लूका 8
1 थोड़े च़िरेरां बाद एरू भोवं यीशु अपने तैन 12 चेलेन सेइं साथी नगर-नगर ते ड्लव्वें-ड्लव्वें हंठतो ते प्रचार केरतो राव, ते परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनातो राव।
| بَعْدَ ذلِكَ أَخَذَ يَجُولُ فِي كُلِّ مَدِينَةٍ وَقَرْيَةٍ وَاعِظاً وَمُبَشِّراً بِمَلَكُوتِ اللهِ وَكَانَ يُرَافِقُهُ تَلامِيذُهُ الاِثْنَا عَشَرَ، | ١ |
2 किछ कुआन्शां भी तैन सेइं साथी थी, ज़ैन मरां भूतां केरो सैयो कढोरो थियो। ते ज़ैन केरि बिमैरी दूर भोरी थी, तैना केरां नंव्वां इना आन, मरियम ज़ै मगदलीन ड्लव्वेंरी राने बाली थी, ज़ैस पुड़ां सत भूतां केरो सैयो कढोरो थियो,
| وَبَعْضُ النِّسَاءِ اللَّوَاتِي كُنَّ قَدْ شُفِينَ مِنْ أَرْوَاحٍ شِرِّيرَةٍ وَأَمْرَاضٍ، وَهُنَّ: مَرْيَمُ الْمَعْرُوفَةُ بِالْمَجْدَلِيَّةِ الَّتِي طَرَدَ مِنْهَا سَبْعَةَ شَيَاطِينَ، | ٢ |
3 हेरोदेस राज़ेरे भण्ड़ारी खोज़ेरी कुआन्श योअन्ना ते सूसन्नाह ते होरि भी काई कुआन्शां थी ज़ैना अपनि जेइदात देइतां यीशु ते तैसेरे चेलां केरि सेवा केरती थी।
| وَيُوَنَّا زَوْجَةُ خُوزِي وَكِيلِ هِيرُودُسَ، وَسُوسَنَّةُ، وَغَيْرُهُنَّ كَثِيرَاتٌ مِمَّنْ كُنَّ يُسَاعِدْنَهُ بِأَمْوَالِهِنَّ. | ٣ |
4 फिरी ज़ैखन बड़े लोक तैस कां अकोट्ठे भोए, ज़ैस मां नगरां-नगरां केरे लोक तैस कां एइते थिये। यीशुए तैन मिसाल देइतां ज़ोवं।
| فَلَمَّا اجْتَمَعَ حَوْلَهُ جَمْعٌ عَظِيمٌ مِنَ الَّذِينَ خَرَجُوا إِلَيْهِ مِنْ كُلِّ بَلْدَةٍ، خَاطَبَهُمْ بِمَثَلٍ: | ٤ |
5 “एक्सां अक बीज़ बेनेबालो बीज़ बेने जो जेव। बीज़ बेते बार किछ बीज़ बत्तेरे ड्लेखी बिछ़ड़ू ते अम्बरेरे च़ुड़ोल्लेईं एइतां तैन बीज़ च़ुनू।
| «خَرَجَ الزَّارِعُ لِيَزْرَعَ بِذَارَهُ. وَبَيْنَمَا هُوَ يَزْرَعُ، وَقَعَ بَعْضُ الْبِذَارِ عَلَى الْمَمَرَّاتِ، فَدَاسَتْهُ الأَقْدَامُ، وَالْتَهَمَتْهُ طُيُورُ السَّمَاءِ. | ٥ |
6 ते किछ बीज़ घोड़नबाली ज़मीनी पुड़ बिछ़ड़ू, ते लग्गू पन जल्दी शुक्की जेव, एल्हेरेलेइ कि तैस पानी न मैल्लू।
| وَوَقَعَ بَعْضُهُ عَلَى الصَّخْرِ، فَلَمَّا طَلَعَ يَبِسَ لأَنَّهُ كَانَ بِلا رُطُوبَةٍ. | ٦ |
7 किछ बीज़ कंटां केरे झ़ैल्लन मां बिछ़ड़ू। ज़ैखन तैड़ी बूटो लगो, त कंटां केरे झ़ैल्लेईं भी बेड़ोइतां तै बूटो दबेइ छ़ड्डो।
| وَوَقَعَ بَعْضُهُ فِي وَسَطِ الأَشْوَاكِ، فَطَلَعَ الشَّوْكُ مَعَهُ وَخَنَقَهُ. | ٧ |
8 ते किछ बीज़ रोड़ी ज़मीनी मां बिछ़ड़ू, ते लगू ते शौव गुणा फल लगो,” एन शुनेइतां तैनी तैन सेइं उच्ची आवाज़ी मां ज़ोवं, “ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने ते समझ़े।”
| وَبَعْضُ الْبِذَارِ وَقَعَ فِي الأَرْضِ الصَّالِحَةِ. وَلَمَّا نَبَتَ، أَنْتَجَ ثَمَراً مِئَةَ ضِعْفٍ». قَالَ هَذَا وَنَادَى «مَنْ لَهُ أُذُنَانِ لِلسَّمْعِ، فَلْيَسْمَعْ!» | ٨ |
9 तैसेरे चेलेईं तैस पुच़्छ़ू, “एस मिसालरो कुन मतलबे?”
