< यूहन्ना 8 >
1 पन यीशु अपने चेलन सेइं साथी ज़ैतून पहाड़े पुड़ जेव।
pratyUShe yIshuH panarmandiram AgachChat
2 होरसां तै झ़ेझ़ां-झ़ेझ़ां मन्दरेरे अंगने मां जेव, बड़े लोक तैस कां आए ते तै बिश्तां तैन शिक्षा देने लगो।
tataH sarvveShu lokeShu tasya samIpa AgateShu sa upavishya tAn upadeShTum Arabhata|
3 तैखन शास्त्री ते फरीसी लोक एक्की कुआन्शी ज़ै बदमैशी मां ट्लेइयोरी थी, तै मझ़ाटे खड़ी केरतां यीशु सेइं ज़ोवं,
tadA adhyApakAH phirUshina ncha vyabhichArakarmmaNi dhR^itaM striyamekAm Aniya sarvveShAM madhye sthApayitvA vyAharan
4 “हे गुरू, ई कुआन्श बदमाशी केरते वक्त ट्लोरीए।
he guro yoShitam imAM vyabhichArakarmma kurvvANAM lokA dhR^itavantaH|
5 मूसेरे कानूने मां मूसा असन हुक्म दित्तोरोए कि एरी ज़ेरि कुआन्शी घोड़ेईं बैइतां मारा, ते तू एस कुआन्शरे बारे मां कुन ज़ोतस, कि अस एस कुन केरम?”
etAdR^ishalokAH pAShANAghAtena hantavyA iti vidhirmUsAvyavasthAgranthe likhitosti kintu bhavAn kimAdishati?
6 तैनेईं यीशु परखनेरे लेइ ए गल ज़ोई, ताके तैस पुड़ दोष लाने जो गल मैल्ले। पन यीशु उन्ढे लिकतां एंगलोई सेइं ज़मीनी पुड़ लिखने लव।
te tamapavadituM parIkShAbhiprAyeNa vAkyamidam apR^ichChan kintu sa prahvIbhUya bhUmAva NgalyA lekhitum Arabhata|
7 ज़ैखन तैना तैस पुछ़ते राए, त तैनी उबरे तेकतां तैन सेइं ज़ोवं, “तुसन मरां ज़ैनी पाप न भोए कियोरोए, तैए पेइलो घोड़े बाए।”
tatastaiH punaH punaH pR^iShTa utthAya kathitavAn yuShmAkaM madhye yo jano niraparAdhI saeva prathamam enAM pAShANenAhantu|
8 ते फिरी उन्ढे लिकतां एंगलोई सेइं ज़मीनी पुड़ लिखने लव।
pashchAt sa punashcha prahvIbhUya bhUmau lekhitum Arabhata|
9 पन तैना एना शुन्तां बड्डन करां निकड़न तगर सारे एक्की पत्ती अक तैट्ठां च़ले जे, ते यीशु अकैल्लो राव, ते तै कुआन्श मझ़ाटे खड़ी राई।
tAM kathaM shrutvA te svasvamanasi prabodhaM prApya jyeShThAnukramaM ekaikashaH sarvve bahiragachChan tato yIshurekAkI tayakttobhavat madhyasthAne daNDAyamAnA sA yoShA cha sthitA|
10 यीशुए उबरे तेकतां तैस पुच़्छ़ू, “हे कुआन्श, तैना कोरां जे? कुन केन्चे तीं पुड़ सज़ारो हुक्म न दित्तो?”
tatpashchAd yIshurutthAya tAM vanitAM vinA kamapyaparaM na vilokya pR^iShTavAn he vAme tavApavAdakAH kutra? kopi tvAM kiM na daNDayati?
