यूहन्ना 14
1 “तुश्शो दिल उदास न भोए, तुस परमेशरे पुड़ विश्वास केरतथ, मीं पुड़ भी विश्वास केरा।
| «لا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ. أَنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ، فَآمِنُوا بِي أَيْضاً. | ١ |
2 मेरे बाजेरे घरे मां बड़े कमरेन, अगर न भोथी त अवं तुसन सेइं ज़ोथो, किजोकि अवं तुश्शे लेइ ठार तियार केरने च़लोरोईं।
| فِي بَيْتِ أَبِي مَنَازِلُ كَثِيرَةٌ، وَلَوْ لَمْ يَكُنِ الأَمْرُ كَذلِكَ لَقُلْتُ لَكُمْ! فَإِنِّي ذَاهِبٌ لأُعِدَّ لَكُمْ مَكَاناً. | ٢ |
3 अगर गेइतां तुश्शे लेइ ठार तियार केरि त वापस एइतां तुसन एप्पू सेइं साथी नेलो, ताके ज़ैड़ी अवं भोलो तुस भी तैड़ी भोथ।
| وَبَعْدَمَا أَذْهَبُ وَأُعِدُّ لَكُمُ الْمَكَانَ أَعُودُ إِلَيْكُمْ وَآخُذُكُمْ إِلَيَّ، لِتَكُونُوا حَيْثُ أَكُونُ أَنَا. | ٣ |
4 ते ज़ेरां अवं च़लोरोईं तुस तैठेरी बत ज़ानतथ।”
| أَنْتُمْ تَعْرِفُونَ أَيْنَ أَنَا ذَاهِبٌ، وَتَعْرِفُونَ الطَّرِيقَ». | ٤ |
5 थोमा तैस ज़ोवं, “हे प्रभु, असन नईं पतो तू कोरां च़लोरोस, ते फिरी बत केन्च़रे ज़ानम?”
| فَقَالَ تُومَا: «يَا سَيِّدُ، لَا نَعْرِفُ أَيْنَ أَنْتَ ذَاهِبٌ، فَكَيْفَ نَعْرِفُ الطَّرِيقَ؟» | ٥ |
6 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “बत, सच़्च़ी ते हमेशारी ज़िन्दगी अव्वें आईं, कोई मेरे ज़िरियेरे बगैर बाजी कां न एज्जी सके।
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «أَنَا هُوَ الطَّرِيقُ وَالْحَقُّ وَالْحَيَاةُ. لَا يَأْتِي أَحَدٌ إِلَى الآبِ إِلّا بِي. | ٦ |
7 अगर तुसेईं अवं पिशानोरो भोथो त मेरे बाजी भी पिशानेथे, पन हुनी तुस तैस ज़ानतथ ते कने लाव भी।”
| إِنْ كُنْتُمْ قَدْ عَرَفْتُمُونِي، فَقَدْ عَرَفْتُمْ أَبِي أَيْضاً، وَمُنْذُ الآنَ تَعْرِفُونَهُ وَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ». | ٧ |
8 फिलिप्पुसे तैस सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु असन बाजी हिरा, तैन्ने इश्शे लेइ बड़ू आए।”
| فَقَالَ لَهُ فِيلِبُّسُ: «يَا سَيِّدُ، أَرِنَا الآبَ وَكَفَانَا!» | ٨ |
9 यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, “फिलिप्पुस, एत्रे च़िरे अवं तुसन सेइं साथी राव कुन तू मीं न ज़ानस ज़ैनी अवं लाव तैनी बाजी भी लाव तू किजो ज़ोतस असन बाजी हिरा?
