मरकुस 11
1 ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले यरूशलेम नगरेरे नेड़े आए, त तैखन ज़ैतून नंव्वेरे पहाड़ेरे नेड़े, बैतफगे त कने बैतनिय्याह ड्लोंव्वन कां पुज़्ज़े। तैखन यीशुए अपने चेलन मरां दुइयन सेइं एन ज़ोइतां पेइले भेज़े कि,
| وَلَمَّا اقْتَرَبُوا مِنْ أُورُشَلِيمَ، إِذْ وَصَلُوا إِلَى قَرْيَةِ بَيْتِ فَاجِي وَقَرْيَةِ بَيْتِ عَنْيَا، عِنْدَ جَبَلِ الزَّيْتُونِ، أَرْسَلَ يَسُوعُ اثْنَيْنِ مِنْ تَلامِيذِهِ، | ١ |
2 “अपने सामनेबाले ड्लोंव्वे मां गाथ। तैड़ी पुज़ते तुसन अक गैधेरो बच्चो बंधोरो मैलेलो, ज़ैस पुड़ कधी कोई नईं च़ढ़ोरो। तैस खोलतां इड़ी मीं कां आनां।
| قَائِلاً لَهُمَا: «اذْهَبَا إِلَى الْقَرْيَةِ الْمُقَابِلَةِ لَكُمَا، وَإذْ تَدْخُلانِ إِلَيْهَا، تَجِدَانِ جَحْشاً مَرْبُوطاً لَمْ يَرْكَبْ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنَ النَّاسِ بَعْدُ: فَحُلّا رِبَاطَهُ وَأَحْضِرَاهُ إِلَى هُنَا. | ٢ |
3 अगर तुसन कोई पुच़्छ़े, ‘किजो एन केरने लग्गोरेथ?’ त तैस सेइं ज़ोइयथ, ‘प्रभुए एसेरी ज़रूरत आए।’ त तै अकदम गधेरे बच्चे तुसन सेइं साथी इड़ी भेज़ेलो।”
| وَإِنْ قَالَ لَكُمَا أَحَدٌ: لِمَاذَا تَفْعَلانِ هَذَا؟ فَقُولا: الرَّبُّ مُحْتَاجٌ إِلَيْهِ، وَفِي الْحَالِ يُرْسِلُهُ إِلَى هُنَا». | ٣ |
4 तैना दूई चेले तैस ड्लोंव्वे मां जे। तैड़ी गैधरो बच्चो एक्के घरेरे दारे बेइर बंधोरो लाव, त तैना तैस खोलने लग्गे।
| وَانْطَلَقَا، فَوَجَدَا الْجَحْشَ مَرْبُوطاً عِنْدَ الْبَابِ خَارِجاً عَلَى الطَّرِيقِ، فَحَلّا رِبَاطَهُ. | ٤ |
5 ज़ैना तैड़ी खड़े थिये, तैन मरां किछ मैनेईं तैन पुच़्छ़ू, “एन कुन केरने लग्गोरेथ, गधेरे बच्चे किजो खोलने लग्गोरेथ?”
