< मरकुस 6 >

1 तैल्ला पत्ती, यीशु तैट्ठां निस्तां अपने नगर नासरते जो जेव। तैसेरे चेले तैस सेइं साथी च़ले।
তাৰ পাছত যীচুৱে সেই ঠাইৰ পৰা ওলাই, নিজ নগৰলৈ আহিল আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকলো তেওঁৰ পাছে পাছে আহিল।
2 आरामेरे दिहाड़े, यीशु तैन केरे प्रार्थना घरे मां गेइतां तैन लोकन परमेशरेरी गल्लां केरि शिक्षा देने लगो। तैसेरी शिक्षा शुन्तां बड़े लोक हैरान भोए ते एक्की होरि पुछ़ने लग्गे, “एनी मैने एना गल्लां कोट्ठां शिख्खी? एस एत्री अक्ल कोट्ठां आई? एस एत्रे चमत्कार केरनेरी शक्ति कोट्ठां मैल्ली!
পাছত যেতিয়া বিশ্ৰামবাৰ আহিল, তেওঁ নাম-ঘৰত উপদেশ দিবলৈ ধৰিলে। তাতে বহুলোকে শুনি, তেওঁৰ কথাত বিস্ময় মানি কলে, “তেওঁ এইবোৰ শিক্ষা ক’ৰ পৰা পালে? ঈশ্ৱৰে তেওঁক দিয়া এনে জ্ঞান কেনেকুৱা? আৰু তেওঁৰ হাতৰ দ্বাৰাই যে এইৰূপে পৰাক্রম কাৰ্যবোৰ সাধিত হয়, এইবোৰ নো কি?
3 ए त ट्लखान आए, ज़ैन मरियमारू मट्ठू आए। ए त याकूब, योसेस, यहूदा, ते शमौनेरो ढ्ला आए! एसेरी बेइनां भी इश्शे इड़ी रेइचन!” एल्हेरेलेइ तैनेईं यीशुएरो इन्कार कियो।
ই সেই বাঢ়ৈ নহয় নে? মৰিয়মৰ পুত্ৰ আৰু যাকোব, যোচিৰ, যিহূদা আৰু চিমোনৰ ককায়েক নহয় নে? ইয়াৰ ভনী কেইজনীও আমাৰ ইয়াত নাই নে?” এইদৰে তেওঁলোকে তেওঁত বিঘিনি পালে।
4 तैखन यीशुए तैन लोकन अक कहावत ज़ोई, “नबी बेइरींए लोकन मां इज़्ज़तदार भोलो, पन अपने नगरेरे लोकन केरां ते कने अपने रिश्तेदारन केरां त कने अपने घरेबालन मां बेइज़्ज़त भोलो।”
তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক কলে, “আপোন দেশ, আপোন জ্ঞাতি আৰু আপোন ঘৰৰ বাহিৰে, আন কোনো ঠাইত এজন ভাববাদী মৰ্যদাহীন নহয়।”
5 तैन लोकेईं यीशु पुड़ विश्वास न केरनेरे वजाई सेइं, तैनी तैस नगरी मां सिर्फ थोड़े ज़ेरे बिमार मैनन् पुड़ हथ रेखतां तैना बज़्झ़ाए, तैन केरे अलावा होरो कोई चमत्कार न केरि सको।
সেই ঠাইত তেওঁ কেইজনমান নৰিয়াৰ গাত হাত দি, তেওঁলোকক সুস্থ কৰাৰ বাহিৰে তাত আন একো পৰাক্রম কাৰ্য কৰিব নোৱাৰিলে৷
6 यीशु नासरत नगरेरे लोकां केरो अविश्वास हेरतां हैरान भोव। तैल्ला पत्ती, तै अपने चेलन सेइं साथी च़ेव्रे पासन केरे ड्लोंव्वन मां परमेशरेरी गल्लां केरि शिक्षा देतो राव।
তেওঁলোকৰ অবিশ্বাসত তেওঁ বিস্ময় মানিলে। পাছত তেওঁ চাৰিওফালৰ গাঁৱলৈ গৈ উপদেশ দিলে।
7 तैल्ला पत्ती, यीशुए अपने 12 चेले एप्पू कां कुजेइतां, तैन दूई-दूई केरतां भेज़ने लगो। भेज़ने केरां पेइले, तैनी अपने चेलन, लोकन मरां भूतां केरो सायो कढनेरो अधिकार दित्तो।
যীচুৱে তেওঁৰ সেই বাৰ জন পাঁচনিক ওচৰলৈ মাতি আনিলে, আৰু দুজন দুজনকৈ তেওঁলোকক পঠিয়াই দিলে৷ তেওঁলোকক অশুচি আত্মাবোৰৰ ওপৰত ক্ষমতা দি,
