मरकुस 12
1 तैल्ला पत्ती, यीशु यहूदी लोकां केरे लीडरन सेइं मिसालन मां गल्लां केरने लगो, “एक्सां, एक्की मैने दाछ़री बाग लाई, ते बागारे च़ेव्रे पासन बाड़ दित्तो, त दाछ़ारो रस कढनेरे लेइ कुण्ड बनावं, ते तैनी तैस बागारी रखवाली केरनेरे लेइ अक उच्ची कूड़ी बनाई। तैल्ला पत्ती, तै मैन्हु तैस बागारो ठेको किछ ज़मीनदारन देइतां होरि मुल्खे जो च़लो जेव।
અનન્તરં યીશુ ર્દૃષ્ટાન્તેન તેભ્યઃ કથયિતુમારેભે, કશ્ચિદેકો દ્રાક્ષાક્ષેત્રં વિધાય તચ્ચતુર્દિક્ષુ વારણીં કૃત્વા તન્મધ્યે દ્રાક્ષાપેષણકુણ્ડમ્ અખનત્, તથા તસ્ય ગડમપિ નિર્મ્મિતવાન્ તતસ્તત્ક્ષેત્રં કૃષીવલેષુ સમર્પ્ય દૂરદેશં જગામ|
2 ज़ैखन फल्लेरो मौसम अव, त तैनी ज़मीनदारन कां अक नौकर भेज़ो कि ज़मीनदारन केरां दाछ़ारे बागारे फल्लां केरो अपनो हिस्सो आने।
તદનન્તરં ફલકાલે કૃષીવલેભ્યો દ્રાક્ષાક્ષેત્રફલાનિ પ્રાપ્તું તેષાં સવિધે ભૃત્યમ્ એકં પ્રાહિણોત્|
3 पन ज़ैखन तै नौकर बागी मां पुज़्ज़ो, त तैन किसानेईं तै ट्लेइतां मड्डो त खाली हथ्थेइं वापस भेज़ो।
કિન્તુ કૃષીવલાસ્તં ધૃત્વા પ્રહૃત્ય રિક્તહસ્તં વિસસૃજુઃ|
4 ज़ैखन बागारे मालिके शुनू कि तैनेईं एन कुन कियूं, त तैनी होरो अक नौकर फिरी भेज़ो। पन तैनेईं तैसेरो भी दोग बन्नो ते तैसेरी बेज़ती केरतां भेज़ी दित्तो।
તતઃ સ પુનરન્યમેકં ભૃત્યં પ્રષયામાસ, કિન્તુ તે કૃષીવલાઃ પાષાણાઘાતૈસ્તસ્ય શિરો ભઙ્ક્ત્વા સાપમાનં તં વ્યસર્જન્|
5 फिरी तैनी मालिके होरो अक नौकर तैन कां भेज़ो। तैनेईं तै भी मैरी छ़ड्डो। तैखन तैनी होरे जादे नौकर भेज़े। तैन मरां तैनेईं किछ मड्डे, ते किछ मारे।
તતઃ પરં સોપરં દાસં પ્રાહિણોત્ તદા તે તં જઘ્નુઃ, એવમ્ અનેકેષાં કસ્યચિત્ પ્રહારઃ કસ્યચિદ્ વધશ્ચ તૈઃ કૃતઃ|
6 तैस मालिके कां अक्के रेवरो थियो, ज़ैन तैसेरू ट्लारू मट्ठू थियूं। आखरी मां, तैनी तै भी तैन कां एन सोचतां भेज़ू कि तैना मेरे मट्ठेरी इज़्ज़त केरले।
તતઃ પરં મયા સ્વપુત્રે પ્રહિતે તે તમવશ્યં સમ્મંસ્યન્તે, ઇત્યુક્ત્વાવશેષે તેષાં સન્નિધૌ નિજપ્રિયમ્ અદ્વિતીયં પુત્રં પ્રેષયામાસ|
7 पन ज़ैखन मालिकेरू मट्ठू तैन कां अव, त तैन किसानेईं एप्पू मांमेइं ज़ोवं, ‘ए त एस बागारो वारिस आए। एज्जा, अस एस भी मैरी छ़ड्डम, तैखन एसेरी जेइदात इश्शी भोनी।’