| فَقَالَ لَهُمَا بَعْضُ الْوَاقِفِينَ هُنَاكَ: «مَاذَا تَفْعَلانِ؟ لِمَاذَا تَحُلّانِ رِبَاطَ الْجَحْشِ؟» | ٥ |
6 ज़ेन्च़रां यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोरू थियूं, तेन्च़रां तैनेईं तैन मैनन् सेइं ज़ोवं। तैखन तैन मैनेईं चेले तैट्ठां गाने दित्ते।
| فَأَجَابَاهُمْ كَمَا أَوْصَاهُمَا يَسُوعُ فَتَرَكُوهُمَا. | ٦ |
7 यीशुएरे चेलेईं बच्चो यीशु कां एन्तां यीशुए तैस पुड़ बिशालनेरे लेइ, तैस पुड़ अपने लिगड़ां छ़ड्डो। त यीशु तैस पुड़ बिश्शो (त तैना यरूशलेम नगरेरे पासे जो च़लने लग्गे)।
| فَأَحْضَرَا الْجَحْشَ إِلَى يَسُوعَ، وَوَضَعَا ثِيَابَهُمَا عَلَيْهِ، فَرَكِبَ عَلَيْهِ. | ٧ |
8 तैखन बड़े लोकेईं (तैसेरी इज़्ज़त केरनेरे लेई) अपना लिगड़ां बत्ती मां बिछ़ां त कने किछ मैनेईं पट्लनबाली डैलड़ी एन्तां बत्ती मां बिछ़ेई।
| وَفَرَشَ كَثِيرُونَ الطَّرِيقَ بِثِيَابِهِمْ وَآخَرُونَ بِأَغْصَانٍ قَطَعُوهَا مِنَ الْحُقُولِ. | ٨ |
9 ज़ैना यीशुएरे अग्री-अग्री त कने पत्ती-पत्ती च़लने लग्गोरे थिये, तैना खुशी सेइं ज़ोरे सेइं ज़ोने लग्गे, “होशाना! (परमेशरेरी तारीफ़ भोए) परमेशर तैस बरकत दे, ज़ै प्रभु-परमेशरेरे अधिकारे सेइं साथी एज्जी राओरोए!”
| وَأَخَذَ السَّائِرُونَ أَمَامَهُ وَالسَّائِرُونَ خَلْفَهُ يَهْتِفُونَ: «أُوصَنَّا! مُبَارَكٌ الآتِي بِاسْمِ الرَّبِّ! | ٩ |
10 “परमेशर तीं आशिर्वाद दे, ज़ैखन तू इश्शे पड़दादे दाऊदेरू राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरे! परमेशरेरी होशाना (तारीफ़) भोए, ज़ै उच्चे स्वर्गे मां आए!”
| مُبَارَكَةٌ مَمْلَكَةُ أَبِينَا دَاوُدَ الآتِيَةُ! أُوصَنَّا فِي الأَعَالِي!» | ١٠ |
11 तैल्ला पत्ती, तैन लोकन सेइं साथी, यीशु यरूशलेम नगरी मां पुज़्तां मन्दरे मां जेव। यीशु मन्दरे मां च़ेव्रे पासन तक्कू कि ज़ैन तैड़ी भोइ राओरू थियूं। तै अपने 12 चेलन सेइं साथी नगरे मरां निस्तां, राती बिशनेरे लेइ बैतनिय्याह ड्लोंव्वे जो वापस च़लो जेव, किजोकि ड्लोझ़ भोइ जोरी थी।
| ثُمَّ دَخَلَ يَسُوعُ أُورُشَلِيمَ، حَتَّى وَصَلَ إِلَى الْهَيْكَلِ، وَرَاقَبَ كُلَّ مَا كَانَ يَجْرِي فِيهِ. وَإِذْ كَانَ الْمَسَاءُ قَدْ أَقْبَلَ، خَرَجَ إِلَى بَيْتِ عَنْيَا مَعَ الاِثْنَيْ عَشَرَ. | ١١ |
12 त एग्री दिहाड़ी, ज़ैखन यीशु त तैसेरे चेले बैतनिय्याह ड्लोंव्वेरां निस्तां यरूशलेम नगरे जो वापस एज्जी राओरे थिये, तैखन यीशुए ढ्लुख लग्गी।
| وَفِي الْغَدِ، بَعْدَمَا غَادَرُوا بَيْتَ عَنْيَا، جَاعَ. | ١٢ |
13 तै दूरेरां फ़ेगेरो अक नीलो बुट लेइतां तैसेरे नेड़े जेव कि खाने जो शायद तैस मां किछ मैल्ले। पन, ज़ैखन तै बुटे कां जेव, त तैड़ी पट्लां केरे अलावा तैस किछ न मैल्लू, किजोकि तै फल्लेरो मौसम न थियो।
| وَإِذْ رَأَى مِنْ بَعِيدٍ شَجَرَةَ تِينٍ مُورِقَةً، تَوَجَّهَ إِلَيْهَا لَعَلَّهُ يَجِدُ فِيهَا بَعْضَ الثَّمَرِ. فَلَمَّا وَصَلَ إِلَيْهَا لَمْ يَجِدْ فِيهَا إِلّا الْوَرَقَ، لأَنَّهُ لَيْسَ أَوَانُ التِّينِ. | ١٣ |
