यूहन्ना 5

1 एन गल्लन पत्ती यहूदी केरू अक तिहार भोवं, ते यीशु यरूशलेम नगरे जो जेव।

١ وَبَعْدَ ذلِكَ صَعِدَ يَسُوعُ إِلَى أُورُشَلِيمَ فِي أَحَدِ الأَعْيَادِ الْيَهُودِيَّةِ،

2 यरूशलेम नगरे मां भैड्डां केरे दारे कां अक हावदे, ज़ैस जो इब्रानी भाषाई मां बैतहसदा ज़ोतन, तैसेरां पंच़ अंगना थियां।

٢ وَكَانَ بِالْقُرْبِ مِنْ بَابِ الْغَنَمِ فِي أُورُشَلِيمَ بِرْكَةٌ اسْمُهَا بِالْعِبْرِيَّةِ بَيْتُ حِسْدَا، حَوْلَهَا خَمْسُ قَاعَاتٍ.

3 एन मां बड़े बिमार, काने, टोंटे, नीपाते (पानी हीलनेरे इंतज़ारे मां) भोते थिये।

٣ يَرْقُدُ فِيهَا جَمْعٌ كَبِيرٌ مِنَ الْمَرْضَى مِنْ عُمْيَانٍ وَعُرْجٍ وَمَشْلُولِينَ، يَنْتَظِرُونَ أَنْ تَتَحَرَّكَ مِيَاهُ الْبِرْكَةِ،

4 (किजोकि वक्ते पुड़ परमेशरेरो स्वर्गदूत हावदे पुड़ एइतां पानी हिलातो थियो, ते पानी हिलनेरां पत्ती ज़ै कोई पेइलो हवदे मां गातो थियो तै ठीक भोतो थियो, चाए तैसेरी कोई भी बिमारी किना भोए)।

٤ لأَنَّ مَلاكاً كَانَ يَأْتِي مِنْ حِينٍ لِآخَرَ إِلَى الْبِرْكَةِ وَيُحَرِّكُ مَاءَهَا، فَكَانَ الَّذِي يَنْزِلُ أَوَّلاً يُشْفَى، مَهْمَا كَانَ مَرَضُهُ.

5 तैड़ी अक मैन्हु थू, ज़ै 38 सालां केरो बिमार थू।

٥ وَكَانَ عِنْدَ الْبِرْكَةِ مَرِيضٌ مُنْذُ ثَمَانٍ وَثَلاثِينَ سَنَةً،

6 यीशुए तै तैड़ी बिशोरो लाव ते एन ज़ेनतां कि ए बड़ो च़रोकनो इस हालती मांए, ते तैस पुच़्छ़ू, “कुन तू ठीक भोनू चातस?”

٦ رَآهُ يَسُوعُ رَاقِداً هُنَاكَ فَعَرَفَ أَنَّ مُدَّةً طَوِيلَةً انْقَضَتْ وَهُوَ عَلَى تِلْكَ الْحَالِ، فَسَأَلَهُ: «أَتُرِيدُ أَنْ تُشْفَى؟»

7 तैने बिमारे जुवाब दित्तो, “हे प्रभु, मीं कां कोई मैन्हु नईं, कि ज़ताली पानी हिलावं गाए त मीं कोई हावदे मां गाने लेइ मेरी मद्दत केरे, मेरे पुज़ते-पुज़ते तांतगर होरो कोई गाते।”

٧ فَأَجَابَهُ الْمَرِيضُ: «يَا سَيِّدُ، لَيْسَ لِي إِنْسَانٌ يُلْقِينِي فِي الْبِرْكَةِ مَتَى تَحَرَّكَ الْمَاءُ. وَكَمْ مِنْ مَرَّةٍ حَاوَلْتُ النُّزُولَ، فَكَانَ غَيْرِي يَنْزِلُ قَبْلِي دَائِماً».

8 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “उठ अपनि खट सल्ल ते च़ल फिर।”

٨ فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «قُمِ احْمِلْ فِرَاشَكَ وَامْشِ».

