मरकुस 3
1 तैल्ला पत्ती, यीशु एक्की प्रार्थना घरे मां जेव। तैड़ी अक मैन्हु थियो, ज़ेसेरो हथ शुक्कोरे थियो।
१मग येशू पुन्हा एका सभास्थानात गेला, तेथे वाळलेल्या हाताचा एक मनुष्य होता.
2 तैड़ी किछ फरीसी लोक भी थिये, ज़ैना यीशु पुड़ इलज़ाम लानो चाते थिये। एल्हेरेलेइ तैना यीशु ध्याने सेइं हेरने लग्गोरे थिये कि आरामेरे दिहाड़े तै तैस मैन्हु बज़्झ़ाते की नईं।
२येशूवर आरोप करण्यासाठी कारण मिळावे म्हणून तो शब्बाथ दिवशी त्या मनुष्यास बरे करतो की काय हे पाहण्यासाठी ते त्याच्यावर बारकाईने नजर ठेवून होते.
3 तैखन यीशुए शुक्कोरे हथ्थेबाले मैन्हु सेइं ज़ोवं, “मझ़ाटे खड़े भो।” (ते तै मैन्हु खड़ो भोव।)
३येशू वाळलेल्या हाताच्या मनुष्यास म्हणाला, “ऊठ आणि लोकांच्या समोर उभा राहा.”
4 त यीशुए तैन लोकन पुच़्छ़ू, “आरामेरे दिहाड़े कुन केरनू जेइज़े, मैनेरू भलू केरनू या बुरू केरनू, मैनेरी जान बच़ानी या मारनी?” पन तैना च़ुप राए।
४नंतर तो त्यांना म्हणाला, “शब्बाथ दिवशी चांगले करणे किंवा वाईट करणे, जीव वाचवणे किंवा जीवे मारणे यांतील कोणते योग्य आहे?” पण ते गप्प राहीले.
5 त तैनी सरकी सेइं तैन केरे च़ेव्रे पासन तक्कू, पन तैन केरे सखत दिलेरी वजाई सेइं उदास भोव। तैखन तैनी तैस मैन्हु सेइं ज़ोवं, “अपनो हथ अग्रोवं केर।” तैनी मैने अपनो हथ अग्रोवं कियो। त अकदम तैसेरो हथ बेज्झ़ोव।
५मग त्याने त्यांच्या मनाच्या कठीणपणामुळे खिन्न होऊन त्या सर्वांकडे रागाने पहिले व त्या मनुष्यास म्हणाला, “तुझा हात लांब कर,” त्याने हात लांब केला आणि तो बरा झाला.
6 तैखन फरीसी लोक प्रार्थना घरे मरां बेइर जे। अकदम तैना हेरोदेस राज़ेरे लोकन सेइं साथी यीशुएरे खलाफ साज़िश केरने लग्गे कि यीशुएरो कोस तरीके सेइं कत्ल केरम।
६नंतर परूशी निघून गेले आणि लगेच त्यास जीवे मारणे कसे शक्य होईल याविषयी हेरोदीयांबरोबर येशूविरूद्ध कट करीत बसले.
7 तैल्ला पत्ती, यीशु अपने चेलन सेइं साथी गलील समुन्दरेरे पासे जेव। मैन्हु केरि बड़ी भीड़ तैस पत्ती च़ली। गलील त यहूदिया इलाकां केरे लोक तैस कां आए।
७मग येशू आपल्या शिष्यांसह सरोवराकडे निघून गेला आणि गालील व यहूदीया प्रांतातून मोठा लोकसमुदाय त्याच्या मागोमाग निघाला.
