< याकूब 3 >
1 हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, तुसन मरां बड़े परमेशरेरे वचनेरे उस्ताद न भोन, किजोकि तुसन पतोए, कि इश्शो उस्तादां केरो इन्साफ जादे सेखती सेइं भोलो।
ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಶಿಕ್ಷಕೈರಸ್ಮಾಭಿ ರ್ಗುರುತರದಣ್ಡೋ ಲಪ್ಸ್ಯತ ಇತಿ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ಯೂಯಮ್ ಅನೇಕೇ ಶಿಕ್ಷಕಾ ಮಾ ಭವತ|
2 अस बड़े बार गेलती केरतम, ज़ै ज़ोने मां गलती न केरे, तैए सिद्ध मैनूए, ते सारे जानी कैबू केरते।
ಯತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ವಯಂ ಬಹುವಿಷಯೇಷು ಸ್ಖಲಾಮಃ, ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ವಾಕ್ಯೇ ನ ಸ್ಖಲತಿ ಸ ಸಿದ್ಧಪುರುಷಃ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ಸಮರ್ಥಶ್ಚಾಸ್ತಿ|
3 ज़ैखन अस अपने कैबू मां केरनेरे लेइ घोड़ां केरे ऐशी मां लगाम लातम, त अस तैन केरि सारी जानी भी फेरी सखम।
ಪಶ್ಯತ ವಯಮ್ ಅಶ್ವಾನ್ ವಶೀಕರ್ತ್ತುಂ ತೇಷಾಂ ವಕ್ತ್ರೇಷು ಖಲೀನಾನ್ ನಿಧಾಯ ತೇಷಾಂ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ಶರೀರಮ್ ಅನುವರ್ತ್ತಯಾಮಃ|
4 हेरा, पैनेरां ज़िहाज़ां भी, अगर बडां भोतन, ते तेज़ हवाई सेइं च़लां गातन, फिरी भी एक्की निकड़ी पतवारी सेइं च़लानेबालो अपने मेर्ज़ी सेइं फिराते।
ಪಶ್ಯತ ಯೇ ಪೋತಾ ಅತೀವ ಬೃಹದಾಕಾರಾಃ ಪ್ರಚಣ್ಡವಾತೈಶ್ಚ ಚಾಲಿತಾಸ್ತೇಽಪಿ ಕರ್ಣಧಾರಸ್ಯ ಮನೋಽಭಿಮತಾದ್ ಅತಿಕ್ಷುದ್ರೇಣ ಕರ್ಣೇನ ವಾಞ್ಛಿತಂ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರತ್ಯನುವರ್ತ್ತನ್ತೇ|
5 तेन्च़रे ज़िभ भी, अगर अक निकड़ो अंगे, ते बेड़ि-बेड़ि घमण्डेरी गल्लां केरती, तक्का, थोड़ी ज़ेरि अग्गी सेइं केत्रे बड़े-बड़े जंगले मां अग लाई गातीए।
ತದ್ವದ್ ರಸನಾಪಿ ಕ್ಷುದ್ರತರಾಙ್ಗಂ ಸನ್ತೀ ದರ್ಪವಾಕ್ಯಾನಿ ಭಾಷತೇ| ಪಶ್ಯ ಕೀದೃಙ್ಮಹಾರಣ್ಯಂ ದಹ್ಯತೇ ಽಲ್ಪೇನ ವಹ್ನಿನಾ|
6 ज़िभ भी अक अगारी ज़ेरीए, ज़िभ इश्शे जानी मां अक बुरो हिस्सो आए, ते सैरी जानी पुड़ कलंक लातीए, ते ज़िन्दगरी दुनियाई मां अग लातीए, ते नरकेरी अग्गी सेइं बलती रहतीए। (Geenna )
ರಸನಾಪಿ ಭವೇದ್ ವಹ್ನಿರಧರ್ಮ್ಮರೂಪಪಿಷ್ಟಪೇ| ಅಸ್ಮದಙ್ಗೇಷು ರಸನಾ ತಾದೃಶಂ ಸನ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸಾ ಕೃತ್ಸ್ನಂ ದೇಹಂ ಕಲಙ್ಕಯತಿ ಸೃಷ್ಟಿರಥಸ್ಯ ಚಕ್ರಂ ಪ್ರಜ್ವಲಯತಿ ನರಕಾನಲೇನ ಜ್ವಲತಿ ಚ| (Geenna )
7 हर किसमां केरे जंगली जानवर, च़ुड़ोलू, ते पेटेरे भारे बाले जीप जन्तू ते दरियारे जानवर त इन्सानेरे हथ्थे एज्जी बटतन ते ओरे भी आन।
ಪಶುಪಕ್ಷ್ಯುರೋಗಜಲಚರಾಣಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಸ್ವಭಾವೋ ದಮಯಿತುಂ ಶಕ್ಯತೇ ಮಾನುಷಿಕಸ್ವಭಾವೇನ ದಮಯಾಞ್ಚಕ್ರೇ ಚ|
8 पन ज़िभी मैनन् मरां कोई भी कैबू मां न केरि सके, तै अक एरी बलाए ज़ै कधे रुके न, तै सप्पेरे ज़ेहरेरे ज़ेरीए नुकसान देने बालीए।
ಕಿನ್ತು ಮಾನವಾನಾಂ ಕೇನಾಪಿ ಜಿಹ್ವಾ ದಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಯತೇ ಸಾ ನ ನಿವಾರ್ಯ್ಯಮ್ ಅನಿಷ್ಟಂ ಹಲಾಹಲವಿಷೇಣ ಪೂರ್ಣಾ ಚ|
9 इस्से ज़िभी सेइं अस प्रभु ते बाजी परमेशरेरी तारीफ़ केरतम, ते इस्से सेइं मैन्हु, ज़ै परमेशरेरे रूपे मां बनोरोए श्राप देतम।
ತಯಾ ವಯಂ ಪಿತರಮ್ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ವದಾಮಃ, ತಯಾ ಚೇಶ್ವರಸ್ಯ ಸಾದೃಶ್ಯೇ ಸೃಷ್ಟಾನ್ ಮಾನವಾನ್ ಶಪಾಮಃ|
10 एक्की ऐशी सेइं शुक्र ते श्राप निसतन। हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव एरू न लोड़े भोरू।
ಏಕಸ್ಮಾದ್ ವದನಾದ್ ಧನ್ಯವಾದಶಾಪೌ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಃ| ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಏತಾದೃಶಂ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ|
11 कुन एक्की नागे मरां मिट्ठू ते लूनू पानी निस्सी बटते?