કિન્તુ કૃષીવલાઃ પરસ્પરં જગદુઃ, એષ ઉત્તરાધિકારી, આગચ્છત વયમેનં હન્મસ્તથા કૃતે ઽધિકારોયમ્ અસ્માકં ભવિષ્યતિ|
8 एल्हेरेलेइ, तैनेईं तै ट्लेइतां मैरी छ़ड्डो, ते बागारे बेइर शेरी छ़ड्डो।”
તતસ્તં ધૃત્વા હત્વા દ્રાક્ષાક્ષેત્રાદ્ બહિઃ પ્રાક્ષિપન્|
9 तैखन यीशुए तैन मैनन् पुच़्छ़ू, “हुनी बागारो मालिक तैन ज़मीनदारन सेइं कुन केरेलो? अवं ज़ोतईं कि तैनी कुन केरनू, तै एइतां तैन किसानां केरो नाश केरेलो, ते बागारो ठेको होरि केन्ची ज़मीनदारन देलो!”
અનેનાસૌ દ્રાક્ષાક્ષેત્રપતિઃ કિં કરિષ્યતિ? સ એત્ય તાન્ કૃષીવલાન્ સંહત્ય તત્ક્ષેત્રમ્ અન્યેષુ કૃષીવલેષુ સમર્પયિષ્યતિ|
10 “कुन तुसेईं पवित्रशास्त्रे मां मसीहेरे बारे मां ई गल नईं पढ़ोरी? तैस मां लिखोरूए कि, ‘ज़ै घोड़ राज़-मिस्त्रेईं निकम्मो ठहरेवरो थियो, तै मकानेरो खास घोड़ बेनि जेव।
અપરઞ્ચ, "સ્થપતયઃ કરિષ્યન્તિ ગ્રાવાણં યન્તુ તુચ્છકં| પ્રાધાનપ્રસ્તરઃ કોણે સ એવ સંભવિષ્યતિ|
11 एन प्रभु परमेशरेरी तरफां एन्च़रां भोव, ते कने इश्शी नज़री मां ए हैरान भोनेरी गल आए!’”
એતત્ કર્મ્મ પરેશસ્યાંદ્ભુતં નો દૃષ્ટિતો ભવેત્|| " ઇમાં શાસ્ત્રીયાં લિપિં યૂયં કિં નાપાઠિષ્ટ?
12 ज़ैखन यहूदी लोकां केरे लीडरेईं एन शुनू, त तैनेईं सेमझ़ी छ़ड्डू कि यीशुए ई मिसाल इश्शे खलाफ ज़ोरीए। एल्हेरेलेइ, तैना सेरकोए। त तैनेईं यीशु कैद केरनू चाव। पन तैना लोकन केरां डरे, एल्हेरेलेइ तैस छ़ेडतां च़ेलि जे।
તદાનીં સ તાનુદ્દિશ્ય તાં દૃષ્ટાન્તકથાં કથિતવાન્, ત ઇત્થં બુદ્વ્વા તં ધર્ત્તામુદ્યતાઃ, કિન્તુ લોકેભ્યો બિભ્યુઃ, તદનન્તરં તે તં વિહાય વવ્રજુઃ|
13 तैल्ला पत्ती, यहूदी लोकां केरे लीडरेईं यीशु कां किछ फरीसी लोक त कने हेरोदेस राज़ेरे लोक भेज़े, ताके तैना यीशुए अपनि गल्लन मां फसान।
અપરઞ્ચ તે તસ્ય વાક્યદોષં ધર્ત્તાં કતિપયાન્ ફિરૂશિનો હેરોદીયાંશ્ચ લોકાન્ તદન્તિકં પ્રેષયામાસુઃ|
14 तैनेईं यीशु कां एइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, अस ज़ानतम कि तू सच़्च़ो आस, त केन्चेरी परवाह न केरस, किजोकि तू सारे मैनन् बराबर समझ़तस, त तू परमेशरेरी गल्लां लोकन सच़्च़ाई सेइं शुनातस। एल्हेरेलेइ असन ज़ो, कुन रोम-मुल्खेरे महाराज़े जो चुंगी देनी जेइज़ आए कि नईं?
