लूका 18
1 यीशु अपने चेलन अक मिसाल देइतां ज़ोवं, कि हिम्मत हारनेरे बगैर प्रार्थना केरती रावरी लोड़े।
Вә у уларға, бошашмай, һәрдайим дуа қилип туруш керәклиги тоғрисида бир тәмсил кәлтүрүп мундақ деди:
2 “एक्की नगर मां अक हाकिम रातो थियो। तै न परमेशरे करां डरतो थियो, ते न कोन्ची मैनेरी परवाह केरतो थियो।
— «Мәлум шәһәрдә бир сотчи бар екән. У Худадинму қорқмайдикән, адәмләргиму пәрва қилмайдикән.
3 तैस नगर मां अक विधवा कुआन्श रहती थी ज़ै तैस हाकिमे कां एइती रहती थी, ते तैस कां मिनत केरती रहती थी कि, मेरो इन्साफ केरतां मीं मेरे दुश्मने करां छुटा।
Шу шәһәрдә бир тул аял бар екән вә у дайим сотчиниң алдиға келип: «Әйипкардин һәққимни елип бәргин» дәп тәләп қилидикән.
4 पेइले त तैनी एत्रो खियाल न कियो पन ज़ैखन ए हिसाब च़लतो राव, त तैनी अपने मने मां ज़ोवं, ‘अवं न परमेशरे करां डेरि ते न मैनेरी परवाह केरि।
У хелә вақитқичә уни рәт қипту; бирақ кейин көңлидә: Худадинму қорқмаймән, адәмләргиму пәрва қилмаймән,
5 पन ए विधवा कुआन्श मीं परेशान केरती राचे, एल्हेरेलेइ अवं एसारो इन्साफ केरेलो, नईं त एसां अवं बड़ो ज़लील केरनोईं।’”
лекин бу тул хотун мени аварә қилип кетиватиду, униң маңа чаплишивелип мени һалимдин кәткүзүвәтмәслиги үчүн һәрһалда униң дәвайини сорап қояй!» — дәп ойлапту».
6 तैखन प्रभु यीशुए ज़ोवं, “शुना ए बेईमान हाकिम कुन लोरोए ज़ोने।
Рәб: Қараңлар, адаләтсиз бу сотчиниң немә дегәнлиригә!
7 बस कुन परमेशर अपने च़ुनोरे लोकां केरो फैसलो केरने मां च़िर लालो, ज़ैना रात दिहैड़ी फरयाद केरते रातन?
У шундақ қилған йәрдә, Худа Өзигә кечә-күндүз нида қиливатқан таллиған бәндилиригә қандақ қилар? Гәрчә Худа Өз бәндилиригә һәмдәрд болуш билән биргә [рәзилликкә] узунғичә сәвир-тақәт қилсиму, ахирида бәндилириниң дәрдигә йәтмәсму?
8 अवं ज़ोताईं, कि तै तैन केरो फैसलो केरेलो ते लूशी केरेलो। पन फिरी भी ज़ेइस मैनेरू मट्ठू यानी अवं एज्जेलो त कुन लोक मीं पुड़ हेजू तगर विश्वास केरते भोलो?”
Мән силәргә ейтайки: У уларниң дәрдигә йетип наһайити тезла һәққини елип бериду! Лекин Инсаноғли кәлгәндә йәр йүзидә иман-ишәш тапаламду? — деди.
9 यीशुए किछ एरे लोकन अक मिसाल दित्ती कि, ज़ैन अपनो आपे बड़ो धर्मी समझ़ते थिये ते होरन किछ न थिये बुझ़ते।
У өзлирини һәққаний дәп қарап, башқиларни көзигә илмайдиған бәзиләргә қаритип, мундақ бир тәмсилни ейтти:
10 “दूई मैन्हु प्रार्थना केरने मन्दरे मां जे अक फरीसी मैन्हु थियो, ते होरो धड़त (टेकस) घिन्ने बालो थियो।
— Икки адәм дуа қилғили ибадәтханиға берипту. Бири Пәрисий, йәнә бири баҗгир екән.
