< 1 कुरिन्थियों 15 >

1 हे ढ्लाव ते बेइनव, अवं तुसन तैए खुशखबरी याद कराताईं ज़ै मीं तुसन शुनावरी थी, ते ज़ैस सन्देशे पुड़ तुसेईं विश्वास कियोरो थियो, ते ज़ैस पुड़ तुस तुसेईं लगातार भरोसो रख्खोरोए।
he bhrAtaraH, yaH susaMvAdo mayA yuShmatsamIpe nivedito yUya ncha yaM gR^ihItavanta Ashritavantashcha taM puna ryuShmAn vij nApayAmi|
2 अगर तुस तैस खुशखेबरी पुड़ लगातार विश्वास केरते राले, ज़ै मीं प्रचार की, त परमेशर तुसन बच़ालो। नईं त तुश्शो विश्वास केरनो बेफैइदो भोव।
yuShmAkaM vishvAso yadi vitatho na bhavet tarhi susaMvAdayuktAni mama vAkyAni smaratAM yuShmAkaM tena susaMvAdena paritrANaM jAyate|
3 एल्हेरेलेइ मीं तुसन खास सन्देश दित्तो, ज़ै मीं प्रभु यीशु मसीह करां मैल्लो। तै सन्देश ई आए, कि पवित्रशास्त्ररेरे मुताबिक यीशु मसीह इश्शे पापां केरे लेइ मरो
yato. ahaM yad yat j nApitastadanusArAt yuShmAsu mukhyAM yAM shikShAM samArpayaM seyaM, shAstrAnusArAt khrIShTo. asmAkaM pApamochanArthaM prANAn tyaktavAn,
4 ते दबो जेव, ते पवित्रशास्त्ररेरे मुताबिक ट्लेइयोवं दिहाड़े मुड़दन मरां ज़ींतो भोव।
shmashAne sthApitashcha tR^itIyadine shAstrAnusArAt punarutthApitaH|
5 ते कैफा (यानी पतरस) ते 12 चेलन लेइहोव।
sa chAgre kaiphai tataH paraM dvAdashashiShyebhyo darshanaM dattavAn|
6 फिरी 500 करां जादे चेलन एक्की साथी लेइहोव, ज़ैन मरां हेजू बड़े ज़ींतन ते किछ मेरि ज़ोरेन।
tataH paraM pa nchashatAdhikasaMkhyakebhyo bhrAtR^ibhyo yugapad darshanaM dattavAn teShAM kechit mahAnidrAM gatA bahutarAshchAdyApi varttante|
7 फिरी याकूबे लेइहोव फिरी सेब्भी प्रेरितन लेइहोव।
tadanantaraM yAkUbAya tatpashchAt sarvvebhyaH preritebhyo darshanaM dattavAn|
8 ते आखरी मां तैनी अपनो आप मीं पुड़ भी पुड़ बांदो कियो, अवं ज़ै तैस बच्चेरे ज़ेरो आईं ज़ै ठीक वक्ते पुड़ नईं ज़र्मोरू।
sarvvasheShe. akAlajAtatulyo yo. ahaM, so. ahamapi tasya darshanaM prAptavAn|
9 किजोकि अवं प्रेरितन मरां सेब्भना निकोड़ोईं, बल्के प्रेरित ज़ूवानेरे काबल भी नईं, किजोकि अवं परमेशरेरे कलीसियारे विश्वासी लोकन सतातो थियो।
Ishvarasya samitiM prati daurAtmyAcharaNAd ahaM preritanAma dharttum ayogyastasmAt preritAnAM madhye kShudratamashchAsmi|
10 पन परमेशरेरे अनुग्रहे सेइं अवं प्रेरित आईं। ते तैसेरो अनुग्रहेरो अस्सर ई भोव कि, मीं तैन होरि प्रेरितन करां बेद्धतां मेहनत भी की, ते ई मेहनत मीं अपने तरफां न की, बल्के परमेशरे मेरी मद्दत की, कि अवं इन केरि।
yAdR^isho. asmi tAdR^isha IshvarasyAnugraheNaivAsmi; aparaM mAM prati tasyAnugraho niShphalo nAbhavat, anyebhyaH sarvvebhyo mayAdhikaH shramaH kR^itaH, kintu sa mayA kR^itastannahi matsahakAriNeshvarasyAnugraheNaiva|
11 ते चाए अवं भोइ, चाए होरे प्रेरित भोन, अस तैस मसीहेरे बारे मां सन्देश प्रचार केरतम, ते इस्से पुड़ तुसेईं भी विश्वास कियो।
ataeva mayA bhavet tai rvA bhavet asmAbhistAdR^ishI vArttA ghoShyate saiva cha yuShmAbhi rvishvAsena gR^ihItA|
12 एल्हेरेलेइ हुनी अवं पुछ़ताई, ज़ैखन मसीहेरो ई प्रचार कियो गाते, कि तै मुड़दन मरां ज़ींतो भोव, ते तुसन मरां किछ किजो ज़ोतन, कि मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू अथ्थी नईं?