ત આગત્ય તમવદન્, હે ગુરો ભવાન્ તથ્યભાષી કસ્યાપ્યનુરોધં ન મન્યતે, પક્ષપાતઞ્ચ ન કરોતિ, યથાર્થત ઈશ્વરીયં માર્ગં દર્શયતિ વયમેતત્ પ્રજાનીમઃ, કૈસરાય કરો દેયો ન વાં? વયં દાસ્યામો ન વા?
15 अस देम या न देम?” यीशुए तैन केरू पाखंड ज़ेनतां तैन सेइं ज़ोवं, “मीं किजो अज़मातथ? अक सिक्को (दीनार) मीं कां आनां कि अवं तैस हेरी।”
કિન્તુ સ તેષાં કપટં જ્ઞાત્વા જગાદ, કુતો માં પરીક્ષધ્વે? એકં મુદ્રાપાદં સમાનીય માં દર્શયત|
16 तैनेईं आनो, तैखन यीशुए तैन पुच़्छ़ू, “इस सिक्के पुड़ केसेरी शकल त केसेरू नवं आए?” तैनेईं जुवाब दित्तो, “महाराज़ेरू आए।”
તદા તૈરેકસ્મિન્ મુદ્રાપાદે સમાનીતે સ તાન્ પપ્રચ્છ, અત્ર લિખિતં નામ મૂર્ત્તિ ર્વા કસ્ય? તે પ્રત્યૂચુઃ, કૈસરસ્ય|
17 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन महाराज़ेरू आए तैन बड्डे राज़े देथ, ते ज़ैन परमेशरेरू आए तैन परमेशरे देथ।” ज़ैखन फरीसी लोकेईं ते कने हेरोदेस राज़ेरे लोकेईं एन शुनू, त तैखन तैना बड़े हैरान भोए।
તદા યીશુરવદત્ તર્હિ કૈસરસ્ય દ્રવ્યાણિ કૈસરાય દત્ત, ઈશ્વરસ્ય દ્રવ્યાણિ તુ ઈશ્વરાય દત્ત; તતસ્તે વિસ્મયં મેનિરે|
18 तैल्ला पत्ती, सदूकी लोक यीशु कां आए। तैना ज़ोतन मुड़दे ज़ींते न भोन। त तैनेईं यीशु पुच़्छ़ू,
અથ મૃતાનામુત્થાનં યે ન મન્યન્તે તે સિદૂકિનો યીશોઃ સમીપમાગત્ય તં પપ્રચ્છુઃ;
19 “हे गुरू, बड़े पेइले मूसे असन जो कानूने मां लिखोरू थियूं कि अगर कोई मैन्हु बेऔलाद मेरि गाए त तैसेरी कुआन्श रेइ गाए, त तैसेरो ढ्ला तैसेरी लैड़ी सेइं ड्ला बनाए, त अपने ढ्लाएरे लेइ औलाद पैदा केरे, ताके तैसेरी खानदानी राए।
હે ગુરો કશ્ચિજ્જનો યદિ નિઃસન્તતિઃ સન્ ભાર્ય્યાયાં સત્યાં મ્રિયતે તર્હિ તસ્ય ભ્રાતા તસ્ય ભાર્ય્યાં ગૃહીત્વા ભ્રાતુ ર્વંશોત્પત્તિં કરિષ્યતિ, વ્યવસ્થામિમાં મૂસા અસ્માન્ પ્રતિ વ્યલિખત્|
20 सत ढ्ला थिये। पेइलो ढ्ला ड्ला बनेइतां बेऔलाद मेरि जेव।
કિન્તુ કેચિત્ સપ્ત ભ્રાતર આસન્, તતસ્તેષાં જ્યેષ્ઠભ્રાતા વિવહ્ય નિઃસન્તતિઃ સન્ અમ્રિયત|
21 तैखन दुइयोवं ढ्लाए तैस कुआन्शी सेइं ड्ला बनाव। तै भी बेऔलाद मेरि जेव। तेन्च़रां ट्लेइयोवं ढ्लाए भी कियूं।