| وَسَأَلَهُ تَلامِيذُهُ: «مَا هُوَ مَغْزَى هَذَا الْمَثَلِ؟» | ٩ |
10 यीशुए तैन ज़ोवं, “तुसन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे भेदां केरि समझ़ दित्तोरीए, पन अवं होरि लोकन मिसाल देइतां ज़ोताईं, ‘तैन तैना बार-बार शुनेले, पन मेरी गल न समझ़ेले।’
| فَقَالَ: «لَكُمْ قَدْ أُعْطِيَ أَنْ تَعْرِفُوا أَسْرَارَ مَلَكُوتِ اللهِ. أَمَّا الآخَرُونَ، فَأُكَلِّمُهُمْ بِأَمْثَالٍ، حَتَّى إِنَّهُمْ: يَنْظُرُونَ وَلا يُبْصِرُونَ، وَيَسْمَعُونَ وَلا يَفْهَمُونَ. | ١٠ |
11 “एस मिसालरो ई मतलबे, कि बीज़ परमेशरेरू वचने।
| وَهَذَا مَغْزَى الْمَثَلِ: الْبِذَارُ هِيَ كَلِمَةُ اللهِ. | ١١ |
12 ज़ैना मैन्हु परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैन मरां किछ लोक तैस बत्तेरे ज़ेरे आन, ज़ैड़ी बीज़ बिछ़ड़ते। तैना त परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, पन शैतान अकदम एइतां तैन मैन्हु केरे दिले मरां तैन वचन घिंनी गाते, कि एरू न भोए कि तैना विश्वास केरन ते तैन मुक्ति मैल्ले।
| وَمَا وَقَعَ عَلَى الْمَمَرَّاتِ هُمُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ (الْكَلِمَةَ)، ثُمَّ يَأْتِي إِبْلِيسُ وَيَخْطَفُ الْكَلِمَةَ مِنْ قُلُوبِهِمْ لِئَلّا يُؤْمِنُوا فَيَخْلُصُوا. | ١٢ |
13 ते घोड़नबाले ज़मीनी मां बेवरू बीज़ तैने, ज़ैना वचन शुन्तां खुशी सेइं मन्तन पन ज़ील न छ़डने सेइं तैना थोड़े च़िरे तगर विश्वास रखतन ते अज़मैइशरे मौके मुड़ी गातन।
| وَمَا وَقَعَ عَلَى الصَّخْرِ هُمُ الَّذِينَ يَقْبَلُونَ الْكَلِمَةَ بِفَرَحٍ لَدَى سَمَاعِهَا، وَهؤُلاءِ لَا أَصْلَ لَهُمْ، فَيُؤْمِنُونَ إِلَى حِينٍ، وَفِي وَقْتِ التَّجْرِبَةِ يَتَرَاجَعُونَ. | ١٣ |
14 ते ज़ैन झ़ल्लन मां बीज़ झ़ड़ू तैना इना आन, ज़ैना वचन शुन्तन, पन अग्रोवं च़ेलतां फिक्र ते दौलत ते ज़िन्दगरो एशो-अशरती मां फेसी गातन ते तैन केरो फल न पक्के।
| وَمَا وَقَعَ حَيْثُ الأَشْوَاكُ هُمُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ثُمَّ يَمْضُونَ فَتَخْنُقُهُمْ هُمُومُ الْحَيَاةِ وَغِنَاهَا وَلَذَّاتُهَا، فَلا يُنْتِجُونَ ثَمَراً نَاضِجاً. | ١٤ |
15 पन रोड़ी ज़मीनी पुड़ेरूए बीज़ तैन्न, ज़ैना वचन शुन्तन ते अमल भी केरतन, ते रोड़ेच़ारे दिले मां बसातन ते सबरी सेइं फल भी लगते।
