< मरकुस 14 >

1 फ़सहेरू तिहार त कने अखमीरी रोट्टारू तिहार दूई दिहाड़न पत्ती एजनेबालां थियां। प्रधान याजक त कने शास्त्री मौको तोपने लग्गोरे थिये कि अस यीशु केन्च़रां च़ुपचारे ट्लाम ते तैस मैरी छ़ड्डम।
নিস্তাৰ-পৰ্ব আৰু খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ পৰ্বলৈ দুদিন আছিল; এনে সময়ত প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে কেনেকৈ যীচুক গোপনে ধৰি বধ কৰিব পাৰে, সেই বিষয়ে উপায় বিচাৰিলে;
2 पन तैनेईं एप्पू मांमेइं ज़ोवं कि, “अस तिहारेरे दिहाड़न मां यीशुए कैद न केरम, किजोकि तैन दिहाड़न मां बड़े लोक च़ेव्रे पासन भोतन, ते एरू न भोए कि यीशुएरे कैद भोनेरे वजाई सेइं लोकन मां दंगोफसाद भोइ गाए।”
এনেতে তেখেত সকলে ক’লে, “পৰ্বৰ সময়ত যেন নহয়, কিয়নো মানুহৰ মাজত হুলস্থুল দৃষ্টি গোচৰ হব নালাগে৷”
3 यीशु बैतनिय्याह ड्लोंव्वे मां शमौन नंव्वेरे मैनेरे घरे मां थियो, ज़ैस पेइले कोढ़ेरो रोग थियो। ज़ैखन यीशु तैड़ी रोट्टी खेइ राओरो थियो, त तैखन अक कुआन्श संगमरमरे सेइं बनोरे भांडे मां इत्र एन्तां यीशु कां आई, ज़ै बड़ो कीमती थियो त कने ज़ैस जो जटामासी ज़ोतन। तैसां तै इत्र बोतल ट्लोड़तां खोल्ली ते यीशुएरी इज़्ज़त केरनेरे लेइ तैसेरे दोग्गे पुड़ इत्र उलटव।
পাছত তেওঁ যেতিয়া বৈথনিয়া গাঁৱৰ চিমোন কুষ্ঠৰোগীৰ ঘৰত ভোজন কৰিবলৈ আহিল, তাতে তেওঁ ভোজনৰ মেজ পুনৰ পৰিষ্কাৰ কৰিলে; তেতিয়া এজনী তিৰোতাই বহুমুলীয়া বিশুদ্ধ জটামাংসীৰ সুগন্ধি তেলেৰে ভৰা এটা স্ফটিকৰ বটল লৈ আহিল৷ তাতে তাই সেই টেমাটো ভাঙি যীচুৰ মুৰত তেল বাকী দিলে।
4 पन किछ मैन्हु, ज़ैना तैड़ी खड़े थिये, तैस कुआन्शी हेरतां अपने दिले मां सेरकोइतां एप्पू मांमेइं ज़ोने लग्गे, “ए कुआन्श किजो एस बड़ी कीमतारो इत्र ज़ाया केरचे?
সেই সময়ত তাত উপস্থিত থকা কিছুমান লোকে কুপিত হৈ ইজনে- সিজনক ক’ব ধৰিলে, “এনেদৰে নষ্ট হোৱাৰ কাৰণ কি?
5 ए इत्र त एक्की सालेरी मज़दूरारे पेंइसन केरां भी जादे भाए मां बेच़तां, ते तैना पेंइसे गरीब मैनन् देइ सकती थी!” ते तैना सेरकोइतां तैस सेइं डांटने लग्गे।
কিয়নো এই সুগন্ধি তেল বিক্ৰী কৰি, তিনি শ আধলি তকৈয়ো অধিক পালোহেঁতেন আৰু দৰিদ্ৰ সকলক দান দিব পাৰিলেহেঁতেন।” তাতে তেওঁলোকে সেই মহিলা গৰাকীক নিন্দা কৰিলে।
6 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एस छ़ेड्डी देथ! एस किजो तंग केरतथ? एसां त मीं सेइं भलाई कियोरीए।
কিন্তু যীচুৱে ক’লে, “তেওঁক এৰি দিয়া; তেওঁক কিয় অশান্তি কৰি আছা? তেওঁ মোলৈ উত্তম কৰ্মকে কৰিলে।
7 गरीब मैन्हु त हमेशा तुसन सेइं साथी रातन। ज़ैखन भी तुस चाथ, तैखन तैन सेइं भलाई केरि सकतथ, पन अवं तुसन सेइं साथी हमेशा न रालो।
দৰিদ্ৰ সকল তোমালোকৰ লগত সদায় থাকিব আৰু যেতিয়া তোমালোকৰ ইচ্ছা হয়, তেতিয়াই তেওঁলোকৰ উপকাৰ কৰিব পাৰা; কিন্তু তোমালোকে মোক সদায় তোমালোকৰ লগত নাপাবা।