તતો દ્વિતીયો ભ્રાતા તાં સ્ત્રિયમગૃહણત્ કિન્તુ સોપિ નિઃસન્તતિઃ સન્ અમ્રિયત; અથ તૃતીયોપિ ભ્રાતા તાદૃશોભવત્|
22 त सते ढ्लाएईं तैस कुआन्शी सेइं एक्केरे पत्ती एक्के ड्ला कियो, पन औलाद न भोइ। सैरेन पत्ती तै कुआन्श भी मेरि जेई।
ઇત્થં સપ્તૈવ ભ્રાતરસ્તાં સ્ત્રિયં ગૃહીત્વા નિઃસન્તાનાઃ સન્તોઽમ્રિયન્ત, સર્વ્વશેષે સાપિ સ્ત્રી મ્રિયતે સ્મ|
23 एल्हेरेलेइ, परमेशर लोक मुड़दन मरां ज़ींते केरनेरे पत्ती, यानी ज़ैखन लोक ज़ींते भोले, त तैखन तै कुआन्श तैन सत्तन मरां केसेरी लाड़ी भोली? किजोकि तै इड़ी धेरती पुड़ सत्तां केरि लाड़ी भोरी थी।”
અથ મૃતાનામુત્થાનકાલે યદા ત ઉત્થાસ્યન્તિ તદા તેષાં કસ્ય ભાર્ય્યા સા ભવિષ્યતિ? યતસ્તે સપ્તૈવ તાં વ્યવહન્|
24 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुश्शी सोच केत्री गलत आए! कुन तुसन पतो किजो? किजोकि तुस पवित्रशास्त्रे मां लिखोरी गल्लन त कने परमेशरेरी शक्ति न ज़ानथ!
તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ શાસ્ત્રમ્ ઈશ્વરશક્તિઞ્ચ યૂયમજ્ઞાત્વા કિમભ્રામ્યત ન?
25 तुसेईं ज़ै कहानी ज़ोई, तैस मां तै कुआन्श तैन सत्तन मरां केन्चेरी लाड़ी नईं भोनी, किजोकि ज़ैखन लोक मुड़दन मरां ज़ींते भोले, त तैखन कोई केन्ची सेइं ड्ला न बनालो, पन तैना स्वर्गे मां परमेशरेरे स्वर्गदूतां केरे ज़ेरे भोले, ज़ैना ड्ला न बनान।
મૃતલોકાનામુત્થાનં સતિ તે ન વિવહન્તિ વાગ્દત્તા અપિ ન ભવન્તિ, કિન્તુ સ્વર્ગીયદૂતાનાં સદૃશા ભવન્તિ|
26 मुड़दां केरे ज़ींतो भोनेरे बारे मां, कुन तुसेईं मूसेरी किताबी मां एन नईं पढ़ोरू ज़ैखन मूसे बलतू झ़ैल्ल लाव, तैखन (यानी अब्राहम, इसहाक त याकूब मरनेरे बड़े सालना पत्ती) परमेशरे मूसा सेइं ज़ोवं, ‘अवं अब्राहमेरो परमेशर, ते इसहाकेरो परमेशर, ते याकूबेरो परमेशर आईं?’
પુનશ્ચ "અહમ્ ઇબ્રાહીમ ઈશ્વર ઇસ્હાક ઈશ્વરો યાકૂબશ્ચેશ્વરઃ" યામિમાં કથાં સ્તમ્બમધ્યે તિષ્ઠન્ ઈશ્વરો મૂસામવાદીત્ મૃતાનામુત્થાનાર્થે સા કથા મૂસાલિખિતે પુસ્તકે કિં યુષ્માભિ ર્નાપાઠિ?
