< 2 पतरस 2 >
1 ते ज़ेन्च़रे बड़े पेइले इस्राएली लोकन मां झूठे नबी थिये, तेन्च़रे तुसन मां भी झूठे उस्ताद भोले। तैना बल्हे च़ारे तुसन मां एज्जेले ते परमेशरेरे बारे मां नाश केरनेबालू झूठ ज़ोले। इड़ी तगर तैना मसीहेरो इन्कार केरेले कि तै प्रभु नईं ज़ैने तैना पापन करां आज़ाद किये। एन्च़रे केरने सेइं तैना एप्पू पुड़ विनाश आनेले।
aparaM pUrvvakAle yathA lokAnAM madhye mithyAbhaviShyadvAdina upAtiShThan tathA yuShmAkaM madhye. api mithyAshikShakA upasthAsyanti, te sveShAM kretAraM prabhum ana NgIkR^itya satvaraM vinAshaM sveShu varttayanti vinAshakavaidharmmyaM guptaM yuShmanmadhyam AneShyanti|
2 परमेशरेरे बड़े लोक तैन इन झूठे उस्तादां केरे बुरे कम्मां केरि नकल केरेले, ते तैन बुरां कम्मां केरे वजाई सेइं सच़्च़े बतारे खलाफ बुरी गल्लां ज़ोले।
tato. anekeShu teShAM vinAshakamArgaM gateShu tebhyaH satyamArgasya nindA sambhaviShyati|
3 इना उस्ताद बड़े लालच़ी भोले ते तैना तुसन बनेवरी कहैनी शुनेइतां तुसन धोखो देले, ताके तुसन करां पेइंसो हासिल केरन। परमेशरे बड़े पेइले ई फैसलो कियोरो कि तैन सज़ा दे ते तै इन केरनेरे लेइ तियार भी आए, तैसेरे एजने मां किछ भी च़िर नईं, ते तैन केरो विनाश बलगतोए। तै पक्को तैन नाश केरेलो।
apara ncha te lobhAt kApaTyavAkyai ryuShmatto lAbhaM kariShyante kintu teShAM purAtanadaNDAj nA na vilambate teShAM vinAshashcha na nidrAti|
4 तुस ज़ानतथ बड़े पेइले किछ स्वर्गदूतेईं परमेशरेरो हुक्म न मन्नो, ज़ैन तैनेईं कियूं तैसेरेलेइ परमेशरे तैन सज़ा दित्ती। तैने तैना नरके मां छ़ड्डे, ते तैस दिहैड़ी तगर आंधरे मां कैद किये ज़ांतगर तै तैन केरो इन्साफ न केरे ते तैन सज़ा न दे। (Tartaroō )
IshvaraH kR^itapApAn dUtAn na kShamitvA timirashR^i NkhalaiH pAtAle ruddhvA vichArArthaM samarpitavAn| (Tartaroō )
5 तुस इन भी ज़ानतथ ज़ैना लोक बड़े पेइले इस दुनियाई मां ज़ीते थिये तैनेईं परमेशरेरो डर न मन्नो, परमेशरे तैन केरां बुरां कम्मां नज़रानदाज़ न कियां। बल्के तैनी पानी भेज़तां तैन सज़ा दित्ती ज़ैस मां सारी धरती छ़प्पी ते तैना सारे नाश भोए। पन तैने तैन मरां नूहे समेत अठ लोक बच़ाए, ज़ैने धार्मिकतारो प्रचार कियो।
purAtanaM saMsAramapi na kShamitvA taM duShTAnAM saMsAraM jalAplAvanena majjayitvA saptajanaiH sahitaM dharmmaprachArakaM nohaM rakShitavAn|
6 परमेशरे सदोम ते अमोरा नगरन सज़ा दित्ती, तैना भस्म भोइतां मांज़न बना, एन केरतां परमेशरे लोक खबरदार किये, कि ज़ैना तैसेरे हुक्म न मनन तैन सेइं भी एरू भोलू।
sidomam amorA chetinAmake nagare bhaviShyatAM duShTAnAM dR^iShTAntaM vidhAya bhasmIkR^itya vinAshena daNDitavAn;
7 पन सदोम ते अमोरा नगरन नाश केरने करां पेइले तैने धर्मी लूत नगरे करां बेइर कढो ते बच़ाव। लूत तैन लोकन सेइं खुश न थियो किजोकि तैना कोई भी कानून न थिये मन्ते ते बेशर्म कम्मां केरते थिये।
kintu taiH kutsitavyabhichAribhi rduShTAtmabhiH kliShTaM dhArmmikaM loTaM rakShitavAn|
