इब्रानियों 12
1 एल्हेरेलेइ ज़ैखन गवाहां केरे एत्रो बड्डो घाने असां घेरोरेम, त अस भी सैरी रकावटां ते तैस पापे दूर केरम ज़ै असन उलझाते, ते तैस दौड़ी ज़ै असेईं दौवड़नीए बल्हे सेइं दौवड़म।
So wollen denn auch wir, da wir von einer solchen Wolke von Glaubenszeugen uns umgeben sehen, jede Last ablegen, zumal die Sünde, die uns so leicht bestrickt. Dann wollen wir mit Ausdauer im Wettkampf laufen, der uns obliegt,
2 एज्जा अस विश्वासे मां पवित्र केरनेबाले यीशु पुड़ नज़र रखम, ज़ैनी तैस खुशारे लेइ ज़ै तैसेरी नज़री मां थियो, बेइज़तरी परवाह न की, बल्के क्रूसेरो दुख झ़ैल्लो ते परमेशरेरे तखतेरे देइने पासे गेइतां बिश्शो।
dabei auf Jesus blickend, den Begründer und Vollender unseres Glaubens. Freude lag für ihn bereit; aber er erduldete anstatt ihrer das Kreuz, der Schmach nicht achtend. Jetzt sitzt er zur Rechten des Thrones Gottes.
3 तुस एस गल्ली पुड़ खियाल केरा, कि अपने खलाफत केरनेबाले ज़ैनी पैपी केरि तरफां केत्रो दुख झ़ैलो, ताके बेदिल भोइतां हिम्मत न हैरी।
O, lebt euch in den hinein, der solchen Widerspruch der Sünder gegen sich erduldet hat, damit ihr nicht ermattet und an eurer Seele schlaff werdet.
4 तुसेईं पापे सेइं लड़ते-लड़ते हेजू तगर एत्रो मुकाबलो नईं कियोरो कि तुसेईं अपनो खून बगावरो भोए।
Noch widerstandet ihr im Kampfe mit der Sünde nicht bis aufs Blut.
5 ते तुसेईं तैन समझ़ानू बिसरी छ़ड्डू, कि ज़ैस मां तुसन जो मट्ठां ज़ोवं, “कि हे मेरे बच्चव परमेशरेरे हुक्मे एरे न समझ़ा। ते ज़ैखन प्रभु तीं झ़िड़के त शारनेरे ज़ेरे मैसूस न केर।
Dagegen habt ihr die Mahnung vergessen, die euch wie Söhnen zuredet: "Mein Sohn, achte die Züchtigung des Herrn nicht gering, verzage nicht, wenn du von ihm zurechtgewiesen wirst.
6 किजोकि ज़ैस सेइं परमेशर प्यार केरते तैस झ़िड़ते भी, ते ज़ैस तै अपनू मट्ठू बनाते तैस सोटेईं भी बाते।”
Denn wen der Herr liebhat, den züchtigt er; er schlägt jeden Sohn, zu dem er als Vater sich bekennt."
7 ए हदैइत तुश्शे समझ़नेरे लेइए, एस बल्हे सेइं बरदाशत केरा, परमेशर तुसन अपना मट्ठां सेमझ़तां बर्ताव केरते, किजोकि तैन कौन ज़ेरू मट्ठूए ज़ैस तैसेरो बाजी समझ़ाए नन्ना?
Ihr duldet der Erziehung wegen; wie mit Söhnen verkehrt Gott mit euch. Wo wäre je ein Sohn, den der Vater nicht züchtigte?
8 पन अगर तुसन सुधारे न गाथ ज़ैस शामिल त तुस न गैर औलाद भोनेथ न की अपना मट्ठां।
Und wenn ihr ohne Züchtigung, unter der alle stehen, bliebet, so wäret ihr Bastarde und nicht echte Söhne.
9 एसेरे अलावा ज़ैखन इश्शे जिसमानी बाजी सुधारते रहते थिये ते अस तैन केरि इज़्ज़त केरते राए, त कुन आत्मां केरो बाजी यानी परमेशरेरी जादे इज़्ज़त न केरम ताके ज़ींते राम।
Wenn wir unter der strengen Zucht unserer leiblichen Väter gestanden haben und Ehrfurcht vor ihnen hatten, sollten wir uns nicht noch mehr dem Vater der Geister unterwerfen, um zu leben?