8 ते तैनी तैन हुक्म दित्तो, “बत्तां च़लते-च़लते सोटेरे अलावा होरू किछ न नेइयथ। न रोट्टी न झोलो त कने बेटवे मां पेंइसे भी न नेइयथ।
এই আদেশ দিলে যে, তেওঁলোকে যেন বাটত যাত্ৰা কৰোঁতে নিজৰ লাখুটি ডালত বাহিৰে লগত আন একো নাৰাখে আৰু তেওঁলোকে যেন লগত পিঠা বা জোলোঙা বা টঙালিত পইচা, এইবোৰ নলয়;
9 पन बूट लेइयथ, पन दूई-दूई कुरते न लेइयथ।
আৰু দীঘল চোলাও যেন নিপিন্ধে, কিন্তু তেওঁলোকে ভৰিত চেণ্ডেল পিন্ধক।
10 ज़ैखन तुस केन्ची ड्लोव्वें मां गाथ, अगर कोई अपने घरे बिश्नेरेलेइ तुसन कुजाए, त तैस्से घरे मां बिश्शथ, ज़ांतगर तैस ड्लोंव्वेरां न निस्सथ।
১০যীচুৱে তেওঁলোকক পুনৰ কলে, “তোমালোকে যেতিয়া এখন ঘৰত সোমোৱা, তেতিয়া সেই ঠাইৰ পৰা ওলাই নোযোৱালৈকে, সেই ঘৰতে থাকিবা।
11 अगर केन्ची ड्लोंव्वेरे लोक तुसन कबूल न केरन त कने तुश्शी गल्लां न शुनन्, त तैट्ठां च़लते-च़लते तुस अपने पावां केरि धूड़ झ़ेड़ी छ़ेड्डथ ताके तैन केरे खलाफ गवाही भोए। (अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि परमेशरेरे आदालतरे दिहाड़े बुरे लोकन सज़ा देलो, ज़ैना सदोम त कने अमोरा नगरन मां रहते थिये। पन ज़ैना लोक तुश्शी गल्लां न शुनेले, तैस नगरेरे लोकन परमेशर बड़ी जादे सज़ा देलो)”
১১কিন্তু ঠাইৰ মানুহে যদি তোমালোকক গ্রহণ নকৰে আৰু তোমালোকৰ কথাও নুশুনে, তেনেহলে সেই ঠাইৰ পৰা ওলাই যাওঁতে সেই ঠাইৰ লোক সকলৰ বিপক্ষে প্ৰমাণ স্ৱৰূপে তোমালোকৰ ভৰি-তলুৱাৰ ধুলি জোকাৰি পেলাবা।”
12 यीशुएरो हुक्म शुन्नेरे बाद, तैनेईं तैट्ठां निस्तां बड़े नगरन मां गेइतां लोकन परमेशरेरी गल्लां शुनेई कि, “तुस अपने पापन करां मनफिराथ।”
১২পাছত তেওঁলোকে ওলাই গৈ মানুহবোৰক মন-পালটন কৰিবলৈ প্রচাৰ কৰিলে;
13 ते तैनेईं बड़े लोकन मरां भूतां केरो सायो भी कड्डो, त कने बड़े बिमार मैनन् पुड़ तेल लेइतां बज़्झ़ाए।
১৩বহুত ভূত খেদালে আৰু বহুত নৰিয়া লোকৰ গাত তেল সানি, তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে।
14 हेरोदेस राज़े भी यीशुएरे बारे मां शुनू, किजोकि यीशुएरू नंव मुशूर भोरू थियूं। तैनी यीशुएरे बारे मां ज़ोवं कि, “शायद, यूहन्ना, ज़ै बपतिस्मो देनेबालो थियो, मुड़दन मरां ज़ींतो भोरोए। एल्हेरेलेइ, तै एना चमत्कार केरि सकते।”
১৪এনেদৰে যীচুৰ নাম চাৰিওফালে প্ৰখ্যাত হবলৈ ধৰিলে; তাৰ পাছত হেৰোদ ৰজায়ো এই কথাবোৰ শুনিবলৈ পালে৷ কিছুমান লোকে ক’ব ধৰিলে যে, “যোহন বাপ্তাইজক মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা জীৱিত হ’ল; এই হেতুকে তেওঁ এইবোৰ পৰাক্রম কাৰ্য সাধন কৰিব পাৰিছে”।
15 होरेईं मैनेईं यीशुएरे बारे मां ज़ोवं कि, “शायद, तै मैन्हु एलिय्याह नबी आए!” पन किछ होरेईं मैनेईं ज़ोवं कि, “तै त पराने ज़मानेरे परमेशरेरी गल्लां ज़ोनेबालां केरो ज़ेरो अक नबी आए!”