mR^ityudashAtaH khrIShTa utthApita iti vArttA yadi tamadhi ghoShyate tarhi mR^italokAnAm utthiti rnAstIti vAg yuShmAkaM madhye kaishchit kutaH kathyate?
13 अगर मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू अथ्थी नईं, ते फिरी मसीह भी नईं ज़ींतो भोरो।
mR^itAnAm utthiti ryadi na bhavet tarhi khrIShTo. api notthApitaH
14 ते अगर मसीह भी मुड़दन मरां ज़ींतो नईं भोरो, त फिरी इश्शो सन्देश प्रचार केरनो भी बे फैइदोए; ते तुश्शो मसीह पुड़ विश्वास केरनो भी बे फैइदोए।
khrIShTashcha yadyanutthApitaH syAt tarhyasmAkaM ghoShaNaM vitathaM yuShmAkaM vishvAso. api vitathaH|
15 अगर मुड़दे ज़ींते न भोन, त असेईं इन ज़ोइतां परमेशरेरे बारे मां झूठ ज़ोवं, कि परमेशरे मसीह ज़ींतो कियो ज़ैन तैनी हकीकति मां नईं कियोरू।
vaya ncheshvarasya mR^iShAsAkShiNo bhavAmaH, yataH khrIShTa stenotthApitaH iti sAkShyam asmAbhirIshvaramadhi dattaM kintu mR^itAnAmutthiti ryadi na bhavet tarhi sa tena notthApitaH|
16 अवं दुबारां फिरी ज़ोताईं, अगर कोई मुड़दन मरां ज़ींतो न भोए, ते फिरी मसीह भी मुड़न मरां ज़ींतो नईं भोरो।
yato mR^itAnAmutthiti ryati na bhavet tarhi khrIShTo. apyutthApitatvaM na gataH|
17 ते अगर मसीह मुड़दन मरां ज़ींतो नईं भोरो, त तुश्शो मसीह पुड़ विश्वास भी बे फैइदोए, ते तुस हेजू तगर अपने पापन मां ज़ींने लोरेथ।
khrIShTasya yadyanutthApitaH syAt tarhi yuShmAkaM vishvAso vitathaH, yUyam adyApi svapApeShu magnAstiShThatha|
18 बल्के ज़ैना मसीह पुड़ विश्वास केरनेबाले मर्रेन, तैना भी नाश भोए।
aparaM khrIShTAshritA ye mAnavA mahAnidrAM gatAste. api nAshaM gatAH|
19 अगर अस सिर्फ इस ज़िन्दगी मां मसीह करां उमीद रखतम ते फिरी अस सेब्भी मैनन् करां नुभागम।
khrIShTo yadi kevalamihaloke. asmAkaM pratyAshAbhUmiH syAt tarhi sarvvamartyebhyo vayameva durbhAgyAH|
20 पन सच़ त इन आए कि परमेशरे मसीह मुड़दन मरां इन साबत केरनेरे लेइ ज़ींतो कियोरो, ते ज़ैना मर्रेन, तैन मां पेइलो फल भोए।
idAnIM khrIShTo mR^ityudashAta utthApito mahAnidrAgatAnAM madhye prathamaphalasvarUpo jAtashcha|
21 किजोकि ज़ैन पेइले मैने यानी आदमे कियूं, तैसेरे वजाई सेइं सब मैन्हु मरे, एन्च़रे ज़ैना विश्वासी लोक एजनेबाले वक्ते मां मुड़दन मरां ज़ींते किये गाले, तैन भी एक्की मैनेरे केरनेरे वजाई सेइं आए, ते तै मैन्हु मसीह आए।
yato yadvat mAnuShadvArA mR^ityuH prAdurbhUtastadvat mAnuShadvArA mR^itAnAM punarutthitirapi pradurbhUtA|
22 एल्हेरेलेइ एक्की मैनेरे पापेरे यानी आदमेरे वजाई सेइं सब मैन्हु मरतन, तेन्च़रे एक्की मैनेरे केरनेरे सेइं यानी यीशु मसीहे वजाई सेइं सारे फिरी मुड़दे ज़ींते किये गाले।
