< प्रेरितों के काम 17 >

1 पौलुस ते सीलास तैसेरां बाद अम्फिपुलिस ते अपुल्लोनिया नगरन मांमेइं गेइतां थिस्सलुनीके नगरे मां आए, तैड़ी यहूदी केरू अक प्रार्थना घर थियूं।
ইয়াৰ পাছত তেওঁলোক আম্ফিপলি আৰু আপল্লোনিয়া নগৰৰ মাজেদি থিচলনীকি চহৰলৈ গ’ল। তাত ইহুদী সকলৰ এটা নাম-ঘৰ আছিল।
2 पौलुस अपने रीतरे मुताबिक प्रार्थना घरे मां ट्लाई आरामेरे दिहाड़न तगर पवित्रशास्त्रेरी किताबी मरां तैन सेइं बेंस केरतो राव।
পৌলে তেওঁৰ নিয়ম অনুযায়ী ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰলৈ গ’ল আৰু একেৰাহে তিনিটা বিশ্রাম-বাৰত তেওঁলোকৰ সৈতে ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ পৰা যুক্তিৰে আলোচনা কৰিলে।
3 पौलुस तैन केरो मतलब खोल्ली-खोल्ली समझ़ातो थियो, “कि यीशु मसीहेरो दुःख झ़ैल्लनो ते मुड़दन मरां ज़ींतू भोनू ज़रूरी थियूं, कि ज़ैस यीशुएरे बारे मां अवं प्रचार केरतम, तैए मसीह आए।”
তেওঁ শাস্ত্ৰীয় বচন মেলি ব্যাখ্যা কৰিলে যে, খ্রীষ্টই দুখভোগ কৰা আৰু মৃত্যুৰ পৰা পুণর্জীৱিত হোৱাৰ প্রয়োজন আছিল। তেওঁ আকৌ ক’লে, “এই যি যীচুক মই আপোনালোকৰ আগত প্রচাৰ কৰিছোঁ, সেই যীচুৱেই হৈছে খ্রীষ্ট।”
4 तैन मरां किछ यहूदी ते गैर कौमां केरे लोक ज़ैनेईं विश्वास कियोरो थियो, ते होरि भी बेड़ि भक्त कुआन्शां ज़ैनेईं विश्वास कियोरो थियो पौलुसे ते सीलासे सेइं मिली जेई।
তাতে কিছুমান ইহুদীয়ে এই কথাত সন্মতি জনাই পৌল আৰু চীলৰ লগত যোগ দিলে। তাৰোপৰি অনেক ঈশ্বৰভক্ত গ্রীক আৰু গণ্য-মান্য মহিলা সকলকে ধৰি এক বৃহৎ দলে তেওঁলোকৰ লগত যোগ দিলে।
5 पन यहूदेईं जलनी सेइं काई नगरन मां बुरे लोक अकोट्ठे केरतां हंगामो केरनो शुरू कियो। तैनेईं यासोनेरे घरे पुड़ हमलो कियो ताके पौलुसे ते सीलासे लोकां केरे सामने आनन।
কিন্তু বিশ্বাস নকৰা ইহুদী সকলে হিংসা কৰি বজাৰ অঞ্চলৰ পৰা কিছুমান দুষ্ট লোকক মাতি আনি একগোট কৰিলে আৰু নগৰৰ মাজত গণ্ডগোল লগাই দিলে। পৌল আৰু চীলক বিচাৰি মানুহবোৰৰ মাজলৈ নিবৰ বাবে তেওঁলোকে যাচোনৰ ঘৰ আক্রমণ কৰিলে।
6 पन ज़ैखन तैना न मैल्ले त यासोन त काई होरे विश्वासी ढ्ला घसीटतां नगरेरे हाकिमन कां आने, ते ज़ोरे-ज़ोरे सेइं ज़ोने लगे, “एन मैनेईं हर ठैरी परेशानी फैलावरी, ते अज़ इड़ी भी पुज़ोरेन।
