मरकुस 11
1 ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले यरूशलेम नगरेरे नेड़े आए, त तैखन ज़ैतून नंव्वेरे पहाड़ेरे नेड़े, बैतफगे त कने बैतनिय्याह ड्लोंव्वन कां पुज़्ज़े। तैखन यीशुए अपने चेलन मरां दुइयन सेइं एन ज़ोइतां पेइले भेज़े कि,
Und da sie nahe zu Jerusalem kamen, gen Bethphage und Bethanien an den Ölberg, sandte er seiner Jünger zwei
2 “अपने सामनेबाले ड्लोंव्वे मां गाथ। तैड़ी पुज़ते तुसन अक गैधेरो बच्चो बंधोरो मैलेलो, ज़ैस पुड़ कधी कोई नईं च़ढ़ोरो। तैस खोलतां इड़ी मीं कां आनां।
und sprach zu ihnen: Gehet hin in den Flecken, der vor euch liegt, und alsbald; wenn ihr hineinkommt, werdet ihr finden ein Füllen angebunden, auf welchem nie kein Mensch gesessen ist. Löset es ab und führet es her!
3 अगर तुसन कोई पुच़्छ़े, ‘किजो एन केरने लग्गोरेथ?’ त तैस सेइं ज़ोइयथ, ‘प्रभुए एसेरी ज़रूरत आए।’ त तै अकदम गधेरे बच्चे तुसन सेइं साथी इड़ी भेज़ेलो।”
Und so jemand zu euch sagen wird: Warum tut ihr das? so sprechet: Der HERR bedarf sein; so wird er's bald hersenden.
4 तैना दूई चेले तैस ड्लोंव्वे मां जे। तैड़ी गैधरो बच्चो एक्के घरेरे दारे बेइर बंधोरो लाव, त तैना तैस खोलने लग्गे।
Und gingen hin und fanden das Füllen gebunden an der Tür, draußen auf dem Wegscheid, und löseten es ab.
5 ज़ैना तैड़ी खड़े थिये, तैन मरां किछ मैनेईं तैन पुच़्छ़ू, “एन कुन केरने लग्गोरेथ, गधेरे बच्चे किजो खोलने लग्गोरेथ?”
Und etliche, die da stunden, sprachen zu ihnen: Was machet ihr, daß ihr das Füllen ablöset?
6 ज़ेन्च़रां यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोरू थियूं, तेन्च़रां तैनेईं तैन मैनन् सेइं ज़ोवं। तैखन तैन मैनेईं चेले तैट्ठां गाने दित्ते।
Sie sagten aber zu ihnen, wie ihnen Jesus geboten hatte; und die ließen's zu.
7 यीशुएरे चेलेईं बच्चो यीशु कां एन्तां यीशुए तैस पुड़ बिशालनेरे लेइ, तैस पुड़ अपने लिगड़ां छ़ड्डो। त यीशु तैस पुड़ बिश्शो (त तैना यरूशलेम नगरेरे पासे जो च़लने लग्गे)।
Und sie führeten das Füllen zu Jesu und legten ihre Kleider darauf, und er setzte sich darauf.
8 तैखन बड़े लोकेईं (तैसेरी इज़्ज़त केरनेरे लेई) अपना लिगड़ां बत्ती मां बिछ़ां त कने किछ मैनेईं पट्लनबाली डैलड़ी एन्तां बत्ती मां बिछ़ेई।
Viele aber breiteten ihre Kleider auf den Weg. Etliche hieben Maien von den Bäumen und streueten sie auf den Weg.
9 ज़ैना यीशुएरे अग्री-अग्री त कने पत्ती-पत्ती च़लने लग्गोरे थिये, तैना खुशी सेइं ज़ोरे सेइं ज़ोने लग्गे, “होशाना! (परमेशरेरी तारीफ़ भोए) परमेशर तैस बरकत दे, ज़ै प्रभु-परमेशरेरे अधिकारे सेइं साथी एज्जी राओरोए!”
Und die vorne vorgingen, und die hernach folgeten, schrieen und sprachen: Hosianna! Gelobet sei, der da kommt in dem Namen des HERRN!
10 “परमेशर तीं आशिर्वाद दे, ज़ैखन तू इश्शे पड़दादे दाऊदेरू राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरे! परमेशरेरी होशाना (तारीफ़) भोए, ज़ै उच्चे स्वर्गे मां आए!”
Gelobet sei das Reich unsers Vaters David, das da kommt in dem Namen des HERRN! Hosianna in der Höhe!
11 तैल्ला पत्ती, तैन लोकन सेइं साथी, यीशु यरूशलेम नगरी मां पुज़्तां मन्दरे मां जेव। यीशु मन्दरे मां च़ेव्रे पासन तक्कू कि ज़ैन तैड़ी भोइ राओरू थियूं। तै अपने 12 चेलन सेइं साथी नगरे मरां निस्तां, राती बिशनेरे लेइ बैतनिय्याह ड्लोंव्वे जो वापस च़लो जेव, किजोकि ड्लोझ़ भोइ जोरी थी।
Und der HERR ging ein zu Jerusalem und in den Tempel. Und er besah alles; und am Abend ging er hinaus gen Bethanien mit den Zwölfen.
