यूहन्ना 4
1 फिरी ज़ैखन प्रभु पतो लगो कि फरीसी लोकेईं शुनोरूए, यीशु, यूहन्ना करां जादे चेले बनाते ते बपतिस्मो देते।
अब जब यूहन्नाले भन्दा येशूले धेरै चेलाहरू बनाउँदै हुनुहुन्थ्यो र बप्तिस्मा दिँदै हुनुहुन्थ्यो भनी फरिसीहरूले सुने भन्ने उहाँले थाहा गर्नुभयो,
2 (हालांकी सच़ एन थियूं यीशु एप्पू नईं बल्के तैसेरे चेले बपतिस्मो देते थिये),
(यद्यपि येशू आफैँले बप्तिस्मा दिँदै हुनुहुन्नथ्यो, तर उहाँका चेलाहरूले बप्तिस्मा दिँदै थिए)
3 तैखन तैना यहूदिया इलाके शैरतां गलील इलाके जो च़ले जे।
उहाँ यहूदिया छोडेर गालीलतिर जानुभयो ।
4 ते तैसेरू सामरिया इलाके मांमेइं भोइतां गानू ज़रूरी थियूं।
तर उहाँ सामरिया भएर जानु आवश्यक थियो ।
5 एल्हेरेलेइ तै सामरिया इलाकेरे सूखार नगर मां अव, तै ठार तैस ज़मीनरे नेड़े थी ज़ै याकूबे अपने मट्ठे यूसुफे दित्तोरी थी।
त्यसैले, उहाँ याकूबले आफ्नो छोरा योसेफलाई दिएका जग्गाको टुक्रा नजिक रहेको सामरियाको सुखार भनिने एउटा सहरमा आउनुभयो ।
6 याकूबे ज़ैन खुह बनोरू थियूं तैन तैड़ी थियूं, ते यीशु सफर केरतां थकोरो थियो, ते तैस खुहे पुड़ बिश्शो। तैखन दुपाहरां केरो मौको थियो।
त्यहाँ याकूबको इनार थियो । येशू आफ्नो यात्राले थाक्नुभयो र इनारको छेउमा बस्नुभयो । यो छैठौँ घडीतिरको कुरा थियो ।
7 एत्रे मां अक सामरी कुआन्श तैड़ी पानी भरने आई। यीशुए तैस जो ज़ोवं, “मीं पानी पीया।”
एक जना सामरी स्त्री पानी लिन आइन् र येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “मलाई पिउन थोरै पानी देऊ ।”
8 किजोकि तैसेरे चेले रोट्टी आन्नेरे लेइ नगर मां जोरे थिये।
किनभने उहाँका चेलाहरू खानेकुरा किन्न सहरतिर गएका थिए ।
9 तैस सैमरी कुआन्शां तैस जो ज़ोवं, “तू यहूदिस ते अवं त सामरी, तू मीं पानी पीयानेरे लेइ किजो ज़ोतस?” किजोकि यहूदी सैमरन सेइं मिलनू जुलनु न थिये सुखाते।
त्यसपछि सामरी स्त्रीले उहाँलाई भनिन्, “तपाईं एक जना यहूदी भएर पनि म एउटी सामरी स्त्रीसँग कसरी पिउने कुरा माग्नुभएको?” किनकि यहूदीहरूले समारीहरूसँग कुनै किसिमको लेनदेन गर्दैनन् ।
10 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “अगर तू ज़ानेथी कि परमेशर तीं कुन देनू चाते, त एन भी ज़ानेथी कि, तीं करां कौन पानी मगने लोरोए, त तू तैस करां मगेथी, ते तै तीं ज़िन्दगरू पानी देथो।”
येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, र भन्नुभयो, “यदि तिमीले परमेश्वरको वरदानलाई चिनेकी भए र ‘मलाई पिउन देऊ’ भनिरहनुहुनेलाई चिनेकी भए, तिमीले चाहिँ उनीसँग माग्ने थियौ, र उनले तिमीलाई जिउँदो पानी दिने थिए ।”
11 तैस कुआन्शां ज़ोवं, “हे प्रभु, तीं कां पानी भरनेरे लेइ कोई भांड नईं, ते खुह बड़ू डुघू आए, ते तीं ज़िन्दगरू पानी कोट्ठां मैल्लू?