AdamA yathA sarvve maraNAdhInA jAtAstathA khrIShTena sarvve jIvayiShyante|
23 पन हर कोई ठीक तरीके सेइं ज़िन्दगरे लेइ वापस एज्जेलो, पन मसीह मुड़दन मरां ज़ींतो भोनेबालो पेइलोए, फिरी ज़ैन लोकां केरो रिश्तो तैस सेइं साथी आए, तैना भी ज़ींते भोले।
kintvekaikena janena nije nije paryyAya utthAtavyaM prathamataH prathamajAtaphalasvarUpena khrIShTena, dvitIyatastasyAgamanasamaye khrIShTasya lokaiH|
24 एसेरां पत्ती, मसीह सैरी दुष्ट शेक्ति नाश केरेलो ज़ैना परमेशरेरी खलाफत केरतिन। ते दुनियारो खातमों भोलो। तैखन मसीह, अपने बाजी परमेशर अपनू राज़, राज़ केरनेरे लेइ पूरे तरीके सेइं देलो।
tataH param anto bhaviShyati tadAnIM sa sarvvaM shAsanam adhipatitvaM parAkrama ncha luptvA svapitarIshvare rAjatvaM samarpayiShyati|
25 मसीहे तेइस तगर राज़ेरू ज़ेरू राज़ केरनू ज़रूरीए, ज़ांतगर परमेशर तैसेरे सारे दुश्मन्न तैसेरे अधीन न केरे।
yataH khrIShTasya ripavaH sarvve yAvat tena svapAdayoradho na nipAtayiShyante tAvat tenaiva rAjatvaM karttavyaM|
26 सेब्भना आखरी ज़ै दुश्मन खतम कियो गालो तै मौते।
tena vijetavyo yaH sheSharipuH sa mR^ityureva|
27 ज़ैखन पवित्रशास्त्र ज़ोते परमेशरे सब किछ तैसेरे अधीन मां केरेलो त इस मां परमेशर नईं, किजोकि सब किछ मसीहेरे अधीन केरनेबालो परमेशरे।
likhitamAste sarvvANi tasya pAdayo rvashIkR^itAni| kintu sarvvANyeva tasya vashIkR^itAnItyukte sati sarvvANi yena tasya vashIkR^itAni sa svayaM tasya vashIbhUto na jAta iti vyaktaM|
28 ते सब किछ परमेशरेरे मट्ठेरे अधिकारे मां केरनेरे बाद, तैखन तै अपनो आप रोड़े च़ारे परमेशरेरे अधिकारे मां केरेलो, ज़ैने तैस अधिकार दित्तो। सिर्फ परमेशर अकैल्लो प्रभुए तैए हर एक्की मां, ते हर गल्ली मां कम केरते।
sarvveShu tasya vashIbhUteShu sarvvANi yena putrasya vashIkR^itAni svayaM putro. api tasya vashIbhUto bhaviShyati tata IshvaraH sarvveShu sarvva eva bhaviShyati|
29 हुनी तुस इस बारे मां सोचा, तुसन मां किछ एरे आन ज़ैना मर्रे लोकां केरे लेइ बपतिस्मो नेतन, ते कोई तैन बपतिस्मो देते, अगर ज़ेन्च़रे किछ लोक ज़ोतन, विश्वासी लोक मुड़दन मरां ज़ींते नईं भोने, त फिरी एन केरनेरी कोई कीमत नईं ते फिरी एन केरनेरी वजा नईं।
aparaM paretalokAnAM vinimayena ye majjyante taiH kiM lapsyate? yeShAM paretalokAnAm utthitiH kenApi prakAreNa na bhaviShyati teShAM vinimayena kuto majjanamapi taira NgIkriyate?
30 ते इश्शे लेइ, अगर मुड़दे ज़ींते किये गान त अपनो आप खतरे मां रखनो बेवकूफी आए।
vayamapi kutaH pratidaNDaM prANabhItim a NgIkurmmahe?