| وَأَمَّا الَّذِي وَقَعَ فِي الأَرْضِ الْجَيِّدَةِ، فَهُمُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ الْكَلِمَةَ وَيَحْفَظُونَهَا فِي قَلْبٍ جَيِّدٍ مُسْتَقِيمٍ، وَيُنْتِجُونَ ثَمَراً بِالصَّبْرِ. | ١٥ |
16 “कोई दीयो बैलतां केन्ची भांडे हैठ ओड़कतां न रखे, ते न खट्टी हैठ रखे बल्के उच्ची ठैरी रखतन ताके दीयो अन्तर एजने बालन लौ दे।
| وَلا أَحَدَ يُشْعِلُ مِصْبَاحاً ثُمَّ يُغَطِّيهِ بِوِعَاءٍ، أَوْ يَضَعُهُ تَحْتَ سَرِيرٍ، بَلْ يَرْفَعُهُ عَلَى مَنَارَةٍ لِيَرَى الدَّاخِلُونَ النُّورَ. | ١٦ |
17 किजोकि कोई एरी चीज़ छ़पोरी नईं, ज़ै बांदी नईं भोनी, ते कोई भेद छ़पोतो न रालो, पन सारो भेद बांदो भोलो।
| فَمَا مِنْ مَحْجُوبٍ لَنْ يُكْشَفَ، وَلا سِرٍّ لَنْ يُعْلَمَ وَيُعْلَنَ. | ١٧ |
18 बस्सा हुशार राथ, कि तुस केन्च़रे शुन्तथ? ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा नईं, तैस केरां थोड़ी ज़ेरि समझ़, ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।”
| فَتَنَبَّهُوا إِذَنْ كَيْفَ تَسْمَعُونَ. فَإِنَّ مَنْ عِنْدَهُ، يُعْطَى الْمَزِيدَ؛ وَمَنْ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ، فَحَتَّى الَّذِي يَظُنُّهُ لَهُ، يُنْتَزَعُ مِنْهُ!» | ١٨ |
19 फिरी तैसेरी अम्मा ते तैसेरे ढ्ला तैस कां आए, पन हछे मैन्हु केरि वजाई सेइं तैस कां न पुज़ी सके।
| وَجَاءَتْ إِلَيْهِ أُمُّهُ وَإخْوَتُهُ، وَلَمْ يَتَمَكَّنُوا مِنَ الْوُصُولِ إِلَيْهِ بِسَبَبِ الزِّحَامِ. | ١٩ |
20 ते यीशुए पतो दित्तो, “तेरी अम्मा ते तेरे ढ्ला बेइर खड़े आन ते तैना तीं सेइं गल केरनि चातन।”
| فَقِيلَ لَهُ: «إِنَّ أُمَّكَ وَإِخْوَتَكَ وَاقِفُونَ خَارِجاً، يُرِيدُونَ أَنْ يَرَوْكَ!» | ٢٠ |
21 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “मेरी अम्मा ते मेरे ढ्ला इना आन ज़ैना परमेशरेरू वचन शुन्तन ते तैस पुड़ अमल भी केरतन।”
| وَلكِنَّهُ أَجَابَهُمْ قَائِلاً: «أُمِّي وَإِخْوَتِي هُمُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ كَلِمَةَ اللهِ وَيَعْمَلُونَ بِها». | ٢١ |
22 फिरी एक्की दिहाड़े एरू भोवं, कि यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एज्जा, समुन्दरे पार गाम ते तैना किश्ती मां च़ेढ़तां समुन्दरे पार च़ले जे।”