8 (लूत धर्मी मैन्हु थियो, पन तै रोज़ तैन बुरे लोकन मां रातो थियो, एल्हेरेलेइ ज़ैन बुरी गल्लां तै शुनतो थियो ते हेरतो थियो तैन सेइं तैसेरो रोड़ो दिल बड़ो दुखी भोतो थियो)।
sa dhArmmiko janasteShAM madhye nivasan svIyadR^iShTishrotragocharebhyasteShAm adharmmAchArebhyaH svakIyadhArmmikamanasi dine dine taptavAn|
9 इन सैरी गल्लां ज़ैना परमेशरे कियोरिन इन हिरैतिन कि प्रभु परमेशर अपने धर्मी लोकन तैन केरे मुसीबतरे वक्त तैन सम्भालेलो, ते इन्साफेरे दिहाड़े तगर बुरे लोकन सज़ा देतो रालो।
prabhu rbhaktAn parIkShAd uddharttuM vichAradina ncha yAvad daNDyAmAnAn adhArmmikAn roddhuM pArayati,
10 परमेशर तैन झूठे उस्तादन पक्की सज़ा देलो, ज़ैना इना गल्लां अपने गलत ते बुरी खवैइशन सेइं केरतन, ते तैना परमेशरेरे अधिकारे ज़ै तैन पुड़े घटया समझ़तन, ते तैना ढीठ ते घमण्डी आन। तैना स्वर्गेरे प्राणेरी केरे बारे मां बुरू ज़ोने करां न डरन।
visheShato ye. amedhyAbhilAShAt shArIrikasukham anugachChanti kartR^itvapadAni chAvajAnanti tAneva (roddhuM pArayati|) te duHsAhasinaH pragalbhAshcha|
11 स्वर्गदूतां केरे बारे मां सोचा, तैना तैन झूठे उस्तादन करां बड़े शेक्ति बालेन। तैना ज़ैखन इन झूठे उस्तादन पुड़ परमेशरेरी हज़ूरी मां दोष लातन, त गलत ज़बान इस्तेमाल न केरतन।
aparaM balagauravAbhyAM shreShThA divyadUtAH prabhoH sannidhau yeShAM vaiparItyena nindAsUchakaM vichAraM na kurvvanti teShAm uchchapadasthAnAM nindanAd ime na bhItAH|
12 पन इना झूठे उस्ताद जंगली जानवरां केरे ज़ेरन, इना जानवर न ज़ानन केन्च़रे सोचोरू लोड़े तैन केरो मकसद सिर्फ ट्लानू ते मारनू भोते। इन लोक भी ज़ैन तैन केरे मने मां एइते तैन केरतन, ते ज़ैन गल्लन न समझ़न तैन केरे बारे मां बुरू ज़ोतन, तैना पक्के नाश भोनेन।
kintu ye buddhihInAH prakR^itA jantavo dharttavyatAyai vinAshyatAyai cha jAyante tatsadR^ishA ime yanna budhyante tat nindantaH svakIyavinAshyatayA vinaMkShyanti svIyAdharmmasya phalaM prApsyanti cha|
13 तैन नाश भोनू तैन केरे कियोरे नुकसानेरो इनामे। तैन भर दूपार्न एश केरनो रोड़ो लगते, तैना तुसन मां कलंक ते दाग आन। इड़ी तगर कि तैना तुसन सेइं धामन मां खातन-पीतन फिरी भी धोखो देने मां खुश भोतन।
te divA prakR^iShTabhojanaM sukhaM manyante nijaChalaiH sukhabhoginaH santo yuShmAbhiH sArddhaM bhojanaM kurvvantaH kala Nkino doShiNashcha bhavanti|
14 तैना ज़ैस कुआन्शी भी लातन तैस सेइं बदमाशी केरनि चातन। तैना पाप केरने लेइ मौके तोपने कधी न शारन। तैना तैन लोकन धोखो देतन ज़ैना मसीह पुड़ मज़बूती सेइं विश्वास न केरन ते तैन पापे मां नेतन। तैन केरि जादे करां जादे बुरी इच्छां केरे वजाई सेइं परमेशर तैन सज़ा देलो।
teShAM lochanAni paradArAkA NkShINi pApe chAshrAntAni te cha nchalAni manAMsi mohayanti lobhe tatparamanasaH santi cha|
15 तैनेईं सही केरनू बंद कियोरूए, ते तैनेईं तेन्च़रे बुरां कम्मां केरनां शुरू कियां ज़ेन्च़रे बड़े पेइले बओरेरे मट्ठे बिलामे कियोरां थियां। तैनेईं बुरी चीज़ां केरतां पेइंसे कमाने पसंद किये।