11 तैसां ज़ोवं, “हे प्रभु केन्चे नईं।” यीशुए ज़ोवं, “अवं भी तीं सज़ारो हुक्म न देईं। अपने घरे जो गा ते फिरी पत्ती पापेरी न ज़िन्दगी ज़ीयां।”
sAvadat he mahechCha kopi na tadA yIshuravochat nAhamapi daNDayAmi yAhi punaH pApaM mAkArShIH|
12 यीशुए फिरी लोकन सेइं ज़ोवं, “दुनियारी लौ अव्वें आईं, ज़ै मीं पत्ती एज्जेलो त तै आंधरे मां न च़लेलो, पन तै लौ हासिल केरेलो ज़ै ज़िन्दगरी देचे।”
tato yIshuH punarapi lokebhya itthaM kathayitum Arabhata jagatohaM jyotiHsvarUpo yaH kashchin matpashchAda gachChati sa timire na bhramitvA jIvanarUpAM dIptiM prApsyati|
13 फरीसी लोकेईं तैस सेइं ज़ोवं, “तू अपनि गवाही एप्पू देतस, तेरी गवाही सच़्च़ी नईं।”
tataH phirUshino. avAdiShustvaM svArthe svayaM sAkShyaM dadAsi tasmAt tava sAkShyaM grAhyaM na bhavati|
14 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “भला अवं अपनि गवाही एप्पू देताईं फिरी भी मेरी गवाही सच़्च़ीए, किजोकि अवं ज़ानताईं कि अवं कोट्ठां ओरोईं ते कोरां गाताईं? पन तुस न ज़ानाथ कि अवं कोट्ठां ओरोईं ते कोरां गाताईं।
tadA yIshuH pratyuditavAn yadyapi svArthe. ahaM svayaM sAkShyaM dadAmi tathApi mat sAkShyaM grAhyaM yasmAd ahaM kuta Agatosmi kva yAmi cha tadahaM jAnAmi kintu kuta Agatosmi kutra gachChAmi cha tad yUyaM na jAnItha|
15 तुस इन्सानेरी सोचरे मुताबिक इन्साफ केरतथ, अवं केन्चेरी इन्साफ न केरि।
yUyaM laukikaM vichArayatha nAhaM kimapi vichArayAmi|
16 ते अगर अवं इन्साफ केरि भी त मेरो इन्साफ सच़्च़ोए, किजोकि अवं अकैल्लो नईं, पन अवं ते मेरो बाजीए, ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं।
kintu yadi vichArayAmi tarhi mama vichAro grahItavyo yatoham ekAkI nAsmi prerayitA pitA mayA saha vidyate|
17 मूसेरे कानूने मां भी लिखोरोए कि दूई ज़नां केरि गवाही मिलतां सच़्च़ी भोतीए।
dvayo rjanayoH sAkShyaM grahaNIyaM bhavatIti yuShmAkaM vyavasthAgranthe likhitamasti|
18 अक त अवं अपनि गवाही देताईं, ते दुइयोवं गवाही मेरो बाजी देते ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं।”
ahaM svArthe svayaM sAkShitvaM dadAmi yashcha mama tAto mAM preritavAn sopi madarthe sAkShyaM dadAti|
19 तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तेरो बाजी कोड़ि आए?” यीशुए जुवाब दित्तो, “न तुस मीं ज़ानतथ न मेरे बाजी, अगर मीं ज़ानते त मेरे बाजी भी ज़ानते।”
tadA te. apR^ichChan tava tAtaH kutra? tato yIshuH pratyavAdId yUyaM mAM na jAnItha matpitara ncha na jAnItha yadi mAm akShAsyata tarhi mama tAtamapyakShAsyata|
20 एना गल्लां तैनी मन्दरेरे अंगने मां शिक्षा देते भण्डार घरे मां ज़ोई, ते केन्चे तै न ट्लाव, किजोकि तैसेरो वक्त हेजू न थियो ओरो।
yIshu rmandira upadishya bhaNDAgAre kathA etA akathayat tathApi taM prati kopi karaM nodatolayat|
21 यीशुए फिरी तैन सेइं ज़ोवं, “अवं ज़ानताईं कि तुस मीं तोप्पेले ते पाप केरते-केरते मरेले, ज़ैड़ी अवं गाताईं तैड़ी तुस न एज्जी बटथ।”
tataH paraM yIshuH punaruditavAn adhunAhaM gachChAmi yUyaM mAM gaveShayiShyatha kintu nijaiH pApai rmariShyatha yat sthAnam ahaM yAsyAmi tat sthAnam yUyaM yAtuM na shakShyatha|
22 एस पुड़ यहूदी लीडरेईं ज़ोवं, “कुन एने अपनो आप मारनोए, ज़ैन ज़ोते कि ज़ैड़ी अवं गाताईं तैड़ी तुस न एज्जी बटतथ?”