| فَأَجَابَهُ يَسُوعُ: «مَضَتْ هذِهِ الْمُدَّةُ الطَّوِيلَةُ وَأَنَا مَعَكُمْ وَلَمْ تَعْرِفْنِي يَا فِيلِبُّسُ؟ الَّذِي رَآنِي رَأَى الآبَ، فَكَيْفَ تَقُولُ: أَرِنَا الآبَ؟ | ٩ |
10 कुन तू विश्वास न केरस, कि अवं बाजी मां आईं ते बाजी मीं मां आए? अवं ज़ैना गल्लां तुसन सेइं ज़ोताईं तैना गल्लां अवं अधिकारे सेइं न ज़ोईं, बल्के बाजी मीं मां रेइतां अपनू कम केरते।
| أَلا تُؤْمِنُ أَنِّي أَنَا فِي الآبِ، وَأَنَّ الآبَ فِيَّ؟ الْكَلامُ الَّذِي أَقُولُهُ لَا أَقُولُهُ مِنْ عِنْدِي، وَإِنَّمَا الآبُ الْحَالُّ فِيَّ هُوَ يَعْمَلُ أَعْمَالَهُ هذِهِ. | ١٠ |
11 मेरो विश्वास केरा, कि अवं बाजी मां आईं ते बाजी मीं मां आए, नईं त ज़ैना कम्मां केरताईं तैन हेरतां मीं पुड़ विश्वास केरा।”
| صَدِّقُوا قَوْلِي: إِنِّيِ أَنَا فِي الآبِ وَإِنَّ الآبَ فِيَّ، وَإلَّا فَصَدِّقُونِي بِسَبَبِ تِلْكَ الأَعْمَالِ. | ١١ |
12 अवं तुसन सेइं सच़-सच़ ज़ोताईं, “कि ज़ै मीं पुड़ विश्वास केरते, एना कम्मां ज़ैना अवं केरताईं तै भी केरेलो, बल्के मीं करां भी बडां कम्मां केरेलो, किजोकि अवं बाजी कां च़लोरोईं।
| الْحَقَّ الْحَقَّ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ مَنْ يُؤْمِنُ بِي يَعْمَلُ الأَعْمَالَ الَّتِي أَنَا أَعْمَلُهَا، بَلْ يَعْمَلُ أَعْظَمَ مِنْهَا، لأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى أَبِي. | ١٢ |
13 ज़ैन किछ तुस मेरे नंव्वे सेइं मगेले अवं तुसन देलो कि बाजी केरि महिमा मट्ठेरे वजाई सेइं बांदी भोए।
| فَأَيُّ شَيْءٍ تَطْلُبُونَهُ بِاسْمِي أَفْعَلُهُ لَكُمْ، لِيَتَمَجَّدَ الآبُ فِي الاِبْنِ. | ١٣ |
14 अगर तुस मेरू नंव्वे सेइं किछ भी मग्गेले त अवं तैन केरेलो।”
| إِنْ طَلَبْتُمْ شَيْئاً بِاسْمِي، فَإِنِّي أَفْعَلُهُ. | ١٤ |
15 “अगर तुस मीं सेइं प्यार केरतथ त मेरे हुक्मन मन्नेले।
| إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي فَاعْمَلُوا بِوَصَايَايَ. | ١٥ |
16 ते अवं बाजी कां प्रार्थना केरेलो ते तै तुसन अक मद्दतगार देलो कि हमेशा तुसन सेइं साथी रालो। (aiōn g165)
| وَسَوْفَ أَطْلُبُ مِنَ الآبِ أَنْ يُعْطِيَكُمْ مُعِيناً آخَرَ يَبْقَى مَعَكُمْ إِلَى الأَبَدِ، (aiōn g165) | ١٦ |
