1 कुरिन्थियों 11
1 ज़ेन्च़रे अवं मसीहेरी ज़ेरि चाल च़लताईं तुस भी मेरी ज़ेरि चाल च़ला।
హే భ్రాతరః, యూయం సర్వ్వస్మిన్ కార్య్యే మాం స్మరథ మయా చ యాదృగుపదిష్టాస్తాదృగాచరథైతత్కారణాత్ మయా ప్రశంసనీయా ఆధ్బే|
2 हे ढ्लाव ते बेइनव, अवं तुश्शी तारीफ़ केरताईं, किजोकि तुस मीं हर वक्त याद केरते रातथ; ते ज़ै शिक्षां मीं तुसन दित्ती तैन केरे मुताबिक च़लतथ।
తథాపి మమైషా వాఞ్ఛా యద్ యూయమిదమ్ అవగతా భవథ,
3 ते अवं चाताईं, कि तुस इन ज़ानथ, हर एक्के मड़देरी क्रोड़ी मसीहे, ते कुआन्शरी क्रोड़ी मड़दे, ते मसीहेरी क्रोड़ी परमेशरे।
ఏకైకస్య పురుషస్యోత్తమాఙ్గస్వరూపః ఖ్రీష్టః, యోషితశ్చోత్తమాఙ్గస్వరూపః పుమాన్, ఖ్రీష్టస్య చోత్తమాఙ్గస్వరూప ఈశ్వరః|
4 ज़ै मड़द क्रोड़ी ढेकतां प्रार्थना या भविष्यिवाणी केरते, तै अपने क्रोड़ारी अनादर केरते, किजोकि तैन घमण्डेरे बराबरे।
అపరమ్ ఆచ్ఛాదితోత్తమాఙ్గేన యేన పుంసా ప్రార్థనా క్రియత ఈశ్వరీయవాణీ కథ్యతే వా తేన స్వీయోత్తమాఙ్గమ్ అవజ్ఞాయతే|
5 पन ज़ै कुआन्श बगैर दोग ढेकतां प्रार्थना या भविष्यिवाणी केरतीए, तै अपने क्रोड़ारी अनादर केरती, किजोकि तैन टिनडी भोनेरे बराबरे।
అనాచ్ఛాదితోత్తమాఙ్గయా యయా యోషితా చ ప్రార్థనా క్రియత ఈశ్వరీయవాణీ కథ్యతే వా తయాపి స్వీయోత్తమాఙ్గమ్ అవజ్ఞాయతే యతః సా ముణ్డితశిరఃసదృశా|
6 अगर कुआन्श ओड़नी न ओड़े, त दोग भी कटे; अगर कुआन्शरे लेइ दोग कट्टानो शरमरी गल्ले, त ओड़नी ओड़े।
అనాచ్ఛాదితమస్తకా యా యోషిత్ తస్యాః శిరః ముణ్డనీయమేవ కిన్తు యోషితః కేశచ్ఛేదనం శిరోముణ్డనం వా యది లజ్జాజనకం భవేత్ తర్హి తయా స్వశిర ఆచ్ఛాద్యతాం|
7 हाँ मड़दे अपनो दोग ढकनो जेइज़ नईं, किजोकि तै परमेशरेरू रूप ते शोभाए; पन कुआन्श मड़देरी शोभाए!