১৫কিন্তু অন্য কিছুমানে ক’লে, “তেওঁ এলিয়া”; আন কোনোবাই কলে, “পুৰণি কালৰ ‌ভাববাদী সকলৰ নিচিনা তেৱোঁ এজন ভাববাদী”।
16 पन हेरोदेस राज़े लोकां केरि गल्लां शुन्तां ज़ोवं कि, “तै मैन्हु त यूहन्ना आए, ज़ेसेरी क्रोड़ी मीं कट्टेव्री थी। तै मुड़दन मरां ज़ींतो भोरो आए!”
১৬কিন্তু হেৰোদে এইবোৰ কথা শুনি কলে, “যোহন, যি জনৰ মই মূৰ ছেদন কৰিলোঁ, তেওঁহে উঠিল”।
17 हेरोदेस राज़े एन्च़रां सोचू, किजोकि थोड़े दिहाड़ना पेइले, तैनी एप्पू अपने सिपाही भेज़तां यूहन्ना कैद केरतां छ़ड्डोरो थियो। तैनी अपने ढ्ला फिलिप्पुसेरी लाड़ी हेरोदियासेरी वजाई सेइं एन्च़रां कियोरू थियूं, ज़ैस सेइं तैनी ड्ला बनोरो थियो।
১৭কিয়নো হেৰোদে নিজে মানুহ পঠিয়াই যোহনক ধৰি আনি বন্দীশালত বন্ধ কৰি ৰাখিছিল৷ এইদৰে তেওঁক বন্দী কৰাৰ কাৰণ আছিল হেৰোদিয়া, যি জনী তেওঁৰ নিজ ভাই ফিলিপৰ ভার্যা আছিল আৰু এইজনী হেৰোদিয়াৰ বাবেই তেওঁক বন্দী কৰিছিল; কাৰণ হেৰোদে হেৰোদিয়াক বিয়া কৰাইছিল৷
18 एल्हेरेलेइ, यूहन्ना हेरोदेस राज़े सेइं बार-बार ज़ोतो थियो कि, “तीं अपने ढ्लाएरी लाड़ी सेइं ड्ला बनानो जेइज़ नईं।”
১৮আৰু যোহনে হেৰোদক কৈছিল, “তুমি ভাইৰ পত্নীক নিজৰ লগত স্ত্ৰীৰূপে যে ৰাখিছা, এয়া বিধান সন্মত নহয়”।
19 तैल्हेरेलेइ हेरोदियास रानी यूहन्ना सेइं दुश्मनी रखती थी ते तैस कत्ल केरनो चाती थी। पन तै तेन्च़रां न केरि सकती थी,
১৯এই কথাৰ কাৰণে হেৰোদিয়া তেওঁৰ বিৰোধী হৈছিল, আৰু তেওঁক বধ কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰিছিল, কিন্তু বধ কৰিব পৰা নাছিল।
20 किजोकि हेरोदेस राज़े पतो थियो कि यूहन्ना अक धर्मी ते पवित्र मैन्हु थियो। तैल्हेरेलेइ, हेरोदेस राज़ो तैसेरी बड़ी इज़्ज़त केरतो थियो त कैदखाने मां हेरोदियास रैनी केरां बच़ेइतां रखतो थियो। त तै यूहन्नारी गल्लां शुन्तां बड़ो डरतो थियो, पन तैसेरी गल्लां खुशी सेइं शुन्तो भी थियो।
২০কিয়নো হেৰোদে যোহনক ভয় কৰিছিল আৰু জানিছিল যে, যোহন এজন ধাৰ্মিক আৰু পবিত্র লোক৷ সেয়েহে হেৰোদে তেওঁক নিৰাপদে ৰাখিবলৈ যত্ন কৰিছিল৷ যেতিয়া তেওঁ যোহনৰ শিক্ষা শুনিছিল, তেতিয়া সেই শিক্ষাই তেওঁক বিচলিত কৰিছিল আৰু আনন্দেৰে তেওঁৰ কথা শুনিছিল।
21 आखर्कार यूहन्ना मारनेरो ठीक मौको मैल्लो। हेरोदेस राज़े अपने ज़रमेरी दिहाड़ी मां अक धाम रख्खी। तैस धामी मां तैनी अपने बड़े खास अफसरन, त कने फौजी अफसरन, त कने गलील इलाकेरे बड्डे-बड्डे मैन्हु कुजाए।