9 तै मैन्हु तैखने ठीक भोव, ते अपनि खट छ़ुइतां च़लने फिरने लगो।

٩ وَفِي الْحَالِ شُفِيَ الرَّجُلُ وَحَمَلَ فِرَاشَهُ وَمَشَى. وَكَانَ ذَلِكَ يَوْمَ سَبْتٍ.

10 तै आरामेरी दिहाड़ी थी एल्हेरेलेइ यहूदी लीडर तैस सेइं ज़ै ठीक भोरो थियो, ज़ोने लग्गे, “अज़ त आरामेरी दिहाड़ी आए, तीं खट छ़ूनी जेइज़ नईं।”

١٠ فَقَالَ الْيَهُودُ لِلرَّجُلِ الَّذِي شُفِيَ: «الْيَوْمَ سَبْتٌ. لَا يَحِلُّ لَكَ أَنْ تَحْمِلَ فِرَاشَكَ!»

11 तैने तैन जुवाब दित्तो, “ज़ैने अव ठीक कियो, तैने मीं सेइं ज़ोवं, ‘अपनि खट छ़ू ते च़ल फिर।’”

١١ فَأَجَابَهُمْ: «الَّذِي أَعَادَ إِلَيَّ الصِّحَّةَ هُوَ قَالَ لِي: احْمِلْ فِرَاشَكَ وَامْشِ».

12 तैनेईं तैस पुच़्छ़ू, “तै कौन मैनूए ज़ैने तीं सेइं ज़ोवं, ‘खट छ़ुइतां च़ल फिर’?”

١٢ فَسَأَلُوهُ: «وَمَنْ هُوَ الَّذِي قَالَ لَكَ: احْمِلْ فِرَاشَكَ وَامْشِ؟»

13 ज़ै ठीक भोरो थियो तै न थियो ज़ानतो कि तै कौन आए, किजोकि तैस ठैरी भीड़ भोनेरे वजाई सेइं यीशु तैस ठैरारां होरि पासे च़ुपच़ारे च़लो जोरो थियो।

١٣ وَلكِنَّ الْمَرِيضَ الَّذِي شُفِيَ لَمْ يَكُنْ يَعْرِفُ مَنْ هُوَ، لأَنَّ يَسُوعَ كَانَ قَدِ ابْتَعَدَ، إِذْ كَانَ فِي الْمَكَانِ جَمْعٌ.

14 एन गल्लन पत्ती यीशु तै मन्दरेरे अंगने मां मैल्लो, यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “तक, तू ठीक भोरोस, फिरी पाप न करां, एरू न भोए कि, एस करां बड्डी आफत एज्जे।”

١٤ وَبَعْدَ ذَلِكَ وَجَدَهُ يَسُوعُ فِي الْهَيْكَلِ، فَقَالَ لَهُ: «هَا أَنْتَ قَدْ عُدْتَ صَحِيحاً فَلا تَرْجِعْ إِلَى الْخَطِيئَةِ لِئَلّا يُصِيبَكَ مَا هُوَ أَسْوَأُ!»

15 तैने मैने यहूदी लीडरन सेइं ज़ोवं, कि ज़ैने अवं ठीक कियोरोईं तै यीशुए।

١٥ فَلَمَّا عَرَفَ الرَّجُلُ أَنَّ يَسُوعَ هُوَ الَّذِي شَفَاهُ، أَسْرَعَ يُخْبِرُ الْيَهُودَ بِذلِكَ.

16 एल्हेरेलेइ यहूदी लीडर यीशु सताने लाए, किजोकि तै एरां ज़ेरां कम्मां आरामेरे दिहाड़े केरतो थियो।

١٦ فَأَخَذَ الْيَهُودُ يُضَايِقُونَ يَسُوعَ لأَنَّهُ كَانَ يَعْمَلُ هذِهِ الأَعْمَالَ يَوْمَ السَّبْتِ.

17 एस पुड़ यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मेरो बाजी यानी परमेशर हमेशा कम केरते, मीं भी कम कियोरू लोड़े।”

١٧ وَلكِنَّ يَسُوعَ قَالَ لَهُمْ: «مَازَالَ أَبِي يَعْمَلُ إِلَى الآنَ. وَأَنَا أَيْضاً أَعْمَلُ!»