| وَذَاتَ يَوْمٍ رَكِبَ قَارِباً هُوَ وَتَلامِيذُهُ، وَقَالَ لَهُمْ: «لِنَعْبُرْ إِلَى الضِّفَّةِ الْمُقَابِلَةِ مِنَ الْبُحَيْرَةِ!» فَأَقْلَعُوا. | ٢٢ |
23 पन ज़ैखन किश्ती च़लोरी थी, त यीशुए झ़ुली जेव ते समुन्दरे पुड़ बड़ो तूफान अव, ते किश्ती पैनी सेइं भेरोने लग्गी, ते तैन खतरो भोइ जेव।
| وَفِيمَا هُمْ مُبْحِرُونَ، نَامَ. وَهَبَّتْ عَلَى الْبُحَيْرَةِ عَاصِفَةُ رِيحٍ مُفَاجِئَةٌ، فَأَخَذَ الْمَاءُ يَمْلأُ الْقَارِبَ، وَأَحَاطَ بِهِمِ الْخَطَرُ. | ٢٣ |
24 चेलेईं तै बींझ़ेइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, असां मेरि गातम यीशु खड़े उठो ते हवाई जो ते पैनी जो ज़ोवं, रुकी गाथ ते तूफान रुकी जेव।”
| فَتَقَدَّمُوا إِلَيْهِ وَأَيْقَظُوهُ قَائِلِينَ: «يَا سَيِّدُ، يَا سَيِّدُ، إِنَّنَا نَهْلِكُ!» فَنَهَضَ وَزَجَرَ الرِّيحَ وَالْمَاءَ الْهَائِجَ، فَسَكَنَا وَسَادَ الْهُدُوءُ. | ٢٤ |
25 यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “तुश्शो विश्वास कोरां जेव?” तैना डेरि जे ते हैरान भोइतां एप्पू मांमेइं ज़ोने लगे, “ए कौने! ए हवाई त पैनी भी हुक्म देते ते तैना एसेरो हुक्म मन्तन।”
| ثُمَّ قَالَ لَهُمْ: «أَيْنَ إِيمَانُكُمْ؟» وَإِذْ خَافُوا، ذُهِلُوا، وَقَالَ أَحَدُهُمْ لِلآخَرِ: «مَنْ هُوَ هَذَا إِذَنْ حَتَّى إِنَّهُ يَأْمُرُ الرِّيَاحَ وَالْمَاءَ فَتُطِيعُهُ؟» | ٢٥ |
26 फिरी तैना गिरासेनी इलाके मां पुज़े, ज़ै गलील समुन्द्रे सामने पारे।
| وَوَصَلُوا إِلَى بَلْدَةِ الْجِرَاسِيِّينَ، وَهِيَ تَقَعُ مُقَابِلَ الْجَلِيلِ. | ٢٦ |
27 ज़ैखन तै बन्ने पुड़ ओस्सो, त तैस नगरेरो अक मैन्हु मैल्लो ज़ैस पुड़ भूतां केरो सायो थियो, ते तै बड़े दिहाड़े केरो देंतो न लिगड़ां लातो ते न घरे रातो थियो, बल्के कब्रन मां रातो थियो।
| فَلَمَّا نَزَلَ إِلَى الْبَرِّ، لاقَاهُ رَجُلٌ مِنَ الْمَدِينَةِ تَسْكُنُهُ الشَّيَاطِينُ مُنْذُ مُدَّةٍ طَوِيلَةٍ، وَكَانَ لَا يَلْبَسُ ثَوْباً وَلا يَسْكُنُ بَيْتاً بَلْ يُقِيمُ بَيْنَ الْقُبُورِ. | ٢٧ |
28 तैनी मैने यीशु लाव ते चिन्डां लगो मारने, ते तैसेरे सामने झुकतां ज़ोरे सेइं ज़ोने लगो, “हे यीशु परमप्रधान परमेशरेरा मट्ठां! तीं मीं सेइं कुन कम्मे? अवं तीं कां मिनत केरताईं मीं दुख न दे।”