8 ज़ैन किछ ए कुआन्श केरि सकती थी, तैन एसां कियूं। एसां मेरी जानी पुड़ खुशबूदार तेल लेइतां मेरे मरनेरां पेइली मेरी जान दबनेरे लेई तियार कियोरीए।
তেওঁ যি পাৰিলে তাকে কৰিলে; মোক মৈদামত থোৱা কাৰ্যৰ কাৰণে আগেয়ে মোৰ শৰীৰত তেল সানিলে।
9 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि सैरी दुनियाई मां ज़ेड़ी कोन्ची मेरे बारे मां खुशखबरी लोकन शुनाई गाली, तैड़ी ज़ैन कम एसां मीं सेइं कियोरूए तैन भी एसेरी यादी मां ज़ोवं गालू।”
মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, গোটেই জগতৰ যি যি ঠাইত এই শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰা হ’ব, সেই সকলো ঠাইত তেওঁক সুঁৱৰিবৰ অৰ্থে, তেওঁ যি কৰ্ম কৰিলে, এই কৰ্মকো ঘোষণা কৰা হ’ব।”
10 तैल्ला पत्ती, यहूदा इस्करियोती, ज़ै 12 चेलन मरां अक थियो, प्रधान याजकन कां जेव कि तै यीशु ट्लुवानेरे लेइ तैन केरि मद्दत केरे।
১০পাছত ঈষ্কৰিয়োতীয়া যিহূদা সেই বাৰ জনৰ এজন, তেওঁ যীচুক প্ৰধান পুৰোহিত সকলৰ হাতত শোধাই দিবলৈ তেখেত সকলৰ ওচৰলৈ গ’ল।
11 एन शुन्तां तैना बड़े खुश भोए, ते तैसेरे मद्दतरे लेइ तैनेईं चैंदेरे रुपेइये देनेरो वादो कियो। एल्हेरेलेइ, तै ठीक मौके बलगने लगो कि यीशु केन्च़रां सेइं ट्लुवाए।
১১তেখেত সকলে তেওঁৰ কথা শুনি আনন্দিত হৈ তেওঁক ধন দিবলৈ প্ৰতিজ্ঞা কৰিলে। তাতে তেওঁ যীচুক সুবিধা অনুসৰি শোধাই দিবলৈ উপায় বিচাৰিলে।
12 अखमीरी रोट्टारे तिहारेरी पेइली दिहाड़ी, ज़ैखन लोक फ़सहेरे तिहारेरे गबड़े बलिदान केरते थिये, तैखन यीशुएरे चेलेईं तैस पुच़्छ़ू, “तू कोड़ि चातस कि अस गेइतां तेरे लेइ फ़सह तिहारेरी रोट्टी तियार केरम?”
১২খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ পৰ্বৰ প্ৰথম দিনা অৰ্থাৎ নিস্তাৰপৰ্বৰ মেৰ পোৱালি বলি দিয়াৰ দিনা তেওঁৰ শিষ্য সকলে তেওঁক সুধিলে, “আপোনাৰ বাবে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ কোন ঠাইত যুগুত কৰিবলৈ আপুনি ইচ্ছা কৰে?”
13 तैखन यीशुए अपने दूई चेले एन ज़ोइतां भेज़े, “यरूशलेम नगरे मां गाथ, ते अक मैन्हु तुसन पैनेरो घड़ो छ़ुवोरो मैलेलो, तैस पत्ती-पत्ती गेइयथ।
১৩তেতিয়া যীচুৱে নিজৰ দুজন শিষ্যক পঠিয়ালে আৰু ক’লে, “তোমালোক নগৰলৈ যোৱা; তাতে একলহ পানী লৈ অহা এজন মানুহে তোমালোকক লগ ধৰিব; তেওঁৰ পাছে পাছে যাবা;
14 ते तै ज़ैस घरे मां गालो, तैस घरेरे मालिके सेइं तुस एन ज़ोइयथ कि, इश्शे गुरे ज़ोवरूए कि, ‘मेरे लेइ तियार कियोरो मेहमान कमरो कोड़ि आए, ज़ेड़ी अवं अपने चेलन सेइं साथी फ़सह तिहारेरी रोट्टी खेइ?’
১৪আৰু তেওঁ যি ঘৰত সোমায়, সেই ঘৰৰ গৰাকীক ক’বা, ‘গুৰুৱে কৈছে, মই যি ঠাইত মোৰ শিষ্য সকলৰ সৈতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাম, সেই আলহী-কোঠা ক’ত’?”