18 एस वजाई सेइं यहूदी लीडर मनां जादे तैस मारनेरी कोशिश केरने लाए, किजोकि तै न सिर्फ आरामेरे दिहाड़ेरो हुक्म न थियो ट्लोतो बल्के परमेशरे अपनो बाजी ज़ोतो थियो ते अपनो आप परमेशरेरे बराबर बनातो थियो।

١٨ لِهَذَا ازْدَادَ سَعْيُ الْيَهُودِ إِلَى قَتْلِهِ، لَيْسَ فَقَطْ لأَنَّهُ خَالَفَ سُنَّةَ السَّبْتِ، بَلْ أَيْضاً لأَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللهَ أَبُوهُ، مُسَاوِياً نَفْسَهُ بِاللهِ.

19 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, मट्ठू यानी अवं एप्पू किछ न केरि बेटि, सिर्फ तैन ज़ैन बाजी परमेशरे करां केरतू लाताईं, किजोकि ज़ैना-ज़ैना कम्मां बाजी करां केरतो लाते तैन मट्ठू भी तैस्से तरीके सेइं केरते।

١٩ فَقَالَ لَهُمْ يَسُوعُ: «الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ الاِبْنَ لَا يَقْدِرُ أَنْ يَفْعَلَ شَيْئاً مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِهِ، بَلْ يَفْعَلُ مَا يَرَى الآبَ يَفْعَلُهُ. فَكُلُّ مَا يَعْمَلُهُ الآبُ، يَعْمَلُهُ الاِبْنُ كَذلِكَ،

20 किजोकि बाजी, मट्ठे सेइं प्यार केरते, ते ज़ैना-ज़ैना कम्मां तै एप्पू केरते, तैना सब मट्ठे भी हिराते, ते तैन एस करां भी बड्डां कम्मां हिरालू, ताके तुस हैरान भोथ।

٢٠ لأَنَّ الآبَ يُحِبُّ الاِبْنَ، وَيُرِيهِ جَمِيعَ مَا يَفْعَلُهُ، وَسَيُرِيهِ أَيْضاً أَعْمَالاً أَعْظَمَ مِنْ هَذَا الْعَمَلِ، فَتُدْهَشُونَ.

21 किजोकि ज़ेन्च़रे बाजी मुड़दन ज़ींतो केरते, तेन्च़रे मट्ठू भी ज़ैस चाते तैस ज़ींतो केरते।

٢١ فَكَمَا يُقِيمُ الآبُ الْمَوْتَى وَيُحْيِيهِمْ، كَذلِكَ يُحْيِي الاِبْنُ مَنْ يَشَاءُ.

22 बाजी केन्चेरी इन्साफ न केरे, पन तैने इन्साफ केरनेरू सारू कम मट्ठे दित्तेरूए।

٢٢ وَالآبُ لَا يُحَاكِمُ أَحَداً، بَلْ أَعْطَى الاِبْنَ سُلْطَةَ الْقَضَاءِ كُلَّهَا،

23 कि सब लोक ज़ेन्च़रे बाजेरी आदर केरतन तेन्च़रे मट्ठेरी भी आदर केरन, ज़ै मट्ठेरी आदर न केरे, तै बाजी केरि ज़ैने तैन भेज़ोरूए तैसेरी आदर न केरे।

٢٣ لِيُكْرِمَ الْجَمِيعُ الاِبْنَ كَمَا يُكْرِمُونَ الآبَ. وَمَنْ لَا يُكْرِمِ الاِبْنَ لَا يُكْرِمِ الآبَ الَّذِي أَرْسَلَهُ.