tadA yihUdIyAH prAvochan kimayam AtmaghAtaM kariShyati? yato yat sthAnam ahaM yAsyAmi tat sthAnam yUyaM yAtuM na shakShyatha iti vAkyaM bravIti|
23 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “तुस इस दुनियाई मां ज़र्मोरेथ, अवं स्वर्गेरां ओरोईं। तुस दुनियारेथ, अवं दुनियारो नईं।
tato yIshustebhyaH kathitavAn yUyam adhaHsthAnIyA lokA aham UrdvvasthAnIyaH yUyam etajjagatsambandhIyA aham etajjagatsambandhIyo na|
24 एल्हेरेलेइ मीं तुसन सेइं ज़ोरू थियूं, कि तुस अपने पापन मां मरेले, किजोकि अगर तुस विश्वास न केरेले कि अवं तैए आईं त अपने पापन मां मरेले।”
tasmAt kathitavAn yUyaM nijaiH pApai rmariShyatha yatohaM sa pumAn iti yadi na vishvasitha tarhi nijaiH pApai rmariShyatha|
25 यहूदी लीडरेईं तैस सेइं ज़ोवं, “तू कौन आस?” यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “ज़ैन शुरू करां ज़ोतो ओरोईं, अवं तैए आईं।
tadA te. apR^ichChan kastvaM? tato yIshuH kathitavAn yuShmAkaM sannidhau yasya prastAvam A prathamAt karomi saeva puruShohaM|
26 तुश्शे बारे मां मीं बड़ू किछ ज़ोनूए ते फैसलो केरनोए, पन मेरो भेज़ने बालो सच़्च़ोए, ते ज़ैन मीं तैस करां शुनोरूए तैन दुनियारे लोकन सेइं ज़ोताईं।”
yuShmAsu mayA bahuvAkyaM vakttavyaM vichArayitavya ncha kintu matprerayitA satyavAdI tasya samIpe yadahaM shrutavAn tadeva jagate kathayAmi|
27 तैनेईं एन न समझ़ू कि असन सेइं बाजी केरे बारे मां कुन ज़ोने लोरोए।
kintu sa janake vAkyamidaM prokttavAn iti te nAbudhyanta|
28 तैखन यीशुए ज़ोवं, “ज़ैखन तुस मैनेरे मट्ठे यानी मीं उच्चे पुड़ च़ाढ़ेले, त ज़ानेले कि अवं तैए आईं, अवं अपने आपे सेइं किछ न केरि, ज़ेन्च़रे मेरो बाजी मीं शिखालते तेन्च़रे तैना गल्लां केरताईं।
tato yIshurakathayad yadA manuShyaputram Urdvva utthApayiShyatha tadAhaM sa pumAn kevalaH svayaM kimapi karmma na karomi kintu tAto yathA shikShayati tadanusAreNa vAkyamidaM vadAmIti cha yUyaM j nAtuM shakShyatha|
29 मेरो भेज़ने बालो मीं साथीए, तैनी अवं अकैल्लो नईं शारोरो किजोकि अवं हमेशा तैन कम केरताईं ज़ैस सेइं तै खुश भोते।”
matprerayitA pitA mAm ekAkinaM na tyajati sa mayA sArddhaM tiShThati yatohaM tadabhimataM karmma sadA karomi|
30 बड़े लोकेईं यीशुएरी तैना गल्लां शुन्ते वक्त ज़ैना तै ज़ोईं राओरो थियो तैस पुड़ विश्वास कियो।
tadA tasyaitAni vAkyAni shrutvA bahuvastAsmin vyashvasan|
31 तैखन यीशुए तैन यहूदन सेइं ज़ैनेईं तैस पुड़ विश्वास कियोरो थियो ज़ोवं, “अगर तुस मेरे वचने मां बनेरे राले, त सच़्च़े मेरे चेले भोले।
ye yihUdIyA vyashvasan yIshustebhyo. akathayat
32 तुस सच़ ज़ानेले ते सच़ तुसन आज़ाद केरेलू।”
mama vAkye yadi yUyam AsthAM kurutha tarhi mama shiShyA bhUtvA satyatvaM j nAsyatha tataH satyatayA yuShmAkaM mokSho bhaviShyati|
33 तैनेईं तैस जुवाब दित्तो, “अस त अब्राहमेरे औलादी मरां आम, ते कधी केन्चेरे गुलाम नईं भोरे, फिरी तू केन्च़रे ज़ोतस कि तुस आज़ाद भोले?”