15 तैखन घरेरो मालिक तुसन दुइयोवं छती पुड़, तियार कियोरो, अक बड्डो कमरो हिरालो। तैड़ी इश्शे लेइ रोट्टी तियार केरथ।”
১৫তেতিয়া তেওঁ আচ-বাবেৰে সজোৱা ওপৰ-মহলৰ এটা কোঠালি দেখুৱাই দিব; তাতে আমাৰ বাবে ভোজন যুগুত কৰাগৈ।
16 ते चेले तैट्ठां निस्तां नगरे मां आए, त ज़ेन्च़रां यीशुए तैन सेइं ज़ोरू थियूं, तेन्च़रां तैनेईं लावं। ते तैनेईं फ़सह तिहारेरी रोट्टी तियार की।
১৬তেতিয়া শিষ্য দুজন ওলাই নগৰলৈ গ’ল আৰু যীচুৱে যেনেকৈ কৈছিল, তেনেকৈয়ে তেওঁলোকে সকলোবোৰ পালে৷ পাছত তেওঁলোকে তাতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলে।
17 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, त यीशु अपने 12 चेलन सेइं साथी मेहमान कमरे मां अव।
১৭পাছত সন্ধিয়া সময়ত তেওঁ বাৰ জন শিষ্যৰ লগত সেই ঠাইলৈ আহিল।
18 ज़ैखन तैना बिश्तां रोट्टी खेइ राओरे थिये, त यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि तुसन मरां अक, ज़ै मीं सेइं साथी रोट्टी खेइ राओरोए, मीं धोखे सेइं ट्लुवालो।”
১৮তাতে তেওঁলোকে যেতিয়া ভোজনৰ মেজত বহিল আৰু খাব ধৰিলে, তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “মই তোমালোকক সঁচাকৈ কওঁ, তোমালোকৰ মাজৰ এজনে অৰ্থাৎ মোৰ লগত ভোজন কৰা জনেই মোৰ বিশ্ৱাসঘাতক হব।”
19 एन शुन्तां तैना सारे चेले उदास भोए, ते तैना अक-अक केरतां यीशु सेइं पुछ़ने लग्गे, “कुन अवं आईं? कुन अवं आईं?”
১৯তেতিয়া তেওঁলোক সকলোৱে দুখ কৰিলে, আৰু এজন এজনকৈ তেওঁক ক’লে, “সেই জন নিশ্চয় মই নহয়?”
20 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तै तुसन बारहन मरां अक आए, ज़ै मीं सेइं साथी बिश्तां इश्शी एक्की थैली मां रोट्टी खेइ राओरोए।
২০তাতে তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “এই বাৰ জনৰ মাজৰ যি জনে মোৰে সৈতে ভোজন-পাত্ৰত পিঠা জুবুৰিয়ায়, তেৱেঁই সেই জন।
21 ज़ेन्च़रां मैनेरू मट्ठू यानी मेरे बारे मां परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए, तेन्च़रां अवं मारो गानोईं। अफ़सोस! (किजोकि तैस मैन्हु बड़ी सज़ा मैल्लनीए एजने बालीए) ज़ेसेरे वजाई सेइं मैनेरू मट्ठू यानी अवं ट्लुवाव गानोईं! अगर तै मैन्हु ज़रमोरो न भोथो, त तैसेरे लेई तैन भलू थियूं।”
২১কিয়নো মানুহৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে যেনেকৈ লিখা আছে, তেনেকৈ তেওঁৰ গতি হ’ব; কিন্তু যি জন মানুহৰ দ্বাৰাই মানুহৰ পুত্ৰক শোধাই দিয়া হ’ল, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ; সেই মানুহ জনৰ জন্ম নোহোৱা হ’লেই তেওঁৰ ভাল আছিল।”
22 ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले फ़सहेरी रोट्टी खेइ राओरे थिये, यीशुए अक रोट्टी ट्लेइतां परमेशरेरू शुक्र केरतां ट्लोड़ी। तैल्ला पत्ती, तैनी तै अपने चेलन दित्ती, ते तैन सेइं ज़ोवं, “ट्लाथ ते खाथ। ई मेरो जिसम आए।”
২২তেওঁলোকে ভোজন কৰোঁতে, তেওঁ পিঠা লৈ, আশীৰ্বাদ কৰিলে আৰু ভাঙি তেওঁলোকক দি ক’লে, “লোৱা; এয়ে মোৰ শৰীৰ।”
23 फिरी यीशुए दाछ़ारे रस्सेरो कटोरो ट्लेइतां परमेशरेरू शुक्र कियूं। तैल्ला पत्ती, तैनी तै अपने चेलन दित्तो, ते तैनेईं सैरेईं पियो।
২৩পাছত তেওঁ পান পাত্ৰটো লৈ স্তুতি কৰি তেওঁলোকক দিলে৷ তাতে সকলোৱে তাক পান কৰিলে।
24 तैखन तैनी तैन सेइं ज़ोवं, “ए दाछ़ारे रस मेरो खून आए, ज़ै परमेशर त कने लोकां केरे मझ़ाटे नव्वों करार बनाते, ज़ै बड़े लोकां केरे मैफारे लेइ बगाव गालो।
২৪তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “বিধানৰ মতে মোৰ যি তেজ অনেকৰ কাৰণে উলিওৱা হৈছে, সেয়ে এই নিয়মৰ তেজ।
25 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि अवं दाछ़ारो रस तैस दिहाड़ी तगर फिरी कधी न पीलो, ज़ांतगर परमेशरेरे राज़्ज़े मां अवं नंव्वो दाछ़ारे रस पीं।
২৫মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত ৰস পান নকৰা দিনলৈকে এতিয়াৰ পৰা দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পুনৰ পান নকৰোঁ।”