10 इश्शे जिसमानी बाजी त थोड़े दिहाड़ां केरे लेइ एपनी समझ़रे मुताबिक असन सुधारते रहते थिये, पन परमेशर इश्शे फैइदेरे लेइ असन सुधारते ताके असां तैसेरी पवित्रतैई मां शामिल भोंम।
Jene hielten uns nur kurze Zeit nach ihrem Gutdünken in Zucht; er aber tut's zu unserem Besten, auf daß wir an seiner Heiligkeit teilnehmen.
11 एसमां शक नईं कि ज़ैखन केन्ची हदैइत की गाचे त तै खुशी नईं, बल्के बड़ू बुरू बुझ़ते, पन ज़ैखन तै बले-बले पक्को भोइ गाते त तैस बादे मां धर्मी बेनतां चेंनरो फल मैलते।
Jede Züchtigung scheint für den Augenblick nicht Freude, vielmehr Betrübnis einzutragen, doch nachher trägt sie denen, die in ihr geschult sind, als heilsame Frucht Gerechtigkeit.
12 बस्सा एपनी कमज़ोर पैखड़न ते कमज़ोर ज़ैन्धु मज़बूत केरा।
So richtet denn die schlaffen Hände und die müden Knie wieder auf,
13 ते अपने पावन सिधी बत्तां च़लाथ ताके टोंटे टेपलोए न ते तैना बेझ़ोन।
und wandelt zielsichere Wege, damit, was lahm ist, sich nicht ganz ausrenke, vielmehr geheilt werde.
14 सेब्भन सेइं मेल मिलापे सेइं राथ, ते तै पवित्रताई हासिल केरनेरी हर वक्त कोशिश केरा ज़ेसेरे बगैर कोई प्रभु न लेई सके।
Trachtet nach Frieden mit allen und nach Heiligung; denn ohne sie wird niemand je den Herrn schauen.
15 खबरदार एरू न भोए कि कोई मैन्हु परमेशरेरे अनुग्रह करां रेइ गाए, एरू न भोए कि कोई ट्लिठू ज़ील लग्गे ते तुसन परेशान केरे ते होरे लोक भी भिटे भोइ गान।
Sorgt, daß keiner der Gnade Gottes sich entziehe, daß nicht ein giftiges Gewächs emporwachse und um sich greife und viele dadurch befleckt werden,
16 ते न कोई मैन्हु तुसन मां बदमाशी केरनेबालो भोए, या एसावेरो ज़ेरो अधर्मी न बने, ज़ैनी एक्की बार रोट्टी खानेरे लेइ अपने बड्डे भोनेरू हक बेच़तां छ़डू।
daß keiner ein Ehebrecher sei oder ein so gemeiner Mensch wie Esau, der sein Erstgeburtsrecht wegen einer einzigen Speise preisgab.
17 किजोकि तुस ज़ानतथ कि बादे मां ज़ैखन तैनी तै बरकत हासिल केरनेरी कोशिश की, त तैस न मैल्ली, तैस अपनि नियत बदलनेरो मौको न मैलो हालांकी तै लेरां देइ-देइ तैस तोपनेरी कोशिश केरतो राव।
Ihr wisset ja, daß er den Segen nachher noch empfangen wollte und daß er abgewiesen wurde; er fand keine Möglichkeit für eine Sinnesänderung, obwohl er unter Tränen sie herbeizuführen suchte.
18 तुस तैस पहाड़े कां नेड़े नईं ओरे, ज़ैस सेइं तुस हुरी सकते थिए, तैन पहाड़ अग्गी सेइं फुकोतू थियूं ते अंधगुबारी ते बड़ो तूफान थियो।
Ihr seid nicht zu einem Berge, den man berühren kann, hinzugetreten, zu einer Feuerflamme, zu Dunkel, Finsternis, Gewittersturm
19 तैड़ी नड़शिंगेरी शोर ते ज़ोने शुनाने बालेरी एरी आवाज़ शुनोती थी, कि ज़ैखन लोकेईं तै आवाज़ शुनी त मिनत केरने लगे, कि असन सेइं होरि गल्लां न केर।
und zu Posaunenschall und laut erdröhnenden Worten; bei ihnen baten ja die Zuhörer, es möchte nicht mehr weiterhin so zu ihnen gesprochen werden.