te shApagrastA vaMshAH saralamArgaM vihAya biyoraputrasya biliyamasya vipathena vrajanto bhrAntA abhavan| sa biliyamo. apyadharmmAt prApye pAritoShike. aprIyata,
16 परमेशरे तै तैसेरे बुरैइारे लेइ डांटो ज़ै तैनी कियोरी थी, तैसेरे गेधां मैन्हु केरि भाषाई मां गल की ते नबी गलत केरने करां रोको।
kintu nijAparAdhAd bhartsanAm alabhata yato vachanashaktihInaM vAhanaM mAnuShikagiram uchchAryya bhaviShyadvAdina unmattatAm abAdhata|
17 इन झूठे उस्ताद शुक्कोरे खूआं केरे ज़ेरे बेकार आन, ते तैना बेफैइदी बिदलारे ज़ेरे आन, ज़ैस झ़ड़ी भोने करां पेइले हवा दूर उडारती। परमेशरे तैन केरे लेइ एरी ठार तियार कियोरी ज़ै बिलकुल आंधरीए।
ime nirjalAni prasravaNAni prachaNDavAyunA chAlitA meghAshcha teShAM kR^ite nityasthAyI ghoratarAndhakAraH sa nchito. asti| ()
18 ज़ैखन तैना लोकन शिखालतन त तैना बेकार ते घमण्डी लफज़ इस्तेमाल केरतन, तैना लोकन ज़ोतन कि तैना बेइज़्ज़त चीज़ां केरि बटतन ज़ैना तैन केरे जिसम केरने चातन, तैना लोकन धोखो देइतां पाप करातन ज़ैना इस किसमेरी बुरी ज़िन्दगी करां बच़ोरेन।
ye cha janA bhrAntyAchArigaNAt kR^ichChreNoddhR^itAstAn ime. aparimitadarpakathA bhAShamANAH shArIrikasukhAbhilAShaiH kAmakrIDAbhishcha mohayanti|
19 तैना तैन लोकन सेइं ई वादो केरतन अगर तैना तैन केरि मनन, त तैना ज़ैन चातन तैन केरि बटतन, किजोकि तैन केरो कोई मालिक नईं। पन इन सच़्च़े, तैन एप्पू भी अपने बुरे रूवाज़ां केरे गुलामन, किजोकि ज़ै कोई चीज़ केरनेरो आदी त तै तैस केरनेरो गुलाम बनते।
tebhyaH svAdhInatAM pratij nAya svayaM vinAshyatAyA dAsA bhavanti, yataH, yo yenaiva parAjigye sa jAtastasya ki NkaraH|
20 ज़ैखन लोकेईं यीशु मसीह तैन केरो प्रभु ते मुक्ति देनेबालोए पिशानो, त तैना दुनियारे बुरैई करां छुटोरे थिये। पन तैना फिरी तैन बुरी चीज़ां केरने मां शामिल भोए ते तैना बुरी चीज़ां तैन कैबू केरतिन, ते तैन केरि आखरी हालत पेइली हालती करां भी बुरी भोइ।
trAtuH prabho ryIshukhrIShTasya j nAnena saMsArasya malebhya uddhR^itA ye punasteShu nimajjya parAjIyante teShAM prathamadashAtaH sheShadashA kutsitA bhavati|
21 ज़ोनेरो मतलब ई आए, किजोकि ज़ैन लोकेईं मसीहे पुड़ विश्वास केरनो शारो, परमेशर तैन, तैन लोकन करां जादे सज़ा देलो, ज़ैनेईं कधे विश्वास नईं कियोरो, तैन लोकां केरे लेइ रोड़ू भोथू कि तैना कधी न ज़ांनेथे कि धार्मिकतारी ज़िन्दगी केन्च़रे ज़ीतन। हुनी तैना ज़ानतन कि सही कुन आए, पन तैना परमेशरेरे हुक्मन न मनन ज़ैना असेईं प्रेरितेईं शिखालोरेन।
teShAM pakShe dharmmapathasya j nAnAprApti rvaraM na cha nirddiShTAt pavitravidhimArgAt j nAnaprAptAnAM parAvarttanaM|
22 ज़ैन तैनेईं कियूं तैन केरे लेइ इना दूई कहावत ठीक आन, “तैना कुत्रां केरे ज़ेरे आन ज़ैना उलटी केरतां फिरी खातन, ते तैना निहावरे सूरां केरे ज़ेरे आन ज़ैना फिरी च़िकरी मां गातन।”
kintu yeyaM satyA dR^iShTAntakathA saiva teShu phalitavatI, yathA, kukkuraH svIyavAntAya vyAvarttate punaH punaH| luThituM karddame tadvat kShAlitashchaiva shUkaraH||