प्रेरितों के काम 28

1 ज़ैखन असां ठीक ठाक बन्ने पुड़ पुज़े, त असन पतो च़लो कि इस टैपू जो माल्टा ज़ोतन।

١ وَعَرَفْنَا بَعْدَمَا نَجَوْنَا أَنَّ الشَّاطِئَ الَّذِي وَصَلْنَاهُ هُوَ جَزِيرَةُ مَالِطَةَ.

2 तैट्ठेरे राने बालेईं असन सेइं बड़ो रोड़ो बर्ताव कियो, झ़ड़ी लग्गोरी थी, ते ठंढ भी बड़ी थी, तैनेईं अग बाली ते इश्शी बड़ी आदर कमाई।

٢ وَاسْتَقْبَلَنَا أَهْلُهَا الْغُرَبَاءُ بِعَطْفٍ كَبِيرٍ قَلَّ نَظِيرُهُ. فَإِذْ كَانَ الْمَطَرُ يَنْهَمِرُ وَالْجَوُّ بَارِداً، أَوْقَدُوا لَنَا نَاراً، وَرَحَّبُوا بِنَا.

3 पौलुसे कैड़ु केरो अक लेग्गु बनावं, ते ज़ैखन तै तैना कैड़ु अग्गी मां छ़डने लगो त अगारे सेके सेइं तैन कैड़न मरां अक सप निस्सो, ते पौलुसेरे हथ्थे सेइं पलेटोव।

٣ وَجَمَعَ بُولُسُ بَعْضَ الْحَطَبِ وَأَلْقَاهُ فِي النَّارِ، فَخَرَجَتْ أَفْعَى، دَفَعَتْهَا الْحَرَارَةُ، وَتَعَلَّقَتْ بِيَدِهِ.

4 ज़ैखन तैन लोकेईं सप पौलुसेरे हथ्थे सेइं पलेटोरो लव, त एप्पू मांमेइं ज़ोने लगे, “ए मैन्हु ज़रूर कोई खूनी आए, ए समुन्द्रे मां गर्क भोने करां त बच़ोरोए, पन इन्साफे ए ज़ींतो न राने न दित्तो।”

٤ وَرَأَى أَهْلُ مَالِطَةَ الأَفْعَى عَالِقَةً بِيَدِهِ، فَقَالَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: «لابُدَّ أَنَّ هَذَا الرَّجُلَ قَاتِلٌ، فَإِنَّ الْعَدْلَ لَمْ يَدَعْهُ يَحْيَا بَعْدَمَا نَجَا مِنَ الْبَحْرِ».

5 पन तैनी तैस सप्पे अग्गी मांजो घिल देइतां ट्लट्टो, ते तैस किछ नुकसान न भोव।

٥ وَلَكِنَّ بُولُسَ نَفَضَ الأَفْعَى فِي النَّارِ دُونَ أَنْ يَمَسَّهُ أَذىً.

6 तैना लोक बलगने लग्गोरो थिये, कि एसेरी सारी जान एफरी गानीए ते ए मेरि गानोए, ते बड़े च़िरे तगर बलगनेरे बाद पौलुसे किछ न भोवं, त तैना लोक सोचने लगे, “ए ज़रूर कोई देबतोए।”

٦ وَانْتَظَرُوا أَنْ يَتَوَرَّمَ جِسْمُهُ أَوْ يَقَعَ مَيْتاً فَجْأَةً. وَطَالَ انْتِظَارُهُمْ، دُونَ أَنْ يُصِيبَهُ ضَرَرٌ، فَغَيَّرُوا رَأْيَهُمْ فِيهِ وَقَالُوا: «إِنَّهُ إِلهٌ!»