২১কিন্তু এনে এটা দিন আহিল, সেইদিনা হেৰোদিয়াই নিজৰ কাৰণে কাম কৰিবলৈ এক সুযোগ পালে: হেৰোদে নিজৰ জন্ম দিনৰ দিনা তেওঁৰ বিষয়া, সেনাপতি, আৰু গালীল প্ৰদেশৰ প্রধান লোক সকলক নৈশ-ভোজলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিছিল৷
22 तैखन हेरोदियास रैनेरी कुई तैस कमरे मां आई, ज़ेड़ी तैना बिश्शोरे थिये। त तैसां तैड़ी नेच़तां हेरोदेस राज़ो त कने तैसेरे मेहमान खुश किये। तैखन राज़े कुईए सेइं ज़ोवं, “ज़ैन तू चास मीं केरां मग, अवं तीं देलो।”
২২তাতে হেৰোদিয়াৰ আপোন জীয়েক ভিতৰলৈ আহিল আৰু নাচি নাচি, হেৰোদ আৰু তেওঁৰে সৈতে ভোজনত বহা সকলক সন্তুষ্ট কৰিলে৷ তেতিয়া ৰজাই তাইক ক’লে, “তুমি যি ইচ্ছা কৰা মোক খোজা, মই তাকে তোমাক দিম”।
23 त राज़े तैस कुईए सेइं कसम भी खाइ कि, “ज़ैन किछ तू मीं केरां मग्गेली, अवं तीं देलो, इड़ी तगर कि अवं अपनू अध्धू राज़ भी देलो।”
২৩আৰু শপত খাই তাইক ক’লে, “মোক যিহকে খোজা, মই তাকেই দিম, আনকি মোৰ ৰাজ্যৰ আধা অংশও মই দিম৷”
24 तैल्हेरेलेइ तैस कुइयां बेइर गेइतां, अपनि अम्मा पुच़्छ़ू, “अवं हेरोदेस राज़े केरां कुन मेग्गी?” तैखन तैसेरी अम्मा ज़ोवं, “यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालेरी क्रोड़ी मग।”
২৪তেতিয়া তাই বাহিৰলৈ গৈ নিজৰ মাকক সুধিলে, “মই কি খুজিম?” তেওঁ ক’লে, “যোহন বাপ্তাইজকৰ মূৰ।”
25 अकदम तै कुई अन्तर राज़े कां आई त तैस कां मिन्नत की, “अवं चाताईं कि, तू यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालेरी क्रोड़ी केटतां एक्की थाले मां हुन्ना आन।”
২৫তেতিয়া তাই বেগাই ৰজাৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “মই এতিয়াই বাপ্তাইজক যোহনৰ মূৰটো এখন থালত আনি মোক দিয়াটো ইচ্ছা কৰোঁ।”
26 तैसेरी गल शुन्तां राज़ो बड़ो दुखी भोव, पन अपनि कसमेरे वजाई सेइं त कने अपने मेहमानां केरे वजाई सेइं तैने इन्कार केरनो न चाव।
২৬তাতে ৰজা শোকাতুৰ হ’ল কিন্তু নিজৰ শপতৰ কাৰণে আৰু ভোজনত বহা সকলৰ সন্মূখত তাইক বঞ্চিত কৰিবলৈ ইচ্ছা নকৰিলে,
27 तैल्हेरेलेइ, तैनी अकदम एक्की सिपाही हुक्म दित्तो कि, “यूहन्नारी क्रोड़ी केटतां आन।”
২৭তাতে ৰজাই যোহনৰ মূৰ আনিবলৈ ৰক্ষক সেনা এজনক আজ্ঞা দি পঠিয়ালে। তেতিয়া সেই সেনা গৈ বন্দীশালত যোহনৰ মূৰ ছেদন কৰিলে,