26 तैल्ला पत्ती, यीशु त कने तैसेरे चेले परमेशरेरू भजन ज़ोइतां, यरूशलेम नगरेरे बेइर ज़ैतून नंव्वेरे पहैड़ी पुड़ च़ले जे।”
২৬পাছত তেওঁলোকে গীত গাই গাই বাহিৰলৈ ওলাই আহি জৈতুন পৰ্বতলৈ গ’ল।
27 तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “तुस सारे मीं छ़ेडतां नश्शेले, किजोकि परमेशरेरी किताबी मां लिखोरू कि, ‘अवं पुहाले मैरेलो ते तैसेरी भैड्डां इरां उरां नेश्शी गाली।’
২৭তাতে যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোক সকলোৱে মোৰ কাৰণে বিঘিনি পাবা; কিয়নো এনে লিখা আছে যে, ‘মই মেৰৰখীয়াক আঘাত কৰিম, তাতে মেৰবোৰ সিচঁৰতি হৈ যাব।’
28 पन अवं मेरतां मुड़दन मरां फिरी ज़ींतो भोनोईं। तैल्ला पत्ती, अवं तुसन केरां पेइले गलील इलाके जो गालो त तैड़ी तुस मीं लाएले।”
২৮কিন্তু মোৰ উত্থানৰ পাছত মই তোমালোকৰ আগে আগে গালীল প্ৰদেশলৈ যাম।”
29 तैखन पतरसे यीशु सेइं ज़ोवं, “अगर सारे तीं छ़ेडतां नश्शेले त नश्शन, पन अवं कधे न नेश्शेलो।”
২৯তেতিয়া পিতৰে যীচুক ক’লে, “যদিও সকলোৱে বিঘিনি পায়, তথাপি মই নাপাম।”
30 यीशुए पतरसे सेइं ज़ोवं, “अवं तीं सेइं सच़ ज़ोतईं कि अज़्ज़ेरी राती कुकड़ेरे दूई बार बांग देने केरां पेइले, तू ट्लाई बार मेरो इन्कार केरेलो कि तू मीं न ज़ानस।”
৩০তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মই তোমাক স্বৰূপকৈ কওঁ, আজি এই ৰাতি কুকুৰাই দুবাৰ ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি মোক তিনি বাৰ অস্ৱীকাৰ কৰিবা৷”
31 पन पतरसे मना ज़ोरे सेइं यीशु सेइं ज़ोने लगो, “अगर मीं तीं सेइं साथी मरनू भी पे, त फिरी भी अवं तेरो इन्कार कधी न केरेलो।” एन्च़रां होरि चेलेईं भी ज़ोवं।
৩১কিন্তু পিতৰে অতি দৃঢ়কৈ ক’লে, “যদি আপোনাৰ লগত মই মৰিবও লাগে, তথাপি আপোনাক অস্ৱীকাৰ নকৰিম।” এইদৰে সকলোৱে প্ৰতিজ্ঞা কৰি ক’লে৷
32 तैल्ला पत्ती, यीशु ते तैसेरे चेले गतसमनी नंव्वेरे एक्की बागी मां जे, ते तैड़ी यीशुए अपने किछ चेलन सेइं ज़ोवं, “इड़ी बिश्शोरे राथ, ज़ां तगर अवं प्रार्थना न केरि।”
৩২পাছত তেওঁলোকে গেৎচিমানী নামৰ এখন ঠাইত আহি, যীচুৱে নিজৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “মই প্ৰাৰ্থনা কৰি অহালৈকে তোমালোক ইয়াতে বহি থাকা।”
33 फिरी यीशुए पतरस ते याकूब ते यूहन्ना एप्पू सेइं साथी बागी मां अग्गर निये, ते तैड़ी तै बड़े परेशान भोने ते कने घबराने लगो।
৩৩পাছত তেওঁ পিতৰ, যাকোব আৰু যোহনক নিজৰ লগত নিলে আৰু তেওঁ অতিশয় চমৎকৃত আৰু ব্যাকুল হ’ব ধৰিলে।
34 ते तैखन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मेरो दिल बड़ो उदास आए, इड़ी तगर कि अवं मरनेबालोईं। तुस इड़ी बलगा, ते बींझ़े राथ।”
৩৪তাতে তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ প্ৰাণ মৰণৰ তুল্য শোকাতুৰ হৈছে; তোমালোকে ইয়াতে থাকি পৰ দিয়া৷”
35 फिरी तै बागी मां थोड़ो ज़ेरे अग्गर गेइतां, तल्ले मां ज़ैन्धु केरे भारे बिश्तां प्रार्थना केरने लगो कि अगर भोइ सके त ए दुख्खेरी घड़ी मीं पुड़ेरां टेली गाए।
৩৫পাছত তেওঁ অলপ আগুৱাই গৈ, মাটিত পৰি, যদি হ’ব পাৰে, তেনেহলে সেই দুঃসময় তেওঁৰ পৰা দুৰ হ’বলৈ প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে,
36 ते तैनी प्रार्थनाई मां एन ज़ोवं, “बैपू! हे मेरे बाजी, तुसन केरां सब किछ भोइ सकते। एस दुख्खेरो कटोरो मीं केरां दूर केरा। फिरी भी ज़ैन अवं चाताईं तैन नईं, पन ज़ैन तुस चातथ तैन्ने भोए।”
৩৬“আব্বা, পিতৃ, সকলো তোমাৰ সাধ্য; মোৰ পৰা এই দূখৰ পান-পাত্ৰদুৰ কৰা; কিন্তু মোৰ ইচ্ছা নহয়, তোমাৰ ইচ্ছাৰে।”
37 फिरी तै अपने ट्लाई चेलन कां वापस अव, त तैना झ़ुल्लोरे मैल्ले, ते तैनी तैना बींझ़ाए, त तैनी शमौन-पतरसे सेइं ज़ोवं, “हे शमौन, कुन तू झ़ुल्लोरोस? कुन तू अक घड़ी भी बींझ़ो न रेइ सकस?”
