अग्री भेज़ताईं, ज़ै तेरे लेइ बत तियार केरेलो।’”
हाऊ तोच योहान शे ज्यानाबद्दल लिखेल शे, दखा, मी मना दूतले तुनापुढे धाडसं, तो तुनापुढे तुनी वाट तयार करी.
11 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कुआन्शन करां ज़रमोरोए तैन मां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां कोई बड्डो नईं भोरो, पन ज़ै स्वर्गेरे राज़्ज़े मां निकड़े करां निकड़ोए तै तैस करां भी बड्डोए।
मी तुमले सत्य सांगस की, बाईपाईन जन्मले माणसंसमा कोणी बाप्तिस्मा करनारा योहानपेक्षा श्रेष्ठ व्हयना नही; तरी स्वर्गना राज्यमा धाकला जो शे तो योहानपेक्षा बी श्रेष्ठ शे.
12 यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालेरे दिहाड़न करां अज़ तगर प्रचार भोइ रावरोए, ते स्वर्गेरू राज़ जल्दी बधने लोरूए, पन बड़े निग्गर लोक तैस पुड़ हमलो केरतन।
बाप्तिस्मा करनारा योहान ह्याना दिनपाईन आत्तेपावत स्वर्गना राज्यवर हल्ला चाली राहीनात, अनी हल्ला करणारा लोके ते लेवाकरता प्रयत्न करी राहिनात.
13 सारे नेबी केरे लेख, ते मूसेरो कानून यूहन्ना तगर भविष्यिवाणी केरते राए।
कारण मोशेना नियमशास्त्र अनी सर्वा संदेष्टा ह्या योहान पर्यंत संदेश देत वनात.
14 अगर तुस चाथ ते मन्नथ, एलिय्याह ज़ेसेरे बारे मां नेबेईं ज़ोरू थियूं, कि तै एजनेबालो थियो तै ईए।
मी सांगस, ते तुमनी मान्य करानी तयारी व्हई तर जो एलिया येणार शे, तो हाऊच शे.
15 ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।
ज्यासले ऐकाले कान शेतस त्या ऐकोत.
16 “अवं इस ज़मानेरे लोकां केरि मिसाल केस सेइं देईं, इना तैन मट्ठां केरे ज़ेरेन ज़ैना बज़ारन मां बिश्तां अपने दोसन सेइं शिकैयत केरतन,
हाई पिढीले मी कसानी उपमा देऊ? ह्या लोके बजारमा बसेल पोऱ्यासना मायक शेतस ज्या आपला मित्रसले हाक मारीन सांगतस,
17 कि असेईं तुश्शे लेइ बाज़ो बज़ाव, ते तुस न नच़्च़े, ते असेईं शौग कियो ते तुसेईं छाती न पिट्टी।
अनी म्हणतस आम्हीन तुमनाकरता पावा वाजाडा, तरी पण तुम्हीन नाचनात नही, अनी आम्हीन मरणना शोकगीत म्हणं तरी तुम्हीन शोक करा नही, त्या पोऱ्यासना मायक हाई पिढी शे.
18 किजोकि यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालो जादे तर बरत रखतो थियो, ते शराब न थियो पीतो, ते तैना तैस जो ज़ोतन कि एस पुड़ भूतेरो सैयो आए।
कारण बाप्तिस्मा करनारा योहान हाऊ खातपित वना नही, तरी लोक त्याले भूत लागेल शे अस म्हणतस.
19 ते मैनेरू मट्ठू यानी अवं खातो पीतो अव, हेरा, ते तैना ज़ोतन पेटू ते शराबी मैन्हु ते चुंगी नेनेबाले ते पापी लोकां केरो दोस्त, पन अक्लमन्द कौने तैसेरे कम्मेईं सेइं पतो च़लते।”
मनुष्यना पोऱ्या वना, तो खासपेस; तरी त्यानाबद्दल बोलतस, दखा, हाऊ खादाड अनी दारूबाज माणुस, जकातदारसना अनी पापी लोकसना मित्र! पण देवनं ज्ञान आपला कार्यवरतीन न्यायी ठरस.
20 तैखन यीशु फिरी तैन नगरन मां गेइतां तैट्ठेरे लोकन झ़िड़कतां ज़ोने लगो, ज़ैन मां तैनी चमत्कार कियोरे थी, पन तैनेईं अपने पापन करां मन न फिराव।
मंग ज्या शहरसमा त्यानी बराच चमत्कार करेल व्हतात, तरी पण तठला लोके देवकडे वळनात नहीत म्हणीन तो त्यासले दोष देऊ लागना.