8 यरूशलेम नगरेरे लोक, इदूमिया इलाकेरे लोक ते यरदन दरियारे पारेरे लोक त कने सूर त सैदारे आसेपासेरे लोक भी तैस कां ओरे थिये। तैना सब यीशु कां आए, किजोकि तैनेईं यीशुएरे सारे चमत्कारेरे कम्मां केरे बारे मां शुनोरू थियूं, ज़ैना तै केरतो थियो।
८यरूशलेम शहर, इदोम प्रांत, यार्देने नदीच्या पलीकडच्या प्रदेशातून, सोर व सिदोन शहराच्या आसपासच्या प्रदेशातून मोठा समुदाय, जी मोठमोठी कामे तो करत होता त्याविषयी ऐकून त्याच्याकडे आला.
9 यीशुए बड़े लोक हथ लेइतां बज्झ़ावरे थिये, एल्हेरेलेइ होरे बड़े लोक ज़ैना बड़े बिमार थिये, तैना तैस सेइं हथ लानेरे लेइ तैस पुड़ बिछ़ड़ी गाते थिये, ताके तैना भी बेज्झ़ोन। मैन्हु केरि भीड़ बड़ी जादे थी। एल्हेरेलेइ यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “मेरे लेइ अक किश्ती तियार केरा, ताके एना लोक मीं ढ्लेन्च़ी न सकन।”
९मग गर्दीमुळे चेंगरून जाऊ नये म्हणून त्याने आपल्या शिष्यांना एक होडी तयार ठेवण्यास सांगितले.
१०कारण त्याने अनेक लोकांस बरे केले होते म्हणून ज्यांना रोग होते ते त्यास स्पर्श करण्यासाठी त्याच्या अंगावर पडत होते.
11 त ज़ैन लोकन पुड़ भूतां केरो सायो थियो, तैना भी यीशु लेइतां तैसेरे पावन पुड़ बिछ़ड़ी गाते थिए। तैना भी ज़ोरे-ज़ोरे सेइं ज़ोते थिए कि, “तू परमेशरेरू मट्ठू आस।”
११जेव्हा अशुद्ध आत्मे येशूला पाहत तेव्हा ते त्याच्यासमोर खाली पडून मोठ्याने ओरडत की, “तू देवाचा पुत्र आहेस!”
12 यीशुए तैन भूतन सखत हुक्म दित्तो कि, “मेरे बारे मां लोकन न ज़ोथ कि अवं कौन आईं।”
१२पण तो त्यांना सक्त ताकीद देत होता, की मला प्रकट करू नका.
13 तैल्ला पत्ती, यीशु एक्की पहाड़े पुड़ च़ढ़ो। ज़ैना मैनन् तै अपने चेले बनानो चातो थियो, तैना एप्पू कां कुजाए। तैना तैस कां आए।
१३मग येशू डोंगरावर चढून गेला व त्यास जे शिष्य हवे होते? त्यांना त्याने स्वतःकडे बोलावले आणि ते त्याच्याकडे आले.
14 यीशुए तैन मरां 12 मड़द च़ुने, ते तैन प्रेरित नवं दित्तू कि तैना तैस सेइं साथी-साथी रान, ताके तै तैन लोकन खुशखबरी शुनाने भेज़े।
१४तेव्हा त्याने बारा जणांची नेमणूक केली त्यांना त्याने प्रेषित हे नाव दिले. त्याने त्यांची यासाठी निवड केली की, त्यांनी त्याच्यासोबत असावे व त्यांना दुसऱ्या ठिकाणी उपदेश करण्यासाठी त्यास पाठवता यावे.
15 यीशुए तैनन्, लोकां केरि बिमैरी बज्झ़ाने त कने मैनन् मरां भूतां केरो सायो कढनेरो अधिकार दित्तो।
१५व त्यांना भूते काढण्याचा अधिकार असावा.
16 तैना 12 मैन्हु केरां नंव्वां इना थियां: शमौन ज़ेसेरू नवं यीशुए पतरस रखू,
१६मग येशूने या बारा जणांची निवड केली व जो शिमोन त्यास पेत्र हे नाव दिले.