tadA te pratyavAdiShuH vayam ibrAhImo vaMshaH kadApi kasyApi dAsA na jAtAstarhi yuShmAkaM muktti rbhaviShyatIti vAkyaM kathaM bravIShi?
34 यीशुए तैन जुवाब दित्तो, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि ज़ै कोई पाप केरते तै पापेरो गुलामे।
tadA yIshuH pratyavadad yuShmAnahaM yathArthataraM vadAmi yaH pApaM karoti sa pApasya dAsaH|
35 गुलाम हमेशा घरे न रेइ सके, मट्ठू हमेशा रहते। (aiōn )
dAsashcha nirantaraM niveshane na tiShThati kintu putro nirantaraM tiShThati| (aiōn )
36 एल्हेरेलेइ अगर मट्ठू तुसन आज़ाद केरे त सच़्च़े तुस आज़ाद भोले।
ataH putro yadi yuShmAn mochayati tarhi nitAntameva mukttA bhaviShyatha|
37 अवं ज़ानताईं कि तुसा अब्राहमेरे औलादी मरां आथ, फिरी भी मेरी शिक्षा तुस मन्नथ, एल्हेरेलेइ तुस मीं मारने चातथ।
yuyam ibrAhImo vaMsha ityahaM jAnAmi kintu mama kathA yuShmAkam antaHkaraNeShu sthAnaM na prApnuvanti tasmAddheto rmAM hantum Ihadhve|
38 अवं तैन्ने ज़ोताईं ज़ैन मीं लव, ज़ैखन अवं अपने बाजी सेइं साथी थियो, ते तुस तैन्ने केरतथ ज़ैन तुसेईं अपने बाजी केरां शुनोरूए।”
ahaM svapituH samIpe yadapashyaM tadeva kathayAmi tathA yUyamapi svapituH samIpe yadapashyata tadeva kurudhve|
39 तैनेईं तैस जुवाब दित्तो, “इश्शो पूर्वज त अब्राहमे।” यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अगर तुस अब्राहमेरे औलादी मरां भोथे त अब्राहमेरां ज़ेरां कम्मां केरेथ।
tadA te pratyavochan ibrAhIm asmAkaM pitA tato yIshurakathayad yadi yUyam ibrAhImaH santAnA abhaviShyata tarhi ibrAhIma AchAraNavad AchariShyata|
40 पन हुन्ना तुस मीं मारनो चातथ, किजोकि मीं तुसन तैना सच़्च़ी गल्लां ज़ोई ज़ैना मीं परमेशरे करां शुनी, एरू त अब्राहमे न थियूं कियोरू।
Ishvarasya mukhAt satyaM vAkyaM shrutvA yuShmAn j nApayAmi yohaM taM mAM hantuM cheShTadhve ibrAhIm etAdR^ishaM karmma na chakAra|
41 तुस अपने बाजेरां ज़ेरां कम्मां केरतथ।” तैनेईं तैस सेइं ज़ोवं, “अस बदमैशी सेइं नईं ज़र्मोरे, इश्शो अक्के बाजीए, ते तै परमेशरे।”