20 एल्हेरेलेइ कि तैनेईं तै हुक्म बरदाशत न केरि बटो, “अगर कोई जानवर भी एस पहाड़े सेइं हुरेलो त तै घोड़ेईं बैइतां मारो गालो।”
Denn sie vermochten nicht, die Verordnung zu ertragen: "Wenn nur ein Tier den Berg berührt, so soll es gesteinigt werden."
21 तै नज़ारो एत्रो खतरनाक थियो कि मूसे ज़ोवं, “अवं डरने ते थरकने लोरोईं।”
Und die Erscheinung war so furchtbar, daß Moses selber sprach: "Ich bin voll Furcht und Zittern."
22 बल्के तुस सिय्योनेरे पहाड़े ते ज़ींते परमेशरेरे नगर यानी स्वर्गेरे यरूशलेमे मां लखेइं स्वर्गदूतन कां खुशी मनाने ओरेथ।
Nein, ihr seid zum Berge Sion, zu der Stadt des lebendigen Gottes hinzugetreten, zum himmlischen Jerusalem und zu den Myriaden Engeln, zu der festlichen Gemeinde
23 ते तुस परमेशरेरी पेइले बच्चां केरि सभाई मां ते कलीसियाई मां ओरेथ, एना तैना लोकन ज़ैन केरां नव्वां स्वर्गे मां लिखोरेन, तुस इन्साफ केरनेबाले परमेशरे कां ओरेथ, ते धेरमी केरि आत्मन कां ओरेथ, यानी तैन कां ज़ैना सिद्ध कियोरेन।
der Erstgeborenen, die in den Himmeln aufgeschrieben sind, zu Gott, dem Richter aller, und zu den Seelen der vollendeten Gerechten
24 तुस नंव्वे करारे बिचवाई केरनेबाले यीशु ते तैसेरे छ़िड़कोरे खूने कां ओरेथ, ज़ै हाबिलेरे खूने करां रोड़ी गल्लां ज़ोते।
und zu dem Bürgen des Neuen Bundes, Jesus, und zum Besprengtwerden mit seinem Blute, das eindringlicher redet als das Blut Abels.
25 खबरदार राथ, तुस परमेशर ज़ै तुसन सेइं गल्लां केरते तैसेरो इन्कार न केरथ, किजोकि ज़ैनेईं ज़मीनी पुड़ हदैइत केरनेबालेरो इन्कार कियो त तैना न बंच़े, त अगर अस स्वर्गे हदैइत केरनेबालेरो इन्कार केरमेले त केन्च़रे बंच़मेले?
So seht denn zu, daß ihr den, der redet, nicht ablehnt. Denn wenn jene schon der Strafe nicht entgingen, die ihn, als er sich auf Erden offenbarte, abgewiesen haben, um wieviel weniger dann wir, wenn wir den abweisen, der aus dem Himmel zu uns redet.
26 तैखन तैसेरी आवाज़ी सेइं धरती हिली जेई पन तैनी ई वादो कियोरोए कि, “एक्की फेरे फिरी अवं सिर्फ ज़मीन नईं बल्के अम्बरे भी हिलेइलो।”
Damals erschütterte seine Stimme die Erde, jetzt aber gab er die Verheißung: "Noch einmal will ich nicht bloß die Erde erschüttern, sondern auch den Himmel."
27 तैसेरू “एक्की फेरे फिरी” ज़ोने सेइं साफ पतो लगते की पैदा कियोरी चीज़ां ज़ैना हिलचन तैना खतम भोनिन ताके ज़ैना हिलन नन्ना तैना रैनिन।
Das "Noch einmal" weist darauf hin, daß das, was erschüttert wird, als ein Geschaffenes eine Umwandlung erfahren wird, damit das bleibe, was sich nicht erschüttern läßt.
28 ज़ैड़ी असन तैन राज़ मैलने लोरूए ज़ैन हिलनेरू नईं त एज्जा अस तैसेरू शुक्र केरम ते हिम्मत केरम कि, अस परमेशरेरी आराधना परमेशरेरे डरे सेइं केरि बटम ज़ैस सेइं तै खुश भोए।
So laßt uns denn, weil wir ein unerschütterliches Reich in Aussicht haben, jetzt unsere Dankbarkeit dadurch bezeugen, daß wir in Scheu und Ehrfurcht Gott wohlgefällig dienen;
29 किजोकि इश्शो परमेशर भस्म केरनेबैली अगारो ज़ेरोए।
denn "unser Gott ist ein verzehrendes Feuer."