| فَمَا إِنْ رَأَى يَسُوعَ، حَتَّى صَرَخَ وَانْطَرَحَ أَمَامَهُ، وَقَالَ بِصَوْتٍ عَالٍ: «مَا شَأْنُكَ بِي يَا يَسُوعُ ابْنَ اللهِ العَلِيِّ؟ أَتَوَسَّلُ إِلَيْكَ أَلّا تُعَذِّبَنِي؟» | ٢٨ |
29 किजोकि यीशु तैस भूते तैस मैन्हु मरां निसनेरो हुक्म देने लोरो थियो, एल्हेरेलेइ तै बड़े बुरे तरीके सेइं ट्लेइतां रखोरो थियो, ते लोक तैस कैबू केरनेरे लेइ अग्री भी रसन ते शंगलन सेइं बेंधतां रखते थिये, ते तै तैन भी ट्लोड़तो थियो, ते भूत तैस मैन्हु जंगले मां नेतू थियूं।
| فَإِنَّ يَسُوعَ كَانَ قَدْ أَمَرَ الرُّوحَ النَّجِسَ أَنْ يَخْرُجَ مِنَ الرَّجُلِ. فَكَثِيراً مَا كَانَ يَتَمَكَّنُ مِنْهُ، وَكُلَّمَا رُبِطَ بِالسَّلاسِلِ وَالْقُيُودِ لِيُضْبَطَ، حَطَّمَ الْقُيُودَ وَسَاقَهُ الشَّيْطَانُ إِلَى الْقِفَارِ. | ٢٩ |
30 यीशुए तैस पुच़्छ़ू, “तेरू कुन नवं आए?” तैनी ज़ोवं “मेरू नंव फौज आए,” किजोकि तैस मां बड़ां भूतां थियां।
| فَسَأَلَهُ يَسُوعُ: «مَا اسْمُكَ؟» فَقَالَ: «لَجِيُونُ!» لأَنَّ جَيْشاً كَبِيراً مِنَ الشَّيَاطِينِ كَانُوا قَدْ دَخَلُوا فِيهِ، | ٣٠ |
| وَقَدْ تَوَسَّلُوا إِلَيْهِ أَلّا يَأْمُرَهُمْ بِالذَّهَابِ إِلَى الْهَاوِيَةِ. (Abyssos g12) | ٣١ |
32 तैड़ी पहैड़ी पुड़ अक सूरां केरो बड़ो घान थियो, ते तैनेईं तैस कां मिनत की, “असन एन मां गाने दे ते यीशुए गाने दित्तां।”
| وَكَانَ هُنَالِكَ قَطِيعٌ كَبِيرٌ مِنَ الْخَنَازِيرِ يَرْعَى فِي الْجَبَلِ، فَالْتَمَسُوا مِنْهُ أَنْ يَأْذَنَ لَهُمْ بِالدُّخُولِ فِي الْخَنَازِيرِ، فَأَذِنَ لَهُمْ. | ٣٢ |
33 ते तैना भूतां तैस मैन्हु मरां निस्तां तैन सूरन मां च़ेलि जेआं, ते सूरां केरो सारो घान उत्रेई उन्ढे छालां मैरतां समुन्दरे मां डुबतां मेरि जेव।
| فَخَرَجَتِ الشَّيَاطِينُ مِنَ الإِنْسَانِ، وَدَخَلَتْ فِي الْخَنَازِيرِ، فَانْدَفَعَ الْقَطِيعُ مِنْ عَلَى حَافَةِ الْجَبَلِ إِلَى الْبُحَيْرَةِ وَمَاتَ غَرَقاً. | ٣٣ |
34 सूरां केरे च़ारनेबाले एन हेरतां नेश्शी जे, ते नगर मां ते ड्लोंव्वन मां एस गल्लरी खबर शुनाई।
| فَلَمَّا رَأَى الرُّعَاةُ مَا حَدَثَ، هَرَبُوا إِلَى الْمَدِينَةِ وَالْمَزَارِعِ يَنْشُرُونَ الْخَبَرَ. | ٣٤ |
35 लोक तै तमाशो हेरने आए, ते यीशु कां ज़ैस मैन्हु मरां भूतां केरि फौजरो सैयो निसोरो थियो, तैनी लिगड़ां लां ते होशी मां एइतां यीशु कां बिश्शोरो लाव ते डेरि जे।