स्त्रीले उहाँलाई जवाफ दिइन्, “महाशय, तपाईंसित बाल्टिन छैन; इनार पनि गहिरो छ । अनि तपाईंसँग जिउँदो पानी कहाँ छ त?
12 कुन तू इश्शे पूर्वज याकूबे करां भी बड्डोस, ज़ैनी एन खुह असन दित्तेरूए, ते तैनी एप्पू भी ते तैसेरी औलादां ते तैसेरे गोरू गब्बेइं भी एस्से मरां पिव?”
के तपाईं हाम्रा पुर्खा याकूबभन्दा महान् हुनुहुन्छ जसले हामीलाई इनार दिनुभयो र उहाँ आफैँले पनि यही इनारबाट पानी पिउनुभयो र उहाँका सन्तानहरू र उहाँका गाईवस्तुहरूले पनि पिए?”
13 यीशुए तैस जुवाब दित्तो, “ज़ै कोई एस खुहे मरां पियेलो तैस फिर भी ट्लिश रानीए।
येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, र भन्नुभयो, “हरेक जसले यो पानी पिउँछ, त्यो फेरि तिर्खाउनेछ,
15 तैस कुआन्शां यीशु जो ज़ोवं, “हे प्रभु, मीं भी तैन पानी दे ताके मीं ट्लिश न लग्गे ते मीं बार-बार पानी भरने इस खुहे पुड़ न एजनू पे।”
स्त्रीले उहाँलाई भनिन्, “महाशय, मलाई यो पानी दिनुहोस्, ताकि म फेरि तिर्खाउनेछैन र यहाँ पानी लिन आउनुपर्नेछैन ।”
16 यीशुए तैस जो ज़ोवं, “गा, अपनो मुन्श कुजा।”
येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “जाऊ, तिम्रो लोग्नेलाई बोलाऊ, र यहाँ आऊ ।”
17 तैसां कुआन्शां जुवाब दित्तो, “मेरो कोई मुन्श नईं।” यीशुए तैस जो ज़ोवं, “तीं सच़ ज़ोवं, ‘कि मेरो कोई मुन्श नईं।’
स्त्रीले उहाँलाई जवाफ दिइन् र भनिन्, “मेरो लोग्ने छैन ।” येशूले जवाफ दिनुभयो, “‘मेरो लोग्ने छैन’ भनी तिमीले साँचो भनेकी छ्यौ ।
18 किजोकि तीं पंच़ मुन्श बनोरेन ते ज़ैस सेइं साथी तू हुन्ना आस, तै तेरो मुन्श नईं, तीं ज़ैन किछ ज़ोवं तैन सच़्च़े ज़ोरूए।”
किनकि तिम्रा पाँच जना लोग्ने भइसकेका छन् र अहिले भएको पनि तिम्रो लोग्ने होइन । तिमीले भनेकी कुरो साँचो हो ।”
19 तैस कुआन्शा ज़ोवं, “हे प्रभु, मीं लग्गते तू कोई नबी आस।
स्त्रीले उहाँलाई भनिन्, “महाशय, तपाईं अगमवक्ता हुनुहुन्छ भनी म देख्छु ।
20 इश्शे दादे-पड़दादेईं इस पहाड़े पुड़ आराधना की, पन तुस यहूदी लोक ज़ोतथ कि ज़ैड़ी आराधना कियोरी लोड़चे, तै ठार सिर्फ यरूशलेम आए।”
हाम्रा पुर्खाहरूले यही पर्वतमा आराधना गरे, तर मानिसहरूले आराधना गर्नुपर्ने स्थान यरूशलेम नै हो भनी तपाईंहरू भन्नुहुन्छ ।”
21 यीशुए तैस कुआन्शी जो ज़ोवं, “हे कुआन्श, मेरी गल्लरो विश्वास केर, कि तै मौको भी एज्जी राहोरोए, कि तुस लोक बाजी केरि आराधना न त इस पहाड़े पुड़ केरेले ते न यरूशलेमे मां केरेले।
येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “हे नारी, मलाई विश्वास गर । समय आइरहेको छ, तिमीहरूले पितालाई न यो पर्वतमा न त यरूशलेममा नै आराधना गर्नेछौ ।
22 तुस सामरी लोक ज़ेसेरी आराधना केरतथ तैस न ज़ानथ, पन अस यहूदी लोक ज़ेसेरी आराधना केरतम तैस ज़ानतम, किजोकि मुक्ति यहूदन मरां आए।
तिमीहरूले जे जान्दैनौ, त्यसैको आराधना गर्छौ । हामी जे जान्दछौँ, त्यसैको आराधना गर्छौं, किनकि उद्धार यहूदीहरूबाट नै आउँछ ।
23 पन तै मौको एज्जी राहोरोए बल्के ओरोए, ज़ैखन सच़्च़े भक्त बाजेरी आराधना आत्मा ते सच़ैई सेइं केरेले, किजोकि बाजी एरे ज़ेरे सच़्च़े भक्त तोपते।
तापनि, साँचा आराधकहरूले पितालाई आत्मा र सत्यतामा आराधना गर्ने बेला आइरहेको छ र त्यो अहिले नै हो, किनकि पिताले आफ्ना आराधकहरू हुन यस्ता मानिसहरूको खोजी गर्दै हुनुहुन्छ ।
24 परमेशर आत्मा आए, एल्हेरेलेइ तैसेरे भक्त तैसेरी आराधना आत्मा ते सच़्च़ैई सेइं केरन।”
परमेश्वर आत्मा हुनुहुन्छ र उहाँलाई आराधना गर्ने मानिसहरूले उहाँलाई आत्मा र सत्यतामा आराधना गर्नुपर्छ ।”
25 कुआन्शां तैस सेइं ज़ोवं, “अवं ज़ानती कि मसीह, ज़ैस जो ख्रिस्त ज़ोतन एजनेबालोए, ज़ैखन तै एज्जेलो तै सब किछ समझ़ालो।”
स्त्रीले उहाँलाई भनिन्, “(ख्रीष्ट भनिने) मसीह आउँदै हुनुहुन्छ भन्ने मलाई थाहा छ, जब उहाँ आउनुहुन्छ, उहाँले हामीलाई सबै कुरा बताउनुहुनेछ ।”
26 तैखन यीशुए ज़ोवं, “अवं ज़ै तीं सेइं गल्लां लगोरोइं केरने तैए मसीह आईं।”
येशूले त्यसलाई भन्नुभयो, “तिमीसँग कुराकानी गरिरहने, म उही नै हुँ ।”
27 एत्रे मां तैसेरे चेले आए ते तैनेईं तै एक्की कुआन्शी सेइं गल्लां केरतो लेइतां हैरान राए, पन केन्चे तैस एन न पुच़्छ़ू, “तू कुन चातस?” या “एस कुआन्शी सेइं किजो गल्लां लगोरोस केरने?”
त्यही बेला उहाँका चेलाहरू आइपुगे । उहाँ स्त्रीसित किन कुराकानी गर्दै हुनुहुन्थ्यो भनी तिनीहरू चकित भइरहेका थिए, तर “तपाईं के चाहनुहुन्छ?” वा “किन तपाईं त्यससँग कुराकानी गर्दै हुनुहुन्छ?” भनी कसैले पनि भनेन ।
28 तै कुआन्श पैनेरो घड़ो तैड़ी छ़ेडतां वापस नगर मां जेई ते मैनन् सेइं ज़ोने लगी।
त्यसैले, ती स्त्रीले आफ्नो गाग्रो छोडेर सहरतिर गइन् र मानिसहरूलाई भनिन्,
29 “एज्जा, एक्की मैन्हु सेइं मिला तैनी मीं सेइं सब किछ ज़ोवं ज़ैन मीं अज़ तगर कियेरू थियूं, कुन ए तै मसीह त नईं?”