31 हे ढ्लाव ते बेइनव, इन पक्कू आए कि तुश्शे बारे मां घमण्ड केरताईं, किजोकि तुस इश्शे प्रभु यीशु मसीह मां आथ, इन भी पक्कू आए कि अवं रोज़ मौतरे खतरे मां राताई।
asmatprabhunA yIshukhrIShTena yuShmatto mama yA shlAghAste tasyAH shapathaM kR^itvA kathayAmi dine dine. ahaM mR^ityuM gachChAmi|
32 मीं इफिसुस नगरे मां बेड़ि तैन केरे वजाई सेइं मुशकलां झ़ैल्ली ज़ैना मेरी खलाफत केरते थिये, तैना जंगली जानवरां केरे ज़ेरे थिये। लोकां केरे खियाले सेइं मीं तैन मुशकलन सेइं कुन हासिल कियूं? किछ भी नईं। एल्हेरेलेइ इन साफे कि मुड़दे दुबारां ज़ींते न किये गान, त इन रोड़ूए ज़ैन लोक ज़ोने लोरेन, “एज्जा, खाम पीम, किजोकि असेईं कालां मरनू आए ते इन सब खतम भोनू।”
iphiShanagare vanyapashubhiH sArddhaM yadi laukikabhAvAt mayA yuddhaM kR^itaM tarhi tena mama ko lAbhaH? mR^itAnAm utthiti ryadi na bhavet tarhi, kurmmo bhojanapAne. adya shvastu mR^ityu rbhaviShyati|
33 ज़ैना एरी गल्लां ज़ोतन तैन केरे वजाई सेइं बेवकूफ न बना, “बुरी संगती रोड़े चाल-चलने बगाड़तीए।”
ityanena dharmmAt mA bhraMshadhvaM| kusaMsargeNa lokAnAM sadAchAro vinashyati|
34 तुस अपने सोचरे रोड़ी बत्तां वापस एज्जा ते पाप केरनो शारा। किजोकि तुसन मां किछ एरे आन ज़ैन केरो रिश्तो परमेशरे सेइं साथी नईं। अवं तुसन छिथानेरे लेइ इन ज़ोताईं।
yUyaM yathochitaM sachaitanyAstiShThata, pApaM mA kurudhvaM, yato yuShmAkaM madhya IshvarIyaj nAnahInAH ke. api vidyante yuShmAkaM trapAyai mayedaM gadyate|
35 पन किछ पुछ़तन, “कि मुड़दे केन्च़रे ज़ींते भोतन, ते केरहे जिसमे मां एइतन?”
aparaM mR^italokAH katham utthAsyanti? kIdR^ishaM vA sharIraM labdhvA punareShyantIti vAkyaM kashchit prakShyati|
36 हे बे समझ़ाव, बीज़े पुड़ ध्यान देथ, ज़ैखन बीज़ बेवं गाते, त पोदो बन्ने करां पेइलू तैस मरनू पेते।
he aj na tvayA yad bIjam upyate tad yadi na mriyeta tarhi na jIvayiShyate|
37 ते ज़ैन तू बेतस, चाए इन गेहुं भोन या होरू किछ। इन ज़ै भोनेबालो पोदोए एन तैसेरू ज़ेरू नईं।
yayA mUrttyA nirgantavyaM sA tvayA nopyate kintu shuShkaM bIjameva; tachcha godhUmAdInAM kimapi bIjaM bhavituM shaknoti|
38 तैस बेनेरे पत्ती परमेशर तैस एपनी मेरज़रे मुताबिक बडाते ज़ांतगर गेहुं केरि या होरि आन्नेरे डाल बांदे न भोन।
IshvareNeva yathAbhilAShaM tasmai mUrtti rdIyate, ekaikasmai bIjAya svA svA mUrttireva dIyate|
39 इस दुनियाई मां हर ज़ींती चीज़ां अलग-अलग आन इन सेब्भी केरो जिसम अक्कां ज़ेरे नईं। मैन्हु केरो जिसम केरो जिसम जानवरां केरो ज़ेरो नईं। च़लोड़ू केरो जिसम, मेछ़ली केरो जिसम करां अलगे।
sarvvANi palalAni naikavidhAni santi, manuShyapashupakShimatsyAdInAM bhinnarUpANi palalAni santi|