27 परमेशर मुड़दां केरो परमेशर नईं, पन ज़ींतां केरो परमेशर आए, एल्हेरेलेइ तुश्शी सोच बिलकुल गलत आए।”
ઈશ્વરો જીવતાં પ્રભુઃ કિન્તુ મૃતાનાં પ્રભુ ર્ન ભવતિ, તસ્માદ્ધેતો ર્યૂયં મહાભ્રમેણ તિષ્ઠથ|
28 तैखन शास्त्री लोकन मरां एक्की मैने एजतां यीशु ते सदूकी लोकां केरि गलबात शुनी। तैस पतो च़लो कि यीशुए तैनन् ठीक जुवाब दित्तो, ते तैनी यीशु कां एइतां तैस पुच़्छ़ू, “परमेशरेरे सारे हुक्मन मरां बड़ो खास हुक्म को आए?”
એતર્હિ એકોધ્યાપક એત્ય તેષામિત્થં વિચારં શુશ્રાવ; યીશુસ્તેષાં વાક્યસ્ય સદુત્તરં દત્તવાન્ ઇતિ બુદ્વ્વા તં પૃષ્ટવાન્ સર્વ્વાસામ્ આજ્ઞાનાં કા શ્રેષ્ઠા? તતો યીશુઃ પ્રત્યુવાચ,
29 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “सारे हुक्मन मरां बड़ो खास हुक्म ई आए, ज़ेन्च़रां परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए कि, ‘हे इस्राएलेरे लोकव शुना, प्रभु इश्शो परमेशर, अक्के प्रभु आए,
"હે ઇસ્રાયેલ્લોકા અવધત્ત, અસ્માકં પ્રભુઃ પરમેશ્વર એક એવ,
30 एल्हेरेलेइ प्रभु अपने परमेशरे सेइं तुस अपने सारे दिले सेइं, त अपनि सैरी जानी सेइं, त अपनि सैरी अक्ली सेइं, त अपनि सैरी ताकती सेइं प्यार केरा।’ ए बड़ो खास हुक्म आए।
યૂયં સર્વ્વન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વચિત્તૈઃ સર્વ્વશક્તિભિશ્ચ તસ્મિન્ પ્રભૌ પરમેશ્વરે પ્રીયધ્વં," ઇત્યાજ્ઞા શ્રેષ્ઠા|
31 तैसेरो ज़ेरो दुइयोवं बड़ो खास हुक्म ई भी आए कि, ‘तू अपने पेड़ोसन सेइं अपने बराबर प्यार केर।’ एन दूई हुक्मन केरां होरो कोई भी बड्डो हुक्म नईं।”
તથા "સ્વપ્રતિવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમ કુરુધ્વં," એષા યા દ્વિતીયાજ્ઞા સા તાદૃશી; એતાભ્યાં દ્વાભ્યામ્ આજ્ઞાભ્યામ્ અન્યા કાપ્યાજ્ઞા શ્રેષ્ઠા નાસ્તિ|
32 तैखन शास्त्री मैन्हु यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, तीं बड़ू ठीक ज़ोवं! त तीं सच़ ज़ोवं कि परमेशर अक्के आए, ते तैसेरे अलावा होरो कोई नईं।
તદા સોધ્યાપકસ્તમવદત્, હે ગુરો સત્યં ભવાન્ યથાર્થં પ્રોક્તવાન્ યત એકસ્માદ્ ઈશ્વરાદ્ અન્યો દ્વિતીય ઈશ્વરો નાસ્તિ;
33 त असेईं परमेशरे सेइं अपने सारे दिले सेइं, ते अपनि सैरी जानी सेइं, ते अपनि सैरी अक्ली सेइं, त अपनि सैरी ताकती सेइं प्यार कियोरो लोड़े। ते कने असेईं अपने पेड़ोसन सेइं अपने बराबर प्यार कियोरो लोड़े। जानवरां केरू बलिदान केरनू या होरि चीज़ां केरि च़ढ़तल च़ाढ़ने करां भी बेधतां, एना दुइये हुक्मन मन्ने परमेशरेरे लेइ बड़े खास आन!”