12 त एग्री दिहाड़ी, ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले बैतनिय्याह ड्लोंव्वेरां निस्तां यरूशलेम नगरे जो वापस एज्जी राओरे थिये, तैखन यीशुए ढ्लुख लग्गी।
Und des andern Tages, da sie von Bethanien gingen, hungerte ihn.
13 तै दूरेरां फ़ेगेरो अक नीलो बुट लेइतां तैसेरे नेड़े जेव कि खाने जो शायद तैस मां किछ मैल्ले। पन, ज़ैखन तै बुटे कां जेव, त तैड़ी पट्लां केरे अलावा तैस किछ न मैल्लू, किजोकि तै फल्लेरो मौसम न थियो।
Und sah einen Feigenbaum von ferne, der Blätter hatte. Da trat er hinzu, ob er etwas darauf fände. Und da er hinzukam, fand er nichts denn nur Blätter; denn es war noch nicht Zeit, daß Feigen sein sollten.
14 तैखन यीशुए तैस बुटे फिटकार देइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हुन्नेरे पत्ती, तीं मां कोई फल कधी न लग्गलो!” त तैसेरे चेले एन शुनी राओरे थिये। (aiōn g165)
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Nun esse von dir niemand keine Frucht ewiglich! Und seine Jünger höreten das. (aiōn g165)
15 तैल्ला पत्ती, तैना फिरी यरूशलेम नगरे मां पुज़्ज़े, त यीशु मन्दरेरे अंगने मां जेव। तैड़ी लोक जानवरां केरू त कने मन्दरे मां च़ाढ़नेरू सामान घिन्नेरू त कने बेच़नेरो कारोबार केरि राओरे थिये। यीशु तैनन् बेइर कढने लगो, ते तैनी तैड़ी पेंइसे बदलनेबालन केरे मेज़न त कने कबूतर बेच़नेबालन केरि कुर्सी उलटेइ दित्ती।
Und sie kamen gen Jerusalem. Und Jesus ging in den Tempel, fing an und trieb aus die Verkäufer und Käufer in dem Tempel; und die Tische der Wechsler und die Stühle der Taubenkrämer stieß, er um
16 त मन्दरेरी ठैरी मां केन्ची बेच़नेरे लेइ कोई चीज़ एन्तां च़लने न दित्तू।
und ließ nicht zu, daß jemand etwas durch den Tempel trüge.
17 तैखन यीशुए तैन लोकन शिक्षा देइतां ज़ोवं, “परमेशरेरी किताबी मां एस मन्दरेरे बारे मां एन लिखोरूए कि परमेशरे ज़ोवं, मेरू मन्दर सैरी कौमां केरे लोकां केरे लेइ प्रार्थनारू घर भोलू! पन तुस लोकेईं इन मन्दर डैकू केरो अड्डो बनोरोए।”
Und er lehrete und sprach zu ihnen: Stehet nicht geschrieben: Mein Haus soll heißen ein Bethaus allen Völkern? Ihr aber habt eine Mördergrube daraus gemacht.
18 एन शुन्तां प्रधान याजक त कने शास्त्री लोक यीशु कत्ल केरनेरो मौको तोपने लग्गे। पन तैना यीशु केरां डरते थिये, किजोकि सारे लोक तैसेरी शिक्षाई शुन्तां हैरान भोते थिये।
Und es kam vor die Schriftgelehrten und Hohenpriester; und sie trachteten, wie sie ihn umbrächten. Sie fürchteten sich aber vor ihm; denn alles Volk verwunderte sich seiner Lehre.
19 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, त यीशु त तैसेरे चेले (रात गुज़ारनेरे लेइ) नगरेरां बेइर च़ेलि जे।
Und des Abends ging er hinaus vor die Stadt.
20 एग्री दिहाड़ी, झ़ेज़्झ़ां यीशु त तैसेरे चेले तैट्ठां यरूशलेम नगरे जो च़ले त तैनेईं तै फ़ेगेरो बुट लाव, ज़ैस यीशुए पेइले फिटकार दित्तोरो थियो। तै बुट ज़ीलन तगर शुक्की जोरो थियो।
Und am Morgen gingen sie vorüber und sahen den Feigenbaum, daß er verdorret war bis auf die Wurzel.
21 पतरसे तै गल याद आई कि यीशुए एस बुटे फिटकार दित्तोरो थियो, त तैनी यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, तक! ए फ़ेगेरो बुट ज़ैस तीं फिटकार दित्तोरो थियो, शुक्की जोरोए! (एन केन्च़रां भोवं)”
Und Petrus gedachte daran und sprach zu ihm: Rabbi, siehe, der Feigenbaum, den du verflucht hast, ist verdorret.
22 यीशुए अपने चेलन जुवाब दित्तो, “तुस परमेशरे पुड़ विश्वास रखा।
Jesus antwortete und sprach zu ihnen: Habt Glauben an Gott!