పుమాన్ ఈశ్వరస్య ప్రతిమూర్త్తిః ప్రతితేజఃస్వరూపశ్చ తస్మాత్ తేన శిరో నాచ్ఛాదనీయం కిన్తు సీమన్తినీ పుంసః ప్రతిబిమ్బస్వరూపా|
8 किजोकि मड़द कुआन्शी मरां नईं, बल्के कुआन्श मड़दे मरां निसोरिए।
యతో యోషాతః పుమాన్ నోదపాది కిన్తు పుంసో యోషిద్ ఉదపాది|
9 ते मड़द कुआन्शरे लेइ नईं पन कुआन्श मड़देरे लेइ बनेवरीए।
అధికన్తు యోషితః కృతే పుంసః సృష్టి ర్న బభూవ కిన్తు పుంసః కృతే యోషితః సృష్టి ర్బభూవ|
10 एल्हेरेलेइ स्वर्गदूतां केरे वजाई सेइं कुआन्शरे लेइ इन ठीके कि अपने दोग ढक्के, ताके इस सेइं बांदू भोए कि तै मड़देरे अधीने।
ఇతి హేతో ర్దూతానామ్ ఆదరాద్ యోషితా శిరస్యధీనతాసూచకమ్ ఆవరణం ధర్త్తవ్యం|
11 फिरी भी प्रभु पुड़ विश्वास केरनेबालन मां कुआन्श मड़दे करां अलग नईं, ते न मड़द कुआन्शरी करां अलगे।
తథాపి ప్రభో ర్విధినా పుమాంసం వినా యోషిన్న జాయతే యోషితఞ్చ వినా పుమాన్ న జాయతే|
12 किजोकि ज़ेन्च़रे पेइली कुआन्श मड़दे मरांए, पन हुनी मड़दन कुआन्श ज़र्म देतीए। सब चीज़ां परमेशरे करां आन।
యతో యథా పుంసో యోషిద్ ఉదపాది తథా యోషితః పుమాన్ జాయతే, సర్వ్వవస్తూని చేశ్వరాద్ ఉత్పద్యన్తే|
13 तुस एप्पू फैसलो केरा, कुन कुआन्शी खुले आम आराधनाई मां बगैर दोग ढेकतां परमेशरे कां प्रार्थना केरनि शोभतीए?
యుష్మాభిరేవైతద్ వివిచ్యతాం, అనావృతయా యోషితా ప్రార్థనం కిం సుదృశ్యం భవేత్?
14 कुन तुस भी न ज़ानथ, कि अगर मड़द लमो दोग रखे त तैसेरेलेइ शरमे।
పురుషస్య దీర్ఘకేశత్వం తస్య లజ్జాజనకం, కిన్తు యోషితో దీర్ఘకేశత్వం తస్యా గౌరవజనకం
15 पन अगर कुआन्श लमो दोग रखे; ते तैसेरेलेइ शोभाए किजोकि बाल तैसेरे ढकनेरे लेइ दित्तोरेन।
యత ఆచ్ఛాదనాయ తస్యై కేశా దత్తా ఇతి కిం యుష్మాభిః స్వభావతో న శిక్ష్యతే?
16 पन अगर कोई मीं सेइं राज़ी न भोए, त इन समझ़े न इश्शी न इश्शे परमेशरेरी कलीसियां केरि एरी रीतए।
అత్ర యది కశ్చిద్ వివదితుమ్ ఇచ్ఛేత్ తర్హ్యస్మాకమ్ ఈశ్వరీయసమితీనాఞ్చ తాదృశీ రీతి ర్న విద్యతే|
17 इस बारे मां अवं तुसन इन ज़ोताईं, अवं तुश्शी तारीफ़ न केरि, एल्हेरेलेइ कि तुश्शे अकोट्ठे भोने सेइं भलाई नईं, बल्के नुकसान भोते।
యుష్మాభి ర్న భద్రాయ కిన్తు కుత్సితాయ సమాగమ్యతే తస్మాద్ ఏతాని భాషమాణేన మయా యూయం న ప్రశంసనీయాః|