14 तैखन यीशुए तैस बुटे फिटकार देइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हुन्नेरे पत्ती, तीं मां कोई फल कधी न लग्गलो!” त तैसेरे चेले एन शुनी राओरे थिये। (aiōn g165)
| فَتَكَلَّمَ وَقَالَ لَهَا: «لا يَأْكُلَنَّ أَحَدٌ ثَمَراً مِنْكِ بَعْدُ إِلَى الأَبَدِ!» وَسَمِعَ تَلامِيذُهُ ذلِكَ. (aiōn g165) | ١٤ |
15 तैल्ला पत्ती, तैना फिरी यरूशलेम नगरे मां पुज़्ज़े, त यीशु मन्दरेरे अंगने मां जेव। तैड़ी लोक जानवरां केरू त कने मन्दरे मां च़ाढ़नेरू सामान घिन्नेरू त कने बेच़नेरो कारोबार केरि राओरे थिये। यीशु तैनन् बेइर कढने लगो, ते तैनी तैड़ी पेंइसे बदलनेबालन केरे मेज़न त कने कबूतर बेच़नेबालन केरि कुर्सी उलटेइ दित्ती।
| وَوَصَلُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ، فَدَخَلَ يَسُوعُ الْهَيْكَلَ وَأَخَذَ يَطْرُدُ الَّذِينَ كَانُوا يَبِيعُونَ وَالَّذِينَ كَانُوا يَشْتَرُونَ فِي الْهَيْكَلِ، وَقَلَّبَ مَوَائِدَ الصَّيَارِفَةِ وَمَقَاعِدَ بَاعَةِ الْحَمَامِ. | ١٥ |
16 त मन्दरेरी ठैरी मां केन्ची बेच़नेरे लेइ कोई चीज़ एन्तां च़लने न दित्तू।
| وَلَمْ يَدَعْ أَحَداً يَمُرُّ عَبْرَ الْهَيْكَلِ وَهُوَ يَحْمِلُ مَتَاعاً. | ١٦ |
17 तैखन यीशुए तैन लोकन शिक्षा देइतां ज़ोवं, “परमेशरेरी किताबी मां एस मन्दरेरे बारे मां एन लिखोरूए कि परमेशरे ज़ोवं, मेरू मन्दर सैरी कौमां केरे लोकां केरे लेइ प्रार्थनारू घर भोलू! पन तुस लोकेईं इन मन्दर डैकू केरो अड्डो बनोरोए।”
| وَعَلَّمَهُمْ قَائِلاً: «أَمَا كُتِبَ: إِنَّ بَيْتِي بَيْتاً لِلصَّلاةِ يُدْعَى عِنْدَ جَمِيعِ الأُمَمِ؟ أَمَّا أَنْتُمْ فَقَدْ جَعَلْتُمُوهُ مَغَارَةَ لُصُوصٍ!» | ١٧ |
18 एन शुन्तां प्रधान याजक त कने शास्त्री लोक यीशु कत्ल केरनेरो मौको तोपने लग्गे। पन तैना यीशु केरां डरते थिये, किजोकि सारे लोक तैसेरी शिक्षाई शुन्तां हैरान भोते थिये।
| وَسَمِعَ بِذلِكَ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ، وَالْكَتَبَةُ، فَأَخَذُوا يَبْحَثُونَ كَيْفَ يَقْتُلُونَهُ: فَإِنَّهُمْ خَافُوهُ، لأَنَّ الْجَمْعَ كُلَّهُ كَانَ مَذْهُولاً مِنْ تَعْلِيمِهِ. | ١٨ |
19 ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, त यीशु त तैसेरे चेले (रात गुज़ारनेरे लेइ) नगरेरां बेइर च़ेलि जे।
| وَلَمَّا حَلَّ الْمَسَاءُ، انْطَلَقُوا إِلَى خَارِجِ الْمَدِينَةِ. | ١٩ |
20 एग्री दिहाड़ी, झ़ेज़्झ़ां यीशु त तैसेरे चेले तैट्ठां यरूशलेम नगरे जो च़ले त तैनेईं तै फ़ेगेरो बुट लाव, ज़ैस यीशुए पेइले फिटकार दित्तोरो थियो। तै बुट ज़ीलन तगर शुक्की जोरो थियो।
| وَبَيْنَمَا كَانُوا عَابِرِينَ فِي صَبَاحِ الْغَدِ بَاكِراً، رَأَوْا شَجَرَةَ التِّينِ وَقَدْ يَبِسَتْ مِنْ أَصْلِهَا. | ٢٠ |