৩৭পাছত তেওঁ আহি, তিনি জন শিষ্যকো টোপনিয়াই থকা দেখি, পিতৰক ক’লে, “হে, চিমোন, তুমিও টোপনি গ’লা নে?
38 तैखन यीशुए तैन सैरेन सेइं ज़ोवं, “बींझ़े ते प्रार्थना केरते राथ ताके तुस अज़मैइशी मां न पेथ। तुस त अज़मैइश रोकनी चातथ, पन तुसन कां रोकनेरी ताकत नईं।”
৩৮এঘণ্টাও পৰ দি থাকিব নোৱাৰিলা নে? পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে তোমালোকে পৰ দি প্ৰাৰ্থনা কৰা; আত্মা ইচ্ছুক কিন্তু শৰীৰ দূৰ্বল।”
39 ते यीशु फिरी अपने चेलन केरां थोड़े दूर च़लो जेव, त ज़ैना गल्लां तैनी पेइले ज़ोइतां प्रार्थना कियोरी थी, तैन्नां गल्लां दुबारां ज़ोइतां प्रार्थना की।
৩৯তেতিয়া তেওঁ আকৌ আতৰি গৈ, একে কথাকে কৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিলে।
40 ते फिरी वापस एइतां हेरू कि तैना चेले झ़ुल्लोरेन, किजोकि तैन एत्री निड्ली थी, कि तैन केरि एछ़्छ़ी भी न थी लोरी खुलने। ज़ैखन यीशुए तैना बींझ़ाए, त तैना शरमाने लग्गे कि यीशुए कुन जुवाब देम!
৪০পাছত আকৌ আহি, তেওঁলোকক টোপনিত থকা পালে; কিয়নো তেওঁলোকৰ চকু টোপনিয়ে জাপ খুৱাই নিছিল আৰু সেই সময়ত তেওঁক কি উত্তৰ দিব লাগিছিল, সেই বিষয়ে তেওঁলোকে নাজানিলে।
41 फिरी ट्लेइयोवं बार गेइतां यीशुए प्रार्थना की ते वापस एइतां फिरी तैन सेइं ज़ोवं, “कुन तुस हेजू झ़ुल्लोरेथ! बड़ू आए! हुनी घड़ी एज्जी जोरी! हेरा, मैनेरू मट्ठू (यानी अवं) पापी मैन्हु केरे हथ्थन मां ट्लुवेइयोव गानोईं।
৪১পাছত তৃতীয় বাৰ আহি, তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে এতিয়াও টোপনিয়াই আছা আৰু বিশ্ৰাম কৰিছা৷ হ’ব! সেই সময় আহিল; চোৱা, মানুহৰ পুত্ৰক পাপী লোকৰ হাতত শোধাই দিয়া হৈছে।
42 उठा, च़लम। हेरा! मीं ट्लुवानेबालो नेड़े पुज़्ज़ी जोरो!”