| فَخَرَجَ النَّاسُ لِيَرَوْا مَا حَدَثَ، وَجَاءُوا إِلَى يَسُوعَ، فَوَجَدُوا الرَّجُلَ الَّذِي خَرَجَتْ مِنْهُ الشَّيَاطِينُ جَالِساً عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ وَهُوَ لابِسٌ وَسَلِيمُ الْعَقْلِ. فَخَافُوا. | ٣٥ |
36 ज़ैनेईं तैना गल्लां पेइले लेवरी थी, तैनेईं ज़ोवं, इस मैन्हु पुड़ भूतां केरो सैयो थियो ते ए केन्च़रे बेज़्झ़ोव।
| وَأَخْبَرَهُمْ أَيْضاً الَّذِينَ شَاهَدُوا مَا حَدَثَ، كَيْفَ شُفِيَ الْمَسْكُونُ. | ٣٦ |
37 ते गिरासेनियों इलाके मां च़ेव्रे पासां केरे लोक यीशु कां मिनत केरने लग्गे, कि इट्ठां च़लो गा, किजोकि तैना बड़े डर्रे थिये, ते यीशु किश्ती मां बिश्तां वापस च़लो जेव।
| فَطَلَبَ جَمِيعُ أَهَالِي بَلْدَةِ الْجِرَاسِيِّينَ مِنْ يَسُوعَ أَنْ يَرْحَلَ عَنْهُمْ، لأَنَّ خَوْفاً عَظِيماً اسْتَوْلَى عَلَيْهِمْ. فَرَكِبَ الْقَارِبَ، وَرَجَعَ. | ٣٧ |
38 पन ज़ैस मैन्हु मरां भूतां निस्सोरां थियां तै यीशु कां मिनत केरतां ज़ोने लगो, मीं एप्पू सेइं साथी रख पन यीशुए तै भेज़ो ते ज़ोवं।
| وَأَمَّا الرَّجُلُ الَّذِي خَرَجَتْ مِنْهُ الشَّيَاطِينُ، فَتَوَسَّلَ إِلَيْهِ أَنْ يُرَافِقَهُ. وَلكِنَّهُ صَرَفَهُ قَائِلاً: | ٣٨ |
39 “अपने घरे च़लो गा ते लोकन सेइं ज़ो, कि प्रभु परमेशरे तीं पुड़ दया केरतां तेरे लेइ केत्रू बड्डू कम कियोरूए। तैखन तै च़लो जेव ते सारे नगर मां एस गल्लारो प्रचार केरने लगो, कि यीशुए मेरे लेइ केत्रू बड्डू कम कियोरूए।”
| «اِرْجِعْ إِلَى بَيْتِكَ، وَحَدِّثْ بِمَا عَمِلَهُ اللهُ بِكَ!» فَمَضَى سَائِراً فِي الْمَدِينَةِ كُلِّهَا، وَهُوَ يُنَادِي بِمَا عَمِلَهُ بِهِ يَسُوعُ. | ٣٩ |
40 ज़ैखन यीशु वापस एज्जी राहोरो थियो, ते लोक बड़े खुशी सेइं तैस सेइं मिले, किजोकि तैना सब तैस बलगते थिये।
| وَلَمَّا عَادَ يَسُوعُ، رَحَّبَ بِهِ الْجَمْعُ، لأَنَّهُمْ كَانُوا كُلُّهُمْ يَتَرَقَّبُونَ عَوْدَتَهُ. | ٤٠ |
41 ते हेरा याईर नव्वेंरो अक मैन्हु ज़ै प्रार्थना घरेरो अक प्रधान थियो, यीशु कां अव ते तैसेरे पावन पुड़ पेइतां मिनत केरने लगो, “तू मेरे घरे च़ल।”