24 अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं ज़ै मेरू वचन शुन्तां मेरे भेज़ने बाले पुड़ विश्वास केरते, हमेशारी ज़िन्दगी तैसेरीए, ते तैस पुड़ सज़ारो हुक्म न भोए, बल्के तै मौतरां पार भोइतां हमेशारे ज़िन्दगी मां दाखल भोते।” (aiōnios g166)

٢٤ الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ مَنْ يَسْمَعْ كَلامِي وَيُؤْمِنْ بِالَّذِي أَرْسَلَنِي تَكُنْ لَهُ الْحَيَاةُ الأَبَدِيَّةُ، وَلا يُحَاكَمْ فِي الْيَوْمِ الأَخِيرِ، لأَنَّهُ قَدِ انْتَقَلَ مِنَ الْمَوْتِ إِلَى الْحَيَاةِ. (aiōnios g166)

25 “अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, कि तै वक्त एजनेबालोए, बल्के हुन्नाए ज़ैस मां मुड़दे परमेशरेरे मट्ठेरी यानी मेरी आवाज़ शुनेले, ते ज़ैना शुनेले तैना हमेशा ज़ीएले।

٢٥ الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ السَّاعَةَ الَّتِي يَسْمَعُ فِيهَا الأَمْوَاتُ صَوْتَ ابْنِ اللهِ سَتَأْتِي بَلْ هِيَ الآنَ وَالَّذِينَ يَسْمَعُونَهُ يَحْيَوْنَ.

26 किजोकि ज़ेन्च़रे बाजी अपने आपे मां ज़िन्दगी रखते तेन्च़रे तैने मट्ठे भी ए अधिकार दित्तोरोए, कि अपने आपे मां ज़िन्दगी रखे एल्हेरेलेइ तैन मैनेरू मट्ठूए।

٢٦ لأَنَّهُ كَمَا أَنَّ لِلآبِ حَيَاةً فِي ذَاتِهِ، فَقَدْ أَعْطَى الاِبْنَ أَيْضاً أَنْ تَكُونَ لَهُ حَيَاةٌ فِي ذَاتِهِ،

27 बल्के बाजी परमेशरे तैस सैरी लोकां केरि आदालत केरनेरो भी अधिकार दित्तोरोए, एल्हेरेलेइ कि तैन यानी अवं मैनेरू मट्ठू आईं।

٢٧ وَأَعْطَاهُ سُلْطَةً أَنْ يَدِينَ، لأَنَّهُ ابْنُ الإِنْسَانِ.

28 एसमां हैरान न भोथ, किजोकि तै वक्त एइते कि ज़ेत्रे कब्रन मां आन तैसेरी आवाज़ शुन्तां ज़ींते भोनेन।

٢٨ لَا تَتَعَجَّبُوا مِنْ هَذَا: فَسَوْفَ تَأْتِي سَاعَةٌ يَسْمَعُ فِيهَا جَمِيعُ مَنْ فِي الْقُبُورِ صَوْتَهُ،

29 ज़ैनेईं भलाई कियोरीए हमेशारे ज़िन्दगरी लेइ ज़ींते भोनेन ज़ैनेईं बुरी ज़िन्दगी ज़ीयोरीए तैना सज़ारी लेइ ज़ींते भोनेन।”

٢٩ فَيَخْرُجُونَ مِنْهَا: فَالَّذِينَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَخْرُجُونَ فِي الْقِيَامَةِ الْمُؤَدِّيَةِ إِلَى الْحَيَاةِ، وَأَمَّا الَّذِينَ عَمِلُوا السَّيِّئَاتِ فَفِي الْقِيَامَةِ الْمُؤَدِّيَةِ إِلَى الدَّيْنُونَةِ.

30 “अवं अपने आपे सेइं किछ न केरि बेटि, ज़ेन्च़रे मेरो बाजी मीं ज़ोते तेन्च़रे अवं लोकां केरि आदालत केरताईं, ते मेरी आदालत सच़्च़ीए, किजोकि अवं अपने मेर्ज़ी सेइं नईं पन अपने भेज़ने बालेरी मर्ज़ी सेइं चाताईं।

٣٠ وَأَنَا لَا يُمْكِنُ أَنْ أَفْعَلَ شَيْئاً مِنْ تِلْقَاءِ ذَاتِي، بَلْ أَحْكُمُ حَسْبَمَا أَسْمَعُ، وَحُكْمِي عَادِلٌ، لأَنِّي لَا أَسْعَى لِتَحْقِيقِ إِرَادَتِي بَلْ إِرَادَةِ الَّذِي أَرْسَلَنِي.