અપરં સર્વ્વાન્તઃકરણૈઃ સર્વ્વપ્રાણૈઃ સર્વ્વચિત્તૈઃ સર્વ્વશક્તિભિશ્ચ ઈશ્વરે પ્રેમકરણં તથા સ્વમીપવાસિનિ સ્વવત્ પ્રેમકરણઞ્ચ સર્વ્વેભ્યો હોમબલિદાનાદિભ્યઃ શ્રષ્ઠં ભવતિ|
34 ज़ैखन यीशुए हेरू कि तैनी अक्ली सेइं जुवाब दित्तो, त तैनी तैस सेइं ज़ोवं, “तू परमेशरेरे राज़्ज़े मां दाखल भोने करां दूर नईं।” ते तैल्ला पत्ती, केन्ची यीशु किछ पुछ़नेरी हिम्मत न भोइ।
તતો યીશુઃ સુબુદ્ધેરિવ તસ્યેદમ્ ઉત્તરં શ્રુત્વા તં ભાષિતવાન્ ત્વમીશ્વરસ્ય રાજ્યાન્ન દૂરોસિ| ઇતઃ પરં તેન સહ કસ્યાપિ વાક્યસ્ય વિચારં કર્ત્તાં કસ્યાપિ પ્રગલ્ભતા ન જાતા|
35 मन्दरे मां शिक्षा देते बार यीशुए लोकन अक सवाल पुच़्छ़ो, “शास्त्री किजो ज़ोतन कि ज़ै मसीह आए, तै दाऊद-राज़ेरी औलादी मरां भोलो?
અનન્તરં મધ્યેમન્દિરમ્ ઉપદિશન્ યીશુરિમં પ્રશ્નં ચકાર, અધ્યાપકા અભિષિક્તં (તારકં) કુતો દાયૂદઃ સન્તાનં વદન્તિ?
36 बड़े पेइले दाऊद राज़े एप्पू पवित्र आत्मारे शक्ति सेइं एन्च़रां ज़ोरू थियूं कि, प्रभु परमेशरे मेरे प्रभु मसीहे सेइं ज़ोवं, ‘तू मेरे देइने पासे बिश, ज़ांतगर कि अवं तेरे दुश्मन बिलकुल न हारेईं।’
સ્વયં દાયૂદ્ પવિત્રસ્યાત્મન આવેશેનેદં કથયામાસ| યથા| "મમ પ્રભુમિદં વાક્યવદત્ પરમેશ્વરઃ| તવ શત્રૂનહં યાવત્ પાદપીઠં કરોમિ ન| તાવત્ કાલં મદીયે ત્વં દક્ષપાર્શ્વ્ ઉપાવિશ| "
37 दाऊद राज़े त एप्पू मसीहेरे बारे मां एन ज़ोवं कि ‘तै मेरो प्रभु आए,’ फिरी मसीह तैसेरू मट्ठू केन्च़रां भोइ सकते?” त मैन्हु केरि भीड़ यीशुएरी गल्लां खुशी सेइं शुन्ती थी।
યદિ દાયૂદ્ તં પ્રભૂં વદતિ તર્હિ કથં સ તસ્ય સન્તાનો ભવિતુમર્હતિ? ઇતરે લોકાસ્તત્કથાં શ્રુત્વાનનન્દુઃ|
38 यीशुए शिक्षा देते बार लोकन सेइं ज़ोवं, “शास्त्री लोकन करां खबरदार राथ, ज़ैना लम्मे-लम्मे चोले लेइतां हन्ठनू चातन, ताके लोक समझ़न कि तैना बड़े धर्मी आन, त तैना चातन कि बज़ारन मां लोक असन बड़ी इज़्ज़ती सेइं नमस्कार केरन।
તદાનીં સ તાનુપદિશ્ય કથિતવાન્ યે નરા દીર્ઘપરિધેયાનિ હટ્ટે વિપનૌ ચ
39 त कने प्रार्थना घरन मां बड़े खास मैन्हु केरे लेइ रख्खोरी कुर्सी पुड़ बिशनू चातन, त धामन मां भी गेइतां बड़े खास मैन्हु केरे लेइ रख्खोरी कुर्सी पुड़ बिशनू चातन।
લોકકૃતનમસ્કારાન્ ભજનગૃહે પ્રધાનાસનાનિ ભોજનકાલે પ્રધાનસ્થાનાનિ ચ કાઙ્ક્ષન્તે;
40 तैना विधवां केरे घरन लुटतन त कने होरि मैनन् हिरानेरे लेइ लेम्मी-लेम्मी प्रार्थना केरतन, ताके लोक समझ़न कि तैना बड़े धर्मी आन। परमेशर तैनन् बड़ी जादे सज़ा देलो!”