11 फरीसी मैन्हु खड़ो भोइतां प्रार्थना केरने ते अपने बारे मां सोचने लगो, कि हे परमेशर अवं तेरू शुक्र केरताईं, अवं होरि मैन्हु केरो ज़ेरो नईं ज़ैना डैकू, अधर्मी, बदमाशी केरनेबाले, ते इस धड़त नेने बालेरो ज़ेरोईं नईं,
Пәрисий өрә туруп өз-өзигә мундақ дуа қипту: — «Әй Худа, мениң башқа адәмләрдәк булаңчи, адаләтсиз, зинахор вә һәтта бу баҗгирдәк болмиғиним үчүн саңа шүкүр!
12 अवं हफते मां दूई बार बरत रखताईं, ते अपनि कमैईयरो दशोवं हिस्सो तींजो देताईं।
Һәр һәптидә икки қетим роза тутимән вә тапқанлиримниң ондин бир үлүшини сәдиқә қилимән».
13 “पन तै धड़त नेनेबालो ज़ै दूर खड़खड़ो थियो, तैनी एत्रू भी न केरि बटु, कि अम्बरेरे पासे तक्के बल्के छाती पिट्टतां ज़ोने लगो, ‘हे परमेशर मीं पैपी पुड़ दया केरतां माफ़ केर!’
Бирақ һелиқи баҗгир жирақта туруп бешини көтирип асманға қарашқиму петиналмай мәйдисигә уруп туруп: «Әй Худа, мән мошу гунакарға рәһим қилғайсән!» — дәпту.
14 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, ए धड़न नेनेबाले मैन्हु तैस फरीसी मैन्हु करां धर्मी निस्तां अपने घरजो जेव। किजोकि ज़ै कोई अपनो आप बड्डो बनालो तै निकड़ो बनाव गालो ते ज़ै अपनो आप निकड़ो बनालो तै बड्डो बनाव गालो।”
Мән силәргә шуни ейтайки, бу иккиләндин [Пәрисий] әмәс, бәлки [баҗгир] кәчүрүмгә еришип өйигә қайтипту. Чүнки һәр ким өзини үстүн тутса төвән қилинар, лекин кимки өзини төвән тутса үстүн көтириләр.
15 फिरी किछ लोक निक्के बच्चन यीशु कां आन्ने लगे ताके यीशु तैन पुड़ हथ रेखतां बरकत दे। चेलेईं तैन लाव त तैन धमकाए ते ठाकू।
Әнди қолини тәккүзсун дәп, кишиләр кичик балилириниму униң алдиға елип келәтти. Лекин буни көргән мухлислар уларни әйиплиди.
16 पन यीशुए बच्चे एप्पू कां कुजाए ते चेलन सेइं ज़ोवं, “बच्चन मीं कां एजने देथ एन न ठाका, किजोकि परमेशरेरू राज़ एरां ज़ेरां केरूए।
Амма Әйса балиларни йениға чақирип: Кичик балиларни алдимға кәлгили қоюңлар, уларни тосушмаңлар. Чүнки Худаниң падишалиғи дәл мошундақлардин тәркиб тапқандур.
17 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, ज़ै कोई परमेशरेरे राज़ मां गानेरे लेइ अपनो आप निक्के बच्चन बराबर न बनाए, तांतगर परमेशरेरे राज़्ज़े मां दाखल न भोइसखे।”
Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтип қояйки: Кимки Худаниң падишалиғини сәбий балидәк қобул қилмиса, униңға һәргиз кирәлмәйду, — деди.
18 केन्ची यहूदी मैने यीशुए पुच़्छ़ू, “हे रोड़े गुरू हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरनेरे लेइ अवं कुन केरि?” (aiōnios g166)
Мәлум бир һөкүмдар Әйсадин: И яхши устаз, мәңгүлүк һаятқа варис болмақ үчүн немә ишни қилишим керәк, — дәп сориди. (aiōnios g166)
19 यीशु जुवाब दित्तो, “तू मींजो रोड़ू किजो ज़ोतस? परमेशरेरे अलावा होरो कोई भी रोड़ो नईं।
Лекин Әйса: Мени немә үчүн яхши дәйсән? Яхши болғучи пәқәт бирла, йәни Худадур.