40 ज़ेन्च़रे इस धेरतली पुड़ बड़े किसमां केरे जिसम भोतन तेन्च़रे अम्बरे मां भी दिहाड़ो चाँदनी, ते तारे आन, पन अम्बरेरी चीज़ां केरि शोभा होरि ज़ेरीए ते धेरतरे चीज़ां केरि शोभा होरि ज़ेरि आए।
aparaM svargIyA mUrttayaH pArthivA mUrttayashcha vidyante kintu svargIyAnAm ekarUpaM tejaH pArthivAnA ncha tadanyarUpaM tejo. asti|
41 ते दिहाड़ेरी शोभा होरीए, चेंदनरी शोभा होरीए, ते तारां केरि शोभा होरीए, किजोकि तारे-तारेरी शोभाई मां फर्के।
sUryyasya teja ekavidhaM chandrasya tejastadanyavidhaM tArANA ncha tejo. anyavidhaM, tArANAM madhye. api tejasastAratamyaM vidyate|
42 मुड़दां केरू ज़ींतू भोनू भी एरू आए। ज़ै जिसम नाश भोनेरे हालती मां दबो गाते, पन ज़ैखन ज़ींतो कियो गालो त कधी नाश न भोलो।
tatra likhitamAste yathA, ‘AdipuruSha Adam jIvatprANI babhUva, ` kintvantima Adam (khrIShTo) jIvanadAyaka AtmA babhUva|
43 ज़ैखन अस मरतम (इश्शो जिसम) बदसूरत ते कमज़ोर भोतन। पन ज़ैखन तै दुबारां ज़ींतो भोतो त तै बड़े खूबसूत ते मज़बूत भोते।
yad upyate tat tuchChaM yachchotthAsyati tad gauravAnvitaM; yad upyate tannirbbalaM yachchotthAsyati tat shaktiyuktaM|
44 ज़ेन्च़रे इश्शे जिसमे मास ते खूने सेइं आन, एरे जिसम आन ज़ैन परमेशरेरो आत्मा ज़िन्दगी देते। ते इश्शे जिसम ज़ै मासे त कने खूनेरोए तैस जिसमे मां बेदलोलो, ज़ै परमेशरेरो आत्मारे तरफां दित्तो गाते।
yat sharIram upyate tat prANAnAM sadma, yachcha sharIram utthAsyati tad AtmanaH sadma| prANasadmasvarUpaM sharIraM vidyate, AtmasadmasvarUpamapi sharIraM vidyate|
45 पवित्रशास्त्रे मां इन भी लिखोरूए, “कि पेइलो मैन्हु, मतलब आदम, ज़ींतो प्राणी बनो,” त आखरी आदम, यानी मसीह, हमेशारी ज़िन्दगी देनेबालो बनो।
tatra likhitamAste yathA, AdipuruSha Adam jIvatprANI babhUva, kintvantima Adam (khrIShTo) jIvanadAyaka AtmA babhUva|
46 मासे ते खूने सेइं साथी पेइले जिसम वजूदे मां आए फिरी तैना जिसम ज़ैना परमेशरेरो आत्मा देते।
Atmasadma na prathamaM kintu prANasadmaiva tatpashchAd Atmasadma|
47 पेइलो मैन्हु ज़मीनरो मतलब मित्ती सेइं बनोरो थियो, तेन्च़रे दुइयोवं मैन्हु यानी मसीह, स्वर्गेरां ओरो थियो।
AdyaH puruShe mR^ida utpannatvAt mR^iNmayo dvitIyashcha puruShaH svargAd AgataH prabhuH|
48 लोक ज़ैना इस धेरतरेन तैना धेरतरे पेइले मैन्हु आदमेरे ज़ेरेन। पन ज़ैना लोक स्वर्गेरेन तैना स्वर्गेरे मैन्हु यानी मसीहेरे ज़ेरे आन।
mR^iNmayo yAdR^isha AsIt mR^iNmayAH sarvve tAdR^ishA bhavanti svargIyashcha yAdR^isho. asti svargIyAH sarvve tAdR^ishA bhavanti|
49 ते ज़ेन्च़रे असेईं तैसेरू रूप ज़ै मितारो थियूं धारण कियूं, तेन्च़रे तैस ज़ै स्वर्गएरोए तैसेरू रूप धारण केरेमेले।
mR^iNmayasya rUpaM yadvad asmAbhi rdhAritaM tadvat svargIyasya rUpamapi dhArayiShyate|