17 मतलब तै आत्मा ज़ै परमेशरेरे बारे मां सच़ बांदू केरेली, ज़ै दुनिया कबूल न केरि सके, किजोकि न तैस लेइहोए न ज़ाने, तुस तैस ज़ातथ किजोकि तै तुसन साथी रहती, ते तै तुसन मां भोली।
| وَهُوَ رُوحُ الْحَقِّ، الَّذِي لَا يَقْدِرُ الْعَالَمُ أَنْ يَتَقَبَّلَهُ لأَنَّهُ لَا يَرَاهُ وَلا يَعْرِفُهُ، وَأَمَّا أَنْتُمْ فَتَعْرِفُونَهُ لأَنَّهُ فِي وَسَطِكُمْ، وَسَيَكُونُ فِي دَاخِلِكُمْ. | ١٧ |
18 अवं तुसन अकैल्लो न शेरेलो बल्के अवं तुसन कां एज्जेलो।
| لَنْ أَتْرُكَكُمْ يَتَامَى، بَلْ سَأَعُودُ إِلَيْكُمْ. | ١٨ |
19 ई दुनिया किछ च़िरेरां बाद मीं न लाएली, पन तुस मीं लांते राले, किजोकि अवं ज़ींतोईं ते तुस भी ज़ींते राले।
| بَعْدَ قَلِيلٍ لَا يَرَانِي الْعَالَمُ. أَمَّا أَنْتُمْ فَسَوْفَ تَرَوْنَنِي. وَلأَنِّي أَنَا حَيٌّ، فَأَنْتُمْ أَيْضاً سَتَحْيَوْنَ. | ١٩ |
20 ज़ैखन अवं ज़ींतो भोलो तेइस तुसन पतो लग्गेलो, कि अवं अपने बाजी मां आईं ते तुस मीं मां आथ ते अवं तुसन मां आई।
| فِي ذلِكَ الْيَوْمِ تَعْلَمُونَ أَنِّي أَنَا فِي أَبِي، وَأَنْتُمْ فِيَّ، وَأَنَا فِيكُمْ. | ٢٠ |
21 ज़ैस कां मेरे हुक्म आन ते तैन मन्ते, त तैए मीं सेइं प्यार केरते ते मेरो बाजी तैस सेइं प्यार केरेलो, ते अवं तैस सेइं प्यार केरेलो, ते अपनो आप तैस पुड़ बांदो केरेलो।”
| مَنْ كَانَتْ عِنْدَهُ وَصَايَايَ، وَيَعْمَلُ بِها، فَذَاكَ يُحِبُّنِي. وَالَّذِي يُحِبُّنِي، يُحِبُّهُ أَبِي، وَأَنَا أُحِبُّهُ وأُعْلِنُ لَهُ ذَاتِي». | ٢١ |
22 तैखन यहूदा (तै यहूदा इस्करियोती न थियो बल्के होरो चेलो थियो) तैस सेइं ज़ोवं, “हे प्रभु कुन भोव कि तू अपनो आप असन पुड़ बांदो केरनो चातस ते दुनियारे लोकन पुड़ नईं?”
| فَسَأَلَهُ يَهُوذَا، غَيْرُ الإِسْخَرْيُوطِيِّ: «يَا سَيِّدُ، مَاذَا جَرَى حَتَّى تُعْلِنَ لَنَا ذَاتَكَ وَلا تُعْلِنَهَا لِلْعَالَمِ؟» | ٢٢ |
23 यीशुए जुवाब दित्तो, अगर कोई मीं सेइं प्यार केरते त तै मेरी शिक्षाई मन्ते, ते मेरो बाजी भी तैस सेइं प्यार केरेलो, ते अस तैस कां एजमेले ते तैस सेइं साथी रामेले।
| أَجَابَهُ يَسُوعُ: «مَنْ يُحِبَّنِي يَعْمَلْ بِكَلِمَتِي، وَيُحِبَّهُ أَبِي، وَإِلَيْهِ نَأْتِي، وَعِنْدَهُ نَجْعَلُ لَنَا مَنْزِلاً. | ٢٣ |
24 ज़ै मीं सेइं प्यार न केरे, तै मेरे शिक्षाई न मन्ने, ज़ै शिक्षा तुस शुन्ने लोरेथ, मेरी नईं पन मेरे बाजी केरि ज़ैने अवं भेज़ोरोईं।