21 पतरसे तै गल याद आई कि यीशुए एस बुटे फिटकार दित्तोरो थियो, त तैनी यीशु सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, तक! ए फ़ेगेरो बुट ज़ैस तीं फिटकार दित्तोरो थियो, शुक्की जोरोए! (एन केन्च़रां भोवं)”
| فَتَذَكَّرَ بُطْرُسُ وَقَالَ لَهُ: «يَا مُعَلِّمُ، انْظُرْ! إِنَّ التِّينَةَ الَّتِي لَعَنْتَهَا قَدْ يَبِسَتْ!» | ٢١ |
22 यीशुए अपने चेलन जुवाब दित्तो, “तुस परमेशरे पुड़ विश्वास रखा।
| فَرَدَّ يَسُوعُ قَائِلاً لَهُمْ: «لِيَكُنْ لَكُمْ إِيْمَانٌ بِاللهِ! | ٢٢ |
23 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि ज़ै कोई एस पहाड़े सेइं ज़ोए, ‘तू उखड़तां समुन्द्रे मां बिछ़ड़ी गा,’ त एन्च़रां ज़ोइतां अपने दिले मां शक न केरे, पन विश्वास केरे कि ‘ज़ैन अवं ज़ोतईं तैन भोइ गालू,’ त तैसेरेलेइ तैन्ने भोलू।
| فَالْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ أَيَّ مَنْ قَالَ لِهذَا الْجَبَلِ: انْقَلِعْ وَانْطَرِحْ فِي الْبَحْرِ! وَلا يَشُكُّ فِي قَلْبِهِ، بَلْ يُؤْمِنُ أَنَّ مَا يَقُولُهُ سَيَحْدُثُ، فَمَا يَقُولُهُ يَتِمُّ لَهُ. | ٢٣ |
24 एल्हेरेलेइ अवं तुसन सेइं ज़ोतईं कि, ज़ैखन तुस प्रार्थना केरतां परमेशरे केरां ज़ैन भी मगेले, त विश्वास केरा कि तुसन तैन ज़रूर मैल्ली गालू, तैखन परमेशरे केरां तैन तुसन दित्तू गालू।
| لِهذَا السَّبَبِ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَا تَطْلُبُونَهُ وَتُصَلُّونَ لأَجْلِهِ، فَآمِنُوا أَنَّكُمْ قَدْ نِلْتُمُوهُ، فَيَتِمَّ لَكُمْ. | ٢٤ |
25 ते ज़ैखन कधी तुस खड़े भोइतां परमेशरे कां प्रार्थना केरतथ, त अगर तुसन केन्ची सेइं गिलो भोए, त पेइले तुस तैस माफ़ केरा, ताके तुश्शो स्वर्गेरो बाजी भी तुश्शे पाप माफ़ केरे।
| وَمَتَى وَقَفْتُمْ تُصَلُّونَ، وَكَانَ لَكُمْ عَلَى أَحَدٍ شَيْءٌ، فَاغْفِرُوا لَهُ، لِكَيْ يَغْفِرَ لَكُمْ أَبُوكُمُ الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ زَلاتِكُمْ أَيْضاً. | ٢٥ |
26 अगर तुस होरि लोकन माफ़ न केरथ, त तुश्शो बाजी परमेशर भी, ज़ै स्वर्गे मां आए, तुश्शे पाप माफ़ न केरेलो।”
| وَلكِنْ، إِنْ لَمْ تَغْفِرُوا، لَا يَغْفِرْ لَكُمْ أَيْضاً أَبُوكُمُ الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ زَلاتِكُمْ». | ٢٦ |
27 तैल्ला पत्ती, यीशु त तैसेरे चेले फिरी यरूशलेम नगरे मां आए। ज़ैखन यीशु मन्दरेरे अंगने मांमेइं हंठने लग्गोरो थियो, त तैखन प्रधान याजक त कने शास्त्री त कने यहूदी लोकां केरे बुज़ुर्ग तैस कां आए, त तैस सवाल पुछ़ने लग्गे,
| ثُمَّ عَادُوا إِلَى أُورُشَلِيمَ مَرَّةً أُخْرَى. وَبَيْنَمَا كَانَ يَتَجَوَّلُ فِي الْهَيْكَلِ، تَقَدَّمَ إِلَيْهِ رُؤَسَاءُ الْكَهَنَةِ، وَالْكَتَبَةُ، وَالشُّيُوخُ، | ٢٧ |
28 “तू एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतस, त कने एन कम्मां केरनेरो तीं केनि अधिकार दित्तोरोए?”