“आओ, मैले गरेका सबै कुराहरू मलाई बताइदिनुहुने मानिसलाई हेर । उहाँ नै ख्रीष्ट हुन सक्छ, हुन सक्दैन त?”
30 तैना मैन्हु नगर मरां निस्तां यीशु हेरनेरे लेइ तैसेरे पासे च़लने लगे।
तिनीहरू सहरबाट उहाँकहाँ आए ।
31 यीशुएरे चेले तैस कां मिनत केरने लग्गे, “हे गुरू, रोट्टी खा।”
त्यसै बेला चेलाहरूले उहाँलाई यसो भन्दै अनुरोध गरिरहेका थिए, “रब्बी, खानुहोस् ।”
32 पन यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मीं कां खानेरे लेइ अक एरी रोट्टी आए, पन तुसन तैसेरे बारे मां कोई पतो नईं।”
तर उहाँले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “मसँग खानेकुरा छ जुन तिमीहरू जान्दैनौ ।”
33 तैखन चेले एप्पू मांमेइं ज़ोने लगे, “कुन केन्चे पेइलू एसेरे लेइ किछ खाने जो आनोरूए?”
त्यसकारण, चेलाहरूले एक आपसमा भने, “उहाँलाई कुनै खानेकुरा कसैले ल्याएको छैन, ल्याएको छ र?”
34 यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “मेरी रोट्टी ईए कि, परमेशरेरी मर्ज़ी पूरी केरि ज़ैनी अवं भेज़ोरोईं ते तैन कम पूरू केरि ज़ैन तैनी दित्तोरूए।
येशूले तिनीहरूलाई भन्नुभयो, “जसले मलाई पठाउनुभयो, उहाँको इच्छा र उहाँको काम पुरा गर्नु नै मेरो खानेकुरा हो ।
35 कुन तुस न ज़ोथ कि, फसल पकने हेजू च़ेव्रे महीन्न बाकिन? अवं तुसन जो ज़ोताईं कि, अपनि एछ़्छ़ी घाड़ा! ते एजनेबाले मैनन् हेरा, ज़ैना पक्कोरे ऊडारां केरि फसलारे ज़ेरे आन।
अझ पनि चार महिना छ र त्यसपछि कटनी गर्ने समय आउनेछ भनी के तिमीहरू भन्दैनौ? म तिमीहरूलाई भन्दै छु, हेर र खेतलाई देख, किनकि तिनीहरू कटनीको निम्ति अगि नै पाकिसकेका छन् ।
36 फसल कटने बालन कम केरतां मज़दूरी मैल्ली राओरीए, यानी तैना लोकन अकोट्ठे केरि राओरेन ज़ैना लोकन हमेशारी ज़िन्दगी हासिल केरेले, ताके ज़ै बेते ते कटते साथी खुशी मनान। (aiōnios g166)
जसले कटनी गर्छ, त्यसले ज्याला पाउँछ र अनन्त जीवनको निम्ति फल बटुल्छ, ताकि छर्ने र कटनी गर्ने सँगसँगै रमाउन सकून् । (aiōnios g166)
37 एल्हेरेलेइ अक कहावते कि बेनेबालो कोईए ते कटने बालो होरो कोईए, तैन सच़्च़े।
किनकि एउटाले छर्छ र अर्काले कटनी गर्छ भन्ने यो भनाइ यसैमा साँचो छ ।
38 मीं तुस भेज़े कि गाथ तैस फसली कट्टा ज़ै तुसेईं नईं बेवरी, होरेईं मेहनती सेइं कम कियूं ते तुसन तैन केरि मेहनतरो फल मैल्लो।”