| وَالَّذِي لَا يُحِبُّنِي لَا يَعْمَلُ بِكَلامِي. وَهَذَا الْكَلامُ الَّذِي تَسْمَعُونَهُ لَيْسَ مِنْ عِنْدِي، بَلْ مِنَ الآبِ الَّذِي أَرْسَلَنِي، | ٢٤ |
25 “एना सैरी गल्लां मीं तुसन साथी रेइतां ज़ोई।
| وَقَدْ قُلْتُ لَكُمْ هذِهِ الأُمُورَ وَأَنَا مَازِلْتُ عِنْدَكُمْ. | ٢٥ |
26 पन तै मद्दतगार यानी पवित्र आत्मा ज़ैस बाजी मेरे ठैरी भेज़ेलो, तुसन सैरी गल्लां शिखालेलो, ते हर गल ज़ै मीं तुसन सेइं ज़ोरी याद करालो।”
| وَأَمَّا الرُّوحُ الْقُدُسُ، الْمُعِينُ الَّذِي سَيُرْسِلُهُ الآبُ بِاسْمِي، فَإِنَّهُ يُعَلِّمُكُمْ كُلَّ شَيْءٍ، وَيُذَكِّرُكُمْ بِكُلِّ مَا قُلْتُهُ لَكُمْ. | ٢٦ |
27 अवं तुसन शान्ति देइतां ज़ै मीं कां आए, ज़ेन्च़रे दुनिया देचे तेन्च़रे नईं, तुश्शो दिल उदास न भोए ते न डेरथ।
| سَلاماً أَتْرُكُ لَكُمْ. سَلامِي أُعْطِيكُمْ. لَيْسَ كَمَا يُعْطِي الْعَالَمُ أُعْطِيكُمْ أَنَا. فَلا تَضْطَرِبْ قُلُوبُكُمْ، وَلا تَرْتَعِبْ. | ٢٧ |
28 तुसेईं शुनू, मीं तुसन सेइं ज़ोवं, अवं गाताईं तुसन कां फिरी एज्जेलो अगर तुस मीं सेइं प्यार केरते भोते त खुशी भोने थिये, कि अवं बाजी कां च़लोरोईं किजोकि बाजी मीं करां बड्डोए।
| سَمِعْتُمْ أَنِّي قُلْتُ لَكُمْ: إِنِّي ذَاهِبٌ عَنْكُمْ ثُمَّ أَعُودُ إِلَيْكُمْ. فَلَوْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَنِي، لَكُنْتُمْ تَبْتَهِجُونَ لأَنِّي ذَاهِبٌ إِلَى الآبِ، لأَنَّ الآبَ أَعْظَمُ مِنِّي. | ٢٨ |
29 मीं सैरी गल्लां पेइले तुसन ज़ोरिन कि ज़ैखन तैना पूरी भोन त तुस विश्वास केरेले।
| هَا قَدْ أَخْبَرْتُكُمْ بِالأَمْرِ قَبْلَ حُدُوثِهِ، حَتَّى مَتَى حَدَثَ تُؤْمِنُونَ. | ٢٩ |
30 हुनी अवं तुसन सेइं जादे गल्लां न केरेलो, किजोकि शैतान एइते, ज़ै इस दुनियाई पुड़ राज़ केरनेबालोए। मीं पुड़ तैसेरो किछ अधिकार नईं।
| لَنْ أُكَلِّمَكُمْ كَثِيراً بَعْدُ، فَإِنَّ سَيِّدَ هَذَا الْعَالَمِ قَادِمٌ عَلَيَّ، وَلا شَيْءَ لَهُ فِيَّ. | ٣٠ |
31 ज़ेन्च़रे बाजीए मीं हुक्म दित्तो, अवं तेन्च़रे केरताईं। पन एन एल्हेरेलेइ भोते कि दुनिया ज़ांने, कि अवं बाजी सेइं प्यार केरताईं। ते उठा इट्ठां च़लम।
| إِلّا أَنَّ هَذَا سَيَحْدُثُ لِيَعْرِفَ الْعَالَمُ أَنِّي أُحِبُّ الآبَ، وَأَنِّي مِثْلَمَا أَوْصَانِي الآبُ هكَذَا أَفْعَلُ. قُومُوا! لِنَذْهَبْ مِنْ هُنَا! | ٣١ |