yUyaM svasvapituH karmmANi kurutha tadA tairukttaM na vayaM jArajAtA asmAkam ekaeva pitAsti sa eveshvaraH
42 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अगर परमेशर तुश्शो बाजी भोथो, त तुस मीं सेइं प्यार केरेथ, किजोकि अवं परमेशरेरे करां ओरोईं, अवं अपने तरफां नईं ओरो, बल्के तैनी भेज़ोरोईं।
tato yIshunA kathitam Ishvaro yadi yuShmAkaM tAtobhaviShyat tarhi yUyaM mayi premAkariShyata yatoham IshvarAnnirgatyAgatosmi svato nAgatohaM sa mAM prAhiNot|
43 तुस मेरी गल्लां किजो न समझ़थ? एल्हेरेलेइ कि तुस मेरी शिक्षा मन्नी न चाथ।
yUyaM mama vAkyamidaM na budhyadhve kutaH? yato yUyaM mamopadeshaM soDhuM na shaknutha|
44 तुस अपने बाजी शैतानेरेथ, ते तैसेरी मर्ज़ी पूरी केरनि चातथ। तै त शुरू करां खूनी आए ते सच़्च़े पुड़ बनोरो न राव, किजोकि सच़ तैस मां अथ्थी नईं। ज़ैखन तै झूठ ज़ोते त अपने सुभावेरे मुताबिक ज़ोते, किजोकि तै झूठो बल्के झूठेरो बाजीए।
yUyaM shaitAn pituH santAnA etasmAd yuShmAkaM piturabhilAShaM pUrayatha sa A prathamAt naraghAtI tadantaH satyatvasya leshopi nAsti kAraNAdataH sa satyatAyAM nAtiShThat sa yadA mR^iShA kathayati tadA nijasvabhAvAnusAreNaiva kathayati yato sa mR^iShAbhAShI mR^iShotpAdakashcha|
45 पन अवं सच़ ज़ोताईं तांए तुस मेरो विश्वास न केरथ।
ahaM tathyavAkyaM vadAmi kAraNAdasmAd yUyaM mAM na pratItha|
46 तुसन मां मीं कौन पापेरो दोष लाते? अगर अवं सच़ ज़ोताईं त फिरी मेरो विश्वास की न केरथ?
mayi pApamastIti pramANaM yuShmAkaM ko dAtuM shaknoti? yadyahaM tathyavAkyaM vadAmi tarhi kuto mAM na pratitha?
47 ज़ै परमेशरेरे तरफां भोते तै परमेशरेरी गल्लां केरते, ते तुस एल्हेरेलेइ न शुनथ किजोकि तुस परमेशरेरे तरफां नईं।”
yaH kashchana IshvarIyo lokaH sa IshvarIyakathAyAM mano nidhatte yUyam IshvarIyalokA na bhavatha tannidAnAt tatra na manAMsi nidhadve|
48 एना शुन्तां यहूदेईं तैस सेइं ज़ोवं, “कुन अस ठीक न थिये ज़ोते, कि तू सामरी मैन्हु आस, ते तीं मां भूते!”
tadA yihUdIyAH pratyavAdiShuH tvamekaH shomiroNIyo bhUtagrastashcha vayaM kimidaM bhadraM nAvAdiShma?