7 तैस ठैरारे आसे-पासेरे टैपेरी प्रधान पुबलियुसेरी ज़मीन थी, तैनी असां अपने घरे ने ते ट्लाई दिहाड़े इश्शी आदर खातर की।

٧ وَكَانَتْ بِالْقُرْبِ مِنَ الْمَكَانِ مَزَارِعُ لِحَاكِمِ الْجَزِيرَةِ بُوبْلِيُوسَ، فَدَعَانَا وَأَحْسَنَ ضِيَافَتَنَا ثَلاثَةَ أَيَّامٍ.

8 पुबलियुसेरे बाजी भुखार ते पैचसी सेइं बड़ो बिमार भोरो थियो, ते पौलुसे तैस कां गेइतां तैसेरेलेइ प्रार्थना की, ते तैस पुड़ हथ रेखतां तै बझ़ाव।

٨ وَكَانَ وَالِدُ بُوبْلِيُوسَ طَرِيحَ الْفِرَاشِ مَرِيضاً بِالْحُمَّى وَالإِسْهَالِ الشَّدِيدِ. فَزَارَهُ بُولُسُ وَصَلَّى، وَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَيْهِ، فَشَفَاهُ.

9 फिरी तैस टैपेरे बाकी बिमार लोक आए ते तैना ठीक भोइ जे।

٩ فَجَاءَ عِنْدَئِذٍ مَرْضَى الْجَزِيرَةِ إِلَيْهِ وَنَالُوا الشِّفَاءَ،

10 तैन लोकेईं इश्शी बड़ी इज़्ज़त की, ते असां तैट्ठां अग्रोवं गानेरे लेइ तियार भोए, त तैनेईं इश्शी ज़ुरुरतरी सैरी चीज़ां ज़िहाज़े मां छ़ैडी दित्ती।

١٠ فَأَعْطَوْنَا هَدَايَا كَثِيرَةً، وَزَوَّدُونَا عِنْدَ رَحِيلِنَا بِمَا نَحْتَاجُ إِلَيْهِ فِي سَفَرِنَا.

11 इश्शू ज़िहाज़ बिगड़नेरे ट्लेइ महिना बाद असां सिकन्दरियारे एक्की ज़िहाज़े मां च़ले जे, ज़ैन ठंढ मुकने तगर तैस टैपू मां रुकेरु थियूं, तैस मां यूनैनी केरि दूई अकोट्ठी देबतेरी मूरतां बनोरी थी।

١١ وَبَعْدَ ثَلاثَةِ أَشْهُرٍ أَقْلَعْنَا عَلَى سَفِينَةٍ مِنَ الإِسْكَنْدَرِيَّةِ، تَحْمِلُ صُورَةَ الجَوْزَاءِ (أَيِ التَّوْأَمَيْنِ)، كَانَتْ قَدْ قَضَتْ فَصْلَ الشِّتَاءِ فِي مَالِطَةَ.

12 पेइले असां सुरकूसा नगरे मां पुज़े, ते ट्लाई दिहाड़े तैड़ी राए।

١٢ فَلَمَّا وَصَلْنَا إِلَى مَدِينَةِ سِرَاكُوسَا قَضَيْنَا فِيهَا ثَلاثَةَ أَيَّامٍ،

13 तैट्ठां असां च़लते-च़लते रेगियुम नगरे मां पुज़े, ते होरसां दक्षिणी हवा च़लने लगी ते असां होरसां पुतियुली नगरे मां पुज़े।

١٣ ثُمَّ أَبْحَرْنَا وَسِرْنَا عَلَى مَقْرُبَةٍ مِنَ الشَّاطِئِ حَتَّى وَصَلْنَا مَدِينَةَ رِيغِيُونَ. وَفِي الْيَوْمِ التَّالِي هَبَّتْ رِيحٌ جَنُوبِيَّةٌ، فَوَصَلْنَا إِلَى مَدِينَةِ بُوطِيُولِي فِي يَوْمَيْنِ.