| وَإذَا رَجُلٌ اسْمُهُ يَايِرُسُ، وَهُوَ رَئِيسٌ لِلْمَجْمَعِ، قَدْ جَاءَ وَانْطَرَحَ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ وَتَوَسَّلَ إِلَيْهِ أَنْ يُرَافِقَهُ إِلَى بَيْتِهِ، | ٤١ |
42 किजोकि तैसेरी अक्के कुई ज़ै 12 सालां केरि थी, तै मरनेबाली थी। ते ज़ैखन यीशु च़लोरो थियो, त लोक तैस उन्ढे बिछ़ड़ते थिये।
| لأَنَّ لَهُ ابْنَةً وَحِيدَةً، عُمْرُهَا حَوَالَيْ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً، وَقَدْ أَشْرَفَتْ عَلَى الْمَوْتِ. وَفِيمَا هُوَ ذَاهِبٌ، كَانَتِ الْجُمُوعُ تَزْحَمُهُ. | ٤٢ |
43 ते अक कुआन्श भी थी, ज़ैस 12 सालां केरि खून च़लनेरी बिमारी थी। ते तैसां अपनो सारो ज़िन्दगरो पेंइसो हकीमन कां अल्लाज़ेरे लेइ खर्च़ कियोरो थियो, ते तै केन्चेरे हथ्थे ठीक न भोइ।
| وَكَانَتْ هُنَاكَ امْرَأَةٌ مُصَابَةٌ بِنَزِيفٍ دَمَوِيٍّ مُنْذُ اثْنَتَيْ عَشْرَةَ سَنَةً وَمَعَ أَنَّهَا كَانَتْ قَدْ أَنْفَقَتْ كُلَّ مَا تَمْلِكُهُ أَجْراً لِلأَطِبَّاءِ، فَلَمْ تَتَمَكَّنْ مِنَ الشِّفَاءِ عَلَى يَدِ أَحَدٍ. | ٤٣ |
44 तै कुआन्श यीशु पतोरां एइतां तैसेरे चोगे सेइं हुरी, त अकदम तैसेरी खून च़लनेरी बिमारी बेज्झ़ोईं।
| فَتَقَدَّمَتْ إِلَى يَسُوعَ مِنْ خَلْفِهِ، وَلَمَسَتْ طَرَفَ رِدَائِهِ؛ وَفِي الْحَالِ تَوَقَّفَ نَزِيفُ دَمِهَا. | ٤٤ |
45 यीशुए ज़ोवं, “मेरे लिगड़े सेइं केनि हथ लाव?” ज़ैखन सब लोक इन्कार केरने लगे, त पतरसे ते तैसेरे सैथेईं ज़ोवं, “ए गुरू, लोक तीं ढ्लांच़ने ते तीं उन्ढे बिछ़ड़ने लोरेन।”
| وَقَالَ يَسُوعُ: «مَنْ لَمَسَنِي؟» فَلَمَّا أَنْكَرَ الْجَمِيعُ ذَلِكَ، قَالَ بُطْرُسُ وَرِفَاقُهُ: «يَا سَيِّدُ، الْجُمُوعُ يُضَيِّقُونَ عَلَيْكَ وَيَزْحَمُونَكَ، وَتَسْأَلُ: مَنْ لَمَسَنِي؟» | ٤٥ |
46 पन यीशु ज़ोवं, “केन्चे मीं सेइं हथ लोरोए किजोकि मीं पतो लगो कि मीं मरां शक्ति निसोरिए।”
| فَقَالَ يَسُوعُ: «إِنَّ شَخْصاً مَا قَدْ لَمَسَنِي، لأَنِّي شَعَرْتُ بِأَنَّ قُوَّةً قَدْ خَرَجَتْ مِنِّي». | ٤٦ |
47 तैखन तैस कुआन्शां हेरू, कि अवं छ़ेप्पी न बेटि, त तै डरती-डरती सामने अई ते यीशुएरे पावन पुड़ बिछ़ड़तां सैरी लोकां केरे सामने ज़ोने लगी, मीं तीं सेइं हथ लोरोए, ते ज़ेरो मीं हथ लोरोए अवं अकदम बेज़्झ़ोरी।
| فَلَمَّا رَأَتِ الْمَرْأَةُ أَنَّ أَمْرَهَا لَمْ يُكْتَمْ، تَقَدَّمَتْ مُرْتَجِفَةً، وَارْتَمَتْ أَمَامَهُ مُعْلِنَةً أَمَامَ جَمِيعِ النَّاسِ لأَيِّ سَبَبٍ لَمَسَتْهُ، وَكَيْفَ نَالَتِ الشِّفَاءَ فِي الْحَالِ. | ٤٧ |