৪২উঠা, আমি এতিয়া যাব লাগে; চোৱা, মোক শোধাই দিয়া জন ওচৰ পালেহি।”
43 यीशु एन्ने ज़ोई राओरो थियो कि अकदम यहूदा ज़ै 12 चेलन मरां अक थियो, एप्पू सेइं साथी मैन्हु केरि अक बड्डी भीड़ एन्तां तैड़ी पुज़्ज़ी जेव, ज़ैन कां तलवारां ते डंडे थिये। तैना प्रधान याजक ते शास्त्री लोक ते कने यहूदी लोकां केरे बुज़ुर्गां केरि तरफां यीशु कैद केरनेरे लेइ भेज़ोरे थिये।
৪৩তেতিয়া যীচুৱে এই কথা কৈ থাকোতেই, বাৰ জনৰ মাজৰ যিহূদা আৰু তেওঁৰে সৈতে, প্ৰধান পুৰোহিত, বিধানৰ অধ্যাপক আৰু পৰিচাৰক সকলৰ লগত তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ থকা মানুহৰ এটা দল ওচৰ চাপি আহিল৷
44 यीशुएरो ट्लुवानेबालो यहूदा तैड़ी पुज़ने केरां पेइले, तैन मैनन् जो निशान दित्तोरो थियो कि ज़ैस अवं फुम्मड़ी देलो तैए यीशु आए, तैस ट्लेइतां ध्याने सेइं नेइयथ।
৪৪তেওঁক শোধাই দিয়া জনে সেই লোক সকলক এই সংকেত দিছিল যে, “মই যি জনক চুমা খাম, তেৱেঁই সেই জন; তেওঁকেই আবদ্ধ কৰি সাৱধানে তেওঁক লৈ যাবা।”
45 ज़ैखन यहूदा ते मैन्हु केरि भीड़ बागी मां आई, त तैनी अकदम यीशु सेइं ज़ोवं, “हे रब्बी (गुरू)” ते तैस फुम्मड़ी दित्ती।
৪৫পাছত তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ গৈ কলে “ৰব্বি” আৰু তেওঁক চুমা খালে।
46 तैखन तैनेईं यीशु ट्लेइतां कैद कियो।
৪৬তেতিয়া তেওঁলোকে যীচুৰ গাত হাত দি তেওঁক আৱদ্ধ কৰিলে।
47 यीशुएरे चेलन मरां, ज़ैना तैसेरे नेड़े खड़े थिये, एक्के अपनि तलवारे सेइं महायाजकेरे एक्की नौकरे पुड़ च़लाई त तैसेरो अक कन केट्टी छ़ड्डो।
৪৭তাতে তেওঁৰ ওচৰত থিয় হৈ লোক সকলৰ মাজৰ এজনে তৰোৱাল উলিয়াই মহা-পুৰোহিতৰ এজন দাসক ঘাপ মাৰি, তেওঁৰ কাণ এখন কাটি পেলালে।
48 यीशुए तैन मैनन् सेइं ज़ोवं, “कुन तुस मीं डैकू समझ़तां ट्लानेरे लेइ तलवारां ते डंडे घिन्तां ओरेथ?
৪৮তেতিয়া যীচুৱে মাত লগাই তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ডকাইতক ধৰাৰ নিচিনাকৈ মোক ধৰিবলৈ ওলাই আহিছা নে?
49 अवं त हर दिहाड़ी मन्दरे मां तुसन सेइं साथी रेइतां परमेशरेरे बारे मां लोकन शिक्षा देतो थियो, पन तैखन तुसेईं अवं न ट्लाव। पन एन एल्हेरेलेइ भोने लग्गेरू कि पवित्रशास्त्रे मां मेरे बारे मां ज़ैना गल्लां लिखोरिन तैना पूरी भोन।”
৪৯যেতিয়া মই তোমালোকৰ সৈতে আছিলোঁ আৰু মন্দিৰত নিতৌ উপদেশ দিছিলোঁ, তেতিয়া তোমালোকে মোক নধৰিলা; কিন্তু সেই সকলোবোৰ ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ বচন সিদ্ধ হোৱাৰ বাবেহে এইদৰে ঘটিল।”
50 तैखन यीशुएरे सारे चेले तैस छ़ेडतां नेश्शी जे।
৫০পাছত যীচুৰ সৈতে থকা সকলোৱে তেওঁক ত্যাগ কৰিলে আৰু পলাল৷
51 ते अक जवान ज़ैनी अपनि नग्गी जानी पुड़ अक लिगड़ पलेट्टेरू थियूं, यीशु पत्ती च़लो। ते भीड़ी मरां किछ मैनेईं तै ट्लाव।
৫১তেতিয়া কোনো এজন ডেকাই উদং গাত শণ সূতাৰ মিহি কাপোৰ এখন লৈ, যীচুৰ পাছে পাছে গৈছিল; তেতিয়া তেওঁলোকে তাক আবদ্ধ কৰিলে;
52 पन तै तैन केरे हथ्थन मां अपनू लिगड़ छ़ेडतां नग्गो नेश्शी जेव।
৫২কিন্তু সি কাপোৰ খন এৰি উলঙ্গ হৈ পলাই গ’ল।
53 तैल्ला पत्ती, मैन्हु केरि भीड़ां यीशु महायाजकेरे घरे मां नीयो। ते सारे प्रधान याजक ते कने बुज़ुर्ग त कने शास्त्री यीशुएरू इमतिहान नेनेरे लेइ महायाजके सेइं साथी तैड़ी अकोट्ठे भोए।