20 तू त परमेशरेरे हुक्मन ज़ानतस, यानी ‘खून न केरा, बदमाशी न केरा, च़ोरी न केरा, झूठी गवाही न देथ, धोखो न देथ, अपने हाज-बव्वां केरि इज़्ज़त केरा।’”
Әмирләрни билисән: — «Зина қилма, қатиллиқ қилма, оғрилиқ қилма, ялған гувалиқ бәрмә, атаңни вә анаңни һөрмәт қил» — деди.
21 तैनी मैने ज़ोवं, “एना सब हुक्म अवं बचपनेरो मन्तो ओरोईं।”
— Буларниң һәммисигә кичигимдин тартип әмәл қилип келиватимән, — деди у.
22 ज़ैखन यीशुए एन शुन्तां ज़ोवं, “तीं मां एक्की गल्लारी कमी आए, तू ज़ैन किछ तीं कां आए, तैन बेच़तां गरीब मैनन् दे, तैखन तीं स्वर्गे मां खज़ानो मैलेलो। ते एइतां मीं पत्ती च़ल।”
Әйса буни аңлап униңға: — Сәндә йәнә бир иш кәм. Пүткүл мал-мүлкиңни сетип, пулини йоқсулларға үләштүрүп бәргин вә шундақ қилсаң, әрштә ғәзнәң болиду; андин келип маңа әгәшкин! — деди.
23 ए गल शुन्तां तै बड़ो उदास भोइ जेव किजोकि तै बड़ो अमीर थियो।
Амма у бу гәпни аңлап толиму қайғуға чөмүп кәтти; чүнки у наһайити бай еди.
24 यीशुए तैस हेरतां ज़ोवं, “अमीरां केरू परमेशरेरे राज़्ज़े मां दाखल भोनू केत्रू आसुखतुए।
Толиму қайғуға чөмүп кәткәнлигини көргән Әйса: — Мал-дунияси көпләрниң Худаниң падишалиғиға кириши немидегән тәс-һә!
25 परमेशरेरे राज़्ज़े मां अमीर मैनेरू दाखल भोने केरां ऊँटेरू सांधनेरे पाऐ मरां निस्नू सुख्तू आए!”
Төгиниң йиңниниң көзидин өтүши бай адәмниң Худаниң падишалиғиға киришидин асандур! — деди.
26 ज़ैनेईं ए गल शुनी त तैना पुच्छ़ने लगे, “फिरी कसेरी मुक्ति भोइ सख्चे।”
Буни аңлиғанлар: — Ундақ болса, ким ниҗатқа еришәлисун? — дейишти.
27 यीशुए जुवाब दित्तो, “मैनन् करां त एन न भोइ सके पन परमेशरे करां सब किछ भोइ बटते।”
Амма у җававән: — Инсанларға мүмкин болмиған ишлар Худаға мүмкиндур — деди.
28 पतरसे यीशु सेइं ज़ोवं, “हेर असां त सब किछ छ़ेडतां तीं पत्ती च़लोरेम।”
Әнди Петрус: — Мана, биз бар-йоқимизни ташлап саңа әгәштуқ!? — деди.
29 यीशु तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सच़ ज़ोताईं, कि एरो कोई नईं ज़ैनी परमेशरेरे राज़्ज़ेरे लेइ अपनू घर या कुआन्श ते हाज या बव, ढ्ला या बच्चे शारोरे भोन।
У уларға: — Мән силәргә бәрһәқ шуни ейтайки, Худаниң падишалиғи үчүн өй-вақ я ата-аниси я қериндашлири я аяли я балилиридин ваз кәчкәнләрниң һәр бири
31 यीशुए अपने 12 चेले एप्पू सेइं साथी निये ते तैन ज़ोने लगो, हेरा, “अस यरूशलेम नगरे जो च़लोरेम ते नेबेईं ज़ैन किछ मैनेरे मट्ठेरे बारे मां लिखोरूए तैन पूरू भोलू।
Андин у он иккәйләнни өз йениға елип уларға мундақ деди: — Мана, биз һазир Йерусалимға чиқиватимиз вә пәйғәмбәрләрниң Инсаноғли тоғрисида пүткәнлириниң һәммиси [шу йәрдә] әмәлгә ашурулиду.