28 सिपाही कैदखाने मां गेइतां यूहन्नारी क्रोड़ी कट्टाई, त एक्की थाले मां रेखतां आनी त कुईए कां दित्ती। त कुइयां गेइतां अपनि अम्मा कां दित्ती।
২৮আৰু যোহনৰ মূৰটো এখন থালত আনি ছোৱালী জনীক দিলে আৰু তাই গৈ তাইৰ মাকক দিলে।
29 ए गल शुन्तां यूहन्नारे चेले तैड़ी आए, त तैसेरी लाश नेइतां कब्री मां देब्बी छ़ड्डी।
২৯পাছত তেওঁৰ শিষ্য সকলে এই কথা শুনিবলৈ পোৱাত তেওঁৰ মৃতদেহটো লৈ গ’ল আৰু মৈদাম দিলে।
30 परमेशरेरी गल्लां लोकन शुनानेरे पत्ती, यीशुएरे प्रेरित तैस कां वापस आए, ज़ैना तैनी भेज़ोरे थिये। ज़ैन किछ तैनेईं लोकन सेइं कियोरू ते शिक्षा दित्तोरी थी, तैन सारी गल्लां यीशु सेइं शुनाई।
৩০পাছত পাঁচনি সকলে যীচুৰ ওচৰত গোট খালে আৰু তেওঁলোকে যি যি কৰিছিল আৰু যি যি শিকাইছিল, সেই সকলো বিষয় তেওঁৰ আগত বৰ্ণনা কৰিলে।
31 बड़े लोक यीशु त कने तैसेरे चेलन कां एइते गाते थिये। एस वजाई सेइं, तैनन् रोट्टी खानेरे लेइ भी मौको न थियो मैल्लोरो। तैल्हेरेलेइ यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “मीं सेइं साथी केन्ची अकेन्ती ठैरी एज्जा, त थोड़ो ज़ेरो आराम केरा।”
৩১তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কলে, “তোমালোকে অকলে এখন নিৰ্জন ঠাইলৈ যোৱা আৰু তাতে কিছুকাল বিশ্রাম কৰা৷” কিয়নো সেই সময়ত ইমান মানুহ অহা-যোৱা কৰি আছিল যে, তেওঁলোকে অৱসৰ লবলৈ আৰু ভোজন কৰিবলৈকো জিৰণি পোৱা নাছিল।
32 एल्हेरेलेइ तैना किश्ती मां च़ेढ़तां, अकेन्ती ठैरी च़ेलि जे।
৩২তেতিয়া শিষ্য সকল নাৱত উঠি অকলে নিৰ্জন ঠাই এখনলৈ গ’ল।
33 पन बड़े लोकेईं यीशु त तैसेरे चेले गाते लेइतां पिशानी छ़ड्डे कि तैना कोरां च़लोरेन। तैल्हेरेलेइ, सारे नगरेरे मैन्हु पैदल दौड़तां तैन केरां पेइले तैड़ी पुज़्तां अकोट्ठे भोए।
৩৩কিন্তু বহু মানুহে তেওঁলোকক যোৱা দেখিলে আৰু তেওঁলোকক চিনি পালে৷ সেয়েহে তেওঁলোকক দেখা লোক সকলে আটাই নগৰৰ পৰা বামেৰে তালৈ বেগাই গ’ল, আৰু তেওঁলোকতকৈ আগে গৈ তাত উপস্থিত হ’ল।
34 ज़ैखन यीशु किश्ती पुड़ेरां ओस्सो, त तैनी मैन्हु केरि अक बड़ी भीड़ लेइतां तैन पुड़ तरस खाव, किजोकि तैना मैन्हु तैन भैड्डां केरे ज़ेरे थिये, ज़ैन केरो कोई पुहाल न भोए। तैखन यीशु तैन लोकन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां बेड़ि गल्लां केरि शिक्षा देने लगो।