৫৩পাছত তেওঁলোকে যীচুক মহা-পুৰোহিতৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল। তেতিয়া সকলো প্ৰধান পুৰোহিত, পৰিচাৰক আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকল তেওঁৰ লগত আহি গোট খালে।
54 यीशु त कने मैन्हु केरि भीड़ी केरा दूर-दूर रेइतां पतरस तैन पत्ती-पत्ती महायाजकेरे महलेरे अंगने तगर पुज़्ज़ी जेव। ते तैड़ी तै महायाजकेरे पैरदारे सेइं साथी बिश्तां अग तपने लगो।
৫৪আৰু তেতিয়াই পিতৰে আতৰে আতৰে যীচুৰ পাছে পাছে মহা-পুৰোহিতৰ চোতালৰ ভিতৰলৈকে সোমাল৷ তাতে নিজকে উম দিবলৈ পহৰা দি থকা টেকেলা সকলৰ মাজত বহি, জুই পুৱাই আছিল।
55 मेहलेरे अन्तर, प्रधान याजक त कने सारी महासभा यीशुएरे खलाफ गवाही तोपनेरी कोशिश केरि राओरे थिये, ताके तैना तैस मैरी सकन, पन तैनन् किछ न मैल्लू।
৫৫তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত সকল আৰু গোটেই মহাসভাই যীচুক বধ কৰিবলৈ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে সাক্ষ্য বিচাৰিলে; কিন্তু তেওঁলোকে একো নাপালে।
56 किजोकि बड़े मैन्हु यीशु पुड़ झूठी गवाही देने लग्गोरे थिये, पन तैन केरि गवाही अक्कां ज़ेरि न थी।
৫৬কিয়নো অনেকে তেওঁৰ বিৰুদ্ধে মিছা সাক্ষ্য দিলে তথাপি তেওঁলোকৰ সাক্ষ্য নিমিলিল।
57 आखरी मां किछ मैनेईं उठतां तैसेरे खलाफ ई झूठी गवाही दित्ती कि,
৫৭পাছত কেইজনমানে উঠি, তেওঁৰ বিৰুদ্ধে মিছা সাক্ষ্য দি ক’লে,
58 “असेईं एस केरां एन ज़ोते शुनेरू कि, ‘अवं मैन्हु केरू बनोरू एस मन्दरे बिछ़ोड़तां ट्लेइ दिहाड़न मां होरू मन्दर बनालो, ज़ैन मैन्हु केरू बनोरू न भोलू।’”
৫৮“হাতে সজা এই মন্দিৰ মই নষ্ট কৰি, তিন দিনৰ ভিতৰত হাতে নকৰা আন এটা সাজিম৷” আমি তেওঁক এনে কথা কোৱা শুনিলোঁ!
59 पन एन ज़ोइतां भी तैन केरि गवाही अक्कां ज़ेरि न निस्सी।
৫৯কিন্তু ইয়াতো তেওঁলোকৰ সাক্ষ্য নিমিলিল।
60 तैखन महायाजके आदालतेरे मझ़ाटे खड़े भोइतां यीशु पुच़्छ़ू, “एना लोक तेरे खलाफ गवाही देतन, कुन तू कोई जुवाब नईं देस?”
৬০তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে মাজত থিয় হৈ, যীচুক সুধিলে, বোলে, “তোমাৰ একো উত্তৰ নাই নে? তোমাৰ অহিতে এওঁলোকেনো কি সাক্ষ্য দিছে?”
61 पन यीशु च़ुप राव, ते किछ जुवाब न दित्तो। तैखन महायाजके तैस फिरी पुच़्छ़ू, “कुन तू परमेशरेरू मट्ठू मसीह आस?”
৬১কিন্তু তেওঁ একো উত্তৰ নিদিলে আৰু নিজমে থাকিল। পুনৰ মহা-পুৰোহিতে তেওঁক সুধিলে, “তুমি পৰমধন্য জনৰ পুত্ৰ খ্ৰীষ্ট হয় নে?”
62 यीशुए ज़ोवं, “हाँ, अवं तै आईं। ते ज़ेन्च़रां परमेशरेरी किताबी मां लिखोरू कि ‘तुस सारे लोक, मैनेरू मट्ठू (यानी मीं) सर्वशक्तिमान परमेशरेरी देइने पासे बिश्शोरे त अम्बरे मरां बिदलारे सेइं साथी धेरती पुड़ एजते हेरेले।’”
৬২তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “মই হওঁ, আৰু তোমালোকে মানুহৰ পুত্ৰক পৰাক্ৰমৰসোঁ হাতে বহি থকা আৰু আকাশত মেঘেৰে অহা দেখিবা।”
63 तैखन महायाजके सेरकोइतां, अपना चोगो छ़िन्दतां आदालतेरे मैनन् सेइं ज़ोवं, “हुनी असन होरि केन्चेरी गवाहेरी ज़रूरत नईं!
৬৩তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে নিজৰ চোলা ফালি ক’লে, “সাক্ষীত আমাৰ কি প্ৰয়োজন আছে?