কিন্তু তাত তেওঁলোকক নাপাই যাচোন আৰু কোনো কোনো ভাইক টানি আনি চহৰৰ শাসনকর্তাৰ আগলৈ লৈ গ’ল আৰু চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে, “যি লোক সকলে সমগ্র পৃথিৱী উলট-পালট কৰিছে, তেওঁলোক এতিয়া ইয়াতো উপস্থিত হৈছে,
7 ते एना यासोने अपने घरे मां रखोरेन, ते एना लोक महाराज़ेरे हुक्मेरी खलाफत केरतन, ते ज़ोतन कि राज़ो त यीशु आए।”
আৰু যাচোনে তেওঁলোকক আলহী কৰি ৰাখিছে। এই লোক সকলে চীজাৰৰ আজ্ঞা অমান্য কৰি কৈ ফুৰিছে যে, যীচু নামৰ আন এজন ৰজা আছে।”
8 ए गल शुन्तां नगरेरे हाकिम ते सारे लोक परेशान भोए।
এইবোৰ কথা শুনি সমবেত জনতা আৰু নগৰৰ শাসনকর্তা সকল উদ্বিগ্ন হৈ পৰিল।
9 ते तैनेईं यासोन ते बाकी लोक ज़मानती पुड़ हथरां छ़डे।
তেওঁলোকে যাচোন আৰু আন লোক সকলৰ পৰা জৰিমনা ললে আৰু জৰিমনা আদায় দিয়াৰ পাছত তেওঁলোকক যাবলৈ এৰি দিলে।
10 ड्लोझ़ां विश्वासी ढ्लाएईं पौलुस ते सीलास तैट्ठां बिरीया नगरे जो भेज़े, ज़ैखन तैना तैड़ी पुज़े त तैना यहूदी केरे प्रार्थना घरे मां जे।
১০সেই ৰাতিয়েই ভাই সকলে পৌল আৰু চীলক বিৰয়ালৈ পঠাই দিলে। সেই ঠাই পাই তেওঁলোক ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰলৈ গ’ল।
11 बिरीया नगरेरे लोक थिस्सलुनीके नगरेरे यहूदन करां भले थिये, तांए तैनेईं खुशखबरी बेड़ि खुशी सेइं कबूल की, तैना रोज़ एना गल्लां केरे बारे मां गलबात केरते थिये, कि पौलुसेरी गल्लां सेच़्च़ी आन कि नईं।
১১থিচলনীকিৰ লোক সকলতকৈ বিৰয়াৰ লোক সকল উদাৰ মনোভাৱাপন্ন আছিল। তেওঁলোকে অতি আগ্রহেৰে বাক্য শুনি গ্রহণ কৰিলে আৰু সত্যতা জানিবলৈ প্রতিদিনে শাস্ত্ৰৰ বাক্য অনুসন্ধান কৰিলে।
12 एल्हेरेलेइ काई यहूदेईं ते काई होरि यूनानी इज़्ज़तदार कुआन्शेईं भी यीशु पुड़ विश्वास कियो।
১২ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ মাজৰ অনেকে বিশ্বাস কৰিলে। এই বিশ্বাসী সকলৰ মাজত কেইজনমান প্রভাৱশালী গ্রীক মহিলা আৰু বহুত পুৰুষও আছিল।
13 ज़ैखन थिस्सलुनीके नगरेरे यहूदन पतो लगो कि पौलुस बिरीया नगरे मां परमेशरेरू वचन शुनाते, ते तैना लोकन भटकाने ते हलचल मच़ाने लग्गे।
১৩কিন্তু পৌলে বিৰয়ালৈ আহি ঈশ্বৰৰ বাক্য প্রচাৰ কৰি আছে বুলি শুনিবলৈ পাই থিচলনীকিৰ ইহুদী সকল সেই ঠাইলৈ আহি লোক সকলক উত্তেজিত কৰিলে।
14 तैखन विश्वासी ढ्लाएईं पौलुस समुन्दरेरे बन्ने भेज़ो, पन सीलास त तीमुथियुस तैड़ी राए।