৩৪যেতিয়া যীচু পাৰলৈ আহিল, তেতিয়া তেওঁ বহু লোকক তাত উপস্থিত হৈ থকা দেখিলে আৰু তেখেত সকলক দেখি তেওঁৰ মৰম লাগিল; কিয়নো তেখেত সকল ৰখীয়া নোহোৱা মেৰৰ নিচিনা আছিল৷ তেওঁ তেখেত সকলক অনেক উপদেশ দিবলৈ ধৰিলে।
35 ज़ैखन दिहाड़ी डुबने लग्गोरी थी, त यीशुएरे चेलेईं तैस कां एइतां ज़ोवं, “ई सुनसान ठार आए, ते च़िर भी बड़ू भोरू आए।
৩৫পাছত দিনৰ শেষ ভাগত তেওঁৰ শিষ্য সকল ওচৰলৈ আহি ক’লে, “এই ঠাই নিৰ্জন আৰু সময় বহু পলম হৈ গ’ল;
36 एन मैनन् भेज़, ताके एना च़ेव्रे पासां केरे बेस्तन त कने ड्लोंव्वन मां गेइतां अपने लेइ खाने जो रोट्टी घिन्न।”
৩৬গতিকে লোক সকলক এতিয়া বিদায় দিয়ক, তেতিয়া তেখেত সকলে ওচৰৰ গাঁৱলৈ গৈ নিজৰ কাৰণে খোৱা বস্তু কিনিব পাৰিব৷”
37 पन यीशुए तैनन् जुवाब दित्तो कि, “तुस्से एन खाने जो रोट्टी देथ।” पन तैनेईं तैस सेइं ज़ोवं, “कुन अस दूई शौव दिहाड़ी केरि कमाई सेइं रोट्टी घिन्तां एन मैनन् खुवाम? एन न भोइ सके!”
৩৭কিন্তু যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে তেখেত সকলক খাবলৈ দিয়া৷” তাতে তেওঁলোকে তেওঁক কলে, “আমি গৈ দুশ আধলি (দীনাৰ) ৰ পিঠা কিনি তেখেত সকলক খাবলৈ দিম নে”?
38 एल्हेरेलेइ, यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुसन कां केत्री रोट्टी आन? गेइतां हेरा।” पतो केरनेरे पत्ती, तैनेईं यीशु सेइं ज़ोवं कि, “पंच़ रोट्टी त कने दूई मेछ़ली आन।”
৩৮কিন্তু তেওঁ শিষ্য সকলক ক’লে, “তোমালোকৰ লগত কেইটা পিঠা আছে”? পাছত তেওঁলোকে বিচাৰ লৈ কলে, “পাঁচটা পিঠা আৰু দুটা মাছ আছে”।
39 तैखन यीशुए अपने चेलन हुक्म दित्तो कि, “सारे मैन्हु नीले घासे पुड़ बिशाला।”
৩৯তেতিয়া কেচা বনৰ ওপৰত সকলোকে জুম জুমকৈ বহিবলৈ তেওঁ আদেশ দিলে।
40 एल्हेरेलेइ तैना मैन्हु शौव-शौव त कने पज़ां-पज़ां केरि हुन्डी मां बिश्शी जे।
৪০তাতে তেওঁলোকে এশ এশ আৰু পঞ্চাশ পঞ্চাশ কৰি গোট বান্ধি বহিল।
41 तैखन यीशुए अपने हथ्थे मां पंच़ रोट्टी ते दूई मेछ़ली ट्लेइ, त अम्बरेरे पासे तेकतां शुक्र कियूं। तैल्ला पत्ती, यीशु तैना रोट्टी ट्लोड़तां चेलन कां देते जेव कि लोकन खाने जो देन। तेन्च़रां दूई मेछ़ली भी तैन सारे लोकन बेंटी दित्ती।
৪১তেতিয়া তেওঁ সেই পাঁচটা পিঠা আৰু দুটা মাছ লৈ স্বৰ্গলৈ চাই, আশীৰ্বাদকৰিলে; আৰু লোক সকলক ভগাই দিবলৈ পিঠা ভাঙি ভাঙি শিষ্য সকলক দি থাকিল; আৰু মাছ দুটাও সকলোকে ভাগ কৰি দিলে।