18 किजोकि पेइलू त अवं इन शुनताईं, कि ज़ैखन तुस कलीसिया मां आराधनारे लेइ अकोट्ठे भोतथ, त तुसन मां अन-बन भोतीए ते अवं किछ हदी तगर याकीन केरताईं।
ప్రథమతః సమితౌ సమాగతానాం యుష్మాకం మధ్యే భేదాః సన్తీతి వార్త్తా మయా శ్రూయతే తన్మధ్యే కిఞ్చిత్ సత్యం మన్యతే చ|
19 पन, बिलकुल तुसन मां बटवारो भोरो लोड़े, ताके तुसन ज़ैन कां परमेशरेरी मन्ज़ूरीए पिशाने गाथ।
యతో హేతో ర్యుష్మన్మధ్యే యే పరీక్షితాస్తే యత్ ప్రకాశ్యన్తే తదర్థం భేదై ర్భవితవ్యమేవ|
20 ते ज़ैखन तुस इश्शे प्रभु यीशुएरी मौती याद केरनेरे लेइ एक्की ठैरी अकोट्ठे भोतथ, त तुश्शे बर्तावे सेइं इन न लग्गे कि प्रभु भोज खानेरे लेइ अकोट्ठे भोरेथ।
ఏకత్ర సమాగతై ర్యుష్మాభిః ప్రభావం భేజ్యం భుజ్యత ఇతి నహి;
21 किजोकि खानेरे वक्ते हर कोई अपनो ड्लाछ़ड़ो होरन करां पेइलो खाते, ते किछ त नियन्नो रहतन, ते किछ मतवालो भोइ गाते।
యతో భోజనకాలే యుష్మాకమేకైకేన స్వకీయం భక్ష్యం తూర్ణం గ్రస్యతే తస్మాద్ ఏకో జనో బుభుక్షితస్తిష్ఠతి, అన్యశ్చ పరితృప్తో భవతి|
22 कुन खाने पीनेरे लेइ तुसन घर नईं या परमेशरेरी कलीसियाई घटिया समझ़तथ, कि ज़ैन कां नईं तैन छितातथ अवं तुसन कुन ज़ोईं? कुन इस गल्ली मां तुश्शी तारीफ़ केरि? अवं तारीफ़ न केरि।
భోజనపానార్థం యుష్మాకం కిం వేశ్మాని న సన్తి? యుష్మాభి ర్వా కిమ్ ఈశ్వరస్య సమితిం తుచ్ఛీకృత్య దీనా లోకా అవజ్ఞాయన్తే? ఇత్యనేన మయా కిం వక్తవ్యం? యూయం కిం మయా ప్రశంసనీయాః? ఏతస్మిన్ యూయం న ప్రశంసనీయాః|
23 ज़ै शिक्षा मीं प्रभु करां पुज़ी तै शिक्षा मीं तुसन दित्ती, कि प्रभु यीशुए ज़ैस राती तै ट्लुवाव जेव तैने रोट्टी नी।
ప్రభుతో య ఉపదేశో మయా లబ్ధో యుష్మాసు సమర్పితశ్చ స ఏషః|
24 ते शुक्र केरतां ट्लोड़ी, ते ज़ोवं; “कि ई रोट्टी मेरे जानी हिराती, ज़ै तुश्शे मुक्तरे लेइ बलिदान की गातीए, मेरी यादी मां इन्ने केरा।”
పరకరసమర్పణక్షపాయాం ప్రభు ర్యీశుః పూపమాదాయేశ్వరం ధన్యం వ్యాహృత్య తం భఙ్క్త్వా భాషితవాన్ యుష్మాభిరేతద్ గృహ్యతాం భుజ్యతాఞ్చ తద్ యుష్మత్కృతే భగ్నం మమ శరీరం; మమ స్మరణార్థం యుష్మాభిరేతత్ క్రియతాం|
25 ते एन्च़रे ज़ैखन तैनेईं रोट्टी खाइ, यीशुए दाछ़ारो कटोरो भी नेव, ते ज़ोवं; “ई कटोरो मेरे खूने मां नंव्वो करारे, ज़ैखन भी पीथ, मेरे यादी मां इन्ने केरा।”