17 याकूब त तैसेरो ढ्ला यूहन्ना, एना दुइये जेब्देरां मट्ठां थियां, त यीशुए एन दुइयां केरू नंव बुअनरगिस रखू, मतलब कि, गुड़नेरां मट्ठां।
१७जब्दीचा मुलगा याकोब व याकोबाचा भाऊ योहान त्यांना त्याने बोआनेर्गेश, ज्याचा अर्थ गर्जनेचे पुत्र असा होतो हे नाव दिले.
18 त अन्द्रियास, फिलिप्पुस, बरतुल्मै, मत्ती, थोमा, याकूब ज़ैन हलफईसेरू मट्ठू थियूं, त तद्दै, शमौन ज़ै पेइले रोमी सरकारारे खलाफ यहूदी लोकां केरि आज़ैदेरे लेइ लड़नेबालो थियो।
१८अंद्रिया, फिलिप्प, बर्थलमय, मत्तय, थोमा, अल्फीचा मुलगा याकोब, तद्दय, शिमोन कनानी
19 त कने यहूदा इस्करियोती ज़ैनी बादे मां यीशु धोखे सेइं ट्लुवाव।
१९आणि यहूदा इस्कर्योत ज्याने नंतर येशूचा विश्वासघात केला.
20 तैल्ला पत्ती यीशु कफरनहूम नगरेरे एक्की घरे मां जेव। फिरी मैन्हु केरि भीड़ तैस घरे मां अकोट्ठी भोइ, कि यीशु त तैसेरे चेलन रोट्टी खानेरे लेइ भी मौको न मैल्लो।
२०मग येशू घरी आला आणि पुन्हा इतके लोक जमले की त्यांना जेवता सुद्धा येईना.
21 ज़ैखन यीशुएरे रिश्तेदारेईं एन शुनू, त तैना तैस ट्लेइतां अपने घरे वापस आन्नेरे लेइ जे, किजोकि तैना ज़ोने लग्गोरे थिये कि तैसेरो दिमाग ठीकाने नईं।
२१त्याच्या कुटुंबातील लोकांनी याविषयी ऐकले तेव्हा ते त्यास धरावयास निघाले कारण त्यास वेड लागले असे त्यांचे म्हणणे होते.
22 किछ शास्त्री लोक, ज़ैना यरूशलेम नगरेरां ओरे थिये, तैना लोकन सेइं ज़ोई राओरे थिये कि, “यीशु मां शैतान आए।” त एन भी ज़ोई राओरे थिये कि, “ते भूतां केरे प्रधानेरी शेक्ति सेइं लोकन मरां भूतां केरो सायो कढते।”
२२तसेच यरूशलेम शहराहून आलेले नियमशास्त्राचे शिक्षक म्हणत होते की, याच्यामध्ये बालजबूल आहे आणि त्या भुतांच्या अधिपतीच्या साहाय्याने हा भूते काढतो.
23 एल्हेरेलेइ यीशुए तैना नेड़े कुजाए ते तैन मिसाल देइतां ज़ोने लगो, “शैतान केन्च़रां अपने भूतन लोकन मरां केड्डी सकते?
२३मग येशूने त्यांना आपणाजवळ बोलावून दाखल्याच्या साहाय्याने त्यांना सांगू लागला, “सैतान सैतानाला कसा काढील?
24 अगर एक्की राज़्ज़ेरे लोक अपने राज़्ज़ेरे खलाफ लड़ाई केरन, त तैन राज़ बनोरू न रेइ सके।
२४आपापसात फूट पडलेले राज्य टिकू शकत नाही.
25 अगर केन्ची टब्बरेरे लोक अपने टब्बरेरे खलाफ लड़ाई केरन, त तैन टब्बर भी बनोरू न रेइ सके।
२५आपापसात फूट पडलेले घरही टिकू शकत नाही.