42 ते सारे मैन्हु खेइतां रेज़्ज़ी जे।
৪২তাতে সকলোৱে খাই তৃপ্ত হ’ল।
43 तैल्ला पत्ती, यीशुएरे चेलेईं बेच़्च़ोरी रोट्टी त कने मेछ़ली केरे टुक्ड़न सेइं 12 टोकरी भेरि।
৪৩পাছত তেওঁলোকে ডোখৰা-ডুখৰি পিঠা আৰু মাছবোৰ তুলি বাৰটা পাচি ভৰালে।
44 ज़ैनेईं रोट्टी त मेछ़ली खेइ, तैन मां 5000 मड़द थिये।
৪৪সেই পিঠা ভোজন কৰা মানুহ পাঁচ হাজাৰ আছিল।
45 तैल्ला पत्ती, यीशुए अपने चेलन हुक्म दित्तो कि, “तुस किश्ती मां च़ेढ़तां मीं केरां पेइले समुन्दरेरे उस पार बैतसैदा नगरे जो च़ली गाथ, ज़ांतगर अवं एन लोकन न भेज़ी।” त तैना तैट्ठां जे।
৪৫তাৰ পাচত যীচুৱে লোক সকলক বিদায় দি থাকোতে, তেওঁৰ শিষ্য সকলক নাওত উঠি তেওঁ যোৱাৰ আগতে সিপাৰে থকা বৈৎ-চৈদা নগৰলৈ যাবৰ বাবে আগ্রহেৰে আজ্ঞা দিলে।
46 लोकन भेज़नेरे पत्ती, यीशु तैट्ठां निस्तां नेड़े एक्की पहैड़ी पुड़ प्रार्थना केरनेरे लेइ जेव।
৪৬তাৰ পাছত তেওঁ তেওঁলোকৰ পৰা বিদায় লৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিবলৈ পৰ্বতৰ ওপৰলৈ গ’ল।
47 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, त तै किश्ती, ज़ैस मां यीशुएरे चेले थिये, समुन्दरेरे मझ़ाटे थी, त यीशु अकैल्लो ज़मीनी पुड़ थियो।
৪৭সন্ধিয়া সময়ত সেই নাও খন সাগৰৰ মাজত পাইছিল আৰু তেওঁ অকলে বামত অাছিল।
48 तैनी हेरू कि तैसेरे चेले किश्ती मां च़ेप्पू देइ-देइ परेशान भोने लग्गोरेन, किजोकि एग्रोवरां बड़ी तेज़ हवा च़लोरी थी। लगभग झ़ेज़्झ़ेरे च़ेव्रे बज़ेई ज़ैखन हेजू आंधरू थियूं, यीशु समुन्दरेरे पैनी पुड़ च़ेलतां अपने चेलन कां अव। तै तैन केरां अग्रोवं निस्नू चातो थियो।
৪৮পাছত তেওঁ দেখিলে যে, শিষ্য সকলে বতাহৰ বিপৰীতে অতি কষ্টেৰে ব’ঠা বাই নাওত গৈ আছে৷ যীচুৱে নিশা চতুৰ্থ পৰ মানত, সাগৰৰ ওপৰেদি খোজকাঢ়ি তেওঁলোকৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁলোকক পাছ পেলাই যাবলৈ ইচ্ছা কৰিলে।
49 पन ज़ैखन तैनेईं यीशु समुन्दरेरे पैनी पुड़ च़लतो लाव, त तैनेईं सोचो कि तै भूत आए। तैल्हेरेलेइ, तैनेईं चिन्डां मैरी,
৪৯কিন্তু সাগৰৰ ওপৰত তেওঁক খোজকাঢ়ি অহা দেখি তেওঁলোকে ভূত বুলি ভাবি, চিঞৰি উঠিল;
50 किजोकि तैना सारे तैस हेरतां बड़े डेरि जोरे थिये। पन तैनी अकदम तैन सेइं गल्लां की ते ज़ोवं, “हिम्मत रखा! अवं आईं। डरा न!”