పునశ్చ భేజనాత్ పరం తథైవ కంసమ్ ఆదాయ తేనోక్తం కంసోఽయం మమ శోణితేన స్థాపితో నూతననియమః; యతివారం యుష్మాభిరేతత్ పీయతే తతివారం మమ స్మరణార్థం పీయతాం|
26 किजोकि ज़ैखन ई रोट्टी खाथ, ते इस कटोरे मरां पीथ, त प्रभुएरे मौती ज़ांतगर तै न एज्जे, इस बारे मां ज़ोते राथ।
యతివారం యుష్మాభిరేష పూపో భుజ్యతే భాజనేనానేన పీయతే చ తతివారం ప్రభోరాగమనం యావత్ తస్య మృత్యుః ప్రకాశ్యతే|
27 एल्हेरेलेइ ज़ै कोई प्रभुएरे रोट्टी नाजाइज़ तरीके सेइं खाए, या प्रभुएरे कटोरे मरां पीये, तै प्रभुएरे जानरो ते खूनेरे खलाफ पापी भोलो।
అపరఞ్చ యః కశ్చిద్ అయోగ్యత్వేన ప్రభోరిమం పూపమ్ అశ్నాతి తస్యానేన భాజనేన పివతి చ స ప్రభోః కాయరుధిరయో ర్దణ్డదాయీ భవిష్యతి|
28 एल्हेरेलेइ मैन्हु अपने बर्तावे परखे ते एन्च़रे इस रोट्टी मरां खाए, ते इस कटोरे मरां पीये।
తస్మాత్ మానవేనాగ్ర ఆత్మాన పరీక్ష్య పశ్చాద్ ఏష పూపో భుజ్యతాం కంసేనానేన చ పీయతాం|
29 किजोकि ज़ै इस रोट्टी खाते ते कटोरे मरां पीते बार इन न पिशाने कि तैसेरो रिश्तो प्रभुएरी जानी सेइं केरोए, तै इस खाने पीने सेइं एप्पू पुड़ आफत आनते।
యేన చానర్హత్వేన భుజ్యతే పీయతే చ ప్రభోః కాయమ్ అవిమృశతా తేన దణ్డప్రాప్తయే భుజ్యతే పీయతే చ|
30 एल्हेरेलेइ तुसन मरां बड़े कमज़ोर ते रोगी आन, ते बड़े मेरि भी जे।
ఏతత్కారణాద్ యుష్మాకం భూరిశో లోకా దుర్బ్బలా రోగిణశ్చ సన్తి బహవశ్చ మహానిద్రాం గతాః|
31 एल्हेरेलेइ अगर अस पेइले अपनो आप परखम त परमेशर असन सज़ा न देलो।
అస్మాభి ర్యద్యాత్మవిచారోఽకారిష్యత తర్హి దణ్డో నాలప్స్యత;
32 पन प्रभु असन सज़ा देइतां शिखालते एल्हेरेलेइ कि अस दुनियाई सेइं साथी दोषी न भोम।
కిన్తు యదాస్మాకం విచారో భవతి తదా వయం జగతో జనైః సమం యద్ దణ్డం న లభామహే తదర్థం ప్రభునా శాస్తిం భుంజ్మహే|
33 ते हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, ज़ैखन तुस प्रभुएरी रोट्टी खानेरे लेइ अकोट्ठे भोतथ, एक्की होरि बलगा।
హే మమ భ్రాతరః, భోజనార్థం మిలితానాం యుష్మాకమ్ ఏకేనేతరోఽనుగృహ్యతాం|
34 अगर कोई नियन्नो भोए त अपने घरे मां खाए, ज़ैस सेइं तुस अकोट्ठे भोथ, रोड़े च़ारे बर्ताव केरा, ज़ैस सेइं प्रभु तुसन सज़ा न दे, ते होरि गल्लां अवं एइतां ठीक केरेलो।
యశ్చ బుభుక్షితః స స్వగృహే భుఙ్క్తాం| దణ్డప్రాప్తయే యుష్మాభి ర్న సమాగమ్యతాం| ఏతద్భిన్నం యద్ ఆదేష్టవ్యం తద్ యుష్మత్సమీపాగమనకాలే మయాదేక్ష్యతే|