26 तेन्च़रे, शैतान भी अगर एप्पू अपने भूतां केरे खलाफ लड़ाई केरे, त तै केन्च़रां बनोरो रेइ सकते? तैसेरो त बिलकुल खातमों भोइ गालो।
२६जर सैतान स्वतःलाच विरोध करू लागला आणि त्याच्यातच फूट पडली तर तो टिकू शकणार नाही, तर त्याचा शेवट होईल.
27 अवं होरि मिसाल देताईं, कोई मैन्हु केन्ची ज़ोरेबाले मैनेरे घरेरे मां गेइतां तैसेरो माल तांतगर लुट्टी न सके, ज़ांतगर कि तै पेइले तैस ज़ोरेबाले मैन्हु बेंधी न छ़ड्डे। तैखन तै तैस ज़ोरेबाले मैनेरो माल लुट्टी सकते। अवं भी शैतानेरे भूतां केरो सायो लोकन मरां केड्डी सकतां। (शैतान तैस ज़ोरेबाले मैनेरो ज़ेरोए)
२७खरोखर कोणालाही बलवान मनुष्याच्या घरात शिरून त्याची मालमत्ता लुटता येणार नाही. प्रथम त्या बलवान मनुष्यास बांधले पाहिजे, मगच त्याचे घर लुटता येईल.”
28 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि मैन्हु केरे सारे किसमां केरे पाप त कने परमेशरेरी तुहीन, ज़ै तैना केरतन, अगर तैना मन फिरान त परमेशर तैन माफ़ केरेलो।
२८मी तुम्हास खरे सांगतो की, “लोकांच्या पापांची व त्यांनी केलेल्या देवाच्या निंदेची त्यांना क्षमा होईल.
30 यीशुए एन्च़रां ज़ोवं किजोकि तैना यीशुएरे बारे मां एन ज़ोते थिये कि तैस पुड़ भूतेरो सायो आए।
३०येशू असे म्हणाला कारण त्याच्यामध्ये अशुद्ध आत्मा आहे असे ते त्याच्याविषयी म्हणत होते.
31 तैखन यीशुएरी अम्मा त कने तैसेरे ढ्ला तैड़ी आए। तैना घरेरे बेइर खड़े भोइतां तैस जो बिस्तार भेज़ो।
३१तेव्हा येशूची आई व भाऊ आले आणि बाहेर उभे राहून त्यांनी निरोप पाठवून त्यास बोलावले.
32 तैना घरेरे अन्तर न गेइ सके किजोकि मैन्हु केरि भीड़ यीशुएरे च़ेव्रे पासन बिश्शोरी थी। एल्हेरेलेइ तैन लोकेईं यीशु सेइं ज़ोवं, “तक, तेरी अम्मा त तेरे ढ्ला बेइर खड़े आन। तैना तीं सेइं मिलनू चातन।”
३२लोकसमुदाय येशूभोवती बसला होता, ते त्यास म्हणाले, “तुझी आई व तुझे भाऊ बाहेर तुझी वाट पाहत आहेत.”
33 पन यीशुए तैनन् जुवाब दित्तो, “अवं तुसन ज़ोताईं मेरी अम्मा त कने मेरे ढ्ला कौन आन!”
३३त्याने त्यांना उत्तर दिले, “माझी आई व माझे भाऊ कोण आहेत?”
34 तैखन यीशुए तैन लोकां केरे पासे तेकतां ज़ोवं, ज़ैना तैसेरे च़ेव्रे पासन बिश्शोरे थिये, “तक्का, मेरी अम्मा त कने मेरे ढ्ला इना आन।
३४मग तो आपल्या सभोवताली बसलेल्यांकडे सभोवती पाहून म्हणाला, “पाहा माझी आई आणि माझे भाऊ.
35 किजोकि ज़ै कोई परमेशरेरी मेर्ज़ी पुड़ च़लते, तैए मेरो ढ्ला, मेरी बेइन ते मेरी अम्मा आए।”
३५जे कोणी देवाच्या इच्छेप्रमाणे वागतात तेच माझे भाऊ, माझी बहीण व माझी आई.”