વિધવાનાં સર્વ્વસ્વં ગ્રસિત્વા છલાદ્ દીર્ઘકાલં પ્રાર્થયન્તે તેભ્ય ઉપાધ્યાયેભ્યઃ સાવધાના ભવત; તેઽધિકતરાન્ દણ્ડાન્ પ્રાપ્સ્યન્તિ|
41 लोकन शिक्षा देनेरे पत्ती, यीशु मन्दरेरे दान-पेट्टेरे सामने बिश्तां एन तकने लग्गोरो थियो कि, लोक दान-पेट्टी मां केन्च़रां पेंइसे छ़ड्तन। बड़े मैनेईं, ज़ैना अमीर थिये, तैड़ी एइतां तैस मां बड़े पेंइसे छ़डने लग्गोरे थिये।
તદનન્તરં લોકા ભાણ્ડાગારે મુદ્રા યથા નિક્ષિપન્તિ ભાણ્ડાગારસ્ય સમ્મુખે સમુપવિશ્ય યીશુસ્તદવલુલોક; તદાનીં બહવો ધનિનસ્તસ્ય મધ્યે બહૂનિ ધનાનિ નિરક્ષિપન્|
42 तैखन अक गरीब विधवां एइतां दूई सिक्के छ़ड्डे, ज़ैन केरि कीमत बड़ी घट थी।
પશ્ચાદ્ એકા દરિદ્રા વિધવા સમાગત્ય દ્વિપણમૂલ્યાં મુદ્રૈકાં તત્ર નિરક્ષિપત્|
43 ज़ैखन यीशुए तैन हेरू, तैनी अपने चेले एप्पू कां कुजेइतां तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोतईं कि मन्दरेरे दान-पेट्टी मां पेंइसे छ़डनेबालन मरां, एस गरीब विधवां तैन सारे मैनन् करां जादे छ़ड्डोरेन।
તદા યીશુઃ શિષ્યાન્ આહૂય કથિતવાન્ યુષ્માનહં યથાર્થં વદામિ યે યે ભાણ્ડાગારેઽસ્મિન ધનાનિ નિઃક્ષિપન્તિ સ્મ તેભ્યઃ સર્વ્વેભ્ય ઇયં વિધવા દરિદ્રાધિકમ્ નિઃક્ષિપતિ સ્મ|
44 किजोकि तैन सैरेईं अपने जादे पेंइसन मरां थोड़े ज़ेरे छ़ड्डे, पन ए विधवा त बड़ी गरीबी आए, फिरी भी तैसां सब किछ ज़ैन तैस कां थियूं छ़ेड्डी दित्तू, यानी अपनि ज़रूरतरे लेइ रख्खोरे पेंइसे भी छ़ेड्डी दित्ते!”
યતસ્તે પ્રભૂતધનસ્ય કિઞ્ચિત્ નિરક્ષિપન્ કિન્તુ દીનેયં સ્વદિનયાપનયોગ્યં કિઞ્ચિદપિ ન સ્થાપયિત્વા સર્વ્વસ્વં નિરક્ષિપત્|
