গীতসংহিতা 129

1 একটি আরোহণ সংগীত। “আমার যৌবনকাল থেকে তারা আমাকে অনেক নির্যাতন করেছে,” ইস্রায়েল বলুক;

Много ми досађиваше од младости моје нека рече Израиљ,

2 “আমার যৌবনকাল থেকে তারা আমাকে অনেক নির্যাতন করেছে, কিন্তু তারা আমার উপর জয়লাভ করতে পারেনি।

Много ми досађиваше од младости моје, али ме не свладаше.

3 চাষিরা আমার পিঠে লাঙল চালিয়েছে এবং তারা লম্বা লাঙলরেখা টেনেছে।

На леђима мојим ораше орачи, и водише дуге бразде своје.

4 কিন্তু সদাপ্রভু ধর্মময়; তিনি দুষ্টদের দড়ি কেটে আমাকে মুক্ত করেছেন।”

Господ је праведан; исече конопце безбожничке.

5 যারা সিয়োনকে ঘৃণা করে তারা সবাই লজ্জিত হয়ে ফিরে যাক।

Постидеће се, одбиће се сви који ненавиде Сион.

6 তারা ছাদের উপর জন্মানো ঘাসের মতো হোক যা বেড়ে ওঠার আগেই শুকিয়ে যায়;

Биће као трава на крововима, која се сасушује пре него се почупа,

7 শস্যচ্ছেদক এসব দিয়ে তার হাত ভর্তি করতে পারে না, যে আঁটি বাঁধে সেও এসব দিয়ে তার কোল ভরাতে পারে না।

Од које неће жетелац напунити руке своје, нити наручја своја везилац;

8 পথিকেরা যেন তাদের একথা না বলে, “সদাপ্রভুর আশীর্বাদ তোমাদের উপর হোক; সদাপ্রভুর নামে আমরা তোমাদের আশীর্বাদ করি।”

И који пролазе неће рећи: "Благослов Господњи на вама! Благосиљамо вас именом Господњим."