48 यीशुए तैस कुआन्शी ज़ोवं, “हे कुईए, तेरे विश्वासे तू बज़्झ़ाई ते खुशी सेइं च़ली गा।”
| فَقَالَ لَهَا: «يَا ابْنَةُ، إِيْمَانُكِ قَدْ شَفَاكِ؛ اذْهَبِي بِسَلامٍ!» | ٤٨ |
49 यीशु एन हेजू ज़ोंतो थियो, त प्रार्थना घरेरे प्रधानेरे तैट्ठां केन्चे मैने एइतां ज़ोवं, “तेरी कुई मेरि जेवरिए, हुनी गुरू तकलीफ न दे।”
| وَبَيْنَمَا كَانَ يَتَكَلَّمُ، جَاءَ رَجُلٌ مِنْ بَيْتِ رَئِيسِ الْمَجْمَعِ، يَقُولُ لَهُ: «ابْنَتُكَ مَاتَتِ. لَا تُتْعِبْ الْمُعَلِّمَ بَعْدُ!» | ٤٩ |
50 पन यीशु एन शुन्तां जुवाब दित्तो, “न डर। सिर्फ मीं पुड़ विश्वास रख कुई बेंच़ी गानीए।”
| وَإِذْ سَمِعَ يَسُوعُ ذلِكَ، كَلَّمَهُ قَائِلاً: «لا تَخَفْ، آمِنْ فَقَطْ، فَتَنْجُوَ ابْنَتُكَ!» | ٥٠ |
51 ज़ैखन तै तैस घरे मां जेव, त तैनी पतरस यूहन्ना ते याकूब ते कुइयरे हाज बव्वेरे अलावा होरो कोई अन्तर एजने न दित्तो।
| وَلَمَّا وَصَلَ إِلَى الْبَيْتِ، لَمْ يَدَعْ أَحَداً يَدْخُلُ مَعَهُ إِلّا بُطْرُسَ وَيُوحَنَّا وَيَعْقُوبَ وَأَبَا الْفَتَاةِ وَأُمَّهَا. | ٥١ |
52 सब लोक तैस कुइयरे लेइ लेरां देंते थिये, पन यीशुए ज़ोवं, “लेरां न देथ, ए कुई मूओरी नईं बल्के झ़़ुलोरोए।”
| وَكَانَ الْجَمِيعُ يَبْكُونَهَا وَيَنْدُبُونَهَا. فَقَالَ: «لا تَبْكُوا. إِنَّهَا لَمْ تَمُتْ، بَلْ هِيَ نَائِمَةٌ!» | ٥٢ |
53 लोक एन शुन्तां हसने लगे, किजोकि तैना ज़ानते थिये कुई मेरि जेवरिए।
| فَضَحِكُوا مِنْهُ، لِعِلْمِهِمْ أَنَّهَا مَاتَتْ. | ٥٣ |
54 पन यीशुए तैस कुइयरो हथ ट्लाव ते ज़ोवं, “कुइये खड़ी उठ!”
| وَلكِنَّهُ، بَعْدَمَا أَخْرَجَهُمْ جَمِيعاً، أَمْسَكَ بِيَدِهَا، وَنَادَى قَائِلاً: «يَا صَبِيَّةُ، قُومِي!» | ٥٤ |
55 ते तैसारे प्राण वापस आए ते तै लूशी खड़ी भोइ, ते यीशुए तैन ज़ोवं, एस कुइये किछ खाने जो देथ।
| فَعَادَتْ إِلَيْهَا رُوحُهَا، وَنَهَضَتْ فِي الْحَالِ. وَأَمَرَ أَنْ يُقَدَّمَ لَهَا طَعَامٌ. | ٥٥ |
56 तैस कुइयरे हाज बव हैरान रेइजे, पन तैनी तैन सेइं समझ़ेइतां ज़ोवं, ज़ैन किछ इड़ी भोवं एन केन्ची सेइं न ज़ोइयथ।
| فَدُهِشَ وَالِدَاهَا؛ وَلكِنَّهُ أَوْصَاهُمَا أَلّا يُخْبِرَا أَحَداً بِمَا جَرَى. | ٥٦ |