64 तुसेईं एप्पू परमेशरेरी तुहीन शुनी! ते तुस एसेरो कुन फैसलो केरतथ?” तैखन तैनेईं सारे मैनेईं ज़ोवं कि, “ए मैन्हु दोषी आए किजोकि एनी परमेशरेरी तुहीन की, एल्हेरेलेइ, एस मौतरी सज़ा दे।”
৬৪তোমালোকে ঈশ্বৰক নিন্দা কৰা শুনিলা; এতিয়া তোমালোকে কি সিদ্ধান্ত লৈছা?” তাতে সকলোৱে তেওঁক প্ৰাণদণ্ডৰ যোগ্য বুলি দোষী কৰিলে।
65 तैखन तैन मरां किछ मैन्हु, तैसेरी बेज़ती केरनेरे लेइ, तैस पुड़ थुकने लग्गे। ते किछ मैन्हु तैसेरी एछ़्छ़ी लिगड़े सेइं ढेकतां तैस मुक्केईं बाने लग्गे ते तैस सेइं ज़ोने लग्गे, “भविष्यिवाणी केर कि केनि तीं बाई।” ते नौकरेईं भी तैस ट्लेइतां थप्पड़ बाए।
৬৫পাছত কোনো কোনোৱে তেওঁৰ গাত থুই পেলাবলৈ ধৰিলে আৰু তেওঁৰ মুখ ঢাকি, তেওঁক ভুকুৱাই ক’লে, “ভাবোক্তি প্ৰচাৰ কৰোঁতা!” আৰু সেনাপতি সকলে তেওঁক লৈ গৈ প্ৰহাৰ কৰিলে।
66 ज़ैखन पतरस, महायाजकेरे महलेरे अंगने मां थियो, त महायाजकेरे नौकरेनन मरां अक कुआन्श तैड़ी आई।
৬৬তেতিয়া পিতৰ তলৰ চোতালত থাকোঁতে মহা-পুৰোহিতৰ বনকৰা ছোৱালী এজনী তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল,
67 तैसां पतरस अग तपतो लाव। ते तै कुआन्श पतरस तेकतां तैस सेइं ज़ोने लग्गी, “तू भी एस नासरत नगरेरो यीशु सेइं साथी थियो।”
৬৭আৰু পিতৰক জুই পুৱাই থকা দেখা পাই তেওঁলৈ চাই ক’লে, “তুমিও সেই নাচৰতীয়া যীচুৰ লগত আছিলা।”
68 पन पतरसे यीशुएरो इन्कार कियो ते ज़ोवं, “अवं न ज़ैनी ते न सेमझ़ी कि तू कुन लगोरिस ज़ोने।” फिरी तै तैट्ठां बेइर डेवढी मां जेव। तैखन कुकड़े बांग दित्ती।
৬৮কিন্তু তেওঁ এই বিষয়টো অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “তুমি যি কৈছা সেই বিষয়ে মই নাজানো আৰু বুজিও পোৱা নাই।” তেতিয়া তেওঁ বাট-চ’ৰালৈ ওলাই গ’ল আৰু কুকুৰাই ডাক দিলে৷
69 ज़ैखन तैसां नौकरेनां फिरी पतरस लव, त तै तैन सेइं, ज़ैना नेड़े खड़े थिये, ज़ोने लग्गी, “ए मैन्हु तैसेरे चेलन मरां अक आए!”
৬৯কিন্তু সেই বেটীয়ে তেওঁক তাতে দেখি, ওচৰত থিয় দি থকা সকলক পুনৰ ক’বলৈ ধৰিলে, “এই লোক জন সিহঁতৰ মাজৰ এজন!”
70 पन पतरसे फिरी यीशुएरो इन्कार कियो। थोड़े च़िरे बाद, ज़ैना पतरसेरे नेड़े खड़े थिये, तैनेईं तैस सेइं ज़ोवं, “पक्को तू भी तैसेरे चेलन मरां अक आस, किजोकि तू गलील इलाकेरो मैन्हु भी आस।”
৭০কিন্তু তেওঁ আকৌ অস্বীকাৰ কৰিলে। অলপ সময়ৰ পাছত সেই ঠাইত থিয় হৈ থকা লোক সকলে পিতৰক ক’লে, “তুমি অৱশ্যে সিহঁতৰ মাজৰ এজন কিয়নো তুমিও গালীলীয়া মানুহ।”
71 तैखन पतरस कसम केरतां ज़ोने लगो, “मीं फिटकार लग्गे, अगर अवं झूठ ज़ोईं कि अवं एस मैन्हु ज़ानतो भोईं, ज़ेसेरे बारे मां तुस गल्लां केरने लग्गोरेथ!”
৭১কিন্তু তেওঁ শাও দিলে আৰু শপত খাই ক’লে, “তোমালোকে যি জন মানুহৰ কথা কৈ আছা, সেই জন মানুহক মই চিনিয়ে নাপাও।”
72 तैखन अकदम दुइयोवं बार कुकड़े बांग दित्ती। ज़ै गल यीशुए पतरसे सेइं पेइली ज़ोरी थी, तै गल तैस याद आई कि, “कुकड़ेरे दूई बार बांग देने केरां पेइले तू ट्लाई बार मेरो इन्कार केरेलो कि तू मीं न ज़ानस।” तैखन तैनी बड़ी लेरां दित्ती, किजोकि तैनी यीशुएरो इन्कार केरनेरे वजाई सेइं बड़ो दुखी भोव।
৭২তেতিয়া কুকুৰাই দ্বিতীয় বাৰ ডাক দিলে। তেতিয়া যীচুৱে কোৱা কথা পিতৰৰ মনত পৰিল “কুকুৰাই দুবাৰ ডাক দিয়াৰ আগেয়ে মোক তিনি বাৰ অস্ৱীকাৰ কৰিবা৷” তাতে তেওঁ দুখত ভাগি পৰিল আৰু কান্দিব ধৰিলে৷

< मरकुस 14 >