14 तैड़ी असन किछ ढ्ला भी मैल्ले, तैनेईं असां कुजाए ते असां तैड़ी सत दिहाड़े राए, ते तैसेरां बाद असां रोमे मां पुज़े।

١٤ وَوَجَدْنَا هُنَاكَ بَعْضَ الإِخْوَةِ، فَطَلَبُوا إِلَيْنَا أَنْ نَقْضِيَ مَعَهُمْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ. وَهَكَذَا وَصَلْنَا إِلَى رُومَا.

15 तैट्ठेरे मसीही ढ्लान पतो लगो, कि असां ओरेम त तैना असन अगराने अप्पियुसेरे चौके ते ट्लेइ धर्मशालन तगर आए, पौलुसे तैना लेइतां परमेशरेरू शुक्र कियूं ते तैस बड़ी हिम्मत भोइ।

١٥ وَلَمَّا سَمِعَ الإِخْوَةُ فِيهَا بِوُصُولِنَا، خَرَجُوا لاِسْتِقْبَالِنَا فِي سَاحَةِ أَبِيُّوسَ وَفِي الْخَانَاتِ الثَّلاثَةِ. فَلَمَّا رَآهُمْ بُولُسُ شَكَرَ اللهَ وَتَشَجَّعَ.

16 ज़ैखन अस रोम नगरे मां पुज़े ते पौलुसे अज़ाज़त मैल्ली, कि तै एक्की पैरहेदारी निगरेंनी मां ज़ैड़ी चाए गेइ सकते।

١٦ وَلَمَّا دَخَلْنَا رُومَا سَمَحَ الضَّابِطُ لِبُولُسَ أَنْ يُقِيمَ فِي مَنْزِلٍ خَاصٍّ مَعَ الْجُنْدِيِّ الَّذِي يَحْرُسُهُ.

17 ज़ैखन ट्लाई दिहाड़े बीते त पौलुसे यहूदी केरे प्रधान कुजाए, ते ज़ैखन तैना अकोट्ठे भोए त पौलुसे तैन सेइं ज़ोवं, “ढ्लाव मीं अपनि कौमरे ते अपने दादे-पड़दादां केरि रसमरे खलाफ कोई कम नईं कियेरू त फिर भी अवं पाबंद केरतां यरूशलेम नगरे मां रोमी सरकारारे हवाले कियो।

١٧ وَبَعْدَ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ دَعَا بُولُسُ وُجَهَاءَ الْيَهُودِ، وَقَالَ لَهُمْ: «أَيُّهَا الإِخْوَةُ، مَعَ أَنِّي لَمْ أَفْعَلْ مَا يُسِيءُ إِلَى الشَّعْبِ، وَلا إِلَى طُقُوسِ آبَائِنَا، فَقَدْ سُجِنْتُ فِي أُورُشَلِيمَ وَسُلِّمْتُ إِلَى الرُّومَانِ،

18 तैनेईं पुछ़ गन केरनेरे बाद अवं हथरां छ़डनो थियो। किजोकि मीं कोई एरू कम न थियूं कियेरू कि ज़ैस सेइं मीं मौतरी सज़ा देथे।

١٨ فَاسْتَجْوَبُونِي وَأَرَادُوا إِطْلاقِي، لأَنَّهُ لَمْ يَكُنْ هُنَاكَ مَا يَسْتَوْجِبُ إِعْدَامِي.

19 पन ज़ैखन यहूदेईं मुखालफत की, त मीं महाराज़े कां बिनती की। पन एल्हेरेलेइ नईं कि अवं अपनि कौमी पुड़ कोई इलज़ाम लांनो चातो थियो।

١٩ غَيْرَ أَنَّ الْيَهُودَ اعْتَرَضُوا، فَاضْطُرِرْتُ إِلَى اسْتِئْنَافِ دَعْوَايَ إِلَى الْقَيْصَرِ. وَهَذَا لَا يَعْنِي أَنَّنِي أَشْكُو بَنِي وَطَنِي بِشَيْءٍ.