১৪ভাই সকলে তেতিয়াই পলম নকৰি পৌলক সাগৰৰ তীৰলৈ পঠাই দিলে; কিন্তু চীল আৰু তীমথিয় বিৰয়াতে থাকিল।
15 ते पौलुसेरी मद्दत केरनेबाले एथेंस नगरे तगर जे, ते सीलास ते तीमुथियुसेरे लेइ बिस्तार नेइतां च़ले जे, कि मीं कां जल्दी एज्जे।
১৫যি সকল লোকে পৌলক লগত লৈ গৈছিল, তেওঁলোকে তেওঁক আথিনী চহৰলৈ লৈ গ’ল আৰু পৌলক তাতে এৰিলে। পাছত তেওঁলোকে পৌলৰ পৰা চীল আৰু তীমথিয়ৰ কাৰণে এই আদেশলৈ আহিল যে, তেওঁলোকে যেন অতি সোনকালে পৌলৰ লগ লয়।
16 ज़ैखन पौलुस एथेंस नगरे मां तैन बलगने लग्गोरो थियो, त एन तकते कि सारू नगर मूरती सेइं भेरतांए त तैसेरो दिल बड़ो उदास भोव।
১৬আথিনী চহৰত পৌলে চীল আৰু তীমথিয়ৰ কাৰণে অপেক্ষাত থাকোতে, সেই চহৰ মূৰ্তিবোৰেৰে পূর্ণ হৈ থকা দেখিলে। তাতে তেওঁৰ অন্তৰ-আত্মা অতি ব্যথিত হৈ উঠিল।
17 एल्हेरेलेइ तै प्रार्थना घरे मां यहूदन ते तैन सेइं ज़ैना परमेशरेरो डर मन्नेबाले (भक्त) गैर कौमन मरां यहूदन मां ओरे थिये चौके मां गेइतां मिलतो थियो, ते तैन सेइं रोज़ बेंस केरतो थियो।
১৭সেয়ে তেওঁ ইহুদী আৰু ঈশ্বৰক উপাসনা কৰা গ্রীক সকলৰ লগত নাম-ঘৰত যুক্তিৰে আলোচনা কৰিলে। বজাৰ অঞ্চলতো প্রতিদিনে লগ পোৱা লোক সকলৰ লগত আলোচনা কৰিলে।
18 किछ इपिकूरी ते किछ स्तोईकी उस्ताद तैस सेइं बेंस केरने लगे, ते तैन मरां किछ ज़ोने लगे, “बकवादी कुन ज़ोनू चाते?” ते किछ ज़ोने लगे, “ए त होरि देबतां केरो पतो देनेबालो भोइ सकते, किजोकि पौलुस यीशुएरो ते कने ज़ींते भोनेरी खुशखबरी शुनातो थियो।”
১৮তাতে ইপিকূৰী আৰু স্তোয়িকী দর্শন-শাস্ত্রৰ দার্শনিক কেইজনমানে পৌলৰ লগত তর্ক-যুদ্ধত লিপ্ত হ’ল। কিছুমানে ক’লে, “এই জনে বকবকাই কি কবলৈ বিচাৰিছে?” আন কোনোবাই ক’লে, “ই দেখিছোঁ কোনোবা বিদেশী দেৱতাবোৰৰ কথা প্রচাৰ কৰিছে।” কাৰণ পৌলে যীচু আৰু তেওঁৰ পুনৰুত্থানৰ বিষয়ে কৈ আছিল।
19 तैखन तैनेईं तै एप्पू सेइं साथी अरियुपगुस नव्वेंरे मन्दरे मां नेव, ते तैस पुच़्छ़ू, “कुन अस ज़ैनी सकतम कि ज़ैस नव्वें पंथेरी तू शिक्षा देतस, तै कुने?
১৯তেওঁলোকে পৌলক ধৰি আৰেয়পাগৰ সভালৈ নি সুধিলে, “আপুনি এই যি নতুন শিক্ষা দিছে, সেইটো কি, সেই বিষয়ে আমি জনিব পাৰোঁ নে?
20 असां तेरे ऐशेरां बेड़ि आजीब गल्लां शुन्ने लोरेंम, ते असां एन ज़ाननू चातम कि एन केरो कुन मतलबे?”