49 यीशुए जुवाब दित्तो, “मीं मां भूत नईं, पन अवं अपने बाजेरी इज़्ज़त केरताईं, ते तुस मेरी निरादर केरतथ।
tato yIshuH pratyavAdIt nAhaM bhUtagrastaH kintu nijatAtaM sammanye tasmAd yUyaM mAm apamanyadhve|
50 पन अवं अपनि बड़याई न चैई, हाँ अक्के ज़ै चाते कि लोक मेरी बड़याई केरन, ते तै आदालत केरनेबालो भी आए।
ahaM svasukhyAtiM na cheShTe kintu cheShTitA vichArayitA chApara eka Aste|
51 अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि ज़ै कोई मैन्हु मेरे वचने पुड़ च़ले तै कधे न मरेलो।” (aiōn )
ahaM yuShmabhyam atIva yathArthaM kathayAmi yo naro madIyaM vAchaM manyate sa kadAchana nidhanaM na drakShyati| (aiōn )
52 यहूदेईं तैस सेइं ज़ोवं, “हुनी त असेईं बुझ़ू, कि तीं मां भूते, अब्राहम ते नबी भी मरे, ते तू ज़ोतस, अगर कोई मेरे वचने पुड़ च़ले त तै कधी न मरेलो। (aiōn )
yihUdIyAstamavadan tvaM bhUtagrasta itIdAnIm avaiShma| ibrAhIm bhaviShyadvAdina ncha sarvve mR^itAH kintu tvaM bhAShase yo naro mama bhAratIM gR^ihlAti sa jAtu nidhAnAsvAdaM na lapsyate| (aiōn )
53 इश्शो पूर्वज अब्राहम मरो, कुन तू तैस करां भी बड्डो आस? ते नबी भी मरे, तू अपने बारे मां कुन सोचतस कि तू कौन आस?”
tarhi tvaM kim asmAkaM pUrvvapuruShAd ibrAhImopi mahAn? yasmAt sopi mR^itaH bhaviShyadvAdinopi mR^itAH tvaM svaM kaM pumAMsaM manuShe?
54 यीशुए जुवाब दित्तो, “अगर अवं अपनि बड़याई केरि त मेरी बड़याई किछ भी नईं। पन मेरी बड़याई केरनेबालो मेरो बाजीए, ज़ैस तुस ज़ोतथ कि तै तुश्शो परमेशरे।
yIshuH pratyavochad yadyahaM svaM svayaM sammanye tarhi mama tat sammananaM kimapi na kintu mama tAto yaM yUyaM svIyam IshvaraM bhAShadhve saeva mAM sammanute|
55 तुसेईं त तै न ज़ानो, पन अवं तैस ज़ानताईं, अगर अवं ज़ोईं कि तैस न ज़ैनी, त तुश्शो ज़ेरो झूठो भोइ। पन अवं तैस ज़ानताईं ते तैसेरे वचने पुड़ च़लताईं।
yUyaM taM nAvagachChatha kintvahaM tamavagachChAmi taM nAvagachChAmIti vAkyaM yadi vadAmi tarhi yUyamiva mR^iShAbhAShI bhavAmi kintvahaM tamavagachChAmi tadAkShAmapi gR^ihlAmi|
56 तुश्शो पूर्वज अब्राहम मेरी दिहाड़ी हेरनेरे उमीदी पुड़ बड़ी खुश थियो, ते तैनी हेरी, ते खुश भोव।”
yuShmAkaM pUrvvapuruSha ibrAhIm mama samayaM draShTum atIvAvA nChat tannirIkShyAnandachcha|
57 यहूदेईं तैस्से सेइं ज़ोवं, “हेजू तू 50 साला केरो भी नईं भोरो फिरी भी तीं अब्राहम लोरोए?”
tadA yihUdIyA apR^ichChan tava vayaH pa nchAshadvatsarA na tvaM kim ibrAhImam adrAkShIH?
58 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं कि अब्राहम पैदा भोने करां पेइलो, अवं आईं।”
yIshuH pratyavAdId yuShmAnahaM yathArthataraM vadAmi ibrAhImo janmanaH pUrvvakAlamArabhyAhaM vidye|
59 तैखन तैनेईं तैस मारनेरे लेइ घोड़ सल्ले, पन यीशु छ़ेपतां मन्दरे मरां निस्सी जेव।
tadA te pAShANAn uttolya tamAhantum udayachChan kintu yIshu rgupto mantirAd bahirgatya teShAM madhyena prasthitavAn|