20 एल्हेरेलेइ मीं एन रोड़ू समझ़ू, कि तुसन सेइं मिलतां गल केरि, अवं इस्राएलेरी एक्की उमीदी ज़ै मसीह आए शांगलन सेइं बंधोरोइं।”

٢٠ لِذَلِكَ طَلَبْتُ أَنْ أَرَاكُمْ وَأُكَلِّمَكُمْ؛ فَأَنَا مُوثَقٌ بِهذِهِ السِّلْسِلَةِ مِنْ أَجْلِ رَجَاءِ إِسْرَائِيلَ».

21 तैनेईं तैस सेइं ज़ोवं, “असन यहूदन करां न कोई चिट्ठी मैल्ली ते न तैट्ठां एजनेबाले इश्शे लोकेईं तेरे बारे मां कोई खबर दित्ती, ते न तेरे खलाफ किछ ज़ोवं।

٢١ فَقَالُوا: «لَمْ نَتَلَقَّ بِشَأْنِكَ أَيَّةَ رِسَالَةٍ مِنْ بِلادِ الْيَهُودِيَّةِ، وَلا جَاءَ رَسُولٌ مِنْ عِنْدِ إِخْوَانِنَا يُخْبِرُنَا عَنْكَ بِشَيْءٍ، أَوْ يَشْتَكِي عَلَيْكَ.

22 पन असां तेरे बारे मां ज़ाननू चातम, ए त असन पत्तोए, कि लोक सेब्भी ठैरन एस पंथेरे खलाफ गल्लां केरतन।”

٢٢ وَلَكِنَّنَا نَرَى مِنَ الْمُنَاسِبِ أَنْ نَسْمَعَ رَأْيَكَ، لأَنَّنَا نَعْلَمُ أَنَّ النَّاسَ فِي كُلِّ مَكَانٍ يُعَارِضُونَ هَذَا الْمَذْهَبَ!»

23 तैखन यहूदी लोकेईं पौलुसेरी गल्लां शुन्नेरे लेइ अक दिहाड़ी ठुवहलाई, ज़ैखन तै दिहाड़ी आई, त लोक पेइले लोकन करां भी जादे अकोट्ठे भोए। पौलुसे तैन परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां समझ़ाव, ते साथी यीशुएरे बारे मां मूसेरे कानूने ते नेबी केरे किताबन मरां तैन रोड़ेच़ारे समझ़ेइतां झ़ेझ़ां करां ड्लोझ़ी तगर गल्लां शुनातो राव।

٢٣ فَحَدَّدُوا مَوْعِداً لِلِقَاءٍ قَادِمٍ، جَاءُوا فِيهِ مَعَ كَثِيرِينَ إِلَى مَنْزِلِ بُولُسَ. فَشَهِدَ لَهُمْ مِنَ الصَّبَاحِ إِلَى الْمَسَاءِ شَارِحاً لَهُمْ أُمُورَ مَلَكُوتِ اللهِ وَمُحَاوِلاً إِقْنَاعَهُمْ بِالأُمُورِ الْمُخْتَصَّةِ بِيَسُوعَ اسْتِنَاداً إِلَى شَرِيعَةِ مُوسَى وَكُتُبِ الأَنْبِيَاءِ.

24 किछ तैसेरी गल्लां शुन्तां मघन भोइ जे ते मन्नू ते किछेईं विश्वास भी कियो।

٢٤ فَمِنْهُمْ مَنِ اقْتَنَعَ بِكَلامِهِ، وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ يُؤْمِنْ.