ಪ್ರಸ್ರವಣಃ ಕಿಮ್ ಏಕಸ್ಮಾತ್ ಛಿದ್ರಾತ್ ಮಿಷ್ಟಂ ತಿಕ್ತಞ್ಚ ತೋಯಂ ನಿರ್ಗಮಯತಿ?
12 हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, कुन फ़ेगेरो बुटे पुड़ ज़ैतून, या दाछ़ी पुड़ फैगू लेगि बटतन? तेन्च़रे लूनो नाग भी मिट्ठू पानी न निस्सी बटे।
ಹೇ ಮಮ ಭ್ರಾತರಃ, ಉಡುಮ್ಬರತರುಃ ಕಿಂ ಜಿತಫಲಾನಿ ದ್ರಾಕ್ಷಾಲತಾ ವಾ ಕಿಮ್ ಉಡುಮ್ಬರಫಲಾನಿ ಫಲಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ? ತದ್ವದ್ ಏಕಃ ಪ್ರಸ್ರವಣೋ ಲವಣಮಿಷ್ಟೇ ತೋಯೇ ನಿರ್ಗಮಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
13 तुसन मरां ज्ञानी ते समझ़दार कौने? ज़ै एरो भोए तै अपने कम्मन रोड़े चाल चलने सेइं तैस नम्रता सेइं साथी बांदो केरे ज़ै ज्ञाने सेइं पैदा भोतीए।
ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಜ್ಞಾನೀ ಸುಬೋಧಶ್ಚ ಕ ಆಸ್ತೇ? ತಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಜ್ಞಾನಮೂಲಕಮೃದುತಾಯುಕ್ತಾನೀತಿ ಸದಾಚಾರಾತ್ ಸ ಪ್ರಮಾಣಯತು|
14 पन अगर तुस अपने-अपने मने मां सखत जलन, ते खुदगरज़ी रखतथ, त बेड़ि-बेड़ि गल्लां न केरथ ते सच़्च़ेरे खलाफ झूठ न ज़ोइयथ।
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮದನ್ತಃಕರಣಮಧ್ಯೇ ಯದಿ ತಿಕ್ತೇರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ವಿದ್ಯತೇ ತರ್ಹಿ ಸತ್ಯಮತಸ್ಯ ವಿರುದ್ಧಂ ನ ಶ್ಲಾಘಧ್ವಂ ನಚಾನೃತಂ ಕಥಯತ|
15 इन ज्ञान तैन नईं, ज़ैन स्वर्गेरां ओरूए बल्के दुनियारू, ते जिसमानी, ते शैतानीए।
ತಾದೃಶಂ ಜ್ಞಾನಮ್ ಊರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ನಹಿ ಕಿನ್ತು ಪಾರ್ಥಿವಂ ಶರೀರಿ ಭೌತಿಕಞ್ಚ|
16 एल्हेरेलेइ कि ज़ैड़ी जलन, ते खुदगरज़ी भोतीए, तैड़ी फसाद ते हर बुरू कम भोते।
ಯತೋ ಹೇತೋರೀರ್ಷ್ಯಾ ವಿವಾದೇಚ್ಛಾ ಚ ಯತ್ರ ವೇದ್ಯೇತೇ ತತ್ರೈವ ಕಲಹಃ ಸರ್ವ್ವಂ ದುಷ್ಕೃತಞ್ಚ ವಿದ್ಯತೇ|
17 पन ज़ैन ज्ञान स्वर्गेरां एइते तैन पेइलू त पवित्र भोते, फिरी मिलनसार, हलीम ते शिखालने बालू, ते दया ते रोड़े कम्मन सेइं ते बगैर तरफदारी ते पाखंडे बगैर भोते।
ಕಿನ್ತೂರ್ದ್ಧ್ವಾದ್ ಆಗತಂ ಯತ್ ಜ್ಞಾನಂ ತತ್ ಪ್ರಥಮಂ ಶುಚಿ ತತಃ ಪರಂ ಶಾನ್ತಂ ಕ್ಷಾನ್ತಮ್ ಆಶುಸನ್ಧೇಯಂ ದಯಾದಿಸತ್ಫಲೈಃ ಪರಿಪೂರ್ಣಮ್ ಅಸನ್ದಿಗ್ಧಂ ನಿಷ್ಕಪಟಞ್ಚ ಭವತಿ|
18 ते मिलाप केराने बालां केरे लेइ धार्मिकतरो फल मेल मलापे सेइं साथी बेव गाते।
ಶಾನ್ತ್ಯಾಚಾರಿಭಿಃ ಶಾನ್ತ್ಯಾ ಧರ್ಮ್ಮಫಲಂ ರೋಪ್ಯತೇ|