21 “हे खुराजीन नगरेरे लोकव! तुसन पुड़ अफ़सोस, हे बैतसैदा नगरेरे लोकव तुसन पुड़ अफ़सोस, कि ज़ैना चमत्कार तुसन मां किये, अगर एना चमत्कार सूर ते सैदा नगरन मां कियोरे भोथे, त तैन लोकेईं केइसेरे देंतेरी टाट पलेटतां ते मांज़नी मां बिश्तां अपने पापन करां मनफिरावरो भोथो।
हे खोराजिना, तुनी अवस्था कशी व्हई! हे बेथसैदा, तुनी कितली खराब अवस्था व्हई! कारण ज्या चमत्कार मी तुमनामा करात त्या जर सोर अनं सिदोन ह्या शहरसमा करतु तर त्या त्याच येळले गोणताट लाईन अनं राखमा बशीन पापसपाईन मांगे फिरतात.
22 पन अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, कि इन्साफेरे दिहाड़े परमेशर, ज़ै सज़ा सूर ते सैदा नगरां केरे लोकन देलो, तुश्शी सज़ा तैस करां भी जादे भोली।
पण मी तुमले सांगस की, न्यायना दिनले सोर अनं सिदोन यासले मिळणारी शिक्षा तुमले मिळणारी शिक्षापेक्षा सोपी राही.
23 ते हे कफरनहूम नगरेरे लोकव, कुन तुस सोचतथ कि स्वर्गे मां तुश्शी आदर भोनीए! नईं तुस त नरके गाले ज़ैड़ी पापी लोकन सज़ा मैलेली! किजोकि ज़ैना चमत्कार तुसन मां किये, अगर मीं एना सदोम नगरे मां कियोरे भोथे त सदोम नगर अज़ तगर भी भोनू थियूं। (Hadēs )
हे कफर्णहुम, तु आकाशपावत चढी जाशी का? तु नरकमा खालपावत उतरशी; कारण ज्या चमत्कार तुमनामा घडनात त्या जर सदोममा घडतात तर आज त्या ईश्वासमा ऱ्हातात. (Hadēs )
24 पन अवं तुसन ज़ोतां कि इन्साफेरे दिहाड़े परमेशर ज़ै सज़ा सदोम नगरेरे लोकन देलो, तुश्शी सज़ा तैस करां भी जादे भोली।”
मी तुमले सांगस की, न्यायना दिनले तुमले मिळणारी शिक्षा सदोमले मिळणारी शिक्षापेक्षा जास्त राही.
25 तैखन यीशुए ज़ोवं, “हे बाजी, स्वर्ग ते धेरतरे प्रभु, अवं तेरू शुक्र केरतां कि तीं एना गल्लां अक्लमन्द ते समझ़दार लोकन करां छ़पेइतां रेख्खी ते तैन लोकन पुड़ बैंदी की, ज़ैना निक्के बच्चां केरे ज़ेरे आन।
त्या येळले येशु सांगु लागना, हे बापा, स्वर्गना अनं पृथ्वीना प्रभु, मी तुनी स्तुती करस कारण की, ज्ञानी अनी ईचारवंत लोकसपाईन ह्या गोष्टी गुप्त ठेईन त्या तु धाकला पोऱ्यासले प्रकट करेल शे.
26 हाँ, हे बाजी तीं एन्ने रोड़ू लग्गू।
खरच हे बापा, कारण हाईच तुले योग्य दखायनं.
27 “मेरे बाजेईं सब किछ मेरे सुपुर्द कियोरूए; कोई होरो मट्ठे न ज़ांने, सिर्फ बाजी ज़ानते; कोई बाजी न ज़ांने सिर्फ मट्ठू ज़ानते, या तै मैन्हु बाजी ज़ानते ज़ैस पुड़ मट्ठू बांदो केरने चाए।
मना बापनी सर्वकाही मना हातमा सोपेल शे, अनी बापशिवाय पोऱ्याले कोणी वळखत नही अनी पोऱ्याशिवाय अनं पोऱ्यानी ज्या कोणले बापनी वळख करी देवानी ईच्छा व्हई त्यानाशिवाय बापले कोणीच वळखत नही.
28 “हे मेहनत केरनेबाले लोकव, ते भारे सेइं थकोरे लोकव मीं कां एज्जा; अवं तुसन आराम देइलो।
अहो सर्वा कष्टी अनी वझामा दाबायेल लोकसहो, मनाजोडे या, म्हणजे मी तुमले विसावा दिसु.
29 मेरे अधीन एन्च़रे भोथ ज़ेन्च़रे दांत जूंए हैठ भोते, ते ज़ैन किछ अवं तुसन शिखालताईं तैस शिख्खा, किजोकि अवं शरीफ आईं ते दिलेरो नम्र आईं ते तुश्शी जानी आराम मैलेलो।
मी जशा मनना लीन अनं नम्र शे तो मना जू तुम्हीन तुमनावर ल्या, अनं मनापाईन शिका म्हणजे तुमना जिवले विसावा मिळी;
30 ज़ै भार अवं तुसन देइलो तै पोल्लोए, तुस तैस आरामे सेइं छ़ुई सकतथ।”
कारण मना जू सोयना अनं मना वझा हलका शे.