31 अगर अवं अपनि गवाही एप्पू देईं, त मेरी गवाही सच़्च़ी नईं।

٣١ لَوْ كُنْتُ أَشْهَدُ لِنَفْسِي، لَكَانَتْ شَهَادَتِي غَيْرَ صَادِقَةٍ،

32 अक होरो आए, यानी मेरो बाजी ज़ै मेरी गवाही देते, ते अवं ज़ानताईं ज़ै गवाही तै मेरे बारे मां देते तै सच़्च़ीए।

٣٢ وَلكِنْ غَيْرِي يَشْهَدُ لِي، وَأَنَا أَعْلَمُ أَنَّ شَهَادَتَهُ لِي هِيَ حَقٌّ.

33 तुसेईं मैन्हु यूहन्ना कां मेरे बारे मां पुच्छ़ने भेज़े, ते तैनी सच़्च़ेरी गवाही दित्तोरीए।

٣٣ وَقَدْ بَعَثْتُمْ رُسُلاً إِلَى يُوحَنَّا فَشَهِدَ لِلْحَقِّ.

34 पन अवं अपने लेइ मैनेरी गवाही न चैई, पन यूहन्ना ज़ै गवाही दित्ती तैसेरे बारे मां मीं एल्हेरेलेइ ज़ोवं ताके तुसन मुक्ति मैल्ले।

٣٤ وَأَنَا أَقُولُ هَذَا لَا لأَنِّي أَعْتَمِدُ عَلَى شَهَادَةِ إِنْسَانٍ، بَلْ مِنْ أَجْلِ خَلاصِكُمْ،

35 तै त बलतो ते चमकतो दीयेरो ज़ेरो थियो, पन तुसन थोड़े च़िरेरे लेइ तैसेरी लोई मां खुश भोनू रोड़ू लग्गू।

٣٥ فَقَدْ كَانَ يُوحَنَّا مِصْبَاحاً مُتَوَهِّجاً مُضِيئاً، وَشِئْتُمْ أَنْ تَسْتَمْتِعُوا بِنُورِهِ فَتْرَةً مِنَ الزَّمَنِ.

36 पन मीं कां ज़ै गवाहीए तै यूहन्नारी गवाही करां भी बड्डीए। किजोकि ज़ैन कम बाजे मीं केरनेरे लेइ दित्तेरू मतलब इन्ने कम्मां ज़ैना अवं केरताईं, तैना मेरी गवाही देतन कि बाजे अवं भेज़ोरोईं।

٣٦ وَلكِنَّ لِي شَهَادَةً أَعْظَمَ مِنْ شَهَادَةِ يُوحَنَّا، وَهِيَ شَهَادَةُ الأَعْمَالِ الَّتِي كَلَّفَنِي الآبُ أَنْ أُنْجِزَهَا وَالَّتِي أَعْمَلُهَا، فَهِيَ تَشْهَدُ لِي مُبَيِّنَةً أَنَّ الآبَ أَرْسَلَنِي،

37 ते बाजी ज़ैने अवं भेज़ोरोईं तैने मेरी गवाही दित्तोरीए, तुसेईं न कधी तैसेरी आवाज़ शुनोरी, ते न तै आमने सामने लोरोए।

٣٧ وَالآبُ الَّذِي أَرْسَلَنِي هُوَ نَفْسُهُ أَيْضاً يَشْهَدُ لِي. وَأَنْتُمْ لَمْ تَسْمَعُوا صَوْتَهُ قَطُّ، وَلا رَأَيْتُمْ هَيْئَتَهُ،

38 तुसेईं तैसेरी शिक्षा अपने मने मां नईं रख्खोरी, किजोकि तुसेईं मीं पुड़ विश्वास न कियो, कि अवं परमेशरे भेज़ोरोईं।

٣٨ وَلا ثَبَتَتْ كَلِمَتُهُ فِي قُلُوبِكُمْ، بِدَلِيلِ أَنَّكُمْ لَا تُصَدِّقُونَ الَّذِي أَرْسَلَهُ.