৫০কিয়নো তেওঁক দেখি সকলোৰে উগুল-থুগুল লাগিছিল। তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ সৈতে কথা হ’ল আৰু কলে, “সাহস ৰাখা; মইহে হয়, ভয় নকৰিবা”।
51 तैखन तै तैन केरि किश्ती मां च़ढ़ो, ते तूफान च़लनो बन्ध भोइ जेव। तैखन चेले बड़े हैरान भोए,
৫১পাছত তেওঁ শিষ্য সকলৰ লগত নাৱত উঠিল আৰু বতাহো নাইকিয়া হ’ব ধৰিলে। তাতে তেওঁলোকে মনতে অতিশয় বিস্ময় মানিলে;
52 किजोकि तैनेईं न थियूं समझ़ोरू कि यीशु केन्च़रां रोट्टी त कने मेछ़ली बधोरी थी, पन तैन केरे मन बेसमझ़ भोरे थिये।
৫২কিয়নো তেওঁলোকে পিঠাৰ বিষয়ে বুজি নাপালে, কাৰণ বুজি নাপাবলৈ তেওঁলোকৰ মন কঠিন কৰা হ’ল।
53 तैल्ला पत्ती, यीशु त तैसेरे चेले गलील समुन्दर पार केरतां गन्नेसरत नंव्वेरे जगाई पुड़ पुज़्ज़े। तैड़ी तैनेईं किनारे पुड़ किश्ती बेंधतां रख्खी।
৫৩তাৰ পাছত তেওঁলোকে পাৰ হৈ গিনেচৰৎ প্রদেশ পালে, আৰু তাতে নাও খন লগালে।
54 ज़ैखन तैना किश्ती पुड़ेरां ओस्से, त तैट्ठेरे लोकेईं यीशु पिशैनी छ़ड्डो।
৫৪আৰু তেওঁলোকে নাৱৰ পৰা নামি আহোতে সেই ঠাইৰ মানুহবোৰে যীচুক চিনি পালে৷
55 एल्हेरेलेइ, तैनेईं सारे इलाके मां गेइतां लोकन खबर शुनाई कि यीशु ओरोए। ज़ेड़ी-ज़ेड़ी लोकेईं शुनू कि यीशु ओरोए, तैड़ी लोकेईं बिमार मैन्हु खट्टी पुड़ छ़ुइतां यीशु कां आन्ने लग्गे, ताके तै तैनन् बज़्झ़ाए।
৫৫তেওঁলোকে বেগাই গৈ সেই অঞ্চলৰ চাৰিওফালে থকা ৰোগী সকলক খাটত তুলি আনিলে, আৰু তেওঁ যি ঠাইত আছে বুলি শুনিলে, তালৈকে ৰোগী সকলক নিবলৈ ধৰিলে।
56 ज़ेड़ी कोन्ची ड्लोंव्वन मां, नगरन या बेस्तन मां यीशु गातो थियो, तैड़ी लोक बिमार मैनन् बज़ारन मां यीशु कां एन्तां रखते थिये। तैना यीशु सेइं मिन्त केरते थिये कि, तैन सिर्फ तैसेरे लिगड़े सेइं हुरने देन। ज़ेत्रे बिमार मैन्हु यीशु सेइं हथ लाते थिये, तैना सारे बेज़्झ़ोते थिये।
৫৬তেওঁ যি যি নগৰ আৰু গাঁৱলৈ গৈছিল, সেই সকলো ঠাইতে নৰিয়া সকলক হাটে-বজাৰে থলে, আৰু প্ৰাৰ্থনা কৰিলে যাতে তেওঁলোকে তেওঁৰ কাপোৰৰ দহি মাথোন চুবলৈ পায়; এইদৰে যিমানে চুলে, সকলোৱে ৰক্ষা পালে।

< मरकुस 6 >