50 हे ढ्लाव ते बेइनव, इश्शे जिसम इस धेरती पुड़ मास ते खूने सेइं बनोरो भोते, अस एरे ज़ेरे जिसमे सेइं साथी स्वर्गे मां परमेशरेरे राज़्ज़े मां रानेरे काबल न भोले। अस स्वर्गे मां अपने मरने बाले जिसमे सेइं साथी न रेइ बटमेले, ज़ै मरते, किजोकि तैड़ी कोई मौत नईं।
he bhrAtaraH, yuShmAn prati vyAharAmi, Ishvarasya rAjye raktamAMsayoradhikAro bhavituM na shaknoti, akShayatve cha kShayasyAdhikAro na bhaviShyati|
51 शुना, अवं तुसन सेइं भेदेरी गल ज़ोताईं, अस सब नईं मरने, पन ज़ैखन आखरी नड़शिंगेरी आवाज़ भोली, त अस सब एक्की पले मां बेदलोनेम,
pashyatAhaM yuShmabhyaM nigUDhAM kathAM nivedayAmi|
52 ते इन एक्की पले मां, ज़ेन्च़रे कोई चिप केरते, ज़ैखन आखरी नड़शिंगो बज़ाव गालो त ज़ैना मर्रे थिये तैना ज़ींते भोनेन ताके हमेशारे लेइ ज़ींते रान, ते अस ज़ैना ज़ींतेम, इश्शे जिसम बेदलोनेन।
sarvvairasmAbhi rmahAnidrA na gamiShyate kintvantimadine tUryyAM vAditAyAm ekasmin vipale nimiShaikamadhye sarvvai rUpAntaraM gamiShyate, yatastUrI vAdiShyate, mR^italokAshchAkShayIbhUtA utthAsyanti vaya ncha rUpAntaraM gamiShyAmaH|
53 किजोकि इश्शो जिसम ऐसैनी सेइं मरते ते शड़ते, ते ई तैस जिसमे मां बेदलोई गालो ज़ै कधे न मरे ते न शड़े।
yataH kShayaNIyenaitena sharIreNAkShayatvaM parihitavyaM, maraNAdhInenaitena dehena chAmaratvaM parihitavyaM|
54 ज़ैखन इन भोलू, तैखन पवित्रशास्त्रे मां लिखोरू परमेशरेरू तैन वचन पूरू भोलू, ज़ैन ज़ोते, “मौत रोड़े च़ारे हाराई गाली ते तैसेरू कोई वजूद न रालू।”
etasmin kShayaNIye sharIre. akShayatvaM gate, etasman maraNAdhIne dehe chAmaratvaM gate shAstre likhitaM vachanamidaM setsyati, yathA, jayena grasyate mR^ityuH|
55 एन्च़रे ज़ैन पवित्रशास्त्रे मां लिखोरू तैन पूरू भोलू, “हे मौत तेरी ज़ींत कोड़ि राई? हे मौत तेरो डस कोड़ि राव?” (Hadēs g86)
mR^ityo te kaNTakaM kutra paraloka jayaH kka te|| (Hadēs g86)
56 मौती तकलीफ देनेरी शक्ति पापे करां मैलतीए, ते पापे कानूने करां शक्ति मैलतीए।
mR^ityoH kaNTakaM pApameva pApasya cha balaM vyavasthA|
57 पन परमेशरेरू शुक्र भोए, ज़ै इश्शे प्रभु यीशु मसीहेरे ज़िरिये पापे ते मौत पुड़ ज़ींत देते।
Ishvarashcha dhanyo bhavatu yataH so. asmAkaM prabhunA yIshukhrIShTenAsmAn jayayuktAn vidhApayati|
58 हे मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, विश्वासे मां मज़बूत राथ ते गलत शिक्षाई सेइं न टेपलोथ, ते हमेशा प्रभुएरू कम जोशे सेइं केरा, किजोकि तुस इन ज़ानत्तथ, कि ज़ैन किछ तुसेईं प्रभुएरे लेइ कियूं तैन बेफैइदू नईं।
ato he mama priyabhrAtaraH; yUyaM susthirA nishchalAshcha bhavata prabhoH sevAyAM yuShmAkaM parishramo niShphalo na bhaviShyatIti j nAtvA prabhoH kAryye sadA tatparA bhavata|

< 1 कुरिन्थियों 15 >