২০কিয়নো আপুনি কিছুমান অদ্ভুত কথা আমাক শুনাইছে। গতিকে এই কথাবোৰৰ অর্থ কি, সেই বিষয়ে আমি জানিব বিচাৰো।”
21 (द्रासले मां एथेंसेरे लोक कुन देशी कुन परदेशी अपनि फुरस्तरो सारो मौको होरि कम्मां केरे बजाहे सिर्फ नव्वीं-नव्वीं गल्लां ज़ोने ते शुन्ने मां गुज़ारते थिये।)
২১আথিনীৰ লোক সকলে আৰু তাত থকা বিদেশী সকলেও মাত্র কিছুমান নিত্য নতুন বিষয় লৈ আলোচনা কৰি বা শুনি আজৰি সময় কটায়।
22 तैखन पौलुस अरियुपगुसे नव्वेंरे मन्दरे मझ़ाटे खड़ो भोइतां ज़ोने लगो, “हे एथेंसेरे लोकव, अवं हेरताईं कि तुस हर गल्ली मां देबतन बड़ो उच्चो द्रजो देतथ।
২২তেতিয়া পৌলে আৰেয়পাগৰ সভাৰ মাজত থিয় হৈ ক’লে, “হে আথিনীৰ জনগণ, মই দেখিছোঁ যে আপোনালোক সকলো ক্ষেত্রতে অতিশয় ধর্মপ্ৰাণ মানুহ।
23 ज़ैखन अवं तुश्शे नगर मां हंठतो फिरतो थियो, त मेरी नज़र तुश्शे पूज़नेरी चीज़न पुड़ ते बलिदानेरी ठारी पुड़ पेई, ज़ैस पुड़ लिखोरू थियूं, अनज़ान परमेशरेरे लेइ, बस्सा तुस ज़ैस ज़ानथ नन्ना ते तैसेरी पूज़ा केरतथ, अवं तुसन तैसेरे बारे मां ज़ोताईं।
২৩কিয়নো মই ঘূৰি ফুৰোতে আৰু আপোনালোকে উপাসনা কৰা বস্তুবোৰ লক্ষ্য কৰোঁতে, ‘অবিদিত ঈশ্বৰলৈ বেদি’ বুলি লিখা এটা বেদি দেখা পালোঁ। এতেকে আপোনালোকে নাজানি যি জনৰ উপাসনা কৰিছে, তেওঁৰ সম্বন্ধে মই আপোনালোকৰ ওচৰত প্রচাৰ কৰিছোঁ।
24 ज़ैनी परमेशरे दुनिया ते सैरी चीज़ां बनेवरिन, तै धेरतरो ते अम्बरेरो मालिके, तै हथ्थां केरे बनेवरे मन्दरन मां न राए।
২৪ঈশ্বৰ, যি জন পৃথিৱী আৰু তাত থকা সকলো বস্তুৰ সৃষ্টিকর্তা, তেওঁ স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীৰ গৰাকী। তেওঁ মনুষ্যৰ হাতেৰে সজা মন্দিৰত নিবাস নকৰে।
25 तैस मैनेरे मद्दतरी ज़रूरत नईं, किजोकि तै केन्ची चीज़री ज़रूरत नईं, तै सैरन ज़िन्दगी ते सांस ते सब किछ देते।
২৫মনুষ্যৰ হাতৰ সেৱা কার্য তেওঁৰ প্রয়োজন নাই। তেওঁৰতো একোৰে অভাৱ নাই কাৰণ তেওঁ নিজেই সকলোকে জীৱন, নিশ্বাস আৰু আন সকলো দিয়ে।
26 तैनी एक्की मैन्हु सेइं हर कौमारे लोक पैदा किये, ताके सारे ज़मीनी पुड़ आबाद भोन, तैनी तैन केरि ज़िन्दगरे दिहाड़े बनाए ते रानेरे लेइ ठार बनाई।
২৬এজন মানুহৰ পৰা ঈশ্বৰে সমগ্র মানৱ জাতি সৃষ্টি কৰিলে যাতে তেওঁলোকে গোটেই পৃথিৱীতে বসবাস কৰিব পাৰে। ঈশ্বৰে, মানুহে বসবাস কৰি থাকিব পৰা ঠাইৰ সীমা আৰু নির্দ্ধাৰিত কাল ঠিক কৰিলে।
27 परमेशरे एन कियूं ताके लोक तैस तोप्पन ते शैइद तोपते-तोपते तैन मैल्ली गाए, हालांकी तै असन केन्ची करां दूर नईं।