32 तै गैर कौमां केरे हथ्थे देनोए, ते तैना तैसेरो मज़ाक बनाले ते तैस बे इज़्ज़त केरेले ते तैसेरे तुतरे पुड़ थुकनूए।
Чүнки у ят әлләрниң қолиға тапшурулиду вә улар уни мәсқирә қилип, харлайду, униң үстигә түкүриду;
33 तैस कोड़े मारेले ते तैस मैरी छ़डेले पन तै ट्लेइयोवं दिहाड़े फिरी ज़ींतो भोलो।”
улар уни қамчилиғандин кейин өлтүрүветиду; вә у үчинчи күни қайта тирилиду, — деди.
34 तैनेईं ए गल न सेमझ़ी बटी ते यीशुएरी एस गल्लरो मतलब तैन करां छ़प्पोरो राव।
Бирақ улар бу сөзләрдин һеч немини чүшәнмиди. Бу сөзниң мәнаси улардин йошурулған болуп, униң немә ейтқинини биләлмәй қалди.
35 ते एरू भोवं कि ज़ैखन तैना यरीहो नगरेरे नेड़े पुज़्ज़े त अक कानो मैन्हु बत्तारे ड्लेखी बिशोरो भीख मगतो थियो।
Вә шундақ иш болдики, у Йерихо шәһиригә йеқинлашқанда, бир кор киши йолниң бойида олтирип тиләмчилик қиливататти.
36 ज़ैखन तैनी हछे मैन्हु केरि छ़ैड़ शुनी त तै पुच्छ़ने लगो, “ए कोलहेरी शौर लोरी भोने?”
У көпчиликниң өтүп кетиватқанлиғини аңлап: — Немә иш болғанду? — дәп сориди.
37 लोकेईं तैस ज़ोवं, “यीशु नासरी कोस्कोई च़लरोए।”
Хәқ униңға: — Насарәтлик Әйса бу йәрдин өтүп кетиватиду, — дәп хәвәр бәрди.
38 तै चिन्डां मैरतां ज़ोने लगो, “हे यीशु नासरी दाऊदेरा मट्ठां मीं पुड़ दया केर।”
— И Давутниң оғли Әйса, маңа рәһим қилғайсән! — дәп вақирап кәтти у.
39 यीशुए सेइं साथी च़लने बाले लोक तैस काने मैन्हु झ़िड़कने ते ज़ोने लग्गे, च़ुप रा, पन तै मना जादे ज़ोरे-ज़ोरे चिन्डां मैरतां ज़ोने लगो, “हे यीशु नासरी दाऊदेरे मट्ठा मीं पुड़ दया केर।”
Вә Әйсаниң алдида меңиватқанлар уни: — Шүк олтар! дәп әйипләшти. Бирақ у: — И Давутниң оғли, маңа рәһим қилғайсән! — дәп техиму қаттиқ вақириди.
40 यीशु खेड़ोव ते हुक्म दित्तो, एस मीं कां आनां ज़ैखन तै तैस कां अव त यीशुए तैस पुच़्छ़ू।
Әйса қедимини тохтитип, уни алдиға башлап келишни буйруди. Қариғу униңға йеқин кәлгәндә у униңдин:
41 ज़ो, “अवं तेरे लेइ कुन केरि?” तैनी काने मैने ज़ोवं, “हे प्रभु अवं चाताईं कि अपनि एछ़्छ़ेईं सेइं लेई बेटि।”
— Сән мени немә қилип бәр, дәйсән? — дәп сориди. — И Рәббим, қайта көридиған болсамиди! — деди у.
42 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “बेज्झ़ोईं गा तेरे विश्वासे तू बज़्झ़ावरिस।”
Әйса униңға: — Көридиған болғин! Етиқатиң сени сақайтти, — деди.
43 तै तैखने बेज़्झ़ोव ते लहने लगो ते परमेशरेरी तारीफ़ केरतो यीशु पत्ती च़लो जेव। एन हेरतां सब लोक परमेशरेरी तारीफ़ केरने लगे।
Вә униң көзи шуан ечилди; у Әйсаға әгишип, йол бойи Худани улуқлап маңди. Вә барлиқ халайиқму буни көрүп Худаға мәдһийә оқуди.