39 तुस पवित्रशास्त्रे मां एन पढ़तथ, किजोकि तुस सोचतथ कि हमेशारी ज़िन्दगी तैस मां मैलतीए, तै ईए, ज़ै मेरे बारे मां गवाही देते। (aiōnios g166)

٣٩ أَنْتُمْ تَدْرُسُونَ الْكُتُبَ لأَنَّكُمْ تَعْتَقِدُونَ أَنَّهَا سَتَهْدِيكُمْ إِلَى الْحَيَاةِ الأَبَدِيَّةِ. هذِهِ الْكُتُبُ تَشْهَدُ لِي، (aiōnios g166)

40 फिरी भी तुस हमेशारे ज़िन्दगी हासिल केरनेरे लेइ मीं कां न एजनू चाथ।

٤٠ وَلكِنَّكُمْ تَرْفُضُونَ أَنْ تَأْتُوا إِلَيَّ لِتَكُونَ لَكُمُ الْحَيَاةُ.

41 अवं मैनन् करां तारीफ़ न चैई।

٤١ لَسْتُ أَقْبَلُ مَجْداً مِنْ عِنْدِ النَّاسِ.

42 पन अवं तुसन ज़ानताईं तुश्शे दिले मां परमेशरेरे लेइ प्यार नईं।

٤٢ وَلكِنِّي أَعْرِفُكُمْ، وَأَعْرِفُ أَنَّ مَحَبَّةَ اللهِ لَيْسَتْ فِي نُفُوسِكُمْ.

43 अवं अपने बाजेरे अधिकारे सेइं ओरोईं, ते तुस मेरी गल न मन्नथ। अगर होरो कोई अपने अधिकारे सेइं एज्जे, त तैसेरी गल मन्नेले।

٤٣ فَقَدْ جِئْتُ بِاسْمِ أَبِي وَلَمْ تَقْبَلُونِي، وَلكِنَّكُمْ تُرَحِّبُونَ بِمَنْ يَجِيءُ بِاسْمِ نَفْسِهِ.

44 तुस मीं पुड़ विश्वास न केरि बटथ, किजोकि तुस एक्की होरि करां तारीफ़ चातथ, ते तुस तै तारीफ़ न चाथ ज़ै सिर्फ परमेशरेरे तरफांए।

٤٤ مِنْ أَيْنَ لَكُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِي وَأَنْتُمْ تَقْبَلُونَ الْمَجْدَ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ، دُونَ أَنْ تَسْعَوْا فِي طَلَبِ الْمَجْدِ الَّذِي لَا يَمْنَحُهُ إِلّا اللهُ!

45 इन न समझ़ा कि अवं बाजेरे सामने तुसन पुड़ दोष लेइएलो, तुसन पुड़ दोष लानेबालोए त मूसोए, ज़ैस पुड़ तुसेईं भरोसो रख्खोरोए।

٤٥ لَا تَظُنُّوا أَنِّي أَشْكُوكُمْ إِلَى الآبِ، فَإِنَّ هُنَالِكَ مَنْ يَشْكُوكُمْ، وَهُوَ مُوسَى الَّذِي عَلَّقْتُمْ عَلَيْهِ رَجَاءَكُمْ.

46 किजोकि अगर तुसेईं मूसेरो विश्वास कियोरो भोथो, त मेरो भी विश्वास केरेथे, किजोकि तैने मेरे बारे मां लिखोरूए।

٤٦ فَلَوْ كُنْتُمْ صَدَّقْتُمْ مُوسَى، لَكُنْتُمْ صَدَّقْتُمُونِي، لأَنَّهُ هُوَ كَتَبَ عَنِّي.

47 तुस त तैसेरे कानूनेरे गल्लन पुड़ विश्वास न केरथ, ते फिरी तुस किजो मेरी गल्लन पुड़ विश्वास केरेले?”

٤٧ وَإذَا كُنْتُمْ لَا تُصَدِّقُونَ مَا كَتَبَهُ مُوسَى، فَكَيْفَ تُصَدِّقُونَ كَلامِي؟»