तिमीहरूले काम नगरेका कुरा कटनी गर्न मैले तिमीहरूलाई पठाएँ । अरूहरूले काम गरेका छन्, र तिमीहरू उनीहरूका श्रममा प्रवेश गरेका छौ ।”
39 नगरेरे बड़े लोकेईं तैस सैमरी कुआन्शरी गल शुन्तां यीशु पुड़ विश्वास कियो, किजोकि तैसां तैन लोकन सेइं ज़ोवं कि तैनी मीं सेइं सब किछ ज़ोवं, ज़ैन मीं कियेरू थियूं।
“मैले गरेका सबै कुरा उहाँले मलाई भन्नुभयो” भनी स्त्रीले दिएको गवाहीले गर्दा त्यस सहरमा बसोबास गर्ने धेरै सामरीहरूले उहाँमा विश्वास गरे ।
40 ज़ैस नगरेरे सामरी लोक यीशु कां ओरे थिये, मिनत केरतां ज़ोने लगे, असन कां बिश फिरी तै दूई दिहाड़े तैड़ी राव।
त्यसैले, जब सामरीहरू उहाँकहाँ आए, तिनीहरूले उनीहरूसँग बस्न आग्रह गरे र उहाँ त्यहाँ दुई दिन बस्नुभयो ।
41 होरे भी बड़े लोक थिये ज़ैनेईं तैसेरी गल्लां शुन्तां तैस पुड़ विश्वास कियो।
उहाँको वचनको कारणले गर्दा धेरै जनाले विश्वास गरे ।
42 तैनेईं तैस कुआन्शी जो ज़ोवं, “असेईं तेरी गल्लां शुन्तां विश्वास नईं कियोरो, बल्के असेईं अपने कन्नेईं शुनेरूए ते असेईं एन हुनी बुझ़ू कि ए मैन्हु सच़्च़े दुनियाई मुक्ति देनेबालोए।”
तिनीहरूले ती स्त्रीलाई भने, “तिमीले भनेकी कारणले हामी विश्वास गर्दैनौँ, किनकि हामी आफैँले सुनेका छौँ र हामी जान्दछौँ, कि उहाँ नै संसारका उद्धारकर्ता हुनुहुन्छ ।”
43 दूई दिहैड़ना बाद यीशु फिरी गलीलेरे पासे च़लो जेव।
दुई दिनपछि उहाँ त्यहाँबाट गालील प्रस्थान गर्नुभयो ।
44 ते यीशुए एप्पू ज़ोरू थियूं, कि कोई नबी अपने मुलखे मां इज़्ज़तरे काबल न समझ़ो गाए।
किनकि येशू आफैँले घोषणा गर्नुभयो, कि अगमवक्तालाई उसको आफ्नै गाउँमा आदर गरिँदैन ।
45 ज़ैखन तै गलीले मां अव त गलीली लोक तैस सेइं खुशी सेइं मिले, एल्हेरेलेइ कि तैनेईं तैन सब किछ ज़ैन तैनी फ़सहरे मौके यरूशलेम नगरे मां कियेरू थियूं, तैनेईं अपनि एछ़्छ़ेईं सेइं लावरू थियूं तैखन तैना एप्पू भी तैड़ी थिये।
जब उहाँ गालीलमा आउनुभयो, गालीलीहरूले उहाँलाई स्वागत गरे । यरूशलेमको चाडमा उहाँले गर्नुभएका सबै कुराहरू तिनीहरूले देखेका थिए, किनकि तिनीहरू पनि चाडमा गएका थिए ।
46 दुइयोवं बार ज़ैखन तै गलील इलाकेरे काना ड्लव्वें मां ओरो थियो ज़ैड़ी तैनी पानी दाछ़ारो रस बनोरो थियूं। तैड़ी अक बड़ो बड्डो राज़ेरो अफसर थियो तैसेरू मट्ठू कफरनहूम नगर मां बिमार भोरू थियूं।