23 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि ज़ै कोई एस पहाड़े सेइं ज़ोए, ‘तू उखड़तां समुन्द्रे मां बिछ़ड़ी गा,’ त एन्च़रां ज़ोइतां अपने दिले मां शक न केरे, पन विश्वास केरे कि ‘ज़ैन अवं ज़ोतईं तैन भोइ गालू,’ त तैसेरेलेइ तैन्ने भोलू।
Wahrlich, ich sage euch, wer zu diesem Berge spräche: Heb' dich und wirf dich ins Meer! und zweifelte nicht in seinem Herzen, sondern glaubte, daß es geschehen würde, was er sagt, so wird's ihm geschehen, was er sagt.
24 एल्हेरेलेइ अवं तुसन सेइं ज़ोतईं कि, ज़ैखन तुस प्रार्थना केरतां परमेशरे केरां ज़ैन भी मगेले, त विश्वास केरा कि तुसन तैन ज़रूर मैल्ली गालू, तैखन परमेशरे केरां तैन तुसन दित्तू गालू।
Darum sage ich euch: Alles, was ihr bittet in eurem Gebet, glaubet nur, daß ihr's empfangen werdet, so wird's euch werden.
25 ते ज़ैखन कधी तुस खड़े भोइतां परमेशरे कां प्रार्थना केरतथ, त अगर तुसन केन्ची सेइं गिलो भोए, त पेइले तुस तैस माफ़ केरा, ताके तुश्शो स्वर्गेरो बाजी भी तुश्शे पाप माफ़ केरे।
Und wenn ihr stehet und betet, so vergebet, wo ihr etwas wider jemand habt, auf daß auch euer Vater im Himmel euch vergebe eure Fehle.
26 अगर तुस होरि लोकन माफ़ न केरथ, त तुश्शो बाजी परमेशर भी, ज़ै स्वर्गे मां आए, तुश्शे पाप माफ़ न केरेलो।”
Wenn ihr aber nicht vergeben werdet, so wird auch euer Vater, der im Himmel ist, eure Fehle nicht vergeben.
27 तैल्ला पत्ती, यीशु त तैसेरे चेले फिरी यरूशलेम नगरे मां आए। ज़ैखन यीशु मन्दरेरे अंगने मांमेइं हंठने लग्गोरो थियो, त तैखन प्रधान याजक त कने शास्त्री त कने यहूदी लोकां केरे बुज़ुर्ग तैस कां आए, त तैस सवाल पुछ़ने लग्गे,
Und sie kamen abermal gen Jerusalem. Und da er in den Tempel ging, kamen zu ihm die Hohenpriester und Schriftgelehrten und die Ältesten
28 “तू एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतस, त कने एन कम्मां केरनेरो तीं केनि अधिकार दित्तोरोए?”
und sprachen zu ihm: Aus was für Macht tust du das, und wer hat dir die Macht gegeben, daß du solches tust?
29 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं भी तुसन अक सवाल पुछ़तईं। मीं तैसेरो जुवाब देथ, तैखन अवं भी तुसन ज़ोलो कि अवं एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतईं।
Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Ich will euch auch ein Wort fragen; antwortet mir, so will ich euch sagen, aus was für Macht ich das tue:
30 मीं जुवाब देथ। यूहन्ना ज़ै बपतिस्मो देनेबालो थियो, तैस बपतिस्मो देनेरो अधिकार कोट्ठां मैल्लो, परमेशरेरी तरफां मैल्लो या मैन्हु केरि तरफां?”
Die Taufe Johannes, war sie vom Himmel oder von Menschen? Antwortet mir!
31 तैखन तैना एप्पू मांमेइं गलबात केरने लग्गे कि, “अगर अस ज़ोम कि, ‘परमेशरेरी तरफां मैल्लो,’ त एनी पुछ़नूए कि, ‘फिरी तुसेईं तैसेरो विश्वास की न कियो?’
Und sie gedachten bei sich selbst und sprachen: Sagen wir, sie war vom Himmel, so wird er sagen: Warum habt ihr denn ihm nicht geglaubet?
32 पन अस एन भी नईं ज़ोई सकम कि, ‘यूहन्ना अधिकार, मैन्हु केरि तरफां मैल्लो,’ किजोकि असन लोकां केरो डर आए कि तैना असन पुड़ क्रोध केरले, किजोकि सारे लोक समझ़ते थिये कि सच़्चे यूहन्ना नबी आए।”
Sagen wir aber, sie war von Menschen, so fürchten wir uns vor dem Volk. Denn sie hielten alle, daß Johannes ein rechter Prophet wäre.
33 एल्हेरेलेइ तैनेईं यीशु एन जुवाब दित्तो कि, “असन नईं पतो।” यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं भी तुसन सेइं न ज़ोईं कि अवं एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतईं।”
Und sie antworteten und sprachen zu Jesu: Wir wissen's nicht. Und Jesus antwortete und sprach zu ihnen: So sage ich euch auch nicht, aus was für Macht ich solches tue.