২৭সেয়ে, মানুহে ঈশ্বৰক বিচাৰিব লাগে আৰু বিচাৰি যেন শেষত তেওঁক লগ পায়। আচলতে, তেওঁ আমাৰ কাৰো পৰা দূৰৈত নাই।
28 किजोकि तै असन सेइं साथी आए ते ज़ींते रातम ते च़लतम फिरतम, ज़ेन्च़रे कि तुश्शे लिखने बालेईं भी ज़ोरूए, ‘असां त तैसेरे बच्चेम।’
২৮কিয়নো আমি তেওঁতে জীয়াই আছোঁ, চলা-ফুৰা কৰিছোঁ আৰু আছোঁ, যেনেকৈ আপোনালোকৰ কবি সকলৰ এজনে কৈছে, ‘কাৰণ আমিও তেওঁৰ সন্তান।’
29 ते परमेशरेरे बच्चे भोइतां सोचेरू लोड़े, कि ईश्वरत्व सोन्ने, चैंदरी, या घोड़ेरी मूरतरीए ते ज़ै केन्ची मैनेरे हाथां केरि कारीगिरीए ते खियाले सेइं आए।
২৯আমি যদি ঈশ্বৰৰ সন্তান হওঁ, তেনেহলে মানুহৰ শিল্পকলা আৰু চিন্তাৰে সজা সোণ, ৰূপ বা পাথৰৰ মূর্তিৰ দৰে ঈশ্বৰৰ ঐশ্বৰিকতাক আমি কল্পনা কৰিব নালাগে।
30 एल्हेरेलेइ परमेशरे लोकां अज्ञानतारे वक्ते पुड़ ध्यान न दित्तू, ते हुनी तै मैनन् सेब्भी ठैरन हुक्म देते कि मन फिरान।
৩০এই কাৰণতে, মানুহৰ অজ্ঞানতাৰ এনে কালছোৱাক ঈশ্বৰে ক্ষমাৰ চকুৰে চাইছে কিন্তু এতিয়া তেওঁ সকলো ঠাইতে আটাই মানুহক মন-পালটন কৰিবলৈ আজ্ঞা দিছে।
31 किजोकि तैनी अक दिहाड़ी ठुवालेवरीए ज़ैखन तै सच़्च़े सेइं दुनियारो इन्साफ एक्की एरे मैनेरे ज़िरिये सेइं केरेलो, ज़ै तैनी रख्खोरोए, ते तै तैनी मुड़दन मरां ज़ींतो केरतां ए गल सैरी मैनन् साबत कियोरीए।”
৩১কিয়নো তেওঁ এনে এটা দিন নিৰূপণ কৰিছে যে, সেইদিনা তেওঁ মনোনীত কৰা লোক জনৰ দ্বাৰাই গোটেই পৃথিৱীক ধাৰ্মিকতাত সোধ-বিচাৰ কৰিব। ঈশ্বৰে সেই লোকক মৃতবোৰৰ মাজৰ পৰা তুলি সকলোৰে আগত তেওঁৰ প্রমাণ দিলে।
32 ज़ैखन तैनेईं मुड़दां केरि आदालतरे बारे मां शुनू त तैन मरां किछ एस गल्लरी मज़ाक बनाने लगे, ते किछेईं ज़ोवं, “अस एस बारे मां फिरी कोस्कोई शुन्मेले।”
৩২আথিনীৰ লোক সকলে যেতিয়া মৃত সকলৰ পুনৰুত্থানৰ কথা শুনিলে, কেইজনমানে পৌলক ঠাট্টা-মস্কৰা কৰিবলৈ ধৰিলে; কিন্তু আন কোনো কোনোৱে ক’লে, “এই বিষয়ে আমি আকৌ এবাৰ আপোনাৰ পৰা শুনিম।”
33 एन हेरतां पौलुस तैट्ठां निस्तां च़लो जेव।
৩৩ইয়াৰ পাছত পৌলে তেওঁলোকক এৰি গুছি গ’ল।
34 पन किछ लोक तैस सेइं मिली जे, ते तैनेईं प्रभु पुड़ विश्वास कियो, तैन मरां अक दियुनुसियुस ज़ै अरियुपगुसेरो प्रधान थियो, ते अक कुआन्श थी, तैसारू नवं दमरिस थियूं, ते तैन केरे अलावा होरे भी बड़े मैन्हु थिये।
৩৪কিন্তু কেইজনমানে আহি পৌলক লগ ধৰিলে আৰু বিশ্বাস কৰিলে। সেই বিশ্বাসী সকলৰ মাজত আৰেয়পাগৰ সদস্য দিয়নুচিয়, দামাৰী নামৰ এগৰাকী মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ লগত আন কেইজনমান আছিল।

< प्रेरितों के काम 17 >