अब उहाँले पानीलाई दाखमद्यमा परिणत गर्नुभएको गालीलको काना सहरमा उहाँ फेरि आउनुभयो । त्यहाँ एक जना राजकीय अधिकारी थिए जसको छोरा कर्फनहुममा बिरामी थिए ।
47 ज़ैखन तैनी अफसरे शुनू कि यीशु यहूदिया इलाकेरां गलील इलाके मां ओरोए त तै यीशु कां पुज़ो ते मिनत केरतां ज़ोने लगो मेरू मट्ठू मरने बालूए तू च़ल ते तैस बज़्झ़ा, किजोकि तैन मरने बालू थियूं।
जब येशू यहूदियाबाट गालील आउनुभएको तिनले सुने, तिनी येशूकहाँ गए र उहाँ आएर तिनका मर्न लागेका छोरालाई निको पारिदिनुहोस् भनी उहाँलाई बिन्ती गरे ।
48 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “ज़ांतगर तुस लोक निशान ते चमत्कार न लाएले कधे विश्वास न केरेले कि, अवं मसीह आईं।”
तब येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “चिह्नहरू र आश्चर्यकर्महरू नदेखेसम्म तिमीहरूले विश्वास गर्नेछैनौ ।”
49 तैनी बड्डे अफसरे ज़ोवं, “प्रभु लूश केर एरू न भोए कि मेरू मट्ठू मेरि गाए।”
ती अधिकारीले उहाँलाई भने, “महाशय, मेरो छोरो मर्नुअगावै आउनुहोस् ।”
50 यीशुए जुवाब दित्तो, “च़ल तेरू मट्ठू ज़ींतू भोनूए।” तैनी तैसेरी गल्लरो विश्वास कियो ते तैट्ठां च़लो जेव।
येशूले तिनलाई भन्नुभयो, “जाऊ, तिम्रो छोरा बाँच्छ ।” येशूले तिनलाई भन्नुभएको वचन तिनले विश्वास गरे, र तिनी आफ्नो बाटो लागे ।
51 तै हेजू बत्तां थियो त तैसेरे नौकर तैस मैल्ले ते ज़ोने लगे, “तेरू मट्ठू ज़ींतूए।”
तिनी जाँदै गर्दा, तिनका छोरो जीवित भए भन्दै तिनका नोकरहरूले तिनलाई भेटे ।
52 तैखन तै पुच्छ़ने लगो, “मेरू मट्ठू कैखन ज़ेरे बेज़्झ़ोने लग्गोरू थियूं?” ते तैनेईं ज़ोवं “तैसेरो भुखार हीज दीसां एक्की बज़े उतरी जोरो थियो।”
यसकारण, उसको सुधार कति बेलादेखि भएको थियो भनी तिनले तिनीहरूलाई सोधे । तिनीहरूले तिनलाई जवाफ दिए, “हिजो सातौँ घडीमा उसलाई ज्वरोले छोड्यो ।”
53 तैखन तैसेरे बाजी याद अवं कि, तैए मौको थियो, ज़ैखन यीशुए ज़ोरू थियूं, “गा तेरू मट्ठू ज़ींतूए” तैखन तैनी भी ते तैसेरे पूरे टब्बरे यीशु पुड़ विश्वास कियो।
त्यसपछि यो येशूले “तिम्रो छोरा बाँच्छ” भन्नुभएको घडी थियो भन्ने ती बुबाले महसुस गरे । यसकारण तिनी र तिनका आफ्ना सम्पूर्ण घरानाले विश्वास गरे ।
54 ई दुइयोवं चमत्कारेरो निशान थियो ज़ै यीशुए यहूदिया इलाकेरां वापस एजनेरां बाद गलील इलाके मां कियोरो थियो।
येशू यहूदियाबाट गालीलमा आउँनुहुँदा उहाँले गर्नुभएको यो दोस्रो चिह्न थियो ।