| وَسَأَلُوهُ: «بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ تَفْعَلُ مَا فَعَلْتَهُ؟ وَمَنْ مَنَحَكَ هذِهِ السُّلْطَةَ لِتَفْعَلَ ذلِكَ؟» | ٢٨ |
29 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं भी तुसन अक सवाल पुछ़तईं। मीं तैसेरो जुवाब देथ, तैखन अवं भी तुसन ज़ोलो कि अवं एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतईं।
| فَأَجَابَهُمْ يَسُوعُ قَائِلاً: «وَأَنَا أَيْضاً أَسْأَلُكُمْ أَمْراً وَاحِداً. أَجِيبُونِي، فَأَقُولَ لَكُمْ بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ تِلْكَ الأُمُورَ: | ٢٩ |
30 मीं जुवाब देथ। यूहन्ना ज़ै बपतिस्मो देनेबालो थियो, तैस बपतिस्मो देनेरो अधिकार कोट्ठां मैल्लो, परमेशरेरी तरफां मैल्लो या मैन्हु केरि तरफां?”
| أَمِنَ السَّمَاءِ كَانَتْ مَعْمُودِيَّةُ يُوحَنَّا أَمْ مِنَ النَّاسِ؟ أَجِيبُونِي!» | ٣٠ |
31 तैखन तैना एप्पू मांमेइं गलबात केरने लग्गे कि, “अगर अस ज़ोम कि, ‘परमेशरेरी तरफां मैल्लो,’ त एनी पुछ़नूए कि, ‘फिरी तुसेईं तैसेरो विश्वास की न कियो?’
| فَتَشَاوَرُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ، قَائِلِينَ: «إِنْ قُلْنَا: مِنَ السَّمَاءِ، يَقُولُ: إِذَنْ لِمَاذَا لَمْ تُؤْمِنُوا بِهِ؟ | ٣١ |
32 पन अस एन भी नईं ज़ोई सकम कि, ‘यूहन्ना अधिकार, मैन्हु केरि तरफां मैल्लो,’ किजोकि असन लोकां केरो डर आए कि तैना असन पुड़ क्रोध केरले, किजोकि सारे लोक समझ़ते थिये कि सच़्चे यूहन्ना नबी आए।”
| فَهَلْ نَقُولُ: مِنَ النَّاسِ؟» فَإِنَّهُمْ كَانُوا يَخَافُونَ الشَّعْبَ لأَنَّهُمْ كَانُوا جَمِيعاً يَعْتَبِرُونَ أَنَّ يُوحَنَّا نَبِيٌّ حَقّاً. | ٣٢ |
33 एल्हेरेलेइ तैनेईं यीशु एन जुवाब दित्तो कि, “असन नईं पतो।” यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं भी तुसन सेइं न ज़ोईं कि अवं एन कम्मां कोस अधिकारे सेइं केरतईं।”
| فَأَجَابُوا يَسُوعَ قَائِلِينَ: «لا نَدْرِي!» فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «وَلا أَنَا أَقُولُ لَكُمْ بِأَيَّةِ سُلْطَةٍ أَفْعَلُ تِلْكَ الأُمُورَ!» | ٣٣ |