25 ज़ैखन तैना एप्पू मांमेइं अक न भोए, त पौलुसे तैन गाने करां पेइले अक गल ज़ोई, “पवित्र आत्मारे ज़िरिये यशायाह नबी तुश्शे दादे-पड़दादां केरे बारे मां ठीके ज़ोरू थियूं।”

٢٥ فَاخْتَلَفُوا فِيمَا بَيْنَهُمْ، وَانْصَرَفُوا بَعْدَمَا قَالَ لَهُمْ: «صَدَقَ الرُّوحُ الْقُدُسُ إِذْ قَالَ لِآبَائِكُمْ بِلِسَانِ النَّبِيِّ إِشَعْيَاءَ:

26 एन लोकन कां गा, ते एन ज़ो कि, “तुस शुन्ते त राले, पन समझ़ेले न, ते तकते त राले पन पिशानेले न।

٢٦ اذْهَبْ إِلَى هَذَا الشَّعْبِ وَقُلْ لَهُ: سَمْعاً سَتَسْمَعُونَ، وَلَكِنَّكُمْ لَا تَفْهَمُونَ! وَنَظَراً سَتَنْظُرُونَ، وَلَكِنَّكُمْ لَا تُبْصِرُونَ!

27 किजोकि एन लोकां केरे दिले मोट्टे भोरोरेन, ते एना टोव्ने भोरोरेन, ते एनेईं अपनि एछ़्छ़ी निकोल कियोरिन। किजोकि एरू न भोए, कि एना लहन ते कन्न सेइं शुन्न ते दिले सेइं समझ़न, ते एना मेरे पासे फिरन ते अवं एन शिफ़ा देईं।

٢٧ لأَنَّ قَلْبَ هَذَا الشَّعْبِ قَدْ صَارَ غَلِيظاً، وَآذَانُهُمْ قَدْ صَارَتْ ثَقِيلَةَ السَّمْعِ، وَقَدْ أَغْمَضُوا عُيُونَهُمْ. لِئَلا يُبْصِرُوا بِعُيُونِهِمْ، وَيَسْمَعُوا بِآذَانِهِمْ، وَيَفْهَمُوا بِقُلُوبِهِمْ، وَيَرْجِعُوا إِلَيَّ فَأَشْفِيَهُمْ!»

28 “एल्हेरेलेइ अवं चाताईं कि तुस ज़ानथ कि परमेशरेरी मुक्ति गैर कौमन कां भी भेज़ोरोए ते तैना तैस शुनेले।”

٢٨ وَخَتَمَ بُولُسُ كَلامَهُ بِقَوْلِهِ: «اعْلَمُوا إِذَنْ أَنَّ اللهَ قَدْ أَرْسَلَ خَلاصَهُ هَذَا إِلَى الأُمَمِ الأُخْرَى، وَهُمْ سَيَسْتَمِعُونَ إِلَيْهِ!»

29 ज़ैखन पौलुसे एन ज़ोवं, त यहूदी एप्पू मांमेइं बेंस केरते तैट्ठां च़ले जे।

٢٩ فَلَمَّا قَالَ هَذَا الْكَلامَ، خَرَجَ الْيَهُودُ مِنْ عِنْدِهِ وَهُمْ يَتَجَادَلُونَ بِعُنْفٍ.

30 पौलुस पूरे दूई सालन तगर क्रैइयेरे मुकाने मां राव,

٣٠ وَأَقَامَ بُولُسُ سَنَتَيْنِ كَامِلَتَيْنِ فِي الْمَنْزِلِ الَّذِي اسْتَأْجَرَهُ، وَكَانَ يُرَحِّبُ بِجَمِيعِ الَّذِينَ يَأْتُونَ لِزِيَارَتِهِ،

31 ते ज़ै भी तैस सेइं मिलने एइतो थियो, पौलुस तैस सेइं मिलतो थियो, ते बेधड़क भोइतां परमेशरेरे राज़्ज़ेरी खुशखबरी शुनातो थियो, ते प्रभु यीशु मसीहेरे बारे मां शिक्षा देंतो राव।

٣١ مُبَشِّراً بَمَلَكُوتِ اللهِ، وَمُعَلِّماً الأُمُورَ الْمُخْتَصَّةَ بِالرَّبِّ يَسُوعَ الْمَسِيحِ بِكُلِّ جُرْأَةٍ وَبِلا عَائِقٍ.